Głos św. Józefa - Sanktuarium św. Józefa w Prudniku

PRUDNICKI ROK PRYMASOWSKI
2014 / 2015
Głos
św. Józefa
Gazetka Sanktuarium św. Józefa w Prudniku – Lesie.
Nr 37/2015
13.09.2015 r.
Msze św. niedzielne u nas o godz.: 8.00 10.00 11.30
W Dębowcu: 8.45
OGŁOSZENIA
Dzisiaj 24 Niedziela Zwykła – rozpoczynająca Tydzień Wychowania.
Dzisiaj o 15.00 Nabożeństwo fatimskie.
14.09. - Poniedziałek – Święto Podwyższenia Krzyża Świętego.
Po Mszy ucałowanie relikwii Krzyża Świętego
15.09. - Wtorek – Wspomnienie NMP Bolesnej.
Po Mszy św. Wieczór z Biblią:
Czy Maryja przeszkodą w ekumenizmie? Co mówi Biblia?
16.09. - Środa – Msza w intencji próśb i podziękowań zanoszonych za
wstawiennictwem św. Józefa i nabożeństwo.
Po Mszy Filmoteka Życia Konsekrowanego zaprasza na film: Don
Bosco (cz. 2). Pod chórem wyłożone są plakaty do rozwieszenia na
kolejne półrocze naszej Filmoteki.
17.09. - Czwartek – Święto Stygmatów św. Ojca Franciszka.
Można zyskać odpust zupełny pod zwykłymi warunkami.
Po Mszy spotkanie Grupy Modlitewnej św. Ojca Pio.
18.09. - Piątek – Święto św. Stanisława Kostki, zakonnika, patrona Polski.
O godz. 17.30 Droga Krzyżowa.
Nie będzie Franciszkańskiej Szkoły Wiary.
20.09. - Niedziela Prymasowska. Słowo Boże w niedzielę będzie głosił ks.
Andrzej Gałka z Warszawy, przygotowujący proces beatyfikacyjny
Prymasa.
Muzeum zaprasza na prelekcję Marcina Husaka: Jaroslav Vonka znany i
nieznany w środę (16.09.) na godz. 18.00 do Arsenału.
POK zaprasza na spotkanie historyczne pod hasłem: Po 1 września był 17 w
piątek (17.09.) o godz 17.00.
Pielgrzymka Narodów do Sanktuarium Maria Hilf w Zlatych Horach
odbędzie się w sobotę (19.09.) Program pielgrzymki: 9.30 modlitwa
różańcowa; 11.00 uroczysta Msza św.; 14.00 nabożeństwo maryjne.
W przyszłą niedzielę w Szybowicach odpust św. Michała Archanioła. Suma o 11.30.
Dożynki diecezjalne odbędą się w niedzielę (20.09.) na Górze św. Anny. Msza
o godz. 11.00.
Dziękujemy wszystkim za modlitwę, ofiary, kwiaty i wszelkie prace na rzecz Sanktuarium.
Cena wolności to bezustanne czuwanie.
Thomas Jefferson
ROZWAŻANIE NA NIEDZIELĘ
Zapewne względnie łatwo przyjdzie nam utożsamić się z Piotrem,
niemal w tym samym czasie bardzo pochwalonym i mocno
napomnianym. Rozumiemy Piotra, bo może sami niechcący
zdenerwowaliśmy kogoś nam bliskiego, zmagającego się z jakimś
wyzwaniem, gdy w dobrej wierze próbowaliśmy jego/ją pocieszyć. Każda
z takich sytuacji uzmysławia nam, że drugi człowiek, choćby bardzo mi
bliski więzami krwi i czy pokrewieństwem duchowym, jest i chyba
pozostanie dla mnie tajemnicą. Wobec tego, co jest dla nie tajemnicze:
czy będzie to nieznany teren, czy skomplikowana, kosztowna aparatura
lub sytuacja, w której nie czuję się pewnie, zachowuję ostrożność i
działam bardzo delikatnie. Taka sama, albo zgoła jeszcze większa
delikatność należy się drugiemu człowiekowi.
Także dzisiejsza Ewangelia potwierdza intuicję poety o potrzebie
ciągłego uczenia się człowieka. Piotr uważał, zdecydowanie na wyrost, że
już całkiem dobrze poznał Mistrza, że ma wgląd w Jego wnętrze, że
rozumie Jezusa. Tymczasem jednak Jezus nie potrzebuje taniego
pocieszania. W chwili Swej agonii w Ogrodzie Oliwnym będzie Swym
uczniom (wśród nich znowu Piotrowi) wyrzucał nie to, że Go nie
pocieszali, ale to, ze nie potrafili nawet jednej godziny czuwać razem z
Nim. Jest dzisiejsza Ewangelia ważną lekcją bycia z drugim człowiekiem.
Żeby owocnie z nim być, trzeba myśleć o tym, co Boże. Potrzebna jest
świadomość, że człowiek pochodzi od Boga i że jest własnością Boga.
Ale oczywiście dotyczy to wszystkich międzyludzkich relacji. Bywa
bowiem tak, że próbując pomóc czy pocieszyć drugiego człowieka,
pocieszający ma na względzie swoje dobro. Czasem za słowami pociechy
kryje się przekonanie o posiadaniu na własność drugiego człowieka. Piotr
nie zauważył, że Jezus otwiera przed uczniami Swoje Serce, że mówi im o
woli Ojca, o tym, co jest dla Niego jedynie istotne. Piotrowi zabrakło
pewnego ważnego wymiaru miłości, jakim jest szacunek dla drugiego
człowieka i dla jego tajemnicy. Warto pytać, ile w naszym miłowaniu
drugiego człowieku jest szacunku dla jego przemyśleń, wrażliwości, tego,
co uznaje za ważne, dla tego, czego w drugim człowieku jeszcze nie
rozumiemy?
