docNR 2 (46), IV - maj 2011 - Stowarzyszenie Wspierania Inicjatyw
download 
Reklamacja Transkrypt
NR 2 (46), IV - maj 2011 - Stowarzyszenie Wspierania Inicjatyw
Gazeta Ruchu Abstynenckiego NR 2 (46) iłość wartością najwyższą IV-maj 2011 ISSN 1734-5308 Tematy warszawskie Plac i Kościół Zbawiciela w 100-lecie erygowania parafii P Tak naprawdę o powodzeniu związku decyduje raczej to, jak się w nim zachowujemy, a nie kogo wybieramy. Bez miłości można rąbać drzewo, wypalać cegły, kuć żelazo. Lecz bez miłości nie można zbliżyć się do drugiego człowieka. Lew Tołstoj W iele osób łączy szczęście z miłością. Spotykamy kogoś i nagle wydaje nam się, że to ideał, niemal bez wad, zasługujący na to, by mu wszystko wybaczyć, akceptować go bezwarunkowo. Każda chwila z nim jest piękna, wyzwala nas z samotności, nadaje sens istnieniu. Wkrótce czujemy, że nie możemy żyć bez ukochanej osoby, każda chwila bez niej pozostaje tylko tęsknotą i liczeniem czasu do następnego spotkania. Stan zakochania uskrzydla nas i uwzniośla – nic dziwnego, że niemal jednogłośnie uznawany jest przez psychologów za stan pokrewny chorobie psychicznej, lekką odmianę psychozy. Często zakochaniu towarzyszy fascynacja erotyczna. Zakochanie na ogół nie trwa dłużej niż kilka miesięcy, choć odpowiednio podtrzymywane może potrwać i parę lat. Potem nieuchronnie przychodzi przebudzenie, a z nim często rozczarowanie. Dlatego wiele małżeństw zawartych pod wpływem zakochania kończy się w sądach wśród kolejnych porywów – tym razem wywołanych mniej przyjemnymi uczuciami jak niechęć, złość, gniew, nienawiść. Wzajemne oskarżenia, walka, szukanie winnego, poniżanie i deptanie godności partnera sprawiają, że małżonkowie nie pamiętają już o tym, jak bardzo byli ze sobą szczęśliwi w początkach ich związku. Niemiecko-amerykański filozof i psychoanalityk Erich Fromm w swej (dokończenie na str. 5) iękny to plac, z którego wychodzi gwiaździście sześć ulic, jak sześć ramion gwiazdy Dawida: al. Wyzwolenia, Nowowiejska, Marszałkowska i Mokotowska. Dwie ostatnie przecinają plac i biegną w obu kierunkach. Plac jest częścią projektowanej w końcu XVIII w. Osi Stanisławowskiej, zwanej też Drogą Królewską, wytyczonej od pl. Na Rozdrożu i dalej wzdłuż Nowowiejskiej. Warszawa, podobnie jak Paryż, miała wiele takich placów w formie rotundy z wybiegającymi z niej gwiaździście ulicami. W Warszawie pozostały dzisiaj nieliczne tego rodzaju założenia, a takim zachowanym przykładem jest omawiany tutaj plac. Zniszczenia wojenne pozostawiły resztki dawnej zabudowy, w którą „ta wredna komuna” z wielkim wyczuciem wkleiła brakujące pierzeje o niskiej zabudowie, z kolumnami nawiązującymi do stylu fasady kościoła. Z wielkim pietyzmem odbudowano zbombardowany w wojnę kościół, który stanowi architektoniczny rarytas wśród pobliskich socrealistycznych gmachów MDM-u. Zanim odbudowano kościół ze zniszczeń wojennych msze odbywały się w budynku parafialnym, przy ul. Mokotowskiej 13, w którym urządzono ołtarz na scenie w sali widowiskowej. W budynku tym od 1949 r. znalazł siedzibę Teatr Współczesny. Kościół zbudowano na miejscu, gdzie do początku XX w. stała tzw. „Czerwona Karczma”. Zbliżający się rok 1900 pobudził wiernych do ufundowania świątyni na ten jubileusz przełomu wieku, jako wotum dziękczynne, wyraz wdzięczności za dzieło zbawienia i odkupienia ludzkości. Stąd nazwa kościoła Najświętszego Zbawiciela. Jego budowa mogła być też patriotyczną odpowiedzią na wzniesienie w 1892 r. nieistniejącej dziś carskiej cerkwi przy pl. Na Rozdrożu widocznej w perspektywie Drogi Królewskiej. Konkurs na budowę kościoła wygrał uznany architekt Stefan Szyller, ale ostatecznie przyjęto projekt, który zajął drugie miejsce, wykonany przez Józefa Piusa Dziekońskiego, i dwóch innych architektów. Świątynia była budowana prawie 10 lat i była gotowa w roku 1911 i wtedy to erygowano parafię Zbawiciela. Obecnie mija więc setna rocznica tego wydarzenia. Architektura kościoła nosi cechy polskiego renesansu i baroku. Zbudowany został, jako trójnawowa bazylika na planie łacińskiego krzyża. Z projektu Szyllera wykorzystano koncepcję budowy ambony i zakrystii. W szczycie baldachimu ambony unosi się postać anioła, zapewne dłuta Piusa Welońskiego. Główna fasada z kolumnowym portykiem i dwiema strzelistymi wieżami ozdobiona jest rzeźbami św. Piotra i św. Pawła oraz płaskorzeźbą „Zdjęcie z krzyża” umieszczoną nad głównym portalem. Na szczycie obu wież znajdują się pomieszczenia, w których w „czasach słusznie minionych” odbywały się lekcje religii wyrugowane ze szkół. Autorka tekstu jest świadkiem tych wydarzeń, bo wspinała się często po krętych schodkach na górę na katechezę. We wnętrzu kościoła widzimy przede wszystkim ogromny krucyfiks w ołtarzu głównym, nad którym góruje kula ziemska z hierogramem w kartuszu IHS, co oznacza Ieusus Hominis (dokończenie na str. 2) Gazeta Ruchu Abstynenckiego IV-maj 2011 2 IV-maj 2011 3 GRA GRA Tematy warszawskie Plac i KoÊciół Zbawiciela w 100-lecie erygowania parafii (dokończenie ze str. 1) Salvator, czyli Jezus Zbawiciel Człowieka. Ponad nim znajduje się Kielich i Hostia, symbole Eucharystii, adorowane przez dwa anioły przygniatające węża – szatana. Na cokołach po bokach ołtarza stać miały figury patronów Polski – św. Stanisława i Litwy – św. Kazimierza, co nie zostało urzeczywistnione. Świątynia zawsze miała tylko jedną kaplicę – Matki Zbawiciela. Nawiązuje ona w swej formie do kształtu Kaplicy Zygmuntowskiej na Wawelu. Jej stiukowy ołtarz jest pięknie ornamentowany i złocony. Na bocznej ścianie znajduje się obraz, „Wizja Św. Bernarda”, dzieło znanego polskiego malarza Michała Willmana. Obraz Matki Zbawiciela został namalowany w roku 1909 na zamówienie Komitetu Budowy Kościoła i poświęcony na Jasnej Górze. Obraz Matki Bożej jest kopią wizerunku Jasnogórskiego wykonaną na podłożu cynkowym, które z kolei jest zamocowane do podłoża drewnianego, o wymiarach: 130x87 cm. Kopia nieco różni się od oryginału, ponieważ spojrzenie Matki Zbawiciela skupione jest na modlącym się, a z jej twarzy emanuje nieziemski spokój, gdy tymczasem Matka Boża Jasnogórska ma spojrzenie przenikliwe i smutne. Obraz ma nałożone sukienki pokryte atłasem i aksamitem, obszyte kamieniami półszlachetnymi, ozdobione perełkami na złoconym podłożu. Niewątpliwą ciekawostką jest wmurowany w południową ścianę fragment mozaiki, pochodzącej z rozebranego w latach 1919-1926 soboru na pl. Saskim, przedstawiającej głowę anioła. Obraz słynie łaskami i skupia co dzień liczne rzesze wiernych i pielgrzymów. 13 czerwca 1999 roku na placu Piłsudskiego w Warszawie Jan Paweł II uroczyście go koronował. Tu, przed bitwą warszawską 1920 r. przez wiele dni przed ołtarzem otoczonym sztandarami modlili się żołnierze wraz z gen. Józefem Hallerem o zwycięstwo nad bolszewikami. I stał się Cud nad Wisłą! Wśród licznych ołtarzy wyróżnia się ołtarz św. Ekspedyta, patrona „tych-co odkładają-wszystko-na ostatnią-chwilę”. Posąg świętego przedstawia go jako rzymskiego żołnierza i męczennika, trzymającego w ręku krzyż z napisem „hodie” (dzisiaj), z krukiem u stóp. Z wiedzy trzeba korzystać C zasem zastanawiam się, jak to się dzieje, że wielu trzeźwiejących alkoholików, osób współuzależnionych, czy z syndromem DDA nie korzysta z posiadanej wiedzy. Uczestniczą w warsztatach umiejętności osobistych, uczą się skutecznych sposobów radzenia sobie ze stresem – a potem jakieś drobne nieporozumienie, czy niepowodzenie sprawia, że czują się „zdołowani” i nie potrafią sobie z tym stanem poradzić. Nie potrafią stosować zdobytej wiedzy. Myślę, że wiąże się to z zaniżoną samooceną, z wytworzonym w umyśle spaczonym obrazem samego siebie. Taka niska samoocena bardzo przeszkadza w życiu, często wywołuje dręczące poczucie wstydu i nieustanny pesymizm. Swoje obawy i braki przenosimy automatycznie na innych ludzi. Z tego powodu stajemy się bardzo krytyczni, szczególnie wobec najbliższych osób. Do tego dochodzi jeszcze niezdolność do radzenia sobie z krytyką (zwłaszcza z samokrytyką), Gazeta Ruchu Abstynenckiego Kilka pytań do lidera Leszek Kapler w swoim „Poradniku działań trzeźwościowych” (wydawnictwo Papamedia, 2008r.) zamieścił wypowiedzi kilku liderów, którym zadał takie pytania: Co robisz dziś dla społeczności trzeźwościowej? Jak byś określił w niej swoją rolę i pozycję – nazwij ją. Co jest jej najmocniejszą i najwartościowszą stroną? Jak stałeś się liderem – jak doszło do tego, że zająłeś taką pozycję – jakie etapy przeszedłeś na tej drodze? Jakie Twoje zasoby, przymioty, cechy, umiejętności służą dziś najlepiej społeczności trzeźwościowej? A oto, co wówczas odpowiedziałna te pytania, twórca i organizator Ogólnopolskich Wiosennych Rodzinnych Zlotów Rodzin Abstynenckich, w miejscowości Małe Ciche k. Zakopanego (w tym roku odbył się już XX taki zlot): E U G E N I U S Z Kościelna chrzcielnica wykuta jest z jednego bloku czerwonego granitu. Plac otoczony jest kilkoma starymi kamienicami z przełomu XIX i XX wieku. W jednej z nich jest legendarny bar, do którego wpadał często Bronisław Pawlik. W jednym z powstałych po wojnie budynków arkadowych był sklep kolonialny, pachnący zamorskimi towarami, w drugim elegancki sklep odzieżowy. Do dziś najsłynniejszym obiektem przy placu jest zbudowana w latach 1909-10 kamienica Jasieńczyka-Jabłońskiego, znana Warszawiakom ze znajdującej się w niej kaplicy Kościoła Ewangelicko-Metodystycznego i prowadzonej przez nich od 1921 r. szkoły języka angielskiego. Aby się zapisać na kurs, w czasach PRL-u ustawiały się tu kilometrowe kolejki! Autorka też stała w takiej kolejce i była szczęśliwą uczestniczką kursu. Danuta Borkowska Przewodniczka Warszawskiego Stowarzyszenia Przewodników im. Adama Jarzębskiego Bibliografia: www.magicpoland.pl, www.parafiazbawiciela.pl, S. Herbst, „Ulica Marszałkowska”, Veda 1998. niezdolność do podejmowania decyzji i bardzo przykre „czarnowidztwo”, czyli patrzenie w przyszłość z lękiem, przewidywanie jak najgorszych scenariuszy. Mocno doskwiera też perfekcjonizm, koncentrowanie się na byciu doskonałym. Jest tylko jeden problem: nie ma doskonałych ludzi. Czekanie na idealnego siebie może doprowadzić jedynie do pustego i smutnego życia. Nie musi tak być! Na początek, jak najczęściej rób to, co lubisz. Robienie tego, co lubisz powoduje zwiększenie produkcji endorfin w mózgu – substancji chemicznych odpowiedzialnych za uczucie radości i dobrego samopoczucia. Mów też sobie, że jesteś świetny zamiast kiepski. Uwierz w siebie, w swoje możliwości. Masz atuty! Możesz się rozwijać! I koniecznie otaczaj się ludźmi