ekskluzywny wywiad machiny

wersja beta
12
nr
nr12 (74)/2011
23-29 sierpnia 2011
P¸YTA: BEIRUT
WYDARZENIE: TAURON
NOWA MUZYKA
WYWIAD: KOBIETY
LENNY
KRA
VITZ
EKSKLUZYWNY
WYWIAD MACHINY
w tym wydaniu:
teraz
CZY FANI IM
TO WYBACZÑ?
Trasa „M´skie granie” dobiega koƒca.
Waglewski dokonuje
bilansu jeszcze
wi´kszych zysków. 5
PRZYGODA Z OWCÑ
Duet Lamb powraca z p∏yt´ „5”.
Lou Rhodes musia∏a bardzo si´ nam´czyç, ˝eby napisaç teksty. 9
KONCERT W 3D
To nieprawda, ˝e Amon Tobin koƒczy
karier´! JeÊli
nie wierzycie,
to jedêcie na
jego wyst´p na
festiwalu Tauron
Nowa Muzyka. 11
Êrodek
ÂPIEWAå KA˚DY MO˚E?
Co ∏àczy Davida Hasselhoffa, Kevina
Costnera, Dona Johnsona i Mr.T?
Wi´cej ni˝ myÊlicie. 13
KRAVITZ PATRZY
NA TY¸ECZKI
Najseksowniejszy
rockman przez dwa
lata siedzia∏ na
Wyspach Bahama
i nagrywa∏ piosenki
na „Balck & White America”. 17
KOBIECE MYÂLENIE
O bieganiu w maratonach,
podró˝ach, studiowaniu
filozofii i resocjalizacji
opowiada Grzegorz Nawrocki. Grupa Kobiety
wreszcie wydaje p∏yt´! 22
nr 12 (74)
23-29 sierpnia 2011
w nast´pnym
numerze:
co jest
ODCHODY
JEDNORO˚CA
Tak najproÊciej
opisaç nowy
album Beirut
„The Rip Tide”.
Niby jest pi´kna
i kolorowa, ale wcià˝ jest to kupa. 26
BRYTYJSKI
TIMBALAND
Tak piszà na Wyspach o debiucie
SBTRKT, kolejnego
dubstepowego producenta. „SBTRKT”
to wi´cej ni˝ tylko kolejny hajp.
Sprawdêcie sami! 29
ZANIM BY¸A
RIHANNA
10 lat temu w wypadku lotnicznym
zgin´∏a Aaliyah,
ksi´˝niczka r’n’b
i gwiazda pop lat 90. Nie wolno
o niej zapomnieç. 31
CIÑGLE RED I HOT?
Skoƒczy∏y si´ dragi,
pojawi∏y si´ dzieci,
a Flea i Kiedis nagrali
dziesiàty album.
BANDA CZWORGA
Na Off Festiwalu Gang
of Four powiedzieli nam,
co myÊlà o Red Hot
Chili Peppers.
REDAKTOR NACZELNY:
PIOTR METZ
WYDAWCA MEDIA POINT
GROUP SP. Z O. O.
ADRES MEDIA: POINT
GROUP: AL. JEROZOLIMSKIE 146 C; 02-305 WARSZAWA [email protected]
ADRES REDAKCJI:
HORIZON PLAZA
UL. DOMANIEWSKA
39A 02-672 WARSZAWA
TEL. 022 429 91 00 H
FAKS 022 429 91 01 H
www.machina.pl H
GADU GADU 456 H
[email protected]
zobacz wi´cej
ZDJ¢CIA: FPM: 4, 13, 15, 16, 31, FORUM: 3, 4, 17, 18, 20, BARTEK MURACKI: 3, DANIEL WYSOCKI/ONS: 4, EDEK: 3, RESZTA: materia∏y prasowe
Fakt up
Diabe∏ taƒczy
marco polo
Mi∏oÊç jest najwa˝niejsza,
szczególnie do Boga.
Co nie znaczy, ˝e nie mo˝na
publicznie drzeç Biblii.
DIABE¸ NIEWINNY
Zawsze wiedzieliÊmy, ˝e diabe∏ jest winny tylko w po∏owie. Nasze podejrzenia potwierdzi∏ sàd, który uzna∏,
˝e Nergal nie obrazi∏ niczyich
uczuç religijnych, gdy podczas koncertów cztery lata
temu podar∏ na scenie Bibli´.
No i zacz´∏o si´. Pierwsza
na ten precedens zareagowa∏a
lotna Weronika Rosati. Ta
bezbo˝nica zosta∏a przy∏apana kilka dni temu z krzy˝ykiem na ∏aƒcuszku, zdobiàcym jej kostk´ u nogi. Czekamy teraz a˝ Edyta Górniak
walnie sobie dziar´ z pentagramem na ∏opatce.
b
e
z
k
R.U.T.A BEZ ROZGRZESZENIA
Skoro mowa o bezbo˝nikach.
Zespó∏ Ruta popad∏ w nie∏ask´
PIS-u za obra˝anie uczuç religijnych prawdziwych Polaków, m.in.
takimi wersami: „Hej, wielebny bracie, jesteÊ nietykalny, bo w ornacie?
Czy na to masz ∏eb wygolony, byÊ
uwodzi∏ dzieci, córki, ˝ony? Hej,
Diable!”. Politycy PIS nie zorientowali si´ oczywiÊcie, ˝e to tradycyjne
polskie pieÊni Êredniowieczne,
które zespó∏ ratuje od zapomnienia. Proponujemy wi´c politykom
PIS, ˝eby poÊmiertnie ekskomunikowali Mickiewicza za sianie rozpusty XIII ksi´gà „Pana Tadeusza”.
o
TO NIE JEST GROèBA
„Cwel! Jak prawdziwy facet kiedyÊ
mu spuszcz´ wpierdol... i ˝eby by∏a
jasnoÊç, to nie jest groêba. Nale˝y mu
si´ od dawna”, Micha∏ WiÊniewski
o Robercie Leszczyƒskim.
3#
M AC H I N A
m
e
n
t
a
r
z
a
FUTBOL, FUTBOL!
Futbolowej goràczki czas. Maria Peszek
i Andrzej Smolik uÊwietnià „Big Light Show”
– iluminacj´ Stadionu Narodowego. Z kolei
Maryla Rodowicz zg∏osi∏a swojà gotowoÊç
do zaÊpiewania na Euro 2012.
>>>
Fakt up
MARCO POLO
POLAND? THAT'S WHY NOT!
Od miesi´cy Êledzimy z zapartym
tchem losy akcji „Poland... Why
Not?”, majàcej promowaç polskich artystów za granicà. Przez
ca∏y ten czas nurtuje nas tytu∏owe
pytanie, ale odpowiedê podsun´∏a
nam Natasza Urbaƒska i jej singiel o znamiennym tytule „All
The Wrong Places”, nagrany ponoç z podopiecznym Timbalanda.
Wystarczy pos∏uchaç i wszystko
staje si´ jasne...
„Nagrywam p∏yt´ o mi∏oÊci, bo to najwa˝niejsza
rzecz na Êwiecie. Inspiruje mnie te˝ Marco Polo,
który by∏ w podró˝y przez 27 lat, a potem wróci∏
do Wenecji i ju˝ si´ z niej nie ruszy∏”, kreÊli plany na przysz∏oÊç Piotr Rubik w wywiadzie dla
„Newsweeka”. Nie chcemy was martwiç, ale nadciàga nowy gatunek muzyczny – Marco Polo.
zobacz wi´cej
WHO THE FUCK IS PAULA?
MI¢KKIE LÑDOWANIE
Ikona muzyki country, Dolly Parton, nie zamierza zwalniaç tempa.
W niedawnym wywiadzie dla „Elle” 65-letnia wokalistka rzuca wyzwanie Êmierci: „MyÊl´, ˝e pewnego dnia po prostu padn´ na scenie,
ale na pewno nie stanie si´ to zbyt pr´dko”. I my jej wierzymy.
Ba, sàdzimy nawet, ˝e ma szans´ byç Êwiadkiem pierwszego za∏ogowego lotu na Marsa. Wszak ekolodzy straszà, ˝e silikon rozk∏ada si´
dopiero po 500 latach.
4#
M AC H I N A
Ale powa˝nie – kim do cholery jest
Paula? Ponoç Êpiewa, ale do koƒca
nie jesteÊmy pewni, bo wyglàda, jakby
z trudnoÊcià ogarnia∏a proces respiracji. Wiemy natomiast, ˝e zorganizowa∏a konferencj´ prasowà, na której
nie pojawi∏ si´ nikt oprócz jej przyjaciela (choç nie ma pewnoÊci, czy nie
by∏ wynaj´tym aktorem). Wspólnie
postanowili zrobiç happening – polega∏ on na pokazywaniu Êrodkowego
palca kilku przyby∏ym fotografom.
Czad!
POWRÓT DO SPISU TREÂCI
Wydarzenie tygodnia: MĘSKIE GRANIE W POZNANIU
(tekst: JACEK SKOLIMOWSKI)
W tym roku znów wszystko rozpocz´∏o si´ w ˚ywcu,
a zakoƒczy si´ w najbli˝szà sobot´ w Poznaniu.
Druga edycja „M´skiego grania“ na finiszu.
ZABAWA NIE DLA
DZIEWCZYNEK
5#
M AC H I N A
>>>
Wydarzenie tygodnia M¢SKIE GRANIE W POZNANIU
Czego mo˝emy si´ spodziewaç
na koncercie w poznaƒskiej Starej
Gazowni? „A bo ja wiem?”, uÊmiecha
si´ Wojciech Waglewski. „Praktyka
koncertów jest taka, ˝e trudno jest
przewidzieç, co si´ zdarzy. Na przyk∏ad Janerka zupe∏nie oszala∏, lata
z gitarà i chce graç ze wszystkimi.
A tak powa˝nie, to Janerka zagra
z Krzysiem Popkiem, Adam Pieroƒczyk z moimi synami, a Voo Voo
z Titusem. Wi´kszoÊç muzyków
jest improwizatorami, za ka˝dym razem sà w stanie wykrzesaç z siebie
coÊ innego”. W programie sà równie˝ wyst´py New Kidz on the Block
(DJ Eprom i Emade), Snowman, Lao
Che, Tymon & Transistors i Muƒka
Staszczyka, wi´c zapowiada si´ nieêle. Z∏a informacja jest tylko taka,
˝e, podobnie jak na wczeÊniejsze
koncerty, bilety ju˝ si´ rozesz∏y.
Trasa „M´skie Granie” to wcià˝
u nas fenomen – to pierwszy powa˝ny muzyczny mecenat du˝ego browaru albo – jak kto woli – objazdowy festiwal zach´cajàcy do picia
piwa i s∏uchania Voo Voo. Rok temu
zacz´∏o sie od drobnego falstartu.
Spot reklamowy z Waglewskim wywo∏a∏ takie zdziwienie, jak Iggy Pop
reklamujàcy firm´ ubezpieczeniowà.
