Gazeta Ruchu Abstynenckiego

Transkrypt

Gazeta Ruchu Abstynenckiego
Gazeta
Ruchu
Abstynenckiego
NR 5 (55)
X–listopad
2012
ISSN 1734-5308
PUŁAPKI
i SPOSOBY
UDZIELANIA
POMOCY
N
iezłym sposobem rozumienia pojęcia pomocy może być gra słów,
pokazująca jej istotę i kierunek aktywności ludzi podejmujących się pomagania. Otóż, – kiedy dobrze sobie z czymś
radzimy, jesteśmy zdolni do osiągania
celów, zaspokajania potrzeb, pokonywania trudności – mamy w sobie MOC
– zdolność i odpowiednie zasoby do tego (chęć, odwagę, energię, kondycję,
pomysły, wiedzę, umiejętności itp.).
Ale z jakichś powodów może nam tej
mocy nie starczać, a ściślej któregoś
z wymienionych jej wymiarów np. chęci, siły lub rozwiązań. Ogarnia nas wtedy NIE-MOC – słabość, bezradność
pokazująca niedostatek czegoś potrzebnego do wyjścia ponownie
„na prostą” – musimy coś zrobić, aby
ten deficyt uzupełnić – pójść PO-MOC,
po to, aby znowu zaczerpnąwszy tego
czegoś potrzebnego, napełnić się i odzyskać MOC. Może to być SAMO-PO-MOC, kiedy zdobywamy konieczne
nam zasoby własnymi siłami, a czasem
sięgamy PO cudzą MOC – u jakiegoś
pomagacza.
Ta zabawa słowami pokazuje, że
pomaganie w istocie polega na dostarczaniu drugiemu człowiekowi czegoś,
czego mu aktualnie brakuje do satysfakcjonującego funkcjonowania (a czasem – wręcz – do przeżycia). Może to
być pomysł, informacja, skłonienie
do refleksji, ale także konkretne wyręczenie – jakaś forma opieki – zakupy
czy ugotowanie obiadu lub dostarczenie niezbędnego materialnego dobra,
choćby pożyczenie pieniędzy.
Warto jednak zwrócić tu uwagę
na dwa aspekty pomagania widoczne
w tej grze słów: po pierwsze – po-moc
może zacząć się dopiero, gdy pojawi się
rzeczywisty niedostatek mocy. Nie jest
pomocą wyręczanie człowieka w czymś,
co mógłby i powinien sam zrobić, mimo
iż nawet często twierdzi, że jest inaczej.
A więc pomaganie wiąże się z pewną
formą obiektywizacji zaradności i zaso(dokończenie na str. 4)
Tematy warszawskie
Pomniki króla
Jana III Sobieskiego
„Słońce odbiło blask na tarczach” – Refulsit sol in clypeis
N
ie było większego monarchy w dziejach Polski, niż król Jan III Sobieski. Był godnym naśladowcą swojego
pradziadka hetmana wielkiego koronnego Stanisława Żółkiewskiego i jak on
był wodzem walecznym, otoczonym
nimbem sławy. Po bitwie pod Wiedniem
w 1683 r., kiedy to uchronił Europę
przed turecką nawałnicą, chrześcijanie
nazwali go Obrońcą Wiary, zaś Turcy
Lwem Lechistanu.
Kiedy to wszystko było? Dawno temu, bo już minęło ponad 300 lat, ale
sława Jana III Sobieskiego jest nadal
żywa.
Władcy tego formatu należy się pamięć, cześć i szacunek, których wyrazem są pomniki. W Warszawie są dwa
pomniki Sobieskiego. Ten najbardziej
znany, na mostku przy ul. Agrykoli,
wiąże się z innym królem, Stanisławem Augustem Poniatowskim. Poniatowski w przeciwieństwie do Sobieskie-
Pomnik Sobieskiego na mostku przy Agrykoli
go nie cieszył się dobrą sławą wśród
Polaków, gdyż przez swoją polityczną
nieudolność dopuścił do trzech zaborów. Niemniej jednak pamiętał o swoich lepszych od niego poprzednikach
na tronie polskim, czemu dał wyraz
przy dekoracji zarówno Zamku Królewskiego jak i prywatnej rezydencji
w Łazienkach.
Wykonanie pomnika Sobieskiego
przy Agrykoli zlecił Poniatowski swoim
dwóm rzeźbiarzom Andrzejowi Le Brunowi i Franciszkowi Pinckowi w 105
rocznicę Wiktorii Wiedeńskiej. Ufundowanie pomnika miało podobno kontekst polityczny. Rosja, kraj miły sercu
Lwowski pomnik Sobieskiego w Gdańsku
Poniatowskiego, szykowała się do wojny z Turcją i przez budowę pomnika
król spodziewał się wywołać nastroje
antytureckie, co mu się nie udało.
Pozostał pomnik, który w ocenie
wielu Warszawiaków także nie był
do końca udaną kompozycją. Le Brun
wzorował się na doskonałym barokowym pomniku stojącym w apartamentach w pałacu w Wilanowie, ale wątpliwości budzą jego proporcje. Wysoki
na 4 m pomnik przedstawia Jana
III w rycerskiej zbroi, w hełmie z pióropuszem, na koniu z uniesionymi kopytami tratującymi tureckich wrogów
– jednak postać monarchy jest nieproporcjonalnie wielka w porównaniu z koniem. Najbardziej złośliwi opisywali pomnik słowami „Sobieski na psie”.
Po obu stronach postumentu znajdują się tarcze z inskrypcjami po polsku i po łacinie wsparte na zdobycznej
broni tureckiej: Janowi III, królowi Polski i Wielkiemu Księciu Litewskiemu,
Ojczyzny i sojuszników obrońcy, któregośmy postradali roku 1696. Stanisław
August Król. Roku 1788. W uroczystości odsłonięcia pomnika podobno
wzięło udział 30 tysięcy osób, a już
wkrótce krążył wśród mieszkańców na(dokończenie na str. 2)
Gazeta Ruchu Abstynenckiego
X–listopad 2012
2
X–listopad 2012
3
GRA
GRA
Tematy warszawskie
Pomniki króla
Jana III Sobieskiego
(dokończenie ze str. 1)
stępujący wierszyk:
Pomnik Sobieskiego na Polach Wilanowskich
Bohaterowi Wiednia, co chrześcijan
zbawił
Piękny pomnik z kamienia Stanisław
wystawił,
Dwakroć złotych kosztował trzykroć
bym dołożył
By Stanisław skamieniał, a Jan III ożył.
Powyższy czterowiersz dowodzi, jak
żywa była miłość do Sobieskiego i jak
wielka niechęć do Poniatowskiego.
Pomnik przetrwał wieki i dopiero
w 1999 jakiś wandal urwał rękę figurze Turka, a w 2001 potężna wichura
strąciła głowę króla do wody. Szkody
zostały naprawione, pomnik odrestaurowano.
Warszawa gościła przez 16 lat niemal bliźniaczy, wykonany w brązie pomnik Sobieskiego ze Lwowa, który stał
w parku w Wilanowie. Po II wojnie
światowej znalazł się wśród mieszkańców przesiedlanych z kresów wschodnich. Taki historyczny przesiedleniec
z okolic, w których się urodził (Olesko
1629). W 1966 roku przewieziono pomnik do Gdańska, gdzie zdobi do dziś
plac Targ Drzewny.
