Edukacja globalna - Stowarzyszenie Dla Ziemi

Edukacja globalna
Edukacja globalna to część kształcenia
obywatelskiego i wychowania, która rozszerza
ich zakres przez uświadamianie istnienia zjawisk
i współzależności łączących ludzi i miejsca. Jej
głównym celem jest przygotowanie odbiorców do
stawiania czoła wyzwaniom dotyczącym całej
ludzkości. Przez współzależności rozumiemy
wzajemne powiązania i przenikanie systemów
kulturowych, środowiskowych, ekonomicznych,
społecznych, politycznych i technologicznych.
Do aktualnych wyzwań globalnych
zaliczyć można m.in.:
zapewnienie pokoju i bezpieczeństwa na
świecie,
●
poprawa jakości życia w krajach Globalnego
Południa,
● ochronę praw człowieka,
● zapewnienie zrównoważonego rozwoju,
●
budowanie partnerskich relacji gospodarczych
i społecznych pomiędzy krajami Globalnej
Północy i Globalnego Południa.
●
Szczególnie istotne w edukacji
globalnej jest:
tłumaczenie przyczyn i konsekwencji
opisywanych zjawisk,
●
przedstawianie perspektywy Globalnego
Południa,
● rozumienie świata jako złożonego i dynamicznie
zmieniającego się systemu,
●
kształtowanie krytycznego myślenia i zmianę
postaw,
●
ukazywanie wpływu jednostki na globalne
procesy i wpływu globalnych procesów na
jednostkę.
●
Edukacja globalna sprzyja
kształtowaniu postaw:
odpowiedzialności,
szacunku,
uczciwości,
empatii,
otwartości,
osobistego zaangażowania,
gotowości do ustawicznego kształcenia się.
Podział świata – przykładowa
klasyfikacja
Pierwszy Świat – kraje kapitalistyczne
Drugi Świat – kraje socjalistyczne
Trzeci Świat – pozostałe kraje
Podział świata – przykładowa
klasyfikacja
Kraje rozwinięte
Kraje rozwijające się
(termin „kraje rozwijające się” funkcjonuje od
1956 roku i został wprowadzony przez
Organizację Narodów Zjednoczonych)
Podział świata – przykładowa
klasyfikacja
Globalne Południe
Globalna Północ
(ten termin powstał w wyniku wypracowania programu
pomocy dla krajów najuboższych,
listę krajów zaklasyfikowanych do danego podziału tworzy
i aktualizuje Organizacja Współpracy Gospodarczej
i Rozwoju (OECD - The Organizsation for Economic
Co-operation and Development)).
Gdzie przebiega granica?
Human Development Index
Wskaźnik rozwoju ludzkiego/społecznego
(HDI - Human Development Index). System
został wprowadzony przez Organizację
Narodów Zjednoczonych, a stworzył go
pakistański ekonomista Mahbuda ul Haqa
w 1990 roku.
Human Development Index
Od 2010 roku HDI oblicza się na podstawie
czterech wskaźników:
1. oczekiwanej długości życia,
2. średniej liczby lat edukacji otrzymanej przez
mieszkańców w wieku 25 lat i starszych,
3. oczekiwanej liczby lat edukacji dla dzieci
rozpoczynających proces kształcenia,
4. dochodu narodowego per capita w dolarach
amerykańskich (liczony według parytetu
nabywczego waluty).
Ranking – 2013
1. Norwegia
2. Australia
3. Szwajcaria
35. Polska
185. Republika Środkowoafrykańska
186. Kongo
187. Niger
Kodeks w sprawie obrazów
i wiadomości dotyczących krajów Południa
Zasady podstawowe:
Wybór obrazów i wiadomości dokonywany będzie
z zachowaniem najważniejszych zasad:
• szacunku dla godności ludzi, o których
mówimy;
• wiary w równość wszystkich ludzi;
• poszanowania dla potrzeby promowania
uczciwości, solidarności i sprawiedliwości.
