Godne życie prawem każdego człowieka. Nasz wpływ na

Materiały opracowane w ramach projektu „Prawa człowieka – perspektywa globalna.
Scenariusze zajęć dla dzieci i młodzieży” dofinansowanego przez Ministerstwo
Edukacji Narodowej
Społeczno-ekonomiczny wymiar praw człowieka
Opracowanie scenariusza: Anna Paluszek
Konsultacje metodyczne: Joanna Góral – Wojtalik
Godne życie prawem każdego człowieka.
Nasz wpływ na życie pracowników
w krajach globalnego Południa
Scenariusz zajęć dla klas IV – VI szkoły podstawowej
Zajęcia można realizować na lekcjach przedmiotowych1:
– język polski
– historia i społeczeństwo
– matematyka
– przyroda
– zajęcia komputerowe
– etyka
Czas: 90 min
Główne zagadnienia zajęć
– prawa człowieka a prawa pracownicze
– rola konsumenta w poprawie warunków życia pracowników
– współzależności ekonomiczne z krajami globalnego Południa
– ubóstwo a bogactwo jako zjawisko nie cecha
Cele zajęćPo zakończeniu zajęć uczeń powinien:
– wyjaśnić pojęcie „godne życie”
– wyjaśnić, skąd bierze się produkt
– wykazywać zależności między naszymi praktykami w życiu codziennym, a realizacją
prawa do godnego życia
– przedstawić pozytywne aspekty powiązań i swoją rolę w poprawie sytuacji innych
osób
– burza mózgów
– rozmowa kierowana
– praca w grupach
– miniwykład – dywanik pomysłów
Kluczowe pojęcia
– godne życie
– prawa pracownicze
– decyzje konsumenckie
Metody i techniki pracy
Za Rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej z dnia 23 grudnia 2008 r. w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego
oraz kształcenia ogólnego w poszczególnych typach szkół. Dostępne na http://bip.men.gov.pl/akty_projekty.php#20081223.
1
Copyright Polska Akcja Humanitarna
Społeczno-ekonomiczny wymiar praw człowieka
1
Środki dydaktyczne
apa polityczna świata, komputer (opcjonalnie), kartki, flamastry, karteczki
M
post-it różnych kolorów.
Literatura:
– Hanna Czerwieńska, Prawo dziecka do godnego życia, w: Remedium, luty 2003
www.parpa.pl/download/remedium/prawo_dziecka.pdf
– Marta Dorenda, „Kto płaci za tanie ubranie”
www.modnieietycznie.pl/nasze_akcje,23,nasze_akcje_artykuly.html
– Podręcznik dla aktywistek i aktywistów, Koalicja Karat
www.kobietypraca.org/fairplay/
– Pietra Rivoli, Śladami T-shirta. O tym jak pewna ekonomistka badała rolę rynku,
władzy i polityki w handlu światowym, PWN, 2007.
– Karta tematyczna – Praktyki handlowe firm odzieżowych i dostawców,
www.modnieietycznie.pl/raporty.html
Przebieg zajęć
Czas
Co trzeba zrobić?
5 min
Przedstaw krótko temat zajęć.
15 min
25 min
15 min
2
Materiały
Uwagi
1. Poproś o jak najwięcej skojarzeń do pojęcia „godne życie”.
2. Najpierw zbierz jak najwięcej pomysłów (nie krytykując),
następnie odczytaj wszystkie pomysły, dopytując o ich znaczenie,
na końcu zróżnicuj pomysły kolorami – na najbardziej trafne
i najmniej przydatne.
3. Podsumuj krótko burzę mózgów i dopowiedz te elementy,
których zabrakło do pełnej definicji.
4. Wyjaśnij niejasności i wytłumacz, że mimo ciężkiej pracy nie
wszyscy na świecie mają szansę na godne życie.
Materiał pomocniczy nr 1
Można zadać wcześniej
jako pracę domową wybór
bohatera literackiego,
którego życie uznają
uczniowie za „godne”.
1. Podziel uczniów na 5-6 osobowe grupy.
2. Każda grupa losuje jeden z produktów uprawianych lub
produkowanych w krajach globalnego Południa oraz kartę pytań.
