pobierz tarnowską wkładkę misji dzisiaj nr 6 - 2016

Czad
Kamerun
Republika Konga
Republika
Środkowoafrykańska
Kazachstan
Argentyna
Boliwia
Brazylia
Ekwador
Peru
w diecezji tarnowskiej
LIST OD MISJONARZA... LIST OD MISJONARZA...
Ks. Piotr Kluza, który przybył jako misjonarz do
Kazachstanu w czerwcu 2008 roku, doczekał radosnego
dnia, o którym z komentarzem wspomina w niniejszym
liście. Warto wiedzieć, co o takich chwilach, do których
należy ów dzień, myśli doświadczany życiem misjonarz.
Chromtau, 10 października 2016 r.
K
ochani Przyjaciele!
Radość i wdzięczność. Tak zatytułowałbym treść,
którą dzielę się z Wami poniżej. W tym liście bowiem
chciałbym się podzielić z Wami radością, jaka napełnia moje serce i zaprasza do bycia wdzięcznym Bogu.
Po kilku latach starań o ziemię, uzyskiwania pozwoleń i różnego rodzaju dokumentów, oraz niełatwej pracy przy budowie, 18 września br. odbyła się uroczystość
wmurowania kamienia węgielnego w ścianę wznoszonej świątyni i centrum duszpasterskiego w parafii pw.
Świętej Rodziny w Chromtau. Uroczystości przewodniczył nasz administrator apostolski ks. Dariusz Buras,
a uczestniczył w niej również ks. Krzysztof Czermak,
który przybył na moje zaproszenie.
Sama płyta – kamień węgielny, została przygotowana w Polsce w Skrzyszowie k/Tarnowa. Potem
dzięki ks. Łukaszowi Niemcowi, który przywiózł młodzież z naszej administratury na spotkanie z papieżem Franciszkiem, przetransportowana do Krakowa
na mszę św. „posłania” w Brzegach, po której papież
pobłogosławił ją. Następnie młodzież utrudziła się
z przywiezieniem tego „marmurowego dokumentu”
do Kazachstanu. Z Chromtau na Światowe Dni Młodzieży, dzięki wsparciu finansowemu wielu ludzi dobrej woli, pojechało sześć osób.
Cieszy również fakt, że od tego momentu, nasza
wspólnota parafialna gromadzi się w nowym budynku
(jeszcze nie w samym kościele z powodu prac wykończeniowych, a w sali pod kościołem) na msze św. i różnego rodzaju spotkania. Tutaj też planujemy na początku listopada przeprowadzić z młodzieżą i dziećmi
mini rekolekcje zamknięte tzn. już z noclegiem w salkach naszego centrum duszpasterskiego.
Wielką radością, ale też dużym wysiłkiem, było
w tym roku m. in. zorganizowanie transportu z materiałami wykończeniowymi z Polski do Kazachstanu,
instalacja dzwonów na wieży kościoła, znalezienie odpowiednich pracowników do wykonywania prac wy-
kończeniowych, uczestnictwo dzieci w letnim obozie
z programem duchowym, parafialna pielgrzymka do
Karagandy na beatyfikację ks. Władysława Bukowińskiego itd. Codziennie Bóg daje wiele powodów do
radości i zaprasza przez to do wdzięczności.
Trzeba jednak zawsze pamiętać, że jest to okupione
wieloma trudnościami i nieustanną walką duchową.
Często bywa tak, że po jakimś dobru, które się dzieje,
zaraz Zły atakuje i pragnie zniechęcić lub wystraszyć
człowieka. A to rura z wodą pęknie i zaleje co tylko
ułożone nowe panele w pokoju, a to policja migracyjna
zabierze pracowników z Uzbekistanu w trakcie pracy,
rzekomo poszukując nielegalnych pracowników, a to
wody nie ma kilka dni, a betonowanie rozpoczęte itd..
