harmonia

Kod przedmiotu
EM1-11
Nazwa przedmiotu
Harmonia
Kierunek
Edukacja artystyczna w zakresie sztuki muzycznej
Specjalność
Edukacja muzyczna
Prowadzenie zespołów wokalnych i instrumentalnych
Muzyka kościelna
Typ studiów
Studia stacjonarne
Wymagania wstępne
Wymagania wstępne sprecyzowane są w Informatorze dla kandydatów na I rok studiów.
Wymagania końcowe
Sprawdzian pisemny obejmujący wykonanie zadań z zakresu treści programu nauczania
przedmiotu
Cele przedmiotu
 Zapoznanie studentów z liniami rozwojowymi w historii elementu harmonii.
 Dostarczenie studentom wiedzy na temat systemu dur-moll i innych wybranych
systemów harmonicznych oraz kształcenie umiejętności posługiwania się środkami
typowymi dla tych systemów.
 Kształcenie słuchu harmonicznego oraz pobudzenie wrażliwości w zakresie jakości
brzmieniowych związanych z elementem harmonii.
 Pobudzenie do twórczego rozwiązywania problemów wynikających z realizowanych
zadań harmonicznych.
 Kształcenie umiejętności analizy zjawisk harmonicznych w dziele muzycznym.
 Kształcenie nawyku postrzegania harmonii jako integralnego elementu dzieła
muzycznego, powiązanego wzajemnymi relacjami z innymi elementami.
Treści kształcenia
Rok I
 Harmonika dur-moll
- charakterystyczne formy akordowe poszczególnych funkcji i ich łączenie
- dźwięki obce i figuracja
- dominanty pozorne
- wychylenia modulacyjne
- alteracje
Rok II
 Harmonika dur-moll – modulacje
 Elementy harmoniki przedfunkcyjnej (na bazie pentatoniki i skal modalnych)
 Wybrane zjawiska harmoniki XX i XXI wieku, w szczególności:
- porządki powstałe z doboru materiału dźwiękowego
- porządki powstałe z doboru współbrzmień
1
Zamierzone efekty kształcenia
Po ukończeniu dwuletniego cyklu nauczania przedmiotu ćwiczenia z harmonii na studiach
I stopnia studenci powinni:
w zakresie wiedzy
- orientować się w historii harmonii jako jednej z linii rozwojowych w historii
muzyki (EM_W04)
- postrzegać element harmonii i rozumieć jego znaczenie w kontekście innych
elementów dzieła muzycznego i wzorców budowy formalnej utworów (EM_W03)
- orientować się w piśmiennictwie dotyczącym harmonii (EM_W05)
- integrować teoretyczne i praktyczne aspekty studiów w dziedzinie harmonii
(EM_W10)
w zakresie umiejętności
- dysponować umiejętnościami potrzebnymi do realizowania zadań harmonicznych,
w szczególności do wielogłosowego opracowania podanej melodii (EM_U01)
- świadomie wykorzystywać swoją wyobraźnię twórczą w obszarze realizowanych
zadań (EM_U02)
- opanować czytanie nut w stopniu wystarczającym dla analizowania elementu
harmonicznego w utworze (EM_U13)
- posiadać umiejętność słuchowego rozpoznawania materiału harmonicznego
i zapamiętywania go (EM_U14)
w zakresie kompetencji społecznych
- posiadać umiejętność samodzielnego podejmowania niezależnych prac
związanych z kierunkiem studiów, uwzględniających element harmonii
(EM_K02)
- posiadać umiejętność samooceny w zakresie realizowanych zadań harmonicznych
(EM_K09)
Formy kształcenia
Wykład zbiorowy / wykład grupowy
Nakład pracy studenta niezbędny do osiągnięcia zamierzonych efektów kształcenia
Rok
I
Semestr
1
Punkty ECTS
2
Liczba
godzin
1
w tygodniu
Rodzaj zaliczenia
s
Legenda
s – zaliczenie ze stopniem
e – egzamin
II
2
2
1
3
2
1
4
2
1
s
s
e
Kryteria oceny
Przy ocenianiu studenta brane są pod uwagę następujące elementy:
 wiedza studenta, przejawiająca się w umiejętności analizy i wyjaśniania zjawisk
harmonicznych
 umiejętność zastosowania tej wiedzy w pracach pisemnych, w których ocenie
podlega:
- dobór właściwych środków harmonicznych, inwencja własna studenta
w tym zakresie, twórcze podejście do realizowanych zadań
2
-
poprawność zastosowania wykorzystanych środków harmonicznych ze
szczególnym zwróceniem uwagi na umiejętność skorelowania czynnika
wertykalnego i horyzontalnego
Literatura
1. Józef M. Chomiński, Historia harmonii i kontrapunktu. Tom I, II i III. PWM,
Kraków 1990.
2. I. Dubowskij, S. Jewsiejew, I. Sposobin, W. Sokołow, Uczebnik garmonii.
Wydawnictwo Muzyka, Moskwa 1987.
3. Jan Gawlas, Harmonia funkcyjna. PWM, Kraków 1973.
4. Gauldin Robert, Harmonic Practice in Tonal Music. New York [2004].
5. Stefan Kostka, Dorothy Payne, Tonal Harmony with an Intoduction to TwentiethCentury Music. New York 1984.
6. Antoni Poszowski, Harmonia systemu tonalnego dur-moll. Akademia Muzyczna
im. S. Moniuszki, Gdańsk 2001.
7. Kazimierz Sikorski, Harmonia. PWM, Kraków, tom I: 2003; tom II: 2001.
8. Franciszek Wesołowski, Nauka harmonii. Akademia Muzyczna w Łodzi, Łódź
1991.
9. Tadeusz A. Zieliński, Podstawy harmoniki nowoczesnej. PWM, Kraków 2009.
Język wykładowy
polski
Prowadzący
st. wykł. Dorota Kanafa
3