3. Poproś, aby w każdej grupie uczniowie wspólnie odpowiedzieli na
pytania karty pytań.
4. Każda grupa wybiera osobę, która zrelacjonuje klasie pracę
swojego zespołu.
5. Zapytaj uczniów, czy wiedzą, kto szyje w fabrykach lub uprawia na
plantacjach te produkty?
6. Pozwól na podzielenie się każdym pomysłem.
7. Podsumuj krótko ćwiczenie, dopowiadając, dlaczego część rzeczy
nie jest produkowana w Polsce, mimo, że są ku temu warunki
(np. ubrania).
Materiał pomocniczy nr 2
– produkt z listy na grupę
– kartki A4
– długopis lub flamaster
na grupę
Warto pokazać na mapie
lub zaznaczyć kraje
pochodzenia produktów.
1. Przeczytaj list od pracownicy fabryki produkującej t-shirty lub
dżinsy.
2. Poproś o policzenie, ile godzin w tygodniu pracuje Yuying, a ile
zostaje jej na zabawę i czas wolny?
3. Zapytaj, czy to jest uczciwe traktowanie i czy tego życzyliby
swojej koleżance.
4. Poproś o propozycję, co poprawiliby w losie Yuying?
5. Zapiszcie życzenia dla Yuying w widocznym miejscu.
Materiał pomocniczy nr 3
Społeczno-ekonomiczny wymiar praw człowieka
Warto wcześniej wyjaśnić
sposób prezentacji: nie
jest to tylko odczytanie
z kartki, lecz opowiedzenie
o tym, jak wyglądała praca
nad odpowiedziami.
Podczas zajęć
komputerowych warto
przećwiczyć wyszukiwanie
informacji na temat
sposobów produkcji tych
produktów.
Polecamy wykorzystanie
fragmentów filmu „China
blue” opowiadającego
losy dziewczynki szyjącej
dżinsy. Dostępny
w Internecie.
Copyright Polska Akcja Humanitarna
10 min
1. Wytłumacz, że te życzenia to prawa, jakie ma każdy człowiek.
Materiał pomocniczy nr 4
2. Odnosząc się do pojęcia „godne życie” wytłumacz, że ciężka praca
czasem nie wystarcza, by mieć wystarczające środki na godne
życie.
3. Pokaż łańcuch zależności od producenta po konsumenta i zapytaj
uczniów czy wiedzą, w którym miejscu łańcucha znajdują się oni
i ich rodzice?
4. Podsumuj ćwiczenie, nawiązując do wcześniejszej pracy w grupach
z produktami. Zwróć uwagę, że uczniowie wcześniej posiadali
wiedzę na temat końcowego produktu i sklepu. Teraz dowiedzieli
się o sytuacji w fabryce. Wytłumacz, że łańcuch opiera się na
zależnościach między poszczególnymi elementami, a zależności te
pozwalają na wzajemne wpływanie – pozytywne lub negatywne.
15 min
1. Zapytaj uczniów, czy wiedzą, co robi konsument? W przypadku
problemów z odpowiedzią, wytłumacz i zapytaj, na co zwracają
uwagę w sklepie?
2. Poproś o pomysły: Co można zrobić, aby Yuying miała lepsze życie?
3. Rozdaj kartki samoprzylepne. Każdy uczeń zapisuje swój pomysł.
Następnie każdy odczytuje, co zapisał i przykleja kartkę obok
wcześniej zapisanych życzeń dla Yuying.
4. Podsumuj pomysły uczniów. Pokaż wcześniej przygotowany
plakat z wypisanymi formami zaangażowania.
4. Zaproponuj napisanie listu do firmy, która zatrudnia takich
pracowników jak Yuying.
5. Przedstaw propozycję listu lub wspólnie wymyślcie własną wersję.
6. Poproś uczniów, by każdy napisał swój list podczas zajęć (to może
być też zadanie domowe).
7. Listy mogą być wysłane lub oddane do sklepów danych firm.
8. Podsumuj ćwiczenie zaznaczając, że najważniejsze to uwierzyć,
że możemy mieć pozytywny wpływ na życie Yuyin i innych
pracowników.