Potem by∏ singiel Voo Voo z Maleƒczukiem i Abradabem, którzy zapew6#
M AC H I N A
„Wiadomo, ˝e g∏ównym powodem werbunku
ludzi by∏o kumoterstwo i nepotyzm”, mówi
Waglewski. „Zale˝y mi na tym, ˝eby jednoczyç
t´ naszà bran˝´.”
niali, ˝e – jak prawdziwi wojownicy
– nie sprzedali si´, tylko co najwy˝ej
z∏upili sponsora. Kiedy wszyscy pogodzili si´ z tym, ˝e to Waglewski
z kumplami spije piank´ z piwa, trasa „M´skie Granie” ruszy∏a pe∏nà parà gromadzàc przez wakacje ponad 10 tysi´cy widzów. Powtórka
z rozrywki by∏a nieunikniona.
W tym roku „M´skie Granie” firmowali m.in. Lech Janerka i Leszek
Mo˝d˝er, a Waglewski mówi z przekorà: „Wiadomo, ˝e g∏ównym powodem werbunku ludzi by∏o kumoterstwo i nepotyzm”. I dodaje: „Zale˝y
mi na tym, ˝eby jednoczyç t´ naszà
bran˝´, ˝ebyÊmy uwierzyli w to,
˝e potrafimy razem graç i mamy dla
kogo”. Na koncercie w Ogrodach
Muzeum Archeologicznego w Krakowie wystàpi∏o na przyk∏ad T. Love
z Robertem Brylewskim, a Muniek
po raz pierwszy zaÊpiewa∏ z Voo
Voo. Na koniec Waglewski, Mo˝d˝er, Janerka, Spi´ty i Fisz zagrali
„Kobiety nam wybaczà”. Podobnie
w Gdaƒsku cz∏onkowie Pink Freud
wspomogli najpierw Lecha Janerk´,
a potem wzmocnili sk∏ad Tworzywa
i Wojtka Waglewskiego.
Obok starych wyg nie zabrak∏o te˝
m∏odszych zespo∏ów: Cool Kids Of
Death, Muchy, Muzyka Koƒca Lata.
Waglewski wyró˝nia z tego grona Kumk´ Olik: „Nie wiem czy
na w∏asne ˝yczenie czy wytwórni,
wytworzyli wokó∏ siebie niezbyt dobrà atmosfer´. Ale to utalentowani
m∏odzi ludzie, którzy ca∏y czas si´
rozwijajà”. Rozsztrza∏ stylistyczny
i wiekowy widaç te˝ wÊród publicznoÊci. „Od dzieciaków, które przychodzà z rodzicami, po goÊci starszych nawet ode mnie”, mówi Waglewski. „Nie przyje˝d˝a tylko fanklub Myslovitz. Nie ma te˝ okrzyków: Acid graç, kurwa maç! Staramy
si´ te˝ stworzyç dosyç ekskluzywnà
atmosfer´, ˝eby przestrzeƒ by∏a
przyjazna i nie by∏o Êcisku”.
Na pytanie o przysz∏oÊç „M´skiego Grania” Waglewski nie potrafi
odpowiedzieç. „Na razie sponsor jest
zadowolony z tego, ˝e zapraszam
muzyków niszowych i koncerty majà wymiar powa˝niejszy. JeÊli to mia∏oby si´ zmieniç w festyn, to straci∏oby sens”, t∏umaczy. Do koƒca roku
uka˝à si´ dwa podwójne albumy
i DVD z koncertów. Mo˝na si´ te˝
spodziewaç p∏yty Emade i Fisza wyprodukowanej przez DJ-a Eproma,
a potem mo˝e nowych wydawnictw
6
Lecha Janerki i Voo Voo.
POWRÓT DO SPISU TREÂCI
Listy przebojów
2. PARTY ROCK
ANTHEM
LMFAO feat. Lauren
Bennett & Goonrock
1
DON'T GO
WRETCH 32
FEAT. JOSH KUMRA
3. MOVES LIKE
JAGGER
„Black and White”
(Ministry of Sound)
Maroon 5 feat.
Christina Aguilera
2. HEAVEN
5. PROMISES
Emeli Sande
Nero
4. SUPER BASS
Nicki Minaj
5. LIGHTERS
Bad Meets Evil
feat. Bruno Mars
6. HOW TO LOVE
3. MOVES LIKE
JAGGER
6. THE A TEAM
Ed Sheeran
Maroon 5 feat.
Christina Aguilera
7. LITTLE BAD GIRL
4. JAR OF HEARTS
David Guetta
feat. Taio Cruz, Ludacris
Christina Perri
8. DOWN WITH
THE TRUMPETS
Rizzle Kicks
9. SHE MAKES
ME WANNA
JLS fest. Dev
10. GLAD YOU CAME
The Wanted
Lil Wayne
7. GIVE ME
EVERYTHING
Pitbull feat. Ne-Yo,
Afrojack & Nayer
8. PUMPED
UP KICKS
1
LAST FRIDAY NIGHT
(T.G.I.F.)
KATY PERRY
„Teenage Dream“
(EMI)
7#
M AC H I N A
1
ZAKOPOWER
BOSO
(Kayax/EMI)
Foster The People
2. Adele
21
9. I WANNA GO
(XL/Sonic)
Britney Spears
10. GOOD LIFE
OneRepublic
3. Amy Winehouse
BACK TO BLACK
(Universal)
4. Ró˝ni wykonawcy
RMF FM MUZYKA
NAJLEPSZA...
(Pomaton/EMI)
5. Leszek Mo˝d˝er
KOMEDA
(ACT/Outside)
POWRÓT DO SPISU TREÂCI
Galaktyka: David Guetta
(tekst: JACEK SKOLIMOWSKI)
Król
parkietu
3
1
PAUL OAKENFOLD
„JechaliÊmy kiedyÊ na festiwal
w Anglii. W radiu grali >>The World
Is Mine<<, a Paul powiedzia∏, fajny kawa∏ek Depeche Mode. Ja powiedzia∏em,
˝e to mój singiel, ale nie wiedzia∏, kim
jestem. Dosta∏ mojà p∏yt´ i tak si´ zajara∏, ˝e wypromowa∏ mnie w Stanach”.
2
WILL.I.AM
„Will us∏ysza∏ >>Love is Gone<<
i zaproponowa∏ mi wspó∏prac´. Chcia∏
si´ ode mnie czegoÊ nauczyç i mia∏
te˝ wizj´ stworzenia tanecznych
kawa∏ków, które b´dà grane w radiu.
Dzi´ki hitom Black Eyed Peas muzyka
taneczna sta∏a si´ nowym hip-hopem.”
8#
M AC H I N A
TIMBALAND
„Po moich sukcescach z Akonem
i Kelly Rowland wielu artystów hiphopowych i popowych chce nagrywaç
z producentami elektronicznymi. Nawet
Timbaland próbowa∏ podrabiaç moje
produkcje, ale nie ma jaj, ˝eby robiç
takà muzyk´ naprawd´ dobrze”.
Mo˝na nie przepadaç za produkcjami Davida
Guetty, które w ostatnich latach zalewajà
rynek. Ale to on przyczni∏ si´ do sukcesów
m.in. Black Eyed Peas, Akona, Kelly Rowland
i Rihanny. Kolejne hity ju˝ czekajà na jego
nowej p∏ycie „Nothing But The Beat”.
4
BONO
„Kilka miesi´cy temu spotkaliÊmy
si´ z Bono, by∏ tak podekscytowany
moimi produkcjami, ˝e proponowa∏ mi
zrobienie kilku kawa∏ków na kolejny
album U2. Po moich dotychczasowych
doÊwiadczeniach muzycznych, mo˝e to
byç zupe∏nie nowym wyzwaniem.”
POWRÓT DO SPISU TREÂCI
Kawałek po kawałku: Lamb „5”
(tekst: JACEK SKOLIMOWSKI)
1. ANOTHER LANGUAGE
Zawsze trudno wybraç utwór otwierajàcy p∏yt´, szczególnie jeÊli jest to
twoja pierwsza p∏yta od oÊmiu lat!
PostawiliÊmy na „Another Language” z kilku powodów. Po pierwsze
wersja instrumentalna zatytu∏owana „Whealer Dealer Healer” otwiera∏a album Lowb – to solowy projekt
Andy’ego. Po drugie teksty opowiadajà o blokadzie twórczej, z którà si´
zmaga∏am, kiedy nie potrafi∏am wyraziç emocji s∏owami. Po trzecie idealnie wprowadza w nastrój „5”.
Strza∏ w kolano
i zwichni´ta kostka
Kiedy rok temu Lou Rhodes promowa∏a solowy album
na festiwalu Tauron Nowa Muzyka nikt nie spodziewa∏ si´,
˝e kiedyÊ znów zobaczymy jà z grupà Lamb. Ale sta∏o si´.
W weekend Katowicach zobaczymy jà z Andym Barlowem
i us∏yszymy utwory z ich najnowszej p∏yty „5”.
9#
M AC H I N A
2. BUTTERFLY EFFECT
Inspiracjà znów by∏a muzyka Andy‘ego. WymyÊli∏ dziwny, brudny
bit, do którego chcia∏am napisaç
równie elektryzujàcy tekst. Opisa∏am spotkanie z osobà, która nas fascynuje i potrafi poch∏onàç nasze
zmys∏y. Porówna∏am to do efektu
motyla, bo nawet drobne mrugni´cie
okiem mo˝e byç jak huragan, mo˝e
mieç niewyobra˝alne skutki.
3. BUILD A FIRE
Najmocniejszy utwór na p∏ycie.
Andy wymyÊli∏ go po powrocie
z Burning Man w Newadzie – to
niesamowity festiwal na Êrodku pustyni, gdzie przez tydzieƒ buduje si´
od podstaw miasto, tworzy si´ spo-
∏ecznoÊç, a na koniec wszystko zostaje rytualnie spalone. Andy wróci∏
z ogromnà energià – stàd w utworze
pojawia si´ ostra gitara i rockowy
rytm. Natomiast ja by∏am w tym czasie kompletnie pozbawiona motywacji, wi´c tekst jest rodzajem dialogu mi´dzy nami. Wyszed∏ ca∏kiem
przebojowy numer, który planowaliÊmy wydaç na singlu. Jednak po rozruchach w Londynie nie wiem,
czy to dobry pomys∏.
4. WISE ENOUGH
Zacz´∏o si´ od refrenu: „Czy nie jesteÊmy dostatecznie màdrzy, ˝eby
daç z siebie wszystko? LudzkoÊç jest
zagubiona w poszukiwaniu drogi,
ale mamy szans´ to zmieniç, zanim
umrzemy”. To piosenka o marnowaniu naszego potencja∏u na oglàdanie
telewizji, siedzenie w domu i w pracy. Tak nie wolno, trzeba chwytaç
˝ycie – tak przynajmniej sobie powtarza∏am, kiedy nagrywaliÊmy.
Andy musia∏ jeszcze nadaç moim s∏owom odpowiednià opraw´. Nieêle
si´ napoci∏ pracujàc z kwartetem
smyczkowym i programujàc bity.
5. EXISTENTIAL ITCH
Kolejny utwór o tym, jak trudno jest
pisaç szczere piosenki. W ostatnich
latach przechodzi∏am ci´˝kie kryzy-
>>>
Kawa∏ek po kawa∏ku
sy po samobójczej Êmierci siostry.
