zniżki pojazdu

Sygn. akt III Ca 208/14
UZASADNIENIE
Wyrokiem z dnia 28 listopada 2014 roku Sąd Rejonowy dla Łodzi- Widzewa w Łodzi w sprawie z powództwa
Towarzystwa (...) Spółki Akcyjnej w W. przeciwko pozwanemu Ł. M. o zapłatę kwoty 2.852,00 złotych:
1. zasądził od pozwanego na rzecz powódki kwotę 1.686,00 złotych wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 3 kwietnia
2013 roku do dnia zapłaty;
2. umorzył postępowanie w pozostałej części;
3. zasądził od pozwanego na rzecz powódki kwotę 423,03 złotych tytułem zwrotu kosztów procesu w części.
Powyższe rozstrzygnięcie zapadło w oparciu o ustalenie, że w dniu 4 listopada 2011 roku pozwany Ł. M. jako
ubezpieczający zawarł z Towarzystwem (...) Spółką Akcyjną w W. umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej
posiadacza pojazdu mechanicznego za szkody powstałe w związku z ruchem pojazdu – samochodu osobowego
marki F. oraz ubezpieczenie auto-casco na okres od dnia 5 listopada 2011 roku do 4 listopada 2012 roku.
Zawarcie umowy zostało potwierdzone wystawieniem polisy numer (...). Właścicielem przedmiotowego pojazdu
był J. B.. Pozwany wraz z wnioskiem o ubezpieczenie złożył także oświadczenie klienta do ustalenia przebiegu
ubezpieczenia OC, stanowiące załącznik do wniosku o ubezpieczenie, zgodnie z treścią którego w okresie ostatnich
36 miesięcy przed zawarciem przedmiotowej umowy nie spowodował żadnej szkody z ubezpieczenia OC pojazdu,
którego była/jest właścicielem, użytkownikiem lub z ubezpieczenia OC innych pojazdów, w czasie gdy kierował
innym pojazdem. Dodatkowo pozwany oświadczył, iż w okresie ostatnich 12 miesięcy nie było szkód AC w
pojazdach, których był właścicielem, użytkownikiem oraz gdy kierował innymi pojazdami. Powyższe oświadczenie
pozwany złożył również w imieniu właściciela przedmiotowego pojazdu. Zgodnie z postanowieniami tej umowy
(oświadczenia klienta do ustalenia przebiegu ubezpieczenia OC i AC/KR), powód ustalał należną składkę na
podstawie oświadczenia pozwanego, o którym mowa powyżej w tym uzasadnieniu. W przypadku oświadczenia
o treści jak złożone w niniejszym przypadku przez pozwanego składka była niższa (wysokość składki ustalono
przy pomocy tabeli klasy „bonus/malus” i odpowiadającego jej poziomu zniżki/zwyżki w OC, AC/KR). W umowie
ubezpieczenia zawarto zapis, że składane oświadczenie, o którym mowa powyżej w tym uzasadnieniu będzie
weryfikowane przez powoda w rejestrze umów i szkód Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego. W przypadku,
gdy okaże się, że podane w złożonym oświadczeniu informacje nie potwierdzą się, co miałoby wpływ na wysokość
składki, powód obciąży pozwanego powstałą różnicą wraz z odsetkami ustawowymi naliczanymi od daty udzielenia
ochrony ubezpieczeniowej. Dodatkowo w ubezpieczeniu OC (przy wyliczaniu składki za ubezpieczenie OC) miała być
zastosowana zwyżka w wysokości 30% przy wystąpieniu co najmniej jednej szkody w ramach ubezpieczenia OC w
okresie 36 miesięcy przed zawarciem umowy ubezpieczenia klienta w wieku powyżej 35 lat, zaś w ubezpieczeniu
AC (przy wyliczaniu składki za ubezpieczenie AC) w przypadku zastosowania zwyżki w ramach ubezpieczenia OC
i braku szkody w ramach ubezpieczenia w AC w ciągu 12 miesięcy przed zawarciem umowy ubezpieczenia zakład
ubezpieczeń miał nie przyznawać zniżki przy składce AC i nie obciążać zwyżką wynikającą z grupy/klasy bonus-malus
(zastosowanie stawki 0%). Na podstawie złożonych przez pozwanego oświadczeń powód przyznał pozwanemu zniżkę
składki ubezpieczeniowej oraz wyliczył składkę ubezpieczeniową za ubezpieczenie w wysokości 1.078,00 złotych. W
okresie 36 miesięcy przed zawarciem przedmiotowej umowy ubezpieczenia komunikacyjnego – w dniu 13 stycznia
2011 roku, miała miejsce szkoda wyrządzona w związku z ruchem pojazdu, którego J. B. był właścicielem. Dotyczyło
to pojazdu marki V. (...) nr rej. (...). Szkoda wyrządzona przez ruch tego pojazdu została naprawiona przez zakład
ubezpieczeń będący stroną umowy ubezpieczenia komunikacyjnego. Sprawcą szkody był T. M., użytkownik w/w
pojazdu. W dniu 23 lutego 2011 roku J. B. sprzedał samochód marki V. (...) nr rej. (...). Po zawarciu umowy, strona
powodowa ustaliła dopłatę do składki w wysokości 2.852,00 zł. Towarzystwo (...) S.A. wezwało pozwanego do
uiszczenia powyższej kwoty wezwaniem do zapłaty z dnia 29 października 2012 roku.