myślącymi pozytywnie. Bo pozytywna energia jest jak ładunek elektryczny, rozprzestrzenia się od jednej osoby do drugiej. Spędzanie czasu w towarzystwie osób pozytywnie nastawionych do życia podświadomie wymusi na tobie przystosowanie się. Sam zaczniesz myśleć pozytywnie. Ale najważniejsze pokochaj siebie prawdziwego ze wszystkimi swoimi niedoskonałościami. I zaufaj zdobytej wiedzy, bo już Cyceron powiedział, że „Nie wystarczy zdobywać mądrości, trzeba jeszcze z niej korzystać”. Hanna Gęściak-Wojciechowska J estem trzeźwiejącym od 17 lat człowiekiem (red.: tekst napisany w 2008 roku), który po wielu próbach wybrał świadomie drogę alternatywnego, niealkoholowego, aktywnego spędzenia reszty życia. Obecnie jestem prezesem Trzeźwościowego Stowarzyszenia Kulturalno-Turystycznego w Katowicach. Stowarzyszenie prowadzi działalność na terenie całego kraju oraz poza jego granicami. Zajmujemy się organizacją czasu wolnego, wypoczynku i rekreacji dla osób z szeroko rozumianymi problemami uzależnienia od alkoholu i innych środków psychoaktywnych oraz ich rodzin. Mamy bogatą, urozmaiconą, atrakcyjną ofertę na cały rok. Organizujemy zloty, rajdy górskie i rowerowe, rejsy żeglarskie i spływy kajakowe, wczasy krajowe i zagraniczne, konkursy, przeglądy twórczości, imprezy kulturalno-poznawcze itd. Mają one zasięg ogólnopolski, rodzinny charakter i są otwarte, czyli może w nich brać udział każdy, komu nieobcy jest trzeźwy styl życia. Dbamy o to, aby w imprezach przez nas organizowanych brały udział osoby ze wszystkich środowisk trzeźwościowych (z Klubów Abstynenta, wspólnot Anonimowych Alkoholików i Al-Anon, stowarzyszeń trzeźwościowych, pacjenci z placówek odwykowych, itp.). Mam przyjemność być animatorem, pomysłodawcą i organizatorem tych imprez. Stoję na czele sztabów organizacyjnych ww. przedsięwzięć. Nadaję również kształt ogólnopolskiemu „klubowemu” nurtowi działań trzeźwościowych – jako członek Rady Programowej – Polskiej Rady Ruchu Abstynenckiego w Polsce. Nie tylko organizuję, ale bywam również na wszystkich liczących się imprezach trzeźwościowych w naszym kraju, przez to wiem, co się w tym środowisku dzieje. Liderem nie można się stać, liderem trzeba się urodzić, trzeba mieć to zacię- na terenie całego kraju. Poznawałem ludzi i ludzie mnie poznawali. Po tym okresie osiągnąłem tzw. „efekt sufitowy” i potrzebowałem nowej motywacji do niepicia. Miałem szczęście, trafiłem P O L O C Z E K cie społecznikowskie. Hołdować zasadom „BYĆ nad MIEĆ” oraz POMAGAJĄC INNYM – POMAGAMY SOBIE, POMAGAJĄC SOBIE – POMAGAMY INNYM. Byłem aktywny przez całe życie – w szkole podstawowej, w szkole średniej, na studiach. Byłem aktywny podczas picia i nie mogło być inaczej, kiedy przestałem pić. Przez cały ten czas uczyłem się i zbierałem doświadczenia, z których teraz korzystam. W niniejszym opracowaniu zajmę się jednak – z wiadomych powodów – tylko okresem, kiedy wkroczyłem na drogę abstynencji, a potem trzeźwienia. W pierwszym roku nie picia postanowiłem poznać środowisko. Jestem „zwierzęciem stadnym”, lubiącym ludzi i towarzystwo. Określiłem kierunek, w którym pójdę. Zdecydowałem się na „klubowy” nurt grup samopomocowych. W początkowym okresie (około półtora roku abstynencji) odwiedziłem prawie wszystkie Kluby Abstynenta w obecnym Województwie Śląskim (dawne województwo katowickie, częstochowskie i bielskie). Brałem również udział w bardzo wielu imprezach trzeźwościowych na Panią red. Ewę Cendrowską i jej „Maraton Trzeźwości”. W Częstochowie, podczas Światowego Dnia Młodzieży z udziałem Ojca Świętego Jana Pawła II w sierpniu 1991 r., wystąpiłem w programie i publicznie w „telewizji” zobowiązałem się zająć abstynencką turystyką. Wydarzenie to było pierwszym słupem milowym – drogowskazem w moim trzeźwieniu i liderowaniu. Założyłem Sekcję Turystyczną przy Katowickim Oddziale Terenowym Federacji Klubów Abstynenckich w Polsce. Tak zaczęła się moja działalność w Federacji Klubów Abstynenckich w Polsce – najpierw na terenie Śląska, a potem w skali ogólnokrajowej. Działałem, liderowałem i … przyszedł drugi „efekt sufitowy” w moim trzeźwieniu. Znowu miałem szczęście – dostałem się na Studium Pomocy Psychologicznej dla Nieprofesjonalistów (dzisiejsze PRO). Trafiłem do grupy Ani Dodziuk. Był to drugi milowy słup – drogowskaz – w moim trzeźwieniu i liderowaniu (rok 1994). Po (dokończenie na str. 4) XXV Jesienny Rajd Abstynencki Klonowego Liścia Klub „AZYL” organizuje wyjazd na XXV Jesienny Rajd Abstynencki Klonowego Liścia do Charcic w terminie 9-11 września 2011 r. (wyjazd 8 września w czwartek w nocy ok. godz. 23.00). Posiadamy jeszcze 23 wolne miejsca na ww. wyjazd. W tym roku organizatorzy Rajdu wymagają od każdego uczestnika opłaty „wpisowego” w kwocie 15 zł. Wpisowe ma być wpłacone na konto organizatora Rajdu a dokona wpłata będzie równoznaczna z rezerwacją miejsc noclegowych na terenie Sierakowa. O przydziale miejsc w popularnych Ośrodkach (TKKF czy OWiR) będzie decydowała kolejność wpłat wpisowego. Osoby zainteresowane wyjazdem proszone są o jak najszybsze zgłoszenie swojego uczestnictwa i dokonanie ww. wpłaty. Organizacją tego wyjazdy zajmuje się Barbara Zaręba. Informacje szczegółowe tel. 506 542 663 Gazeta Ruchu Abstynenckiego IV-maj2011 4 IV-maj2011 5 GRA GRA Kilka pytań do lidera: EUGENIUSZ POLOCZEK (dokończeniezestr.3) pracy nad sobą, z wiarą w siebie, uzbrojony w wiedzę i narzędzia jak radzić sobie w życiu – działałem i liderowałem dalej. Zacząłem zawodowo zajmować się pomaganiem ludziom z problemami alkoholowymi. Działalność społeczna i zawodowa uzupełniały się. Następnym słupem milowym – drogowskazem, było utworzenie Trzeźwościowego Stowarzyszenia Kulturalno-Turystycznego w Katowicach i uzyskanie osobowości prawnej przez Stowarzyszenie w roku 1997. Teraz mogliśmy – jako Stowarzyszenie i ja jako lider – w pełni rozwinąć skrzydła. Imprezy przez nas organizowane stały się masowymi i o ogólnopolskim zasięgu (bywają też zaproszeni goście z zagranicy) z zachowaniem ich rodzinnego charakteru. Były one organizowane profesjonalnie. Udało nam się pozyskać do współpracy najlepszych fachowców w branży, zajmujących się szeroko rozumianym rozwiązywaniem problemów uzależnień, m.in. z Instytutu Psy- chologii Zdrowia i Instytutu Psychiatrii i Neurologii w Warszawie oraz z najlepszych placówek leczniczych i ośrodków duszpasterskich w kraju. Korzystamy również z profesjonalistów, którzy realizują programy kulturalno-integracyjne. Wszystko to spowodowało, że nasze oferty i działania mają ugruntowaną renomę i są wysoko oceniane przez uczestników. Przez cały ten czas miałem przyjemność kierować Stowarzyszeniem, które wymyśliłem i założyłem. Należy jednak podkreślić, że przez cały ten czas byli blisko mnie wspaniali ludzie, którzy realizowali program Stowarzyszenia, wspierali mnie w trudnych chwilach – których nie brakowało. Byli ze mną na dobre i na złe. Obecnie – będę nieskromny – mam ugruntowaną pozycję i jestem znany w środowiskach trzeźwościowych w naszym kraju, ale aby się tak stało trzeba było konsekwentnej, żmudnej, mrówczej „pracy u podstaw” przez te wszystkie 17 lat mojego trzeźwienia. Najpierw musiałem przetransformować na grunt abstynencki moje wcześniejsze doświadczenia, potem przekuwać w czyn od podstaw ideę życia w trzeźwości. Pomogły mi w tym: optymizm życiowy, wiara w sukces – mimo niepowodzeń, konsekwencja i profesjonalizm w działaniu, nieustanne uczenie się i zbieranie doświadczeń, umiejętność przyznania się do popełnionych błędów i naprawiania ich oraz nie zniechęcanie się niepowodzeniami. W moim działaniu pomocne są również moje śląskie korzenie z uszanowaniem pracy i porządku w świecie („porządek utrzymuje świat”), perfekcjonizm nałogowca, charyzmat urodzonego „dawcy”, autentyczność w działaniu, umiejętność skupienia wokół siebie dobrych ludzi i zarażenie ich swoimi ideami i pomysłami. Na koniec nadmienię, że gdyby nie wizja, którą miałem od początku „nowej, trzeźwej drogi życia”, konsekwencja w działaniu, żmudna praca własna – przez cały ten czas – nie byłbym w tym miejscu, w którym jestem. Chciałem również z tego miejsca podziękować ogromnej rzeszy ludzi, których spotkałem na swej drodze, i którzy pomogli mi w życiu. Wypowiedź z książki Leszka A. Kaplera: „Poradnik lidera działań trzeźwościowych”, wyd. Parpamedia, 2008r. Zdjęcia ze strony internetowej: www.tskt.ugu.pl Hafty w Klubie STEFAN N a spotkaniu klubowym (w drugą środę marca) nasza koleżanka Grażyna, zaprezentowała swoje hobby w postaci niezwykłych obrazów. Przedstawione prace składały się z tzw. artystycznego haftu krzyżowego, który wykonuje się na specjalnie do tego przygotowanych tkaninach. Wielkości tych Gazeta Ruchu Abstynenckiego haftowanych obrazów były różne od całkiem małych aż do pokaźnych. Wszystkie charakteryzowały się pięknem i wielkim kunsztem wykonania. Ponieważ rozwieszono ich bardzo wiele w głównej sali Klubu ,,Stefan” zrobiły naprawdę duże wrażenie i wszystkim się podobały. Podczas tego wieczoru nasza artystka opowiadała o sobie, o swoim hobby, i o tym jak doszło do tego, że zaczęła się zajmować właśnie tym. W dalszej części spotkania odpowiadała na pytania i mówiła różne ciekawostki o materiałach i technice wykonywania tych prac. Wszystkie czynności związane z wykonaniem obrazów tą metodą wymagają dużej cierpliwości i skupienia. Niektóre z prezentowanych prac wykonuje się nawet kilka miesięcy. Poza tym czasochłonnym haftowaniem specjalnymi nićmi Grażyna zajmuje się również robieniem dekoracyjnych kart okolicznościowych na różne okazje np. życzenia świąteczne, imieninowe itp. Wykonane są one z różnokolorowych ele- mentów papierowych i wymagają precyzji i pewnej ręki. Na zakończenie wieczoru naszej koleżanki pięknie śpiewał stare i nowe przeboje, akompaniując sobie na gitarze zaproszony tu pan Zbyszek. Była to kolejna z prezentacji zainteresowań i pasji członków naszego Klubu, które odbywają się co jakiś czas. Sławek Jechowski ZADANIE: Prowadzenie działalnoÊci z zakresu profilaktyki, terapii i rehabilitacji w specjalistycznych czasopismach i innych mediach, jest realizowane dzi´ki dofinansowaniu ze Êrodków m. st. Warszawy. iłość wartością najwyższą (dokończenienastr.1) znanej książce „O sztuce miłości” przeciwstawia zakochanie prawdziwej miłości. To samo czyni także etyka chrześcijańska, buddyjska, hinduska oraz inne religie czy światopoglądy wskazujące Miłość jako najwyższą wartość. Miłość to wola budowania z drugą osobą partnerstwa opartego na głębokim poznaniu, szacunku, zaufaniu, trosce i wierności – póki ich śmierć nie rozłączy. Zdaniem