Zacz´∏am zastanawiaç si´ na sensem
˝ycia, odczuwa∏am ból egzystencjalny i t´sknot´ za rzeczami, których
nie potrafi∏am opisaç. Niby na co
dzieƒ czujemy si´ szcz´Êliwi, cieszà
nas ma∏e rzeczy, a w g∏´bi serca coÊ
zawsze nie daje nam spokoju. Ka˝dy
ma swój sposób na uciekanie od tych
problemów. Ja staram si´ skanalizowaç te emocje w piosenkach.
6. STRONG THE ROOT
Od „Strong The Root” rozpocz´∏a si´
na nowo historia naszego duetu.
Poprosi∏am Andy’ego, ˝eby by∏
producentem mojej p∏yty „One
Good Thing”. Podczas jednej sesji
nagraliÊmy t´ piosenk´, zacz´liÊmy
dodawaç bity, a ja mówi´: To brzmi
jak Lamb! Andy spojrza∏ na mnie
porozumiewawczo i wiedzia∏am,
˝e myÊli dok∏adnie o tym samym.
Po kilku latach przerwy nadszed∏
czas, ˝eby powróciç do grania razem.
Do naszych korzeni i do tego, co nas
∏àczy∏o, gdy byliÊmy m∏odzi. Wcià˝
czuç tamtego ducha Lamb.
7. ROUNDS
Gdybym nie zwichn´∏a nogi, to mo˝e nigdy nie skoƒczylibyÊmy tej piosenki? Pewnego wieczora siedzia∏am
u Andy’ego i brzdàka∏am na gitarze.
NagraliÊmy szkic piosenki, ˝eby
10 #
M AC H I N A
która straci∏a trzech synów w Wietnamie. Prze˝y∏a straszny ból, mimo
to wcià˝ by∏a pogodna i otwarta.
Przed wpadaniem w depresj´ ratowa∏y jà spacery po ulicach Nowego
Jorku. Âwiat∏a miasta i ludzie dawali
jej poczucie spokoju. Ten utwór nie
ma w sobie romantyzmu, jaki mo˝na
znaleêç w innych moich piosenkach.
póêniej do niego wróciç. Rano mia∏am jechaç na weekend do domu,
ale spad∏ Ênieg i nie by∏o szansy
nigdzie si´ ruszyç. Do tego przewróci∏am si´ na lodzie. Reszt´ dnia sp´dzi∏am z zabanda˝owanà nogà
i z gitarà w r´ku. Tekst odnosi si´
do poczucia niemocy, którego
doÊwiadczamy nawet w takich kuriozalnych sytuacjach.
8. SHE WALKS
Chyba pierwszy raz napisa∏am tekst,
który nie jest autobiograficzny.
Inspiracjà dla „She Walks” by∏a bohaterka ksià˝ki „Let The Great
World Spin” Columa McCanna.
Gloria by∏a czarnoskórà kobietà,
9. LAST NIGHT THE SKY
Do dziÊ pami´tam podró˝ ze studia
Andy’ego, po∏o˝onego w okolicach
Brighton, do mnie do domu w Wiltshire. Ujrza∏am pi´kny zachód s∏oƒca, zjecha∏am samochodem na pobocze i siedzia∏am tak jakieÊ pó∏ godziny. Przysz∏a mi do g∏owy melodia,
którà nagra∏am na iPoda. Potem ruszy∏am dalej myÊlàc o tym, jaki tekst
móg∏by oddaç ten nastrój. W pewnym momencie zorientowa∏am si´,
˝e zab∏àdzi∏am i nie wiem, jak dalej
jechaç. To by∏o jak metafora tego,
co wtedy prze˝ywa∏am.
10. THE SPECTACLE
Od poczàtku wiedzieliÊmy, ˝e to b´dzie ostatni utwór na „5”. Andy wymyÊli∏ nastrojowà parti´ fortepianu
w stylu Erikia Satie. Znów wrzuci∏am muzyk´ do iPoda i posz∏am
na d∏ugi spacer do lasu. Upar∏am si´,
˝e nie wróc´, dopóki czegoÊ nie wymyÊl´. Kiedy sytuacja zrobi∏a si´ bez-
nadziejna, zacz´∏am patrzeç w niebo
i nagle dozna∏am olÊnienia. Jakby
tekst dos∏ownie spad∏ mi z nieba.
Magia? A mo˝e czasem brak nam
wiary w siebie?
11. BACK TO BEGINNING
Ten utwór nie pasowa∏ do reszty.
Jest l˝ejszy, Êpiewam w nim wy˝ej,
jest te˝ Damien Rice, a tekst opowiada o nieudanym romansie. To w ogóle nie w stylu Lamb, ale nie chcieliÊmy, ˝eby si´ zmarnowa∏. Wielu znajomych mówi∏o nam, ˝e to móg∏by
byç hit, gdyby ukaza∏ si´ na singlu.
Mo˝e strzelamy sobie w kolano, ale
nam na tym nie zale˝y. Jest ukryty
na koƒcu, tylko dla naszych fanów.
5
LAMB
Strata/ISound
HHHII
POWRÓT DO SPISU TREÂCI
Polecamy: TAURON NOWA MUZYKA (25-28.08.)
(rozmawia: MARCIN STANISZEWSKI)
Wielki
elektronik
graƒ z terenu. Takie podejÊcie bardziej mi odpowiada z prostej przyczyny – mam do czynienia z absolutnie oryginalnym materia∏em.
Wizjoner i futurysta Amon Tobin – przed wyst´pem na
katowickim festiwalu Tauron Nowa Muzyka, t∏umaczy,
co go fascynuje w brzmieniu skrzypiàcego krzes∏a.
11 #
M AC H I N A
Na początek poproszę cię o zdementowanie plotki, jakoby „ISAM”
był twoją ostatnią płytą.
Wedle mojej najlepszej wiedzy,
to absolutnie nie jest ostatnia p∏yta,
jakà nagra∏em.
Na nowej płycie zupełnie zrezygnowałeś z samplowania winyli. Skąd ta
decyzja?
To nie sta∏o si´ z dnia na dzieƒ.
Ju˝ na poprzedniej p∏ycie wi´kszoÊç
dêwi´ków pochodzi∏a z moich na-
Na poprzedniej płycie nagrałeś
m.in. rój pszczół zamkniętych w słoiku i perkusję zanurzoną w wodzie.
A jaki jest najdziwniejszy dźwięk,
jaki zarejestrowałeś na „ISAM"?
Przy nagrywaniu nowego albumu zastosowa∏em zupe∏nie innà taktyk´.
Zamiast nagrywaç dêwi´ki w terenie,
>>>
Wywiad: AMON TOBIN
starajàc si´ o wyjàtkowe brzmienie
ju˝ u êród∏a, tym razem postawi∏em
na zwyczajne dêwi´ki, które podda∏em ekstremalnej przeróbce.
Tak jak widać, to na filmie umieszczonym na twojej stronie, na którym
pokazujesz, co można osiągnąć
za pomocą żarówki i mikrofonu?
Dok∏adnie – nagrywasz jakiÊ banalny dêwi´k i nadajesz mu zupe∏nie
nowy kontekst, przetwarzajàc go
wielokrotnie, a˝ w koƒcu zupe∏nie
przestaje on przypominaç oryginalny materia∏. Mo˝na powiedzieç,
˝e ta p∏yta jest o wiele bardziej syntetyczna od poprzedniej.
Zastanawiam się, skąd ty wiesz, że
np. dźwięk skrzypiącego krzesła może zabrzmieć dobrze, gdy obniżysz go
o parę oktaw? Metoda prób i błędów?
Niezupe∏nie. Zanim zaczn´ prac´
nad utworem, s∏ysz´ go mniej wi´cej
w g∏owie. Wiem jakich brzmieƒ szukaç. Czasami chc´ np. ˝eby warstwa
rytmiczna mia∏a w sobie du˝o harmonicznych dêwi´ków, wi´c rozglàdam si´ woko∏o i zastanawiam si´,
jaki przedmiot móg∏bym nagraç.
A póêniej to ju˝ tylko kwestia u˝ycia
w∏aÊciwych narz´dzi, takich jak synteza granularna czy spektralna,
pozwalajàcych wyrzeêbiç dêwi´k
dok∏adnie tak, jak go sobie wyobra˝a∏em. Przez te lata nagrywania,
wyrobi∏em w sobie wra˝liwoÊç
na faktur´ dêwi´ków. Czuj´ intuicyjnie co si´ mo˝e sprawdziç w danej sytuacji. Kwestia doÊwiadczenia.
A co się dzieje z projektem Two
Fingers? Wielu uważa twój album
nagrany wspólnie z Doubleclickiem
za jedną z najciekawszych płyt
hiphopowych ubiegłej dekady.
Będzie sequel?
Jak najbardziej. Mam sporo pracy
w zwiàzku z trasà promujàcà
„ISAM”, ale jak dobrze pójdzie to
do koƒca roku skoƒczymy prac´
nad nowym Two Fingers.
Zdradzisz jakieś szczegóły?
Tym razem, chcemy postawiç na muzyk´ tanecznà. To b´dzie klubowy
12 #
M AC H I N A
SYNTETYCZNE
KATOWICE
Modeselektor
W zesz∏ym roku, wspólnie
z Apparat porwali do taƒca
uczestników katowickiego
festiwalu. Tym razem
berliƒski duet b´dzie
zachwyca∏ swojà brudnà
elektronikà w towarzystwie
wizualizacji Pfadfinderei.
Mount Kimbie
Nie wiemy, co to jest postdubstep, ale wiemy, ˝e ich
zesz∏oroczny debiut „Crooks
& Lovers” by∏ jednà z najciekawszych pozycji w dzia∏ce
szemrzàcej elektroniki.
Dels
Masywne industrialne bity,
charyzmatyczny wokal
i dopracowany show z wyjàtkowymi wizualizacjami – tego
wszystkiego mo˝ecie spodziewaç si´ po nowej gwieêdzie
wytwórni Big Dada.
materia∏, choç oczywiÊcie nie w klasycznym wydaniu.
A jak będzie wyglądał twój występ
na festiwalu Tauron? Ponoć szykujesz jakiś wyjątkowy show.
Wiesz, w wypadku mojej muzyki nie
ma mowy o tradycyjnym zespole,
z którym odgrywa∏bym kompozycje
z p∏yty. Nie chc´ te˝ staç na scenie
i kiwaç si´ za laptopem. D∏ugo szuka∏em odpowiednich ludzi, którzy
potrafiliby stworzyç wizualny odpowiednik mojej muzyki, i w koƒcu
trafi∏em na ekip´ z V-Squared.
Co było największym wyzwaniem
przy tworzeniu nowego show?
