STRATEGICZNA PROGNOZA ODDZIAŁYWANIA NA ŚRODOWISKO

STRATEGICZNA PROGNOZA ODDZIAŁYWANIA
NA ŚRODOWISKO
DO PROJEKTU ZMIANY NR 8 MIEJSCOWEGO PLANU
ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO
GMINY NAGŁOWICE
/dla fragmentów SOŁECTWA DESZNO – część południowa/
DO PONOWNEGO WYŁOśENIA
Od 09.07.2014r.
Autor opracowania:
PPiUI
ABAKUS
KIELCE 2014 r.
Spis treści:
I
II
Część ogólna
Zakres prognozy ustalony Ustawą z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu
informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska
oraz o ocenach oddziaływania na środowisko
III
Metody zastosowane przy sporządzaniu prognozy
IV
Przewidywane metody analizy skutków realizacji postanowień projektowanego
dokumentu oraz częstotliwości jego przeprowadzenia.
V
Informacje o transgranicznym oddziaływaniu na środowisko
VI
Istniejący stan środowiska
VI.1 Zagospodarowanie terenu
VI.2 Rzeźba terenu
VI.3 Budowa geologiczna
VI.4 Występowanie kopalin
VI.5 Warunki wodne
VI.6 Warunki aerosanitarne, akustyczne
VI.7 Warunki klimatyczne
VI.8 Gospodarka odpadami
VI.9 Warunki glebowe i szata roślinna
VI.10 Formy ochrony przyrody
VII
Prognozowane zmiany stanu środowiska w przypadku zaniechania realizacji zmiany
mpzp
VIII Stan środowiska na obszarach objętych przewidywanym znaczącym oddziaływaniem
IX
Problemy ochrony środowiska istotne dla realizacji mpzp w szczególności dotyczące
obszarów podlegających ochronie na podstawie Ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o
ochronie przyrody (Dz. U. z 2013 r. poz. 627)
X
Cele ochrony środowiska ustanowione na szczeblu międzynarodowym,
wspólnotowym i krajowym, istotne z punktu widzenia projektowanego dokumentu
oraz sposoby, w jakich te cele i inne problemy środowiska zostały uwzględnione
podczas opracowania dokumentu.
XI
Przewidywane znaczne oddziaływania, w tym oddziaływania bezpośrednie, pośrednie,
wtórne, skumulowane, krótkoterminowe, średnioterminowe i długoterminowe, stałe i
chwilowe oraz pozytywne i negatywne, na cele i przedmiot ochrony obszaru Natura
2000 oraz integralność tego obszaru, a takŜe na środowisko.
XII
Rozwiązania mające na celu zapobieganie, ograniczanie lub kompensację przyrodniczą
negatywnych oddziaływań na środowisko, mogących być rezultatem realizacji
projektowanego dokumentu, w szczególności na cele i przedmiot ochrony obszaru
Natura 2000 oraz integralność tego obszaru.
XII.1 Rozwiązania łagodzące i kompensujące negatywne oddziaływanie na środowisko
XII.2 Rozwiązania alternatywne
XIII
Streszczenie
3
4
5
7
7
7
7
8
9
10
10
12
13
14
14
15
16
17
17
21
24
36
36
39
40
2
I.
Część ogólna
Przedmiotem niniejszego opracowania jest Prognoza Oddziaływania na Środowisko (zwana dalej
Prognozą) do zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Gminy Nagłowice – dla części
południowej sołectwa Deszno, zwanego dalej zmianą planu.
Podstawowym celem zmiany mpzp jest dalszy zrównowaŜony rozwój płd. - wsch. obszaru gminy
przy równoczesnej zmianie sposobu zagospodarowania dla tej części obszarów, wynikający z nowych
potrzeb społeczności gminy oraz nowych uwarunkowań, jakie wystąpiły na terenie gminy.
Zmiana planu stanowi dokument, o którym mowa w art. 46 ust. 1 ustawy z dnia 3 października o
udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o
ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. Nr 199, poz. 1227 ze zm.), wymagający przeprowadzenia
strategicznej oceny oddziaływania na środowisko i sporządzenia prognozy oddziaływania na środowisko
(art. 51, ust.1).
Prognoza oddziaływania na środowisko stanowi materiał pomocniczy ułatwiający interpretację i
realizację zmiany planu.
Podstawowym celem prognozy jest określenie przewidywanych oddziaływań na środowisko, ze
szczególnym uwzględnieniem środowiska przyrodniczego, które mogą być spowodowane realizacją
zalecanych bądź dopuszczonych przez projekt zmiany planu sposobów zagospodarowania i uŜytkowania
terenu. Dokument ten ma równieŜ za zadanie wyeliminowanie zagroŜenia oraz ograniczenie negatywnych
oddziaływań na środowisko przyrodnicze, które mogłyby wystąpić w wyniku realizacji projektu zmiany
planu.
Rada Gminy w Nagłowicach podjęła w dniu 10 maja 2011 r. uchwałę Nr VII/30/2011 w sprawie
przystąpienia do sporządzenia zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Gminy
Nagłowice oraz uchwałę z dnia 9 czerwca 2011 r. Nr VIII/49/2011 w sprawie zmiany uchwały nr
VII/30/2011 Rady Gminy Nagłowice z dnia 10 maja 2011 r. w sprawie przystąpienia do sporządzenia
zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Gminy Nagłowice. Przyczyną zmiany planu
była konieczność określenia nowych warunków zagospodarowania dla części gruntów związana z planami
inwestycyjnymi na tym terenie.
Głównym celem rozwoju zagospodarowania przestrzennego gminy Nagłowice, zgodnie zapisami
miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Gminy Nagłowice oraz zgodnie ze „Strategią rozwoju
województwa świętokrzyskiego do 2020 r.” jest: poprawa warunków Ŝycia ludności na terenie gminy oraz
jej dalszy zrównowaŜony rozwój oparty m.in. o ład przestrzenny.
DąŜenie do osiągnięcia przyjętego w gospodarce przestrzennej celu następuje poprzez realizację
określonych kierunków zagospodarowania przestrzennego i rozwój procesów urbanizacyjnych. Te z kolei
następują poprzez realizację róŜnorodnych funkcji lokalizowanych na obszarze gminy odpowiednio do
predyspozycji poszczególnych terenów.
Przedmiotem zmiany planu nr 8 jest w szczególności określenie nowych warunków
zagospodarowania dla fragmentów części południowej sołectwa Deszno dla potrzeb realizacji zabudowy
zagrodowej, usług oraz wyznaczenia terenów z przeznaczeniem pod elektrownie wiatrowe wraz ze strefami
ochronnymi;
Zmiana planu gminy Nagłowice jest zgodne z ustaleniami planu zagospodarowania przestrzennego
województwa świętokrzyskiego (Uchwała nr XXIX/399/02 Sejmiku Województwa Świętokrzyskiego z dnia
26 kwietnia 2002 r.) oraz ustaleniami wynikającymi z realizacji obowiązujących przepisów prawa.
PODSTAWY FORMALNO - PRAWNE OPRACOWANIA PROGNOZY
Podstawę formalną sporządzenia prognozy i ustalenia jej zakresu stanowią:
•
•
•
Plan zagospodarowania przestrzennego województwa świętokrzyskiego - Uchwała nr XXIX/399/02
z dnia 26 kwietnia 2002 r.
Ustawa z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie,
udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U.
Nr 199, poz. 1227 ze zm.),
Ustawa z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2013 r.
poz. 405),
3
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2008 roku Nr 25, poz. 150
ze zm.),
Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz. U. z 2013 r., poz. 627)
Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne (Dz. U. z 2012 r. poz. 145),
Ustawa z dnia 9 czerwca 2011 r. - Prawo geologiczne i górnicze (Dz. U. z 2011 r. Nr 163, poz. 981
ze zm.),
Ustawa z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych ( tekst jednolity: Dz. U. z 2004
r. Nr 121, poz. 1266 ze zm.),
Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 ze zm.),
Ustawa z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz. U. Nr 162, poz.
1568 z późniejszymi zmianami),
Ustawa z 14 grudnia 2012 r. o odpadach (Dz. U. 2013, poz. 21),
Ustawa z dnia 28 września 1991 r. o lasach (Dz. U. z 2011 r. poz. 59 z późniejszymi zmianami).
Ustawa z dnia 7 maja 2010 r. o wspieraniu rozwoju i usług telekomunikacyjnych (Dz. U. z 2010 r.
Nr 106 poz. 675)
Rozporządzenia:
Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2010r. w sprawie przedsięwzięć mogących
znacząco oddziaływać na środowisko (Dz. U. z 2013 r, poz. 817),
Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 14 czerwca 2007 r. w sprawie dopuszczalnych poziomów
hałasu w środowisku (Dz. U. nr 120, poz. 826), z uwzględnieniem zmian wprowadzonych Rozporządzeniem
Ministra Środowiska z dnia 1 października 2012 r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie dopuszczalnych
poziomów hałasu w środowisku (Dz. U. 2012, poz. 1109 – tekst jednolity Dz. U. 2014 poz. 112 ),
Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 24 sierpnia 2012 r. w sprawie poziomu niektórych
substancji w powietrzu (Dz. U. z 2012, poz. 1031);
oraz
Uchwała Nr XXXV/619/13 Sejmiku Województwa Świętokrzyskiego z dnia 23 września 2013r
dotycząca wyznaczenia Włoszczowsko-Jędrzejowskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu.
Podstawowym celem niniejszego opracowania jest określenie i ocena skutków realizacji ustaleń
zmiany planu na środowisko i walory kulturowe oraz wskazanie, w jaki sposób rozwiązania przyjęte w
projekcie zmiany planu przekształcą środowisko, na ile pozwolą na zachowanie istniejących wartości lub ich
wzbogacenie oraz czy mogą spowodować zagroŜenie dla środowiska.
Prognoza oddziaływania na środowisko, jak wskazano juŜ wcześniej jest elementem procedury
postępowania w sprawie oceny oddziaływania na środowisko projektu zmiany miejscowego planu
zagospodarowania przestrzennego gminy Nagłowice.
Zasady tego postępowania są określone w dziale IV Ustawy z dnia 3 października 2008 r.
o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz
o ocenach oddziaływania na środowisko.
Zgodnie z art. 17 ust. 10 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym Wójt Gminy
Nagłowice wykłada projekt zmiany planu wraz z prognozą do publicznego wglądu i organizuje dyskusję
publiczną nad przyjętymi w planie rozwiązaniami.
II
Zakres prognozy ustalony Ustawą z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o
środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach
oddziaływania na środowisko
Zgodnie z art. 51 ustawy:
•
Prognoza zawiera:
1. Informacje o zawartości, głównych celach projektowanego dokumentu oraz jego powiązaniach
z innymi dokumentami,
2. Informacje o metodach zastosowanych przy sporządzaniu prognozy,
4
3. Propozycje dotyczące przewidywanych metod analizy skutków realizacji postanowień
projektowanego dokumentu oraz częstotliwości jej przeprowadzenia,
4. Informacje o moŜliwym transgranicznym oddziaływaniu na środowisko,
5. Streszczenie sporządzone w języku niespecjalistycznym;
•
Określa, analizuje i ocenia:
– istniejący stan środowiska oraz potencjalne zmiany tego stanu w przypadku braku realizacji
projektowanego dokumentu,
– stan środowiska na obszarach objętych przewidywanym znaczącym oddziaływaniem,
– istniejące problemy ochrony środowiska istotne z punktu widzenia realizacji projektowanego
dokumentu, w szczególności dotyczące obszarów podlegających ochronie na podstawie ustawy
z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody,
– cele ochrony środowiska ustanowione na szczeblu międzynarodowym, wspólnotowym i
krajowym, istotne z punktu widzenia projektowanego dokumentu, oraz sposoby, w jakich te
cele i inne problemy środowiska zostały uwzględnione podczas opracowywania dokumentu,
– przewidywane znaczące oddziaływania, w tym oddziaływania bezpośrednie, pośrednie, wtórne,
skumulowane, krótkoterminowe, średnioterminowe i długoterminowe, stałe i chwilowe oraz
pozytywne i negatywne, na cele i przedmiot ochrony obszaru Natura 2000 oraz integralność
tego obszaru, a takŜe na środowisko, a w szczególności na:
– róŜnorodność biologiczną,
– ludzi,
– zwierzęta,
– rośliny,
– wodę,
– powietrze,
– powierzchnię ziemi,
– krajobraz,
– klimat,
– zasoby naturalne,
– zabytki,
– dobra materialne
z uwzględnieniem zaleŜności między tymi elementami środowiska i między oddziaływaniami na te
elementy;
•
Przedstawia:
–
rozwiązania mające na celu zapobieganie, ograniczanie lub kompensację przyrodniczą
negatywnych oddziaływań na środowisko, mogących być rezultatem realizacji projektowanego
dokumentu, w szczególności na cele i przedmiot ochrony obszaru Natura 2000 oraz integralność
tego obszaru /art. 51 ust. 1 pkt 3a/,
–
biorąc pod uwagę cele i geograficzny zasięg dokumentu oraz cele i przedmiot obszaru ochrony
Natura 2000 oraz integralność tego obszaru - rozwiązania alternatywne do rozwiązań zawartych
w projektowanym dokumencie wraz z uzasadnieniem ich wyboru oraz opis metod dokonania
oceny prowadzącej do tego wyboru albo wyjaśnienie braku rozwiązań alternatywnych, w tym
wskazania napotkanych trudności wynikających z niedostatków techniki lub luk we
współczesnej wiedzy / art. 51 ust. 1 pkt 3b/.
III
Metody zastosowane przy sporządzaniu prognozy
Zakres prognozy ustalony został na podstawie przywołanej wcześniej ustawy z dnia 3 października
2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie
środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko oraz na podstawie ustaleń projektu mpzp gminy
Nagłowice, z uwzględnieniem jego aktualizacji.
Prognozę oddziaływania na środowisko sporządzono przy zastosowaniu metod opisowych i
porównawczych, dotyczących charakterystyki istniejącego stanu środowiska przyrodniczego, jak i
kulturowego. Ponadto przeprowadzono szereg analiz i ocen dotyczących moŜliwych oddziaływań na zasoby
środowiska. Przede wszystkim skupiono się na analizie nowo wprowadzonych zapisów zmiany planu
5
Głównym wyznacznikiem badań podjętych w prognozie oddziaływania na środowisko jest ocena
projektowanego zagospodarowania obszaru gminy zawartego w projekcie zmiany mpzp, w stosunku do
stanu obecnego środowiska przyrodniczego oraz w stosunku do zagospodarowania przestrzennego
zawartego w obowiązującym miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego Gminy Nagłowice.
Za główną zasadę uznano, Ŝe prognoza ma oceniać skutki wpływu ustaleń zmiany planu na
środowisko, czyli określać wpływ wynikający z nowego przeznaczenia terenu na określone rodzaje
uŜytkowania oraz określenie warunków zagospodarowania dla tych terenów.
Opracowanie prognozy oddziaływania na środowisko dla terenu objętego zmianą mpzp pozwala na
ocenę, czy przyjęte w zmianie planu rozwiązania, mające na celu zapobieganie, ograniczenie lub
kompensację przyrodniczą negatywnych oddziaływań na środowisko mogących być rezultatem realizacji
projektowanego przeznaczenia terenu, są spójne dla terenu objętego zmianą planu.
Prognoza oparta jest głównie na bazie posiadanych materiałów zgromadzonych do zmiany mpzp i
zmiany studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy. Przy sporządzaniu
Prognozy wykorzystano równieŜ inne dostępne opracowania, dokumenty i raporty dotyczące obszaru gminy
Nagłowice związane ze środowiskiem i zmianami w nim zachodzącymi.
Podstawę sporządzenia prognozy stanowiły równieŜ następujące materiały źródłowe:
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
–
–
–
–
–
–
–
–
–
I
Opracowanie ekofizjograficzne podstawowe sporządzone dla potrzeb zmiany studium i oraz zmian
miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Gminy Nagłowice
Monitoring przedrealizacyjny awifauny na terenie projektowanej farmy wiatrowej w okolicach
Pawłowic, Deszna i Warzyna Drugiego w gminach Sędziszów i Nagłowice.
Raport oddziaływania planowanej elektrowni wiatrowej na środowisko w części dotyczącej
nietoperzy.
podstawowe informacje z planu zagospodarowania przestrzennego Województwa Świętokrzyskiego,
Szajn J., 1975 - Szczegółowa Mapa Geologiczna Polski, 1: 50 000 + objaśnienia, I.G. Warszawa,
Okołowicz W., 1978 - Regiony klimatyczne Polski; w: Narodowy Atlas Polski, PAN - Instytut
Geografii Wrocław,
Operat przeciwpowodziowy dla województwa kieleckiego, oprac. BPWM - Kielce,
Kondracki J. 1998 - Geografia Regionalna Polski, wyd. Naukowe PWN, W-wa,
inwentaryzacja przyrodnicza Gminy Nagłowice, opracowana w 2008 r. przez Usługi Ekologiczne
Alojzy Przemyski (praca zbiorowa pod redakcją dr Alojzego Przemyskiego),
inwentaryzacja złóŜ kopalin i ujęć wód podziemnych z uwzględnieniem ochrony środowiska w
gminie Nagłowice, opracowanej w 1996 r. przez Państwowy Instytut Geologiczny, Oddział
Świętokrzyski,
materiały publikowane dot. środowiska przyrodniczego gminy Nagłowice,
zdjęcia lotnicze,
Wyniki klasyfikacji i oceny stanu wód powierzchniowych w województwie świętokrzyskim w roku
2010 , (red) WIOŚ Kielce,
Szponar A., 2003 - Fizjografia urbanistyczna, Wyd. Naukowe PWN W-wa,
II
Polityka Ekologiczna Państwa w latach 2009 - 2012 z perspektywą do roku 2016 - Warszawa 2008
r.;
Krajowa Strategia Ochrony i ZrównowaŜonego UŜytkowania RóŜnorodności Biologicznej i Program
działań na lata 2007 - 2013;
Program Ochrony Środowiska dla Województwa Świętokrzyskiego na lata 2007 - 2015
Plan Rozwoju Lokalnego Powiatu Jędrzejowskiego na lata 2004-2013
Powiatowy Program Ochrony Środowiska na lata 2009-2016
Program Rozwoju Lokalnego Gminy Nagłowice 2007-2013
Raporty o stanie środowiska województwa świętokrzyskiego;
Dane statystyczne ze strony internetowej Głównego Urzędu Statystycznego, www.stst.gov.pl;
Stan środowiska w województwie świętokrzyskim w roku 2010. Raport, WIOŚ Kielce (wersja
internetowa dostępna na stronie www.kielce.pios.gov.pl);
6
Podstawę opracowania prognozy stanowią równieŜ prace w terenie oraz materiały archiwalne
dotyczące walorów przyrodniczych.
Część graficzna opracowania obejmuje projekt zmiany miejscowego planu zagospodarowania
przestrzennego gminy Nagłowice, sporządzony dla potrzeb prognozy oddziaływania na środowisko w skali
1: 25 000.
IV Przewidywane metody analizy skutków realizacji postanowień projektowanego dokumentu oraz
częstotliwości jego przeprowadzenia.
Realizacja zagospodarowania przestrzennego, które umoŜliwia projekt zmiany mpzp gminy
Nagłowice, uwarunkowana jest spełnieniem wymogów, dotyczących takŜe ochrony środowiska,
wynikających z obowiązującego prawa.
Ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym stanowi, iŜ w celu oceny aktualności wójt,
burmistrz albo prezydent miasta dokonuje analizy zmian w zagospodarowaniu przestrzennym gminy w tym
w części dotyczącej środowiska, a wyniki tych analiz przekazuje radzie gminy, co najmniej raz w jej
kadencji.
V Informacje o transgranicznym oddziaływaniu na środowisko
Z uwagi na połoŜenie gminy oraz charakter zagospodarowania realizacja projektu zmiany
miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego nie będzie miała negatywnych skutków
transgranicznych.
VI Istniejący stan środowiska
Analiza i ocena istniejącego stanu środowiska przedstawiona w niniejszym rozdziale obejmuje:
zagospodarowanie terenu, rzeźbę terenu, budowę geologiczną, złoŜa, gospodarkę odpadami, warunki wodne,
warunki klimatyczne, warunki glebowe i szatę roślinną, formy ochrony przyrody.
Obszar objęty opracowaniem to teren obejmujący cz. południową sołectwa Deszno połoŜony na
terenie gminy Nagłowice, w jej południowo wschodniej części.
Sołectwo Deszno sąsiaduje z gminą Sędziszów.
Powierzchnia całej gminy zajmuje około 117,3 km2 (11 730 ha), co stanowi 9,33% powierzchni powiatu
jędrzejowskiego to ca 1,0% powierzchni województwa świętokrzyskiego.
Obszar objęty zmianami planu to teren ca 497 ha.
Zgodnie z regionalizacją fizyczno - geograficzną Polski obszar gminy generalnie znajduje się w
obrębie mezoregionu PłaskowyŜ Jędrzejowski, to część makroregionu: Niecki Nidziańskiej naleŜącej do
podprowincji WyŜyna Małopolska.
PłaskowyŜ Jędrzejowski to łagodnie sfałdowana wyŜyna, zbudowana z margli kredowych.
Lokalizację terenu objętego opracowaniem przedstawiono na mapie w skali 1: 25 000.
VI.1. Zagospodarowanie terenu.
Miejscowość Nagłowice połoŜona jest ok. 16 km od Jędrzejowa i 37 km od Szczekocin, które
zlokalizowane są przy drodze 78.