zwolenników takiej Miłości, każda para ludzi, którzy nie są dla siebie odpychający erotycznie, może ją stworzyć, jeśli tylko oboje będą mieć taką wolę. Dlatego być może małżeństwa aranżowane przez naszych rodziców, zawierane w spokojny i rozważny sposób, nie były wcale takie złe. Jeśli ludzie dzielą ze sobą troski dnia codziennego, jeśli nie zdradzają się, to nawet jeśli w chwili ślubu nie byli w stanie zakochania, po pewnym czasie powstanie między nimi Miłość. Jednym z problemów naszego współczesnego społeczeństwa jest tęsknota za Miłością oraz towarzyszący jej lęk przed bliskością, brak umiejętności budowania trwałych związków. Coraz więcej małżeństw rozwodzi się po pierwszych kryzysach, twierdząc, że nie był to udany związek albo, że w ogóle nic między nimi nie było, ich wspólne życie było puste. Potrzebując ciepła, akceptacji, czułości, troski, większość osób próbuje te potrzeby zaspokajać w płytkich znajomościach, przelotnych romansach, okazjonalnym seksie. W rezultacie współczesny człowiek wciąż czegoś szuka, wciąż za czymś tęskni, a jest samotny, wyobcowany, oddzielony od innych. Słaby i przerażony najczęściej nie potrafi zaufać sobie i drugiemu człowiekowi, wejść w głębsze obszary intymności, wpuścić kogoś do swojego wnętrza. Decyzja, aby zacząć budować bliski związek, na pewno niesie ze sobą duże ryzyko. Boimy się zranień, boimy się porażki, boimy się odrzucenia. W życiu nasłuchaliśmy się dość osądów, oskarżeń, więc sami już często nie wierzymy w nasz potencjał, nie dostrzegamy swoich zalet i mocnych stron. Lękamy się zobaczyć siebie prawdziwego i dać sobie szansę na akceptację, na zrozumienie, na miłość – dla samych siebie, a co za tym idzie też dla drugiej osoby. Istotnym problemem naszych czasów, uniemożliwiającym tworzenie bliskich relacji, jest poszukiwanie szczęścia w świecie zewnętrznym, poza nami samymi. Konsekwencją takiej postawy jest powszechne myślenie, że udany związek to taki, w którym aby każdy z partnerów był szczęśliwy, drugi powinien się zmienić. Wychodzimy tutaj z założenia, że to druga osoba jest winna naszym frustracjom, problemom, brakowi satysfakcji ze wspólnego życia. Staramy się więc starannie pokazywać jej błędy, mówić, w jaki sposób powinna postępować, wskazywać, czego nam brakuje. Oczekujemy, że druga osoba nas uszczęśliwi, gdy zmieni się według naszych sugestii. Skoncentrowani na sobie i swoich niezaspokojonych potrzebach, frustracjach i niespełnieniach, na ogół więc nie słuchamy, tylko bardzo chcemy i egzekwujemy od partnera, aby to on nas słuchał. Pragniemy, aby druga strona uznała nasze argumenty, ale jesteśmy zamknięci na jej inne zdanie, nie przyjmujemy tego, co mówi do nas. Chcemy, aby nas akceptowano i rozumiano, ale sami nie jesteśmy skłonni do okazywania empatii i wyrozumiałości. Większość ludzi nie bierze pod uwagę faktu, że została wychowana w tradycji zaprzeczania uczuciom – nieświadomie więc te same schematy powtarza we własnych związkach. Wiele osób nie zdaje sobie też sprawy z własnych potrzeb, a większość nie daje sobie nawet prawa do ich posiadania. Tym samym trudno nam empatycznie odnosić się do potrzeb partnera. Również ze względu na systemy nauczania skoncentrowane na ocenianiu i opierające się na rywalizacji, nie mieliśmy możliwości nauczenia się szczerego wyrażania własnych uczuć i potrzeb oraz otwartej komunikacji budującej współpracę. Wynika z tego w sposób oczywisty, że podstawą budowania satysfakcjonujących relacji z innymi ludźmi jest zwrócenie się ku sobie – praca nad własnym rozwojem w kierunku nazywania i wyrażania uczuć, potrzeb, próśb, informacji zwrotnych, wdzięczności. Każdy z nas ma wdrukowane jakieś nawyki i schematy z przeszłości, które powtarza w relacjach z innymi ludźmi, a szczególnie w bliskich związkach. Mamy zdolność wikłania się w pewien określony rodzaj reakcji, które odtwarzamy nieświadomie, wciąż przeżywa- jąc te same frustracje. Ważne, aby nauczyć się je zauważać, rozpoznawać i nie powielać. Nabrać dystansu do własnych opinii, przekonań, sztywności myślenia, uwolnić się od stereotypów, poszerzyć horyzonty. Bycie prawdziwym, bycie sobą, wyrażanie siebie w sposób uczciwy, komunikowanie wprost partnerowi, co się przeżywa, co czuje i czego potrzebuje – to droga do tworzenia bliskich związków. A jeśli człowiek sam jest gotów na bliskość, może pomóc też drugiemu człowiekowi odważyć się na nią. Dzięki otwieraniu siebie na innych ludzi, bliskości, miłości, uczciwości, można tworzyć udane przyjaźnie, szczęśliwe małżeństwa, trwałe partnerskie związki i dobre relacje z dziećmi. (Opr. AM, źródło: Internet) Moja miłość Moja miłość jest całym światem I malutkim trawy ździebełkiem Rozpostarta niczym ocean I płynąca wąskim źródełkiem Mruczy sennie kotem na piecu Każdym ptaszkiem rankiem się śpiewa W smukłych drzewach kołysze się wiatrem I nutami pięknymi rozbrzmiewa Wzdycha słodko, smakuje karmelkiem Szminką usta czerwienią maluje I otula mnie kocem, sukienką Całowaniem jest, gdy całuje Białym płynie łabędziem po wodzie Słońca blaskiem jaśnieje o świcie, Pachnie koprem i macierzanką I jest cudem – jak życie Hanna Gęściak-Wojciechowska Gazeta Ruchu Abstynenckiego IV-maj2011 6 GRA (pierwszy kontakt) Małe Ciche – XX Zlot J ak co roku klub Rodzin Abstynenckich Ostoja