Trzeba jednak pamiętać, że Pan Bóg jest większy
i silniejszy od wszystkich trudności i przeszkód, a także od naszych planów, które nie do końca muszą być
zgodne z Jego Wolą. Na misjach uczymy się przede
wszystkim zaufania do Boga i nieustannego poszukiwania Go we wszystkim. Potrzebna jest jeszcze cierpliwość do Boga, do ludzi i do siebie. Ks. Tomáš Halík,
Czech, w jednej ze swoich książek zacytował pewnego
autora: „Cierpliwość wobec innych ludzi jest miłością,
cierpliwość wobec siebie samego jest nadzieją, cierpliwość wobec Boga jest wiarą.” Do mnie te słowa przemawiają i codziennie przechodzą weryfikację.
Bogu niech będą dzięki!
Ks. Piotr Kluza
Kazachstan
Ks. Piotr w kaplicy, w której celebrował do momentu wmurowania
kamienia węgielnego w nowym kościele
NR 6
2016
misyjne wydarzenia w diecezji
U NASTĘPCÓW APOSTOŁA KAZACHSTANU
D
o Kazachstanu przybyłem m.in. z okazji beatyfikacji ks. Władysława Bukowińskiego, apostoła
tego kraju. A kraj jest długi i szeroki. Tarnowscy misjonarze w Kazachstanie muszą pokonywać długie dystanse. W czasie naszej wizyty w tym kraju, bo odwiedziłem naszych misjonarzy ze Stanisławem Tkaczem
z Czchowa, mieliśmy namiastkę tego doświadczenia.
W trzy tygodnie pokonaliśmy na terenie Kazachstanu
dystans prawie pięciu tysięcy kilometrów. Spędziliśmy
w podróży (nie licząc lotów z Polski i do Polski) 58 godzin. W samochodzie przyszło nam przemierzyć ponad
2600 km, na co potrzebowaliśmy około 39 godzin, pociągiem przebyliśmy dystans 740 km w czasie 17 godzin, a w powietrzu pokonaliśmy 1450 km.
Nasi tarnowscy misjonarze przybyli do Kazachstanu w 1999 roku. Do tej pory, przez Kościół w tym kraju,
przewinęło się (łącznie z tymi, którzy obecnie tu pracują) dziesięciu tarnowskich księży.
Niezwykła beatyfikacja
D
oniosłość beatyfikacji ks. Władysława Bukowińskiego trafnie określił biskup Nowosybirska Józef
Werth, ochrzczony i bierzmowany przez bł. Władysława
(u niego też się spowiadał), który powiedział, że jest to
od stworzenia świata pierwsze i jedyne wydarzenie tego
rodzaju na obszarze postsowieckiej Azji Środkowej. Na
tym wielkim obszarze sowieci kontrolowali działalność
Kościoła i prześladowali tych, którzy ją podejmowali.
Bł. Władysław Bukowiński nie cofał się przez niczym.
Wiedział dobrze, że naraża się, wiedział, że może z tych
prób docierania z Ewangelią do wielu miejsc zrezygno-
wać. Od swego zamiaru i kapłańskiej posługi nie odstąpił. W sowieckich łagrach spędził 13 lat 5 miesięcy
i 10 dni. Zostawił nam świadectwo nieugiętej wiary,
która dla mówienia o Chrystusie nie zna przeszkód.
Zostawił też pewnie dużą nadzieję tym, którzy dzisiaj
w Kazachstanie podejmują jego ewangelizacyjny trud.
W momencie jego beatyfikacji wśród nich było 6 księży
z diecezji tarnowskiej.
Wielka Karaganda
K
araganda liczy około 55
tys. mieszkańców, z których większość stanowią Kazachowie. Ale nie przez tę liczbę
jest wielka. Tu ks. Bukowiński
zatrzymał się na stałe i stąd, na
wzór św. Pawła, podejmował
swe wyprawy misyjne na teren
samego Kazachstanu i Tadżykistanu. Tutaj też, w stosunkowo
wielkiej i pięknej katedrze, która
swoją bryłą jest przeciwwagą
dla niedaleko od niej położoneKs. Janusz Potok – proboszcz
go meczetu, miało miejsce wiel- katedralny w Karagandzie
kie wydarzenie, owa niezwykła
beatyfikacja. Proboszczem w katedrze jest ks. Janusz
Potok, który zaczął już w Kazachstanie dwunasty rok
swojej posługi. To jego trzecia parafia w tym kraju,
gdzie pozostawia swoje duszpasterskie siły.
