D - Sąd Rejonowy w Białej Podlaskiej

Transkrypt

D - Sąd Rejonowy w Białej Podlaskiej
Sygn. akt VII K 657/15
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 30 listopada 2015 roku
Sąd Rejonowy w Białej Podlaskiej w VII Wydziale Karnym w składzie:
Przewodniczący - SSR Małgorzata Makarska
Protokolant: st. sekr. sąd. Teresa Misiejuk
w obecności po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 30 listopada 2015 roku,
sprawy O. N., syna W. i L. z domu W., urodzonego w dniu (...) w m. K.;
oskarżonego o to, że: w dniu 6 czerwca 2015 roku w miejscowości T., pow. (...), woj. (...) działając wspólnie i w
porozumieniu z inną osobą dokonał zaboru w celu przywłaszczenia mienia w postaci bursztynu surowego o łącznej
masie 5,7 kg o wartości 52 098,09 zł., na szkodę I. T.,
to jest o czyn z art. 278 § 1 k.k.;
O. N. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu wyczerpującego dyspozycję art. 278 § 1 k.k. i na
podstawie art. 278 § 1 kk wymierza mu karę 10 (dziesięć) miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie na
podstawie art. 69 § 1 i 2 kk, art. 70 § 1 kk zawiesza warunkowo na okres 2 (dwóch) lat tytułem próby; n podstawie
art. 33 § 2 kk wymierza oskarżonemu karę grzywny określając liczbę stawek dziennych na 100 (sto) ustalając
wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 10 (dziesięć) zł; na podstawie art. 63 § 1 kk na poczet orzeczonej wobec
oskarżonego kary grzywny zalicza zatrzymanie go w dniach 10 i 11 września 2015r.; na podstawie art. 46 § 1 kk orzeka
od oskarżonego O. N. na rzecz pokrzywdzonego I. T. obowiązek naprawienia szkody w całości poprzez zapłatę kwoty
52 098,09 zł; zwalania oskarżonego od opłaty, zaś zasądza od niego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 40 (czterdzieści)
zł tytułem częściowego zwrotu wydatków.
UZASADNIENIE
W oparciu o zebrany w sprawie materiał dowodowy Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:
Pod koniec maja 2015r. I. T. na portalu internetowym „Ogłoszenia 24 pl” zamieścił informacje o sprzedaży bursztynu.
Zadzwoniło do niego w tej sprawie kilka osób. Z jedną z nich - O. N. w dniu 1 czerwca 2015r. uzgodnił warunki
sprzedaży oraz termin i miejsce nabycia towaru. Następnie I. T. w dniu 2 czerwca 2015r. zakupił bursztyn od
sprzedawcy z W., korzystając z ogłoszenia na tym samym portalu internetowym.
Do transakcji pomiędzy I. T. a O. N. miało dojść 3 czerwca 2015r. w T., jednak nabywca nie przyjechał z powodu
awarii samochodu. Wspólnie ustalił kolejny termin na dzień 6 czerwca 2015r. T. złożył bursztyn na przechowaniu przy
dworcu PKP w T. u D. W. i wyjechał na Białoruś. Nabywca kontaktował się z nim kilkukrotnie korzystając z numeru
(...).
(zeznania I. T. k.3v-4v, wyjaśnienia oskarżonego k. 79, informacja operatora T-M. k.21-24)
W dniu 6 czerwca 2015r. przed godz. 13.00 I. T. odebrał bursztyn z przechowalni i swoim samochodem udał się na
parking przy sklepie (...) na ul. (...) w T., gdzie czekali na niego nabywcy: dwaj nieznani mu mężczyźni. Obaj wsiedli
do samochodu T.. Pierwszy mężczyzna, którym był O. N. oglądał bursztyn, sprawdził jego oryginalność i zważył go.
Stwierdził, że dokona zakupu bursztynu za uzgodniona kwotę 14100 USD. Po tym włożył go do reklamówki i przekazał
drugiemu mężczyźnie, który z bursztynem oddalił się w nieznanym kierunku. O. N. zagadywał zbywcę i oświadczył, że
chce zamienić złotówki na dolary. Udali się więc do pobliskiego kantoru w Galerii (...) w T., ale według twierdzenia N.,
kurs był nieodpowiedni. Następnie wraz z T. do drugiego kantoru. Idąc ul. (...) nagle zaczął uciekać pomiędzy blokami.
I. T. gonił go jeszcze przez ok. 50 metrów. Kiedy nie udało się zatrzymać mężczyzny wrócił do samochodu i pojechał
na komisariat policji.
(zeznania I. T. k.3v-4v, wyjaśnienia oskarżanego k. 79, protokół oględzin k.11-12, dokumentacja fotograficzna k.24,
protokół oględzin zapisu monitoringu k. 29-30)
W wyniku sprawdzenia i analizy połączeń telefonicznych z numerem (...) ustalono i zatrzymano mężczynę, którym
okazał się O. N.. Został on również rozpoznany przez pokrzywdzonego.
Łączna masa bursztynu surowego, w bryłach o nieregularnych kształtach i wadze od 5 do 50 gr, wynosiła 5,7 kg, a jego
wartość została wyceniona przez pokrzywdzonego na kwotę 52098,09 zł – czyli 14000 USD.
