tutaj

dobry sposób na nud´
Êwietlica
edukacyjna
martyna bàk
ma jedenaście
lat. – Uczymy
się tutaj wielu
nowych rzeczy
i
spotykamy
z
ciekawymi
ludźmi. Lubię tu
przychodzić, bo
jest wesoło.
natasza nastulska
jest uczennicą
czwartej klasy.
– Lubię zajęcia
informatyczne,
gdyż dużo się
tutaj nauczyłam.
Lubię też gry i
zabawy w świetlicy.
karolina tuszewicka
ma 10 lat, chodzi
do trzeciej klasy.
–
Najbardziej
lubię zajęcia animacyjne,
które
prowadzi
pan
Tomek. Podobają
mi się również
zajęcia komputerowe.
patio pe∏ne dzieciaków
Zabawa w Collegium
To był niezwykły dzień. Dużo radości, gry, zabawy, konkursy, karaoke i dyskoteka.
A oprócz tego kolorowy stół pełen słodkości. Tyle atrakcji czekało na dzieci 1 czerwca w Collegium Polonicum
Dzień Dziecka to najbardziej niezwykły dzień w roku. – Zależało nam na
tym, żeby zrobić coś niepowtarzalnego. Dzieci podpowiedziały nam, w
jaki sposób chciałyby spędzić swoje
święto. A pracownicy fundacji starali
się spełnić ich marzenia – mówi
Marzena Słodownik, koordynator
projektu Taaaaki Room.
Wymarzony prezent
Do udziału w uroczystości zaproszone zostały dzieci, które uczęszczają
na zajęcia do świetlicy edukacyjnej
i na kursy językowe organizowane
przez Fundację na rzecz Collegium
Polonicum.
Impreza rozpoczęła się o godzinie
16.00. Na Patio w Collegium Polonicum zebrało się sześćdziesięcioro
dzieci. Najpierw był konkurs plastyczny, który cieszył się olbrzymim
zainteresowaniem. Dzieciaki namalowały wymarzone miejsce na spędzanie wakacji i wymarzony prezent na
Dzień Dziecka. Opiekunowie zaproponowali również zabawy ruchowe i
karaoke. Potem była dyskoteka.
– Zabawie towarzyszyła wspaniała
atmosfera. Bardzo podobała mi się
żywiołowość i spontaniczność dzieci.
W ich oczach widać było radość –
mówi Katarzyna Buchwald z Fundacji.
– Okazało się, że nie trzeba dużych
środków, żeby zrobić fajną imprezę
i sprawić frajdę dzieciakom. Cieszy
mnie również to, że rodzice włączyli
się do wspólnej zabawy.
Collegium dla dzieci
Organizowanie imprez dla dzieci na
terenie wyższej uczelni to dobry sposób na oswajanie dzieci z placówką.
– Dzięki temu, że świętowaliśmy
Dzień Dziecka w Collegium Polonicum, uczestnicy imprezy mogli się
przekonać, że jest to miejsce otwarte
również dla nich – mówi Karolina
Lachowicz z Centrum Edukacji Językowej w FCP. – Dzieci przyzwyczajają
się w ten sposób do naszej uczelni.
Myślę, że kiedyś będą chciały tu
studiować.
Świetlica edukacyjna powstała w ramach projektu „Taaaaki Room”. Do tego celu zaadaptowaliśmy jedno
z pomieszczeń Collegium Polonicum. Powstało wspaniałe` miejsce, które integruje dzieci podczas wspólnych zajęć edukacyjnych i animacyjnych. Naszym celem jest promowanie wiedzy i niekonwencjonalnych
metod nauczania. Grupa świetnych opiekunów i wolontariuszy przyczyniła się do tego, że dzieci bardzo
chętnie uczestniczyły w zajęciach. Nasi podopieczni nauczyli się pracować w grupie.
Projekt „Taaaaki Room” finansowany jest ze środków Fundacji PZU.
dawid pieniàʺek
jest
siedmiolatkiem, chodzi
do
„zerówki”.
Do
świetlicy
przychodzi z siostrą. – Lubię tu
przychodzić, bo
jest wesoło. Tutaj
możemy
pisać
kredą po tablicy.
ma∏gosia pieniàʺek
chodzi do klasy
trzeciej. – W
świetlicy pracują
wspaniali wychowawcy. Są dla
nas bardzo mili.