W obrębie gminy wyszczególnia się 11 dróg powiatowych, oraz 14 dróg gminnych. Sumaryczna
długość dróg gminnych wynosi ca 40,5 km.
Przez teren sołectwa Deszno przebiegają drogi gminne i powiatowe.
Gmina posiada słabo ukształtowaną strukturę wodociągową i kanalizacyjną. Zwodociągowane
s ą t y l k o N a g ł o w i c e i J a r o n o w i c e , a oczyszczalnię ścieków komunalnych posiadają tylko Nagłowice i Warzyn
Pierwszy. Jest to oczyszczalnia mechaniczno - biologiczna typu BIOVAC o projektowanej przepustowości Q = 200 m3/d. Na
7
terenie gminy funkcjonuje jedna oczyszczalnia ind y wid ua lna m ech an ic zno - bi ol ogi c zn a typu BI OC L ER E pr zy
sz kol e w Warzynie Pierwszym, o projektowanej przepustowości 20,0 m3/d.
Cała gmina jest zelektryfikowana, a na jej terenie nie ma głównych punktów zasilania (GPZ). Sieć średniego napięcia
(15 kV) przebiegająca przez obszar gminy zasilana jest z GPZ Małogoszcz, Jędrzejów, Sędziszów i Myszków.
Teren w/w sołectwa Deszno zasilany jest przez GPZ Sędziszów.
Na terenie gminy brak jest zorganizowanej sieci ciepłowniczej, a obiekty ogrzewane są
indywidualnie paliwem węglowym, olejowym, peletami i innym dostępnym paliwem.
Cała Gmina, w tym cz. południowa sołectwa Deszno posiada dostęp do usług
telekomunikacyjnych.
Obecnie gmina nie posiada sieci gazowniczej.
Gmina korzysta z międzygminnego składowiska odpadów zlokalizowanego poza terenem Gminy.
Gmina Nagłowice to gmina typowo rolnicza z dość duŜym udziałem terenów leśnych. UŜytki
rolne stanowią ca 70% ogólnej powierzchni gminy. Lasy stanowią ca 25 % ogólnej powierzchni
gminy.
Na terenie sołectwa objętego przedmiotowym opracowaniem występują głównie niewielkie kompleksy
lasów niepaństwowych, połoŜone w płn. części sołectwa Deszno / ca 80 ha / i w niewielkim fragmencie w
jego centralnej części.
Na obszarze objętym opracowaniem brak jest duŜych terenów przemysłowych jak i duŜych zakładów
przemysłowych.
Niewielkie tereny przeznaczone pod działalność przemysłową występują jedynie na bardzo małym
obszarze sołectwa Deszno.
Na obszarze objętym zmianami nie występują tereny leśne.
VI.2. Rzeźba terenu.
Rzeźba terenu gminy ma charakter lekko falisty. Dominują tu ciągi płaskich wzniesień o przebiegu
głównie NW - SE, porozdzielanych głównie doliną Brynicy i jej dopływem z okolic Warzyna, oraz
dopływami północnymi Mierzawy z rejonu Trzcińca i Deszna. Wysokości bezwzględne na terenie
gminy mieszczą się w granicach od 225,1 m n.p.m. (dolina Białej Nidy) do 301,1 m n.p.m. (szczyt
wzniesienia na północ od Trzcińca - wzgórze św. Floriana). Zatem deniwelacje w obrębie gminy wynoszą
76,0 m.
W rzeźbie obszaru gminy moŜna wyróŜnić dwa zasadnicze elementy (poziomy):
wierzchowinowy i dolinny. Poziom wierzchowinowy rozczłonkowany jest na rozległe prawie płaskie
obszary zalegające przewaŜnie na wysokości od 260 do 280 m, tworząc powierzchnie erozyjno denudacyjne miejscami przykryte, resztkami czwartorzędu, głównie piaskami. WyróŜnić moŜna stoki
denudacyjne, które stanowią łagodne przejście powierzchni zrównań do obniŜeń dolinnych. Kąt nachylenia
stoków denudacyjnych w kierunku dolin wynosi 2 - 5%, rzadko 5 - 8 % i sporadycznie 8 - 12%.
Stoki denudacyjne tworzą wyraźne krawędzie na kontakcie z powierzchniami zrównań tak, Ŝe ich
przejścia w powierzchnie płaskie jest dość łatwe do uchwycenia. Na stokach denudacyjnych moŜna
spotkać wcięcia, które nazwano wciosami erozyjnymi. Jeden z większych zlokalizowano na N od Deszna.
Około 50% powierzchni gminy stanowią osady czwartorzędowe, wśród których duŜe obszary zajmują
zdenudowane pokrywy plejstoceńskie reprezentowane przez gliny zwałowe, piaski i Ŝwiry preglacjalne
i rezydualne.
Generalnie rzeźba terenu gminy nie stanowi ograniczeń w zagospodarowaniu. Na terenie gminy
dominują tereny płaskie oraz stoki i zbocza łagodne.
Tereny sołectwa Deszno to teren typu równin i stoków opok i margli kredowych, jedynie w północnej
części sołectwa Deszno występują tereny typu równin i stoków piaszczysto-gliniastych.
Deniwelacja terenu na obszarze południowym sołectwa Deszno wynosi 27 m / wysokości bezwzględne
mieszczą się w granicach 280 m n.p.m. - 253 m n.p.m.
Na terenie całej gminy nie stwierdzono osuwisk.
VI.3. Budowa geologiczna
Pod względem geologicznym, obszar gminy znajduje się w południowo -wschodniej części
synklinorium szczecińsko - łódzko - miechowskiego w obrębie zasadniczej jednostki tektonicznej, jaką
8
jest niecka Nidy. Niecka Nidy ma charakter szerokiego, asymetrycznego obniŜenia, którego skrzydło
SW jest stosunkowo płaskie (upad 1 - 3°), zbudowane z osadów jury i kredy zapadających łagodnie ku NE,
natomiast skrzydło NE jest silnej sfałdowane (upad rzędu 20° ku SW). Skrzydła niecki budują osady
jurajskie, natomiast część centralną wypełniają osady kredy górnej, których miąŜszość w strefie osiowej
przekracza 900,0 m, a na skrzydłach spada do kilkudziesięciu metrów. Oś niecki o kierunku NW - SE
przebiega nieco na południe od Węgleszyna na linii Błogoszów - Caców - Chorzewa. Zatem obszar
gminy leŜy na łagodnym południowo - zachodnim skrzydle, w obrębie którego znajdują się fragmenty
antykliny Łączyna i synkliny Wrześni (rejon Brynicy Mokrej i Warzyna).
Najstarszymi utworami występującymi przypowierzchniowo są osady kredy górnej zaliczane do
mastrychtu dolnego.
Kreda górna (mastrycht dolny)
Utwory mastrychtu zostały podzielone na dwa zespoły skalne.
- Piaskowce róŜnoziarniste szare, zwięzłe miejscami wapniste przeławicone marglami i opokami.
Pojawiają się w postaci wychodni w okolicach Cacowa.
- Margle, margle piaszczyste, opoki margliste z wkładkami piaskowców. Są to skały jasno - szare i
białawe, stosunkowo miękkie, łatwo wietrzejące, rozpadające się na owalne, mszczące się bryły.
Osady te odsłaniają się na znacznych obszarach w okolicach Nagłowic, Ślęcina, Jaronowic, Kuźnic,
Nowej
Wsi,
Trzcińca,
Deszna,
Zagórza
oraz
Zdanowic
i
Brynicy
Mokrej.
Trzeciorzęd
- mułki gliniaste to resztki starych pokryw gliniasto - mułkowych całkowicie odbarwionych, leŜące
bezpośrednio na osadach kredowych. Odsłaniają się niewielkimi płatami w wąskiej dolinie w
okolicach Deszna. Zabarwienie ich na powierzchni jest czerwone, przechodzące w odcień
brunatny. Wychodnie mułków tworzą obszary silnie podmokłe.
Czwartorzęd - plejstocen
Osady czwartorzędowe w obrębie gminy stanowią resztki grubej pokrywy glin i piasków
zniszczonych podczas interglacjałów oraz rozmywanych i usuwanych współcześnie.
Utwory zlodowacenia południowopolskiego
Największe płaty zajmują gliny zwałowe na północnych stokach doliny Brynicy, w okolicach
N a gł o w i c , W a r zyn a i C i er n o - śa b i e ń c a . S ą t o za zw yc za j gl i n y s za r o b r ą zo w e w
stropowych warstwach, piaszczyste, głębiej zwarte ilasto - piaszczyste i ilaste z głazikami pochodzenia
skandynawskiego i duŜą ilością krzemieni, często z drobnymi przewarstwieniami piasków
gliniastych, ze Ŝwirem i mułków.
MiąŜszość glin wynosi najczęściej 2 - 4 m, jedynie w starych obniŜeniach podłoŜa stwierdza
się czasem miąŜszości większe, np. w rejonie Nagłowic - 7 m, w Warzynie - 17,7 m (otwory badawcze).
Interglacjal mazowiecki (wielki)
świry zaglinione z głazami - reziduum gliny zwałowe występują na osadach kredy lub na glinie
zwałowej i są pozostałością intensywnych procesów denudacyjnych w obrębie olbrzymich mas materiału
zlodowacenia południowo - polskiego. MiąŜszość Ŝwirów dochodzi do 2 m, a większe ich obszary
występują w Trzcińcu, okolicach Deszna i Nowej Wsi.
Utwory zlodowacenia środkowopolskiego
Piaski z wkładkami mułków i Ŝwirów ze spływami glin zwietrzelinowych fluwioperyglacjalne. Są to jasne, dobrze wysortowane piaski średnioziarniste, zajmujące duŜe obszary
wypełniając obniŜenia i sięgają do wysokości ponad 280 m n.p.m. MiąŜszość ich wynosi od 2 3 m na wyniesieniach do kilkunastu metrów w dolinach i na zboczach. Wkładki Ŝwirów pojawiają
się z reguły w wyŜszych częściach profilu, w obszarach dolin. W piaskach występują teŜ
przewarstwienia gliniastych zwietrzeń z drobnym rumoszem skał lokalnych
Gliny zwałowe w obrębie gminy stwierdzono tylko na S od Warzyna, są to gliny Ŝółto - brązowe,
stosunkowo miękkie, plastyczne z przewarstwieniami piasków gliniastych, o miąŜszości
maksymalnie kilku metrów.
9
Piaski ze Ŝwirem i głazikami, z soczewkami glin, wodnolodowcowe tarasów 6 - 11 m n.p. rzeki. Tarasy
występują w dolinie Nidy na N i NE od Nagłowic. MiąŜszość osadów piaszczysto - Ŝwirowych wynosi
najczęściej 4 - 5 m. Taras został utworzony prawdopodobnie w okresie recesji lądolodu
środkowopolskiego.
Czwartorzęd nie rozdzielony
Zwietrzeliny i gliny rumoszowe. W obrębie gminy występują sporadycznie w okolicach
Deszna i Cierno - śabieńca i mają miąŜszość powyŜej 1,5 m. Powstały w warunkach klimatu
peryglacjalnego, w miejscach niesprzyjających procesom denudacyjnym.
Osady deluwialne występują w obniŜeniach i zazwyczaj ciągną się wąskimi długimi pasami
stanowiącymi przedłuŜenie dolinnych osadów holoceńskich.
VI.4.
Występowanie kopalin.
ZłoŜa o zasobach udokumentowanych podlegają ochronie, a tereny, na których występują nie powinny
być zagospodarowane w sposób uniemoŜliwiający lub ograniczający ich ewentualną przyszłą
eksploatację.
Obszary występowania kopalin o zasobach szacunkowych lub perspektywicznych nie podlegają
ochronie, jednakŜe zalecane jest takie zagospodarowanie terenów, aby w przyszłości były moŜliwe
nowe badania geologiczne w celu dokładniejszego rozpoznania kopaliny i ich ewentualna eksploatacja
(brak takich złóŜ w obrębie gminy Nagłowice).
Na terenie objętym opracowaniem nie występują Ŝadne złoŜa udokumentowane ani złoŜa szacunkowe.
VI.5. Warunki wodne.
a) wody powierzchniowe
Obszar gminy wchodzi w skład zlewni Nidy (zlewnia II - rzędu) i odwodniony jest przez
peryferyjnie płynącą na północy Białą Nidę i jej prawobrzeŜne dopływy, wśród których najwaŜniejszym jest
rzeka Brynica ze swym dopływem, zbierająca wody z centralnej i północnej części gminy.
Południową część obszaru gminy odwadniającą bezimienne cieki, z których dwa biorą swój początek
w Trzcińcu i Desznie. Cieki te są lewobrzeŜnymi dopływami Mierzawy - rzeki płynącej poza południową
granicą gminy.
W roku 2010 prowadzony był monitoring jakości wód powierzchniowych (zgodnie z „Programem
Państwowego Monitoringu Środowiska Województwa Świętokrzyskiego na lata 2010-2012”,
zatwierdzonym przez Głównego Inspektora Ochrony Środowiska).
Podstawą oceny i klasyfikacji stanu JCWP za 2010 r. było rozporządzenie Ministra Środowiska z
dnia 20 sierpnia 2008 roku w sprawie sposobu klasyfikacji stanu jednolitych części wód powierzchniowych
(Dz. U. Nr 162, poz. 1008).
Stan ekologiczny naturalnej jednolitej części wód powierzchniowych określa się, na podstawie
wyników badań wskaźników jakości wód wchodzących w skład elementów biologicznych,
fizykochemicznych i hydromorfologicznych, w punkcie pomiarowym zlokalizowanym na zamknięciu lub
najbliŜej zamknięcia JCWP, poprzez nadanie jej jednej z 5 klas jakości wód. Rzeka Biała Nida prowadzi
wody klasy III, co oznacza umiarkowany stan ekologiczny /punkt pomiarowy - śerniki/.
Stan chemiczny wód oceniono na podstawie analizy wyników pomiarów substancji priorytetowych
oraz innych substancji zanieczyszczających. Rzeka Biała Nida /punkt pomiarowy - śerniki/ prowadzi wody
poniŜej stanu chemicznego dobrego.
NaleŜy zaznaczyć, Ŝe na terenie gminy znajdują się dwa punkty zrzutu ścieków oczyszczonych:
pierwszy - z oczyszczalni ścieków komunalnych w Nagłowicach do rzeki Biała Nida w km 17 + 500 m w
ilości: Q = 200,0 m3/dobę, do 31 lipca 2014 r. pozwolenie wodnoprawne - OŚR i L. IV - 6223/15/04 z
dnia 28.06.2004 r. i drugi - z oczyszczalni ścieków bytowo gospodarczych przy szkole w Warzynie, do
rzeki Brynica w km 9 + 700 m w ilości: Q śr.d = 20,0 m3/d; Q max d = 22,0 m3/d i Q max godz. = 2,3
m3 /godz. do 30 listopada 2022 r. - pozwolenie OŚLR.6341.31.2012.ZS z dnia 11.12.2012 r.
Na obszarze gminy występują tereny zalewowe (Q 1%) wykazane w operacie przeciwpowodziowym z
1989 r., na których zabronione jest:
10
- wznoszenie obiektów budowlanych;
- zmienianie ukształtowania powierzchni gruntu sadzenie drzew i krzewów oraz wykonywanie
urządzeń lub robót, które mogą utrudniać ochronę tych obszarów przed powodzią.
Teren Deszna to teren, na którym znajduje się ciek bez nazwy, który podobnie jak ciek przebiegający przez
sołectwo Trzciniec odwadnia południową część gminy Nagłowice. Na pozostałym terenie sołectwa Deszno
wody powierzchniowe w zasadzie nie występują. Przez teren sołectwa Zagórze przebiega niewielki fragment
cieku bez nazwy, który znajduje swoją kontynuację na terenie sołectwa Deszno.
Na terenie sołectwa Deszno, w jego części południowej tereny zalewowe nie występują.
b) wody podziemne
Na obszarze gminy występują dwa poziomy wodonośne: czwartorzędowy i kredowy.
Czwartorzędowy poziom wodonośny związany jest z piaszczysto - Ŝwirowymi osadami doliny Nidy;
lokalnie wody tego poziomu występują w obrębie innych dolin rzecznych oraz na niewielkich
obszarach akumulacji lodowcowej. Zwierciadło wody najczęściej swobodne występuje na głębokości
przewaŜnie od 0,0 do 4,0 m, a jego poziom zaleŜy od stanu wody w rzekach. Generalnie na całym
rozpatrywanym obszarze występowania, poziom ten nie jest izolowany utworami nieprzepuszczalnymi, co
powoduje szybką degradację tych wód zanieczyszczeniami migrującymi z powierzchni terenu. Wody tego
poziomu mają małe znaczenie uŜytkowe.
Kredowy poziom wodonośny stanowi główny uŜytkowy poziom wodonośny i jest związany z
powszechnie występującymi na terenie gminy spękanymi marglami i opokami oraz lokalnie
piaskowcami górnego mastrychtu. Cały obszar gminy znajduje się w obrębie głównego zbiornika wód
podziemnych (GZWP) nr 409 Niecka Miechowska (część SE), którego wody podlegają ochronie.
Zwierciadło wody jest zwykle swobodne lub występuje pod niewielkim naporem rzędu kilku metrów,
rzadziej większym. Głębokość jego występowania jest zróŜnicowana i zaleŜy od morfologii terenu.
Płytkie występowanie zwierciadła wód kredowych rzędu 2,0 - 4,0 m. poniŜej poziomu terenu obserwuje się
w dolinach rzecznych. Na wyniesieniach morfologicznych oraz w strefach wododziałowych zwierciadło
wody znajduje się na głębokości 25,0 - 40,0 m poniŜej poziomu terenu. KrąŜenie wód w strefie wodonośnej
moŜliwe jest jedynie poprzez sieć spękań i szczelin, których zasięg głębokościowy został oceniony na 80,0 120,0 m p.p.t. PoniŜej tych głębokości szczelinowatość osadów kredowych zanika, skały stają się
praktycznie nieprzepuszczalne. Współczynniki filtracji warstwy wodonośnej są zmienne i wahają
się od 0,28 do 3,5 m/d (średnio 1,8 m/d) na wysoczyznach, a w dolinach rzecznych od 5,3 do 146, 0 m/d.
Wzrost wartości współczynnika filtracji w obrębie dolin rzecznych związany jest z załoŜeniami
tektonicznymi dolin i udroŜnieniem przepływu w strefach drenaŜu. Kredowy zbiornik wodonośny zasilany
jest głównie przez infiltrację opadów atmosferycznych bezpośrednio na wychodniach skał budujących
zbiornik lub pośrednio poprzez nakład utworów czwartorzędowych. Kredowy poziom wodonośny
ujmowany jest licznymi studniami kopanymi oraz studniami wierconymi. Głębokości studni wierconych
wahają się w granicach od 20,8 do 60,0 m, a przeciętnie wynoszą 30,0 m. Wydajności eksploatacyjne
wynoszą od 0,6 do 60,0 m3/h przy depresji od 0,4 do 21,3 m. Wydajności jednostkowe obliczone na
podstawie próbnych pompowań. Kształtują się w granicach od 0,74 do 12,50 m3/h/l mS (średnio 3,83 m3/h/l
mS). Wody poziomu kredowego to wody dobrej jakości, nie wymagające uzdatniania, odpowiadające
wymogom rozporządzenia Ministra Zdrowia, z dnia 19.11.2002 r. w sprawie wymagań dotyczących
jakości wody przeznaczonej do spoŜycia przez ludzi (Dz. U. Nr 203, poz. 1718).
Kredowy poziom wodonośny nie ma naturalnej ochrony przed zanieczyszczeniami. Glina zwałowa
występująca w odosobnionych płatach zwykle o niewielkiej miąŜszości nie stanowi odpowiedniego
zabezpieczenia. Głównymi ogniskami zanieczyszczenia wód są niekontrolowane wysypiska śmieci w
dawnych kamieniołomach i wyrobiskach. ZagroŜenie dla jakości wód stanowią dawne bazy mechanizacji
rolnictwa.
Większość ujęć wód podziemnych zinwentaryzowanych i eksploatowanych na terenie gminy posiada
strefy ochrony bezpośredniej.
Na terenie strefy ochrony bezpośredniej zgodnie z art. 53 ustawy prawo wodne z dnia 18 lipca 2001 z
późn. zmianami: zabronione jest uŜytkowanie gruntów do celów niezwiązanych z eksploatacją ujęcia wody.
Na terenie ochrony bezpośredniej ujęć wód naleŜy:
- odprowadzić wody opadowe w sposób uniemoŜliwiający przedostawanie się ich do urządzeń słuŜących
do poboru wody
- zagospodarować teren zielenią
11
- odprowadzać poza granicę terenu ochrony bezpośredniej ścieki z urządzeń sanitarnych przeznaczonych
do uŜytku osób zatrudnionych przy obsłudze urządzeń do poboru wody - ograniczyć do niezbędnych potrzeb
przebywanie osób niezatrudnionych przy obsłudze urządzeń słuŜących do poboru wody
Teren ochrony bezpośredniej naleŜy ogrodzić, a jego granice przebiegające przez wody powierzchniowe
oznaczyć za pomocą rozmieszczonych w widocznych miejscach stałych znaków stojących lub pływających,
na ogrodzeniu oraz znakach naleŜy umieścić tablice zawierające informacje o ujęciu wody i zakazie wstępu
osób nieupowaŜnionych.