ks. Dariusz Buras. Mnie przypadło w udziale wygłoszenie słowa Bożego. W uroczystości wzięło udział dużo,
jak na tamtejsze warunki, miejscowych katolików i nie
tylko. Przybyło z dwóch parafii (również z oddalonego
100 km Aktiubińska) około 80 osób. Zgromadzenie stanowiło praktycznie obecność całych dwóch wspólnot.
C
W dniu beatyfikacji przed katedrą w Karagandzie z bp. Jerzym Mazurem - od lewejks. Dariusz Buras,
ks. Robert Pyzik, Stanisław Tkacz, ks. Krzysztof Czermak i ks. Piotr Kluza
hromtau to 25. tysięczne miasto
obfitujące w kopalnie odkrywkowe
i głębinowe chromu (2 miejsce w świecie). Tutaj w dniu 18 września 2016 r.
miało miejsce wmurowanie kamienia
węgielnego w kościele, który znajduje
się w jednym z ostatnich etapów swojej budowy. Ta doniosła i niecodzienna
uroczystość, była jednocześnie zwieńczeniem etapu pracy misyjnej ks. Piotra
Kluzy, tarnowskiego misjonarza, który
przybył do Kazachstanu w lipcu 2008 r.
We wnętrzu nowego kościoła sprawowaliśmy po raz pierwszy mszę św., której
przewodniczył administrator apostolski
P
arafia pw. Matki Bożej Nieustającej Pomocy
w Uralsku w dniu 22 października przeżywała wyjątkową uroczystość konsekracji kościoła. Kiedy byłem
tu w 2007 roku katolicy gromadzili się w bloku. Kościół, który wygląda okazale i jest największym w całej
administraturze, był na ukończeniu. Kapłani tarnowscy
w osobach ks. Janusza Potoka i ks. Wojciecha Maślanki również tutaj zapisali się chlubnie w tworzeniu tej
wspólnoty.
P
T
aką wspólnotę prowadzi w Żeskazganie ks. Robert
Pyzik. Tutaj w obozie pracy przebywał ks. Władysław Bukowiński i stąd został skierowany z administracyjnym zesłaniem do Karagandy. W Żeskazganie,
obecnie liczącym ok. 70 tys. mieszkańców, nasz misjonarz, który przebywa na
kazachstańskiej ziemi od września 2014
roku, niedzielną Eucharystię sprawuje
dla 15 osób. Jest to jego druga parafia
w diecezji Karaganda.
Ważne wydarzenie
Najmłodsza „obszczina”
Niedostrzegalna wspólnota
Mają prawdziwy
kościół
II
Ks. Piotr i ks. Dariusz przed nowym kościołem w Chromtau
był tu jako wikariusz od VII do X 2008), podawał
w niedziele Komunię św. 4-5 osobom. Teraz jest
ich kilkanaście. I to go cieszy.
Za szczęściem, które można było wyczytać
w oczach ks. Piotra, kryje się wiele ofiar: duchowych i fizycznych. W moim kazaniu podczas
uroczystości, a także w słowie na jej zakończenie
pozwoliłem sobie zauważyć, że bł. ks. Władysław
Bukowiński uczy nas prawdy o konsekwencji pójścia za Jezusem i odwagi nie cofania się przed
trudnościami, za które często trzeba wiele zapłacić. Powiedziałem też: „Ja błagadarju Boga nie
tolka za to, szto On posłał k’wam swiaszczennika, no osobienno błagadarju Boga szto posłał
k’wam otca Piotra Kluzu”. Ks. Piotr jest i zostanie dla tej małej wspólnoty autentycznym darem.
Ks. Piotr z kamieniem węgielnym wmurowanym w dniu 18 września 2016 r.
