Badanie transformacji energii mechanicznej w krążku Maxwella
Transkrypt
Badanie transformacji energii mechanicznej w krążku Maxwella
ĆWICZENIE 41 mechanika BADANIE TRANSFORMACJI ENERGII MECHANICZNEJ KRĄŻKA MAXWELLA Opis teoretyczny do ćwiczenia zamieszczony jest na stronie www.wtc.wat.edu.pl w dziale DYDAKTYKA – FIZYKA – ĆWICZENIA LABORATORYJNE. Opis układu pomiarowego Zastosowany w ćwiczeniu krążek Maxwella ma kształt koła zamachowego umocowanego na osi o promieniu R = (2,50,1) mm. Masa koła z osią m = (0,4360,001) kg. Możliwy do zrealizowania maksymalny spadek ciała wynosi około 65 cm. Całość jest umocowana na specjalnym wypoziomowanym statywie. Po nawinięciu ĆWICZENIA LABORATORYJNE Z FIZYKI – mechanika linek na oś, krążek jest blokowany w górnym położeniu za pomocą specjalnego mechanicznego wyzwalacza. Krążek posiada umieszczone na obwodzie otwory umożliwiające tę blokadę. Wyzwalacz jest sprzęgnięty elektronicznie z fotobramką. Całość umożliwia pomiar czasu spadku krążka Maxwella z dokładnością do 0,001 s. W fotobramce zastosowano fotokomórkę reagującą na podczerwień o bardzo wąskim strumieniu światła. Wysokość położenia fotobramki można zmieniać przesuwając ją wzdłuż statywu. Całość zaopatrzona jest w pionowo ustawiony liniał. Znaczniki umieszczone na liniale umożliwiają wyznaczenie położeń osi krążka oraz fotokomórki w fotobramce z dokładnością do 1 mm. Przeprowadzenie pomiarów 1. Zablokować wężyk wyzwalacza w pozycji „wciśnięty”. 2. Ostrożnie nawinąć linki, na których jest zawieszony krążek na jego oś i zablokować go w górnym położeniu. 3. Ustawić fotobramkę na żądanej wysokości tak, aby oś krążka Maxwella przy spadku przecinała światło fotokomórki (wiązka światła jest niewidoczna, gdyż fotokomórka działa na podczerwień) i nie uderzała w samą bramkę. 4. Za pomocą znaczników liniału ustalić górne położenie krążka Maxwella oraz fotokomórki. Ich różnica określa długość h drogi opadania krążka Maxwella. 5. Wcisnąć przycisk „Set” na bramce. W polu wyświetlania bramki powinny zapalić się trzy kropki. 6. Zwolnić blokadę wężyka wyzwalacza i gdy koło rozwijając się z nici zacznie opadać, ponownie nacisnąć wężyk. Trzymać wężyk w pozycji wciśniętej, aż do momentu przecięcia strumienia światła wiązki fotokomórki przez oś krążka Maxwella i ukazania się na wyświetlaczu wyniku pomiaru czasu spadania krążka. 7. Czynności 1 – 6 powtórzyć minimum pięciokrotnie. 8. Zmieniając położenia fotobramki przez przesuwanie jej wzdłuż statywu ustalić pięć różnych długości dróg opadania krążka h różniących się o około 10 cm i dla każdej drogi powtórzyć czynności 1 – 7. Opracowanie wyników pomiarów 1. Dla każdej serii pomiarowej odpowiadającej danej długości drogi opadania krążka h obliczyć średni czas n 1 n spadania t t i i jego niepewność standardową u t n i 1 t i t i 1 2 . n 1 n 2. Obliczyć dla każdej drogi h przyspieszenie liniowe spadku krążka a ze wzoru a 2 2 4h niepewność złożoną przyspieszenia uc (a) u(h) u(t) 2 3 t t należy ustalić w trakcie pomiarów. 2h i bezwzględną t2 2 . Niepewność standardową u (h) 3. Obliczyć dla każdej drogi h końcową prędkość ruchu postępowego ze wzoru: vk a t oraz jej niepewność złożoną uc (v k ) a u(t)2 t uc (a)2 . ĆWICZENIE 41 mechanika 4. Obliczyć dla każdej drogi h końcową energię kinetyczną ruchu postępowego: E kp 2 m 2 vk oraz jej 2 v2 2 bezwzględną niepewność złożoną uc ( E kp ) k u(m) m vk u c (vk ) . 2 2 2gh 5. Obliczyć ze wzoru J o mR 2 1 dla każdej drogi h moment bezwładności krążka J o oraz jego v niepewność bezwzględną złożoną 2 2 2 2g 4gh 2gh u c (J o ) 2mR 2 1 u(R) mR 2 2 u(h) mR 2 3 u c (vk ) . v v v 6. Obliczyć ze wzoru ε a dla każdej drogi h przyśpieszenie kątowe spadku krążka oraz jego niepewność R 2 1 a złożoną bezwzględną uc ( ) uc (a) u(R) 2 R R 2 . g 7. Obliczyć ze wzoru J o mR R moment bezwładności krążka i porównać otrzymany wynik z ε wynikiem otrzymanym w punkcie 5. Wyciągnąć wnioski. 8. Obliczyć dla każdej drogi h końcową prędkość kątową krążka: k t oraz jej bezwzględną niepewność złożoną uc ( k ) u(t)2 t u c ( )2 . 9. Obliczyć dla każdej drogi h końcową energię kinetyczną ruchu obrotowego E ko Jo 2 k oraz jej 2 2 2 bezwzględną niepewność złożoną uc ( E ko ) k uc ( J o ) J o k u c ( k ) 2 2 . 10. Obliczyć dla każdej drogi h stosunek energii kinetycznych ruchu obrotowego do postępowego ze wzoru: E ko E kp . Wyniki przedstawić na jednym wykresie. Wyciągnąć wnioski. 11. Obliczyć dla każdego położenia krążka początkową energię potencjalną krążka E P m g h oraz jej bezwzględną niepewność złożoną uc ( E ko ) mg u (h) 2 gh u (m) 2 . 12. Porównać dla każdej drogi h sumę wartości energii kinetycznych z wartością energią potencjalną. Wyniki przedstawić na jednym wykresie. Wyciągnąć wnioski. Wyciągnąć wnioski z całego przebiegu doświadczenia, szczególnie odnośnie sprawdzenia się zasady zachowania energii. Stwierdzić czy cel ćwiczenia: wyznaczenie momentu bezwładności tarczy względem środka ciężkości; potwierdzenie stosowalności zasady zachowania energii (suma energii, stosunek EKin-obr / EKin-post;) został osiągnięty. Zestawić wyniki, przeanalizować uzyskane rezultaty, wyciągnąć wnioski. ĆWICZENIA LABORATORYJNE Z FIZYKI – mechanika Grupa ….......…............................................................................................................................................... 3.1 Wartości teoretyczne wielkości wyznaczanych lub określanych. moment bezwładności krążka względem środka ciężkości …........ 3.2 Parametry stanowiska (wartości i niepewności). m = 0,436 kg R = 2,5 mm Δm = 0,001 kg ΔR = 0,1 mm Należy potwierdzić na stanowisku wartości parametrów! Δt = 0,001 s Δh = 5 mm 3.3 Pomiary i uwagi do ich wykonania. Czasy opadania Wysokość opadania krążka krążka h1= h2= niepewność …....... niepewność …....... h3 = h4 = h5 = t1 t2 t3 t4 t5 t6 t7 t8 t9 t10 3.4 Data i podpis osoby prowadzącej.......................................................................................................................