Dzieje budownictwa i architektury drewnianej ECTS 2) 3

Transkrypt

Dzieje budownictwa i architektury drewnianej ECTS 2) 3
2014/2015
Rok akademicki:
Grupa przedmiotów:
Numer katalogowy:
Nazwa przedmiotu1):
Dzieje budownictwa i architektury drewnianej
Tłumaczenie nazwy na jęz. angielski3):
Wooden architecture
Kierunek studiów4):
Technologia drewna
5)
ECTS
2)
3
dr Grażyna Ruszczyk
Koordynator przedmiotu :
6)
Prowadzący zajęcia :
dr Grażyna Ruszczyk
Jednostka realizująca7):
Wydział Technologii Drewna, Katedra Technologii, Organizacji i Zarządzania w Przemyśle Drzewnym,
Zakład Konstrukcji i Technologii Wyrobów z Drewna
Wydział, dla którego przedmiot jest
realizowany8):
Status przedmiotu9):
a) przedmiot kierunkowy
b) rok 1
c) podyplomowe
Cykl dydaktyczny10):
Semestr 1 (zimowy)
Jęz. wykładowy11):
polski
Założenia i cele przedmiotu12):
Przedmiot obejmuje historię drewnianego budownictwa i architektury i wiedzę o historycznych konstrukcjach
drewnianych. Pozyskana wiedza pozwala na określenie czasu powstania zabytku, jego wartościowanie i
podjęcie właściwych decyzji konserwatorskich.
a)
Formy dydaktyczne, liczba godzin13):
wykład; liczba godzin 12.
Metody dydaktyczne14):
przekazywanie i porządkowanie wiedzy, konsultacje
Pełny opis przedmiotu15):
Przedmiot obejmuje historię drewnianego budownictwa i architektury w Polsce od starożytności do XX w. oraz
wybrane problemy budownictwa drewnianego w Europie. 1. Zagadnienia wstępne (terminologia, stan badań,
zasięg budownictwa drewnianego). 2. Budownictwo drewniane w starożytności i wczesnym średniowieczu. 3.
Drewniana architektura sakralna w średniowieczu. 4. Drewniana architektura epoki nowożytnej. 5. Teoria i
praktyka budownictwa drewnianego w XIX i XX w. 6. Regionalizm w budownictwie drewnianym. 7. Nurt
narodowo-romantyczny w architekturze drewnianej. 8. Zagadnienia ochrony zabytków drewnianej architektury i
budownictwa. Przedmiot uwzględnia rozwój konstrukcji drewnianych (pojawianie się nowych, zanikanie starych
rozwiązań), zmiany stylowe zachodzące na przestrzeni wieków, a także pojawianie się nowych technik i
materiałów uzupełniających, m.in. takich jak szalunki ścian, pokrycia dachowe.
Wymagania
formalne
wprowadzające)16):
(przedmioty
Brak (nie)
Założenia wstępne17):
Brak (nie)
Efekty kształcenia18):
01 - Wiedza o zabytkach drewnianego budownictwa i
architektury.
02 – Wiedza o historycznych konstrukcjach
drewnianych i zachodzących w nich zmianach.
03 – Wiedza o tradycyjnym ciesielstwie.
04 - Umiejętność datowania i wartościowania
zabytków.
Sposób weryfikacji efektów kształcenia19):
01 - 05 – pisemny sprawdzian
05 - Wyrobienie przekonania o potrzebie uczenia się
przez całe życie poprzez wykazanie, że konserwacja
drewnianych obiektów zabytkowych wymaga fachowej
wiedzy, nie tylko z technologii drewna, ale i innych
dyscyplin nauki, m.in. archeologii, historii sztuki, historii
architektury.
Forma dokumentacji osiągniętych efektów
pisemny sprawdzian
kształcenia 20):
Do weryfikacji efektów kształcenia służą:
Elementy i wagi mające wpływ na ocenę
01 - 05 oceny ze sprawdzianu pisemnego, karty ocen
21)
końcową :
Student, który nie zdobył minimalnej wymaganej liczby punktów ze sprawdzianu poprawia go ustnie.