Najbardziej ba∏em si´ kiczu. Zdecydowana wi´kszoÊç trójwymiarowych widowisk, jakie mia∏em okazj´
do tej pory podziwiaç ocieka∏a tandetà. Zawsze musi pojawiaç si´ jakaÊ
ryba, albo ptak... Ja chcia∏em czegoÊ
unikalnego, co by∏oby ÊciÊle zwiàzane z moim brzmieniem. Mog´ wam
tylko zdradziç, ˝e jestem kapitanem
wyjàtkowego statku... To naprawd´
zaawansowane widowisko 3D. Polacy b´dà pierwszymi, którzy zobaczà
je na otwartej przestrzeni, bo do tej
pory robiliÊmy to tylko w zamkni´6
tych pomieszczeniach.
zobacz wi´cej
POWRÓT DO SPISU TREÂCI
Ranking Machiny
(tekst: MARCIN STANISZEWSKI)
AKTOR
ŚPIEWA
I TAŃCZY
Ca∏kiem niedawno niez∏à p∏yt´ wyda∏ Hugh Laurie,
a w tym tygodniu na rynek country wkracza
Jeff Bridges. Pora zatem na najgorszych muzyków
wÊród aktorów. Zapomnijcie jednak o Russelu
Crowie, Keanu Reevesie i Stevenie Seagalu.
Nasze typy to naprawd´ dó∏ do∏ów.
David Hasselhof
„IT'S A REAL GOOD FEELING”
Wiem, wiemy – to oczywisty wybór, jednak ˝aden ranking beznadziejnych wokalistów nie mo˝e si´
obejÊç bez Davida. Zresztà w∏aÊnie wyda∏ kolejnà p∏yt´ z genialnym singlem „It's A Real Good Fel13 #
M AC H I N A
ling”, który mo˝e podobaç si´ waszym babciom, szczególnie jeÊli
pochodzà zza zachodniej strony
Odry. Na osobnà recenzj´ zas∏uguje jak zwykle teledysk – rzecz nie
do przegapienia.
zobacz wi´cej
>>>
Ranking Machiny
William Shatner
„THE TRANSFORMED MAN”
S∏ynnemu Vulcanowi mo˝e
dorównaç jedynie jego kolega
z planu William Shatner,
czyli niezniszczalny obroƒca
galaktycznego ∏adu Kapitan
USS Enterprise James T. Kirk.
Jego wersja „Lucy In The Sky
With Diamonds" The Beatles
powali nawet najbardziej
wojowniczego Klingona.
Leonard Nimoy
„MUSIC FROM OUTER SPACE”
Wbrew pozorom znacie dobrze
tego pana i nie jest to Roman
Giertych. Aktor grajàcy humanoidalnego Mr. Spocka w serialu
„Star Trek” jest nie tylko znakomitym kompanem gwiezdnych
podbojów. To równie˝ geniusz
muzycznego z∏a. JeÊli nie widzieliÊcie jego „Ballady o Bilbo Bagginsie", to niewiele jeszcze
widzieliÊcie.
zobacz wi´cej
zobacz wi´cej
Kevin Bacon
„GO MY WAY”
Bracia Bekon? Tak chyba mo˝na
przet∏umaczyç nazw´ kapeli Kevina Bacona, The Bacon Brothers,
której aktor przewodzi razem
z bratem Michaelem od 15 lat.
Jaka nazwa taka muzyka.
Pal licho md∏awego pop-bluesa, ale tylko facet o nazwisku Bekon móg∏ wymyÊliç fraz´: „Oh
my God, my
God, what's
she got on her
iPod?”. Do zobaczenia
w piekle.
zobacz wi´cej
14 #
M AC H I N A
>>>
Ranking Machiny
Kevin Costner
„TURN IT ON”
Taƒczàcy z Wilkami jest nie tylko
najgorszym re˝yserem w Hollywood.
Nale˝y te˝ do Êcis∏ej czo∏ówki najnudniejszych muzyków na planecie
Ziemia. Z zespo∏em Modern West
jeêdzi po Êwiecie i próbuje przekonaç
sam siebie, ˝e ludzie przychodzà
na jego koncerty nie po to, ˝eby zobaczyç s∏ynnego hollywoodzkiego
nieudacznika, tylko ˝eby pos∏uchaç
muzyki country. Nawet w Polsce
nie znaleêli si´ tacy frajerzy.
zobacz wi´cej
Pierce Brosnan
„MAMMA MIA!”
Cz∏owiek, który wpad∏ na pomys∏, ˝eby James Bond Êpiewa∏ numery Abby powinien dostaç Oscara za najwi´kszy przekr´t w dziejach musicalu. Niewielu zawodników mo˝e si´ równaç z Piercem
Brosnanem fa∏szujàcym „S.O.S”. To tak jakby Daniel Craig zaczà∏
udzielaç lekcji szyde∏kowania na YouTube.
zobacz wi´cej
Mr. T
„MR. T'S COMMANDMENTS”
Skàd czerpa∏ inspiracj´ Stachursky
szlifujàc swój zachrypni´ty wokal? My
to ju˝ wiemy, a wy dowiecie si´
za chwil´. Mr. T na pierwszy rzut oka,
to cz∏owiek postury niedêwiedzia grizzly zaopatrzonego w karabin M16.
W rzeczywistoÊci, prawdziwy go∏àb.
Jak na pozytywist´ przysta∏o Mr. T
wraca do podstaw i w swoim przeboju
przestrzega: „JeÊli zniewa˝asz swojà
matk´, to tak jakbyÊ zniewa˝a∏
wszystkie matki na Êwiecie”.
zobacz wi´cej
15 #
M AC H I N A
>>>
Ranking Machiny
Don Johnson
„HEARTBEAT”
Policjant z Miami ma te˝ bardziej
mi´kka stron´ i równie cz´sto
co pi´Êci w serialu, u˝ywa opuszków swoich palców, by muskaç czule struny gitary w realu. Nagra∏ tylko dwa albumy, ale to wystarczy∏o.
Jego singiel „Heartbeats” dotar∏
w 1985 roku do piàtego miejsca
listy „Billboardu”. JednoczeÊnie
teledysk do tego w∏aÊnie numeru
zosta∏ uznany przez MTV za najgorszy klip w dziejach.
zobacz wi´cej
Joe Pesci
„SINGS JUST FOR YOU”
Nikt o zdrowych zmys∏ach nie skrytykuje Joe Pesciego, chyba ˝e chce skoƒczyç ukrzy˝owany Êwie˝o zatemperowanym o∏ówkiem (niezorientowanym
polecamy film „Casino"). Ograniczymy si´ wi´c
tylko do cytatu z jednej z jego piosenek:
„Mo˝esz wziàç swojà mi∏oÊç i wsadziç w dup´”.
zobacz wi´cej
16 #
M AC H I N A
Philip Michael Thomas
„JUST THE WAY I PLANNED IT”
Jak g∏osi tytu∏ jego drugiej p∏yty „Somebody”,
Philip Michael Thomas to „ktoÊ” przez wielkie „K”.
Ambitnemu aktorowi nie wystarcza∏a jednak rola
wiernego kompana Sonny’ego Crocketta. Niczym
solidne dwa skoki Ma∏ysza, nagra∏ dwa solidnie fatalne albumy, którym nie pomog∏a nawet nahalna
promocja w serialu „Miami Vice” (Thomas wykona∏
na planie kilka numerów i zagra∏ na saksie). W takiej
sytuacji Thomas móg∏ zrobiç tylko jedno – za∏o˝y∏
telewizj´ wró˝bitów Philip Michael Thomas Psychic
Connection. Reklamowa∏a si´ has∏em: „From Miami
Vice to world advice”.
zobacz wi´cej
POWRÓT DO SPISU TREÂCI
cover
BIAŁOCZARNY
ŚWIAT
BÓG FANÓW ROCK I BO˚YSZCZE
WSZYSTKICH KOBIET. LENNY KRAVITZ
OPOWIADA O SWOICH SNACH,
MARZENIACH I WIELKICH AMBICJACH
(rozmawia: PIOTR METZ)
17 #
M AC H I N A
>>>
L
Lenny, właśnie przesłuchałem twój nowy album. Jest bardzo osobisty. Niektóre
utwory ocierają się wręcz o spowiedź,
śpiewasz o swojej rodzinie i uczuciach.
Czy to najbardziej osobisty album, jaki
nagrałeś w swojej karierze?
Sàdz´, ˝e ka˝da moja p∏yta jest osobista,
bo oddaje stan mojego ducha w danym
okresie ˝ycia, ale faktycznie na tym albumie jestem chyba bardziej otwarty ni˝
zwykle. Mo˝e to kwestia tego, ˝e postanowi∏em si´ troch´ odciàç od cywilizacji,
od ludzi i od technologii. Zaszy∏em si´
na Bahamach, gdzie przez dwa lata
– z kilkoma przerwami – siedzia∏em nad
albumem. Kiedy pracujesz w samotnoÊci
masz wreszcie czas, ˝eby zastanowiç si´
nad swoim ˝yciem.
18 #
M AC H I N A
>>>
Płyta zaskakuje również muzycznie. Nawiązujesz do Jamesa Browna, Steviego Wondera, Earth, Wind
& Fire. W jednym utworze pobrzmiewa nawet nuta Burta Bacharacha.
No i ze względu na długość, to właściwie podwójny album.
To jest podwójny album, tylko wytwórnia nie promuje go w ten sposób. Chcia∏bym, ˝eby oprócz kompaktu ukaza∏a si´ wersja na dwóch
winylach. Wiesz, 16 numerów, czyli
dwa krà˝ki. To du˝o materia∏u, ale
zale˝a∏o mi na tym, ˝eby zostawiç
sobie przestrzeƒ na podró˝ tà szerokà drogà, którà od dawna zmierzam.
Sądzisz, że na różnorodność utworów na „Black And White America”
wpływ miało otoczenie, w jakim płyta była nagrywana?
Nie, to raczej efekt uboczny mojej
schizofrenicznej osobowoÊci muzycznej. Zawsze by∏em zanurzony
w najró˝niejszych gatunkach. Ja
po prostu kocham muzyk´ i wcià˝
udaje mi si´ odkrywaç nowe rzeczy.
Nie jestem w stanie przywiàzaç si´
do jednego stylu. Ch∏on´ to, co mnie
akurat zainteresuje.
Słyszałem, że na Bahamach wydarzyło się też kilka ciekawych rzeczy.
Mógłbyś nam przybliżyć na przykład
historię utworu „Boongie Drop”?
19 #
M AC H I N A
„Boongie” w lokalnym j´zyku oznacza ty∏eczek, a „Boongie Drop” opowiada o tamtejszych kobietach,
które znaczàco róênià si´ od kobiet,
jakie spotykam na co dzieƒ. One nie
kupujà tego stereotypowego wizerunku kobiet na Zachodzie. Nie odsysajà sobie t∏uszczu, nie g∏odzà si´
i nie dajà si´ pociàç chirurgowi plastycznemu. Akceptujà siebie takimi,
jakimi sà i to wydaje mi si´ pi´kne.
W pierwszym momencie mo˝e si´
wydawaç, ˝e to kolejny utwór o kr´ceniu ty∏kiem, ale tak nie jest. Obserwowa∏em te kobiety, jak taƒczà,
jak si´ poruszajà. I jest w nich coÊ
naturalnego, prostego i ujmujàcego.