Tu jest dużo lepiej niż w szkole.
Możemy
mieć
własne zdanie przy tworzeniu naszej strony internetowej.
maciek raus
ma dziesięć lat,
jest
uczniem
klasy czwartej.
– Chodzę na
zajęcia
języka
niemieckiego i informatyki. Jestem
zadowolony, że
mogłem
tutaj
nauczyć się projektowania stron
internetowych.
dagmara stadie
to uczennica piątej
klasy. – Chodzę
na angielski i niemiecki. Bardzo mi
się tu podoba, bo
jest fajna atmosfera. Można dowiedzieć się wielu
nowych rzeczy i
zapytać panią o wszystko.
agata dobosz
ma
dwanaście
lat, uczęszcza na
niemiecki i angielski. – Panie, które
prowadzą zajęcia
są bardzo miłe,
poświęcają nam
dużo czasu. Od
kiedy przychodzę
do świetlicy, dostaję lepsze oceny
w szkole.
patrycja szary
przychodzi na niemiecki i angielski.
Ma dziesięć lat.
– Tutaj uczymy się
poprzez zabawę.
Zajęcia w świetlicy
są bardzo ciekawe, nauczyłam się
tu bardzo dużo.
klaudia raus
jest jedenastolatką.
W świetlicy uczy się
języka
niemieckiego. – Bardzo
lubię panią, która
prowadzi zajęcia.
W ciekawy sposób
przekazuje
nam
swoja wiedzę. Bardzo chciałabym, żeby takie zajęcia
były prowadzone w przyszłym roku.
dajana kudrelek
przychodzi
do
świetlicy,
żeby
doskonalić język
niemiecki. Ma 11
lat. – Od czasu,
gdy tutaj przychodzę, poprawiły mi
się oceny z języka
niemieckiego.
A
pani, która prowadzi zajęcia jest
bardzo fajna.
natalia maciejewska
jest uczennicą klasy trzeciej. – Zajęcia w świetlicy to
wspaniały sposób
spędzania wolnego czasu. Przychodzę na niemiecki i
jestem bardzo zadowolona. Bardzo
lubię panią, która
uczy nas języka.
bartek miko∏ajczyk
jest
uczniem
klasy piątej. – W
świetlicy uczę się
języka niemieckiego. Pani w bardzo
ciekawy sposób
przekazuje nam
wiedzę. Teraz dużo
lepiej radzę sobie
z tym językiem w szkole.
shakira pana
dyrektora
Dużo ciekawych pytań, dużo zaskakujących odpowiedzi – interesujące
spotkanie i stół pełen słodyczy
12 marca o godzinie 16.00 poszliśmy
do Fundacji na rzecz Collegium Polonicum. Spotkaliśmy się tam z pracownikami i dyrektorem. Chcieliśmy
zobaczyć jak wygląda fundacja i jak
się w niej pracuje. Na początku naszej
wizyty obejrzeliśmy film o fundacji i
innych organizacjach pozarządowych,
działających na terenie gminy. Potem
rozmawialiśmy z dyrektorem panem
Sławkiem Małyszkiem i zadawaliśmy
mu wiele ciekawych pytań. Dowiedzieliśmy się, że pan dyrektor ma na drugie
imię Piotr, a na trzecie Wojciech. Pan
Sławek jest dyrektorem fundacji od
niedawna. Powiedział nam, że bardzo
mu się tu podoba. Jest prawnikiem z
zawodu, ma 26 lat, a jego znak zodiaku
to lew. Pochodzi z Leszna. Tam uczył się
w liceum, gdzie poznał swoją narzeczoną Anię.
Lubi czytać książki a najbardziej „Przygody Tomka”. Lubi oglądać bajki, serial
„Przyjaciele”, uwielbia podróżować i
jeść pizzę. Pan Sławek ma królika, który wabi się Shakira. Bardzo lubi też psy
i często bawi się z pupilem koleżanki.
Najbardziej ze wszystkich zwierząt
nie lubi węży. Pan Sławek przyznał,
że lubi i umie gotować, a najbardziej
potrawy z kuchni włoskiej. Ulubiona
aktorka dyrektora to Sandra Bullock.
