IX NIEDZIELA PO ZESŁANIU DUCHA ŚW.
Transkrypt
IX NIEDZIELA PO ZESŁANIU DUCHA ŚW.
17 lipca 2016r–Niedziela IX NIEDZIELA PO ZESŁANIU DUCHA ŚW. Dominica IX Post Pentecosten - II Classis 17 lipca 2016r. – kolor szat zielony - 9. NIEDZIELA PO ZESŁANIU DUCHA ŚW. (2. kl.) Msza wł., Gloria, Credo, prefacja o Najśw. Trójcy. Chrześcijańskie powołanie nie uwalnia nas od walki z pokusami. W dzisiejszą niedzielę słyszymy podwójne ostrzeżenie przed marnowaniem łaski Bożej. Izraelici wyprowadzeni z Egiptu buntowali się przeciw Bogu i za karę tułali się czterdzieści lat po pustyni (lekcja). Jerozolima odrzuciła Mesjasza i za karę legła w gruzach (ewangelia). Zdarzenia te są ostrzeżeniem dla wszystkich pokoleń. W dążeniu do Boga trapią nas pokusy, ale wspomaga łaska Boża. Z jej pomocą możemy pokonać wszystkie pokusy i wytrwać w wierności prawu Bożemu, które jest słuszne i słodkie (ant. na ofiarowanie). 2klasy Szaty zielony INTROITUS: Ps 53,6n Oto Bóg mi dopomaga, Pan podtrzymuje me życie. Ecce, Deus adiuvat me, et Dóminus suscéptor Odwróć zło ku moim przeciwnikom i według Twej est ánimæ meæ: avérte mala inimícis meis, et in obietnicy zniwecz ich, obrońco mój Panie. veritáte tua dispérde illos, protéctor meus, Dómine. Ps 53,3 Ps. Boże, zbaw mnie w imię Swoje, i mocą Swoją broń Deus, in nómine tuo salvum me fac: et in virtúte mej sprawy. V. Chwała Ojcu. tua libera me. V. Glória Patri. ORATIO: Panie, niech uszy miłosierdzia Twego otworzą się na Páteant aures misericórdiæ tuæ, Dómine, modlitwy błagających i abyś mógł spełnić ich précibus supplicántium: et, ut peténtibus pragnienia, daj im prosić o to, co się Tobie podoba. desideráta concédas; fac eos quæ tibi sunt Przez Pana. plácita, postuláre. Per Dominum. LECTIO: 1Kor 10,6-13 Św. Paweł poucza nas, że dzieje Starego Testamentu są zapowiedzią i obrazem dziejów Kościoła. Dlatego warto je znać i rozważać. Fatres: Non simus concupiscéntes malórum, sicut et illi concupiérunt. Neque idolólatræ efficiámini, sicut quidam ex ipsis: quemádmodum scriptum est: Sedit pópulus manducáre et bíbere, et surrexérunt lúdere. Neque fornicémur, sicut quidam ex ipsis fornicáti sunt, et cecidérunt una die vigínti tria mília. Neque tentémus Christum, sicut quidam eórum tentavérunt, et a serpéntibus periérunt. Neque murmuravéritis, sicut quidam eórum murmuravérunt, et periérunt ab exterminatóre. Hæc autem ómnia in figúra contingébant illis: scripta sunt autem ad correptiónem nostram, in quos fines sæculórum devenérunt. Itaque qui se exístimat stare, vídeat ne cadat. Tentátio vos non apprehéndat, nisi humána: fidélis autem Deus est, qui non patiétur vos tentári supra id, quod potéstis, sed fáciet étiam cum tentatióne provéntum, ut póssitis sustinére. GRADUALE: Ps 8,2 O Panie, Panie nasz, jak przedziwne Twe imię po Dómine, Dóminus noster, quam admirábile est wszystkiej ziemi. nomen tuum in universa terra! V. Tyś swój majestat wyniósł nad niebiosa. V. Quóniam eleváta est magnificéntia tua super coelos. Ps 58,2 Alleluja, alleluja. Ps . Od nieprzyjaciół moich wyrwij Allelúia, alleluia. Eripe me de inimícis meis, mnie, mój Boże, zachowaj mię od powstających na Deus meus: et ab insurgéntibus in me líbera me. mnie. Alleluja. Allelúia. Bracia: nie pożądajmy złego, jako oni pożądali. I obyście