Chcia∏em oddaç klimat tego miejsca
i tamtejszych kobiet.
Inną historię ma „Life Ain’t Ever
Been Better Than It Is Now”. Ponoć
ta piosenka ci się przyśniła?
To prawda, zresztà wiele piosenek
z tej p∏yty pojawi∏o si´ w mojej
g∏owie we Ênie. Pewnego ranka obudzi∏em si´ i zda∏em sobie spraw´,
˝e jestem szcz´Êliwym cz∏owiekiem,
˝e proste ˝ycie, jakie ostatnio prowadz´, jest czymÊ wyjàtkowym,
za co powinienem byç wdzi´czy.
Mimo i˝ pracowa∏em w odosobnieniu, nie czu∏em si´ samotny. Dlatego
pobieg∏em do studia i chwyci∏em
za mikrofon. Nagra∏em to bardzo
Zawsze by∏em fanem jego muzyki
i mia∏em nawet okazj´ kiedyÊ z nim
wspó∏pracowaç przy piosence „Another Day”. Najbardziej zaskoczy∏o
mnie to, ˝e pomimo blisko czterech
dekad wielkiej kariery i tylu wspania∏ych p∏yt, ten cz∏owiek ciàgle
mia∏ w sobie temperament dziecka.
By∏ podekscytowany mo˝liwoÊcià
tworzenia czegoÊ nowego, przebywaniem w studiu i ciàgle dà˝y∏ do
perfekcji. Choç moja kariera jest
skromniejsza, równie˝ odnajduj´
w sobi´ t´ radoÊç. Kiedy zaczynam
prac´ nad nowà p∏ytà, czuj´ si´ jak
nastolatek. To nas po∏àczy∏o. Nie
wspominajàc o tym, ˝e Michael by∏
zabawnym facetem. Podczas wspólnych sesji nieustannie si´ ÊmialiÊmy
i opowiadaliÊmy sobie g∏upie dowcipy. Nigdy tego nie zapomn´.
Pewnego dnia
obudzi∏em si´ i zda∏em
sobie spraw´ z tego,
˝e prowadz´ proste ˝ycie
i jestem szcz´Êliwy.
szybko, bo wszystko samo si´ uk∏ada∏o. To rodzaj modlitwy, w której
dzi´kuj´ Bogu za to, co mam.
Natomiast „Faith Of a Child”
brzmi, jakbyś chciał go nagrać
z Michaelem Jacksonem.
W ostatnim utworze na płycie
zatytułowanym „Push” wspominasz
nieżyjącą już matkę, gwiazdę serialu
„The Jeffersons”. Jakie to uczucie
móc ciągle ją oglądać w telewizji?
Uwielbiam wcià˝ oglàdaç mojà matk´. Najlepsze jest to, ˝e ona wyst´powa∏a w serialu przez ponad 11 lat.
Oznacza to, ˝e zarejestrowano spory
kawa∏ek ˝ycia, do którego ja teraz
mog´ wracaç. Kiedy jest mi smutno,
puszczam sobie jakiÊ odcinek i od razu czuj´ si´ lepiej, gdy widz´ jak si´
>>>
Êmieje. Dla mnie to znacznie lepsze
ni˝ na przyk∏ad oglàdanie starych
zdj´ç.
Sam teraz masz córkę, Zoe.
Na pewno jesteś z niej dumny, że jest
aktorką, wokalistką i modelką.
To najpi´kniejsza rzecz na Êwiecie,
kiedy mo˝esz patrzeç, jak twoje
dziecko spe∏nia marzenia, jak wykorzystuje swój talent i decyduje samo
siebie. Zoe zawsze by∏a indywidu-
Moja córka Zoe zawsze
by∏a indywidualistkà
i maszerowa∏a w∏asnym
tempem. Jestem z niej
dumny i nie musz´ si´
o nià martwiç.
alistkà i maszerowa∏a w∏asnym tempem. Dlatego jestem z niej bardzo
dumny i nie musz´ si´ martwiç o jej
przysz∏oÊç.
W wywiadach mówisz czasem,
że gdybyś nie był muzykiem, zostałbyś designerem. Zaprojektowałeś nawet piękny przeźroczysty fortepian!
Tak, to jeden z moich ulubionych mebli. Zresztà mam firm´ designerskà,
która od 13 lat wspaniale si´ rozwija.
W∏aÊnie pracujemy nad pi´çdziesi´ciopi´trowym budynkiem nad zato20 #
M AC H I N A
kà w Miami, b´dziemy odpowiedzialni za wykoƒczenie. Dosta∏em te˝ zlecenie od Philippe'a Starcka na wykoƒczenie apartamentów pi´knego
hotelu zaprojektowanego w stylu
art deco. Ciesz´ si´, ˝e mog´ si´ spe∏niaç te˝ w innych dzia∏aniach.
Twój nowy album aż prosi się, żeby
grać go na żywo. Jak dużą część
utworów z „Black And White America” wykonasz podczas koncertów?
MyÊl´, ˝e b´d´ gra∏ wi´cej piosenek
z tego albumu ni˝ fani mogà si´ spodziewaç. Zale˝y mi na graniu ich,
bo majà naprawd´ du˝y potencja∏
koncertowy. OczywiÊcie si´gam
równie˝ po moje najwi´ksze hity,
bo oczekuje tego ode mnie publicznoÊç. Jednak jako artysta chcia∏bym
si´ rozwijaç. Zale˝y mi na tym, ˝eby
te nowe kompozycje mog∏y dojrzewaç i nabiera∏y pe∏nego kszta∏u
na ˝ywo.
Czy ta różnorodność materiału
zmusi cię do zmiany składu zespołu?
Ponoć na scenie u twojego boku ma
się pojawić sekcja dęta...
Zgadza si´. Chc´ zachowaç bogactwo brzmieniowe p∏yty, wi´c na scenie pojawià si´ sekcja instrumentów
d´tych, b´dà klawiszowcy, wokaliÊci, kilku gitarzystów i sekcja rytmiczna. MyÊl´, ˝e wam si´ spodoba.
>>>
Nie kusi cię, żeby grać „Black And
White America” w całości? Ostatnio
panuje moda na takie wykonania.
Mo˝e kiedyÊ nadejdzie taki dzieƒ,
ale na razie jest za wczeÊnie, ˝eby
o tym myÊleç. Nachodzi mnie za to
czasem taka ochota, ˝eby zagraç moje wszystkie albumy w kolejnoÊci
chronologicznej. Ka˝dej nocy wykonywa∏bym w ca∏oÊci kolejnà p∏yt´.
To by∏oby dopiero wyzwanie.
Pamiętasz ostatni koncert w Polsce? Grałeś na Wiankach w Krakowie, ale chyba nie do końca wiedziałeś, czego masz się tam spodziewać.
Zaskoczyło cię miejsce koncertu położone nad brzegiem rzeki?
Troch´ tak, bo organizatorzy t∏umaczyli nam tylko, ˝e publicznoÊç
od sceny b´dzie oddziela∏o „troch´
wody”. PomyÊla∏em, ˝e nie ma problemu i zgodzi∏em si´ na wyst´p.
Na miejscu jednak okaza∏o si´,
˝e oddziela nas ogromna rzeka.
To tak, jakbym gra∏ koncert w Nowym Jorku dla publicznoÊci z New
Jersey. Mimo, ˝e na dobrà spraw´
gra∏em na wyspie i dodatkowo la∏
deszcz, bawi∏em si´ Êwietnie. PublicznoÊç te˝ reagowa∏a ˝ywio∏owo
na mojà muzyk´. Przeszkadza∏ mi
jednak ten dystans, nie mog∏em ich
poczuç. Ciesz´ si´, ˝e do was wróc´.
Występowałeś też kiedyś w Warszawie, wtedy znów było za zimno
na koncert na otwartym powietrzu.
Tak, jak widaç mam pecha albo moi
menad˝erowie chcà mnie ukaraç
i za ka˝dym razem wybierajà jak najgorszà pogod´ na koncerty w Polsce.
Mam nadziej´, ˝e tym razem nie b´dziemy graç na otwartym powietrzu
6
i wszystko b´dzie OK.
zobacz wi´cej
Fakty i Mity
Tajemnice Kravitza
W JEDNEJ ¸AWCE
ZE SLASHEM?
Prawie. Kravitz chodzi∏
do tej samej
szko∏y Êredniej
w Beverly Hills,
co przysz∏y gitarzysta Guns N’ Roses.
Jak wspomina: „Nie
znaliÊmy si´ wtedy
zbyt dobrze. Kojarzy∏em go jako kolesia,
który ciàgle przesiadywa∏ na korytarzu.
Wyglàda∏ tak samo
jak teraz, wi´c
trudno by∏o go nie
zapami´taç”.
21 #
M AC H I N A
JEST DESIGNEREM
I ARCHITEKTEM?
„Ile mog´ jeszcze
kupiç i sprzedaç
domów? Ile razy
mog´ zmieniaç ich
wn´trza? Chc´ si´
zajmowaç wystrojem wn´trz i meblami. Chc´ si´
zajmowaç architekturà, choç nie mam wykszta∏cenia. Designerem te˝ nie
jestem”, przyznaje Kravitz.
Mimo to, Lenny zaprojektowa∏
˝yrandol dla Swarovskiego,
a jego firma Kravitz Design
dosta∏a zamówienia od hoteli
w Las Vegas i Los Angeles.
Na jego temat krà˝y wiele plotek. Cz´Êç z nich
jest prawdziwa i dosyç zaskakujàca.
ROMANSUJE TYLKO Z MODELKAMI,
PIOSENKARKAMI I AKTORKAMI?
Lista kobieta Kravitza jest d∏uga:
Vanessa Paradis, Madonna, Kylie
Minogue, Natalie Imbruglia, Naomi
Campbell, Adriana Lima i jego ˝ona Lisa Bonet z „The
Cosby Show”. Zbieg
okolicznoÊci czy
zwyk∏a s∏aboÊç?
˚eby uniknàç
kolejnych plotek na temat
swoich
zwiàzków,
Kravitz twierdzi, ˝e wybra∏
teraz ˝ycie
w celibacie!
NIE LUBI MIESZKAC W STANACH
I NIE PRZEPADA ZA LUSKSUSEM?
Gdy nie ma go w posiad∏oÊci
w Miami i w Nowym Orleanie,
to na pewno jest w Pary˝u
w swoim apartamencie.
Chocia˝ ostatnio Kravitz
powtarza: „Nie potrzebuj´
luksusów, mog´ si´ nawet
taplaç w b∏ocie, mieszkaç
w d˝ungli i piç mleko
kokosowe”. Trzy lata temu
kupi∏ farm´ w Brazylii,
i postanowi∏, ˝e zostanie
rolnikiem. Nowà p∏yt´
nagrywa∏
w skromnej
chatce
na Bahamach.
POWRÓT DO SPISU TREÂCI
JAK NIE ZOSTAŁEM
MARYNARZEM
ÂMY
LI
IE
S
U
M
O
G
¸U
D
K
A
T
O
DLACZEG
KOBIET?
M
U
LB
A
Y
W
O
N
A
N
å
A
K
CZE
BRY?