uczestniczył w Ogólnopolskim Wiosennym Zlocie Rodzin Abstynenckich – Tatry 2011. Tym razem cudne Małe Ciche już po raz dwudziesty przeżywało prawdziwy najazd abstynentów. Nasi klubowicze byli zachwyceni udziałem w tej imprezie. Niektórzy przyjechali tu po raz kolejny, inni po raz pierwszy. Bogaty program Zlotu pozwalał każdemu wybrać to, co najbardziej mu odpowiada. I choć zmęczenie wędrówkami górskimi dawało o sobie znać, starali się uczestniczyć w jak największej liczbie spotkań, wykładów i koncertów. Świetnie się bawili ze swoim ulubionym zespołem „Krokus”, wysłuchali koncertu Krzysia Jaryczewskiego, śpiewali z Anią i Krzysiem Lorencami. Zlot w Małem Cichem to nie tylko wspaniała przygoda i fantastyczne przeżycia wynikające z obcowania z górami. Ten Zlot do źródło energii dla wielu uczestników, z którego czerpią siłę do tego, by kolejny rok umacniać się w trzeźwieniu. Niektórzy dopiero od pobytu na Zlocie zaczynają rozumieć czym to trzeźwienie jest. W Gazeta Ruchu Abstynenckiego tel. 22 665 39 77 Przełam barierę wstydu zadzwoń, uzyskasz pomoc. Bemowski Klub Samopomocy, ul. Konarskiego 83, Osiedle Przyjaźń, poniedziałki i środy w godz. 10.00–13.00 Geniowi Poloczkowi należą się ogromne słowa uznania i podziękowanie za to, że od tylu już lat niezmordowanie zaprasza nas do uczestnictwa w tym naprawdę niezwykłym i pięknym wydarzeniu. (AM) Centrum Odwykowe SP ZOZ Przychodnia nr 3 „PETRA” Dział Przerywania Ciągów Alkoholowych w Stołecznym Ośrodku dla Osób Nietrzeźwych w Warszawie ul. Kolska 2/4 telefon 22 838 84 07 oferuje: – przyjęcia bez skierowań z dopuszczalną zawartością alkoholu do 1 promila w wydychanym powietrzu – pobyt od 3 do 7 dni w pokojach 1-2-3 osobowych – całodobową opiekę medyczną – pełną dyskrecję – zajęcia z terapeutami także dla rodzin pacjentów – konkurencyjną cenę TY TEŻ MOŻESZ ŻYĆ NORMALNIE!!! Warszawa, Al. Jerozolimskie 47 lok 3 tel. 22 629 25 85 Od poniedziałku do piątku 8.00–20.00 Oferujemy program dla osób uzależnionych i współuzależnionych. W każdy wtorek w godz. 11.00–13.00, 16.10–18.00, 18.10–20.00 – otwarte wykłady dotyczące problemów alkoholowych i zjawisk psychologicznych z nimi związanych. Centrum Odwykowe Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej z siedzibą w Warszawie – Poradnia odwykowa i Dzienny Oddział Odwykowy – dla osób uzależnionych od alkoholu, narkotyków, lekarstw, hazardu itp. ul. Zgierska 18a, tel. 22 617 03 10 – Poradnia Rodzinna dla osób współuzależnionych, DDA, ofiar przemocy, ul. Zakopiańska 33, tel. 22 617 03 10 Młodzieżowa Poradnia,, POZA ILUZJĄ” Warszawa, ul. Dąbrowskiego 75 A (stacja METRO RACŁAWICKA) tel. 22 844 94 61 OSTOJA dla siebie i dla podopiecznych OPS Centrum Społecznym Lelechowska na spotkaniu wielkanocnym 21 kwietnia zebrali się członkowie i przyjaciele Klubu Rodzin Abstynenckich Ostoja. Bemowski Telefon dla Rodzin z Problemem Alkoholowym Składanie życzeń rozpoczęła Hanna Gęściak-Wojciechowska – przewodnicząca Rady Dzielnicy Ochota, jako przedstawiciel Zarządu Dzielnicy głos zabrał Zastępca Burmistrza Krzysztof Kruk. Następnie smacznego jajka życzyli zebranym również: Monika Ratajczak – Zastępca Dyrektora ZGN Ochota, Jarosław Grzegrzółka – dyrektor Domu Kultury Rakowiec, asp. Jakub Juszkowski z Komendy Rejonowej Policji Warszawa III, Mariusz Drabarek z Wydziału Spraw Społecznych i Zdrowia oraz przedstawiciele klubów: ze „Stefana” – Zbigniew Zieliński i z „Zorzy” – Halina Hys. Specjalne wystąpienie należało do księdza prałata Henryka Bartuszka z Parafii Św. Jakuba, który od powstania klubu „Ostoja” zawsze uczestniczy w takich spotkaniach. Po części oficjalnej przyszedł czas na degustację. Dania były pyszne i różnorodne, ponieważ każdy z klubowiczów przygotował coś od siebie. W rodzinnej atmosferze wszystkim miło płynął czas. Na deser na każdego czekała jeszcze słodka niespodzianka – czekoladowe kurki dla dziewczyn i czekoladowe baranki dla chłopców. *** Jak co roku, w Wielką Sobotę (23 kwietnia), Klub Rodzin Abstynenckich Ostoja przy Stowarzyszeniu WISE i Ośrodek Pomocy Społecznej Dzielnicy Ochota, zaprosili na śniadanie wielkanocne najuboższych i samotnych mieszkańców dzielnicy. Zaproszonym towarzyszyli: Hanna Gęściak-Wojciechowska – Przewodnicząca Rady Dzielnicy Ochota, Piotr Żbikowski – Zastępca Burmistrza Dzielnicy Ochota oraz ks. Michał z Parafii NMP Królowej Świata. Rozpoczęto tradycyjnymi życzeniami, a następnie wszyscy zebrani symbolicznie podzielili się jajkami. Na stole królowały tradycyjne potrawy wielkanocne – żurek, jaja, ryby oraz ciasta. Wszyscy się zajadali, ale najważniejsze, że nikt nie był sam. Każdy z gości otrzymał też żywnościową paczkę świąteczną. (ws) Oferta skierowana jest do młodych ludzi (14–20 lat) eksperymentujących z alkoholem, narkotykami, papierosami lub nadużywających tych środków oraz młodzieży z rodzin z problemem alkoholowym. Prowadzimy także grupy psychoedukacyjne dla rodziców, konsultacje rodzicielskie i terapię rodzinną. Oddział Dzienny Terapii Uzależnienia od Alkoholu Wojewódzki Szpital Bródnowski Warszawa, ul. Kondratowicza 8 (budynek G, niski parter) tel./fax 22 326 59 40 Terapię dla: osób uzależnionych od alkoholu, osób z podwójną diagnozą. Oddział Terapii Uzależnień Warszawa, ul. Marywilska 44 tel. 22 814 57 32 Oddział Terapii Uzależnień