się nie stali bałwochwalcami jak niektórzy z nich, jako napisane jest: Zasiadł lud, by jeść i pić, i powstawszy zaczęli się bawić. Ani też dopuszczajmy się rozpusty, jak niektórzy z nich rozpusty się dopuścili i legło ich dnia jednego dwadzieścia trzy tysiące. I abyśmy nie kusili Chrystusa, jak niektórzy z nich kusili i poginęli od wężów. Ani nie szemrajcie, jak niektórzy z nich szemrali i zginęli z ręki niszczyciela. A to wszystko działo się im jako figura rzeczy przyszłych i napisane jest ku przestrodze dla nas, którzy żyjemy w tych czasach ostatecznych. Przeto kto mniema, że stoi, niech baczy, aby nie upadł. Pokusa nie jęła się was inna, jeno ludzka, a wierny jest Bóg, który nie dopuści kusić was ponad wasze siły, ale razem z pokusą da też i wyjście, abyście ją przetrzymać mogli. EVANGELIUM: Łk 19,41-47 Jezus nie pochwala nieuczciwości włodarza. Stawia jednak za wzór jego przezorność w zabezpieczaniu sobie przyszłości i wzywa, byśmy zabezpieczyli naszą przyszłość wieczną. Z dóbr doczesnych winniśmy tak korzystać, aby pomnażały nasze zasługi. Onego czasu: Gdy przybliżył się Jezus do Jeruzalem i ujrzał miasto, zapłakał nad nim, mówiąc: «Gdybyś i ty poznało i właśnie w ten dzień twój to, co jest ku pokojowi twemu, a teraz zakryte jest przed oczyma In illo témpore: Cum appropinquáret Iesus Ierúsalem, videns civitátem, flevit super illam, dicens: Quia si cognovísses et tu, et quidem in hac die tua, quæ ad pacem tibi, nunc autem twymi. Albowiem przyjdą na ciebie dni i otoczą cię nieprzyjaciele twoi wałem, i oblegną cię, i ścisną cię zewsząd, i na ziemię powalą ciebie i dzieci twe, które w tobie są, i nie zostawią w tobie kamienia na kamieniu, dlatego, żeś nie poznało czasu nawiedzenia twego». I wszedłszy do świątyni, począł wyrzucać sprzedających w niej i kupujących, mówiąc im: «Napisane jest, że dom mój jest domem modlitwy, a wyście go uczynili jaskinią zbójców». I nauczał codziennie w świątyni. abscóndita sunt ab óculis tuis. Quia vénient dies in te: et circúmdabunt te inimíci tui vallo, et circúmdabunt te: et coangustábunt te úndique: et ad terram prostérnent te, et fílios tuos, qui in te sunt, et non relínquent in te lápidem super lápidem: eo quod non cognóveris tempus visitatiónis tuæ. Et ingréssus in templum, coepit eiícere vendéntes in illo et eméntes, dicens illis: Scriptum est: Quia domus mea domus oratiónis est. Vos autem fecístis illam speluncam latrónum. Et erat docens cotídie in templo. OFFERTORIUM: Ps 18,9nn Przykazania Pańskie słuszne, radują serca; sądy Iustítiæ Dómini rectæ, lætificántes corda, et Pańskie słodsze od miodu płynącego z plastrów, przeto iudícia eius dulcióra super mel et favum: nam et Twój sługa zachowuje je. servus tuus custódit ea SECRETA: Prosimy Cię Panie, dozwól nam godnie uczestniczyć w Concéde nobis, quaesumus, Dómine, hæc digne tym misterium, ilekroć bowiem sprawujemy pamiątkę frequentáre mystéria: quia, quóties huius ofiary Chrystusa, spełnia się dzieło naszego hóstiæ commemorátio celebrátur, opus nostræ Odkupienia. Przez Pana. redemptiónis exercétur. Per Dominum. PRAEFATIO DE SANCTISSIMA TRINITATE : Zaprawdę godne to i sprawiedliwe, słuszne i Vere dignum et iustum est, æquum et salutáre, zbawienne, abyśmy zawsze i wszędzie Tobie składali nos tibi