Szkoda, że Wilanów pozbył się tego
pomnika, bo wiele lat później w roku
1998 zaczęła się zupełnie współczesna
historia budowy monumentu upamiętniającego króla Jana III Sobieskiego.
Był wielki projekt budowy symbolicznej buławy Sobieskiego w kształcie 72metrowej wieży z restauracją i tarasem
widokowym na szczycie oraz pomnika.
Prezes powstałej wówczas Fundacji
C
Budowy Pomnika Jana III Sobieskiego doprowadził jedynie do budowy pomnika, który stoi na obrzeżach Pól
Wilanowskich przy ul. Przyczółkowej.
Przedstawia on króla siedzącego w fotelu i stojącą obok wyniosłą Marię Kazimierę. U stóp króla leży wyżeł, a drugi wspiera się o jego kolana. Wielki
monarcha i postrach hord tatarskich
został przedstawiony zbyt familiarnie.
A był to wynik podobno demokratycznego głosowania mieszkańców nad
przedstawionymi projektami w konkursie na pomnik. Żartobliwie nazywa
się go „Sobieski, żona i dwa pieski”.
Nie ma ten król szczęścia do pomników. Ten ma lokalizację tymczasową
i dwa lata temu odezwały się głosy, że
gmina Wilanów chce go usunąć. Fundacja odgrażała się, że sprzeda wtedy
pomnik na Allegro.
Zamiast wielkiej wieży stanęła
na Polach Wilanowskich 9-metrowa
buława, którą ze względu na jej kształt
nazwano „trzepaczką do jaj”.
Tyle o pomnikach na ziemi, bo
wspomnieć jeszcze należy, że sława Jana III sięgnęła do gwiazd i to już
w XVII wieku. Wtedy to, zaraz po bitwie pod Wiedniem (1683), słynny
gdański astronom Jan Heweliusz, nazwał odkryty przez siebie gwiazdozbiór
Tarczą Sobieskiego (łacińska nazwa
Scutum Sobiescianum albo Scutum).
Król był miłośnikiem astronomii
i czasami gościł w obserwatorium Heweliusza w Gdańsku.
Doskonałość
jest nawykiem
zy zastanawialiście się kiedyś, jaki wpływ na nasze życie mają nawyki i przyzwyczajenia? Na przykład, gdy uczymy się jazdy na rowerze,
czy prowadzenia samochodu w pierwszym etapie myślimy o niezbędnych
czynnościach, potem już tylko je wykonujemy. Dotyczy to wielu dziedzin
naszego życia. Żeby korzystać z Internetu, biegle posługiwać się klawiaturą przy pisaniu, czy aparatem telefonicznym – uczymy się przez wielokrotne powtarzanie tych samych czynności!
Nie inaczej jest z naszym zachowaniem, czy relacjami, a nawet sukcesami. Nasza osobowość to też suma nawyków i przyzwyczajeń. Nie
rodzimy się z nimi tylko je nabywamy – poprzez powtarzanie. W końcu
stanowią one o tym, jacy jesteśmy. Można powiedzieć, że własne nawyki „wytwarzamy”, dlatego może warto zastanowić się nad tym, co chcemy tworzyć w sobie.
Gazeta Ruchu Abstynenckiego
Zaś nazwa gwiazdozbioru wywodzi
się od herbu Sobieskich Janina, zwanym też Tarczą. Herb królewski to
Tarcza w Tarczy, albo Pole w Polu,
gdzie w polu czerwonym tarcza jest
fioletowa lub brunatna, a w klejnocie
występuje pawi ogon.
Wśród gwiezdnych konstelacji jest
jeszcze jedna wywodząca się od herbu
królewskiego – Byk Poniatowskiego (łac.
Taurus Poniatovii) – nazwana tak w 1777
przez polskiego astronoma z Wilna
Marcina Poczobutta-Odlanickiego na
cześć króla Stanisława Augusta.
Herb Rzeczypospolitej Obojga Narodów
z herbem Jana III w piątym polu
Refulsit sol in clypeis – to inskrypcja
nad głównym wejściem do pałacu Sobieskiego w Wilanowie. Złote słońce śle
promienie sławy króla zwycięzcy spod
Wiednia na złote herbowe tarcze i odbija je na cały świat. Nie docierają jednak
do Wiednia, bo do dzisiaj nie ma tam
żadnego pomnika Jana III Sobieskiego.
Najciemniej jest zawsze pod latarnią.
Danuta Borkowska
Przewodniczka po Warszawie
Bibliografia: I. Grzesiuk-Olszewska, Warszawska
rzeêba pomnikowa, Neriton 2003; http://pl.wikipedia.org; D. Bartoszewicz, 27.05.10 warszawa.
gazeta. pl
PS. W artykule „Marywil i Teatr Wielki” [GRA 4 (54)] w drugim akapicie
wystąpił błąd. Chodzi tam oczywiście o:
„pod koniec XVII wieku”. Czytelników
przepraszam.
Nawyki mogą być złe albo dobre – wszystkie nas charakteryzują, coś
o nas mówią i mają wpływ na nasze relacje z innymi. Na przykład, gdy
ktoś przeklina, często robi to z przyzwyczajenia, z nawyku i już nie zdaje sobie sprawy z tego co robi, nie myśli, że to może być przykre i obraźliwe dla słuchających, że ten nawyk ogranicza zdolność porozumiewania się, jest więc zły dla przeklinającego i jego otoczenia. Nad złymi nawykami czasem wystarczy pomyśleć, by je zmienić, ale też niekiedy ich
pozbycie się to długa i ciężka droga, jak w przypadku uzależnień. Skuteczne przerwanie złego nawyku oznacza konieczność zastąpienia go dobrym. W przypadku przeklinania może to być nauczenie się subtelniejszych sposobów wyrażania emocji, nazywania ich w sposób właściwy,
w przypadku uzależnień chodzi o wypracowanie nowych umiejętności,
nawyku twórczego myślenia, nauczenie się nowych sposobów spędzania
czasu.
Siłę tkwiącą w nawykach można wspaniale wykorzystać do własnego rozwoju. Rodzaj życia, jakiego pragnie człowiek zależy od tego, jakim
jest człowiekiem, co sobą reprezentuje, jakie nawyki w sobie wytworzył.
Zmiana naszych nawyków prowadzi do zmiany nas, bo jak powiedział
Arystoteles: „Jesteśmy tym, co w swoim życiu powtarzamy. Doskonałość
nie jest jednorazowym aktem, lecz nawykiem.”
Hanna Gęściak-Wojciechowska
Na listopadowe nastroje…
L
istopad to niebezpieczna pora pełna zmian pogodowych, fizycznych
i psychicznych, które utrudniają nam
życie. Czujemy większą senność, zmęczenie, nerwowość, miewamy napady
melancholii i depresji, nie mówiąc
o rutynowych grypach, katarach, zapaleniach gardła i łupaniu w kościach.
Skłonność do ulegania pogodzie
i listopadowym brakom słońca idealnie wyczuły koncerny farmaceutyczne.
Co jakiś czas pojawia się na rynku nowy lek specjalnie dla meteoropatów.