Nasz rozmówca opowiedział nam, że
bardzo lubi wiosnę, kolor zielony, lubi
też tańczyć. Pasją pana Sławka jest makrofotografia motyli. Nie lubi natomiast
chodzić do fryzjera i do dentysty. Nie
lubi też dyskotek, ale często chodzi na
koncerty.
Gdy skończyło się spotkanie z dyrektorem, pracownicy fundacji zaprosili nas
na słodki poczęstunek.
13-tego w piàtek
Miły lokal, gościnna właścicielka i pyszny deser
– popołudniowa wizyta w kawiarni
13 kwietnia o godzinie 17.30 poszliśmy
do kawiarnio – księgarni Biogr@fé,
znajdującej się na terenie Collegium
Polonicum w Słubicach. Spotkaliśmy
się tam z panią Adrianną Świąder, która jest właścicielką lokalu. Biogr@fé to
bardzo przytulne miejsce. Można napić
się tam kawy i herbaty, można też zamówić pyszny owocowy koktajl. Goście
mogą zaopatrzyć się w książki, skorzystać z Internetu i ksero. Pani Ada okazała się bardzo gościnna i przyjęła nas
wspaniale. Usiedliśmy przy stolikach
na bardzo wygodnych kanapach i zadawaliśmy właścicielce różne pytania.
Dowiedzieliśmy się, że pani Ada ma 22
lata i pochodzi z Bydgoszczy. Studiuje
informatykę w Collegium Polonicum.
Właścicielka lokalu ma narzeczonego
Marka, który razem z nią prowadzi kawiarnio – księgarnię.
Pani Ada powiedziała nam, że kawiarnia Biogr@fé powstała po koniec
listopada. Częstymi gośćmi lokalu są
studenci. Tutaj też organizowane są
wieczorki dla seniorów.
Taniec, śpiew i pająki
Dowiedzieliśmy się, że nasza rozmówczyni bardzo lubi swoją pracę, a jej hobby to taniec i śpiew. Kiedyś należała do
chóru i grała na pianinie. Właścicielka
kawiarni lubi słuchać muzyki, przede
wszystkim rocka, a jej ulubiona książka
to „Jasne błękitne okna”. Pani Ada lubi
uprawiać sport, a przede wszystkim
pływanie. Uwielbia chodzić do sklepów z odzieżą, latać samolotami, jeść
słodycze i owoce morza. Pani Ada lubi
zwierzęta, w szczególności psy. Boi się
natomiast szczurów i pająków.
Gdy skończyliśmy zadawać pytania,
pracownicy kawiarni zaprosili nas na
poczęstunek. Delektowaliśmy się tortem truskawkowym i mleczno – owocowymi koktajlami.
spotkanie na dachu
Laboratoria, biblioteka, akwarium i
taras widokowy – wycieczka po Collegium Polonicum
11 czerwca zwiedziliśmy Collegium
Polonicum. Po budynku oprowadził nas
dyrektor CP, dr Krzysztof Wojciechowski. Spotkaliśmy się w gabinecie pana
dyrektora. Potem poszliśmy na dach,
gdzie znajduje się taras widokowy.
Obejrzeliśmy okolice Słubic i Frankfurtu z lotu ptaka. Następnie pan Krzysztof pokazał nam pracownię chemiczną i
laboratorium językowe. Bardzo nam się
tam podobało. Zwiedziliśmy też akwarium. Potem wjechaliśmy windą na
górę i przeszklonym łącznikiem poszliśmy do biblioteki CP. Tam oglądaliśmy
wystawę poświęconą Januszowi Korczakowi. Pan dyrektor przybliżył nam
sylwetkę tego niezwykłego Polaka.
Usiedliśmy w czytelni i zadawaliśmy
panu dyrektorowi przygotowane pytania. Dowiedzieliśmy się, że pan Krzysz-
tof Wojciechowski został dyrektorem
Collegium Polonicum w październiku
1994 roku.