WyŜej wymieniony zakres nakazów i zakazów jest typowy dla strefy bezpośredniej ujęcia
wody, a ich szczegółowy wykaz zawsze jest indywidualizowany dla konkretnego ujęcia.
Ustawa prawo wodne dopuszcza ustanowienie strefy ochronnej obejmującej wyłącznie teren ochrony
bezpośredniej. W takim przypadku teren ochrony ustanawia na wniosek i koszt właściciela ujęcia wody w
drodze decyzji organ właściwy do wydania pozwolenia wodno-prawnego.
Strefę ochronną pośrednią i bezpośrednią /występującą łącznie ze strefą pośrednią ustanawia w drodze
aktu prawa miejscowego dyrektor regionalnego zarządu gospodarki wodnej na wniosek i koszt właściciela
ujęcia wody wskazując zakazy, nakazy, ograniczenia oraz obszary, na których one obowiązują.
Na terenie objętym opracowaniem, ujęcia wody nie występują.
VI.6. Warunki aerosanitarne, akustyczne
Warunki aerosanitarne.
Na mocy ustawy - Prawo ochrony środowiska (art. 88), przynajmniej co 5 lat Wojewódzki Inspektor
Ochrony Środowiska dokonuje oceny jakości powietrza w strefach na potrzeby ustalenia odpowiedniego
sposobu ocen prowadzonych corocznie.
Ocena okresowa (pięcioletnia) prowadzona jest w odniesieniu do poszczególnych substancji określonych w
Rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia 13 września 2012 r. w sprawie dokonywania oceny poziomów
substancji w powietrzu (Dz. U. 2012, poz. 11032), zatem obejmuje: dwutlenek siarki, dwutlenek azotu,
tlenki azotu, tlenek węgla, benzen, ozon, pył zawieszony PM10 oraz zawartość ołowiu, arsenu, kadmu, niklu
i benzo(a)pirenu w pyle PM10. Podstawowymi kryteriami odniesienia są wartości górnego i dolnego progu
oszacowania.
Pięcioletnie oceny jakości powietrza mają na celu zgromadzenie informacji o stęŜeniach
zanieczyszczeń na obszarze poszczególnych stref, w zakresie umoŜliwiającym określenie metod, jakimi
powinny być dokonywane oceny roczne oraz potrzeb w zakresie prowadzenia pomiarów stęŜeń określonych
zanieczyszczeń powietrza, zgodnie z wymaganiami dotyczącymi ocen rocznych.
Obecna ocena, wykonana w roku 2010, obejmuje lata 2005 – 2009 i opiera się na kryteriach i
zapisach zawartych w prawie polskim, zgodnych z Dyrektywami: 2004/107/WE oraz 2008/50/WE lub, w
przypadku istnienia róŜnic, z wymogami określonymi bezpośrednio w tych dyrektywach.
W związku z planowaną transpozycją dyrektywy 2008/50/WE do prawa polskiego przyjęto, Ŝe od stycznia
2011 r. dla wszystkich zanieczyszczeń uwzględnianych w ocenach jakości powietrza obowiązuje nowy układ
stref. Ocena została przeprowadzona w nowym układzie stref, w którym strefę stanowi:
- aglomeracja o liczbie mieszkańców powyŜej 250 tys.,
- miasto o liczbie mieszkańców powyŜej 100 tys.,
- pozostały obszar województwa, nie wchodzący w skład aglomeracji i miast powyŜej 100 tys.
mieszkańców.
W województwie świętokrzyskim wyróŜniono dwie strefy: miasto Kielce i strefa świętokrzyska.
Prezentowane wyniki klasyfikacji uzyskano przez wykorzystanie wszelkich dostępnych metod i
źródeł informacji, stosowanych indywidualnie lub łączonych. Ocena została wykonana w oparciu o:
− wyniki badań prowadzonych na stałych stacjach monitoringu, w szczególności w ramach wojewódzkiego
programu monitoringu środowiska obejmującego równieŜ stacje naleŜące do jednostek naukowobadawczych oraz zakładów przemysłowych,
− informacje o emisji zanieczyszczenia i jej rozkładach na określonym obszarze,
− inne obiektywne metody szacowania stęŜeń, takie jak: pomiary nie stanowiące wystarczającej podstawy
oceny, analogia do stęŜeń pomierzonych w innym obszarze lub w danym obszarze, ale innym okresie.
Przy klasyfikacji stref, wykonanej odrębnie pod kątem poziomu kaŜdej substancji i dla
poszczególnych kryteriów, zastosowano obowiązujące symbole:
12
Klasy stref w ocenie pięcioletniej i wymagane metody ocen rocznych (prowadzonych w oparciu o kryteria
dotyczące ochrony zdrowia) w strefach, w zaleŜności od poziomów stęŜeń określonych w wyniku oceny
pięcioletniej dla SO2, NO2, CO, C6H6, PM10, Pb.
Zgodnie z badaniami Wojewódzkiego Inspektoratu Ochrony Środowiska na rok 2010, dokonano
klasyfikacji stref, która została wykonana w nowym układzie stref. Po raz pierwszy ocenie poddano stan
jakości powietrza pod względem dotrzymania wartości kryterialnych określonych dla pyłu PM2,5.
Wynikiem rocznej oceny jakości powietrza było sklasyfikowania poszczególnych stref w województwie w
zakresie dającym wynik porównywalności występowania stęŜeń kaŜdego z normowanych zanieczyszczeń do
obowiązujących wartości kryterialnych. W wyniku klasyfikacji dokonanej z uwzględnieniu kryterium
ochrony zdrowia ludzi strefę świętokrzyską, do której naleŜy powiat jędrzejowski, przyporządkowano do
klasy C z uwagi na przekroczenia poziomu dopuszczalnego pyłu PM10 i poziomu docelowego
benzo(a)piorenu. Obszar całego województwa przyporządkowano do klasy D2 z uwagi na przekroczenia
poziomu celu długoterminowego ozonu.
W wyniku klasyfikacji dokonanej z uwzględnieniem kryterium ochrony roślin strefę świętokrzyską
przyporządkowano do klasy C oraz D2 z uwagi na przekroczenia poziomu celu długoterminowego ozonu.
W przypadku pozostałych zanieczyszczeń powiat jędrzejowski sklasyfikowano w klasie A, jako
dotrzymujące kryterialne wartości stęŜeń zanieczyszczeń w powietrzu, czyli poziomy dopuszczalne i
docelowe.
Na obszarze gminy Nagłowice ilość zanieczyszczeń powietrza będzie miała tendencję
wzrostową. Spowodowane to będzie wzrostem zanieczyszczeń na istniejących drogach i ulicach związany z
dalszym rozwojem komunikacji samochodowej. Wielkość wpływu na środowisko komunikacji
samochodowej uwarunkowana jest natęŜeniem ruchu pojazdów. NaleŜy jednak zakładać, Ŝe wprowadzane
ciągle zaostrzenia dotyczące zawartości substancji toksycznych w spalinach oraz w innych materiałach
eksploatacyjnych przyczynią się do nie dopuszczenia przekroczeń wielkości normatywnych w tym zakresie.
Warunki akustyczne.
WaŜnym aspektem zasad zagospodarowania jest ochrona środowiska przed hałasem i wibracjami.
Największą uciąŜliwość hałasową na terenie gminy powoduje ruch pojazdów (hałas komunikacyjny).
Normy w zakresie hałasu określa Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 14 czerwca 2007 r. w
sprawie dopuszczalnych poziomów hałasu w środowisku (Dz. U. nr 120, poz. 826), zmienione
Rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 1 października 2012 r. zmieniającym rozporządzenia w
sprawie dopuszczalnych poziomów hałasu w środowisku (Dz. U. 2012, poz. 1109– tekst jednolity Dz.U.
2014 poz. 112 ).
VI.7. Warunki klimatyczne.
a) Ogólne cechy klimatu i warunki topoklimatyczne
Obszar gminy Nagłowice według podziału klimatycznego Polski naleŜy do Regionu Klimatycznego
Śląsko - Małopolskiego w krainie klimatycznej Nr 50 o poniŜszych cechach średnich:
- średnia temperatura powietrza w styczniu:
-3,0 °C
- średnia temperatura powietrza w lipcu:
17,7 °C
- średnia roczna suma opadów:
610 mm
- średnia roczna ilość dni pogodnych:
62 dni
- średnia roczna ilość dni pochmurnych:
122 dni
- średni czas trwania zimy:
91 dni;
- średni czas trwania lata:
90 dni
- średnia roczna ilość dni z szatą śnieŜną:
89 dni
- okres wegetacyjny:
200-210 dni
- przewaŜają wiatry:
zachodnie i południowe
Zmienne warunki fizjograficzne powodują lokalne zróŜnicowanie topoklimatyczne, a zatem
ze względu na rzeźbę terenu moŜna wyróŜnić następujące topoklimaty:
• Topoklimat zboczy o ekspozycji południowej, zachodniej i wschodniej;
13
Charakteryzuje się korzystnymi dla człowieka warunkami solarnymi i termicznymi, dobrym
przewietrzeniem, małą częstotliwością występowania mgieł, oraz krótszym okresem zalegania
pokrywy śnieŜnej. Topoklimat ten jest bardzo korzystny dla zabudowy mieszkaniowej, oraz
sadownictwa i warzywnictwa. Topoklimat ten rzadko występuje na terenie sołectw Deszna i Warzyna.
• Topoklimat właściwy obszarom płaskim (tereny o spadkach nie przekraczających 5%);
Charakteryzuje się przeciętnymi warunkami solarnymi, dobrymi warunkami termicznymi,
wilgotnościowymi oraz przewietrzaniem. Topoklimat ten stwarza małą moŜliwość koncentracji
zanieczyszczeń. Topoklimat ten jest korzystny dla zabudowy mieszkaniowej. Ten typ topoklimatu
dominuje na terenie gminy, obejmując większość terenów obecnej i przyszłej zabudowy.
• Topoklimat zboczy o ekspozycji północnej;
Charakteryzuje się najsłabszymi warunkami solarnymi, zwłaszcza jesienią i zimą, przeciętnymi
warunkami termicznymi i wilgotnościowymi oraz dłuŜszym zaleganiem pokrywy śnieŜnej.
Topoklimat ten jest mało korzystny dla zabudowy mieszkaniowej oraz dla uprawy roślin
ciepłolubnych.
Teren objęty opracowaniem to topoklimat właściwy terenem płaskim.
VI.8. Gospodarka odpadami.
Na terenie gminy Nagłowice nie ma zlokalizowanego, zorganizowanego wysypiska odpadów.
Odpady wywoŜone są poza teren Gminy Nagłowice w ramach wspólnie opracowanego, przez kilka gmin
powiatu jędrzejowskiego, programu gospodarki odpadami. W gminie obowiązuje Regulamin utrzymania
czystości i porządku na terenie Gminy Nagłowice przyjęty Uchwałą Nr XXVI/158/2012.
VI.9. Warunki glebowe i szata roślinna.
Występujące na terenie gminy gleby są dość zróŜnicowane pod względem bonitacyjnym i
topologicznym. Zajmują 63% powierzchni gminy.
Najlepsze chronione gleby klasy III a i III b (rzadko II) występują na terenie całej gminy i większe
ich obszary koncentrują się w rejonie wsi Jaronowice, Kuźnice, Ślęcin, na S od Nagłowic, Deszna i na N
od Trzcińca.
Są to głównie gleby typu rędzin czarnoziemnych i brunatnych rzadziej aluwialnych wytworzone
na marglach kredowych. Spotyka się teŜ gleby pseudobielicowe i brunatne na glinach i piaskach
gliniastych. Klasy te reprezentowane są najczęściej przez kompleks 2 - pszenny dobry i kompleks 4 Ŝytnio pszenny.
DuŜy udział stanowią gleby klas IV a i IV b, a większe ich obszary występują w rejonie Brynicy Mokrej,
Cierno - śabieńca oraz między Nową Wsią a Trzcińcem i Desznem.
Zgodnie z ustawą z dnia 03.02.1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych (Dz. U. Nr 16, poz. 78
z późniejszymi zmianami) przeznaczenie gleb klas I - III na cele nierolnicze wymaga uzyskania
stosownej zgody Ministra Rolnictwa i Gospodarki śywnościowej.
Gleby klas IV, V i VI niechronione prawnie, porozrzucane na terenie całej gminy reprezentowane są
przez gleby brunatne i pseudobielicowe (wytworzone z piasków), gleby brunatne kwaśne, ziemie
czarne, gleby murszowe.
Podstawowe znaczenie gospodarcze posiadają kompleksy glebowe Ŝytni dobry i bardzo dobry oraz
pszenny dobry i pszenny wadliwy. Są to gleby o średnio -wysokiej przydatności rolniczej nadające się do
uprawy zboŜa zwłaszcza Ŝyta, jęczmienia oraz pszenicy i pastewnych. Gleby te zajmują ponad 50%
powierzchni gruntów ornych. Pozostały areał stanowią gleby słabe zaliczane głównie do kompleksu
Ŝytniego słabego i bardzo słabego nadające się do uprawy Ŝyta, ziemniaków, saradeli i łubinu.
Według podziału geobotanicznego Polski, gmina Nagłowice znajduje się w Krainie Świętokrzyskiej
w okręgu włoszczowsko - jędrzejowskim. Gmina ta charakteryzuje się dość wysoką lesistością (ok. 25%
powierzchni obejmują lasy).
NajwaŜniejszym zespołem roślinnym są lasy, które skupiają się w formie zwartych kompleksów w
północnej i środkowej części gminy.
Na terenie objętym opracowaniem lasy nie występują.
14
VI.10. Formy ochrony przyrody.
Zgodnie z ustawą o ochronie przyrody z dnia 16 kwietnia 2004 r. (Dz. U. z 2009 r. Nr 151, poz. 1220 ze
zm.) formami ochrony przyrody są:
•
parki narodowe,
•
rezerwaty przyrody,
•
parki krajobrazowe,
•
obszary chronionego krajobrazu,
•
obszary Natura 2000,
•
pomniki przyrody,
•
stanowiska dokumentacyjne,
•
uŜytki ekologiczne,
•
zespoły przyrodniczo-krajobrazowe,
•
ochrona gatunkowa roślin, zwierząt i grzybów.
Na terenie gminy Nagłowice ustanowiono:
- Włoszczowsko – Jędrzejowski Obszar Chronionego Krajobrazu, którego podstawy prawne określa
Uchwała Nr XXXV/619/13 Sejmiku Województwa Świętokrzyskiego z dnia 23 września 2013r
dotycząca wyznaczenia Włoszczowsko-Jędrzejowskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu,
- 7 pomników przyrody, w tym jeden środowiska nieoŜywionego, który jest dowodem
hydrogeologicznych uwarunkowań zagospodarowania przestrzennego; obiekty utworzono na podstawie
unormowań prawnych wynikających z ustawy o ochronie przyrody,
- Obszary mające znaczenie dla Wspólnoty - Natura 2000.
Włoszczowsko - Jędrzejowski Obszar Chronionego Krajobrazu (W-JOChK)
W-JOChK połoŜony jest w zachodniej i centralnej części województwa świętokrzyskiego na pograniczu
z województwem łódzkim. Zajmuje on powierzchnię 69 090 ha i obejmuje gminę Nagłowice oraz części
gmin: Krasocin, Włoszczowa, Małogoszcz, Oksa, Sobków, Jędrzejów, Imielno i Kije. Cały obszar gminy
Nagłowice leŜy w obrębie W-JOChK wyłączając jedynie sołectwa: Trzciniec, Deszno oraz Zagórze. Obszar
Chronionego Krajobrazu na terenie gminy Nagłowice to teren ca 9075 ha.
Na terenie objętym opracowaniem W-JOChK nie występuje.
Pomniki przyrody:
Na terenie gminy Nagłowice występuje 7 pomników przyrody, jeden z nich występuje na terenie
sołectwa Deszno, to miłorzęby japońskie - 2 szt. okazów pomnikowych na terenie zabytkowego zespołu
dworskiego w Desznie (nr 766 w rejestrze RDOŚ).
Niniejszy pomnik utworzono na podstawie unormowań prawnych wynikających z uchwały nr
XLI/234/2005 Rady Gminy Nagłowice z dnia 6 grudnia 2005 r. w sprawie ustanowienia pomników
przyrody. Dz. Urz. Woj. Święt. Nr 21, poz. 332 z dn. 25 stycznia 2006 r.
Warunki ochrony pomników:
Zabronione jest:
- niszczenie, uszkadzanie lub przekształcanie obiektu lub obszaru,
- wykonywanie prac ziemnych trwale zniekształcających rzeźbę terenu, z wyjątkiem prac
związanych z budową lub odbudową, utrzymywaniem, remontem lub naprawą urządzeń
wodnych,
- uszkadzanie i zanieczyszczanie gleby,
- wylewania gnojowicy, z wyjątkiem nawoŜenia uŜytkowanych gruntów rolnych,
- umieszczanie tablic reklamowych.
Zgodnie z przeprowadzoną w 2008 r. inwentaryzacją przyrodniczą Gminy Nagłowice na obszarze
gminy stwierdzono występowanie:
•
682 gatunki roślin naczyniowych, w tym:
– 17 gatunków podlegających całkowitej ochronie gatunkowej,
– 12 gatunków częściowo chronionych,
15
–4
gatunki objęte „czerwoną listą” roślin ginących i zagroŜonych w Polsce i zagroŜonych w regionie,
gatunków uznanych za ginące, naraŜone i rzadkie w regionie.
•
39 gatunków ssaków, w tym 20 chronionych,
•
151 gatunki ptaków, w tym:
–
139 gatunków chronionych, w tym 131 ściśle chronionych,
•
11 gatunków chronionych płazów,
•
5 gatunków chronionych gadów,
•
36 gatunków ślimaków lądowych, w tym 1 gatunek chroniony (ślimak winniczek),
•
46 gatunków ślimaków:
- 11 gatunków ślimaków wodnych,
- 36 gatunków ślimaków lądowych,
- 7 gatunków małŜy.
Stwierdzono występowanie 2 gatunków ślimaków objętych ochroną ścisłą (Vertigo Angustior i
Vertigo Moulinsiana).
•
37 gatunków motyli.
– 31
Obszar NATURA 2000 (Obszar mający znaczenia dla Wspólnoty)
Celem utworzenia europejskiej sieci ekologicznej Natura 2000 jest zachowanie róŜnorodności
biologicznej krajów Unii Europejskiej poprzez ochronę siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej flory i fauny na
jej terytorium. Jest ona tworzona w oparciu o dwie dyrektywy unijne:
–
Dyrektywę Rady 92/43/EWG z dnia 21.05.1992 r. w sprawie ochrony siedlisk naturalnych i dzikiej
flory (w oparciu o nią tworzone będą Specjalne Obszary Ochrony – SOO),
–
Dyrektywę Rady 79/409/EWG z dnia 02.04.1979 r. w sprawie ochrony dziko Ŝyjących ptaków
(stanowiącej podstawę do wydzielenia Obszarów Specjalnej Ochrony – OSO).
W/w dyrektywy zobowiązują państwa członkowskie do wytypowania obszarów chronionych, które
będą tworzyć tę sieć.
Na terenie gminy Nagłowice wprowadzono granice obszaru Natura 2000 - Specjalny Obszar
Ochrony Siedlisk „Dolina Białej Nidy” znajdujący się w północnej oraz centralnej części gminy.
Specjalny obszar ochrony siedlisk „Dolina Białej Nidy”
Powierzchnia całego obszaru - 5 162,8 ha.
Obszar obejmuje dolinę rzeki Białej Nidy z jej dopływami - lewym rzeką Lipnicą i prawym rzeką
Kwilanką. Sama dolina Białej Nidy tworzy granicę między Niecką Włoszczowską, którą budują głównie
utwory czwartorzędowych (gliny zwałowe, piaski i torfy) na północy, a znajdującym się na południu
PłaskowyŜem Jędrzejowskim, zbudowanym z margli kredowych, na których w dolinach rzecznych zalegają
czwartorzędowe piaski i gliny na południu. Rzeka Lipnica natomiast na północnym wschodzie oddziela
częściowo Pasmo Przedborsko - Małogoskie zbudowane głównie z wapieni jurajskich i piaskowców
kredowych od PłaskowyŜu Jędrzejowskiego. Prawy dopływ Białej Nidy płynie przez PłaskowyŜ
Jędrzejowski. WzdłuŜ doliny w biegu rzeki i jej dopływów zlokalizowane są liczne stawy hodowlane.
Na terenie Deszna obszar Natura 2000 nie występuje.
VII
Prognozowane zmiany stanu środowiska w przypadku zaniechania realizacji zmiany
miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego
Zmiana miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego jest dokumentem określającym w
sposób szczegółowy zasady zagospodarowania dla fragmentów terenu sołectwa Deszno objętych zmianą.
Brak realizacji przedmiotowej zmiany mpzp powaŜnie ograniczyłby dalszy harmonijny rozwój tej
części gminy uniemoŜliwiając realizację inwestycji istotnych dla rozwoju gminy.
Wprowadzone w mpzp zmiany dotyczą fragmentów części południowej sołectwa Deszno z
przeznaczeniem dla potrzeb realizacji zabudowy zagrodowej, usług oraz wyznaczenia terenów z
przeznaczeniem pod elektrownie wiatrowe wraz ze strefą ochronną;
16
PowaŜnym zagroŜeniem w przypadku braku realizacji projektu zmiany mpzp moŜe być brak
moŜliwości dalszej mieszkaniowej, usługowej i produkcyjnych zabudowy, niekontrolowany rozwój turystyki
oraz zablokowanie istotnych dla interesów Gminy przedsięwzięć inwestycyjnych w zakresie realizacji
elektrowni wiatrowych.