Oferuje się też różne zestawy pigułek
zawierające witaminy i mikroelementy, których brak może powodować jesienne dolegliwości. Lepiej jednak listopadowe problemy zwalczyć samemu, mniej ingerując w organizm,
działając przez to zdrowiej, taniej
i przyjemniej.
Aromatyczna mała czarna. Może
niektórzy robią to wyłącznie z przyzwyczajenia, ale kawa rzeczywiście
działa korzystnie na nasz organizm
dzięki zawartym w niej substancjom,
głównie kofeinie, która pobudza
umysł i poprawia samopoczucie.
Objęcia Morfeusza. Wystarczy, że
w porze poobiedniej przeznaczymy
na poczynek na przykład kwadrans
i zdrzemniemy się, a wówczas poprawi
się nam nastrój, a z nim nasza wydolność umysłowa oraz fizyczna.
Gimnastyka nie tylko poranna.
Chodzi tutaj o aktywność ruchową.
Możemy zaraz po wstaniu z łóżka
przy uchylonym oknie wykonać kilka
prostych ćwiczeń, przysiadów, skłonów. Możemy też trochę pobiegać
wokół domu albo krótko pospacerować. Zestaw ćwiczeń nie powinien być
jednak szczególnie forsowny. Nie chodzi o to, by się zmęczyć, ale by ruch
przyniósł przyjemność.
Spotkania ze znajomymi. W kilka
osób łatwiej pokonać uczucie przygnębienia.
Jak nie kawa, to herbata ziołowa.
Specjaliści od ziołolecznictwa przygotowali liczne zestawy ziół, które
działają ochronnie i poprawiają nastrój. W ten sposób pomaga nam na
przykład napar z melisy lub chmielu.
Także kozłek lekarski ma silne działanie uspokajające, a jednocześnie
podnosi koncentrację i sprawność
umysłową.
Tabliczka, ale nie cała. Zjedzenie
kawałka czekolady, zwłaszcza gorzkiej, zdecydowanie poprawia humor
i działa pobudzająco. W czekoladzie
zawarta jest teobromina, która ma
działanie pobudzające, nieco zbliżone
do kofeiny.
Wszystkie witaminy. Są w owocach
i jarzynach. Warzywa powinny być podawane do każdego posiłku, owoce
zaś przynajmniej dwa-trzy razy dziennie. W ten sposób dostarczamy organizmowi wszystkich witamin i minerałów potrzebnych do utrzymania w dobrym zdrowiu, kondycji i nastroju.
Drobne przyjemności. Psychologowie proponują proste sposoby na poprawę nastroju – sprawiać sobie różne
drobne przyjemności, pójść na zakupy, do kina, do teatru.
Więcej światła. Skoro podstawowym problemem naszej jesiennej
ospałości i zmarkotnienia jest brak
światła słonecznego, można zaproponować coś w zamian. Może to być wizyta w solarium, saunie albo wycieczka do krajów o łagodniejszym klimacie.
Pamiętajmy, że sposoby naturalne
na poprawę nastroju i kondycji fizycznej są lepsze od środków farmakologicznych. Badania natomiast pokazują, że aż 46% z nas stosuje leki
jako środek na listopadową chandrę
– a to powinna być ostateczność!
Opr. Maria Lekszycka
èródło: www.marhan.pl
O wyższości integracji … nad grzybobraniem
W
dniu 29 września warszawscy abstynenci udali się na weekend’owe
grzybobranie do Mrózka. Wyjazd zorganizował Artur Zarębski, kierownik
klubu „Stefan” w Bielańskim Stowarzyszeniu Rodzin Abstynenckich. Uczest-
niczyło ponad 30 osób z klubów: „Stefan”, „Reduta” i „Serce”.
Pogoda dopisała, było ciepło, świeciło słońce i humory również mieliśmy
wyśmienite. Podróż umilał nam Zbyszek grając na gitarze i śpiewając piękne piosenki. W marózkowym lesie
grzybów było mało, ale wprawieni
grzybiarze znajdowali je mimo takiej
posuchy. W lepszej sytuacji byli wędkarze. Taaaka ryba brała.
W sobotę wieczorem zorganizowaliśmy ognisko, na którym Zbyszek umilał nam czas grą na gitarze. Dał koncert, który trwał ponad trzy godziny.
Śpiewaliśmy piosenki wtórując artyście. Tyle dla ducha. Dla ciała było
pieczenie kiełbasek nad ogniskiem, były ciasteczka. Na takim wspaniałym
ognisku nigdy jeszcze nie byłam.
W niedzielę grzybiarze od samego
rana podążyli do lasu w poszukiwaniu
grzybów a inni uczestnicy udali się
tamże na spacer, dotlenić się i choć
chwilę poobcować z przyrodą.
Podróż powrotną do domu również
uświetnił śpiew Zbyszka. Dzięki temu
była bardzo przyjemna i wydawała się
krótka. W przyszłym roku chcemy powtórzyć taki wyjazd. Jesteśmy przekonani, że obecność grzybów nie jest konieczna, by grzybobranie spełniło swoja rolę integrującą środowisko.
Grażyna Legoda
Zdjęcia: Marek Szczygieł
Gazeta Ruchu Abstynenckiego
X–listopad 2012
4
GRA
PUŁAPKI i SPOSOBY
UDZIELANIA POMOCY
(dokończenie ze str. 1)
bów – czy osoba, której mielibyśmy w czymś pomóc naprawdę sama nie może tego
zrobić.
Nie jest łatwo stwierdzić, kto
ma wystarczająco, a kto za mało
mocy w sobie. Mimo to nie możemy zwolnić się od próby postawienia diagnozy jego mocy – przyjrzenia się jak ten człowiek radził sobie
w przeszłości, czego już spróbował
i co tkwi w granicach przeciętnych ludzkich możliwości. Widać to dobrze także
w obszarze problemów alkoholowych – ile
to razy przychodzi wątpliwość, czy alkoholik
może przestać pić, wytrwać w trzeźwości lub
unieść konsekwencje swojego postępowania. Wtedy może być już tylko o krok
do prawdziwie współuzależnieniowego wyręczania go, tam gdzie jeszcze sporo jego
własnej zdolności do wzięcia odpowiedzialności za to, co robi. Człowiek naprawdę dużo może – warto wychodzić z tego założenia
oferując pomoc.
Drugim aspektem, który należy
wziąć pod uwagę jest czas. Pomaganie
to coś ograniczonego w czasie – dotąd,
aż ktoś będzie mógł i potrafił sam.
Nieustająca pomoc może wynikać raczej z naszej potrzeby poczucia się lepiej jako pomagający, niż ze słabości
i potrzeb wspomaganego. Oczywiście
bywa tak, że człowiek nigdy nie uzyskuje całkowitej sprawności – pełni
mocy – pełni swoich możliwości
i w związku z tym zawsze już potrzebne mu będzie czyjeś zasilanie.
