Zastosowanie techniki PCR do wykrywania wirusa BHV1 w nasieniu

POST. MIKROBIOL.,
2002, 41, Supl. 1, 45—49
http://www.pm.microbiology.pl
ZASTOSOWANIE TECHNIKI PCR
DO WYKRYWANIA WIRUSA BHV1
W NASIENIU BUHAJÓW
Jerzy Rola
Application of PCR assay for detection of BHV1 virus with bull semen
Abstract:
Bovine herpesvirus 1 (BHV1) is an important pathogen of cattle, widely
spread in the world. It is responsible for various syndroms like infectious bovine
rhinotracheitis (IBR), pustular vulvovaginitis (IPV), encephalomyelitis, mastitis. Like other
herpesviruses BHV1 can establish latent infection in animals which become reservoirs
of the virus in the herd. After reactivation from the latent state bulls can shed virus with
semen. To compare the shedding of BHV1 virus with semen from experimentally infected
bulls, 149 samples of semen collected every 3—4 days up to 107 days post infection (dpi)
were analysed with the virus isolation test and PCR assayes. From 44 to 48 dpi the bulls were
treated with dexamethasone to reactivate the latent infection. Only 9 (6%) samples of semen
collected between the 2nd and the 9th dpi reacted positively in the virus isolation test. Using
PCR technique and primers for gC and gD glycoprotein genes of BHV1 the presence
of the virus was detected in 11 (7,4%) and 16 (10,7%) samples of semen, respectively. More
positive results of amplification were obtained with nested PCR. In this method 44 (29,5%)
samples were positive.
Wstęp
Herpeswirus bydlęcy typ 1 (BHV1), zwany również wirusem IBR/IPV, jest jednym
z ważniejszych patogenów bydła. Wirus ten jest czynnikiem etiologicznym zakaźnego
zapalenia nosa i tchawicy, pęcherzykowego zapalenia błony śluzowej sromu i pochwy
u krów oraz napletka i prącia u buhajów, zapalenia mózgu i rdzenia kręgowego, zapalenia
spojówek, zapalenia wymienia, zakażeń przewodu pokarmowego [l, 2]. BHV1, podobnie
jak inne α-herpeswirusy, posiada zdolność powodowania zakażenia latentnego [4]. Zakażenie
to utrzymuje się przez całe życie zwierzęcia, dlatego zakażone zwierzę należy traktować jako
nosiciela wirusa i potencjalne źródło zakażenia. Pod wpływem czynników stresowych
dochodzi do reaktywacji zakażenia latentnego, a w konsekwencji do siewstwa wirusa. Okresy
siewstwa są nieregularne w czasie i z reguły przebiegają bezobjawowo. Zwierzęta latentnie
zakażone sprawiają wrażenie zdrowych, jednak cały czas stanowią potencjalne zagrożenie
dla innych osobników wrażliwych na zakażenie. Problem zakażeń latentnych jest szczególnie
ważny u buhajów, gdyż zakażone buhaje wydalają wirus z nasieniem. Użycie do inseminacji
nasienia zanieczyszczonego wirusem BHV1 prowadzi do przeniesienia zakażenia
do pogłowia krów. Chcąc wyeliminować tę drogę szerzenia się zakażenia, do inseminacji
powinno być używane wyłącznie nasienie wolne od wirusa BHV1. W ostatnich latach, dzięki
wprowadzeniu do...