Brak realizacji przedmiotowej zmiany mpzp powaŜnie ograniczyłby dalszy rozwój tego terenu
uniemoŜliwiając realizację inwestycji istotnych dla rozwoju całej gminy.
VIII
Stan środowiska na obszarach objętych przewidywanym znaczącym oddziaływaniem
Potencjalne znaczące oddziaływanie na środowisko moŜe wystąpić w związku z wyznaczeniem
terenów pod budowę elektrowni wiatrowych w części południowej sołectwa Deszno. Realizacja tego
przedsięwzięcia będzie mogła mieć lokalnie potencjalne znaczące oddziaływanie na środowisko i wymagała
będzie przeprowadzenia postępowania w sprawie oceny oddziaływania na środowisko.
Rzeźba terenu przeznaczonego pod w/w inwestycje ma charakter lekko falisty i nie stanowi
ograniczeń w zagospodarowaniu. Teren przeznaczony pod realizację elektrowni wiatrowych to teren
rolniczy. Na tych terenach nie znajdują się Ŝadne siedliska przyrodnicze). Projektowane przedsięwzięcie
zlokalizowane będzie na terenach monokultur rolnych - rozległych przestrzeni pól uprawnych pozbawionych
sródpolnych remiz, zadrzewień, zakrzaczeń.
Występujące na terenie inwestycji, polegających na budowie elektrowni wiatrowych gleby są dość
zróŜnicowane pod względem bonitacyjnym.
śadna elektrownia projektowana na terenie południowej części sołectwa Deszno nie będzie
zlokalizowana na obszarze Włoszczowsko-Jędrzejowskiego Obszaru chronionego Krajobrazu
Projektowane inwestycje mogące znacząco oddziaływać na środowisko zostały zlokalizowane są w dość
znacznym oddaleniu od obszarów Natura 2000 - Specjalnego obszaru ochrony siedlisk „Dolina Białej Nidy”.
Tereny w/w inwestycji nie znajdują się na terenach leśnych. Projektowana, elektrownia wiatrowa
oznaczona symbolem EW IV, znajdująca się najbliŜej ściany lasu, jest od niego oddalona o ca 1,8 km.
Natomiast elektrownia oznaczona symbolem EWV oddalona jest od lasu o ca 2,2 km.
IX
Problemy ochrony środowiska istotne dla realizacji zmiany miejscowego planu
zagospodarowania przestrzennego w szczególności dotyczące obszarów podlegających ochronie
na podstawie Ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody.
WaŜnym aspektem w dziedzinie ochrony środowiska jest ochrona dziedzictwa przyrodniczego i
racjonalne uŜytkowanie zasobów przyrody. Oddziaływanie człowieka na środowisko przyrodnicze powoduje
róŜnorodne przekształcenia jego materialnej i funkcjonalnej struktury. Ingerencja ta prowadzi do antropizacji
środowiska przyrodniczego w wyniku jego modyfikacji lub całkowitego przekształcenia. Zantropizowane
środowisko przyrodnicze moŜe być stworzone i podtrzymywane celowo, dla wypełnienia określonych
funkcji społeczno-gospodarczych jak i moŜe być następstwem zmian niezamierzonych, zaktywizowanych
lub wywołanych nieracjonalną działalnością człowieka.
Gmina Nagłowice naleŜy do obszarów o dość dobrych warunkach glebowych, wykazujących duŜe
zróŜnicowanie przestrzenne, które stwarza dostateczne podstawy do intensyfikacji rolnictwa, w obecnych
warunkach gospodarowania.
Cechą wyróŜniającą gminę jest takŜe, znaczny udział łąk i pastwisk w strukturze uŜytków rolnych.
Cechą charakterystyczną Gminy jest równieŜ mało zwarty nie podatny na przekształcenia układ
zabudowy, który generuje wysokie koszty uzbrojenia i stwarza ograniczenia rozwoju wielofunkcyjnego.
DuŜe rozdrobnienie gospodarstw rolnych, uŜytkowanie gleb niskiej jakości oraz uŜytkowanie gleb
marginalnych tzn. takich, na których prowadzenie produkcji rolnej jest nieopłacalne, jest istotnym hamulcem
rozwoju rolnictwa. W ostatnich latach wzrosła takŜe powierzchnia „odłogów i ugorów”. Część tych gruntów
naleŜy do niskich klas jakości. UŜytkowanie takich gruntów, szczególnie przy mechanizacji rolnictwa jest
nieopłacalne.
17
Ocena odporności środowiska na obciąŜenia antropogeniczne oraz zdolność do regeneracji:
Potencjał samoregulacyjno-odpornościowy środowiska, świadczący o jego zdolności do
przeciwdziałania negatywnym zjawiskom, uwarunkowany jest przede wszystkim typem środowiska oraz
stopniem antropogenicznego przekształcenia środowiska.
Środowisko przyrodnicze obszaru opracowania wykazuje istotne zróŜnicowanie struktury i w efekcie
odporności na obciąŜenie antropogeniczne i zdolności do regeneracji.
Najmniej odporne na bodźce fizyczne są tereny o największym nachyleniu.
Umiarkowanie odporne ze względu na akumulację zanieczyszczeń zwłaszcza stałych jest
środowisko przyrodnicze dolin rzecznych. Jej potencjał samoregulacyjno-odpornościowy jest stosunkowo
nieduŜy ze względu na małą odporność podłoŜa wraŜliwego na zmiany poziomu wody i zagroŜenie
powodziowe. Tereny te występują w północnej części gminy - Dolina Białej Nidy.
Zmiany i zagroŜenia dotyczące środowiska przyrodniczego mają generalnie dwojaką genezę. Są to:
– zmiany i zagroŜenia naturalne, będące efektem procesów przyrodniczych,
– zmiany i zagroŜenia antropogeniczne wynikające z działalności człowieka.
ZagroŜenia przyrodnicze.
Do istotnych zagroŜeń naturalnych naleŜą przyrodnicze zjawiska katastroficzne. W warunkach
przyrodniczych Polski naturalne zjawiska katastroficzne mogące mieć wpływ na bezpieczeństwo i
działalność ludzi oraz na twory ich działalności, to głównie: powodzie, ruchy masowe wierzchniej warstwy
litosfery i ekstremalne stany pogodowe.
Powszechnym zagroŜeniem w warunkach środowiska przyrodniczego Polski są ekstremalne stany
pogodowe, takie jak bardzo silne wiatry, długotrwałe, intensywne opady deszczu lub śniegu. Zapobieganie
ekstremalnym warunkom pogodowym jest niemoŜliwe, a likwidacja skutków jest kwestią organizacyjną.
ZagroŜenie poŜarowe występuje szczególnie na siedliskach suchych oraz w obszarach gdzie
występuje antropopresja.
Na terenie gminy Nagłowice występują obszary zagroŜone zalaniem wodami powodziowymi, ale
połoŜone są z dala od południowej części sołectwa Deszno.
Zmiany antropogeniczne.
Zmiany antropogeniczne środowiska przyrodniczego wynikają przede wszystkim z zajmowania
nowych terenów pod zainwestowanie kubaturowe oraz przystosowania terenu do róŜnego uŜytkowania.
W efekcie rozwoju osadnictwa występują typowe i często nieuniknione zmiany środowiska
przyrodniczego. Na etapie inwestycyjnym mogą to być:
– zmiany lokalnego ukształtowania terenu w wyniku robót ziemnych (niwelacje terenu),
– przekształcenia w przypowierzchniowych strukturach geologicznych w związku z robotami
ziemnymi (wykopy pod fundamenty i dla potrzeb uzbrojenia terenu lub pod ewentualne podziemne
instalacje),
– likwidacja pokrywy glebowej,
– zmiany aktualnego uŜytkowania gruntów,
– likwidacja istniejącej roślinności,
– zmiany w lokalnym obiegu wody przez ograniczenie infiltracji i wzrost parowania (wprowadzenie
sztucznych nawierzchni).
Do podstawowych istniejących potencjalnych zagroŜeń środowiska przyrodniczego związanych
z działalnością człowieka naleŜą takŜe:
– Prowadzenie melioracji osuszających, nie uwzględniających skutków dla środowiska przyrodniczego
w rezultacie powodujących pogłębianie się przesuszania terenu, w tym:
postępujące przesuszenie torfowisk,
niszczenie cennych biotopów, zbiorowisk i stanowisk gatunków, uboŜenie flory i fauny,
postępujące przesuszenie łąk.
– Wzrost skaŜenia chemicznego terenu (wody, gleby, powietrza), związany z chemizacją rolnictwa,
wyraŜający się zwłaszcza przez kumulowanie pestycydów w glebie, ich spływ do wód
powierzchniowych, przenikanie do wód podziemnych oraz skaŜenia związanego z napływem
zanieczyszczonych mas powietrza (w tym m.in. kwaśne deszcze, związki metali cięŜkich).
– Wzrost zanieczyszczenia terenu odpadami, zwłaszcza trudnymi do rozłoŜenia w przyrodzie.
18
– Rozwój turystyki bez odpowiedniej infrastruktury, prowadzący do negatywnych dla środowiska
przyrodniczego zjawisk, przede wszystkim na terenach chronionych.
– ZagroŜenia związane z intensyfikacją komunikacji samochodowej.
Na obszarach przeznaczonych pod zabudowę zmiany te będą jednak miały marginalny charakter.
Warunki aerosanitarne.
Jako niekorzystną cechę gospodarki cieplnej gminy naleŜy wymienić fakt, iŜ głównym paliwem w
tym sektorze pozostaje nadal węgiel (miał, koks) o róŜnej jakości i róŜnym stopniu zasiarczenia. Zbyt niski
jest udział innych źródeł energii.
Z tego względu duŜą rolę w kształtowaniu lokalnego poziomu zanieczyszczeń powietrza ma takŜe
emisja, która pochodzi głównie ze spalania węgla w lokalnych kotłowniach i paleniskach indywidualnych
(nie posiadają one w praktyce Ŝadnych urządzeń ochrony powietrza). Wielkość emisji z tych źródeł jest
trudna do oszacowania i wykazuje zmienność sezonową, związaną z okresem grzewczym.
Dodatkowym, istotnym z punku widzenia warunków aerosanitarnych w rejonie obszaru
opracowania, źródłem zanieczyszczeń powietrza są zanieczyszczenia napływające z większej odległości,
związane z głównymi kierunkami wiatrów, zaliczane do uwarunkowań zewnętrznych, w tym
zanieczyszczenia gazowe i pyłowe pochodzące z duŜych ośrodków przemysłowych (głównie z Bełchatowa i
aglomeracji śląskiej).
Źródłem zanieczyszczenia powietrza atmosferycznego o rosnącym znaczeniu jest komunikacja
samochodowa. Rozkład i natęŜenie zanieczyszczeń związane jest przede wszystkim z przebiegiem tras
komunikacyjnych. Wielkość wpływu na środowisko komunikacji samochodowej uwarunkowana jest
natęŜeniem ruchu pojazdów.
Komunikacyjne zanieczyszczenia atmosfery mogą powodować niekorzystne zmiany wartości
produkcyjnej gleb i wpływać niekorzystnie na roślinność przydroŜną (drzewa, krzewy i roślinność zielną)
oraz na zdrowie mieszkających w otoczeniu dróg ludzi. To negatywne oddziaływanie spowodowane jest
emisją spalin zawierających m.in. metale cięŜkie, dwutlenek siarki i tlenki azotu oraz pył. Motoryzacyjne
zanieczyszczenia atmosfery są związkami toksycznymi, powodującymi osłabienie fotosyntezy, degradację
chlorofilu, zakłócenia w transpiracji i oddychaniu, przebarwienia, chlorozę, nekrozę liści, szybsze ich
starzenie, upośledzenie wzrostu oraz zmniejszenie odporności na szkodniki.
Wprowadzone zmiany w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego gminy Nagłowice
wpłyną w stopniu nieznacznym na stan aerosanitarny.
Warunki akustyczne.
Hałas i wibracje stanowią specyficzne formy uciąŜliwości antropogenicznych dla środowiska,
wpływając przede wszystkim na warunki Ŝycia ludności i funkcjonowanie organizmów zwierzęcych. Źródła
hałasu związane są przede wszystkim ze skupiskami ludności i formami jej działalności gospodarczej.
W gminie Nagłowice głównymi źródłami uciąŜliwości pogarszającymi warunki akustyczne są:
Hałas przemysłowy
Na obszarze gminy związany on będzie z realizacją elektrowni wiatrowych, z zakładami produkcyjnymi
i niektórymi usługowymi o lokalnym charakterze uciąŜliwości. Turbina wiatrowa jest źródłem dwóch
rodzajów hałasu:
- hałasu mechanicznego, emitowanego przez przekładnię i generator,
- hałasu aerodynamicznego, emitowanego przez obracające się łopaty wirnika, którego natęŜenie jest
uzaleŜnione od „prędkości końcówek” łopat.
•
Hałas drogowy
Przez teren sołectwa Deszno przebiegają drogi gminne i powiatowe.
Generalnie wprowadzone w mpzp zmiany zapisów wpłyną w stopniu minimalnym na hałas
drogowy.
•
Stan zanieczyszczenia wody i przekształcenia jej obiegu.
DuŜym zagroŜeniem dla czystości wód jest niedostateczny rozwój sieci wodociągowej i
kanalizacyjnej.
19
Największe zagroŜenie powodują ścieki komunalne odprowadzane bez oczyszczania bezpośrednio
do wód lub do gruntu, szczególnie w miejscowościach posiadających wodociąg, jak teŜ wylewane ścieki z
opróŜnianych szamb. W gminie Nagłowice nie stanowi to znacznego problemu, poniewaŜ długości sieci
wodociągowej i kanalizacyjnej róŜnią się nieznacznie. Długość czynnej sieci wodociągowej rozdzielczej w
2011 r. wynosiła 12,4 km a długość sieci kanalizacyjnej - 10,4 km. Niemniej jednak ilość przyłączy
wodociągowych wynosi 291, a przyłączy kanalizacji sanitarnej 163.
System zorganizowanego odprowadzania ścieków sanitarnych istnieje jedynie na terenie msc.
Nagłowic i Warzyna. Ścieki bytowo-gospodarcze odprowadzane są do oczyszczalni ścieków komunalnych
w Nagłowicach, jest to oczyszczalnia mechaniczno-biologiczna z moŜliwością chemicznego strącania
związków biogennych. Druga oczyszczalnie zlokalizowana jest w msc. Warzyn Pierwszy.
Na terenie objętym opracowaniem sieć kanalizacyjna nie występuje.
Wprowadzone zmiany w mpzp nie wpłyną w zasadzie na stan zanieczyszczenia wód. Zmiany te
będą minimalne i dotyczyć będzie jedynie niewielkich obszarów przewidzianych pod zabudowę zagrodową,
usługową i infrastrukturę techniczną (elektrownie wiatrowe).
Przekształcenia litosfery.
Do podstawowych przekształceń litosfery na obszarze gminy naleŜą:
•
powierzchniowa eksploatacja surowców mineralnych,
•
tereny przekształceń geomechanicznych, związanych z przemysłowym uŜytkowaniem terenu w tym
dla potrzeb elektrowni wiatrowych,
•
rozwój przestrzenny jednostek osadniczych, szczególnie w zakresie budownictwa mieszkaniowego i
infrastruktury, powodujący nieuniknione zniszczenie pokrywy glebowej w miejscach wykopów i
przekształcenie fizyko-chemicznych właściwości gleb na terenie placów budów,
•
tereny przekształceń związanych z rekreacyjnym uŜytkowaniem terenu,
•
przekształcenia związane z infrastrukturą komunikacyjną, w tym nasypy, wykopy, zanieczyszczenie
gleb wzdłuŜ szlaków komunikacyjnych, silniki spalinowe emitują przede wszystkim gazowe
zanieczyszczenie powietrza atmosferycznego, źródłem zapylania są takŜe jezdnie, które w skutek
tarcia przez pojazdy ulegają zuŜyciu,
•
tereny poddane melioracji osuszającej, powodujące zagroŜenia i degradację środowiska
przyrodniczego.
Na obszarze gminy przekształcenia geomechaniczne związane z przekształceniami litosfery będą
dotyczyć terenów komunikacyjnych oraz terenów zabudowy, w tym terenów zabudowy dla potrzeb
elektrowni wiatrowych.
W wyniku tych działań zmieni się zarówno ukształtowanie terenu jak równieŜ skład mechaniczny
podłoŜa, a przede wszystkim charakter szaty roślinnej, która na tym terenie ulegnie prawie całkowitemu
zniszczeniu z wyjątkiem obszaru przeznaczonego na zieleń izolacyjną.
Wielkość geomechanicznych zniszczeń podłoŜa uzaleŜniona jest od szeregu czynników, spośród
których do najistotniejszych naleŜą:
–
charakter szaty roślinnej, a zwłaszcza jej odporności na wydeptywanie,
–
charakter gleby, a przede wszystkim jej poziomu próchnicznego,
–
uwilgotnienie gleby, szczególnie warstw przypowierzchniowych,
–
skład mechaniczny podłoŜa,
–
ukształtowanie terenu, a przede wszystkim wielkość jego nachylenia,
–
warunki klimatyczne, w skali topo i mikroklimatu.
Wprowadzone zmiany w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego wpłyną na stan litosfery w
obszarach przeznaczonych pod zabudowę w stopniu nieznacznym.
ZagroŜenia obszarów Natura 2000 (Obszarów mających znaczenie dla Wspólnoty):
Zgodnie z informacjami znajdującymi się w Standardowym Formularzem Danych dla obszarów
specjalnej ochrony (OSO), dla obszarów spełniających kryteria obszarów o znaczeniu wspólnotowym
(OZW) i dla specjalnych obszarów ochrony (SOO) najistotniejszymi zagroŜeniami dla obszarów Natura
2000 znajdującymi się w granicach tych obszarów usytuowanych na terenie gminy Nagłowice jest:
•
dla obszaru Doliny Białej Nidy:
–
ObniŜanie poziomu wód
–
Presja urbanizacyjna
20
Zarastanie (sukcesja w kierunku zarośli i lasu) siedlisk półnaturalnych - muraw napiaskowych, łąk
świeŜych i wilgotnych, torfowisk przejściowych
–
Miejscami niewłaściwa gospodarka leśna - nasadzenia niezgodne z typem siedliska
–
Zalesianie muraw i łąk
–
Chemizacja rolnictwa
–
Nagminne wycinanie przydroŜnych drzew.
–
Pogłębianie koryta rzeki
–
Budowle spiętrzające bez przepławek.
–
Łąki intensywnie eksploatowane koszone są bardzo wcześnie, przed zakwitaniem roślin
Ŝywicielskich motyli i wyprowadzeniem potomstwa przez derkacza, czajkę itp.
–
Stawy rybne są przekształcane w zupełnie otwarte zbiorniki pozbawione trzcin
–
Walka z tzw. szkodnikami, czyli strzelanie i pozbywanie się w inny sposób gatunków chronionych wydry, bobra, czapli, rybołowów, łabędzi i innych.
Reasumując dokonaną wcześniej analizę naleŜy stwierdzić, Ŝe wprowadzone zmiany mpzp dotyczące
zabudowy zagrodowej, usługowej oraz infrastruktury, w tym budowa elektrowni wiatrowych, z uwagi na
ich charakter i usytuowanie w znacznej odległości od obszarów Natura 2000 nie wpłyną na zagroŜenie
tych obszarów.
–
X
Cele ochrony środowiska ustanowione na szczeblu międzynarodowym, wspólnotowym i
krajowym, istotne z punktu widzenia projektowanego dokumentu oraz sposoby, w jakich te cele
i inne problemy środowiska zostały uwzględnione podczas opracowania dokumentu.
Cele i formy ochrony na szczeblu międzynarodowym i wspólnotowym
Podstawowym załoŜeniem zrównowaŜonego rozwoju jest takie prowadzenie polityki i działań w
poszczególnych sektorach gospodarki i Ŝycia społecznego, aby zachować zasoby i walory środowiska w
stanie zapewniającym trwale, nie doznające uszczerbku, moŜliwości korzystania z nich zarówno przez
obecne jak i przyszłe pokolenia, przy jednoczesnym zachowaniu trwałości funkcjonowania procesów
przyrodniczych oraz naturalnej róŜnorodności biologicznej na poziomie krajobrazowym, ekosystemowym,
gatunkowym i genowym.
Istotą zrównowaŜonego rozwoju jest równorzędne traktowanie racji społecznych, ekonomicznych i
ekologicznych w poszczególnych dziedzinach gospodarki.
W związku z akcesją do Unii Europejskiej Polska została zobowiązana do dostosowania
prawodawstwa krajowego do wymogów wspólnotowych.
WdroŜenie szeregu dyrektyw związanych z szeroką pojętą ochroną środowiska w krótkim czasie
przyczyniło się do zmian w polityce środowiskowej Państwa, a takŜe do wprowadzenia wielu zmian w
ustawodawstwie polskim jak równieŜ zmian wymagań i norm w ochronie środowiska.