Kodeks w sprawie obrazów
i wiadomości dotyczących krajów Południa
We wszystkich komunikatach i tam, gdzie to uzasadnione
potrzebą pokazania realiów, pragniemy:
• dokonywać wyboru obrazów i wiadomości z zachowaniem
poszanowania równości, solidarności i sprawiedliwości;
● prawdziwie przedstawiać wszelkie obrazy i sytuacje zarówno w bezpośrednim jak i w szerszym kontekście, dążąc
do zwiększenia powszechnego zrozumienia realiów
i złożoności procesu rozwoju;
● unikać obrazów i wiadomości mogących szerzyć stereotypy,
wywoływać sensację lub dyskryminować ludzi, sytuacje czy
miejsca;
Kodeks w sprawie obrazów
i wiadomości dotyczących krajów Południa
wykorzystywać obrazy, wiadomości i badania
jednostkowych przypadków z pełnym zrozumieniem,
uczestnictwem i za zgodą zainteresowanych (lub ich
rodziców czy opiekunów);
• zagwarantować, że osoby, których sytuację
przedstawiamy mają możliwość opowiedzenia
o swojej historii osobiście;
● ustalić i zanotować, czy osoby te zgadzają się na
ujawnienie swoich personaliów i wizerunku, zawsze
postępować zgodnie z ich życzeniem;
●
Kodeks w sprawie obrazów
i wiadomości dotyczących krajów Południa
działać zgodnie z najwyższymi standardami w zakresie
praw człowieka i ochrony osób słabszych;
• działać zgodnie z najwyższymi standardami w zakresie
praw dziecka, zgodnie z zapisami Konwencji Praw
Dziecka, ponieważ to właśnie dzieci są najczęściej
przedstawiane.
●
Kodeks został stworzony w 2006 roku przez organizacje
pozarządowe działające w obszarze edukacji globalnej,
zrównoważonego rozwoju.
Definicja uchodźcy
Zgodnie z Konwencją z 1951 r. dotyczącą
uchodźców. Uchodźcą jest osoba, która „na
skutek uzasadnionej obawy przed
prześladowaniem z powodu swojej rasy, religii,
narodowości, przynależności do określonej grupy
społecznej lub z powodu przekonań politycznych,
przebywa poza granicami państwa, którego jest
obywatelem, i nie może lub nie chce z powodu
tych obaw korzystać z ochrony tego państwa”.
Definicja uchodźcy
Uchodźcy nie są objęci ochroną przez własne państwo –
często to właśnie rząd tego państwa grozi im
prześladowaniem.
Jeżeli inne państwa nie przyjmą uchodźców na swoje
terytorium i nie udzielą im pomocy, mogą skazać ich na
śmierć lub na życie w ukryciu, bez możliwości
przetrwania i bez przysługujących im praw.
Za ochronę uchodźców odpowiada specjalna agenda ONZ
– Biuro Wysokiego Komisarza Narodów Zjednoczonych
ds. Uchodźców (UNHCR).
UNHCR
UNHCR co roku przedstawia raport „Trendy Światowe”,
w którym podaje aktualne dane na temat skali zjawiska
uchodźctwa. Z raportu 2013 wynika, że liczba
uchodźców, osób ubiegających się o status uchodźców
oraz wewnętrznie przesiedlonych przekroczyła 50
milionów, osiągając najwyższy poziom w powojennej
historii. (dokładnie 51,6 czyli o 6 milionów wyższa niż
w roku 2012).
Największe populacje uchodźców objętych mandatem
UNHCR to Afgańczycy, Syryjczycy i Somalijczycy.
Pakistan, Iran i Liban z kolei przodują na liście krajów,
które przyjmują najwięcej uchodźców.
UNHCR
Uchodźcy w Polsce
W 2005 roku w Polsce około 7 tyś. osob starało
sie o nadanie statusu. Osoby te pochodziły z 50
rożnych krajow (w tym Czeczeni stanowili ponad
90 %), 335 osob otrzymało status uchodzcy (w
tym było 305 uchodzcow z Czeczenii).
Uchodźcy w Polsce
W 2013 r. przyjęto najwięcej wniosków o nadanie
statusu uchodźcy w RP w dotychczasowej historii
polskiego systemu azylowego (wnioski złożyło
ponad 15 tys. osób).
W 2013 - wśród osób ubiegających się o nadanie
statusu uchodźcy, 85% to obywatele Rosji;
w dalszej kolejności to: obywatele Gruzji - 8%,
Syrii – 2%, Armenii i Kazachstanu – odpowiednio
po 1%.
Urząd wydał 19 tys. decyzji, z czego 1% to
decyzje o nadaniu statusu uchodźcy.
Uchodźcy w Polsce
Liczba obywateli Ukrainy, którzy złożyli wniosek
o nadanie statusu uchodźcy:
2013 – 46
Do 11.09.2014 – 1509
Opracowanie: Magdalena Kawa i Alicja Kawka
Warsztaty odbyły się w ramach projektów „Głosem kobiet” oraz
„Chcemy mieszkać w Polsce” realizowanych przez Stowarzyszenie Dla
Ziemi.
Projekt „Głosem kobiet” jest realizowany w ramach programu
Obywatele dla Demokracji, finansowanego z Funduszy EOG.
Projekt „Chcemy mieszkać w Polsce”, uzyskał dofinansowanie ze
środków udostępnionych w ramach dotacji Europejskiego Funduszu na
rzecz Integracji Obywateli Państw Trzecich (Program EFI 2013) oraz
budżetu państwa i pomoc finansową Miasta Lublin.
www.dlaziemi.org