O
D
I
K
A
T
N
O
T
S
E
J
O
G
E
I DLACZ
NAWROCKI.
Z
R
O
G
E
Z
R
G
M
A
N
A
Z
D
A
ZDR
(rozmawia: JAN BŁASZCZAK)
(ilustracje: ZBIGNIEW UMGELTER)
22 #
M AC H I N A
>>>
M
Mieliśmy rozmawiać wczoraj, ale
przeszkodził nam maraton. Biegasz?
Wczoraj nie startowa∏em, tylko poszed∏em pokibicowaç. KiedyÊ sam bieg∏em w warszawskim maratonie.
Czyli jak w piosence „Bi automat”
masz „silne nogi i silny brzuch”.
Nogi chyba tak, z tym brzuchem to
nie wiem.
W weekend mieliście się spotkać
z wydawcą i dogadać szczegóły nowej
płyty, co już wiadomo?
P∏yta „Mutants” uka˝e si´ w paêdzierniku w warszawskiej wytwórni Thin
Man Records, która wyda∏a Muzyk´
Koƒca Lata. OczywiÊcie, coÊ jeszcze
mo˝e si´ zmieniç, ale to raczej pewne.
Muszę zatem spytać o zespół Muzyka Końca Lata. Dostrzegasz w ostatnich latach pewien nurt w polskiej
piosence, który nawiązuje trochę do
czasów PRL-u, jest dosyć nostalgiczny i poetycki…
23 #
M AC H I N A
Jest taka fala zespo∏ów przypominajàcych Czerwone Gitary, ale z nowym
podejÊciem aran˝acyjnym do piosenek. Jednak nie sàdz´, abyÊmy grali
podobnà muzyk´.
Co sądzisz o ich tekstach?
Ja chyba ju˝ jestem na nie za stary, sà
raczej kierowane do m∏odych ludzi.
Si∏à rzeczy korzystajà ze sformu∏owaƒ, których ja sam bym nie u˝y∏.
Te wszystkie zdrobnienia, to jednak
nie na moje lata. W ogóle wsz´dzie
pojawia si´ tyle nowych rzeczy, ka˝dy
chce zaistnieç – to jest w∏aÊnie ta mutacja, o której Êpiewamy.
Poprzednią płytę wydaliście
u Tymona Tymańskiego w Biodrze,
które zniknęło z muzycznej mapy.
Czy trójmiejska scena ma się gorzej?
Ka˝dy kto wydaje alternatyw´ jest
ekscentrykiem. JeÊli za∏o˝ymy, ˝e
koszt albumu to 30-40 tysi´cy z∏otych,
to ∏atwo sobie policzyç, ile trzeba tego
sprzedaç, ˝eby wyjÊç na zero. W Biodrze udawa∏o si´ to w przypadku Kur,
Mnie najbardziej interesuje
to, czy komuÊ si´ podoba
nasz materia∏ i b´dzie chcia∏
si´ wokó∏ niego kr´ciç.
Kobiet i Âcianki. Reszta to by∏a nisza,
do której trzeba by∏o tylko dok∏adaç.
Dlatego wszyscy ostatecznie poszli
na swoje – Miko∏aj Trzaska, Maciek
CieÊlak i Tymon wolà teraz wydawaç
si´ na w∏asnà r´k´.
W takich chwilach coraz częściej
pomagają instytucje. Wy też dostaliście grant na nagranie płyty. Mówi się
o tym, że demokracja w kulturze się
nie sprawdziła i powraca czas mecenatów. Zgodzisz się z tym?
Absolutnie, bez mecenatów i prywatnych pieni´dzy nie moglibyÊmy dziÊ
Nie doszło do niej chyba na rynku
wydawniczym. Długo szukaliście wytwórni przy ostatniej płycie „Amnestia”, teraz też nie było lepiej. Demo
„Mutants” trafiło do naszej redakcji
jeszcze w marcu.
To jest nieustannie ta sama procedura
– wczeÊniej czy póêniej ktoÊ si´ zg∏asza i chce nas wydaç. Mnie najbardziej interesuje to, czy komuÊ si´ podoba nasz materia∏ i naprawd´ b´dzie
chcia∏ si´ wokó∏ niego kr´ciç.
Na przyk∏ad nie wyobra˝am sobie sytuacji, kiedy czekam miesiàcami
na decyzj´ wytwórni, która musi
uwzgl´dniç swój cykl wydawniczy
i ewentualnie wtedy da mi znaç. Chc´,
˝eby ktoÊ w∏o˝y∏ w to serce.
>>>
nagrywaç. Nie zawsze jednak uda si´
dostaç dofinansowanie, bo jest mnóstwo muzyki i przeró˝nych projektów, ale to bardzo wa˝ne êród∏o pozyskiwania funduszy.
Tymon powiedział nam ostatnio,
że problemem wydawcy są nie tylko
pieniądze, ale także artyści, którzy
wydają płytę i nagle znikają. Nie było
tak w waszym przypadku?
Chyba tak. „Amnestia” zosta∏a dobrze
przyj´ta i na tej fali mogliÊmy osiàgnàç wi´cej. Problem w tym, ˝e zaczà∏em studia i przesta∏em mieç czas
na Kobiety. Nie b´d´ zaprzecza∏,
˝e z rynkowego punktu widzenia
by∏o to ma∏o rozsàdne zagranie.
Poszedłeś na studia? To nietypowa
decyzja jak na twój wiek.
Po prostu wróci∏em do m∏odzieƒczej
pasji, czyli do filozofii. Zacz´liÊmy
ponownie graç dopiero, kiedy obroni∏em licencjat. Zawsze interesowa∏
mnie ten temat, jednak po szkole Êredniej wyjecha∏em do Berlina, gdzie zajà∏em si´ graniem i pracà. Dopiero teraz
uda∏o mi si´ spe∏niç moje dawne
marzenie i zapisaç si´ na studia.
Ktoś cię rozpoznał ze studentów?
G∏ównie wyk∏adowcy. Pani od angielskiego wyciàgn´∏a nawet ode mnie
autograf. Te trzy lata to by∏a napraw24 #
M AC H I N A
Wróci∏em do swojej
m∏odzieƒczej pasji, czyli
do filozofii. Zacz´liÊmy
ponownie graç dopiero,
kiedy obroni∏em licencjat.
d´ Êwietna zabawa. Zw∏aszcza, ˝e filozofi´ lepiej studiowaç w starszym
wieku. WczeÊniej cz∏owiek jest ogarni´ty pop´dami i chce tylko mieç najpi´kniejsze dziewczyny, byç s∏awnym
i kochanym. Ja te wszystkie kompleksy mam za sobà, wi´c mog∏em si´ skupiç na istocie sprawy. Widzisz, gdzie
nam uciek∏y te trzy lata.
Bez przesady, przecież da się pogodzić pracę ze studiami.
Jasne, przez ten czas ja te˝ pracowa∏em
w wielu ró˝nych miejscach. Mi´dzy innymi zajmowa∏em si´ resocjalizacjà
przez muzyk´.
Powiesz coś więcej o tym?
Pewna psycholog by∏a kiedyÊ na
moim koncercie i zaproponowa∏a mi
udzia∏ w takim resocjalizacyjnym projekcie. Zazwyczaj odmawiam, bo sam
nie jestem muzycznym wirtuozem,
ale przekona∏o mnie jej zaanga˝owanie. Okaza∏o si´, ˝e chodzi o dwóch
ch∏opaków z kryminalnà przesz∏oÊcià.
Wiesz, takich z patologicznych rodzin. Mieszkali na wsi, gdzie ca∏ymi
>>>
dniami pracowali przy koniach. Gdy
mieli wolne, siedali ze mnà i graliÊmy. Najpierw tylko ja, a póêniej
– gdy nauczyli si´ podstawowych
akordów – muzykowaliÊmy razem. Jeden z nich mia∏ do tego prawdziwy
dryg. Âwietnie by∏o obserwowaç, jak
go to powoli wciàga i pomaga mu
uciec od problemów.
Nagraliście coś?
Niestety nie. Wszystko sz∏o w powietrze. S∏ucha∏y nas g∏ównie kaszubskie
psy i konie.
Przeprowadzi∏em si´
na Wzgórza Morenowe.
Mam las pod nosem, mog´
pobiegaç i doskonale si´
zrelaksowaç. Kocham d´by,
brzozy, lasy mieszane.
No właśnie, przy okazji „Amnestii”
pojawiały się zarzuty, że twoje teksty
nie trafiają do ludzi spoza Trójmiasta. Za to na „Mutants” wręcz podróżujesz po całym świecie. Czy to reakcja na tamte uwagi?
Absolutnie nie. Zacznijmy od tego,
˝e je˝eli ktoÊ nie potrafi zrozumieç
piosenek z „Amnestii” to chyba jest
nie ca∏kiem sprawny intelektualnie.
Tam nie ma zagadek i ukrytych znaczeƒ, to sà zwyczajne piosenki. Dlatego nie by∏o si´, od czego odcinaç. Byç
25 #
M AC H I N A
mo˝e mniej tu Trójmiasta, bo mieszkam na peryferiach i rzadko je˝d˝´
do centrum. Zdarza si´, ˝e przez dwa
miesiàce w ogóle nie widz´ morza.
Za to w piosenkach dużo wędrujesz palcem po mapie. To dlatego,
że całe życie mieszkasz w cieniu statków i marynarskich historii?
To uproszczenie. Weêmy taki „Nowy
wspania∏y Êwiat”, ta piosenka ma wi´cej wspólnego z Huxley’em ni˝ z podró˝owaniem. Mówi o tym, ˝e nie ma
jednego takiego miejsca, a z drugiej
strony mo˝e ono byç wsz´dzie.
Czyli nie chciałeś być marynarzem?
Chcia∏em, ale moje naganne sprawowanie w szkole i fakt, ˝e wstydzi∏em
si´ oddaç ka∏ na badania, sprawi∏y,
˝e nie poszed∏em do szko∏y morskiej.
„Nowy
wspania∏y
Êwiat”
Wyp∏ywam jutro
na wieki ca∏e stàd,
do Indii, Afryki,
Po∏udniowej Australii.
Nowy Jork i Bangladesz,
bed´ Êpiewa∏ tam jak
Johnny Cash.
Ocean Spokojny
mo˝e uspokoi mnie,
Morze Martwe mo˝e
˝ycie nowe we mnie tknie.
Eufrat, Tygrys,
Brahmaputra niecierpliwie
czekam jutra.
Mimo to udało ci się trochę pojeździć po świecie?
By∏em w Indiach, Nepalu, przez kilka
lat mieszka∏em w Berlinie. No i by∏em
w wielu miejscach w Europie.
Do samolotu nie wsiàd´
za nic nie,
ja wol´ morskie fale,
które uko∏yszà mnie.
Minarety i pagody,
dla was pruj´
morskie wody.
Ciągle podróżujesz?
Nie, mam to ju˝ za sobà. Czasami
gdzieÊ pojad´, ale Europa Zachodnia
mnie nie ekscytuje. Nie kr´ci mnie
zwiedzanie miast, za to przyroda to
coÊ, co jest dla mnie naprawd´ wa˝ne.