9. Zapisz na tablicy adresy stron internetowych, które warto
odwiedzić.
5 min
Kartki A4, koperty,
znaczki
Materiał pomocniczy nr 5
Informacja dodatkowa
dla nauczyciela.
Włączcie się do akcji
Pilnych Apeli.
Zaplanujcie kampanię
w swojej szkole na rzecz
wprowadzania do sklepiku
szkolnego produktów
Sprawiedliwego Handlu.
Zapytaj uczniów, co było dla nich najbardziej zaskakujące
w dzisiejszych zajęciach?
Podsumuj zajęcia, zwracając uwagę na to, że kupując różne rzeczy
mamy wpływ na to, co się dzieje w odległych krajach.
Materiały pomocnicze dla nauczyciela
Materiał pomocniczy nr 1
Godne życie – można się spotkać z dwoma podstawowymi znaczeniami tego pojęcia. Wynika to z dwojakiej
natury pojęcia „godność”. Możemy wyróżnić: godność osobistą – przynależną tylko wybranym, wybitnym jednostkom, które na nią zasłużyły swoimi czynami, czy zachowaniem, oraz godność osobową – przynależną każdej
istocie ludzkiej i wynikającą z samego faktu, że jest się człowiekiem. Jest to kategoria, na której opiera się cała
doktryna praw człowieka.
W związku z tym „godne życie” rozumieć należy jako prawo do godziwych warunków socjalnych, rozumianych
różnie i dostosowanych do sytuacji ekonomiczno – społecznej państw. Jednak pewien poziom życia uznaje się za
podstawowy. Obejmuje on: dostęp do wyżywienia (niezbędnego do właściwego rozwoju psychofizycznego człowieka), schronienia, edukacji i opieki zdrowotnej.
Copyright Polska Akcja Humanitarna
Społeczno-ekonomiczny wymiar praw człowieka
3
Materiał pomocniczy nr 2
Karta pytań
1. Skąd może pochodzić ten produkt ? (kontynent lub kraj)
2. Jaki jest tam klimat, pogoda?
3. Czy ten produkt można uprawiać lub produkować w Polsce?
4. Jak często go kupujemy? (raz w roku, miesiącu, tygodniu)
5. Ile musimy zapłacić za ten produkt?
Lista produktów:
Poniższe produkty są produkowane w krajach globalnego Południa2 :
banany – uprawiane najczęściej na wielkich plantacjach, gdzie pracownicy otrzymują wynagrodzenie w wysokości
zaledwie ok. 1 % ceny końcowej banana. Sprzedaż bananów jest jednym z najbardziej intratnych przedsięwzięć dla
detalistów, którzy zarabiają ok. 40 % ceny banana. Rynek bananowy jest zdominowany przez kilka znanych firm: Chicquita, Dole i Del Monte. To międzynarodowe koncerny mające swoje siedziby w Stanach Zjednoczonych, ale
działające na całym świecie. Są one właścicielami wielkich plantacji, których pracownicy często muszą znosić złe
warunki pracy i nierzadko są zastraszani przez właścicieli.
Alternatywą zakupu są banany pochodzące ze Sprawiedliwego Handlu­ – oznaczone znakiem towarowym Fairtrade®
lub ze spółdzielni z Wysp Zawietrznych. W Polsce dostęp do „sprawiedliwych” bananów jest znacznie utrudniony.
Więcej na temat bananów i ich bardziej sprawiedliwej produkcji na www.bananalink.com.uk lub po polsku na www.
sprawiedliwyhandel.pl.
kakao, czekolada – to kolejny produkt, bez którego nie wyobrażamy sobie naszych półek sklepowych. Pochodzi
głównie z Ameryki Środkowej i Afryki, np. Ghany. Biznes czekoladowy, a więc i kakaowy, jest zdominowany przez
korporacje międzynarodowe. 80% rynku czekolady opanowało sześć z nich: Hershey, Phillip Morris (właściciel
Kraft-Jacobs-Suchard-Côte d’Or), Nestlé, Mars, Cadbury-Schweepes i Ferrero. Rolnicy w Afryce Zachodniej czy
Ameryce Środkowej dostają najwyżej 5% ceny, jaką płacimy za czekoladę.