Zobaczmy, ile dzisiaj wokół nas, w środkach masowego przekazu, w
przemyśle rozrywkowym, w wystąpieniach polityków, może nawet i w
naszych rozmowach taniego pocieszania, uspokajania człowieka,
bagatelizowania jego wewnętrznych przeżyć. Jego problemy i lęki
rozwieje cudowna tabletka, popita antystresową wodą mineralną. Sensem
życia jest być wyluzowanym, bo tylko tak można żyć na maksa. Jakże
odległa jest taka wizja od dzisiejszej propozycji Jezusa: Jeśli kto chce iść
za Mną niech się zaprze samego siebie…
Oburzenie Jezusa jest i dla nas przestrogą przed niebezpieczeństwem,
jakim jest dla człowieka tanie pocieszanie. Współczesny człowiek bardzo
chaotycznie i nerwicowo zachować swoje życie, jednak traci je w sposób
nieraz bardzo bolesny dla siebie i dla innych. Jezus obiecuje zachowanie
życia tym, którzy się zaprą samych siebie i wezmą krzyż. Naśladowanie
Jezusa to będzie najpierw zgoda na wyrzeczenie, ofiarę, na ból. Jezus
zdecydowanie przestrzega nas przed postawą, której standardowym hasłem
są słowa: jakoś to będzie! I czy słowa te nie są treścią najczęściej
wygłaszanej pociechy? Może takimi lub podobnymi słowami zwracał się
do Jezusa Piotr?
Zachęta do zaparcia się siebie, do brania krzyża, to nic innego jak
przypomnienie prostej prawdy, że aby mieć dobre, udane, piękne życie,
trzeba pracować, trzeba w życiu się bardzo napracować, trzeba się może i
spocić i namęczyć i że ten nasz codzienny wysiłek jest bodaj
najautentyczniejszym kroczeniem za Jezusem, jest bowiem realizowaniem
powołania, woli Ojca w stosunku do każdego z nas. Woli Ojca, tak drogiej
Jezusowi. Mówiąc o wysiłku, o krzyży, przypomina nam Jezusa, że nie
można mieć udanego, szczęśliwego życia przez przypadek. Jeżeli człowiek
nie będzie chciał mieć wpływu na swoje życie, to ono mu się jakoś
rozmyje, przecieknie przez palce. Jeżeli człowiek nie podejmie krzyża
codziennej odpowiedzialności za swoje życie, to wtedy zamiast niego będą
decydowali inni ludzie, będą decydowały okoliczności, ale to będą zawsze
fatalne decyzje. Tak więc paradoksalnie, mówiąc o wysiłku, o
wyrzeczeniu, Jezus chce naszego szczęścia. Również kiedy Jezus
zdecydowanie upominał Piotra, to także miał na uwadze jego szczęście,
doczesne i wieczne. Czy Piotr byłby tym, kim jest dla nas dzisiaj, gdyby
stało się tak, jak tego chciał i na Jezusa nie przyszło wiele cierpienia,
odrzucenie przez starszych, arcykapłanów i uczonych w Piśmie, zabicie,
ale i Zmartwychwstanie? Jezus zdecydowanie widział dalej i lepiej.
Jak zatem owocnie być przy drugim człowieku? Najpierw trzeba uznać,
że w jego życiu wypełnia się wola Boża. Szacunek dla człowieka jest
szacunkiem dla woli Bożej i odwrotnie. Przy człowieku, któremu jest
ciężko, wystarczy być, życzliwie być. Swoją obecnością dajemy wyraz
gotowości pomocy, jeżeli zostaniemy o nią poproszeni i jeżeli będziemy
w stanie pomóc. Ważnym polem twórczej i skutecznej pomocy będzie
dzielenie uczuć drugiego człowieka. Wmawianie komuś, że nic się nie
stało, albo bagatelizowanie jego odczuć, nierzadko może przybierać
formę okrucieństwa, a zawsze jest nietaktem i chyba brakiem miłości
bliźniego.
18.00
18.00
18.00
18.00
18.00
18.00
08.00
10.00
11.30
INTENCJE MSZALNE
Poniedziałek 14.09.
Za ks. Janusza.
Wtorek 15.09.
Za ks. Jarosława.
Środa 16.09.
I. W intencji próśb i podziękowań zanoszonych za wstawiennictwem św. Józefa.
II. Z okazji 37 rocznicy ślubu Krystyny i Romana z prośbą o Boże
błogosławieństwo i zdrowie.
Czwartek 17.09.
W intencji Marty o dary Ducha Świętego.
Piątek 18.09.
Za + Karola Rataja.
Sobota 19.09.
O zdrowie i błogosławieństwo Boże dla Urszuli i Bogdana z okazji 25 rocznicy
ślubu oraz 30 rocznicy ślubu Romany i Zygmunta.
Niedziela 20.09.
Za ++ Stefanię i Władysława Jakubowiczów.
I. O beatyfikację Sług Bożego Stefana kardynała Wyszyńskiego.
II. Za + męża, ojca i dziadka Jana Gorek.
I. O wieczny pokój i szczęście i zmartwychwstanie ze świętymi za + Mariusza
Zamorę w 1 rocznicę śmierci.
II. Za + ciotkę Małgorzatę Miczke i ++ z rodziny oraz za dusze w czyśćcu.
III. Za + Bronisława Mikołajczyk o radość życia wiecznego.
www.prudnik.franciszkanie.com
Konto Bankowe: 97 8905 0000 2000 0000 2189 0001