Uzależnienie od alkoholu rodzi
mnóstwo dylematów dla osób pomagających. Z jednej strony konieczność
„odpępniania” tam, gdzie człowiek może sam sobie poradzić (przerwać picie,
ograniczyć je, podjąć leczenie), stosowanie „twardej miłości”, by klient poczuł ciężar odpowiedzialności i swoją
zdolność do jej udźwignięcia. Z drugiej
strony intensywne wspieranie i uczenie
zdrowiejących alkoholików stałego posiadania źródeł wsparcia wychodząc
z założenia, że choroba ta rzeczywiście
upośledza pewne zdolności człowieka
i bez pomocy nie da on sobie rady z wytrwaniem w abstynencji, trzeźwieniem
i dalszym zdrowieniem. Mówiliśmy już,
że pomoc psychologiczna (bo taką tu
mamy na myśli) może być profesjonalna, uprawiana przez osoby wykształcone odpowiednio w tym kierunku. Samopomoc świadczona jest drugiemu
człowiekowi najczęściej przez osobę,
która ma doświadczenie w przezwyciężaniu określonego problemu. Wykształcenie tej osoby bierze się przede
wszystkim z jej życiowych doświadczeń,
a formą pomagania jest osobista więź
i bliskość z tym, komu pomaga.
Co może być najbardziej pomocne osobom z problemem alkoholowym i ich bliskim? Dostarczanie wiedzy, konkretnych
informacji, tzw. informacje zwrotne, czyli
spostrzeżenia na temat tego, co widzimy
w czyimś postępowaniu, poszukiwanie
i podpowiadanie rozwiązań – różnych praktycznych sposobów postępowania w róż-
Ludzie wiersze piszà...
Wolność moja
Wolność – to smak kawy pitej o poranku,
ciepły promień słońca skryty za firanką.
To ufność w dzień, który dopiero się budzi,
to ciepłe spojrzenie na siebie i ludzi.
To pójście do pracy z chęcią, na piechotę,
z ciałem utrudzonym i oblanym potem.
To zabawa z wnuczkiem, Jego śmiech perlisty
i rodzinny obiad na obrusie czystym.
To spacer w zieleni po kwiecistych łąkach
z wiatrem w drzew konarach i śpiewem
skowronka.
Zdobywanie szczytów w przyjacielskim gronie
i pływanie łódką bo bezkresnej toni.
To moje marzenia przetkane nadzieją,
dzieci moje drogie gdy się głośno śmieją.
To wreszcie ja cała wolna od lat wielu
z ufnością i wiarą podążam do celu.
Celem tym jest TRZEŹWOŚĆ od lat
budowana
z dużą troskliwością wciąż pielęgnowana.
Na koniec o zdanie jedno się pokuszę
SZCZĘŚLIWA dziś jestem, bo już pić nie
muszę.
Barbara Zaręba
Gazeta Ruchu Abstynenckiego
W
nych sytuacjach, zwłaszcza trudnych, przykłady i wzorce osobowe, z których można
czerpać.
Istnieje też kilka form pomocy, które są ściśle związane z oddziaływaniami grupy i przynależnością do niej: np.
przyjmowanie i stosowanie zasad, obyczajów, udział w sytuacjach tworzonych przez grupę (np. jakichś szczególnych jej spotkaniach), podejmowanie ról i zadań wyznaczanych przez
grupę (np. gospodarza klubu, opiekuna nowicjuszy), korzystanie z ochrony
i opieki w sytuacjach trudnych. To zestaw działań najczęściej podejmowanych.
Jak widzimy pomaganie może być
grupowe – zbiorowe i indywidualne
w ramach osobistego kontaktu twarzą
w twarz. Takie indywidualne spotkanie
w celu pomocy musi rządzić się pewnymi prawami, aby można było zapewnić
odpowiednią jej skuteczność. (O zasadach pomagania w kolejnym numerze
GRA)
Leszek A. Kapler
Tekst jest fragmentem książki Leszka A.
Kaplera „Poradnik lidera działań trzeźwościowych”, Wydawnictwo Edukacyjne
parpamedia, Warszawa 2008
BEZPŁATNE OGŁOSZENIA
INTERNETOWE
październiku 2011 roku rozpoczął swoją działalność portal internetowy www.naszezaproszenie.pl.
Jego celem jest zbieranie i udostępnianie w jednym miejscu informacji o aktualnych wydarzeniach trzeźwościowych i abstynenckich dziejących się
w całej Polsce.
Ranga i rozmach zamieszczanych
wydarzeń nie mają znaczenia, natomiast istotne jest, żeby wydarzenie było organizowane przez środowiska abstynenckie i promowało trzeźwość.
Charakter zaproszeń może być bardzo
różnorodny, jest tam miejsce dla imprez organizowanych przez kluby abstynenta, chrześcijańskie ruchy trzeźwościowe oraz otwarte mityngi rocznicowe AA. Wyszukiwarka portalu daje
także możliwość wybrania województwa i kategorii wydarzenia, co znacznie
ułatwia wyszukiwanie interesujących
każdego wydarzeń pod kątem właściwej lokalizacji.
Portal przeznaczony jest do bezpłatnego zamieszczania zaproszeń
przez organizatorów imprez i wydarzeń promujących trzeźwość. W praktyce korzystanie z niego polega na wpisaniu wszystkich informacji potrzebnych do skorzystania z zaproszenia
przez gości, tj. miejsca, daty wydarzenia, nazwy organizatora oraz rodzaju
imprezy. Powstanie portalu to szansa
na znalezienie ciekawej oferty spędzenia czasu dla ludzi, którzy z różnych
powodów unikają miejsc, w których
podawany jest alkohol.
Przemysław Łukowski
www.naszezaproszenie.pl
X–listopad 2012
Polskie wakacje w… Wenecji
W
5
GRA
Kim jesteśmy, skąd przyszliśmy i dokąd zmierzamy – łączenie pokoleń
lipcu Stowarzyszenie „Reduta” wybrało się w podróż do Wenecji…
koło Żnina. Wyjazd odbył się w ramach
kontynuacji zeszłorocznego projektu
postrehabilitacyjnego, powstałego we
współpracy BST „Reduta” z Funduszem
Inicjatyw Obywatelskich (FIO) oraz stowarzyszeniem „Sojusznicy Dzieci”.
W tym roku projekt odbywał się pod
hasłem: KIM JESTEŚMY, SKĄD
PRZYSZLIŚMY I DOKĄD ZMIERZAMY – ŁĄCZENIE POKOLEŃ.
Działania projektu zostały podzielone
na 2 etapy. Pierwszy etap – 30 czerwca – 14 lipca 2012 r. – wyjazd Szlakiem
Pierwszych Piastów (Wielkopolska i Kujawy) do Wenecji koło Żnina. Drugi etap
15 lipca – 15 grudnia 2012 r. – to zajęcia
w 2 wybranych blokach tematycznych organizowane w siedzibie BST „Reduta”.
Ich ukończenie planowane jest w grudniu
2012 r. Projekt w całości skierowany jest
do osób uzależnionych utrzymujących
abstynencję i osób współuzależnionych,
które ukończyły program terapii podstawowej, członków ich rodzin oraz bliskich.
I etap składał się z programu poznawczego oraz programu psychoedukacyjnego. 30 czerwca 2012 r., autokar zabrał spod siedziby BST „Reduta” naszą
liczną wielopokoleniową grupę składająca się z małych dzieci, młodzieży oraz
osób dorosłych w trasę prowadzącą
do Wenecji! Ze sobą wieźliśmy masę zakupionego sprzętu sportowego i dydaktycznego, który miał być wykorzystany
przy realizacji założonego programu.
