Portugalski sektor włókienniczo- odzieżowy

Transkrypt

Portugalski sektor włókienniczo- odzieżowy
Portugalski sektor włókienniczoodzieżowy .
2014-01-31 00:14:43
2
Sektor włókienniczo-odzieżowy odgrywa ważną, wręcz strategiczną rolę dla gospodarki Portugalii, będąc 3
najważniejszym sektorem eksportującym. Sektor ten reprezentuje aktualnie około 12% eksportu Portugalii, 3%
portugalskiego PKB.
Sektor włókienniczo-odzieżowy odgrywa ważną, wręcz strategiczną rolę dla gospodarki Portugalii, będąc 5.
najważniejszym sektorem eksportującym, biorąc pod uwagę towary i usługi oraz 3. wyłączając usługi. Sektor ten
reprezentuje aktualnie około 12% eksportu Portugalii, 3% portugalskiego PKB i ma duży udział w przemyśle
wytwórczym, gdzie reprezentuje prawie 22% zatrudnienia oraz 8% obrotów handlowych.
W 1986 roku, kiedy Portugalia przystąpiła do Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej (EWG), portugalski sektor
włókienniczo-odzieżowy należał do największych eksporterów światowych. W okresie tym Portugalia przeszła
ogromne zmiany. Wraz z postępem procesu liberalizacji wymiany handlowej, branża tekstylna, pozostając
jednocześnie sektorem o największym zatrudnieniu w przemyśle wytwórczym, mocno odczuła skutki zmian,
zwłaszcza tych wynikających z wprowadzenia nowych rozwiązań technologicznych i zmian w systemie wsparcia
dla tej branży.
Istotny wpływ na znaczący wzrost tego sektora miały programy wspracia, w tym. m.in.: Fundusze strukturalne
Wspólnoty Europejskiej, Szczegółowy Program Rozwoju Portugalskiego Przemysłu (Programa Especifico de
Desenvolvimento da Indústria Portuguesa PEDIP - mający na celu modernizację portugalskiego przemysłu i
wzmocnienie konkurencyjności, głównie na rynku europejskim), Program dla Regionów Silnie Uzależnionych od
Przemysłu Włókienniczo-Odzieżowego (Programa para as Regiões Fortemente Dependentes da Indústria Têxtil e
do Vestuário RETEX - skierowany do regionów najbardziej nastawionych na przemysł włókienniczy i odzieżowy w
celu unowocześnienia, technologicznej modernizacji, przekształceń, gdzie głownym obszarem interwencji była
strefa Vale do Ave Valley i północna część kraju), a także Inicjatywa na rzecz Modernizacji Włókiennictwa
(Iniciativa à Modernização da Indústria Têxtil - IMIT mająca na celu dostosowanie portugalskiego przemysłu do
nowych warunków konkurencji rynkowej, będących następstwem porozumień ustanowionych przez GATT).
W latach 90. sektor tekstylny i odzieży znalazł się wśród sektorów charakteryzujących się największym
wskaźnikiem zatrudnienia, przede wszystkim w północnej części kraju, stając się w ten sposób główną siłą
napędową rozwoju tego regionu, szczególnie Vale do Ave, Tâmega, Minho, a ponadto reprezentował dodatnie
saldo w bilansie handlowym Portugalii.
Pomimo zmian na rynkach międzynarodowych, w tym zwłaszcza rosnącej roli krajów azjatyckich w eksporcie
produktów tekstylnych, Portugalia nadal należy do ważnych producentów / eksporterów na świecie, szczególnie
pod względem współczynnika jakość - cena, co ma ogromne znaczenie na dzisiejszym rynku globalnym,
zagrożonym napływem materiałów włókienniczych o niskich cenach możliwych dzięki produkcji opierającej się na
taniej sile roboczej.
Obecnie w Portugalii działa we wszystkich podsektorach tekstyliów i odzieży około 7.000 firm, większość z nich
to małe i średnie przedsiębiorstwa zlokalizowane głównie na północy Portugalii (Porto, Braga, Guimarães i
Famalicação), a także w Covilhã (wschodnia Portugalia), gdzie skupia się produkcja wyrobów z wełny.
Obecnie rynki zagraniczne poszukują tekstyliów portugalskich głównie ze względu na ich wysoką jakość,
nowoczesny design, który stał się jedną ze form rozwoju sektora, dzięki inwestycji w krajowe marki mody
oferujące dzisiaj własne produkty i posiadające własne sieci sprzedaży detalicznej.
Głównymi odbiorcami produkcji portugalskiej z branży włókienniczo-odzieżowej są: Hiszpania, która importuje
około 30% tekstyliów, Francja (14%) i Niemcy (ponad 10%). De facto, kraje UE są głównym kierunkiem eksportu
Portugalii, reprezentując 80%-owy udział, podczas gdy pozostałe 20% stanowią USA i inne wschodzące rynki w
Azji, Afryce i Ameryce Łacińskiej. Prawie 60% eksportowanych towarów stanowi odzież, głównie dziewiarska, a
pozostałe 40% przędza i tkaniny z wełny.
3
+++
Pełny tekst opracowania można pobrać poniżej.
4