Mały Książę i szparagi
Bardzo lubi swoją pracę, chociaż ma
codziennie dużo obowiązków. Jest
odpowiedzialny za cały budynek i
wszystkich pracowników. Zajmuje
się też pisaniem prac naukowych Pan
Krzysztof Wojciechowski pochodzi z
Warszawy. Obecnie mieszka w Słubicach. Nasz rozmówca bardzo lubi
czytać książki, szczególnie eseje. Jego
ulubioną książką z dzieciństwa jest
„Mały Książę”. Uwielbia słodycze,
zsiadłe mleko z ziemniakami i szparagi. Lubi pływać, jeździć na rowerze
i konno. Pan dyrektor zafascynowany
jest światem przyrody. Zbiera figurki
słoni, ponieważ uważa, że przynoszą
szczęście. Pan Krzysztof bardzo lubi
dzieci. Dwójka jego starszych dzieci
jest już dorosła. Ma też kilkumiesięczną córeczkę Julcię.
Pan dyrektor bardzo lubi podróżować.
Gdy miał 14 lat, wyjechał sam na wycieczkę do NRD. Nasz rozmówca nie
lubi chodzić do dentysty. Jeżeli jednak
musi, zawsze prosi o zastrzyk znieczulający. Boi się, że może wybuchnąć wojna, i że mogą się skończyć pieniądze na
Collegium Polonicum.
adrian wojgieniec
ma dwanaście lat.
Chodzi na niemiecki, angielski i
informatykę. – Zajęcia w świetlicy to
dobry sposób organizowania czasu.
Lubię spotkania z
ciekawymi ludźmi.
Podczas tych spotkań można się dużo
dowiedzieć.
magda horyza
ma trzynaście lat.
Do świetlicy przychodzi na zajęcia
języka niemieckiego i angielskiego.
– Mamy zajęcia z
fajnymi nauczycielami.
Przekazują
nam swoją wiedzę
w ciekawy sposób. Dużo się tutaj
nauczyłam.
magda góra
chodzi do trzeciej
klasy. W Collegium
uczy się języka
angielskiego. – Podoba mi się tutaj to,
że organizowane są
dla nas różne zajęcia. Jest wesoło, a
oprócz tego możemy się dużo nauczyć.
przygoda z radiem
Profesjonalny wywiad, zaskakujące pytania i torba prezentów
– spotkanie z panią Moniką Walkowiak
21 marca o godzinie 16.00 odwiedziła
nas pani Monika Walkowiak. Na początku wizyty opowiedziała nam o swojej
pracy. Pani Monika jest dziennikarką w
Radiu Zachód, w którym pracuje osiem
lat. Radio Zachód to regionalna rozgłośnia Polskiego Radia. Swoim zasięgiem
obejmuje województwo lubuskie. Pani
Monika pracuje jako redaktor i zbiera
ciekawe informacje z naszego terenu.
Przyniosła do świetlicy mikrofon, laptop i dyktafon, wszystkie narzędzia
potrzebne do pracy. Potem zrobiła z
nami wywiad. Nagrała nasze wypowiedzi i wszystko zapisała w komputerze.
Korzystając z profesjonalnego oprogramowania wyczyściła zbędne odgłosy i
przerwy. Po kilku minutach odtworzyła
nam przygotowany wywiad. Okazało
się, że drugie nagranie jest dwa razy
krótsze od pierwszego.
Lubi zadawać pytania
Pani Monika została dziennikarką
przez przypadek. Zawsze chciała pracować jako nauczycielka. Mąż pani
Moniki wysłał podanie do rozgłośni i
tak zaczęła się jej przygoda z radiem.
Lubi swoją pracę, gdyż w ten sposób
może poznawać wielu ciekawych ludzi
i zadawać im pytania. Kiedyś robiła wywiad z panią Anną Seniuk, znakomitą
polską aktorką.
Pani Monika mieszka i pracuje w Słubicach, ma męża i trzyletniego synka.
Lubi czytać, ale wciąż brakuje jej na
to czasu. Lubi książki Paulo Coelho i
Katarzyny Grocholi. Ostatnio zauroczył
ją wywiad – rzeka z prof. Bartoszewskim. Pani redaktor nie boi się chodzić
do dentysty, ale boi się pająków. Lubi
zwierzęta, podróże i różne gatunki muzyki. Preferuje klasyczny styl ubierania
się. Pani Monika uwielbia słuchać Anny
Marii Jopek i oglądać serial Magda
M. Podoba się jej rumba w wykonaniu
Kingi Rusin.
Pani Monika przyniosła nam torbę prezentów. Dostaliśmy daszki na głowę,
breloczki do kluczy i naklejki. Wszystkie przedmioty zawierały logo Radia
Zachód.
sara durkalec
ma trzynaście lat,
chodzi na angielski. – Przychodzę
tu od niedawna i
bardzo mi się tu
podoba.