Miejsce realizacji zajęć22):
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
Sala wykładowa
23)
Literatura podstawowa i uzupełniająca :
Brykowski R., Drewniana architektura, w: Architektura gotycka w Polsce, red. T. Mroczko, M. Arszyński, Warszawa 1995, s. 53-60
Brykowski R., Drewniana architektura kościelna XV wieku w Małopolsce, Warszawa 1981
Brykowski R., Drewniana architektura cerkiewna na koronnych ziemiach Rzeczypospolitej, Warszawa, 1996
Brykowski R., Wielkopolskie kościoły drewniane, Poznań 2001
Czerwiński T., Budownictwo ludowe w Polsce, Warszawa 2006
Kornecki M., Kościoły drewniane w Małopolsce, Kraków 2000
Krassowski W., Architektura drewniana w Polsce, Warszawa 1961
Matuszczak J., Architektura drewnianych kościołów ewangelickich w powiecie kluczborskim, Bytom 1968
Mączyński D., Tajchman J., Warchoł M., Materiały do terminologii konstrukcji więźb dachowych – podstawowe pojęcia, „Monument. Studia i Materiały
Krajowego Ośrodka Badań i Dokumentacji Zabytków” nr 2, 2005, s. 37
11. Piechotkowie M. i K., Bramy Nieba. Bóżnice drewniane, Warszawa [1996] Pokropek M., Tradycyjne budownictwo drzewne w Polsce, t. 1-2, Warszawa
1995-1996
12. Ruszczyk G., Drewno i architektura. Dzieje budownictwa drewnianego w Polsce, Warszawa 2007
13. Tajchman J., Propozycja systematyki i uporządkowania terminologii ciesielskich konstrukcji dachowych występujących na terenie Polski od XIV do XX
w., „Monument. Studia i Materiały Krajowego Ośrodka Badań i Dokumentacji Zabytków” nr 2, 2005, s. 7-35
14. Słownik terminologiczny sztuk pięknych, Warszawa (PWN)
15. Tłoczek I, Polskie budownictwo drewniane, Wrocław 1980
UWAGI24):
W ramach zajęć wykorzystywane są pomoce dydaktyczne w postaci prezentacji multimedialnych.
Wskaźniki ilościowe charakteryzujące moduł/przedmiot25) :
Szacunkowa sumaryczna liczba godzin pracy studenta (kontaktowych i pracy własnej) niezbędna dla osiągnięcia zakładanych efektów
kształcenia18) - na tej podstawie należy wypełnić pole ECTS2:
78 (18+60)h
Łączna liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademicki
0,7 ECTS
Łączna liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje w ramach zajęć o charakterze praktycznym, takich jak zajęcia laboratoryjne,
projektowe, itp.:
0,2 ECTS
Tabela zgodności kierunkowych efektów kształcenia efektami przedmiotu 26)
Nr /symbol
efektu
01
Wymienione w wierszu efekty kształcenia:
Wiedza o zabytkach drewnianego budownictwa i architektury.
Odniesienie do efektów dla programu
kształcenia na kierunku
KDTI_W14, KDTI_W16
02
Wiedza o historycznych konstrukcjach drewnianych i zachodzących w nich zmianach.
KDTI_W14, KDTI_W16
03
Wiedza o tradycyjnym ciesielstwie.
KDTI_W14, KDTI_W16
04
Umiejętność datowania i wartościowania zabytków.
KDTI_U01, KDTI_K04
05
Wyrobienie przekonania o potrzebie uczenia się przez całe życie poprzez wykazanie, że
konserwacja drewnianych obiektów zabytkowych wymaga fachowej wiedzy, nie tylko z
technologii drewna, ale i innych dyscyplin nauki, m.in. archeologii, historii sztuki, historii
architektury
KDTI_K07