semper et ubíque grátias ágere: Dómine dziękczynienie, Panie, Ojcze święty, wszechmogący, sancte, Pater omnípotens, ætérne Deus: Qui cum wieczny Boże: Ty z jednorodzonym Synem Twoim i unigénito Fílio tuo et Spíritu Sancto unus es Duchem Świętym jednym jesteś Bogiem, jednym Deus, unus es Dóminus: non in unius jesteś Panem, nie w jedności jednej osoby, lecz w singularitáte persónæ, sed in uníus Trinitáte jednej istocie Trójcy. W co bowiem z objawienia Twego substántiæ. Quod enim de tua glória, revelánte wierzymy o Twej chwale, to samo utrzymujemy bez te, crédimus, hoc de Fílio tuo, hoc de Spíritu żadnej różnicy o Twoim Synu i o Duchu Świętym. Tak Sancto sine differéntia discretiónis sentímus. Ut iż wyznając prawdziwe i wiekuiste Bóstwo wielbimy in confessióne veræ sempiternǽque Deitátis, et odrębność Osób, jedność w istocie i równość w in persónis propríetas, et in esséntia únitas, et majestacie. Majestat ten chwalą Aniołowie i in maiestáte adorétur æquálitas. Quam laudant Archaniołowie, Cherubini i Serafini, którzy nie Angeli atque Archángeli, Chérubim quoque ac przestają wołać codziennie powtarzając jednym Séraphim: qui non cessant clamáre cotídie, una głosem: voce dicéntes: J 6,57 COMMUNIO:. Kto pożywa moje Ciało i pije moją Krew, we mnie Qui mandúcat meam carnem et bibit meum mieszka, a ja w nim, mówi Pan. sánguinem, in me manet et ego in eo, dicit Dóminus. POSTCOMMUNIO: Panie, niech udział w Twoim Sakramencie, oczyści nas Tui nobis, quaesumus, Dómine, commúnio i zjednoczy. Przez Pana. sacraménti, et purificatiónem cónferat, et tríbuat unitátem. Per Dominum. LECTIO: 1Kor 10,6-13 BIBLIA WUJKA Bracia: A te rzeczy stały się w figurze naszéj, abyśmy złego nie pożądali, jako i oni pożądali. Ani się stawajcie bałwochwalcami, jako niektórzy z nich, jako napisano: Siadł lud jeść i pić, i wstali igrać. Ani się porubstwa dopuszczajmy, jako niektórzy z nich porubstwa się dopuścili, i legło dnia jednego trzy i dwadzieścia tysięcy. Ani kuśmy Chrystusa, jako niektórzy z nich kusili i od wężów poginęli. Ani szemrzyjcie, jako niektórzy z nich szemrali i poginęli od zatraciciela. A to wszystko przydało się im w figurze, a jest napisano dla napomnienia naszego, na które przyszły końce wieków. Przeto kto mniema, żeby stał, niech patrzy, aby nie padł. Pokuszenie was niechaj nie zejmuje, jedno ludzkie; lecz wierny jest Bóg, który nie dopuści kusić was nad to, co możecie, ale z pokuszeniem uczyni téż wyjście, abyście znosić mogli. BIBLIA TYSIĄCLECIA Bracia: Stało się zaś to wszystko, by mogło posłużyć za przykład dla nas, abyśmy nie pożądali złego, tak jak oni pożądali. Nie bądźcie też bałwochwalcami jak niektórzy z nich, według tego, co jest napisane: Zasiadł lud, by jeść i pić, i powstali, by się oddawać rozkoszom. Nie oddawajmy się też rozpuście, jak to czynili niektórzy spośród nich, i padło ich jednego dnia dwadzieścia trzy tysiące. I nie wystawiajmy Pana na próbę, jak wystawiali Go niektórzy z nich i poginęli od wężów. Nie szemrajcie, jak niektórzy z nich szemrali i zostali wytraceni przez dokonującego zagłady. A wszystko to przydarzyło się im jako zapowiedź rzeczy przyszłych, spisane zaś zostało ku pouczeniu nas, których dosięga kres czasów. Niech przeto ten, komu się zdaje, że stoi, baczy, aby nie