W oparciu o tak ustalony stan faktyczny Sąd Rejonowy wskazał, że wobec cofnięcia powództwa w zakresie kwoty
1.166,00 złotych wraz ze zrzeczeniem się roszczenia, podstępowanie w tym zakresie podlegało umorzeniu w
oparciu o art. 355 § 1 k.p.c., gdyż, w ocenie Sądu cofnięcie pozwu nie było sprzeczne z prawem ani zasadami
współżycia społecznego. W pozostałej części powództwo podlegało natomiast uwzględnieniu. W świetle postanowień
łączącej strony umowy ubezpieczenia, powód miał prawo do rekalkulacji wyliczonej pierwotnie pozwanemu składki
ubezpieczeniowej z uwagi na złożenie przez pozwanego nieprawdziwego oświadczenia o braku szkód w okresie 36
miesięcy przed zawarciem umowy ubezpieczenia, które to oświadczenie złożył również w imieniu J. B.. Pozwany
nie wskazał bowiem faktu szkody, która miała miejsce w dniu 13 stycznia 2011 roku w związku z ruchem pojazdu
marki V. (...), którego J. B. był właścicielem. W łączącej strony umowie wyraźnie wszak wskazano jakie znaczenie
ma składane przez ubezpieczającego oświadczenie o bezszkodowości. Pozwany podpisując wskazane oświadczenie,
zgodził się na rekalkulację przez zakład ubezpieczeń składki ubezpieczeniowej w trakcie trwania umowy, w tym na
obciążenie zwyżką w ubezpieczeniu OC w wysokości 30% w razie stwierdzenia przez powoda, że miała miejsce w ciągu
36 miesięcy przed zawarciem umowy (...) bądź 2 szkody w OC w związku z ruchem pojazdu, którego ubezpieczony był
w tym okresie właścicielem i została ona naprawiona przez zakład ubezpieczeń będący stroną umowy ubezpieczenia
OC obejmującej ruch pojazdu, którego ubezpieczony był właścicielem oraz na nieprzyznanie zniżki w ubezpieczeniu
AC w razie zastosowania zwyżek w ubezpieczeniu OC. Nadto zgodził się również na obciążenie go różnicą pomiędzy
pierwotnie wyliczoną składką a prawidłowo wyliczoną składką (po dokonanych przez powoda ustaleniach w (...)). O
kosztach orzeczono w oparciu o art. 100 k.p.c.
Apelację od powyższego wyroku wniósł pozwany, zaskarżając go w zakresie w jakim uwzględniono powództwo.
Skarżący podniósł, że nie zgadza się z przedmiotowym rozstrzygnięciem i uważa je za krzywdzące z tego względu, że
w dniu podpisywania polisy ubezpieczeniowej system (...) nie stwierdził żadnych nieprawidłowości, wszystkie ulgi
zostały przyznane przez ubezpieczyciela, zaś oświadczenie z dnia 13 stycznia 2013 roku jest nieautentyczne, gdyż J.
B. oświadczał, że nic nie wie o takim zdarzeniu. W ocenie skarżącego, system na którym bazowała strona powodowa
był nieprawidłowy o czym świadczy fakt, że wskazywał także na zaistnienie innych szkód niż ta z dnia 13 stycznia 2011
roku. Zdaniem skarżącego, ubezpieczyciel winien poinformować go o fakcie zaistnienia szkody.
W konkluzji skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku poprzez oddalenie powództwa w całości (apelacja –
k. 99-100, - k. 103).
W odpowiedzi na apelację strona powodowa wniosła o jej oddalenie oraz o zasądzenie od pozwanego na jej rzecz
zwrotu kosztów postępowania apelacyjnego (odpowiedź na apelację – k. 124-126).
Sąd Okręgowy zważył, co następuje:
Apelacja jest niezasadna.