Wmurowanie kamienia węgielnego otworzyło
nowy przedział w historii parafii, ale też zamknęło dotychczasowy. Świątynia wpisała się już w panoramę
miasta. Około 300 m od meczetu i 600 od prawosławnej cerkwi stanął kościół katolicki! Prawdziwy kościół,
a nie – jak dotychczas – zaadaptowany jako kaplica
parterowy domek.
Chromtau jest dobrym przykładem na sytuację religijną w Kazachstanie. Do meczetu, w tym mieście,
w którym ponad 90% mieszkańców to Kazachowie,
przychodzi około 200 osób. W cerkwi prawosławnej
w niedzielę modli się kilkanaście osób. Za to wspólnota
Kościoła katolickiego, dzięki łasce Bożej i ofiarnej, ale
i trudnej posłudze księży z Polski, powiększa się. Dzisiaj
jest ich w niedzielę 20-25 osób. Wśród nich są dwie całe
rodziny, co jest bardzo obiecującym zjawiskiem. Oprócz
tej grupy są też tzw. sympatyzujący (ok. 20 osób), którzy przychodzą od święta. Wszystko ma swój wolny, ale
regularny rytm. W 2015 roku miał miejsce jeden chrzest,
w tym roku jeszcze nikt nie został ochrzczony. Ks. Piotr,
gdy przybył tu jako proboszcz w maju 2011 r. (wcześniej
arafia pw. Miłosierdzia Bożego w Kulsarach jest oddalona od Atyrau 230 km. Wspólnotę (obszczina)
na niedzielnej Eucharystii stanowi przeciętnie 15 osób.
Proboszczem od sierpnia tego roku jest ks. Łukasz Niemiec. Kulsary to miasto zamieszkałe przez około 55 tys.
mieszkańców. Aż 99,5% z nich to Kazachowie kojarzeni z islamem. Nie dziwi więc, że w katolickim kościele
tłumów nie ma. Ostatniego chrztu w Kulsarach ks. Łukasz udzielił w 2013 roku. Nie pobłogosławił żadnego
małżeństwa. Na Boże Narodzenie 2016 zapowiada się
jedna osoba do I Komunii Św. Ks. Łukasz jest jednak
pogodnego nastawienia. Największą jego radością jest
to, gdy ktoś zaczyna żyć wiarą.
Ks. Dariusz przekazuje relikwie bł. Władysława ks. Łukaszowi Niemcowi
w Kulsarach
III
Ks. Łukasz przed kaplicą w Kulsarach
W stolicy administratury
A
dministratura apostolska ze stolicą w Atyrau została utworzona w 1999 r. przez Jana Pawła II,
równolegle z innymi trzema jednostkami administracji kościelnej w Kazachstanie. Obecnie, od maja 2015
roku, administratorem jest ks. Dariusz Buras, nie bezpośredni następca Janusza Kalety, który tę administraturę tworzył. Jest czymś trudnym do wyobrażenia dla
każdego z nas, że na olbrzymim terenie jego jurysdykcji, dwa i pół razy większym niż Polska, jest tylko sześć
parafii. Wspomniane parafie to oddalone od siebie wyspy na wielkim morzu. Ks. Dariusz mieszkający w Atyrau do najbliższej parafii w Kulsarach ma 230 km, do
Uralska 520 km, do Aktiubińska 700 km, do Chromtau
800 km i do Aktau 1000 km. Siedziba administratury
związana jest istnieniem i funkcjonowaniem parafii pw.
Przemienienia Pańskiego. Obecnie jej proboszczem jest
ks. Marian Tomaszov, Słowak z pochodzenia, od pięciu
lat posługujący w Kazachstanie. W tej parafii jednak
od początku jej istnienia (1999) do sierpnia 2016 roku
stałymi duszpasterzami byli nieprzerwanie księża tarnowscy: Waldemar Patulski, Dariusz Buras, Wojciech
Maślanka, Marian Brach, Piotr Kluza, Łukasz Niemiec,
który od stycznia 2015 r. pełni funkcję wikariusza generalnego administratury.