funkcjonuje w strukturze Izby Chorych i Pogotowia „Monar”, stanowiąc odrębną jej część. Świadczy usługi terapeutyczne w warunkach stacjonarnych – osobom uzależnionym od alkoholu, bezdomnym nieubezpieczonym, bez dokumentów – z całej Polski. Ośrodek Terapii Uzależnienia od Alkoholu SPZZLO Warszawa-Żoliborz ul. Żeromskiego 13 tel/fax 22 663 54 39 Czynny od poniedziałku do piątku w godzinach 8.00–20.00 Poradnia Terapii Uzależnienia od Alkoholu i Współuzależnienia Terapia indywidualna i grupowa dla osób uzależnionych od alkoholu oraz terapia dla rodzin Oddział Dzienny Terapii Uzależnienia od Alkoholu Terapia dla osób uzależnionych od alkoholu. Program intensywny – 7 tygodni Ośrodek Terapii Uzależnień Warszawa, ul. Kolska 2/4, tel. 22 838 91 36 W Ośrodku znajdują się: Oddział Detoksykacyjny (pobyt całodobowy) 10-dniowy pobyt (odtrucie oraz zajęcia edukacyjno-motywujące). Oddział Terapii Uzależnienia od Alkoholu (pobyt całodobowy) – 56 dni. Poradnia Terapii Uzależnienia i Współuzależnienia od Alkoholu czynna w godz. 8.00-20.00 – przeznaczone dla osób uzależnionych i ich rodzin. Oferujemy: detoksykację (odtrucie), terapię odwykową, program pracy pogłębionej (after car): grupa psychoterapeutyczna, warsztaty, obóz terapeutyczny w Strzyżenie, zjazdy absolwentów – realizowany jest w systemie ambulatoryjnym (praca indywidualna i grupowa). Ośrodek Diagnostyczno-Motywacyjny dla Młodzieży Uzależnionej od Substancji Psychoaktywnych (w wieku 14-19 lat) (narkotyki, alkohol, substancje wziewne, podwójna diagnoza) Szpital w Garwolinie, oddz. III Podwójnych Diagnoz 08-400 Garwolin AL. Legionów 11 tel. 25 682 22 51 w. 232,231 tel. kom. 503 327 909 W ośrodku odbywa się nauka. Ośrodek Terapii Uzależnień Alkoholowych SPZOZOTUA SPZOZ – Poradnia: ul. Jagiellońska 34 tel./fax. 22 619 60 65 – Oddział Dzienny Warszawa: ul. Wł. Łokietka 11, tel./fax. 22 679 21 45. Godziny otwarcia: 8.00–20.00 (od poniedziałku do piątku) Oferta: Terapia dla osób uzależnionych od alkoholu, współuzależnionych, DDA, ofiar przemocy. Oferta dodatkowa: Warsztaty 5-dniowe (bezpłatne): „Asertywność”, „Złość”, „Komunikacja”, „Kobiecość”, „Duchowość”, inne. Pododdział Leczenia Alkoholowych Zespołów Abstynencyjnych – Detox Szpital Praski p.w. Przemienienia Pańskiego Warszawa, Al. Solidarności 67 tel. 22 619 19 79 Izba Przyjęć. Do przyjęcia jest wymagane skierowanie. Opieka nad pacjentem polega na zmniejszeniu, a następnie zlikwidowaniu objawów abstynencyjnych. Realizowany jest też program motywacyjno-terapeutyczny dla osób uzależnionych od alkoholu. W każdą środę o godz. 18.30 zamknięte mitingi AA.. W każdy poniedziałek grupa informacyjno-edukacyjna dla rodzin pacjentów hospitalizowanych. Wstęp wolny. Początek zajęć: godz. 16.00. Poradnia Leczenia Uzależnień Szpitala Wolskiego Warszawa, ul. Kasprzaka 17, paw. 6, I p. tel.: 22 389 48 09 Czynna od poniedziałku do piątku od 9.00-20.00 Poradnia prowadzi terapię dla uzależnionych od alkoholu i innych środków zmieniających świadomość, oraz terapię rodzin. Realizujemy program na poziomie podstawowym i zaawansowanym, zarówno indywidualnie jak i grupowo. Oferta obejmuje konsultacje lekarzy wszystkich specjalności na terenie szpitala, w tym lekarzy psychiatrów. Poradnia Leczenia Uzależnień w SPL Vitamed Warszawa, ul. Wileńska 18 tel. 22 473 79 07 (Wejście od Al. Solidarności, niedaleko przystanku autobusowego Szwedzka.) Poradnia jest czynna codziennie od 8.00-20.00 Oferujemy terapię grupową i indywidualną dla osób uzależnionych, współuzależnionych i dorosłych dzieci alkoholików. Leczenie jest bezpłatne i dostępne również dla pacjentów nie objętych ubezpieczeniem. Poradnia Psychoterapii Przeciwdziałania Przemocy w Rodzinie Warszawa, ul. Belgijska 4 tel. 22 845 12 12 Czynna od poniedziałku do piątku w godz. 0d 9.00–20.00 e-mail: [email protected] www.zozmokotow.pl/przemoc Poradnia Terapii Uzależnienia od Alkoholu i Współuzależnienia Warszawa, ul. Belgijska 4 tel. 22 845 46 49 Czynna od poniedziałku do piątku w godz. 9.00–20.00 Zapisy w godz. 9.00–16.30. Terapia w zakresie podstawowym, zaawansowanym i dalszego zdrowienia. Poradnia Terapii Uzależnienia od Alkoholu i Współuzależnienia ,,ROTA” Warszawa-Ursus ul. Sosnkowskiego 18/III p. domofon/ tel. 22 35 32 416 lub 501 506 074 Czynna od poniedziałku do piątku w godz. 9.00–20.00 Proponujemy terapię indywidualną i grupową dla pacjentów na różnym etapie zdrowienia. Zapraszamy osoby dorosłe uzależnione od alkoholu i hazardu, rodziny osób uzależnionych oraz Dorosłe Dzieci Alkoholików. Poradnia Leczenia Uzależnień Warszawa, ul. Bellotiego 1 tel. 22 838 86 30, 22 838 73 64 Czynna od poniedziałku do piątku w godz. 8.00–20.00, w soboty w godz. 9.00–14.00 Poradnia prowadzi terapię dla: –osób uzależnionych od alkoholu i innych środków psychoaktywnych, – osób współuzależnionych, – DDA (Dorosłe Dzieci Alkoholików) Poradnia Leczenia Uzależnień i Współuzależnienia Warszawa-Włochy, ul. Rejonowa 28/30 tel.: 22 863 91 90, e-mail: [email protected] Czynna: poniedziałek, wtorek, czwartek: 9.00–20.00, środa: 10.00–20.00, piątek: 9.00–16.30. Psychoterapia grupowa i indywidualna, konsultacje psychiatryczne dla: ALKOHOLIKÓW I HAZARDZISTÓW, OSÓB WSPOŁUZALEŻNIONYCH, DDA (bez ograni- czeń wiekowych). Przychodnia Uzależnienia i Współuzależnienia