Materiały KWALIFIKOWANA PIERWSZA POMOC kop

ZABEZPIECZENIE I BADANIE CHOREGO PO URAZIE
WG. INERNATIONAL TRAUMA LIFE SUPPORT
I.
OCENA MIEJSCA ZDARZENIA
1.
2.
3.
4.
5.
II.
bezpieczeństwo własne – środki ochrony osobistej
bezpieczeństwo miejsca zdarzenia
liczba poszkodowanych
potrzebna pomoc lub dodatkowy sprzęt
mechanizm urazu
WSTĘPNA OCENA POSZKODOWANEGO
1.
2.
ogólne wraŜenie:
wiek, płeć, masa ciała
ogólny wygląd
pozycja ciała
aktywność poszkodowanego
widoczne urazy lub krwawienia
określenie stanu świadomości (podczas unieruchamiania kręgosłupa szyjnego)
PGBN (ang. AVPU)
P – przytomny
G – reaguje na głos
B – reaguje na ból
N – nieprzytomny
3. (A)ocena droŜności dróg oddechowych
- charczenie, bulgotanie, stridor, świsty, cisza
4. (B)ocena oddechu
- obecny, częstość, głębokość, wysiłek, symetryczne ruchy klatki piersiowej
TLENOTERAPIA
5. (C) ocena układu krąŜenia
- tętno na tętnicy promieniowej/szyjnej: obecne, miarowość, jakość
- skóra kolor, temperatura, wilgotność, nawrót kapilarny CRT
6. Wywiad SAMPLE (najlepiej zlecić drugiemu ratownikowi)
S – symptomy
A – alergie
M – medykamenty
P – przebyte choroby
L – lunch (ostatni posiłek), kobiety ostatnia miesiączka/ciąŜa
E – ewentualnie co się stało
1
III.
SZYBKIE BADANIE URAZOWE
Oglądamy – Dotykamy (palpacyjnie)
GŁOWA I SZYJA
duŜe urazy twarzy, zasinienia, obrzęki, rany, wgniecenia kości czaszki, złamania
rozedma podskórna, poszerzenie Ŝył szyjnych, przesunięcie tchawicy
napięcie mięśni grzbietu/szyi
KOŁNIERZ ORTOPEDYCZNY
KLATKA PIERSIOWA
asymetria, stłuczenia, rany, ruchy paradoksalne
bolesność, niestabilność
opukać
BRZUCH
krwiaki, rany penetrujące/wytrzewienie, tkliwość, napięcie, powiększenie/obwód
MIEDNICA
tkliwość, zniekształcenia, trzeszczenia/niestabilność
KOŃCZYNY DOLNE I GÓRNE
bolesność, zniekształcenia, niestabilność, trzeszczenia, rany, obrzęki
tętno, czucie i ruchy
PLECY I POŚLADKI
rany, zniekształcenia, obrzęki
PRZENOSIMY POSZKODOWANEGO NA SZTYWNE NOSZE ORTOPEDYCZNE
rolowanie/ przy niestabilnej miednicy metoda maksymalnie wielu rąk lub nosze zbierakowe
JEŚLI SYTUACJA KRYTYCZNA PRZENOSIMY POSZKODOWANEGO DO KARETKII
TAM KOŃCZYMY BADANIE
po kaŜdym przeniesieniu/zmianie stanu pacjenta badamy podstawowe parametry Ŝyciowe
ŹRENICE
szerokość, reaktywność, czy są równe
jeśli stwierdzamy zaburzenia świadomości skala Glasgow, poziom glikemii
2
SKALA ŚPIĄCZKI GLASGOW (GCS)
Otwieranie oczu:
Spontaniczne
Na głos
Na ból
Brak
Odpowiedź słowna:
Logiczna
Splątana
Niewłaściwe słowa
Niezrozumiałe dźwięki
Brak
Reakcja ruchowa:
Wykonuje polecenia
Lokalizuje ból
Zgięciowa – ucieczki
Zgięciowa – odkorowany
Wyprostna – odmóŜdŜony
Brak
IV.
Punktacja
4
3
2
1
5
4
3
2
1
6
5
4
3
2
1
PILNE INTERWENCJE I PODJĘCIE DECYZJI O TRANSPORCIE
Po zakończeniu oceny wstępnej i szybkiego badania urazowego lub badania miejscowego
pacjenta w stanie krytycznym natychmiast transportujemy do szpitala, przeŜycie pacjenta
zaleŜy od czasu. Większość interwencji naleŜy wykonać w karetce w drodze do szpitala
docelowego – ośrodka mogącego zająć się leczeniem obraŜeń.
1. Kwalifikacja chorego do pilnego transportu – kategoria „załaduj i jedź”
1.
2.
3.
podczas oceny wstępnej
zaburzenia świadomości
zaburzenia oddychania
zaburzenia krąŜenia
podczas szybkiego badania urazowego
odchylenia w badaniu klatki piersiowej
tkliwy brzuch, powiększenie obwodu brzucha
niestabilna miednica
obustronne złamania kości udowej
znaczący mechanizm urazu i/lub zły stan zdrowia poszkodowanego przed zdarzeniem
3
Czynności wykonywane na miejscu zdarzenia – pamiętajmy Ŝe moŜemy zlecić innym
ratownikom:
1. wstępne zaopatrzenie dróg oddechowych
2. wspomaganie oddechu
3. podłączenie tlenu
4. reanimacja krąŜeniowo-oddechowa
5. zaopatrzenie duŜych krwawień zewnętrznych
6. zaopatrzenie otwartych ran klatki piersiowej
7. stabilizacja wiotkiej klatki piersiowej
8. odbarczenie odmy pręŜnej
9. unieruchamianie wbitych przedmiotów
10. zakończenie przenoszenia na deskę ortopedyczną i przypięcie do niej
V.
POWIADOMIENIE SOR /KOORDYNATORA MEDYCZNEGO
Zawsze naleŜy poinformować szpital docelowy o przybliŜonej godzinie przyjazdu
i o stanie pacjenta – wybierzmy ośrodek mogący zająć się leczeniem konkretnych obraŜeń.
4