upadł. Pokusa nie nawiedziła was większa od tej, która zwykła nawiedzać ludzi. Wierny jest Bóg i nie dozwoli was kusić ponad to, co potraficie znieść, lecz zsyłając pokusę, równocześnie wskaże sposób jej pokonania abyście mogli przetrwać. BIBLIA PAULISTÓW Bracia: To stało się dla nas ostrzeżeniem, abyśmy nie pragnęli rzeczy złych, jakich oni zapragnęli. Nie bądźcie czcicielami bożków, jak niektórzy z nich, bo napisano: Zasiadł lud, by jeść i pić, i powstali, by się oddawać rozkoszom. Nie oddawajmy się rozpuście, jak to oni czynili – i jednego dnia padło ich dwadzieścia trzy tysiące. Nie wystawiajmy Chrystusa na próbę, jak to czynili niektórzy z nich i poginęli od jadu węży. Nie narzekajcie, jak niektórzy z nich narzekali i zostali wytraceni przez niszczyciela. To wszystko, co ich spotkało, było zapowiedzią i zostało spisane ku naszej przestrodze, dla nas, którzy żyjemy u kresu czasów. Tak więc ten, któremu się wydaje, że stoi, niech uważa, aby nie upadł. Nie byliście kuszeni ponad ludzkie siły. Bóg, który jest wierny, nie pozwoli, byście byli kuszeni ponad siły, lecz dopuszczając pokusę, wskaże sposób jej przezwyciężenia. EVANGELIUM: Łk 19,41-47 BIBLIA WUJKA Onego czasu: A gdy się przybliżył, ujrzawszy miasto, płakał nad niem, mówiąc: Iż gdybyś i ty poznało, i w ten dzień twój, co ku pokojowi twemu! a teraz zakryto jest od oczu twoich. Albowiem przyjdą na cię dni, i obtoczą cię nieprzyjaciele twoi wałem i oblęgą cię i ścisną cię zewsząd: I na ziemię cię obalą i syny twoje, którzy w tobie są, a nie zostawią w tobie kamienia na kamieniu; dlatego, iżeś nie poznało czasu nawiedzenia twego. A wszedłszy do kościoła, począł wyganiać przedające w nim i kupujące, Mówiąc im: Napisano: Iż dom mój dom modlitwy jest, a wyście go uczynili jaskinią zbójców. I uczył na każdy dzień w kościele. BIBLIA TYSIĄCLECIA Onego czasu: Gdy był już blisko, na widok miasta zapłakał nad nim i rzekł: «O gdybyś i ty poznało w ten dzień to, co służy pokojowi! Ale teraz zostało to zakryte przed twoimi oczami. Bo przyjdą na ciebie dni, gdy twoi nieprzyjaciele otoczą cię wałem, oblegną cię i ścisną zewsząd. Powalą na ziemię ciebie i twoje dzieci z tobą i nie zostawią w tobie kamienia na kamieniu za to, żeś nie rozpoznało czasu twojego nawiedzenia». Potem wszedł do świątyni i zaczął wyrzucać sprzedających w niej. Mówił do nich: «Napisane jest: Mój dom będzie domem modlitwy, a wy uczyniliście z niego jaskinię zbójców». I nauczał codziennie w świątyni. Lecz arcykapłani i uczeni w Piśmie oraz przywódcy ludu czyhali na Jego życie. BIBLIA PAULISTÓW Onego czasu: Gdy zbliżył się do miasta, na jego widok zapłakał i mówił: „Gdybyś i ty tego dnia pojęło, co służy pokojowi. Lecz teraz jest to zakryte przed twoimi oczami. Nadejdą bowiem dla ciebie dni, gdy twoi wrogowie otoczą cię wałem, oblegną i ścisną ze wszystkich stron. Zrównają cię z ziemią i zgładzą twoje dzieci. Nie pozostawią w tobie kamienia na kamieniu, dlatego żeś nie poznało czasu twego nawiedzenia”. Kiedy wszedł do świątyni, zaczął wyrzucać sprzedających, mówiąc im: „Napisano: Dom mój będzie domem modlitwy, a wy zamieniliście go w kryjówkę bandytów”. I nauczał codziennie w świątyni. A wyżsi kapłani i nauczyciele Pisma, a także przywódcy ludu, szukali okazji, aby Go zgładzić.