Po drodze zwiedziliśmy piękny klasztor
cysterski w Lądzie oraz zespół pałacowo-
-parkowy w Miłosławiu. Do Wenecji, położonej nad Jeziorem Biskupińskim
w samym środku Ziemi Pałuckiej, dotarliśmy wieczorem. Zostaliśmy zakwaterowani w ośrodku wczasowym, w którym
przez pierwszy tydzień naszego pobytu
odpoczywała grupa niepełnosprawnych
dzieci wraz z opiekunami. Bliski kontakt
z takimi ludźmi, możliwość obserwacji ile
wysiłku kosztuje ich każda najprostsza
czynność zwryfikowały niektórym z nas
po raz kolejny życiowy system wartości.
W ramach programu poznawczego,
który obejmował wędrówkę ścieżką historyczną pierwszych Piastów zawitaliśmy najpierw do korzeni państwa Polan
– Ostrowa Lednickiego, czyli miejsca
urodzenia i przyjęcia Chrztu przez
Mieszka I. Byliśmy w pobliskim Biskupinie, Gąsawie, Żninie. W Biskupinie trasa
zwiedzania obejmowała archeologiczne
odkrycia osady ludności Kultury Łużyckiej. Innego zaś dnia atrakcją było zwiedzanie Muzeum Kolei Wąskotorowej
w Wenecji i pokonanie trasy z Wenecji
do Żnina kolejką wąskotorową, zwaną
„ciuchcią”. Z dalszych naszych wypadów
dobrze
zapamiętaliśmy
wycieczkę
do Kruszwicy, gdzie odbyliśmy rejs statkiem po jeziorze Gopło. Zaliczyliśmy wyprawę śladami piastowskiego Księcia
Bolesława Chrobrego do pierwszej stolicy Polski – Gniezna. Podróżując po pra-
starej ziemi Polan byliśmy także w Mogilnie, Strzelnie i Trzemesznie. W Strzelnie poznaliśmy dziedzictwo kulturowe
obejmujące najcenniejsze zabytki sztuki
romańskiej w Europie. Tam niektóre
z nas mogły przedstawić świętemu Rochowi swoje najskrytsze marzenia. W Poznaniu odwiedziliśmy rynek z koziołkami
poznańskimi na wieży ratuszowej i poznaliśmy legendę o koziołkach. Wielką
atrakcją dla wszystkich było podziwianie
obiektów sportowych na Jeziorze Maltańskim. Byliśmy również na słynnych
Polach Lednickich. W Inowrocławiu zobaczyliśmy tężnie, gdzie oddychaliśmy jodowym powietrzem i pospacerowaliśmy
po pięknym Parku Solankowym. Można
powiedzieć, że realizując program poznawczy I etapu projektu dotarliśmy
do najciekawszych zakątków Wielkopolski i Kujaw, a wielu z nas uświadomiło
sobie z dumą w sercu skąd nasz ród!
Program psychoedukacyjny realizowany podczas naszego lipcowego wyjazdu do polskiej Wenecji odbywał się z podziałem wiekowym zajęć, obowiązkowych dla wszystkich. W programie były
wykłady psychoedukacyjne dla dorosłych. Po każdym wykładzie była możliwość skorzystania z 1 godz. konsultacji
indywidualnych. Na wykładach pogłębialiśmy wiedzę na temat funkcjonowania
rodziny i tworzenia się więzi pomiędzy
poszczególnymi jej członkami. Dorośli
uczestnicy wyjazdu uczestniczyli ponadto
w wykładach pedagogicznych, które miały nauczyć nas jak rozmawiać z dzieckiem i jak nauczyć je asertywności.
W trakcie wykładów dla dorosłych odbywały się pod troskliwym okiem Pani Oli
zajęcia integracyjne dla dzieci. Obejmowały one zajęcia dramowe, sportowe, artystyczno-plastyczne, przyrodniczo-krajoznawcze z elementami fotografii oraz zajęcia taneczno-wokalne.
Ponadto każdego dnia po kolacji odbywały się zajęcia integracyjne osób starszych z dziećmi tzw. „Pogodne wieczory”. W ramach takich zajęć zorganizowane zostały wieczory filmowe, pokaz mody
ponadczasowej, ognisko i wspólne śpiewanie. Na zakończenie naszego wyjazdu
wszyscy świetnie bawiliśmy się podczas
otrzęsin zorganizowanych dla dorosłych
przez grupę dzieci i młodzieży.
Należy wspomnieć, że oprócz zajęć
programowych wartko toczyło się życie
w czasie wolnym. Dzięki wspaniałej pogodzie zażywaliśmy plażowania oraz kąpieli w miejscowym jeziorze. Niektórzy
z nas wypływali na kajakach, a jeszcze inni uzbrojeni w kijki do Nordic Walking
dziarsko przemierzali w wesołych grupkach miejscowe drogi i dróżki wijące się
wśród pól pszenicy i upraw ziemniaka,
z których słynie ta kraina.
Podczas naszego pobytu w Wenecji
dopisało nam wszystko. Była pogoda,
ciekawe i atrakcyjne miejsce, dobre warunki zakwaterowania, smaczne posiłki
i cudowni ludzie. Dorośli cieszyli się bliskością dzieci, które dostarczyły nam tylu miłych i niezapomnianych chwil. Dzięki wykładom Pani Grażynki zdobyliśmy
szerszą wiedzę o nas samych oraz znaleźliśmy odpowiedź na wiele nurtujących
nas pytań. Poznaliśmy m.in. etapy rozwoju człowieka wg teorii Eriksona, który
twierdził, że rozwój człowieka nie kończy
się po okresie dojrzewania – człowiek
rozwija się całe życie.
Dzięki Maryli, Ali, Grażynce, Oli
i Basi, które czuwały nad wszystkim mieliśmy bardzo dobrze zorganizowany pobyt! Niestety wszystko, co dobre szybko
się kończy i w sobotę w dniu 14 lipca musieliśmy pożegnać gościnną Ziemię Pałucką.
Danuta
członek BST „Reduta”
Gazeta Ruchu Abstynenckiego
X–listopad 2012
6
GRA
SKRA „SERCE” NA SUWALSZCZYŹNIE
N
a przełomie lipca i sierpnia ponad
trzydziestu członków SKRA „Serce” uczestniczyło w zorganizowanym
we własnym zakresie obozie terapeutyczno-wypoczynkowym. Mieszkaliśmy
nad jeziorem w miejscowości Kukle.
Od kilku lat bardzo chętnie jeździmy
na te dwa tygodnie wakacji, podczas
których odpoczywamy, organizujemy
spływy kajakowe, zwiedzamy okolice
(tym razem Druskienniki na Litwie),
ale też pracujemy nad sobą, nad relacjami, poznajemy się i integrujemy
w różnych okolicznościach.
W tym roku Adam Maziewski przygotował program pracy nad sukcesem, który opiera się o 10 praw rzeczywistości.
SUKCES = Spokój sumienia, Udane życie rodzinne, Kariera, Czas dla
siebie, Energia, Styl.
PRAWA RZECZYWISTOŚCI:
1. Rzeczywistość jest taka, jaką ją
postrzegamy. Punkt widzenia zależy
od punktu siedzenia. Nie ma dobrych
lub złych sytuacji – to Ty o tym decydujesz.