Mi´dzy innymi dlatego przeprowa-
Wiem, ˝e czeka na mnie
gdzieÊ wspania∏y Êwiat,
babiloƒski ogród raj,
wiecznie zielony maj,
Wiem, ˝e czeka na mnie
gdzieÊ wspania∏y Êwiat.
dzi∏em si´ na Wzgórza Morenowe.
Mam las pod nosem, mog´ pobiegaç
i doskonale si´ zrelaksowaç. Wiesz,
kocham d´by, brzozy, lasy mieszane.
Pomimo życia w głuszy w nagraniu
płyty „Mutants” pomogło wam wielu
gości z Trójmiasta.
Tak, Tymaƒski gra∏ na ba∏a∏ajkach
i mandolinach, a Olo Walicki zagra∏
solo na kontrabasie. Do tego do∏àczy∏
Tomek Zi´tek z Pink Freud, Radek
¸ukasiewicz z Pustek, by∏a sekcja d´ta, z którà nagrywaliÊmy p∏yt´ „Pozwól sobie”, wiolonczela, skrzypce,
a nawet chór z Kresów. Tyle, ˝e te
wszystkie instrumenty tylko dobarwiajà „Mutantów”, aran˝acje nie sà
szczególnie prze∏adowane.
Mimo wszystko całość brzmi bogato. Zdradziłeś za to kiedyś, że kusi cię
nagranie płyty utrzymanej w stylistyce Johnny’ego Casha. Poczyniłeś
jakieś kroki w tym kierunku?
Mam ju˝ pomys∏ na t´ p∏yt´. Chcia∏bym nagraç jà w trio, z perkusjà i kontrabasem. Tyle, ˝e nie w stylu jazzowym, tylko psychodelicznego country
i rockabilly. Móg∏by nas wspieraç
sampler, z którego dogrywalibyÊmy
troch´ folku. Kilka piosenek mam
gotowych, wi´c fajnie by∏oby to wydaç w przysz∏ym roku. Ale na pewno
6
nie b´dzie to p∏yta Kobiet.
POWRÓT DO SPISU TREÂCI
recenzje
p∏yta tygodnia
(tekst: TADEUSZ FUŁEK)
BEIRUT
Folkowy nadwra˝liwiec
powraca. Znowu s∏odzi
i zawodzi przy
akompaniamencie
mi´kkich d´ciaków.
The Rip Tide
sta∏o si´. Zach o wdzi´cznym nazwisku znowu to zrobi∏. Po raz
kolejny wyda∏ p∏yt´ pod szyldem
Beirut, czyli muzyk´ Êwiata, wed∏ug
amerykaƒskiego indie-nastolatka.
Mimo ˝e jego pierwszy krà˝ek by∏
ca∏kiem znoÊny, to ni jak nie mog∏em po∏àczyç gu∏agu (z tytu∏u tamtej p∏yty), z Beirutem i z ba∏kaƒskimi
d´ciakami. B´dàcemu na bakier
z geografià Zachowi, jak widaç,
przychodzi to bez problemu i postanowi∏ swoje muzyczne fiksacje
po raz trzeci przekuç na d∏ugograjàcà p∏yt´, tym razem pod nazwà
„The Rip Tide”.
Mamy tutaj wszystko to, za co kochajà Beirut wra˝liwe studentki
z kierunków humanistycznych – t´skny, melancholijny g∏os Zacha,
ukulele, wszelkiej maÊci d´ciaki raz
BEIRUT
Pompeii/Sonic
HHIII
I
26 #
M AC H I N A
po cygaƒsku, raz po rycersku. Dla
niemniej wra˝liwych ch∏opaków
tych˝e studentek mamy marszowe
werble (koniecznie zawsze identyczne) i ma∏e elektroniczne pikania,
czy dêwi´kowe sw´dzenia. W zasadzie jedynie te elektroniczne wstawki pozawalajà odró˝niç poszczególne kawa∏ki, bo wszystkie sà do siebie
∏udzàco podobne.
W zasadzie ca∏a p∏yta przypomina
troch´ odchody jednoro˝ca. Niby si´
Êwieci, b∏yszczy, pe∏no barw, jest
melancholijnie, poetycko i t´czowo,
ale kupa pozostaje kupà. Jest to
na tyle s∏odkie, ˝e czasem ma si´
ochot´ wyskoczyç z ciuchów i potaplaç w tym radosnym b∏otku i wyÊpiewywaç z Zachem do ksi´˝yca.
Na szcz´Êcie szybko przychodzi
otrzeêwienie i cz∏owiek ratuje resztki honoru przeskakujàc do nast´pnego kawa∏ka. W tej chwili (na poziomie trzeciego krà˝ka), ani to od-
krywcze, ani ciekawe. Mo˝naby
mieç nadziej´, ˝e Zach jakoÊ si´ rozwinie, pos∏ucha post-punku i spróbuje coÊ innego z siebie wykrzesaç.
A tak dostajemy tylko Rebecc´ Black
w formie strawnej dla ludzi z wysmakowanymi gustami. Rebecca
przynajmniej zabawna by∏a przez te
par´ minut, a tutaj mamy czyste pó∏
godziny nudy.
Jest mi bardzo przykro, ˝e ktoÊ pope∏ni∏ takà p∏yt´ w XXI wieku. Jeszcze bardziej jest mi przykro, ˝e musia∏em jà par´ razy przes∏uchaç,
a w dodatku znajdà si´ tacy, którym
si´ spodoba. Ja wy∏àczam szybko, bo
jeszcze i mi zacznie si´ podobaç. 6
zobacz wi´cej
POWRÓT DO SPISU TREÂCI
recenzje
ÂWIE˚Y TOWAR – CZEGO S¸UCHAå W TYM TYGODNIU
Last
Sound Kapital
Culture Of Fear
THE UNTHANKS
HANDSOME FURS
Rough Trade
Sub Pop
THIEVERY
CORPORATION
HHHHI
HHIII
Box of Cedar
HHIII
Zapomnijcie o grupie CocoRosie, nastały
wiktoriańskie czasy sióstr Unthank.
W Polsce mają wielu fanów, ale głównie
dzięki świetnym koncertom, a nie płytom.
Thievery Corporation są nie do zdarcia.
Trudno powiedzieć to o ich albumach.
„Na Wojtusia z popielnika iskiereczka mruga. Chodê, opowiem ci bajeczk´. Bajka
b´dzie d∏uga”. Bohaterkami opowieÊci sà
Rachel i Becky Unthank oraz ich jedenaÊcie
szlachetnych, wiktoriaƒskich „snujów”.
Brytyjskie „Sistars melancholii” Êpiewajà
z charakterystycznym regionalnym dialektem. Dysponujà ciekawymi barwami – jedna brzmi jak Joanna Newsom, druga jak
po∏àczenie Enyi z Dido. Ich g∏osy przeplatajà si´ w utworach ubranych w aran˝e rodem z „I Am A Bird Now” Antony’ego z ciep∏ym fortepianem, nienachlanà perkusjà,
gitarà akustycznà i pow∏óczystymi nutami
smyków. Unthanks wypracowa∏y w∏asny,
archaizujàcy styl, choç mo˝na doszukiwaç
si´ u nich wspomnianych odniesieƒ.
Na „Last” zas∏u˝y∏y na szacunek ludzi ulicy i kiedy Êpiewajà, ˝e „disappointment is
everywhere” to im wierz´. A jak mi ma∏o to
w∏àczam „Sexy Sadie”. ¸adne i smutne.
Ma∏˝eƒstwo Dana Boeckner i Alexei Perry
doczeka∏o si´ kolejnego dziecka. Podobno
inspiracjà do nagrania „Sound Kapital” by∏a
muzyka elektroniczna Europy Wschodniej.
Podobno, poniewa˝ niezale˝nie, czy jest to
trzecia czy trzydziesta trzecia p∏yta tego
duetu, i tak s∏ysz´ to samo: indie-rockowà
wra˝liwoÊç, pseudo-eklektyzm, troch´ szaleƒstwa i ha∏asu Crystal Castles, stare syntezatory ze zu˝ytym electro soundem
i poetyk´ zespo∏ów aspirujàcych do post-punku. Nie ma tu niczego, co mog∏oby
wp∏ywami si´gaç poza pierwszà dekad´ XXI wieku. Dlatego Handsome Furs
wrzucam do worka razem z White Lies
i innymi zespo∏ami, które chcia∏yby byç
fajne, ale poza brzmieniem nie umiejà
niczego w∏asnego wyciàgnàç z muzyki.
˚eby jednak zachowaç odrobin´ obiektywizmu, to „Sound Kapital” mo˝na pos∏uchaç,
jeÊli nie mamy wielkich oczekiwaƒ.
Od d∏u˝szego czasu nie wzbudzajà we mnie
˝adnego entuzjazmu kolejne wieÊci o tym,
˝e triphopowe sk∏ady wydajà nowe p∏yty.
„Heligoland” Massive Attack by∏a niezbitym dowodem na to, ˝e formu∏a Bristol
Soundu zosta∏a wyczerpana w latach 90.
Duet Garza/Hilton zdaje sobie chyba z tego
spraw´, dlatego na „Culture Of Fear” obok
typowo triphopowych linii melodycznych
i nastrojowych rytmów, us∏yszymy tak˝e
troch´ reggae, dubu, rapu oraz chilloutowej
muzyki klubowej. Szkoda tylko, ˝e kompletnie nie ratuje to p∏yty. Muzyka Amerykanów jest nudna i do bólu przewidywalna.
Co mo˝e jedynie cieszyç, to spo∏ecznie
zaanga˝owane teksty i urocze, jak zawsze,
kobiece wokale. Dla ludzi s∏uchajàcych
muzyki sporadycznie, b´dzie to z pewnoÊcià interesujàca propozycja. Starych wyjadaczy ostrzegam, ˝e nie warto na nowe
Thivery traciç czasu.
MAREK FALL
TADEUSZ FUŁEK
KAMIL DOWNAROWICZ
28 #
M AC H I N A
POWRÓT DO SPISU TREÂCI
ÂWIE˚Y TOWAR – CZEGO S¸UCHAå W TYM TYGODNIU
Dubstep w 3D – londyński producent
debiutuje bardziej niż na miarę oczekiwań.
„Wyglàda na to, ˝e mamy Timbalanda tej
dekady”, zachwycali si´ debiutem zamaskowanego londyƒskiego producenta dziennikarze BBC. I nawet bioràc poprawk´ na lokalny angielski patriotyzm, nie jest to opinia
przesadzona. SBTRKT zaczyna∏ w 2009
roku, s∏aw´ zdoby∏ dzi´ki remiksom M.I.A.,
Modselektor i Basement Jaxx. Na swój debiut sprowadzi∏ jednak takich wokalistów jak
Yukimi Nagano (Little Dragon), Jessie Ware,
Sampha, Roses Gabor, ˝eby Êpiewali do jego
eksperymentalnych produkcji. W efekcie
p∏yta „SBTRKT” ma bezkompromisowy,
futurystyczny klimat, ale pe∏na jest te˝
zmys∏owych, soulowych piosenek.
