Nazwa przedmiotu: Immunologia z ukierunkowaniem dla
Transkrypt
Nazwa przedmiotu: Immunologia z ukierunkowaniem dla
Nazwa przedmiotu: Immunologia z ukierunkowaniem dla biotechnologów Odpowiedzialna za przedmiot: prof. dr hab. Elżbieta Wałajtys-Rode Język wykładowy: polski Wymiar godzin: [ W ] Semestr studiów: 1 Forma zaliczenia przedmiotu: bez egzaminu semestralny: [ 30 ] Liczba punktów ECTS: 2 Typ oceny: ocena numeryczna Skrócone treści: Budowa i molekularne mechanizmy zintegrowanego funkcjonowania układu immunologicznego człowieka oraz praktyczne zastosowanie tych mechanizmów w biotechnologii ze szczególnym uwzględnieniem efektorowych molekuł (cytokiny, przeciwciała). Podstawowe techniki uzyskiwania in vivo i in vitro naturalnych i rekombinowanych przeciwciał i ich fragmentów oraz metody ich charakterystyki i sprzęgania z odpowiednimi markerami. Zasady metod immunoanalitycznych wykorzystujących poli i monoklonalne przeciwciała jako sondy wykrywajace różnego rodzaju molekuły w analizie produktów biotechnologicznych, oraz zasady mechanizmu i zastosowania przeciwciał katalitycznych (abzymów). Bibliografia: 1. Ptak M., Ptak. W, Szczepanik M., „Podstawy Immunologii”, PZWL, 2010. 2. Gołąb J., Jakubisiak M., Lasek W., Stokłosa T., „Immunologia” PWN, Warszawa 2009. ISBN 978-83- 0115154-6, 3. Lasek W. Immunologia. Podstawowe zagadnienia i aktualności. PWN. Warszawa, 2005. ISBN 83-01-14519-6 4. Fanger M., Lydyard PM., Whelan A., W., „Krótkie wykłady. Immunologia”. PWN, Warszawa, 2011, 5. Aktualne artykuły z literatury specjalistycznej, Materiały dla studentów zamieszczane na stronie internetowej Wydziału Chemicznego (część dostępna po zalogowaniu odbywających zajęcia) Literatura dodatkowa 1. . Male D.,. Roth D.B, Roitt I., Brostoff, J., red. J. Żeromski, Immunologia, Urban & Partner. 2008., 2. Cochet O., Teillaud J-L, Sautes C., eds.,1998, Immunological Techniques Made Easy, John Wiley & Sons, New York, Toronto. Kryteria oceny: Dwa kolokwia pisemne: I kolokwium cząstkowe (30 pytań otwartych) + kolokwium końcowe (test wielokrotnego wyboru i pytania do uzupełnienia- 50pozycji). Do zaliczenia należy uzyskać 50 % + 1 prawidłowych oraz mniej niż 50% negatywnych odpowiedzi. Ocena końcowa jest średnią z obu kolokwiów plus dodatkowe punkty za uczęszczanie na 75% wykładów. Kwalifikacje i umiejętności (jakie nabędzie student po zaliczeniu): Kompetencje: Znajomość budowy i mechanizmów funkcjonowania układu immunologicznego człowieka oraz aplikacyjnych zastosowań tych mechanizmów ze szczególnym uwzględnieniem technik uzyskiwania naturalnych i rekombinowanych przeciwciał i ich fragmentówmetodami in vivo i in vitro, oraz metod ich charakterystyki, analizy i modyfikacji. Poznanie i zrozumienie zasad działania metod immunoanalitycznych wykorzystujących naturalne i rekombinowane przeciwciała oraz ich fragmenty jako sondy wykrywajace różnego rodzaju molekuły w analizie produktów biotechnologicznych (technologie wykorzystujące reakcje antygenprzeciwciał w fazie stałej lub żelu oraz na fazie stałej ) i przyswojenie zasad działania i zastosowania przeciwciał katalitycznych (abzymów). Umiejętności: Adaptacje i praktyczne zastosowanie poznanych metod immunotechnologicznych. Ocena i wybór właściwej metody immunoanalizy w zależności od wymaganych warunków i rodzaju produktu biotechnologicznego. Konstrukcja własnych testów opartych na zastosowaniu przeciwciał. Korzystanie z literatury w sposób krytyczny z pełną świadomością potrzeby przestrzegania zasad bioetyki. Uwagi dodatkowe (opiekuna przedmiotu): Immunologia dla biotechnologów jest przedmiotem interdyscyplinarnym o bardzo szerokim zakresiei wymagającym integracji wiadomości z wielu dziedzin biologii i chemii. Jednocześnie jest podstawowym przedmiotem pozwalającym biotechnologom nie tylko na kontrolowane stosowanie technik i metod immunoanalitycznych, ale na ich konstruowanie i adaptację. Dlatego zalecane jest ucestniczenie w wykładach i konsultacjach. Szczegółowe treści merytoryczne: 1. Przedmiot i zakres immunologii. Krótki wstęp