Priorytety Unii Europejskiej w zakresie ochrony środowiska na lata 2002-2012 formułuje VI
Program Działań Wspólnoty w zakresie środowiska (Decyzja Nr 1600/2002/We Parlamentu Europejskiego i
Rady z dnia 22 lipca 2002 r. ustanawiająca Szósty Wspólnotowy Program Działań w zakresie środowiska
naturalnego). Jego realizacja ma na celu zapewnienie wysokiego poziomu ochrony środowiska naturalnego i
zdrowia ludzkiego oraz ogólną poprawę środowiska i jakości Ŝycia. Jest realizowany poprzez 7 strategii
tematycznych w zakresie: zrównowaŜonego uŜytkowania zasobów naturalnych, zapobiegania powstawania
odpadów i upowszechniania recyklingu, poprawy jakości środowiska miejskiego, ograniczania emisji
zanieczyszczeń, ochrony gleb, zrównowaŜonego uŜytkowania pestycydów oraz zachowania środowiska
morskiego. Program wspiera proces włączania problemów ochrony środowiska we wszystkie polityki i
działania Wspólnoty w celu zmniejszenia nacisków na środowisko naturalne pochodzących z róŜnych źródeł.
Polska polityka ochrony przyrody determinowana jest szeregiem uwarunkowań zewnętrznych
(międzynarodowych jak i wewnętrznych krajowych). Są wśród nich uwarunkowania prawne ekonomiczne,
społeczne, a takŜe przyrodnicze. W odniesieniu do zapisów krajowej strategii, do najwaŜniejszych naleŜą
międzynarodowe uwarunkowania prawne, jako, Ŝe Polska jest zobligowana do ich respektowania i
wdraŜania wynikających z nich zobowiązań.
Wymóg ochrony i zrównowaŜonego uŜytkowania całego dziedzictwa przyrodniczego Polski wynika
bezpośrednio z konwencji o róŜnorodności biologicznej. Polska podpisując w czerwcu 1992 r w Rio de
Janeiro ten dokument, a w roku 1996 ratyfikując go, stała się pełnoprawną stroną i przyjęła na siebie
21
wszelkie wynikające z tego zobowiązania, w tym zobowiązania podejmowane na kolejnych konferencjach
stron.
NiezaleŜnie od zobowiązań dot. konwencji o róŜnorodności biologicznej, Polska przyjęła na siebie
równieŜ zobowiązania wynikające z szeregu innych konwencji i porozumień międzynarodowych
regulujących zasady ochrony wybranych elementów środowiska przyrodniczego. Do najwaŜniejszych z nich
naleŜą:
− Konwencja w sprawie ochrony światowego dziedzictwa kulturalnego i naturalnego (Konwencja
Paryska), ratyfikowana w 1976 r
− Konwencja o ochronie gatunków dzikiej flory i fauny europejskiej oraz ich siedlisk przyrodniczych
(Konwencja Berneńska), ratyfikowana w 1995 r.
− Konwencja Ramsarska o obszarach wodno-błotnych, mających znaczenie międzynarodowe,
zwłaszcza jako środowisko Ŝyciowe ptactwa wodnego, ratyfikowana w 1978 r..
− Konwencja Helsińska o ochronie środowiska morskiego obszaru Morza Bałtyckiego, ratyfikowana
w 1999 r.
− Europejską Konwencja Krajobrazowa, ratyfikowana w 2004 r.
− Ramowa Konwencja o ochronie i zrównowaŜonym rozwoju Karpat, ratyfikowana w 2006 r.
− Kartę Lipską na rzecz zrównowaŜonego rozwoju miast europejskich
− Strategię ZrównowaŜonego Rozwoju Unii Europejskiej.
Innym uwarunkowaniem wdraŜania Krajowej Strategii są dyrektywy unijne, których przepisy
przenoszone są do prawodawstwa krajowego. NaleŜą do nich m.in.:
- Dyrektywa 2000/60/WE (Ramowa Dyrektywa Wodna), której celem jest doprowadzenie do osiągnięcia
przez wody powierzchniowe dobrego stanu wód, tak pod względem ekologicznym jak i jakościowym do
2015 roku.
- Dyrektywa EWG 79/409/EWG z 2 kwietnia 1979, w sprawie ochrony dzikiego ptactwa (Dyrektywa
Ptasia)
- Dyrektywa Rady 92/43/EWG z dnia 21 maja 1992 r. w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz
dzikiej fauny i flory (Dyrektywa Siedliskowa).
Dyrektywa Ptasia i Siedliskowa stanowią podstawę do tworzenia Europejskiej Sieci Natura 2000.
Podstawowym celem wprowadzenia sieci obszarów chronionych Natura 2000 jest powstrzymanie
wymierania gatunków zwierząt i roślin na obszarze Unii Europejskiej oraz ochrona róŜnorodności
biologicznej w warunkach stałego monitorowania jej stanu i zachodzących zmian. Wspomniana sieć
obszarów chronionych obejmuje dwa rodzaje obszarów: obszary specjalnej ochrony ptaków oraz specjalne
obszary ochrony siedlisk. W ich granicach realizowane są działania ochronne.
Zakazy i nakazy dotyczące gospodarowania na obszarach Natura 2000 ustalane są dla kaŜdego obszaru
indywidualnie, w ramach planu ochrony danego obszaru.
Cele i formy ochrony na szczeblu krajowym
Przyjęta w 1997 r. Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej w art. 5 stwierdza, Ŝe Rzeczypospolita
Polska zapewnia ochronę środowiska, kierując się zasadą zrównowaŜonego rozwoju. Konstytucja ustala
takŜe, Ŝe ochrona środowiska jest obowiązkiem m.in. władz publicznych, które poprzez swą politykę
powinny zapewnić bezpieczeństwo ekologiczne współczesnemu i przyszłym pokoleniom (art. 74).
II Polityka Ekologiczna Państwa, przyjęta przez Sejm 23 sierpnia 2001 roku, określa jako główny cel
zapewnienie bezpieczeństwa ekologicznego kraju (mieszkańców, infrastruktury społecznej i zasobów
przyrodniczych), przy załoŜeniu, Ŝe strategia zrównowaŜonego rozwoju Polski pozwoli na wdraŜanie takiego
modelu tego rozwoju, który nie stworzy zagroŜenia dla jakości i trwałości przyrodniczych zasobów. Określa
teŜ, Ŝe wiodącą zasadą polityki ekologicznej naszego państwa jest, przyjęta w konstytucji RP, zasada
zrównowaŜonego rozwoju, Polityka Ekologiczna Państwa.
Polityka Ekologiczna Państwa na lata 2009-2012 z perspektywą do roku 2016 jest najwaŜniejszym
dokumentem wyznaczającym kierunki szeroko pojętych działań w zakresie ochrony środowiska w Polsce.
Do najwaŜniejszych zadań naleŜy zaliczyć:
− działania na rzecz zapewnienia realizacji zasady zrównowaŜonego rozwoju,
− przystosowania do zmian klimatu
− ochronę róŜnorodności biologicznej
22
Krajowa Strategia Ochrony i ZrównowaŜonego UŜytkowania RóŜnorodności Biologicznej i program działań
na lata 2007-2013 ma na celu stworzenie warunków zapewniających zachowanie róŜnorodności
biologicznej, dalsze utrzymywanie i wzbogacanie zasobów przyrodniczych, sprzyjając tym samym
rozwojowi kraju i wzrostowi dobrobytu społeczeństwa.
Ustawa o ochronie przyrody
Ustawa o ochronie przyrody narzuca szereg ograniczeń na obszarach chronionych.
Ograniczenia te dotyczą parków krajobrazowych (art. 17 ustawy o ochronie przyrody) i obszarów
chronionego krajobrazu. W parku krajobrazowym mogą być wprowadzone zakazy realizacji przedsięwzięć
mogących znacząco oddziaływać na środowisko w rozumieniu ustawy Prawo ochrony środowiska oraz
ustawy z 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie
środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko. Zakaz, o którym mowa nie dotyczy realizacji
przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko, dla których sporządzenie raportu o
oddziaływaniu na środowisko nie jest obowiązkowe i przeprowadzona procedura oceny oddziaływania na
środowisko wykazała brak niekorzystnego wpływu na przyrodę parku krajobrazowego.
Ustawa o ochronie przyrody przenosi do prawodawstwa polskiego dyrektywę Unii Europejskiej
92/43/EWG w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory oraz dyrektywę EWG
79/409/EWG o ochronie dziko Ŝyjących ptaków, na mocy których powstaje w granicach Unii Europejskiej
sieć ochrony przyrody - Natura 2000.
Cele i formy ochrony na szczeblu wojewódzkim
Strategia Rozwoju Województwa Świętokrzyskiego
Strategia Rozwoju Województwa Świętokrzyskiego przyjęta została uchwałą XLII/508/06 Sejmiku
Województwa Świętokrzyskiego z dnia 26 października 2006 r.
„Strategia” wyznacza cele i priorytety, które będą realizowane na obszarze województwa, aby
zapewnić dynamiczny, ale zrównowaŜony rozwój województwa.
Rozwój gospodarki wykorzystującej specyficzne zasoby regionalne wiąŜe się z realizacją działań
mających na celu między innymi ochronę dziedzictwa historycznego, kulturowego i przyrodniczego, budowę
i modernizację infrastruktury turystycznej, a takŜe kreowanie i wspieranie rozwoju regionalnego.
Projekt zmiany mpzp uwzględnia cele ochrony środowiska ustanowione na szczeblu
międzynarodowym, wspólnotowym, krajowym, a takŜe regionalnym.
W projekcie zmiany mpzp realizowana jest zasada zrównowaŜonego rozwoju. Przyjęte w zmianie
mpzp kierunki rozwoju zagospodarowania przestrzennego zapewniają m.in. racjonalne korzystanie z
zasobów środowiska przyrodniczego z uwzględnieniem zasad jego ochrony.
Ograniczenie lokalizacji funkcji osadniczych oraz gospodarczych oraz zachowanie rolniczej
przestrzeni produkcyjnej na cele rolne jest takŜe istotnym elementem zrównowaŜonego rozwoju.
ZrównowaŜonemu rozwojowi, w tym ochronie krajobrazu, sprzyjać powinno ustalenie w projekcie
zmiany mpzp wskaźników zagospodarowania i uŜytkowania terenów, w tym minimalnego udziału
powierzchni biologicznie czynnej i maksymalnego udziału powierzchni zabudowy oraz podstawowych zasad
architektonicznych budowli.
Projekt zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego jest spójny z wyznaczonymi
w Strategii Rozwoju Województwa kierunkami działań w zakresie wykorzystania specyficznych zasobów
regionalnych poprzez budowę i modernizację infrastruktury, wyznaczenie nowych terenów pod zabudowę
zagrodową i infrastrukturę techniczną (elektrownie wiatrowe) oraz usługi, podnoszenie jakości usług
turystycznych, poszerzanie atrakcji turystycznych,
XI
Przewidywane znaczne oddziaływania, w tym oddziaływania bezpośrednie, pośrednie, wtórne,
skumulowane, krótkoterminowe, średnioterminowe i długoterminowe, stałe i chwilowe oraz
pozytywne i negatywne, na cele i przedmiot ochrony obszaru Natura 2000 oraz integralność
tego obszaru, a takŜe na środowisko.
Na terenie gminy wyznaczono obszary Natura 2000: „Dolina Białej Nidy”. Przewidywana w
projekcie zmiany mpzp intensyfikacja projektowanego zagospodarowania przestrzennego dotyczy terenów
połoŜonych w duŜym oddaleniu od wymienionych ostoi Natura 2000 (najbliŜsza elektrownia wiatrowa - ok.
23
5 km) i nie będzie miała negatywnego wpływu na siedliska i gatunki, dla których ochrony wyznaczone
zostały projektowane obszary Natura 2000, jak równieŜ na integralność tych obszarów.
Pomimo bezpośredniego i stałego charakteru niektórych oddziaływań przekroczenie standardów
jakości środowiska określonych prawem jest mało prawdopodobne przy zastosowaniu uwag zawartych w
Prognozie.
JeŜeli chodzi o wpływ wprowadzonych zmian w mpzp na Włoszczowsko -Jędrzejowski Obszar
Chronionego Krajobrazu, to wprowadzone w sołectwie Deszno zmiany nie mają znaczenia z uwagi na
charakter tych zmian oraz fakt, Ŝe sołectwo to leŜy poza granicami WJOCHK.
W zaleŜności od grupy zwierząt i etapu realizacji przedsięwzięcie to będzie miało róŜny potencjalny
wpływ na faunę. W fazie realizacji projektu nastąpi spotęgowany wpływ na faunę glebową (bezkręgowce,
gryzonie) w związku z pracami ziemnymi przy budowie dróg, placów manewrowych, fundamentów i
okablowania. Negatywny wpływ tych prac będzie jednak ograniczony ze względu na skalę prac oraz ubogie
w gatunki środowisko pól uprawnych.
Podczas fazy realizacji ruch pojazdów i ludzi spowodują zmniejszenie atrakcyjności terenu jako
Ŝerowiska ptaków drapieŜnych oraz ssaków. Oddziaływanie to będzie miało jednak charakter punktowy
(kaŜda turbina będzie ustawiana przez kilka dni) a jego wpływ nie musi być jednoznacznie negatywny,
poniewaŜ odsłonięcie mas ziemnych moŜe stworzyć ptakom drapieŜnym łatwiejsze warunki dla polowania
na gryzonie.
Brak zbiorników wodnych i środowisk podmokłych zasiedlanych przez płazy, a takŜe brak
środowiska dogodnego dla występowania gadów w miejscach budowy turbin wyklucza negatywne
oddziaływanie na te grupy zwierząt. Na etapie eksploatacji powstaną środowiska dogodne dla jaszczurek
(fundamenty oraz place manewrowe). Budowę dróg dojazdowych zaplanowano w taki sposób, by nie
przecinały śródpolnych łąk i cieków, przez co został ograniczony negatywny wpływ infrastruktury
towarzyszącej na siedliska płazów.
Monitoring przedrealizacyjny awifauny na terenie projektowanej farmy wiatrowej
(elektrownie zlokalizowane w okolicach Deszna) wykazał, Ŝe analizowany obszar nie naleŜy do szczególnie
cennych przyrodniczo i nie ma kluczowego znaczenia dla ptaków w ujęciu regionalnym, w tym równieŜ dla
ptaków W-JOChK. Zajmują go głównie wielkopowierzchniowe monokultury zbóŜ. Planowana inwestycja
składa się z ośmiu turbin umieszczonych dość luźno na duŜym obszarze, co stwarza moŜliwości swobodnego
Powierzchnia przewidziana w planie pod realizację kaŜdej elektrowni przemieszczania się ptaków i
nietoperzy.
Elektrownie wiatrowe przewidywane do realizacji w płd. części msc. Deszno to elektrownie o
wysokości 160 m, długości łopat 40 m , max do 3 MW. Wyliczenia środowiskowe wymagają zazwyczaj
kilku wariantów obliczeniowych. Strefa ochronna dla elektrowni o mocy 3 MW wyznaczona przez izofony
o wartości 45 dB nie znajduje się na terenie zabudowy .
Powierzchnia przewidziana pod realizację elektrowni to obszar ca 0.2 ha.
Pojedyncza elektrownia wiatrowa składa się z czterech głównych modułów: fundamentu, wieŜy,
gondoli oraz wirnika. Fundament projektuje się jako konstrukcję Ŝelbetową. Na fundamencie usadowiona
będzie wieŜa o wysokości maksymalnie 160 m. Na wieŜy usadowiona jest obrotowa gondola, do której
przymocowany będzie wirnik, do wirnika przytwierdzone są skrzydła. Obowiązuje maksymalna wysokość
200 m skrajnego punktu skrzydła w pozycji pionowej nad poziomem terenu. Infrastruktura towarzysząca
obejmuje drogi dojazdowe oraz place manewrowe przy kaŜdej z elektrowni a takŜe kable, które zostaną
połoŜone pod powierzchnią ziemi.
Faza realizacji elektrowni wiatrowych dzieli się zasadniczo na 4 etapy:
KaŜdy z wymienionych etapów będzie w róŜnym stopniu oddziaływał na środowisko.
- Przygotowanie technicznych dróg dojazdowych i placów tymczasowych;
- Przygotowanie podziemnego okablowania potrzebnego do odbioru mocy z poszczególnych turbin i
przekazania ich do najbliŜszego Głównego Punktu Zasilania;
- Przygotowanie fundamentów pod konstrukcje elektrowni wiatrowych;
- MontaŜ konstrukcji elektrowni wiatrowych.
24
Oddziaływanie na środowisko na poszczególnych etapach fazy realizacji.
ETAP ROBÓT
DZIAŁANIE
ODDZIAŁYWANIE
Przygotowanie infrastruktury Zdjęcie urodzajnej warstwy
Fauna glebowa (zmniejszenie
dojazdowej
gleby
powierzchni habitatu),
środowisko akustyczne (hałas),
powietrze (pył, spaliny)
Budowa dróg dojazdowych i
środowisko akustyczne (hałas),
przebudowa łuków
powietrze (pył, spaliny)
istniejących dróg
Budowa placów manewrowych środowisko akustyczne (hałas),
powietrze (pył, spaliny)
Przygotowanie okablowania
Zdjęcie urodzajnej warstwy
Fauna glebowa (ograniczenie
gleby i jej ponowne
habitatu), środowisko
rozplantowanie
akustyczne (hałas), powietrze
(pył, spaliny)
Wykopy
środowisko akustyczne (hałas),
powietrze (pył, spaliny)
Przygotowanie fundamentów Zdjęcie urodzajnej warstwy
Fauna glebowa (ograniczenie
gleby
habitatu), środowisko
akustyczne (hałas), powietrze
(pył, spaliny)
Głębokie wykopy
środowisko akustyczne (hałas),
powietrze (pył, spaliny)
Transport konstrukcji stalowej środowisko akustyczne (hałas),
i betonu
powietrze (spaliny)
MontaŜ konstrukcji
Transport elementów
środowisko akustyczne (hałas),
konstrukcji
powietrze (spaliny)
MontaŜ elementów konstrukcji środowisko akustyczne (hałas),
powietrze (spaliny)
Uprzątnięcie placu budowy
Wywóz/rozplantowanie
Fauna glebowa (ograniczenie
nadmiaru mas ziemnych
habitatu),środowisko
akustyczne (hałas), powietrze
(pył, spaliny)
DemontaŜ placów
środowisko akustyczne (hałas),
manewrowych dla cięŜkiego
powietrze (pył, spaliny)
sprzętu
Porządkowanie terenu z
środowisko akustyczne (hałas),
odpadów powstałych w fazie
powietrze (spaliny), odpady
realizacji przedsięwzięcia
Oddziaływanie na środowisko na poszczególnych etapach fazy eksploatacji.
ETAPY EKSPLOATACJI
DZIAŁANIE
ODDZIAŁYWANIE
Praca turbin wiatrowych
Emisja hałasu
Zmiana warunków akustycznych na
terenie parku elektrowni wiatrowych i
terenach przyległych
Istnienie elektrowni w
środowisku
Zmiana w krajobrazie
Powstanie dominant w krajobrazie.
Wpływ na ptaki
Powstanie przedsięwzięcia moŜe mieć
potencjalny wpływ na zmniejszanie
atrakcyjności terenów elektrowni
wiatrowej jako miejsc odpoczynku
podczas migracji.
25
X
X
X
X
X
X
kumulujące
X
X
X
X
X
chwilowe
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
stałe
bezpośrednie
nieodwracaln
e
pośrednie
odwracalne
FAZA REALIZACJI
Hałas
Pył
Spaliny
Odpady
Zmniejszenie powierzchni biologicznie
czynnej
FAZA EKSPLOATACJI
Praca turbin wiatrowych
Istnienie elektrowni w środowisku
długotrwałe
krótkotrwałe
Ocena oddziaływań pod kątem skutków i natęŜenia.
CZYNNIK
ODDZIAŁYWANIE
X
X
X
X
X
X
X
X
Wykonanie dróg technicznych oraz placów manewrowych i składowych pozwoli na późniejsze
poruszanie się pojazdów biorących udział w realizacji przedsięwzięcia. Po zakończeniu etapu realizacji drogi
i place pozostałe przy kaŜdej elektrowni będą słuŜyły jako infrastruktura serwisowa, a takŜe będą
wykorzystywane jako drogi dojazdowe do pól. W fazie realizacji naleŜy się spodziewać wzmoŜonego ruchu
cięŜkich pojazdów transportujących beton do wykonania fundamentów a w późniejszej fazie dojazdu
pojazdów dźwigowych oraz pojazdów z elementami konstrukcyjnymi.
W fazie przygotowania okablowania wierzchnia warstwa gleby w miejscach ich lokalizacji będzie
przed dokonaniem wykopów usuwana w wyznaczone miejsce, a po umieszczeniu okablowania w rowie i
jego zasypaniu z powrotem umieszczona na wierzchu wykopu.
Teren planowanego przedsięwzięcia oraz jego najbliŜsze otoczenie w fazie realizacji nie ulegnie
istotnym przekształceniom, z wyjątkiem zmian w krajobrazie oraz zajęcia gruntów pod techniczne drogi
dojazdowe i same elektrownie wiatrowe.
Faza eksploatacji elektrowni wiatrowych wiąŜe się z codziennymi dojazdami dostawczego pojazdu
serwisowego do kaŜdej elektrowni. Po kilku latach pracy elektrowni kontrole serwisowe stają się rzadsze, a
w schyłkowym okresie funkcjonowania moŜna się spodziewać zwiększenia liczby kontroli wynikającego ze
zuŜycia podzespołów. Oddziaływanie kursów pojazdu serwisowego na środowisko jest śladowe (hałas,
spaliny). Planowane przedsięwzięcie nie wiąŜe się z emisją Ŝadnych substancji do środowiska. Jedynym
rodzajem emisji jest emisja akustyczna, której wielkość jest zgodna z obowiązującymi normami.