Dowiedziałam się o zajęciach od koleżanki.
Namówiła
mnie,
żebym zaczęła tu przychodzić.
kasia nizia∏ek
jest
uczennicą
klasy
trzeciej,
ma dziesięć lat.
– Zajęcia w świetlicy bardzo mi się
podobają.
Tutaj
dzieci miło spędzają czas. Lepiej
przyjść tutaj niż
spędzać czas przed telewizorem.
przemek wojgieniec
to jedenastolatek,
który chodzi na
zajęcia
informatyczne i języka
niemieckiego.
– Jest fajnie, tutaj
uczymy się i bawimy, gramy w różne
gry. Na informatyce pan czasami pozwala pograć w gry
komputerowe.
klaudia hawryluk
ma dziewięć lat i
uczy się angielskiego. – Lubię się
uczyć przyrody. O
Przyrodzie i środowisku uczymy się
też na angielskim.
Bardzo mi się tu
podoba.
natalia augustyniak
ma osiem lat. W
świetlicy uczy się
języka angielskiego. – Podoba mi
się język angielski.
Tutaj w świetlicy
zetknęłam się z
angielskim po raz
pierwszy.
eko – lekcja
Czy wiedzieliście, że trzeba ściąć 17
drzew, żeby wyprodukować tonę papieru? My już wiemy. Wiemy także, że
z butelek PET można wyprodukować
polar a z kartonów po sokach – płyty
wiórowe
klaudia lechowska
chodzi do trzeciej
klasy.
Uczęszcza
na zajęcia języka
angielskiego. – Mój
tata zna angielski
i zachęcił mnie,
żebym się go uczyła. W taki sposób
zaczęłam tu przychodzić.
sonia schram
to dwunastolatka, która uczy się w
świetlicy
angielskiego. – Tu naprawdę jest bardzo
fajnie. Oprócz tego,
że się uczymy, spędzamy tu miło czas.
Bardzo lubię naszą
panią.
31 maja odwiedziła nas pani Agnieszka Szkoda, która pracuje w CZG-12 w
Długoszynie. Jej praca polega na prowadzeniu zajęć dla dzieci i edukowaniu
ich w zakresie ochrony środowiska.
Dowiedzieliśmy się także, że wszyscy
ludzie są producentami odpadów i dlatego powinniśmy brać odpowiedzialność za środowisko naturalne. Pani
Agnieszka wytłumaczyła nam w jaki
sposób powinniśmy segregować odpa-
dy i co trzeba zrobić, żeby z odpadów
powstały całkiem nowe rzeczy.
Potem wysypała na podłogę odpady i
rozdała nam worki w różnych kolorach.
Musieliśmy posegregować papier,
szkło, plastik i metal. I udało nam się.
Posegregowaliśmy odpady niemal
bezbłędnie!
Pani Agnieszka chciała zostać przedszkolanką i kształciła się w tym kierunku. Potem jednak zaczęła studiować
ochronę środowiska. Można powiedzieć, że połączyła dwie swoje pasje,
gdyż zajmuje się edukacja ekologiczną
dzieci. Pracuje w CZG-12 sześć lat i bardzo lubi swoją pracę. Nasza rozmówczyni mieszka w Sulęcinie, z mężem i
trzyletnią córeczką. W domu ma rybki
i chomika. Pani Agnieszka lubi jeździć
na rowerze i czytać książeczki swojej
córeczce. Powiedziała nam też, że nie
boi się chodzić do dentysty. Boi się natomiast węży i pająków. Pani Agnieszka
lubi ptasie mleczko i zupę pomidorową.
Na koniec spotkania dostaliśmy od naszego gościa książeczki o obiegu wody
w przyrodzie. Bohaterem książeczki
jest kropelka.
Nasza świetlica znajduje się w
Collegium Polonicum w sali 01.
Powstała w ramach projektu
„Taaaaki Room”, który finansowany jest przez Fundację PZU.
Przychodziły tutaj dzieci ze
słubickich szkół podstawowych.
Świetlica czynna była od poniedziałku do piątku między godziną 16.00 a 19.00.
Podczas zajęć uczyliśmy się języka niemieckiego i angielskiego.