2. Każdy ma swoją misję do spełnienia. Bezwzględnie każdy z nas może być dobry w jakiejś dziedzinie.
3. W każdej sytuacji istnieje prawo
wyboru. Życie składa się z wyborów.
Nawet, gdy myślisz, że nie wybierasz.
To my jesteśmy odpowiedzialni za nasze wybory – nikt inny, tylko my sami.
4. Z wyborem łączą się konsekwencje. Pamiętaj o tym, dokonując jakiegokolwiek wyboru.
5. Rozwój jest procesem ciągłym
i stopniowym. Niech twoja edukacja
trwa całe życie.
6. Aby otrzymywać, trzeba wpierw
zainwestować. Odpowiednie myślenie
w powiązaniu z odpowiednim działaniem prowadzi do sukcesu.
7. Otrzymuje się od życia to, czego
się oczekuje. Rób wszystko z wiarą, że
się uda. „Jeżeli myślisz, że możesz – to
możesz. Jeżeli myślisz, że nie możesz – to
nie możesz. W obu przypadkach masz
rację.” (Napoleon Hill)
8. W każdej sytuacji jest ziarno powodzenia. Nie ma tego złego, co by
na dobre nie wyszło. Dobrze rozumiana porażka prowadzi do sukcesu.
9. Wszechświat wspiera wszelkie
działania. „Czyń człowiecze, a patrz
końca” (Biblia). Przejmij wszelką odpowiedzialność za swoje czyny. W twoich rękach spoczywa moc tworzenia
i moc niszczenia. Jeśli tylko zechcesz,
możesz uczynić świat rajem na ziemi.
10. Istnieje sprawiedliwość uniwersalna. Wcześniej, czy później otrzymasz zapłatę za to, co robisz.
Naszym wspólnym sukcesem jest to
jeździmy na takie obozy. Są one okazją
do dobrego trzeźwienia, uczenia się
zdrowego życia. Sukcesem jest to, że
jadą młodzi ludzie, ze swoimi rodzinami i pokonują lęki w przyjaznych warunkach. Sukcesem jest to, że Paweł
rzucił palenie i to zobowiązanie wypowiedziane w grupie działa. A my go
wspieramy!
Zapoznając się z tymi mądrymi prawami snuliśmy rozważania, jak to się
ma do naszego życia. Czy stosujemy je
już teraz (chociaż niektóre), czy może
warto podjąć pracę nad tym co nam
nie wychodzi i sprawia trudność? Aby
zaplanować swój sukces (tak, tak zaplanować) postawiliśmy sobie cele,
które zrealizujemy przez ten rok. Ciekawe, ciekawe… Do zobaczenia na następnym obozie.
IzaBela Sz.
Bemowski Telefon dla Rodzin
z Problemem Alkoholowym
(pierwszy kontakt)
tel. 22 665 39 77
Przełam barierę wstydu
zadzwoń, uzyskasz pomoc.
Bemowski Klub Samopomocy,
ul. Konarskiego 83, Osiedle Przyjaźń,
poniedziałki i środy w godz. 10.00–13.00
Centrum Odwykowe SP ZOZ Przychodnia nr 3
„PETRA”
Warszawa, Al. Jerozolimskie 47 lok 3
tel. 22 629 25 85
Od poniedziałku do piątku 8.00–20.00
Oferujemy program dla osób uzależnionych
i współuzależnionych. W każdy wtorek
w godz. 11.00–13.00, 16.10–18.00, 18.10–20.00
– otwarte wykłady dotyczące problemów alkoholowych i zjawisk psychologicznych z nimi związanych.
Centrum Odwykowe Samodzielny Publiczny
Zakład Opieki Zdrowotnej z siedzibą
w Warszawie
– Poradnia odwykowa i Dzienny Oddział Odwykowy – dla osób uzależnionych od alkoholu, narkotyków, lekarstw, hazardu itp.
ul. Zgierska 18a, tel. 22 813 27 65
– Poradnia Rodzinna dla osób współuzależnionych, DDA, ofiar przemocy,
ul. Zakopiańska 33, tel. 22 617 03 10
Młodzieżowa Poradnia,, POZA ILUZJĄ”
Warszawa, ul. Dąbrowskiego 75 A
(stacja METRO RACŁAWICKA)
tel. 22 844 94 61
Oferta skierowana jest do młodych ludzi (14–20
lat) eksperymentujących z alkoholem, narkotykami, papierosami lub nadużywających tych środków oraz młodzieży z rodzin z problemem alkoholowym. Prowadzimy także grupy psychoedukacyjne dla rodziców, konsultacje rodzicielskie
i terapię rodzinną.
Oddział Dzienny
Terapii Uzależnienia od Alkoholu
M
Dni Trzeźwości na Podhalu
okotowskie Stowarzyszenie Rodzin Abstynenckich „AZYL” informuje, że mamy jeszcze wolne miejsca na wyjazd na Dni Trzeźwości na Podhalu w terminie 23-25. XI. 2012 r. Noclegi w Ośrodku Sportowym GORCE. Wyjazd z Warszawy w czwartek ok. godz. 23.30-24.00. Przewidywany koszt od osoby 175 zł. W piątek
rano planujemy relaks w wodach termalnych w Bukowinie Tatrzańskiej lub w Szaflarach (odpłatność za termy dodatkowa).
Zgłoszenia do Basi Zaręby w Klubie AZYL od poniedziałku do piątku w godz.
17.00-21.00 lub pod telefonem 500 275 394.
Grupa AA
Informujemy, że reaktywowała się
długoletnia grupa AA pod nazwą
U Pima, która mieściła się w dawnym
Pimie na Nowym Zjeździe a obecnie
jest w Klubie na Siennej. Mityngi we
wtorki w godz. 19.00–21.00, ul. Sienna 45 lokal 1, Warszawa. Serdecznie
zapraszamy i prosimy poinformować
Waszych członków i gości.
Paweł Przybysz
Rehab
ZADANIE:
Prowadzenie działalności z zakresu
profilaktyki, terapii i rehabilitacji
w specjalistycznych czasopismach
i innych mediach, jest realizowane
dzięki dofinansowaniu ze środków
m.st. Warszawy.
Gazeta Ruchu Abstynenckiego
Wojewódzki Szpital Bródnowski
Warszawa, ul. Kondratowicza 8
(budynek G, niski parter)
tel./fax 22 326 59 40
Terapia dla: osób uzależnionych od alkoholu,
osób z podwójną diagnozą.
Oddział Terapii Uzależnień
Warszawa, ul. Marywilska 44
tel. 22 814 57 32
Oddział Terapii Uzależnień funkcjonuje w strukturze Izby Chorych i Pogotowia „Monar”, stanowiąc odrębną jej część. Świadczy usługi terapeutyczne w warunkach stacjonarnych – osobom
uzależnionym od alkoholu, bezdomnym nieubezpieczonym, bez dokumentów – z całej Polski.