Pracujące elektrownie wiatrowe emitują hałas, jednak ich rozplanowanie zachowuje znaczne
odległości od zabudowy zagrodowej. Strefa ochronna wokół wyznaczona została przez izofony 45 dB,
faktyczna odległość od najbliŜszej zabudowy zagrodowej wynosi ca 490 m. Takie połoŜenie elektrowni
gwarantuje zachowanie wymogów zabezpieczających przed hałasem, co pozwoli na uniknięcie
ponadnormatywnego wpływu hałasu na tereny zabudowane.
Faza likwidacji elektrowni obejmuje wszystkie etapy fazy realizacji, odtworzone odpowiednio w
odwrotnej kolejności. Objętość zastosowanych materiałów budowlanych jest wówczas równa objętości
powstających odpadów. NaleŜy brać pod uwagę moŜliwości recyklingu oraz regeneracji poszczególnych
elementów konstrukcyjnych demontowanych elektrowni celem ich ponownego wykorzystania.
Wpływ oddziaływań elektrowni wiatrowych na: ludzi, róŜnorodność biologiczną, faunę, wody,
powietrze, powierzchnię ziemi, zabytki, zasoby naturalne, krajobraz przedstawia się następująco:
Wpływ oddziaływań elektrowni wiatrowych na ludzi:
Sposób, w jaki człowiek odbiera dźwięki emitowane przez turbiny uzaleŜnione jest w duŜej mierze
od poziomu hałasu, tła oraz odległości od farmy. JeŜeli natęŜenie hałasu tła jest zbliŜone do poziomu hałasu
26
emitowanego przez pracującą turbinę, dźwięki emitowane przez farmę wiatrową stają się właściwie
nierozróŜnialne od otoczenia.
Do potencjalnych negatywnych oddziaływań na człowieka naleŜy zliczyć:
- moŜliwość występowania chorób lub pogorszenia stanu zdrowia,
- moŜliwość pogorszenia komfortu zamieszkiwania,
- moŜliwość wystąpienia uciąŜliwości akustycznej,
- moŜliwość emisji infradźwięków,
- moŜliwość wystąpienia uciąŜliwych efektów optycznych,
- moŜliwość wystąpienia negatywnego oddziaływania na krajobraz.
Podstawowym sposobem na ograniczenie uciąŜliwości hałasu generowanego przez elektrownie
wiatrowe jest utrzymanie odpowiedniej odległości od terenów zabudowy zagrodowej, i terenów usług
publicznych. Odległość ta powinna wynikać z dokonanych analiz. W przypadku realizacji farmy wiatrowej
w gminie Nagłowice odległość tą ustalono na odległości wyznaczone przez zasięg izofon 45 dB dla
elektrowni o numerach EW IV - EW V. Sposób, w jaki człowiek odbiera dźwięki emitowane przez turbiny
uzaleŜnione jest w duŜej mierze od poziomu hałasu tła oraz odległości od farmy. JeŜeli natęŜenie hałasu tła
jest zbliŜone do poziomu hałasu emitowanego przez pracującą turbinę lub zachowana jest właściwa
odległość terenów zabudowy zagrodowej i terenów usług publicznych do turbiny, dźwięki emitowane przez
farmę wiatrową stają się właściwie nierozróŜnialne od otoczenia.
Elektrownie są teŜ źródłem hałasu infradźwiękowego. Infradźwięki to dźwięki o niskiej
częstotliwości / poniŜej 20 Hz / wydzielane wskutek drgań i wibracji niektórych elementów elektrowni.
Podstawową drogą percepcji infradźwięków są receptory czucia wibracji człowieka. Pomiary wykonane na
istniejących farmach wiatrowych wykazały, Ŝe w odległości 300m od wieŜy turbiny zmierzone poziomy
infradźwięków nie przekraczały wymagań akustycznych.
W kwestii dźwięków emitowanych przez turbiny wiatrowe większość naukowców jest zgodna, Ŝe
nie ma dowodów na to, Ŝe hałas czy infradźwięki, których źródłem są elektrownie wiatrowe wywierały
negatywny wpływ na zdrowie lub samopoczucie człowieka, o ile turbiny nie są zlokalizowane bezpośrednio
w okolicy stałego przebywania ludzi.
Efekty optyczne to efekt stroboskopowy i efekt przemieszczającego się cienia. Efekt stroboskopowy,
czyli efekt wynikający z odbijania się światła od poruszających się skrzydeł w obecnie produkowanych
elektrowniach został prawie całkowicie wyeliminowany poprzez stosowanie matowych farb do malowania
skrzydeł wiatraka.
Wpływ oddziaływań elektrowni wiatrowych na róŜnorodność biologiczną:
Ustalenia projektu zmiany mpzp w przypadku ich pełnego wdroŜenia, nie powinny stworzyć
bezpośredniego, znaczącego zagroŜenia zarówno dla flory opisywanego terenu, jak i dla róŜnorodności
biologicznej. MoŜe jedynie uniemoŜliwić dotychczasowe funkcjonowanie istniejących na tych terenach
gatunków roślin. Będzie to oddziaływanie bezpośrednie chwilowe, krótkoterminowe i stałe. W przypadku
realizacji infrastruktury technicznej podziemnej, będzie miało ono charakter chwilowy i krótkoterminowy.
Z lokalnym bezpośrednim zuboŜeniem lub zlikwidowaniem istniejącej roślinności spotykamy się w
miejscu
powstania
nowych
obiektów
na
terenach
dotychczas
niezabudowanych
i nieuzbrojonych. Naturalne zbiorowiska roślinne zastępowane będą roślinnością synantropijną, ruderalną.
Nie prognozuje się istotnych negatywnych strat w bioróŜnorodności ze względu na zachowanie wolnych od
trwałego zainwestowania obszarów cennych przyrodniczo.
Planowane przedsięwzięcie polegające na budowie w obszarze opracowania zmiany mpzp 2
elektrowni wiatrowych będzie realizowane na terenach gospodarki rolnej. Zmechanizowane rolnictwo i
stosowanie środków chemicznych przyczyniły się do zmniejszenia bogactwa gatunkowego roślin
towarzyszących występujących w uprawach. W związku z tym naleŜy uznać, Ŝe planowane przedsięwzięcie
zarówno w fazie realizacji jak i fazie eksploatacji a takŜe likwidacji nie będzie miało negatywnego wpływu
na rośliny z wyjątkiem czasowego zajęcia terenu przeznaczonego pod drogi (słuŜące takŜe jako drogi
dojazdowe do pól) i place manewrowe oraz turbiny. NaleŜy się takŜe spodziewać zwiększenia udziału
gatunków segetalnych w związku ze stworzeniem kilku kilometrów poboczy dróg dojazdowych –
dogodnego siedliska dla takiej roślinności.
Bezpośredni wpływ przedsięwzięcia polegającego na budowie elektrowni wiatrowych na rośliny
ogranicza się do zajęcia terenu pod drogi techniczne oraz turbiny wiatrowe. Nie ucierpią przy tym Ŝadne
27
chronione zbiorowiska roślinne, poniewaŜ przedsięwzięcie zlokalizowane jest na terenach monokultur
rolnych.
Wpływ oddziaływań elektrowni wiatrowych wody i obszary o płytkim zaleganiu wód
podziemnych:
Wpływ oddziaływania elektrowni wiatrowych na wody moŜe wystąpić na etapie budowy w wyniku
wycieku substancji ropopochodnych lub płynów eksploatacyjnych z maszyn i urządzeń budowlanych. Na
etapie eksploatacji w przypadku katastrofy budowlanej na farmie / wywrócenie wieŜy / moŜe wystąpić
wyciek oleju transformatorowego. W celu redukcji takiego zagroŜenia transformatory powinny być
zabezpieczone w szczelne misy olejowe a kanalizacja sanitarna wyposaŜona w separator substancji
ropopochodnych.
Analizując wpływ elektrowni wiatrowych na obszary o płytkim zaleganiu wód podziemnych
stanowiących często miejsce znacznych koncentracji ptaków i innych gatunków zwierząt (zwłaszcza
płazów), moŜna stwierdzić, Ŝe tak dobrane połoŜenie elektrowni wiatrowych zminimalizuje wpływ na
gatunki zwierząt występujących na obszarach wodno-błotnych (zwłaszcza płazów). Płazy są jedną z grup
zwierząt szczególnie naraŜonych na wyginięcie, nie tylko w skali kraju, ale takŜe w skali całej Europy. W
celu ochrony jakiejkolwiek grupy organizmów, bezwzględnie naleŜy najpierw ocenić obecny jej stan i zasięg
występowania. Teren, na którym planowane są elektrownie wiatrowe to tereny rolne, połoŜone w
południowych krańcach gminy Nagłowice, w znacznej odległości od jakichkolwiek cieków i zbiorników
wodnych, stąd fauna płazów jest uboga. Jest to obszar mało cenny dla rodzimej batrachofauny. Zgodnie z
Inwentaryzacją Przyrodniczą w tej części gminy Nagłowice odnotowano tu zaledwie 4 gatunki płazów
(ropucha szara, ropucha zielona, Ŝaba moczarowa i Ŝaba trawna). NaleŜy wspomnieć, Ŝe płazy to grupa
zwierząt podlegająca ochronie prawnej. Do głównych przyczyn spadku liczebności płazów zalicza się
między innymi: degradację miejsc rozrodu (osuszanie, zasypywanie oraz zaśmiecanie terenów podmokłych),
stosowanie na szeroką skalę toksycznych dla płazów środków ochrony roślin. Do przyczyn wyraźnie
wpływających na zwiększoną śmiertelność tych zwierząt oraz izolowanie lokalnych populacji naleŜy
rozbudowa sieci dróg. Rozwój sieci drogowej oddziałuje negatywnie na populacje zwierząt, które w cyklu
Ŝyciowym zmuszane są do przemieszczania się, wynikającego z biologii rozrodu i ekologii gatunku.
Planowane elektrownie wiatrowe zrealizowane będą w znacznym oddaleniu od cieków i zbiorników
wodnych. Dzięki tak dobranej lokalizacji nie wpłyną negatywnie na obszary wodno-błotne oraz na inne
obszary o płytkim zaleganiu wód podziemnych będących miejscem koncentracji ptaków i płazów. RównieŜ
sieć drogowa nie będzie w znacznym stopniu rozbudowywana. Drogi wewnętrzne (niepubliczne) wraz z
placami manewrowymi o powierzchni utwardzonej, które muszą być zrealizowane w celu prawidłowej
obsługi urządzeń elektrowni wiatrowych usytuowane są wyłącznie na terenach intensywnie uŜytkowanych
rolniczo i nie będą stanowiły bariery do przemieszczania się płazów i poprzez swoje połoŜenie nie będą
wpływały na masowe rozjeŜdŜanie płazów pojazdami samochodowymi a tym samym nie przyczyni się to do
zmniejszenia liczebności płazów występujących na tym obszarze.
Wpływ oddziaływań elektrowni wiatrowych na powietrze:
Negatywny wpływ na powietrze występuje wyłącznie na etapie budowy w wyniku emisji spalin i
pyłów z maszyn i urządzeń budowlanych oraz środków transportu. Na etapie eksploatacji występuje
znaczący pozytywny wpływ na powietrze związany z redukcją gazów i pyłów z konwencjonalnych źródeł
energii.
Wpływ oddziaływań elektrowni wiatrowych w zakresie pola i promieniowania
elektromagnetycznego:
Oddziaływanie w zakresie pola i promieniowania elektromagnetycznego - występuje na etapie
eksploatacji a ich źródłem są urządzenia prądotwórcze i energetyczne / generator, kable, transformator, linie
napowietrzne. Skala oddziaływania jest jednak niewielka i nie powoduje najczęściej przekroczeń
obowiązujących norm.
Wpływ oddziaływań elektrowni wiatrowych na powierzchnię ziemi:
Wpływ na powierzchnię ziemi podobnie jak w przypadku wód podziemnych moŜe wystąpić na
etapie budowy w wyniku wycieku substancji ropopochodnych lub płynów eksploatacyjnych z maszyn i
urządzeń. Na etapie eksploatacji, w przypadku katastrofy budowlanej na farmie / wywrócenie wieŜy / moŜe
28
wystąpić wyciek oleju transformatorowego. W celu redukcji takiego zagroŜenia transformatory, jak to
opisano wyŜej, powinny być zabezpieczone \ w szczelne misy olejowe a kanalizacja sanitarna wyposaŜona w
separator substancji ropopochodnych.
Wpływ oddziaływań elektrowni wiatrowych na ilość generowanych odpadów:
Odpady powstają na etapie budowy i likwidacji jak i na etapie eksploatacji. Ze względu na
stosunkowo niewielką ilość generowanych odpadów nie powinno to powodować znaczących oddziaływań na
środowisko.
Wpływ oddziaływań elektrowni wiatrowych na zasoby naturalne:
W przypadku eksploatacji farm wiatrowych wpływ na wykorzystanie zasobów naturalnych
właściwie nie występuje.
Wpływ oddziaływań elektrowni wiatrowych na klimat akustyczny:
Klimat akustyczny – moŜliwość przekroczenia norm akustycznych – doświadczenia autorów
opracowujących wytyczne w zakresie prognozowania oddziaływań farm wiatrowych na środowisko
wskazują, Ŝe przekroczenie norm akustycznych w wyniku emisji hałasu przez przeciętną elektrownię w
stosowanych obecnie modelach turbin został ograniczony do poziomu poniŜej szumu aerodynamicznego.
Podstawowym sposobem na ograniczenie uciąŜliwości hałasu generowanego przez elektrownie
wiatrowe jest utrzymanie odpowiedniej odległości tych instalacji od terenów zabudowy zagrodowej i usług
publicznych.
Wpływ oddziaływań elektrowni wiatrowych na zabytki i dobra materialne:
Ustalenia projektu zmiany mpzp zapewniają ochronę zasobów naturalnych i zabytków, poprzez
nakaz realizacji wynikających z prowadzonych ograniczeń i zakazów obowiązujących na obszarach objętych
ochroną.
W wyniku realizacji całości ustaleń zmiany mpzp dobra materialne społeczności gminy zostaną
zabezpieczone, co poprawi sytuację materialną mieszkańców gminy.
Wpływ oddziaływań elektrowni wiatrowych na krajobraz:
Negatywny wpływ elektrowni wiatrowych na otaczający krajobraz maleje wraz ze wzrostem
odległości od inwestycji. Z tego względu moŜna wyróŜnić kilka stref.
Strefa 1 do 2 km od elektrowni jest elementem dominującym w krajobrazie. Obrotowy ruch jest
dostrzegalny przez człowieka. W odległości 4.5 km w warunkach dobrej widoczności elektrownie wiatrowe
wyróŜniają się od otoczenia ale nie są elementem dominującym. W odległości powyŜej 7 km elektrownie nie
wyróŜniają się znacząco od krajobrazu, a obrotowy ruch wirnika jest właściwie niedostrzegalny.
Wytyczne, których uwzględnienie na etapie projektowania moŜe znacznie ograniczyć potencjalny
negatywny wpływ na krajobraz to:
-stosowanie w obrębie jednej farmy wiatrowej lub kilku sąsiadujących elektrowni wiatrowych o tej
samej wielkości, gabarytach, kolorystyce
-jasne kolory wieŜ i łopat wirnika
-wybór elektrowni wiatrowych, których wirniki składają się z trzech łopat
Farma jest bardziej „przyjazna”, jeŜeli składa się z mniejszej ilości turbin o większej mocy. A
usytuowanie wieŜ z zachowaniem podobnych odległości wprowadza harmonię.
Na etapie realizacji planowane przedsięwzięcie nie będzie miało wpływu na krajobraz. Powstanie
ono dopiero na etapie eksploatacji. Ocena atrakcyjności krajobrazu jest trudna lub nawet niemoŜliwa do
przeprowadzenia ze względu na subiektywny charakter odczuć osób jej dokonujących. MoŜna załoŜyć, Ŝe
planowane przedsięwzięcie znajdzie zarówno zwolenników jak i przeciwników.
Nie ulega wątpliwości, Ŝe elektrownie wiatrowe o wysokości w czasie pracy śmigła 200 m będą
dominantami architektonicznymi na danym obszarze. NaleŜy jednak dodać, Ŝe powstałe w wyniku realizacji
przedsięwzięcia zmiany w krajobrazie będą odwracalne. Krajobraz terenu przedsięwzięcia zostanie
niewątpliwie przekształcony na czas eksploatacji farmy wiatrowej. Będzie to widoczne z odległości kilku do
kilkunastu kilometrów w dobrych warunkach pogodowych. W czasie mgły, opadów i w warunkach
zalegania śniegu widoczność turbin wiatrowych zmniejsza się.
29
Elektrownie o nr EW IV, EW V zlokalizowane w południowej części sołectwa Deszno znajdują się
poza obszarem W-JOChK. NajbliŜej granicy z W-JOChK leŜy elektrownia EW IV w odległości ca 2 800 m.
Ryzyko występowania powaŜnych awarii:
Najczęściej elektrownie wiatrowe nie są zaliczane do zakładów o zwiększonym ryzyku
występowania powaŜnej awarii przemysłowej w rozumieniu przepisów rozporządzenia Ministra Gospodarki
z dnia 9 kwietnia 2002 r. w sprawie rodzajów i ilości substancji niebezpiecznych, których znajdowanie się w
zakładzie decyduje o zaliczeniu go do zakładu o zwiększonym ryzyku albo zakładu o duŜym ryzyku
wystąpienia powaŜnej awarii przemysłowej
Oddziaływanie farm wiatrowych, które mogą się wzajemnie kumulować to: hałas, oddziaływanie na
krajobraz oraz oddziaływanie na ptaki.
Przewidywany typowy okres eksploatacji farmy wiatrowej to 20-30 lat.
Potencjalne oddziaływanie realizacji zmiany mpzp na środowisko, dla niektórych przedsięwzięć
przedstawiono równieŜ w postaci zestawienia tabelarycznego, gdzie:
+ oznacza występowanie oddziaływania
- oznacza brak oddziaływania
1 – oddziaływanie krótkoterminowe
2 – oddziaływanie średnioterminowe
3 – oddziaływanie długoterminowe
4 – oddziaływanie stałe
5 – oddziaływanie chwilowe
Zabudowa zagrodowa
Oddziaływania
Rodzaj
Czas
bezpoś pośr
rednie edni
e
+
+
+
wtórn
e
+
zwierzęta
Przestrzeń
1
2
3
4
5
lokaln
e
Ponad
lokalne
-
skum
ulow
ane
+
-
+
-
-
+
+
+
-
+
+
-
+
-
-
-
-
+
+
-
+
-
+
+
-
-
-
-
+
+
-
+
-
Wody
+
-
-
+
+
-
-
-
-
+
-
Powietrze
+
-
-
-
+
-
+
+
+
+
-
Powierzchnia
ziemi
+
-
-
-
+
-
+
+
+
+
-
Zasoby naturalne
+
-
-
-
-
-
-
-
+
+
-
Klimat
-
+
-
-
+
-
-
-
-
+
-
Zabytki i dobra
materialne
-
-
-
-
-
-
-
-
-
+
-
krajobraz
+
+
-
-
-
-
-
+
+
+
-
ludzie
róŜnorodność
biologiczna
Rośliny
Wyznaczenie terenu dla urządzeń infrastruktury technicznej - drogi lokalne, elektrownie wiatrowe
Oddziaływania
Rodzaj
Czas
Przestrzeń
30
bezpoś pośr
rednie edni
e
+
+
+
wtórn
e
1
2
3
4
5
lokaln
e
Ponad
lokalne
-
skum
ulow
ane
+
-
+
+
-
+
+
+
+
-
+
+
-
+
+
-
-
+
-
-
+
+
+
-
zwierzęta
+
+
-
-
+
-
+
+
+
+
-
Wody
+
-
-
+
+
-
-
+
+
+
-
Powietrze
+
-
-
-
+
-
+
+
+
+
-
Powierzchnia
ziemi
+
-
-
-
+
-
-
+
+
+
-
Zasoby naturalne
+
-
-
-
-
-
-
-
+
-
Klimat
-
+
-
-
-
-
-
+
-
+
-
Zabytki i dobra
materialne
-
-
-
-
-
-
-
-
-
+
-
krajobraz
+
+
-
-
+
-
-
+
+
+
-
ludzie
róŜnorodność
biologiczna
Rośliny
Dla terenów o dominującej funkcji mieszkaniowej, komunikacyjnej charakterystyczne są
następujące oddziaływania na środowisko:
- emisja zanieczyszczeń do atmosfery (ogrzewanie oraz wprowadzanie spalin)
- wytwarzanie ścieków i odpadów komunalnych
- hałas
- zmiany powierzchni ziemi, roślinności i krajobrazu.
Ustalenia projektu zmiany mpzp, w przypadku ich pełnego wdroŜenia generalnie nie powinny
stworzyć w skali gminy bezpośredniego, znaczącego zagroŜenia zarówno dla flory i fauny opisywanego
terenu, jak i dla ludzi. MoŜe jedynie przez wprowadzenie nowych terenów zabudowy zagrodowej oraz
nowych terenów infrastruktury technicznej (w tym elektrowni wiatrowych) uniemoŜliwić dotychczasowe
funkcjonowanie istniejących na tych terenach gatunków zwierząt i roślin, przekształcając ich siedliska i
zmuszając do migracji występujące tam gatunki. NaleŜy zaznaczyć, Ŝe na terenach przewidzianych pod
zabudowę nie występują gatunki roślin i zwierząt objęte ochroną.