W tym wypadku mamy większe szanse na kupno czekolady ze znakiem Fairtrade® – zarówno w niektórych supermarketach, jak i sklepach internetowych oferujących produkty ze sprawiedliwego handlu.
Globalne Południe – zastępuje powoli dawniej używany terminy „Trzeci Świat” lub kraje rozwijające się. Uznajemy, że zastosowanie tego pojęcia
nie wyraża (nawet w sposób niezamierzony), jak poprzednie, poczucia wyższości ludzi z krajów wysokorozwiniętych (tzw. „cywilizowanych”) nad
ludźmi w krajach uboższych. Pojęcie to można stosować zamiennie z określeniem „większość ludzkości”. Pamiętajmy jednak, że podział na uboższe
Południe i bogatą Północ nie pokrywa się idealnie z geograficznym podziałem na półkule południową i północną. Więcej na www.igo.org.pl .
2
3
Sprawiedliwy handel (ang. Fair trade) – to alternatywa do zasad, jakie panują w konwencjonalnym światowym handlu międzynarodowym.
Zasady, jakimi rządzi się SH, w skrócie: sprawiedliwa płaca i dobre warunki pracy, przejrzystość w kwestii marży, umożliwianie wzięcia kredytów
lub przedpłat właścicielom małych plantacji na rozwój, ochrona praw kobiet i dzieci. Więcej na www.fairtade.org.pl lub www.efte.org
4
Społeczno-ekonomiczny wymiar praw człowieka
Copyright Polska Akcja Humanitarna
t-shirt – jego produkcja, w porównaniu z innymi częściami garderoby, jest stosunkowo mało skomplikowana. Niemniej jednak wymaga ona wiele pracy na plantacjach bawełny, z której to produkowane są nici. Nici są farbowane,
a następnie tkany jest z nich materiał, z materiału wykrawany jest wzór, który jest nastepnie zszywany i wykańczany.
Wszystkie etapy produkcji nigdy nie odbywają się w jednym miejscu, fabryce czy nawet w jednym kraju. Bawełna
uprawiana może być w Stanach Zjednoczonych, ale także w Kazachstanie lub Burkina Faso w Afryce (gdzie często
wykorzystywana jest praca dzieci). Jednocześnie trzeba wspomnieć, że uprawa bawełny czy praca farbiarni ma
szkodliwy wpływ na środowisko naturalne. Jedynym etapem produkcji ubrań, którego nie udało się zmechanizować, jest szycie. Koszty fabryk, w których szyje się ubrania, w dużej mierze uzależnione są od kosztów siły roboczej,
a ta jest najtańsza w krajach globalnego Południa. Aby obniżać koszty i zdobywać zamówienia, właściciele fabryk
oferują możliwie najniższe ceny zamawiającym firmom, co zawsze odbywa się kosztem pracowników (ich niskiej
płacy, nadgodzin i warunków bezpieczeństwa pracy).
Ze względu na w miarę prosty proces produkcji, a więc łatwiejszy monitoring, w sklepach zaczęły się pojawiać
t-shirty z bawełny ze znakiem Fairtrade® lub z bawełny organicznej (ta pierwsza bierze pod uwagę prawa pracownicze, druga skupia się głównie na ekologii). W sklepach z etycznymi ubraniami można kupić t-shirty szyte
w spółdzielniach kobiet z Nikaragui czy w monitorowanych fabrykach w Chinach.4
dżinsy – każdy z nas ma co najmniej jedną parę, na stałe weszły do naszej garderoby. Tutaj proces produkcji odbywa się podobnie, jak w przypadku t-shirta, lecz proces szycia i wykańczania są znacznie bardziej skomplikowane
(dochodzą tu także takie dodatki jak zamki, guziki czy cekiny). Pracownicy szyjący nasze dżinsy doświadczają złych
warunków pracy oraz niegodziwej płacy. Wynika to z przyzwyczajenia zamawiających firm do dyktowania coraz
gorszych warunków umów, a ich przyjmowanie przez fabryki wiąże się z dużą konkurencją na rynku. Większość
krajów globalnego Południa opiera swą gospodarkę na eksporcie ubrań do krajów globalnej Północy. Wynika to
z umów handlowych w ramach systemu WTO (World Trade Organisation, Światowa Organizacja Handlu), wprowadzających liberalizację rynku, często niesprawiedliwą i „uszytą na miarę” interesów najbogatszych.