od Alkoholu SZPZLO Warszawa-Wola ul. Elektoralna 26 tel./fax: 22 620 35 24 Czynna: 8.00-20.00. Zapraszamy na konsultacje, psychoterapie indywidualne, psychoterapie grupowe dla osób uzależnionych i ich bliskich. SPZ ZOZ,, SOLEC” Poradnia Leczenia Uzależnienia od Alkoholu i Współuzależnienia Warszawa-Śródmieście ul. Solec 30 A tel. 22 628 37 46 Czynna od poniedziałku do piątku w godz. 9.00–20.00 Oferujemy kompleksową terapię dla osób uzależnionych od alkoholu i ich rodzin. Terapia w zakresie podstawowym, zaawansowanym i dalszego zdrowienia. Zajęcia indywidualne, edukacyjne grupowe, wykłady, GOD, maratony, treningi, warsztaty. Mokotowskie Stowarzyszenie Rodzin Abstynenckich MSZE TRZEŹWOŚCIOWE ul. Belgijska 4 III p, tel. 500 29 12 60 e-mail: [email protected] www.klubazyl.p9.pl poniedziałek–sobota 17.00–22.00 W KAŻDĄ TRZECIĄ NIEDZIELĘ MIESIĄCA AZYL Jeśli alkohol jest dla Ciebie problemem przyjdź lub zadzwoń. Oferujemy pomoc doświadczonych terapeutów. Kierownikiem klubu jest Barbara Zaręba. Stowarzyszenie Integracji Społecznej „Klub H2O” ul. Poznańska 38 , tel: 508 124 735 email: [email protected] www.poznanska38.pl Zapraszamy codziennie w godz. 10.00–22.00 (w soboty, do „ostatniego gościa”). Mityngi wspólnot 12-krokowych, grupy wsparcia,rytmy życia, Tai Chi, karaoke, DKF, wystawy, dyskoteki i koncerty. Rodzinny Klub Abstynenta RELAKS 02-954 Warszawa, ul. Goplańska 44, tel. 22 842 26 35 Klub czynny w poniedziałki i czwartki w godz. 18.00–21.00 w soboty i niedziele w godz. 10.00–20.00 www.relaks.org.pl e-mail: [email protected] Raszyńskie Stowarzyszenie Rodzin Abstynenckich ARKA tel. 22 720 12 55 poniedziałki, czwartki i piątki w godz. 17.00–21.00 e-mail: [email protected] Jaworowa, ul. Warszawska 95 05-090 RASZYN Stowarzyszenie Rodzin Abstynenckich na OCHOCIE o godz.15.00. w Kościele Opatrzności Bożej przy ul. Dickensa 5 Bielańskie Stowarzyszenie Rodzin Abstynenckich STEFAN ul. Żeromskiego 55/67, tel./faks 22 639 81 92 e-mail: [email protected] www.klubstefan.pl PRZYJDŹ DO NAS OTRZYMASZ POMOC Punkt informacyjno-konsultacyjny poniedziałek–piątek 13.00–21.00 sobota 16.00–21.00 STOWARZYSZENIE RODZIN ABSTYNENCKICH Klub ZORZA ul. Sosnkowskiego 16, tel. 22 662 22 06 czynny od poniedziałku do soboty w godz. 15.30–21.00 [email protected] W godzinach otwarcia klubu działa punkt interwencji kryzysowej. W każdą czwartą sobotę miesiąca – dyskoteka. Warsztaty aktywizacji zawodowej i społecznej. Prowadzi: Adam Maziewski każdy czwartek godz. 11.00 Centrum Społeczne „Lelechowska” ul. Lelechowska 5, tel. 22 823 82 32 Zapisy pod numerem: 503 134 843 Bemowskie Stowarzyszenie Trzeźwości REDUTA ŹRÓDŁO od poniedziałku do piątku 16.00–21.00 w soboty 10.00–15.00 Telefon konfaktowy 607 454 448 e-mail: zrodł[email protected] Prowadzone są dwie grupy wsparcia: • dla osób uzależnionych • dla osób współuzależnionych od poniedziałku do piątku w godz. 16.00-21.00 w soboty od 17.00 ul. Lelechowska 5, tel. 22 823 82 32 e-mail: [email protected] Dowiedz się czy pijesz w sposób szkodliwy Przyjdź na spotkania z Sebastianem Nowakowskim każdy poniedziałek godz. 17.00 Centrum Społeczne „Lelechowska” ul. Lelechowska 5, tel. 22 823 82 32 Informacje pod numerem 503 134 843 e-mail: [email protected] Stowarzyszenie – Klub Rodzin Abstynenckich SERCE poniedziałek–sobota w godz. 13.00–21.00 w centrum Warszawy, ul. Nowogrodzka 6 Nasi terapeuci pomogą Tobie i Twojej rodzinie żyć bez alkoholu i przemocy. Przyjdź lub zadzwoń tel. 22 628 74 37 [email protected]; www.serce.keep.pl Zapraszamy na „Wtorki brydżowe” Godziny spotkań do uzgodnienia. Informacje telefoniczne 22 628 74 37 Klub Abstynenta KROKUS ul. Grójecka 120 (pawilon w pasażu) czynny w godz. 17.00–20.00 w poniedziałki, wtorki i środy ZAPRASZAMY! zaprasza od poniedziałku do piątku w godz. 18.00–22.00 ul. Synów Pułku 6, tel. 22 665 08 00 Warszawa–Włochy ul. Robotnicza 15 Klub Rodzin Abstynenckich OSTOJA zaprasza Stowarzyszenie Promocji Abstynencji Klub Uzależnień od A do Z Błońskie Stowarzyszenie Trzeźwościowe Klub Wzajemnej Pomocy KRES zaprasza codziennie w godz. 17.00–20.30 ul. Piłsudskiego 2/4, 05-870 Błonie U PIMA ul. Nowy Zjazd 1, tel. 22 826 87 83 e-mail: [email protected], www.upima.org Zapraszamy: od poniedziałku do czwartku i w soboty od 16.00 do 21.00, w piatki od 16.00 do 24.00 (dyskoteki), w niedziele od 15.00 do 20.0 Klub KAROL przy OPS Dzielnicy Wola ul. Karolkowa 58a, tel. 22 632 01 25 czynny w soboty od 10.00–15.00 wszyscy mile widziani REDAKCJA: Gazeta Ruchu Abstynenckiego „GRA” ul. Lelechowska 5, 02-351 Warszawa, tel. 22 823 82 32, kom. 503 134 843 e-mail: [email protected] REDAKTOR PROWADZĄCY: Hanna Gęściak-Wojciechowska; ZESPÓŁ REDAKCYJNY: Marek Bielski (kierowanie kolportażem), Danuta Buśkiewicz, Sławomir Jechowski, Grzegorz Kowalski, Sylwester Matejak (obsługa fot.), Renata Szczepaniak (prowadząca sekretariat), Jerzy Wituski, Marzena Zagrajek, Zbigniew Zieliński; WSPÓŁPRACA: Leszek Kapler, Joanna Wawerska-Kus. Redakcja zastrzega sobie prawo do redagowania i skracania tekstów. WYDAWCA: Stowarzyszenie Wspierania Inicjatyw Społecznych i Ekonomicznych „WISE”, ul. Lelechowska 5, 02-351 Warszawa. DRUK: DRONA Sp. z o.o., ul. Janiszowska 9, Warszawa. Projekt współfinansuje Pismo bezpłatne. Nakład: 2000 egz. ISSN 1734-5308