historyczny. Układ immunologiczny człowieka: Centralne i obwodowe narządy i tkanki limfatyczne. Komórki układu immunologicznego linii mieloidalnej i limfoidalnej oraz inne komórki pełniące funkcje immunologiczne (keratynocyty , nabłonki), 2. Molekuły sygnałowe układu immunologicznego: cytokiny, chemokiny i ich receptory. Układ immunologiczny skóry i błony śluzowej, 3. Mechanizmy wrodzonej odporności immunologicznej: Bariery powierzchniowe, specyficzne białka i aktywne molekuły. Komórki fagocytujące, Układ dopełniacza. Reakcja zapalna (inflamasomy) i obrona przeciwwirusowa. Receptory komórek realizujących odpowiedź wrodzoną (błonowe receptory TLR i DAMP, cytoplazmatyczne receptory NLR, RLR, DAI), 4. Mechanizmy nabytej odpowiedzi immunologicznej: Receptory antygenowe limfocytów B i T, budowa i aktywacja. Główne kompleksy antygenów zgodności tkankowej MHC I i II. Prezentacja antygenów limfocytom Th i CTL. Sygnały kostymulacji limfocytów T i B. 5. Generowanie funkcjonalnych genów kodujących receptory antygenowe limfocytów T i B. Odpowiedź humoralna i komórkowa. Podtypy limfocytów Th1 i Th2 oraz T17 i Treg. Tolerancja immunologiczna centralna i obwodowa, 6. Immunoglobuliny, budowa i właściwości (mechanizm wiązania antygenu, epitopy-paratopy, funkcjonalne fragmenty przeciwciał).Wytwarzanie przeciwciał (antygeny, hapteny, procedury immunizacji, adiuwanty, białka nośnikowe, kinetyka produkcji przeciwciał), 7. Mechanizmy dojrzewania powinowactwa i zmiany izotypu przeciwciał. Uzyskiwanie naturalnych przeciwciał poliklonalnych i monoklonalnych (techniką klasyczną Kochlera i Millsteina), 8. Wytwarzanie przeciwciał monoklonalnych metodami inżynierii genetycznej: Chimeryczne, humanizowane i całkowicie ludzkie przeciwciała. Tworzenie zbiorów fragmentów genów kodujących zmienne regiony przeciwciał, 9. Metody prezentowania i selekcji przeciwciał (fagi nitkowate, bakterie, drożdże, komórki ssacze, molekuły: rybosomy, mRNA, konstrukty DNA-białko, transgeniczne zwierzęta), Systemy ekspresji rekombinowanych przeciwciał: prokariotyczne (bakterie) eukariotyczne (grzyby, owady, komórki ssacze), transgeniczne zwierzęta i rośliny, całkowicie in vitro (rybosomy, komórki DT40), 10. Naturalne i rekombinowane przeciwciała ptasie (IgY) i przeciwciała wielbłądowatych (tylko ciężkie łańcuchy) oraz nanoprzeciwciała. Przeciwciała wewnątrzkomórkowe (intrabodies). Oczyszczanie uzyskanych przeciwciał: chromatografia adsorpcyjna hydrofobowa i tiofilowa, chromatografia powinowactwa (białka A, G , L, lektyny, antygeny) 11. Charakterystyka uzyskanych przeciwciał: izotypowanie, powinowactwo i zachłanność, specyficzność względem epitopów i względem receptorów (fragmenty Fc), mapowanie epitopów, rozpuszczalność i stabilność, zdolność do sprzęgania z markerami, zdolność do adhezji, 12. Modyfikacje uzyskanych przeciwciał: sprzęganie z enzymami, fluoroforami, biotyną, izotopami., 13. Reakcje immunoprecypitacji w roztworze lub w żelu: Dyfuzja w żelu (Pojedyncza dyfuzja w jednym kierunku (Oudin), Dyfuzja dwukierunkowa (Ouchterlony, Mancini). Immunoelektroforeza (rakietowa (Laurel), 2D, krzyżowa). Fluorocytometria przepływowa. Immunologiczne metody enzymatyczne: EMIT (enzym sprzężony z przeciwciałem). Immunologiczna metoda polaryzacji fluorescencji FPIA. Testy z użyciem izotopów RIA. Immunoprecypitacja i ko-immunoprecypitacja. 14. Reakcje antygen-przeciwciało na fazie stałej: Techniki fluorescencyjne, również in situ (fluorymetry, mikroskopy konfokalne). Testy z użyciem izotopów (RIA). Immunobloting. Testy ELISA i ELISPOT ( Ab sprzężone z enzymami). Chromatografia powinowactwa. Mikromacierze białkowe, mikromacierze białkowe in situ, Immunobiosensory, 15. Przeciwciała katalityczne-abzymy: Uzyskiwanie przeciwciał katalitycznych (stabilne analogi stanu przejściowego, inhibitory kompetycyjne enzymu, wprowadzanie grup katalitycznych do zmiennych fragmentów przeciwciał. Zastosowanie przeciwciał katalitycznych: synteza nieorganiczna i organiczna, czynniki odtruwające w przedawkowaniu leków lub narkotyków, terapia raka.