Ośrodek Terapii Uzależnienia od Alkoholu
SPZZLO Warszawa-Żoliborz
ul. Żeromskiego 13
tel/fax 22 663 54 39
Czynny od poniedziałku do piątku w godzinach
8.00–20.00
Poradnia Terapii Uzależnienia od Alkoholu
i Współuzależnienia
Terapia indywidualna i grupowa dla osób uzależnionych od alkoholu oraz terapia dla rodzin
Oddział Dzienny Terapii Uzależnienia od Alkoholu
Terapia dla osób uzależnionych od alkoholu. Program intensywny – 7 tygodni
Ośrodek Terapii Uzależnień
Warszawa, ul. Kolska 2/4,
tel. 22 838 91 36
W Ośrodku znajdują się: Oddział Detoksykacyjny (pobyt całodobowy)
10-dniowy pobyt (odtrucie oraz zajęcia edukacyjno-motywujące). Oddział Terapii Uzależnienia
od Alkoholu (pobyt całodobowy) – 56 dni. Poradnia Terapii Uzależnienia i Współuzależnienia
od Alkoholu czynna w godz. 8.00-20.00 – przeznaczone dla osób uzależnionych i ich rodzin.
Oferujemy: detoksykację (odtrucie), terapię odwykową, program pracy pogłębionej (after car):
grupa psychoterapeutyczna, warsztaty, obóz terapeutyczny w Strzyżenie, zjazdy absolwentów
– realizowany jest w systemie ambulatoryjnym
(praca indywidualna i grupowa).
Ośrodek Diagnostyczno-Motywacyjny
dla Młodzieży Uzależnionej
od Substancji Psychoaktywnych
(w wieku 14-19 lat)
(narkotyki, alkohol, substancje wziewne,
podwójna diagnoza)
Szpital w Garwolinie, oddz. III Podwójnych
Diagnoz
08-400 Garwolin AL. Legionów 11
tel. 25 682 22 51 w. 232,231 tel. kom. 503 327 909
W ośrodku odbywa się nauka.
Ośrodek Terapii Uzależnień Alkoholowych
SPZOZOTUA SPZOZ
– Poradnia:
ul. Jagiellońska 34 tel./fax. 22 619 60 65
– Oddział Dzienny Warszawa:
ul. Wł. Łokietka 11, tel./fax. 22 679 21 45.
Godziny otwarcia: 8.00–20.00
(od poniedziałku do piątku)
Oferta: Terapia dla osób uzależnionych od alkoholu, współuzależnionych, DDA, ofiar przemocy.
Oferta dodatkowa: Warsztaty 5-dniowe (bezpłatne): „Asertywność”, „Złość”, „Komunikacja”,
„Kobiecość”, „Duchowość”, inne.
Pododdział Leczenia Alkoholowych Zespołów
Abstynencyjnych – Detox
Szpital Praski p.w. Przemienienia Pańskiego
Warszawa, Al. Solidarności 67
tel. 22 619 19 79
Izba Przyjęć. Do przyjęcia jest wymagane skierowanie. Opieka nad pacjentem polega na zmniejszeniu,
a następnie zlikwidowaniu objawów abstynencyjnych. Realizowany jest też program motywacyjno-terapeutyczny dla osób uzależnionych od alkoholu.
W każdą środę o godz. 18.30 zamknięte mitingi
AA. W każdy poniedziałek grupa informacyjno-edukacyjna dla rodzin pacjentów hospitalizowanych. Wstęp wolny. Początek zajęć: godz. 16.00.
Poradnia Leczenia Uzależnień
Szpitala Wolskiego
Warszawa, ul. Kasprzaka 17, paw. 6, I p.
tel.: 22 389 48 09
Czynna od poniedziałku do piątku od 9.00-20.00
Poradnia prowadzi terapię dla uzależnionych
od alkoholu i innych środków zmieniających świadomość, oraz terapię rodzin. Realizujemy program
na poziomie podstawowym i zaawansowanym, zarówno indywidualnie jak i grupowo. Oferta obejmuje konsultacje lekarzy wszystkich specjalności
na terenie szpitala, w tym lekarzy psychiatrów.
Poradnia Leczenia Uzależnień w SPL Vitamed
Warszawa, ul. Wileńska 18
tel. 22 473 79 07
(Wejście od Al. Solidarności, niedaleko przystanku
autobusowego Szwedzka.)
Poradnia jest czynna codziennie od 8.00-20.00
Oferujemy terapię grupową i indywidualną dla
osób uzależnionych, współuzależnionych i dorosłych dzieci alkoholików. Leczenie jest bezpłatne
i dostępne również dla pacjentów nie objętych
ubezpieczeniem.
Poradnia Psychoterapii Przeciwdziałania
Przemocy w Rodzinie
Warszawa, ul. Belgijska 4
tel. 22 845 12 12
Czynna od poniedziałku do piątku
w godz. 0d 9.00–20.00
e-mail: [email protected]
www.zozmokotow.pl/przemoc
Poradnia Terapii Uzależnienia od Alkoholu
i Współuzależnienia
Warszawa, ul. Belgijska 4
tel. 22 845 46 49
Czynna od poniedziałku do piątku
w godz. 9.00–20.00
Zapisy w godz. 9.00–16.30. Terapia w zakresie
podstawowym, zaawansowanym i dalszego zdrowienia.
Poradnia Terapii Uzależnienia od Alkoholu
i Współuzależnienia ,,ROTA”
Warszawa-Ursus
ul. Sosnkowskiego 18/III p. domofon/
tel. 22 35 32 416 lub 501 506 074
Czynna od poniedziałku do piątku
w godz. 9.00–20.00
Proponujemy terapię indywidualną i grupową dla
pacjentów na różnym etapie zdrowienia. Zapraszamy osoby dorosłe uzależnione od alkoholu
i hazardu, rodziny osób uzależnionych oraz Dorosłe Dzieci Alkoholików.
Poradnia Leczenia Uzależnień
Warszawa, ul. Bellotiego 1
tel. 22 838 86 30, 22 838 73 64
Czynna od poniedziałku do piątku
w godz. 8.00–20.00,
w soboty w godz. 9.00–14.00
Poradnia prowadzi terapię dla:
–osób uzależnionych od alkoholu i innych środków psychoaktywnych,
– osób współuzależnionych,
– DDA (Dorosłe Dzieci Alkoholików)
Poradnia Leczenia Uzależnień
i Współuzależnienia
02-471 Warszawa, ul. Cegielniana 8
tel. 518-571-803, e-mail: [email protected]
Godziny pracy Poradni :
poniedziałek–czwartek 9.00–20.00
piątek 9.00–16.00
Psychoterapia grupowa i indywidualna, konsultacje psychiatryczne dla:
ALKOHOLIKÓW I HAZARDZISTÓW, OSÓB
WSPOŁUZALEŻNIONYCH, DDA (bez ograni-
czeń wiekowych).
Przychodnia Uzależnienia i Współuzależnienia
od Alkoholu SZPZLO Warszawa-Wola
ul. Elektoralna 26
tel./fax: 22 620 35 24
Czynna: 8.00-20.00.
Zapraszamy na konsultacje, psychoterapie indywidualne, psychoterapie grupowe dla osób uzależnionych i ich bliskich.
SPZOZ „WOLA” (dawniej SOLEC)
Poradnia Terapii Uzależnienia
od Alkoholu i Współuzależnienia
Warszawa Wola–Śródmieście
ul. Mariańska 1,tel. 22 628 37 46
Czynna od poniedziałku do piątku
w godzinach 9.00-20.00
Oferujemy kompleksową terapię dla osób uzależnionych od alkoholu i ich rodzin.