W zglobalizowanej gospodarce, polegającej w dużej mierze na przepływie kapitału, towarów i usług, zyski podzielone są nierówno. Za ogromnymi pieniędzmi, posiadanymi przez firmy międzynarodowe, nie idzie odpowiednio
duża odpowiedzialność za zatrudnianych ludzi, dlatego ciągle słyszymy o nadużyciach w fabrykach, jak długie
nadgodziny, kiepska płaca lub praca dzieci.
Materiał pomocniczy nr 3
Witajcie,
Jestem Yuying i pracuję w Hua Yong Clothes Factory w Dougguan, niedaleko Hong Kongu. Mam 16 lat i przeprowadziłam się ze wsi do miasta, aby znaleźć pracę. Musiałam zapłacić łapówkę, by dostać tę pracę, choć w Chinach to nielegalne. Pracuję ze 150 innymi młodymi dziewczynami szyjąc ubrania, które zostaną sprzedane w sklepach w Ameryce
Północnej i Europie – może sami je kupicie!
Pracuję 7 dni w tygodniu, 60 godzin tygodniowo, a dodatkowo jeszcze od 18 do 36 nadgodzin. Zarabiam 16 pensów na
godzinę, co daje mi 12.48 funta za 78-godzinny tydzień pracy. Miesięcznie mam dwa dni wolne. Nie dostaję pieniędzy
za zwolnienie chorobowe ani za wakacje.
Jeśli nie wyrabiam nadgodzin, muszę zapłacić karę. Podczas festiwalu Smoczych Łodzi opuściłam swoją zmianę, by być
z przyjaciółmi. Zostałam ukarana brakiem pensji za cały dzień. Dzielę sypialnię z ośmioma innymi kobietami. Muszę
przejść przez fabrykę, by dostać się do mojego pokoju. Nie wolno przyjmować gości i nie ma też wyjścia awaryjnego na
wypadek pożaru, co jest niepokojące. Muszę pracować 6 godzin każdego dnia, by zarobić na samo jedzenie – a w sypialni nie ma gdzie gotować. W fabryce nie ma związku zawodowego, o ile wiem, fabryka nie ma „Kodeksu Postępowania
(Code of conduct), aby zapewnić, że my, pracownicy, jesteśmy uczciwie traktowani. Nikt z nas nie ma umowy, więc nie
mamy praw – to oznacza, że zarząd może nas traktować jak chce.
Źródło: „Jak uczyć modnie i etycznie? Przewodnik dla nauczycieli i wykładowców z zakresu globalnej edukacji rozwojowej.”, www.modnieietycznie.pl
Ze względu na brak - w przypadku ubrań - systemu monitorującego proces produkcji na tak zaawansowanym poziomie jak system Fairtrade®
nie podajemy nazw firm wprowadzających podobne produkty. Więcej na temat etycznych ubrań na www.modnieietycznie.pl.
4
Copyright Polska Akcja Humanitarna
Społeczno-ekonomiczny wymiar praw człowieka
5
Materiał pomocniczy nr 4
Łańcuch zależności – jest stałym elementem zglobalizowanej gospodarki. Jego działanie pokazują wyraźnie akcje
konsumenckie. Wynika on z istniejących w świecie współzależności: pracownicy bezpośrednio podlegają właścicielowi fabryki, w której produkcję zamawiają duże firmy międzynarodowe, a w sklepach kupujemy my – konsumenci.
konsument sklep/firma
fabryka
pracownica
Materiał pomocniczy nr 5
Co możesz zrobić?
Szanuj pracę ludzi. Przy okazji kolejnych zakupów zastanów się, czy faktycznie potrzebujesz nowych ubrań, zabawek? Może te stare są jeszcze w dobrym stanie i odrobina wyobraźni i pomoc rodziców sprawią, że znowu zaczną
ci się podobać?