(zeznania I. T. k,3v-4v, fotografie k.6,7, informacja o kursie dolara k.9, protokół okazania k. 81-82, protokół oględzin
k. 97-98)
O. N. jest obywatelem Ukrainy, który od lutego 2015r. przebywa w Polsce. Zamieszkuje w M. i pozostaje w
konkubinacie z E. W.. Z zawodu jest murarzem, lecz pracuje u córki swojej konkubiny jako pomoc domowa. Ma jedno
dziecko. Wcześniej był karany.
(dane o osobie k. 78-79, dane o karalności k. 94)
Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o wymienione wyżej dowody.
Oskarżony O. N. w postępowaniu przygotowawczym (k.78-79) przyznał się do popełniania zarzucanego mu
przestępstwa. Złożył szczegółowe wyjaśnienia, w których wskazał, że kradzież bursztynu zaplanował wraz ze znajomym
S., którego poznał w rejonie Dworca Zachodniego w W.. Sprzedającego bursztyn znalazł na portalu ogłoszeń S., on
zaś kontaktował się telefonicznie z T.. Uzgodnił, ze nabędzie ok.5 kg bursztynu za cenę 40-50 tys. zł zależnie od
wielkości i jakości surowca. Oskarżony przyznał, że do T. pojechał nie posiadając pieniędzy i że osobiście rozmawiał
ze sprzedającym i zgodził się na nabycie bursztynu. Po uzgodnieniu ceny S. odszedł wraz z bursztynem on zaś
zaproponował zbywcy wyjście do kantoru i po drodze uciekł. Podał, że S. miał sprzedać bursztyn, a po sprzedaży
rozliczyć się z nim. Ostatecznie przekazał mu jedynie 1500 zł. Oświadczył, że nie ma żadnego kontaktu z S..
Sąd zważył, co następuje:
Wyjaśnia oskarżonego O. N. zasługują w całości na wiarę. Nie ma podstaw, by kwestionować szczerość i logikę jego
twierdzeń, bowiem nie pojawiły się w sprawie żadne dowody przeciwne. Swoją postawą O. N. świadczył o negatywnym
stosunku do popełnionego czynu, uznając zasadność postawionego mu zarzutu i składając wniosek o wydanie wyroku
skazującego.
Sąd uznał za wiarygodne zeznania pokrzywdzonego I. T. (k. 3v-4v), który opisał okoliczności nabycia bursztynu
i prowadzenia transakcji jego sprzedaży bursztynu. Podał szczegółowy rysopis sprawców i wszelkie informacje na
temat okoliczności kradzieży. Jednocześnie wskazał na wagę oraz wartość skradzionego kruszcu. Zeznania świadka są
szczere i autentyczne, a poza tym bezstronne. Świadek nie znał sprawców kradzieży, nie mógł więc być w żaden sposób
uprzedzony do oskarżonego i nie miał żadnego interesu w dowodzeniu okoliczności, które nie miałyby potwierdzenia w
rzeczywistości. Jednocześnie zapisy z kamer monitoringu, protokoły oględzin i dokumentacja fotograficzna pozwalały
na zweryfikowanie przedstawianych przez pokrzywdzonego okoliczności.
Wiarygodne są również zeznania świadka E. W. – konkubiny oskarżonego, którą składała zeznania na okoliczności
znajomości z oskarżonym, nie mając wiedzy na temat kradzieży bursztynu przez O. N. (k.72v-73).
Nie budzą wątpliwości co do ich autentyczności dowody z dokumentów w postaci: protokołu zatrzymania osoby (k.74),
protokołu oględzin (k.11-12, 29-30,v97-98), dokumentacji fotograficznej (k.6-7, 25, 99-100), informacji od operatora
sieci telefonii komórkowej (k.21-24, 45-62), protokołu przeszukania k.68-70), protokołu okazania (k.81-82), danych
o karalności (k.93-95), bowiem zostały one sporządzone przez uprawnione do tego osoby, a ich treść nie była
kwestionowana przez strony.
Zebrany w sprawie materiał dowodowy pozwala na przypisanie oskarżonemu O. N. występku z art. 278 § 1 kk.
Przestępstwo kradzieży polega na zaborze w celu przywłaszczenia cudzej rzeczy ruchomej. Przez zabór określony w art.
278 § 1 kk należy rozumieć wyjęcie rzeczy spod władztwa osoby nią władającej (właściciela, posiadacza) i objęcie we
władanie. W doktrynie i orzecznictwie przyjęto teorię zawładnięcia, według której zabór jest dokonany w momencie
objęcia przez sprawcę rzeczy w faktyczne władanie (A. Marek, Kodeks karny. Komentarz, LEX 2007). Zatem kradzież
realizuje się w momencie zawładnięcia przez sprawcę cudzą rzeczą w zamiarze przywłaszczenia.