Jan Paweł II przebywając w Kazachstanie w 2001
roku mówił: „Kościół katolicki jest tu jedynie małym
drzewkiem, ale nie brak mu nadziei, bo pokłada ufność
w mocy Bożej łaski”. Za pielęgnację tego drzewka jesteśmy również i my odpowiedzialni towarzysząc na różne sposoby naszym misjonarzom w ich bardzo trudnej
posłudze.
Ks. Krzysztof Czermak
KRONIKA MISYJNA DIECEZJI
W
dniu 1 września wizytę biskupowi tarnowskiemu
Andrzejowi Jeżowi złożył biskup Antoni Reimann
prosząc o kolejnego misjonarza do swego wikariatu
apostolskiego. Gość z Boliwii odwiedził również rodziców tarnowskich misjonarzy (ks. Kazimierz Stempniowski i ks. Paweł Żurowski), posługujących w Kościele partykularnym, którego jest pasterzem.
•••
Dzień 9 września był dniem 25 rocznicy wyjazdu
pierwszych i dotąd jedynych tarnowskich prezbiterów do RPA: księży Kazimierza Nawalańca i Marka
Kądzielawy.
IV
W dniach od 9 do 28 września ks. Krzysztof Czermak przebywał z wizytą w Kazachstanie, gdzie głosi
Ewangelię sześciu tarnowskich misjonarzy.
•••
W dniu 17 września w Domu Formacji Misyjnej im.
ks. Jana Czuby w Czchowie miał miejsce dzień formacji
misyjnej dla róż różańcowych, w którym uczestniczyło
52 osoby. Aż 31 przybyło z par. pw. Miłosierdzie Bożego
w Tarnowie.
•••
W dniu 28 września w parafii pw. Świętej Trójcy
w Łęgu Tarnowskim biskup tarnowski Andrzej Jeż wręczył krzyż misyjny i posłał na pracę ewangelizacyjną do
Republiki Konga miejscowego rodaka ks. Pawła Turka.
•••
W dniu 29 września do biskupa tarnowskiego
Andrzeja Jeża przybył prosząc o księży abp Diego
Padrón, przewodniczący Konferencji Episkopatu Wenezueli. Podobną wizytę, z tego samego kraju, złożył
w dniu 25 października wenezuelski biskup diecezji
Margarita Fernando José Castro Aguayo.
•••
W dniu 1 października w Domu Formacji Misyjnej
im. ks. Jana Czuby w Czchowie odbył się dzień formacji misyjnej dla organizujących kolędników misyjnych
w parafiach. Większość uczestników stanowili członkowie Akcji Katolickiej.
•••
W dniu 4 października do Czadu na ponad dwumiesięczny wolontariat misyjny wyjechali: Andrzej Tabiś
i Antoni Kubicz.
•••
W dniu 11 października w Sali misyjnej WSD w Tarnowie miało miejsce spotkanie dekanalnych referentów
misyjnych.
•••
W dniu 17 października w parafii Gródek k. Grybowa biskup tarnowski Andrzej Jeż wręczył krzyż misyjny
i posłał na pracę ewangelizacyjną do Peru miejscowego
rodaka ks. Kaspra Bernasiewicza.
•••
W dniach od 7 do 9 października w Domu Formacji Misyjnej im. ks. Jana Czuby w Czchowie odbyło się
pierwsze spotkanie nowej edycji Szkoły Animacji Misyjnej (I stopień) dla młodzieży.
•••
W Światowy Dzień Misyjny 23 października ulicą
Krakowską z kościoła pw. św. Rodziny do katedry przeszedł marsz modlitewny w intencji prześladowanych
chrześcijan, zakończony Eucharystią, której przewodniczył bp Leszek Leszkiewicz.
•••
W dniu 29 października miało miejsce XVI Diecezjalne Spotkanie Misyjne Róż Żywego Różańca
w kościele Miłosierdzia Bożego w Tarnowie, które
było jednocześnie wspomnieniem 18 rocznicy śmierci ks. Jana Czuby, naszego męczennika w Republice
Konga.