Na zajęciach informatycznych
projektowaliśmy i tworzyliśmy
naszą stronę internetową. Tutaj
też bawiliśmy się, graliśmy w
różne gry i spotykaliśmy się z
ciekawymi ludźmi. Polubiliśmy
zajęcia plastyczne i praktyczne,
kalambury i pisanie tekstów na
naszą stronę.
Dzięki zajęciom w świetlicy
ciekawie i twórczo spędziliśmy
wolny czas. Chcecie wiedzieć
co robiliśmy przez tych kilka
miesięcy? O wszystkim możecie
przeczytać w tej publikacji.
Zapraszamy również do obejrzenia naszej strony internetowej.
Ona jest odzwierciedleniem
naszej pracy!
www.swietlica.fundacjacp.org
warsztaty dla nauczycieli
Od marca do czerwca dziesięcioosobowa grupa nauczycieli brała udział w warsztatach zorganizowanych w ramach projektu „Taaaaki Room”.
Tutaj zdobywali wiedzę z zakresu pisania projektów
go projektu jest przede wszystkim budżet. Co trzeba zrobić, żeby poprawnie
skonstruować budżet, opowiedział
Maciej Marycki, księgowy Fundacji
na rzecz Collegium Polonicum. Maciej pokazał również, w jaki sposób
przygotować sprawozdanie końcowe
projektu.
Projekt „Taaaaki Room” przeznaczony był nie tylko dla dzieci. Jednym z
celów projektu było zintegrowanie
środowiska nauczycieli i podniesienie
ich umiejętności w obszarze projektowym.
– Staraliśmy się zachęcić nauczycieli
do wzięcia udziału w naszych warsztatach. Wysyłaliśmy listy do dyrektorów
szkół i zamieściliśmy informację na
naszej stronie internetowej – mówi
Marzena Słodownik, koordynator
projektu „Taaaaki Room”. – Jesteśmy
zadowoleni, że udało się stworzyć
grupę, która chciała zdobyć wiedzę
projektową.
Chcieć to móc
ma∏gorzata jaʺdʺewska
ma bogate doświadczenie w zarządzaniu projektami. Jest uznanym
szkoleniowcem w
zakresie projektów
edukacyjnych. Jako
specjalista Programu Euro-NGO w latach 2003-2005
doradzała w zakresie tworzenia
stowarzyszeń i fundacji na terenie
powiatu międzyrzeckiego. Udzielała
również konsultacji dotyczących
budowy projektów, zarządzania projektami oraz ich ewaluacji. Od 2005
roku pełni funkcję europejskiego
koordynatora programu ComeniusSokrates 1. Małgorzata Jażdżewska
jest także autorem publikacji na temat projektów edukacyjnych na portalu www.serwissamorządowy.pl.
– Małgorzata Jażdżewska opowiedziała uczestnikom warsztatów w jaki
sposób działa program Comenius-Sokrates, i jakie korzyści dla szkoły wynikają z uczestnictwa w tym programie
– opowiada M. Słodownik.
Projekt – krok po kroku
Kolejny warsztat poświęcony był
przede wszystkim pracy nad wypełnieniem wniosku. – Zależało nam na
tym, żeby zwrócić uwagę nauczycieli
na sprawy formalne i merytoryczne
– dodaje koordynator projektu.
Zajęcia poprowadził Krzysztof Brosz,
który przedstawił uczestnikom przykład dobrze napisanego projektu.
– Uczestnicy bardzo byli bardzo zado-
woleni z tej prezentacji. Podczas zajęć
dowiedzieli się, co trzeba zrobić, żeby
napisać dobry projekt i osiągnąć sukces – mówi. M. Słodownik.
Po przerwie z uczestnikami warsztatów spotkał się Tomasz Stefański
ze SMOK-a, który zajmuje się grafiką
komputerową. Przedstawił kilka przykładów promocji wybranych projektów i imprez.
– Dużą rolę podczas realizacji projektu odgrywa promocja. Żeby zachęcić
środowisko lokalne do udziału w realizowanym projekcie, trzeba zadbać o
przygotowanie plakatów i ulotek oraz
zainteresować media tym, co chcemy
zrobić – opowiada M. Słodownik.
Ważnym elementem dobrze napisane-
magda górecka
pracuje w Zespole
Szkół
Technicznych. Uczy języka
angielskiego.
