Hasło gniewosz-plamisty

gniewosz plamisty
(zoologia leśna, gady), (łac. Coronella austriaca) gatunek węża z rodziny wężowatych Colubridae. Budowa
delikatna, ciało wysmukłe i zwinne. Długość ciała 70-90 cm. Głowa mała, płaska, słabo odgraniczona od
reszty ciała, w przedniej części lekko zaokrąglona. Nozdrza na środku tarczek nosowych. Łuski
grzbietowe sześcioboczne, gładkie, ściśle przylegają do siebie. Ubarwienie samców jaśniejsze niż
ubarwienie samic. U samców grzbiet brązowy lub ciemnobrązowy, w samic szary lub szaro-brązowy.
Spód ciała samców w przewadze brunatnoczerwony lub pomarańczowy, u samic - szary i szaroczarny. Na
całym ciele liczne ciemne plamki. Układ plam niekiedy przypomina zygzak żmii, w związku z czym te dwa
gatunki są często mylone. Po bokach głowy dwa ciemne pasy - od otworów nosowych, przez oko do tyłu
głowy i często aż na tułów. Opisano liczne odmiany barwne. Zasiedla lasy, preferuje miejsca
nasłonecznione - polanki leśne, zbocza gór i skalistych wąwozów. Poluje na jaszczurki, obezwładnia je
oplatając swoim ciałem. Gody w maju. Towarzyszą im walki samców. Gatunek jajożyworodny. Urodzenia
młodych (do 15) w sierpniu-wrześniu. Zimuje od października do kwietnia. W Polsce występuje na terenie
całego kraju, ale jest nieliczny. Ściśle chroniony, objęty ochroną czynną. W Polskiej czerwonej księdze
zwierząt ma status gatunku wysokiego ryzyka, narażonego na wyginięcie. Wymieniony w II załączniku
Konwencji Berneńskiej.
ŹRÓDŁO (AUTOR)
Berger L. 2000. Płazy i gady Polski. Klucz do oznaczania. Wydawnictwo Naukowe PWN,
Warszawa-Poznań.
Klimaszewski K. 2013. Płazy i gady. MULTICO Oficyna Wydawnicza, Warszawa.
Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 6 października 2014 r. w sprawie ochrony gatunkowej
zwierząt. Dz. U. z 2014 r. poz. 1348
Publikacje powiązane tematycznie
Juszczyk W. 1974. Płazy i gady krajowe. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa.
Klimaszewski K. 2013. Płazy i gady. MULTICO Oficyna Wydawnicza, Warszawa.
Blab J. i Vogel H. 1999. Płazy i gady Europy Środkowej. MULTICO Oficyna Wydawnicza, Warszawa.
Głowaciński Z. i Rafiński J. (red.) 2003. Atlas płazów i gadów Polski. Status - rozmieszczenie - ochrona.
Instytut Ochrony Przyrody PAN, Warszawa-Kraków.
Aulak W. i Rowiński P. 2010. Tablice biologiczne kręgowców. Wydawnictwo SGGW, Warszawa.
Gierliński G., Grabowska J., Grabowski M., Jaskuła R. 2014. Ilustrowana encyklopedia płazów i gadów
Polski. Dom Wydawniczy PWN Sp. z o.o., Warszawa.