Talent SBTRKT do detali jest ogromny.
Ka˝dy werbel, linia syntezatora i basu wydajà si´ dopracowane. To obok Joy Orbisona i Guido najlepszy kolorysta na angielskiej
scenie basowej. Jego bity sprawiajà niemal
fizycznà przyjemnoÊç, sà plastyczne, majà
g∏´bi´. „Ready Set Loop” to jeden z najbardziej tanecznych momentów, „Sanctuary”
brzmi jakby Dam Funk zagustowa∏ w pokr´conej gara˝owych rytmach i jazzowej wokalistyce, a „Go Bang” ∏àczàce disco Arthura
Russella z dubstepem wbija w ziemi´.
Sà te˝ przeboje jak „Wildfire” w konwencji
bliskiej r'n'b czy kunsztownie dopracowane
disco w „Pharoahs”.
P∏yta dorównuje hajpowi, który wokó∏ niej
powsta∏. Z napi´cia powsta∏ego mi´dzy popowym zaci´ciem oraz ch´cià eksperymentowania powsta∏a unikalna, trójwymiarowa,
niemal epicka wizja.
PIOTR KOWALCZYK
SBTRKT
SBTRKT
Young Turks/Sonic
HHHHI
recenzje
White Mice
MINOO
Asfalt
HHHHI?
Hip-hop incognito, po kilku głębszych
i z ostrymi napadami abstrakcji.
Ju˝ z poprzedniej p∏yty katowickiego elektronika Minoo mo˝na by∏o wyczytaç zainteresowanie szeroko rozumianymi miejskimi
klimatami. Bogate w emocje i znaczenia,
bardzo precyzyjne „Material Spirit” mia∏o
w sobie coÊ z produkcji Noona. Na „White
Mice” hiphopowe sympatie autora sà mniej
zakamuflowane, co nie znaczy, ˝e p∏yta nadaje si´ do bujania g∏owà w rytm uderzeƒ
serca. Z jednej strony to rzeczy ze starego
katalogu Warpa plus szczypta Buriala
– dêwi´ki poprzesuwane, perkusje nieregularne, przestrzenie dzikie i zimne. Z drugiej
czeka ju˝ jednak kosmiczny haj a la Flying
Lotus, ciep∏e syntezatory, odrealnione wokalne próbki. Dzi´ki wytwórni U Know Me
prze˝yliÊmy ostatnio w Polsce wysyp porzàdnego new beatu, ale Minoo by do tego
towarzystwa nie pasowa∏. GdzieÊ mi´dzy
paranoicznymi smykami a przeciàgni´tym
basem kryje si´ bowiem poczàtek czegoÊ
znakomitego, co niezr´cznie nazywaç i nie∏atwo szufladkowaç.
MARCIN FLINT
29 #
M AC H I N A
POWRÓT DO SPISU TREÂCI
recenzje
ÂWIE˚Y TOWAR – CZEGO S¸UCHAå W TYM TYGODNIU
One Nation
Norwegian Wood OST
HYPE WILLIAMS
JONNY GREENWOOD
Hippos In Tanks
Warner
HHHHI
HHIII
(wybrał: JACEK SKOLIMOWSKI)
Afryka
Volume One 1970-1979
SORRY BAMBA
Powrót do przyszłości czy może raczej
poszukiwanie świętego Graala muzyki?
Greenwood zaprezentuje wkrótce utwór
z Krzysztofem Pendereckim, a na razie...
Podopieczni wytwórni Hippos In Tanks,
m.in. Games, d'Eon, Grimes czy w∏aÊnie
Hype Williams tworzà muzyk´ utrzymanà
w niepokojàcej aurze – na pograniczu estetyki lo-fi i mainstreamowych gatunków.
Doskonale oddaje ona ducha naszej epoki,
w której zmagamy si´ z przesyceniem
internetowymi bodêcami i nadmiarem
∏atwo dost´pnej starej muzyki. P∏yta „One
Nation” to fascynujàca wycieczka na popkulturowe wysypisko Êmieci. Londyƒsko-berliƒski duet brzmi, jakby porzuci∏ w po∏owie porzàdkowanie swojej kolekcji plików
mp3 – miesza lo-fi dub z techno, muzyk´
ze starych programów telewizyjnych
z r'n'b, a gdzieÊ tle pobrzmiewa hip-hop
z po∏udnia USA i londyƒski grime. Hype
Williams niespecjalnie przyk∏adajà si´ do
produkcji i do kompozycji. To swego rodzaju wyk∏ad na temat tego, ˝e coÊ si´ w kulturze skoƒczy∏o, ale nie bardzo wiadomo,
czy coÊ si´ zacz´∏o.
Muzyka filmowa oparta na instrumentach
smyczkowych i zaaran˝owana z orkiestrowym rozmachem to cz´sto straszna nuda.
PomyÊlcie przy chwil´ o tym, ile znacie dobrych filmów, a ile co najmniej niez∏ych soundtracków. Jonny Greenwood pomimo
tego, ˝e chcia∏ nagraç p∏yt´ wzruszajàcà,
pi´knà, kruchà, która doskonale uzupe∏ni
ekranizacj´ powieÊci Harukiego Murakamiego „Norweski Las”, nie podo∏a∏ temu
zadaniu. Owszem, jest kilka naprawd´ ciekawych momentów w tych muzycznych
plamach skomponowanych i tworzonych
przez gitarzyst´ Radiohead, jednak gubià
si´ one w szarzyênie i przeci´tnoÊci ka˝dej, pojedynczej kompozycji. Mia∏o byç
przestrzennie i smutno, a wysz∏o duszno
i bez emocji. Niestety nie by∏o mi dane
zobaczyç dzie∏a Anh Hung Tran, wiec nie
wiem jak ta muzyka sprawdza si´ w „akcji”.
Mo˝e brzmi lepiej, kto wie? Tak czy inaczej,
to pozycja dla najzagorzalszych fanów.
PIOTR KOWALCZYK
30 #
M AC H I N A
KAMIL DOWNAROWICZ
Thrill Jockey
HHHHI
JesteÊcie fanami muzyki z Mali?
To musicie poznaç barwnego Sorry Bamba.
Wytwórnia Thrill Jockey wyda∏a archiwalia jego
zespo∏u L'Orchestre Kanaga De Mopti, mistrzów
tanecznego afrykaƒskiego jazzu.
Funky Rob Way
ROB
Analogue Africa
HHHII
Niestrudzona oficyna Analogue
Africa odkrywa kolejnà nieznanà kart´ w historii
czarnego afro-funku. Rob jest jak zeÊwirowany
krewny George’a Clintona z dalekiej Ghany....
A mo˝e bardziej jak nieznany brat Feli Kutiego?
Nigeria 70: Sweet Times
RÓŻNI WYKONAWCY
Strut
HHHHI
Trzecia cz´Êç kultowej serii Strut
Records z podtytu∏em „afro-funk, highlife & juju”.
Jazda obowiàzkowa dla tych, którzy zasmakowali w ognistych d´ciakach, psychodelicznych syntezatorach i dzikich rytmach z Lagos.
POWRÓT DO SPISU TREÂCI
Strona z kalendarza: 25.08.2001
WSPANIA¸E
WOKALISTKI
I TRAGICZNE ÂMIERCI
Anna Jantar
(1950 – 1980)
Czo∏owa polska piosenkarka lat 70. Pasa˝erka
feralnego lotu z Nowego
Jorku do Warszawy. W marcu
1980 roku samolot I∏-62M
rozbi∏ si´ podczas podchodzenia
do làdowania na Ok´ciu.
Nico
(1938-1988)
Gwiazda Êwity Andy’ego
Warhola, niezapomniany
g∏os Velvet Underground.
B´dàc na Ibizie pod koniec lat
80. spad∏a z roweru po ataku
serca. Niefortunnie uderzy∏a
g∏owà o asfalt, co spowodowa∏o
Êmiertelny wylew.
Kirsty MacColl
(1959 – 2000)
Jedna z najbardziej
lubianych brytyjskich
wokalistek prze∏omu lat
80. i 90. Zgin´∏a na wodach
Meksyku podczas rodzinnych
wakacji, chroniàc syna przed
rozp´dzonà motorówkà.
31 #
M AC H I N A
Aaliyah ginie
w wypadku
lotniczym
22-letnia wokalistka wyda∏a
dwie p∏yty i by∏a u szczytu
popularnoÊci. Niestety jej
kariera zosta∏a przerwana.
N
a plan zdj´ciowy teledysku
promujàcego „Rock the Boat”, drugi singiel z p∏yty
„Aaliyah”, wybrano wybrze˝e w okolicy Marsh Harbour, pi´ciotysi´cznego miasteczka po∏o˝onego na Wyspach Bahama. Zdj´cia ukoƒczono
dzieƒ przed planowanym terminem
i ekipa podj´∏a decyzj´ o wczeÊniejszym powrocie do domu. Zamówiono samolot, który mia∏ przetransportowaç orszak Aaliyah wraz ze sprz´tem na mi´dzynarodowe lotnisko
na Florydzie. O godzinie 18:45 lokalnego czasu malutka Cesna 402B o numerze N8097W wzbi∏a si´ w powietrze i zaledwie 60 metrów dalej uderzy∏a o ziemi´. Samolot stanà∏ w p∏omieniach. Wokalistka, wraz z pozosta∏ymi oÊmioma osobami zgin´∏a
na miejscu.
(tekst: MARCIN R. NOWICKI)
W ciàgu kilku dni na tragiczny wypadek nowej ksi´˝niczki r’n’b zareagowali wszyscy wspó∏pracownicy
i przyjaciele z bran˝y. Jej producent
Timbaland wspomina∏: „Mi´dzy nami by∏ rodzaj chemii. Dawa∏em jej
po∏ow´ ca∏ej mojej kreatywnoÊci.
Nawet nie wiem, co mam powiedzieç
teraz jej fanom”. Raper DMX mówi∏:
„Siostrzyczka mia∏a ten rodzaj energii, który absolutnie oczarowywa∏
ludzi. Modl´ si´ za nià!”.
Jak póêniej wykaza∏o Êledztwo,
maszyna zosta∏a przecià˝ona sprz´tem filmowym o ponad kilkaset kilogramów. Tak˝e liczba pasa˝erów
przekracza∏a dopuszczalnà. Natomiast we krwi pilota znaleziono Êlady alkoholu i kokainy – Louis Moralez III sfa∏szowa∏ te˝ dokumentacj´
setek godzin lotów próbnych, dzi´ki
czemu zdoby∏ profesjonalnà prac´.
Okaza∏o si´, ˝e feralny lot by∏ jego
pierwszym w mundurze linii Blackhawk International.
Pogrzeb wokalistki odby∏ si´ tydzieƒ po wypadku. Podczas ceremonii wypuszczono symbolicznie dwadzieÊcia dwa bia∏e go∏´bie. W uroczystoÊci uczestniczy∏o blisko tysiàc
˝a∏obników, w tym czo∏owi przedstawiciele sceny r’n’b: Sean Combs,
6
Missy Elliott i Gladys Knight.
POWRÓT DO SPISU TREÂCI