– Na zajęciach
mogliśmy poznać
projekt od A do
Z. Dowiedzieliśmy
się, gdzie szukać
pieniędzy i do jakich instytucji można składać wnioski. Do tej pory nie
miałam pojęcia, że poprzez pisanie
projektów, można zrobić tak dużo
dla młodzieży.
benona skrzypek
jest dyrektorem
szkoły w miejscowości Nożyno na
Kaszubach.
Od
2004 roku prowadzi Fundację
Kaszubskie Słoneczniki. – Pierwszy raz zaprezentowałam swoją działalność na tego
typu spotkaniu. Zależało mi na tym,
żeby pokazać przykłady projektów,
które wzbogacają ofertę edukacyjną
i pokazują zupełnie nowe metody
pracy z dziećmi.
nie szkolenie, żeby nabyć umiejętności komunikacyjne. To ułatwi potem
pracę z dziećmi i młodzieżą.
Benia
Skrzypek
zaprezentowała
uczestnikom kilka dobrych projektów,
które zrealizowała. – Nauczyciele
mają głowy pełne pomysłów. A tego
typu warsztaty mogą pomóc w realizacji tych pomysłów – dodaje. – Cieszy
mnie, że spotkałam się tutaj z takim
miłym przyjęciem. Przed spotkaniem
byłam bardzo stremowana. Ale pozytywna informacja od nauczycieli
na początku spotkania, sprawiła, że
zupełnie bezstresowo podzieliłam się
z nimi swoim doświadczeniem.
Na ostatnim spotkaniu, które odbyło
się 21 czerwca, wszyscy uczestnicy
otrzymali zaświadczenia o ukończeniu
warsztatów.
Pierwsze koty za płoty
Pierwszy, wprowadzający warsztat,
odbył się w marcu. Zajęcia poprowadził dr Krzysztof Wojciechowski,
dyrektor Collegium Polonicum, który
opowiedział o roli organizacji pozarządowych na terenie gminy Słubice.
Potem był warsztat ewaluacyjny,
podczas którego omówione zostały
problemy i potrzeby środowiska nauczycieli w słubickich szkołach. Zajęcia prowadzili Krzysztof Brosz i Darek
Patoleta z Fundacji na rzecz Collegium
Polonicum.
15 maja odwiedziła nas Małgorzata
Jażdżewska, która ma bogate doświadczenie w zarządzaniu projektami. Jest uznanym szkoleniowcem w
zakresie projektów edukacyjnych.
11 czerwca zajęcia poprowadziła Benona Skrzypek, która przyjechała do
Słubic z miejscowości Nożyno na Kaszubach. – Takie warsztaty są bardzo
potrzebne. Gdy nauczyciele będą się
rozwijali, skorzystają na tym uczniowie – mówi B. Skrzypek. – Nauczyciele
posiadają ogromną wiedzę. Uważam
jednak, że powinni przejść odpowied-
Zespół projektu: Tomek Bielańczyk, Joasia Szłapka, Ola Ziomko, Bartek
Cieśluk, Marzena Słodownik i Monika Barszczewska
REDAKCJA
Teksty: Marzena Słodownik oraz dzieci ze świetlicy: Weronika Szymczak, Karolina
Baran, Przemek Wojgieniec, Adrian Wojgieniec, Kasia Baran, Natasza Nastalska,
Martyna Bąk, Klaudia Cieśluk, Marcel Cieśluk, Kasia Niziołek, Małgosia Pieniążek,
Karolina Tuszewicka | Redakcja: Marzena Słodownik | Zdjęcia: Marzena Słodownik,
Monika Barszczewska, Karolina Lachowicz, Adam Czerneńko | Projekt graficzny i
skład: Tomasz Stefański | Publikacja została wydana ze środków Fundacji PZU
iga majek
pracuje w Szkole
Podstawowej nr
3. Uczy języka
polskiego i historii. – Do tej pory
pojęcie „projekt”,
było dla mnie
zupełnie
obce.
Tutaj
poznałam
wszystko od początku. Ważne dla
mnie było to, że oprócz teorii była
również i praktyka. Zaprezentowano
nam konkretne przykłady i ciekawe
pomysły. A poza tym, na zajęciach
panowała bardzo miła atmosfera.