Terapia w zakresie podstawowym, zaawansowanym i dalszego zdrowienia.
Zajęcia indywidualne, edukacyjne grupowe, wykłady, GOD, maratony, treningi, warsztaty.
Mokotowskie Stowarzyszenie
Rodzin Abstynenckich
AZYL
ul. Belgijska 4 III p, tel. 500 275 394
e-mail: [email protected]
www.klubazyl.p9.pl
poniedziałek–sobota 17.00–22.00
Jeśli alkohol jest dla Ciebie problemem
przyjdź lub zadzwoń. Oferujemy pomoc
doświadczonych terapeutów.
Kierownikiem klubu jest Barbara Zaręba.
MSZE TRZEŹWOŚCIOWE
na OCHOCIE
W KAŻDĄ TRZECIĄ NIEDZIELĘ MIESIĄCA
o godz.15.00.
w Kościele Opatrzności Bożej
przy ul. Dickensa 5
Bielańskie Stowarzyszenie
Rodzin Abstynenckich
STEFAN
Stowarzyszenie Integracji Społecznej
„Klub POZNAŃSKA 38”
ul. Poznańska 38 , tel: 508 124 735
email: [email protected]
www.poznanska38.pl
Zapraszamy codziennie w godz. 10.00–22.00
(w soboty, do „ostatniego gościa”).
Mityngi wspólnot 12-krokowych, grupy
wsparcia,rytmy życia, Tai Chi, karaoke,
DKF, wystawy, dyskoteki i koncerty.
Rodzinny Klub Abstynenta
RELAKS
02-954 Warszawa,
ul. Goplańska 44, tel. 22 842 26 35
Klub czynny w poniedziałki i czwartki
w godz. 18.00–21.00
w soboty i niedziele w godz. 10.00–20.00
www.relaks.org.pl
e-mail: [email protected]
Raszyńskie Stowarzyszenie Rodzin
Abstynenckich ARKA
tel. 22 720 12 55
poniedziałki, czwartki i piątki
w godz. 17.00–21.00
e-mail: [email protected]
Jaworowa, ul. Warszawska 95
05-090 RASZYN
Stowarzyszenie Rodzin Abstynenckich
Warszawa–Włochy
ŹRÓDŁO
ul. Robotnicza 15
od poniedziałku do piątku 16.00–21.00
w soboty 10.00–15.00
Telefon konfaktowy 607 454 448
e-mail: zrodł[email protected]
Prowadzone są dwie grupy wsparcia:
• dla osób uzależnionych
• dla osób współuzależnionych
ul. Żeromskiego 55/67,
tel./faks 22 639 81 92
e-mail: [email protected]
PRZYJDŹ DO NAS OTRZYMASZ POMOC
Punkt informacyjno-konsultacyjny
poniedziałek–piątek 13.00–21.00
sobota 16.00–21.00
STOWARZYSZENIE RODZIN
ABSTYNENCKICH Klub ZORZA
ul. Sosnkowskiego 16, tel. 22 662 22 06
czynny od poniedziałku do soboty
w godz. 15.30–21.00
[email protected]
W godzinach otwarcia klubu działa punkt interwencji kryzysowej.
W każdą czwartą sobotę miesiąca – dyskoteka.
Warsztaty aktywizacji zawodowej
i społecznej.
Prowadzi:
Adam Maziewski
każdy czwartek godz. 11.00
Centrum Społeczne „Lelechowska”
ul. Lelechowska 5, tel. 22 823 82 32
Zapisy pod numerem: 503 134 843
Bemowskie Stowarzyszenie Trzeźwości
REDUTA
zaprasza od poniedziałku do piątku
w godz. 18.00–22.00
ul. Synów Pułku 6, tel. 22 665 08 00
Stowarzyszenie Rozwoju Osobistego
REHAB
Klub Melanż
ul. Sienna 45 lok. 1
Telefon kontaktowy: 533-491-778
e-mail: [email protected]
www.rehab.org.pl
Klub Rodzin Abstynenckich
OSTOJA zaprasza
od poniedziałku do piątku
w godz. 16.00-21.00
w soboty od 17.00
ul. Lelechowska 5,
tel. 22 823 82 32
e-mail: [email protected]
Dowiedz się
czy pijesz w sposób szkodliwy
Przyjdź na spotkania
z Sebastianem Nowakowskim
każdy poniedziałek godz. 17.00
Centrum Społeczne „Lelechowska”
ul. Lelechowska 5, tel. 22 823 82 32
Informacje pod numerem 503 134 843
e-mail: [email protected]
Stowarzyszenie – Klub Rodzin
Abstynenckich SERCE
poniedziałek–sobota w godz. 13.00–21.00
w centrum Warszawy, ul. Nowogrodzka 6
Nasi terapeuci pomogą Tobie
i Twojej rodzinie żyć bez alkoholu
i przemocy.
Przyjdź lub zadzwoń tel. 22 628 74 37
[email protected]; www.serce.keep.pl
Zapraszamy na „Wtorki brydżowe”
Godziny spotkań do uzgodnienia.
Informacje telefoniczne 22 628 74 37
Warszawskie Stowarzyszenie Abstynenckie
KROKUS
ul. Grójecka 120 (pawilon w pasażu)
czynny w poniedziałki, wtorki i środy
w godz.17.00 – 20.00
tel. 22 659 74 45
kontakt całotygodniowy 503 05 03 72
e-mail: [email protected]
Błońskie Stowarzyszenie
Trzeźwościowe
Klub Wzajemnej Pomocy KRES
zaprasza
codziennie w godz. 17.00–20.30
ul. Piłsudskiego 2/4, 05-870 Błonie
Klub KAROL
przy OPS Dzielnicy Wola
ul. Karolkowa 58a, tel. 22 632 01 25
czynny w soboty od 10.00–15.00
wszyscy mile widziani
REDAKCJA: Gazeta Ruchu Abstynenckiego „GRA” ul. Lelechowska 5, 02-351 Warszawa, tel. 22 823 82 32, kom. 503 134 843
e-mail: [email protected]
REDAKTOR PROWADZĄCY: Hanna Gęściak-Wojciechowska; ZESPÓŁ REDAKCYJNY: Marek Bielski (kierowanie kolportażem),
Danuta Buśkiewicz, Sławomir Jechowski, Grzegorz Kowalski, Sylwester Matejak (obsługa fot.), Bożena Nowakowska, Renata Szczepaniak
(prowadząca sekretariat), Jerzy Wituski, Marzena Zagrajek, Zbigniew Zieliński; WSPÓŁPRACA: Leszek Kapler, Joanna Wawerska-Kus.
Redakcja zastrzega sobie prawo do redagowania i skracania tekstów.
WYDAWCA: Stowarzyszenie Wspierania Inicjatyw Społecznych i Ekonomicznych „WISE”, ul. Lelechowska 5, 02-351 Warszawa.
DRUK: DRONA Sp. z o.o., ul. Janiszowska 9, Warszawa.
Projekt współfinansuje
Pismo bezpłatne.
Nakład: 2000 egz.
ISSN 1734-5308