Nie ulega wątpliwości, że oskarżony O. N. działając wspólnie i w porozumieniu z inną osobą: znajomym o imieniu S.,
dokonał zaboru bursztynu o masie 5,7 kg należącego do I. T.. Przestępstwo kradzieży zostało przez oskarżonego i jego
znajomego wcześniej zaplanowane. Stąd w ramach podziału ról istniejącego pomiędzy współsprawcami, rozmowy o
nabyciu towaru prowadził oskarżony, zaś jego znajomy odbierał reklamówkę z bursztynem i oddalił się z nią. Następnie
oskarżony deklarując chęć zapłaty za bursztyn po wymianie w kantorze pieniędzy, uciekł od pokrzywdzonego.
O. N. dokonał zaboru działając w celu przywłaszczenia. Z ustaleń Sądu wynika, że oskarżony i jego znajomy
zamierzali sprzedać skradziony bursztyn, a następnie podzielić się pieniędzmi. Sprzedaży dokonał S., który przekazał
O. pieniądze w kwocie 1500 zł. Zatem oskarżony dysponował mieniem I. T. jak swoim, a wszystkie jego działania były
z góry zaplanowane.
Przedmiotem kradzieży był bursztyn o wadze 5,7 kg, w bryłach o nieregularnych kształtach i wadze od 5 do 50 gr.
Jego wartość wynosił 14000 dolarów, gdyż za taką kwotę miał go nabyć oskarżony, co w przeliczeniu na walutę polską
wynosi 52098,09 zł (informacja o kursie dolara k.9). Wartość skradzionego mienia niewątpliwie przekraczała próg
określony w wykroczeniu z art. 119 kw.
Oskarżony O. N. działał w celu przywłaszczenia co oznacza, że popełnił przestępstwo umyślnie i w zamiarze
bezpośrednim. Kradzież bursztynu popełniona była w celu jego sprzedaży i pozyskaniu określonej gotówki. Oskarżony
zdawał sobie sprawę, że nie dysponował pieniędzmi, aby zapłacić I. T. za towar i że jego celem działania jest odebranie
mu go.
W przedmiotowej sprawie spełnione są przesłanki warunkujące przypisanie oskarżonemu winy, tj. skutecznego
postawienia zarzutu zachowania sprzecznego z prawem, bowiem oskarżony jest człowiekiem dorosłym i poczytalnym
i nie występowały żadne okoliczności jego winę wyłączające.
Wymierzając oskarżonemu karę Sąd przychylił się do wniosku prokuratora o wydanie wyroku skazującego i wymierzył
oskarżonemu karę 10 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres dwóch
lat tytułem próby, wykorzystując przepisy obowiązujące w dacie popełnienia czynu, a więc 6 czerwca 2015r.,
albowiem sprawca A. N. był wczesniej karany na karę pozbawienia wolności (k.94). W ocenie Sądu orzeczona kara
uwzględnia dyrektywy sądowego wymiaru kary i pozwoli uświadomić oskarżonemu naganność jego postępowania.
Poza tym jest adekwatna do stopnia winy sprawcy i stopnia społecznej szkodliwości czynu. W ocenie Sądu będzie
ona dla oskarżonego wystarczającą dolegliwością i ma możliwość powstrzymania go od popełnienia takich czynów
ponownie. Odniesie również cele na gruncie prewencji generalnej. Zawieszenie wykonania kary pozbawienia wolności
jest wynikiem oceny postawy oskarżonego, która daje pozytywną prognozę na przyszłość i nie pozbawi kary jej
zapobiegawczego charakteru. O. N. prowadzi ustabilizowany tryb życia, utrzymując się z pracy w charakterze pomocy
domowej. Poza tym przyznał się do winy i złożył wyjaśnienia wskazując na okoliczności popełnienia przestępstwa
(k.78-79).
Dla zwiększenia dolegliwości wymierzonej kary oraz w związku z działaniem sprawcy w celu osiągnięcia korzyści
majątkowej Sąd orzekł grzywnę w wysokości 100 stawek dziennych. Przy określeniu wysokości stawki na kwotę 10 zł
Sąd wziął pod uwagę możliwości zarobkowe sprawcy, który nie wskazał wprawdzie wysokości osiąganych dochodów,
jednak jest osobą zdrową i pracującą i niewątpliwie stać go będzie na zapłacenie grzywny we wskazanej wysokości.
Obowiązkiem sądu wynikającym z art. 63 § 1 kk było zaliczenia zatrzymania na poczet orzeczonej kary grzywny.
Jednocześnie Sąd na podstawie art. 46 § 1 kk orzekła obowiązek naprawienia szkody w całości, co znajduje
odzwierciedlenie we wniosku oskarżonego. Wysokość szkody – kwota 52 098,09 zł, wynika z zeznań I. T. i znajduje
odniesienie w treści zarzutu oraz we wniosku prokuratora.
Sytuacja majątkowa i zarobkowa oskarżonego, zgodnie z treścią art. 624 § 1 kpk, pozwoliła Sądowi na zwolnienie
go od kosztów sądowych. Mając na uwadze wysokość zabezpieczenia sąd uznał za zasadne obciążenie go jedynie
częściowymi wydatkami w kwocie 40 zł albowiem ta kwota pozostaje po zaliczeniu zabezpieczenia na poczet orzeczonej
kary grzywny.