Będziemy mieć więc do czynienia z lokalnym bezpośrednim zuboŜeniem lub zlikwidowaniem
istniejącej roślinności na terenie gminy objętym zmianami, w miejscu powstania nowych obiektów na
terenach dotychczas niezabudowanych i nieuzbrojonych Mimo utraty istniejących siedlisk nie prognozuje się
jednak istotnych negatywnych strat w bioróŜnorodności ze względu na zachowanie wolnych od trwałego
zainwestowania obszarów cennych przyrodniczo.
Bezpośredni, ale krótkoterminowy, chwilowy oraz stały charakter moŜe mieć dla mieszkańców
uciąŜliwość akustyczna zawiązana z fazą budowy obiektów na poszczególnych terenach oraz z fazą
eksploatacji.
UciąŜliwość akustyczną stanowi równieŜ hałas związany z działalnością elektrowni wiatrowych oraz
hałas drogowy.
Przewidywane jest zwiększenie emisji zanieczyszczeń do powietrza, wiąŜące się z funkcjonowaniem
nowych terenów zabudowy zagrodowej i infrastruktury technicznej (elektrowni wiatrowych) oraz budową
dróg. Zatem stan czystości powietrza moŜe ulec zmianie w stosunku do stanu istniejącego, ale w przypadku
utrzymania standardów emisyjnych nie dojdzie do przekroczenia dopuszczalnych norm, określonych w
rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia 3 marca 2008 r. w sprawie poziomów niektórych substancji w
powietrzu. W związku z sukcesywnym zagospodarowaniem terenów przeznaczonych pod zabudowę
zagrodową, usługową i infrastrukturę techniczną (elektrownie wiatrowe) zwiększać się będzie ilość
wytwarzanych odpadów. Będą one podlegały segregacji w miejscu ich wytwarzania i przekazywane będą do
dalszej utylizacji poza terenem gminy.
31
Gleby opisywanego obszaru juŜ są częściowo przekształcone w wyniku antropopresji
charakterystycznej terenom mieszkalnym i usługowo - produkcyjnym, a w wyniku realizacji nowej
zabudowy moŜliwe jest jedynie zniszczenie nowych powierzchni pokrywy glebowej.
Skala degradacji pokrywy glebowo-roślinnej w urbanizującym się obszarze zaleŜy nie tylko od
wielkości emisji zanieczyszczeń ciekłych, stałych i gazowych, ale równieŜ od ubytku powierzchni
biologicznie czynnej w obrębie kaŜdej jednostki funkcjonalno-przestrzennej, wydzielonej w strukturze
przestrzennej terenu objętego zmianą mpzp. NajwyŜszą formą degradacji środowiska przyrodniczego
stanowi zabudowa techniczna, która nie tylko redukuje powierzchnię glebową, ale równieŜ ogranicza
wymianę gazową i wodną.
Przekształcenia powierzchniowej warstwy ziemi opisywanego obszaru związane będą z wykopami
pod fundamenty nowych budynków i obiektów budowlanych oraz budową dróg.
Wystąpią zatem oddziaływania bezpośrednie, długoterminowe i stałe poprzez zajmowanie gruntów
pod zabudowę kubaturową mieszkalno-usługową, tereny magazynowo-produkcyjne, drogi, place i parkingi,
a takŜe oddziaływania krótkoterminowe związane z etapem prowadzenia prac budowlanych.
Wody powierzchniowe i podziemne mogą zostać incydentalnie zanieczyszczone w drodze infiltracji
niepoŜądanymi spływami z terenów zabudowy lub awarii sieci kanalizacyjnej czy urządzeń produkcyjnych.
Działanie to moŜe mieć więc charakter oddziaływania bezpośredniego i krótkoterminowego.
Oddziaływania na krajobraz będą skutkiem zarówno uzupełnienia istniejącej jak i rozmieszczenia
nowej zabudowy. Zachowanie walorów krajobrazowych zaleŜeć będzie jednak przede wszystkim od
sposobu realizacji elektrowni wiatrowych. Projekt zmiany mpzp przewiduje zachowanie skupisk zieleni, a
takŜe zachowanie dbałości o ład przestrzenny przy tworzeniu nowych form zagospodarowania.
Projekt zmiany mpzp nie wpłynie na jakość zasobów naturalnych. Potencjalne skaŜenie wód i gleb
lub zniekształcenie powierzchni ziemi jest eliminowane środkami prawnymi, wynikającymi z
wprowadzonych ograniczeń i zakazów obowiązujących na obszarach objętych ochroną, które są
szczegółowo omówione w Prognozie.
Oceniając dobro materialne jako wszystkie środki, które mogą być wykorzystane, bezpośrednio lub
pośrednio, do zaspokojenia potrzeb ludzkich naleŜy stwierdzić jednoznacznie, Ŝe zapisy projektu zmiany
mpzp słuŜą ogólnemu rozwojowi gminy, a więc wzbogaceniu dóbr materialnych przy częściowym
wykorzystaniu juŜ istniejących elementów zagospodarowania. Będą to więc w przewadze oddziaływania
bezpośrednie, długotrwałe i stałe.
Wpływ realizacji elektrowni wiatrowych na ptaki:
Szczególnie istotne jest oddziaływanie farm wiatrowych na ptaki. W literaturze przyjmuje się trzy
rodzaje potencjalnych oddziaływań:
- MoŜliwość śmiertelnych zderzeń z elementami wiatraka - rotorem i wieŜą.
- Utratę lub fragmentaryzację siedlisk lęgowych i / lub Ŝerowiskowych lub wypoczynkowych.
- Tworzenie efektu bariery dla ptaków migrujących sezonowo lub okresowo, lokalnie pomiędzy
Ŝerowiskiem i lęgowiskiem.
Analizując problem śmiertelnych zderzeń ptaków naleŜy wziąć pod uwagę; lokalizację od terenów,
na których często występują ptaki, charakter ich występowania t. j., w celu Ŝerowania, odpoczynku,
lęgowiska, migracji, wielkość farmy wiatrowej, rodzaj elektrowni, pogodę, gatunek ptaków, sposób
oświetlenia farmy. Z dostępnych w literaturze badań wynika, Ŝe śmiertelność ptaków jest mniejsza przy
zastosowaniu wysokich (ponad 100 m) i wolnoobrotowych elektrowni wiatrowych rozmieszczonych na
znacznie mniejszych powierzchniach, oddalonych od siebie o przynajmniej o 400 m.
JeŜeli chodzi o utratę siedlisk to w budowa farmy wiatrowej nie musi pociągać znaczącego
oddziaływania inwestycji na ptaki w tym zakresie.
Znaczące oddziaływanie oznaczałoby trwałe wypłoszenie ptaków i zmianę ich miejsc migracji, które
miałyby wpływ na ich kondycję a w konsekwencji zdolność do rozrodu i przeŜycia biorąc pod uwagę
powierzchnię zajętą pod elektrownie wiatrowe w Nagłowicach rezygnacja z tych terenów dla potrzeb
Ŝerowisk nie powinna mieć Ŝadnego znaczenia.
Efekt bariery to efekt utworzenia przez turbiny wiatrowe bariery dla ptaków migrujących na danym
terenie. Aby wystąpił efekt bariery, który wpłynąłby na zauwaŜalny ubytek ilości ptaków to nastąpiłby w
sytuacji, gdy ilość elektrowni wiatrowych byłaby wielokrotnie większa od planowanych do realizacji w
Gminie Nagłowice.
32
Aby prawidłowo ocenić wpływ projektowanych elektrowni wiatrowych na ptaki przeprowadzono
monitoring przedrealizacyjny awifauny na terenie projektowanej farmy wiatrowej, zgodnie z Wytycznymi w
zakresie oceny oddziaływania elektrowni wiatrowych na ptaki.
Elektrownie wiatrowe mogą wywierać istotny wpływ na ptaki, który moŜe mieć jednak małe
rozmiary w przypadku właściwego wyboru lokalizacji. Dlatego bardzo istotne jest zgromadzenie jak
największej ilości pełnowartościowych danych dotyczących potencjalnego miejsca inwestycji oraz
zamieszkujących go ptaków. Informacje niezbędne do przeprowadzenia takich ocen zawarte są w
wytycznych przygotowanych przez Polskie Stowarzyszenie Energetyki Wiatrowej (PSEW) przy współpracy
Ogólnopolskiego Towarzystwa Ochrony Ptaków (OTOP). Największym zagroŜeniem dla środowiska i
przyrody ze strony elektrowni wiatrowych, jest śmiertelność ptaków przelatujących w zasięgu pracujących
śmigieł czy naraŜonych na kolizję z przeszkodą. Aby ocenić wielkość oddziaływania planowanej inwestycji
na środowisko przyrodnicze, na podstawie materiałów terenowych i obserwacji przyrodniczych zebranych w
okresie styczeń 2010 - grudzień 2010, opracowano monitoring przedrealizacyjny awifauny na terenie
projektowanej farmy wiatrowej. Przy opracowywaniu monitoringu, jako optymalną, wybrano ścieŜkę
podstawową (zwaną ścieŜką „B”). Polega ona na przeprowadzeniu ok. 20-30 kontroli na rok, rozłoŜonych
zgodnie z planem monitoringu opracowanym przez ornitologa - eksperta (co około 7-14 dni, z moŜliwością
częstszych kontroli w okresie migracji i rzadszych w okresie zimowania). Zgodnie z „Wytycznymi w
zakresie ocenami oddziaływania elektrowni wiatrowych na ptaki”, monitoring przedrealizacyjny powinien
trwać rok, z uwzględnieniem wszystkich okresów fenologicznych. Powinien określać skład gatunkowy i
liczebność, wysokość przelotu w rozbiciu na trzy pułapy (do wysokości dolnego zakresu pracy śmigła, w
strefie pracy śmigła, powyŜej śmigła w stanie wzniesienia) i kierunek przelotu.
Prace terenowe na terenie projektowanej farmy wiatrowej rozpoczęto na początku stycznia 2010r.
Wykonano łącznie 44 kontrole terenu, według metodyki zawartej w „Wytycznych w zakresie ocen
oddziaływania elektrowni wiatrowych na ptaki” rekomendowanych przez Polskie Stowarzyszenie
Energetyki Wiatrowej i Ogólnopolskie Towarzystwo Ochrony Ptaków. Prace terenowe zostały wykonane w
okresie zimowania, migracji wiosennej, okresie lęgowym, okresie dyspersji młodych, okresie migracji
jesiennej. 35 wizyt poświęcono na przejścia wyznaczonymi 3 transektami o łącznej długości ok. 8 km i
obserwacje w 3 punktach. Kontrole te uzupełniono o 3 czerwcowe, całodniowe penetracje terenu badań i
obszaru przyległego (bufor 2 km) w zakresie rozpoznania występowania i lęgów ptaków duŜych (ptaki
drapieŜne, wodne, gatunki kolonijne). Wykonano takŜe 2 kontrole w czerwcu, nakierowane na wykrycie
gatunków wieczornej aktywności (przepiórka). Badania te przeprowadzono przy uŜyciu stymulacji głosowej
i nasłuchów. W lipcu wykonano 1 kontrolę mająca na celu wykrycie gniazd bociana białego i określenie jego
sukcesu lęgowego. W okresie polęgowym przeprowadzono 2 kontrole nocne (marzec, październik) mające
na celu określenie intensywności przelotu nocnych migrantów. Wykonano równieŜ zimową kontrolę doliny
Mierzawy, która pozwoliła określić jej wykorzystywanie przez zimujące drapieŜniki.
Wyniki monitoringu wykazały, Ŝe analizowany obszar nie naleŜy do szczególnie cennych
przyrodniczo i nie ma kluczowego znaczenia dla ptaków w ujęciu regionalnym. Zajmują go głównie
wielkopowierzchniowe monokultury zbóŜ.
Wykazane gatunki ptaków na terenie lokalizacji turbin nie odbiegają w sposób istotny i
wyróŜniający ten teren jako znaczący dla ptaków, spośród innych obszarów tego typu w tej części kraju.
Gatunki ptaków występujących w okresie lęgowym i pozalęgowym odnotowane podczas monitoringu naleŜą
w przewaŜającej części do ptaków licznych i średniolicznych oraz szeroko rozpowszechnionych w kraju o
niezagroŜonej liczebności. Większość z nich nie zalicza się do grupy ptaków o największym ryzyku kolizji z
wiatrakami.
Stwierdzone gatunki kluczowe, są w duŜej części ptakami licznymi o szerokim zasięgu w regionie i
kraju (np. skowronek, szpak, potrzeszcz). Największe liczebności ptaków notowane były w okresach
jesiennej i wiosennej migracji i późnoletniej dyspersji polęgowej. W trakcie prowadzenia monitoringu, na
opisywanym obszarze (powierzchnia całej farmy wraz ze strefą buforową) stwierdzono 109 gatunków
ptaków (w tym 12 z Załącznika I Dyrektywy Ptasiej). 80 z nich uznano za lęgowe (w tym 8 z Załącznika I
DP). Nie stwierdzono na tym terenie gniazdowania duŜych liczebności w skali regionu i kraju gatunków
rzadkich, gniazdowania duŜych liczebności w skali regionu i kraju gatunków ptaków drapieŜnych ani wodno
– błotnych.
Monitorowana powierzchnia (bezpośrednie sąsiedztwo turbin bez strefy buforowej) posiada dość
ubogą i mało zróznicowaną awifaunę lęgową. Na podstawie zebranego materiału terenowego i
przeprowadzonej dostępnej analizy dokumentacji i literatury, nie przewiduje się wystąpienia znaczącego,
33
negatywnego oddziaływania na gatunki ptaków chronione prawem krajowym i unijnym oraz obszary
chronione w strefie oddziaływania (teren inwestycji i pas przyległy 2000m).
Oceniana planowana inwestycja składa się z turbin rozmieszczonych dość luźno na duŜym obszarze,
co stwarza moŜliwości dość swobodnego przemieszczania się ptaków, przynajmniej pomiędzy
poszczególnymi zgrupowaniami turbin.
Przyszłe elektrownie wiatrowe nie są zlokalizowane jako bariera ekologiczna na trasie ciągów
ekologicznych (lokalne trasy przemieszczania zwierząt) lub korytarzy ekologicznych (trasy o znaczeniu
regionalnym i krajowym). NajbliŜszym korytarzem ekologicznym o znaczeniu regionalnym, jest znajdująca
się w odległości ok. 1 km na południe dolina rzeki Mierzawy. NajbliŜsze koncentracje ptaków wodnych,
drapieŜnych, najbardziej naraŜonych na kolizje z turbinami, zlokalizowane są na stawach w Krztyku,
oddalonych od analizowanego przedsięwzięcia o ok. 6 km na północny - zachód. Na kompleksie tym nie są
notowane większe koncentracje ptaków wodno – błotnych i drapieŜnych. Obszary wodno-błotne oraz inne
obszary o płytkim zaleganiu wód podziemnych często stanowią miejsce znacznych koncentracji ptaków. W
skali gminy, pod względem liczby występujących gatunków najbogatsze są tereny połoŜone a północnej jej
części (stawy rybne w Marianowie koło Nagłowic, łąki w dolinie Białej Nidy od Oksy do wsi Caców oraz
stawy w przysiółku Krztyk). Jednak ze względu na odległość, ptaki z tych kompleksów nie zalatują w
okolice planowanej inwestycji. Teren inwestycji nie jest połączony z obszarami tymi w postaci korytarzy
oraz ciągów ekologicznych w postaci dolin rzecznych, pasów zadrzewień i lasów, torfowisk, i nie stanowi
tym samym bariery ekologicznej. Nie stanowi on takŜe bazy Ŝerowiskowej, ostoi zastępczej dla w/w miejsc
koncentracji ptaków. NaleŜy dodać, Ŝe terenami najbardziej ubogimi w skali gminy pod względem liczby
występujących gatunków ptaków są tereny rolne w okolicach Deszna (na których planowana jest lokalizacja
elektrowni wiatrowych).
Planowane elektrownie wiatrowe zrealizowane będą na terenach rolnych w południowej części
gminy, najbardziej ubogiej pod względem liczby występujących gatunków ptaków, połoŜona jest z dala do
jakichkolwiek cieków wodnych. Na tym terenie, brak jest większych zadrzewień i zakrzaczeń, stąd fauna
ptaków jest uboga. Rozległe przestrzenie pól uprawnych bez sródpolnych remiz, zadrzewień, zakrzaczeń i
miedz nie sprzyjają gniazdowaniu większej liczby gatunków. Obszary te zasiedlane są głównie przez gatunki
gniazdujące na ziemi (kuropatwa, przepiórka, pliszka Ŝółta, skowronek, trznadle), bądź w niskich krzewach
(gąsiorek, cierniówka), znacznie rzadziej przez gatunki gniazdujące na wyŜszych krzewach bądź drzewach
(zięba, srokosz, pustułka).
Ptaki ranią się lub zabijają podczas kontaktu z pracującymi śmigłami lub samą konstrukcją turbiny
(maszt, gondola, śmigła). Na kolizję z elektrowniami wiatrowymi naraŜone są głownie ptaki duŜe i nie
potrafiące sprawnie manewrować: drapieŜne, wodno – błotne (Ŝurawie, bociany, czaple, blaszkodziobe). Jak
wynika z analizy i obserwacji ptaków, teren inwestycji i najbliŜsza okolica nie stanowią miejsca będącego
strumieniem przelotu dla tych gatunków ptaków. Obserwowane ptaki drapieŜne, bociany, gęsi, czajki,
mewy, kormorany, widziane były głównie na wysokim lub bardzo niskim pułapie poza zasięgiem pracy
ramion wirnika. Ptaki obserwowane naleŜały głównie do grupy wróblowych oraz Ŝerujących poniŜej pracy
łopat. Stwierdzenie ptaków w zasięgu łopat pracy wirnika nie wskazuje jednoznacznie na ich pewną śmierć
w wyniku funkcjonowania przyszłej inwestycji – wiatraki te będą działały głównie jako bariera
psychologiczna na zasadzie obiektów płoszących ptaki.
W celu zminimalizowania ewentualnych zagroŜeń i niekorzystnych oddziaływań, naleŜy
podjąć działania zapobiegawcze. Na etapie uzyskania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach
przedsięwzięcia
rozstrzygnięta zostanie
potrzeba ewentualnego monitorowania przedsięwzięcia. W
przypadku uznania potrzeby takiego monitoringu , opracowując monitoring porealizacyjny, naleŜy
uwzględnić zalecenia zawarte w „Wytycznych w zakresie oddziaływania elektrowni wiatrowych na ptaki”.
Wyniki monitoringu porealizacyjnego będą podstawą do ewentualnych dalszych zaleceń zmniejszających
niekorzystne oddziaływanie inwestycji na awifaunę. Inwestor musi się liczyć z moŜliwością wydania takich
zaleceń, które dotyczyć mogą dodatkowych działań zapobiegawczych (np. odstraszanie ptaków).
Teren inwestycji nie jest połączony z obszarami o duŜej koncentracji ptaków poprzez ciągi
ani korytarze ekologiczne w postaci dolin rzecznych, pasów zadrzewnień i lasów ani torfowisk, nie
będzie tym samym stanowił bariery ekologicznej. Nie stanowi teŜ bazy Ŝerowiskowej ani ostoi
zastępczej dla koncentracji ptaków.
MoŜna przypuszczać, Ŝe projektowana lokalizacja elektrowni wiatrowych na tak dobranych terenach
nie wpłynie negatywnie na awifaunę. Z uwagi na lokalizację elektrowni w miejscach najbardziej ubogich w
34
faunę ptaków na terenie gminy Nagłowice, realizacja projektów wiatrowych nie wpłynie na zmniejszenie
liczebności ptaków wskutek utraty i fragmentaryzacji siedlisk spowodowaniem odstraszaniem z okolic
siłowni i/lub w wyniku rozbudowy infrastruktury komunikacyjnej i energetycznej związanej z obsługą
elektrowni wiatrowych.
Wpływ realizacji elektrowni na nietoperze:
Ocena oddziaływania planowanej inwestycji na nietoperze została wykonana na podstawie
podsumowania rocznych badań przeprowadzonych na obszarze wyznaczonym pod planowane inwestycje
polegające na budowie elektrowni wiatrowych.
Wymóg oceny oddziaływania na środowisko w tym zakresie wynika z Rozporządzenia Rady
Ministrów z dnia 9 listopada 2010 r. w sprawie określania rodzajów przedsięwzięć mogących znacząco
oddziaływać na środowisko. W ocenie uwzględniono wpływ inwestycji na gatunki nietoperzy podlegające
ochronie na mocy prawa krajowego (Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 12 października 2011 r. w
sprawie ochrony gatunkowej zwierząt Dz. U. nr 237 poz. 1419).
W okresie od marca do listopada 2011 roku, zgodnie z aktualnymi wytycznymi Porozumienia dla
Ochrony Nietoperzy, przeprowadzono monitoring przedrealizacyjny. Wyniki monitoringu zawarto w
opracowani pn.: „Raport oddziaływania planowanej inwestycji na nietoperze”. Teren lokalizacji elektrowni
wiatrowych, objęty monitoringiem to w większości mało atrakcyjne dla choropterofauny obszary
uŜytkowane rolniczo. Jedynie na północy sołectwa Deszno, znajdują się przerzedzone, fragmentaryczne
drzewostany sosnowe poprzeplatane uprawami rolnymi. Zaraz za nimi rozpoczynają się bardziej zwarte
drzewostany przechodzące w kompleks leśny rozciągający się wzdłuŜ Specjalnego Obszaru Ochrony siedlisk
Natura 2000 Dolina Białej Nidy. Granica tego obszaru znajduje się około 4,5 km od planowanej lokalizacji
inwestycji, jednak celem tego SOO nie są gatunki nietoperzy.