Stosownie do treści art. 50513 § 2 k.p.c., uzasadnienie sądu drugiej instancji w postępowaniu uproszczonym
powinno zawierać jedynie wyjaśnienie podstawy prawnej wyroku z przytoczeniem przepisów prawa, jeżeli sąd ten nie
przeprowadził postępowania dowodowego. Sytuacja opisana w cytowanym przepisie miała miejsce w rozpoznawanej
sprawie, bowiem Sąd Okręgowy, po dokonaniu analizy stanu faktycznego sprawy, podziela i przyjmuje za własne
ustalenia Sądu I instancji stanowiące podstawę faktyczną rozstrzygnięcia przyjętego w zaskarżonym wyroku.
Wbrew zastrzeżeniom skarżącego, Sąd Rejonowy w niniejszej sprawie dokonał prawidłowej, odpowiadającej
wymogom określonym w art. 233 § 1 k.p.c., oceny dowodów, w oparciu o którą wyprowadził także trafne wnioski
jurydyczne. Wobec faktu, że nie jest rzeczą Sądu Odwoławczego powielanie wywodu Sądu I Instancji, którego
argumentację Sąd Okręgowy w całości podziela, w ramach niniejszego uzasadnienia poprzestać należy jedynie na
odniesieniu się do stanowiska apelacji.
Stanowisko to nie zasługuje na uwzględnienie. Kwestionując prawidłowość zaskarżonego rozstrzygnięcia, poprzez
wskazanie, że system (...) w dacie zawierania umowy nie stwierdzał żadnych nieprawidłowości oraz że ubezpieczyciel
winien poinformować o przypisanych szkodach, skarżący nie zauważa, iż przedstawiona przez niego argumentacja nie
znajduje oparcia w łączącej strony umowie i jako taka z natury rzeczy nie może podważyć prawidłowości zaskarżonego
rozstrzygnięcia.
Postanowienia przedmiotowej umowy wszak jednoznacznie określały znaczenie oświadczenia o bezszkodowości
dla kalkulacji składki ubezpieczeniowej, jak też wyraźnie ustalały warunki rekalkulacji owej składki. Umowa ta
jednak w żaden sposób nie uzależniała możliwości rekalkulacji składki ubezpieczeniowej od sposobu funkcjonowania
systemu (...), a tym bardziej od jego prawidłowości czy też innych okoliczności wskazywanych przez apelującego,
warunkując taką możliwość wyłącznie wystąpieniem niezgodności pomiędzy stanem zadeklarowanym w oświadczeniu
ubezpieczającego ze stanem rzeczywistym. Skoro zatem oświadczenie złożone przez pozwanego okazało się
niezgodne z rzeczywistością, bowiem w okresie 36 miesięcy przed zawarciem przedmiotowej umowy ubezpieczenia
komunikacyjnego w dniu 13 stycznia 2011 roku miała miejsce szkoda wyrządzona w związku z ruchem pojazdu,
którego J. B. był właścicielem i została naprawiona przez zakład ubezpieczeń będący stroną umowy ubezpieczenia,
ubezpieczyciel był uprawniony do rekalkulacji składki ubezpieczeniowej i w rezultacie jej podwyższenia o zasądzoną
zaskarżonym wyrokiem kwotę 1.686,00 złotych. Za bezskuteczne należy uznać kwestionowanie autentyczności
oświadczenia z dnia 13 stycznia 2011 roku i utrzymywanie, że J. B. nic nie wie o tym zdarzeniu i oświadczenia takiego
nie podpisywał, w sytuacji gdy bezspornym jest, że przedmiotowe oświadczenie podpisał sprawca kolizji, nie zaś
właściciel pojazdu marki V. (...) o nr rej (...), a z poczynionych ustaleń wynika, że w owym okresie pojazd ten znajdował
się w użytkowaniu wnuczka J. T. M..
Powyższe prowadzi do wniosku, że apelacja wniesiona przez pozwanego stanowi jedynie polemikę z prawidłowym
rozstrzygnięciem Sądu Rejonowego.
W tym stanie rzeczy Sąd Okręgowy w punkcie 1. wyroku na podstawie art. 385 k.p.c. oddalił apelację jako bezzasadną.
O kosztach postępowania apelacyjnego orzeczono w punkcie 2. wyroku na podstawie art. 98 § 1 i 3 k.p.c. w zw. z
art. 99 k.p.c. zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu. Na koszty poniesione przez stronę powodową w
tym postępowaniu złożyło się wyłącznie wynagrodzenie jej pełnomocnika w osobie radcy prawnego, którego wysokość
ustalono w oparciu o § 2 ust. 1 i 2, § 6 pkt 3 w zw. z § 12 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia
28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów
pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz.U.2013.490 j.t. ze zm.).