Na badanym terenie, w bezpośrednim sąsiedztwie planowanych lokalizacji elektrowni wiatrowych,
stwierdzono występowanie 5 gatunków nietoperzy: mroczka późnego, karlika malutkiego, karlika drobnego,
karlika większego i borowca wielkiego. Gatunkowo na badanej powierzchni dominował borowiec wielki i
karlik większy. W większości badanych okresów indeksy aktywności są niskie, zarówno gatunkowe jak i
łączne dla wszystkich nietoperzy.
Rejestrowano głównie pojedyncze przeloty bez fazy charakterystycznej dla Ŝerowania. Wyliczone
indeksy aktywności nietoperzy nie są wysokie i nawet w okresie największej aktywności nietoperzy, nie
osiągają w większości połowy wartości, dla której zalecane są działania minimalizujące (wyłączenia,
rezygnacja, przesunięcia, etc.).
Na badanym terenie oraz w jego okolicy nie wykryto potencjalnych miejsc hibernacji mogących
stanowić istotne zimowiska.
Reasumując, analiza wyników uzyskanych w trakcje prowadzonych badań wskazuje, Ŝe budowa,
funkcjonowanie i późniejsza ewentualna likwidacja farmy wiatrowej nie powinna mieć istotnego wpływu na
chiropterofaunę.
Istotnym aspektem oceny oddziaływania na środowisko w części dotyczącej nietoperzy jest tzw.
oddziaływanie skumulowane. Polega ono na sumie oddziaływań wszystkich inwestycji w najbliŜszej okolicy
mogących mieć istotny, negatywny wpływ na nietoperze. NaleŜy brać po uwagę nie tylko elektrownie
wiatrowe, ale równieŜ inne duŜe przedsięwzięcia jak np. budowa tras szybkiego ruchu, przebudowy, remonty
i udroŜnienie istniejącej i projektowanej infrastruktury.
W najbliŜszej okolicy analizowanego terenu nie znajdują się pracujące ani będące na etapie budowy
farmy wiatrowe. Nie ma równieŜ innych, duŜych inwestycji będących w trakcie realizacji, a mogących
znacząco wpłynąć na populację nietoperzy.
Na terenie gmin sąsiednich planowane są realizacje innych farm wiatrowych. Będą one
zlokalizowane równieŜ na terenach rolnych, zbliŜonych pod względem środowiskowym. Ze względu na
zbliŜone uwarunkowania moŜna się spodziewać podobnych aktywności i wykorzystania przestrzeni przez
nietoperze. Odległość dzieląca te wszystkie inwestycje oraz bariery w postaci rozległych terenów rolnych
silnie ograniczają moŜliwość wystąpienia pomiędzy nimi oddziaływania skumulowanego.
Na podstawie monitoringu przedrealizacyjnego oraz najlepszej, dostępnej wiedzy nie przewiduje się
wystąpienia oddziaływania skumulowanego. Licząc się z moŜliwością lokalizacji innych farm wiatrowych w
przyległych gminach (farmy wiatrowe na etapie planowania) , na etapie wydawania decyzji środowiskowej
naleŜy przesądzić o ewentualnej
potrzebie
wykonania monitoringu porealizacyjnego przez
35
wykwalifikowanych chiropterologów a wyniki analizować i w razie konieczności zastosować odpowiednie
środki zapobiegawcze.
Analizując wpływ przedsięwzięcia na spójność i właściwe funkcjonowanie obszarów NATURA
2000, naleŜy stwierdzić, Ŝe spośród obszarów Natura 2000, gdzie gatunki nietoperzy są w zainteresowaniu
Wspólnoty najbliŜej znajduje się Specjalny Obszar Ochrony Siedlisk - Ostoja Gaj (PLH260027). Jedynym
gatunkiem z załącznika II Dyrektywy Siedliskowej wymienionym w Standardowym Formularzu Danych jest
Nocek Bechsteina - kategoria D (populacja nieistotna). Nietoperz ten jest silnie związany z lasem i w okresie
aktywności pozahibernacyjnej nie wylatuje na tereny otwarte. Granice ostoi znajdują się ca 7 km w kierunku
wschodnim od planowanej lokalizacji inwestycji polegającej na budowie elektrowni wiatrowych. Nocka
Bechsteina stwierdzono tylko w jednej (północnej) z dwóch, nie połączonych ze sobą korytarzami
ekologicznymi, części ostoi. Dystans pomiędzy oboma fragmentami wynosi około 6,5 km a pomiędzy nimi
znajduje się miasto Jędrzejów. Czyli stwierdzone miejsce występowania nocka Bechsteina oddalone jest od
analizowanego obszaru przeznaczonego pod lokalizację elektrowni wiatrowych o około 12 km i
przedzielone jest otwartymi terenami rolnymi oraz miejscowościami. Na badanej powierzchni nie
zarejestrowano tego gatunku.
Na podstawie analizy dostępnej wiedzy budowa, eksploatacja oraz ewentualna likwidacja
planowanej inwestycji nie będą miały wpływu na spójność i właściwe funkcjonowanie obszarów Natura
2000. Populacji nocka Bechsteina został przyznany status D-nieistotny, planowana lokalizacja elektrowni
wiatrowych znajduje się z dala od północnej części Ostoi Gaj i rozdzielona jest mało atrakcyjnymi dla tego
gatunku terenami rolnymi oraz szeregiem miejscowości. Biologia gatunku w połączeniu z uwarunkowaniami
środowiskowymi i fizjograficznymi wskazuje na brak moŜliwości wystąpienia negatywnego oddziaływania
projektowanej farmy wiatrowej na populację tego nietoperza.
XII
Rozwiązania mające na celu zapobieganie, ograniczanie lub kompensację przyrodniczą
negatywnych oddziaływań na środowisko, mogących być rezultatem realizacji projektowanego
dokumentu, w szczególności na cele i przedmiot ochrony obszaru Natura 2000 oraz
integralność tego obszaru.
XII.1 Rozwiązania łagodzące i kompensujące negatywne oddziaływanie na środowisko
Projekt Zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego gminy Nagłowice zawiera
zapisy łagodzące prognozowane ujemne skutki rozwoju cywilizacyjnego na obszarze gminy. PoniŜej
przedstawiono proponowane metody ograniczenia i kompensowania negatywnych oddziaływań na
środowisko inwestycji ujętych w zmianie mpzp.
Typy oddziaływań
Działania łagodzące
Działania kompensacyjne
DROGI
zanieczyszczenia wód
–
hałas
–
przerwanie połączeń
przyrodniczych, w tym bariery na
trasie migracji oraz fragmentacja
przestrzeni
–
zanieczyszczenia wód i gleby
–
zabezpieczenia techniczne
sprzętu i placu budowy przed
zanieczyszczeniem substancjami
ropopochodnymi,
zabezpieczenie techniczne
sprzętu,
budowa przejść dla zwierząt nad
i pod drogami
ELEKTROWNIE WIATROWE
na etapie uzyskiwania decyzji o
środowiskowych
uwarunkowaniach
rozstrzygnięcie o potrzebie
tworzenie alternatywnych
korytarzy migracyjnych,
- odtwarzanie siedlisk w
miejscach zastępczych;
–
tworzenie alternatywnych
korytarzy migracyjnych,
- odtwarzanie siedlisk w
miejscach zastępczych;
–
36
–
–
–
–
–
przekształcenie powierzchni
ziemi w trakcie prowadzenia
robót, zniszczenie szaty roślinnej
–
–
obowiązku prowadzenia
monitoringu skutków
funkcjonowania elektrowni
wiatrowych i wpływu na
środowisko przyrodnicze i na
warunki klimatu akustycznego,
w szczególności wpływ na
awifaunę.
zapewnienie skutecznej ochrony
podłoŜa gruntowego i wód
powierzchniowych i
podziemnych przed
zanieczyszczeniami w
szczególności substancjami
ropopochodnymi – na etapie
budowy , eksploatacji i
likwidacji elektrowni
wiatrowych
Po zakończeniu eksploatacji
elektrowni wiatrowych i
demontaŜu urządzeń ustala się
rekultywację terenów w
kierunku rolnym dopuszczając
zadarnienia i zalesienia terenu
na terenach przeznaczonych pod
lokalizację elektrowni
wiatrowych nie dopuszcza się
do składowania odpadów
urządzenia budowlane i inne
budowle towarzyszące
elektrowniom wiatrowym
naleŜy sytuować bezpośrednio
w sąsiedztwie wieŜy elektrowni
występujące na terenie
elektrowni wiatrowych
urządzenia drenarskie i
melioracyjne naleŜy zachować ,
a w przypadku kolizji z
projektowanymi urządzeniami
elektrowni wiatrowych naleŜy
przebudować istniejącą sieć
melioracyjną w uzgodnieniu z
zarządcą.
obowiązek prowadzenia robót
budowlanych w sposób
minimalizujący uszkodzenia
wierzchniej warstwy gleby oraz
obowiązek przywrócenia stanu
pierwotnego terenu
obowiązek zdjęcia warstwy
humusowej podczas budowy
elektrowni wiatrowych oraz
wykorzystania ich przy
realizacji zieleni na innych
terenach
37
przekształcenia powierzchni
ziemi oraz jej fizycznych i
chemicznych właściwości
–
obowiązek wywozu odpadów
technologicznych i
budowlanych i ich utylizacji
zgodnie z ustawą o odpadach
ZABUDOWA TERENÓW
–
określenie parametrów i
– odtworzenie siedlisk w
wskaźników urbanistycznych
miejscach zastępczych, w
nakładających ograniczenia w
tym np. przesadzanie
ingerencji w krajobraz oraz
szczególnie cenny roślin,
powierzchnię biologicznie
przeniesienie fragmentów
czynną
(np. z dziuplami) ściętych
drzew stanowiących
ograniczenie do minimum strefy
siedlisko występowania
bezpośredniej ingerencji,
rekultywacja terenu w miejscach
cennych gatunków w
poboru kruszyw z
miejsca, gdzie będą mogły
znaleźć siedliska zastępcze;
wykorzystaniem zabezpieczonej
w czasie prac wierzchniej
-umoŜliwienie migracji
warstwy gleby
zwierząt przez zastosowanie
przepustów
–
–
–
4) zanieczyszczenia wód i gleby
wody opadowe i roztopowe z
zanieczyszczonych
powierzchni szczelnej terenów
produkcyjnych , składów i
magazynów , parkingów o
pow. od 0.1 ha winny być
ujęte
w szczelne
lub
zamknięte systemy kanalizacji
i
podczyszczone przed
wprowadzeniem do wód i do
ziemi
-
Analizując cele i przedmiot ochrony specjalnego obszaru ochrony siedlisk Natura 2000 - „Dolina
Białej Nidy”-PLH260013 oraz integralność i spójność sieci w związku z projektowanymi elektrowniami
wiatrowym, zgodnie z monitoringiem przedrealizacyjnym, budowa elektrowni wiatrowych nie powinna
znacząco negatywnie wpłynąć na gatunki ptaków chronione prawem krajowym i unijnym oraz na obszary
chronione. Ptaki i nietoperze przemieszczają się na duŜe odległości, przeanalizowano więc wpływ
elektrowni wiatrowych na oddalone korytarze ekologiczne i inne obszary szczególnie cenne dla ptaków i
nietoperzy.
Przyszłe elektrownie wiatrowe nie są zlokalizowane na trasie ciągów ekologicznych (lokalne trasy
przemieszczenia się zwierząt) ani korytarzy ekologicznych (trasy o znaczeniu regionalnym i krajowym).
NajbliŜszym korytarzem ekologicznym o znaczeniu regionalnym, jest znajdująca się w odległości ok. 1 km
na południe dolina rzeki Mierzawy. NajbliŜsze koncentracje ptaków wodnych, drapieŜnych, najbardziej
naraŜonych na kolizje z turbinami, zlokalizowane są w na stawach w Krztyku, oddalonych od analizowanego
przedsięwzięcia o ok. 6 km na północny - zachód. W kompleksie tym nie są notowane większe koncentracje
ptaków wodno - błotnych i drapieŜnych. Większe zgrupowanie stawów znajduje się w odległości ok. 10 km
na północ i północny-zachód w okolicach Nagłowic i Oksy. Jednak ze względu na odległość, ptaki z tych
kompleksów nie zalatują w okolicy planowanej inwestycji. Teren inwestycji nie jest połączony z tymi
obszarami w postaci korytarzy, ciągów ekologicznych, dolin rzecznych, pasów zadrzewień i lasów,
torfowisk, i nie stanowi tym samym bariery ekologicznej. Nie stanowi on takŜe bazy Ŝerowiskowej oraz
ostoi zastępczej dla w/w miejsc koncentracji ptaków.
Rozmieszczenie poszczególnych elektrowni wiatrowych zostało poprzedzone analizą wpływu na
awifaunę i chiropterofaunę. Poszczególne elektrownie wiatrowe zostały zaplanowane w taki sposób by:
38
- nie przekroczyć dopuszczalnych poziomów hałasu zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia
14 czerwca 2007 r. w sprawie dopuszczalnych poziomów hałasu w środowisku (Dz. U. nr 120, poz. 826),
zmienionym Rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 1 października 2012 r. zmieniającym
rozporządzenia w sprawie dopuszczalnych poziomów hałasu w środowisku (Dz. U. 2012, poz. 1109– tekst
jednolity Dz.U. 2014 poz. 112 ).
- nie znajdowały się na trasach przelotowych, trasach licznych koncentracji, koczowania, Ŝerowania oraz
przemieszczania się między miejscami nocowania i dziennej aktywności duŜych stad ptaków;
- znajdowały się poza cennymi zbiorowiskami roślinnymi, zbiorowiskami roślinności torfowiskowej, na
terenach wilgotnych i podtopionych oraz poza kompleksami leśnymi;
- nie zakłócały ciągłości systemów i łączników ekologicznych.
Działania łagodzące potencjalnie negatywny wpływ rozpatrywanej inwestycji na miejscową
awifaunę na etapie budowy, polegać powinny na wykonywaniu prac budowlanych poza sezonem lęgowym
ptaków (marzec – sierpień). Pozwoli to na niezakłócanie sezonu lęgowego miejscowych ptaków, a takŜe
wykluczy niszczenie lęgów pospolitych gatunków polnych.
Plan zakłada , Ŝe turbiny są rozstawione w duŜych odległościach między sobą (min 400 m), co
zmniejszy efekt bariery i potencjalne ryzyko kolizji a wieŜe są zbudowane z materiałów jednolitych,
pełnościennych.
Wśród działań łagodzących na etapie eksploatacji inwestycji, powinno się znaleźć ograniczenie
zalesiania terenów na obszarze strefy elektrowni wiatrowych, co uniemoŜliwi tworzenie nowych,
atrakcyjnych miejsc lęgowych dla ptaków.
W celu ograniczenia i zapobiegania negatywnego oddziaływania na ptaki na etapie uzyskiwania
decyzji środowiskowej podjęta zostanie decyzja o potrzebie prowadzenia monitoringu porealizacyjnego , co
ewentualnie umoŜliwi porównanie zebranych danych i określenie rzeczywistego wpływu na awifaunę. W
takim przypadku poŜądane byłoby, aby monitoring był prowadzony w okresie całego roku z uwzględnieniem
wszystkich okresów fenologicznych, ze szczególnym uwzględnieniem (nasilenie kontroli) okresów migracji
(marzec - kwiecień, sierpień - październik) i lęgowego (maj - lipiec).
NaleŜy równieŜ prowadzić wywiady środowiskowe z okoliczną ludnością, aby uzyskać informacje
na temat zachowań ptaków w sąsiedztwie turbin lub ewentualnych kolizji. W przypadku stwierdzenia
większych skupisk ptaków w sąsiedztwie turbin naleŜy przemyśleć zastosowanie środków odstraszających.
Działania te pozwolą na określenie rzeczywistego wpływu turbin wiatrowych na chronione gatunki ptaków.
Wyniki monitoringu mogą być podstawą do określenia działań zmniejszających ewentualnie negatywne
oddziaływania poszczególnych turbin na wybrane gatunki.
Na pozostałych terenach objętych zmianami proponuje się zachować moŜliwie jak najwięcej
istniejącej zieleni na terenach przeznaczonych pod realizację zabudowy zagrodowej i usługowej. Ponadto
powinno się ograniczyć do niezbędnego minimum trwałe przekształcenie powierzchni ziemi przez
wykonanie prac rekultywacyjnych po zakończeniu inwestycji. NaleŜałoby takŜe maksymalizować
moŜliwości dotyczące ochrony przyrody i kształtowania krajobrazu, aby zachować jak najwyŜszy poziom
jakości środowiska.
XII.2 Rozwiązania alternatywne
Przewidywana w projekcie zmiany mpzp intensyfikacja zagospodarowania terenów poprzez
wyznaczenie nowych terenów o funkcji zabudowy zagrodowej, zabudowy letniskowej, zabudowy dla
potrzeb infrastruktury technicznej (w tym elektrowni wiatrowych) jest funkcją społecznie uzasadnioną.
Wprowadzone zmiany zostały poprzedzone szczegółowymi analizami. Dotyczy to w szczególności zmian
odnoszących się do lokalizacji terenu elektrowni wiatrowych.
Dla potrzeb realizacji elektrowni wiatrowych na terenie gminy Nagłowice, sporządzono wcześniej
rozwiązanie zakładające budowę 15 elektrowni wiatrowych. Analizując szczegółowo istniejące
uwarunkowania odrzucono to rozwiązanie uwzględniając opinię ornitologa i chiropterologa, ograniczając
ilość elektrowni początkowo do 10 elektrowni, ostatecznie przyjęto realizację 8 elektrowni z czego na terenie
objętym opracowaniem zlokalizowano 2 elektrownie wiatrowe.
Nie przewiduje się rozwiązań alternatywnych dla przedstawionych w projekcie uznając
wprowadzone zmiany jako optymalne.
39
XIII
Streszczenie
Prognoza oddziaływania na środowisko obejmuje ocenę skutków realizacji ustaleń zmiany mpzp
gminy obszaru południowej części sołectwa Deszno dla środowiska.
Przedmiotem zmiany mpzp jest określenie nowych warunków zagospodarowania dla tej części
sołectwa Deszno – dla potrzeb zabudowy zagrodowej, usług oraz przeznaczenia pod realizację elektrowni
wiatrowych.
Zmiana mpzp została podjęta w celu umoŜliwienia realizacji nowych inwestycji istotnych dla całej
społeczności Gminy.
Generalnie wprowadzone zmiany dotyczą w najistotniejszym zakresie moŜliwości realizacji
elektrowni wiatrowych oraz zabudowy zagrodowej. Przy wyznaczaniu nowych terenów zabudowy
zagrodowej przestrzegano zasady, aby były to tereny sąsiadujące z juŜ istniejącą zabudową. Tak, aby
przeciwdziałać rozproszeniu zabudowy.
Zmiana mpzp określa między innymi moŜliwość nowego zagospodarowania terenu, który
dotychczas był terenem realizacji usług oświaty, przestał jednak obecnie pełnić tę funkcję po likwidacji
szkoły.
W tym przypadku nastąpi jedynie przekształcenie rodzaju działalności usługowej, nie jest to jednak
związane z wyznaczeniem nowych terenów pod zabudowę.
Nowa infrastruktura techniczna wprowadzona w sołectwie Deszno – części południowej to teren
elektrowni wiatrowych.
Zapisy zmiany mpzp nie zmieniają dotychczasowego charakteru typowego dla gminy.
Realizacja ustaleń zmiany mpzp nie doprowadzi do istotnych przekształceń aktualnego stanu
komponentów środowiska: powierzchni ziemi, wód, klimatu oraz stanu aerosanitarnego. Takie zmiany
występowały będą jedynie w niewielkim zakresie i nie będą miały znaczącego wpływu na ogólny stan
środowiska w gminie.
Ustalenia zmiany mpzp pozwalają zachować istniejące wartości przyrodnicze i kulturowe.
Niewątpliwie, krajobraz terenu w tej części gminy ulegnie przekształceniu z uwagi na lokalizację elektrowni
wiatrowych. Zastosowane rozwiązania ograniczają jednak negatywny wpływ na krajobraz.
Ustalenia zmian mpzp słuŜą równieŜ ograniczeniu negatywnych oddziaływań na środowisko i
pozwalają na stwierdzenie, Ŝe w zakresie polityki przestrzennej i kierunków rozwoju generalnie są one
spójne z obowiązującym „Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy
Nagłowice” oraz zachowują zasady ochrony obszarów aktywnych biologicznie.
Gmina Nagłowice zlokalizowana jest w południowej części Polski, brak jest zatem przesłanek
dotyczących analizy transgranicznego oddziaływania na środowisko rozwiązań przyjętych w planie.
Wypełnienie wszystkich obowiązków podanych w zmianie mpzp oraz późniejsze ich przestrzeganie pozwoli
na wyeliminowanie zagroŜeń środowiska zarówno w obrębie terenów będących przedmiotem zmiany mpzp
jak i na terenach sąsiednich.
Generalnie wprowadzone zmiany mpzp słuŜyć będą dalszemu harmonijnemu rozwojowi gminy,
poprawie jakości Ŝycia mieszkańców z równoczesnym poszanowaniem istniejącego środowiska
przyrodniczego.
40