Wybieraj mądrze. Zastanów się, skąd pochodzą twoje ubrania? Czy można ufać firmie, że zadbała o przestrzeganie
praw pracowników w szyjących dla niej fabrykach? Jeśli możesz, wybieraj firmy, które znane są z dbania o sytuację
pracowników, np. kupuj co jakiś czas produkty FairTrade®.
Wywieraj nacisk na firmy. Siłą, z którą najbardziej liczą się koncerny odzieżowe, jest głos ich klientów. Napisz do
swojej ulubionej firmy i zapytaj, co robi na rzecz praw pracowniczych.
Wspieraj kampanie na rzecz praw pracowników. Prowadzonych jest wiele kampanii mających na celu poprawę
sytuacji pracowników na świecie. Ty też możesz włączyć się w te akcje przez Internet lub zorganizować je w swojej
szkole!
Pamiętaj o środowisku! Pamiętaj, że kolejna plastikowa torba lub dodatkowe opakowanie są często zbędne. Natomiast śmieci, skoro już są, warto segregować. Warto też zastanowić się, czy nie zużywasz za dużo prądu i wody. To
też ma duży wpływ na życie ludzi na świecie.
Dowiedz się więcej na temat tego, co dzieje się w fabrykach i plantacjach i co Ty możesz zrobić, żeby tę sytuację
poprawić. W Internecie znajdziesz coraz więcej sposobów na to, abyś i Ty był/była świadomym konsumentem /
świadomą konsumentką.
Przykładowy list do firmy odzieżowej:
Szanowna Pani/Szanowny Panie
Nazywam się ………………. i jestem Państwa częstym/ą klientem/klientką. Lubię Państwa produkty i chciałbym/chciałabym dowiedzieć się, czy są one produkowane w godziwych warunkach. Dowiedziałam/dowiedziałem się, że pracownicy szyjący nasze ubrania są często wykorzystywani w fabrykach odzieżowych i chciałabym/chciałbym się dowiedzieć:
– Czy Państwa firma zna miejsca (konkretne fabryki) produkcji swoich ubrań i sprawdza drogę produktu? Czy warunki
pracy są godziwe dla pracowników?
– Czy pracownicy szyjący ubrania do Państwa kolekcji otrzymują wynagrodzenia, za które mogą się utrzymać i czy
pracują w normowanym czasie pracy?
6
Społeczno-ekonomiczny wymiar praw człowieka
Copyright Polska Akcja Humanitarna
– Czy Państwa firma posiada i realizuje w swoich działaniach etyczne zasady postępowania?
– Jeśli tak, czy ich realizację kontroluje jakaś niezależna organizacja?
Liczę na Państwa odpowiedź.
Z poważaniem
...............................
Źródło: „Jak uczyć modnie i etycznie? Przewodnik dla nauczycieli i wykładowców z zakresu globalnej edukacji rozwojowej”
www.modnieietycznie.pl
Informacje dodatkowe dla nauczyciela
Młodzi konsumenci są grupą docelową firm, które już dawno doceniły ich potencjalną siłę nabywczą. Dlatego
warto od najmłodszych lat uświadamiać uczniom role, jaką pełnią w świecie handlu. Będąc konsumentami nie
zastanawiamy się, jak wielki wpływ może mieć nasz nacisk. Odpowiadając na pytanie: co ja mogę zrobić?, warto
pamiętać, by nie nastawiać się na zmianę układu sił na świecie, ale zaczynać od najbliższego otoczenia, a najlepiej
od swego koszyka w supermarkecie. Wiele pomysłów na to, aby być świadomym konsumentem, znajdziesz na
stronie www.ekonsument.pl.
Przykłady akcji konsumenckich zakończonych sukcesem znajdziemy wśród działań prowadzonych przez Clean Clothes Campaign (CCC) – platformę organizacji pozarządowych z 11 krajów europejskich, które odpowiedziały na apel
pracowników fabryk i wspierają ich w walce o lepsze warunki pracy i poszanowanie praw pracowniczych.
Sukcesem okazało się m.in. wsparcie listami i mailami z całego świata (tzw. system Pilnych Apeli) indyjskich
pracowników fabryk produkujących dla Fiber and Fabrics International. Warunki pracy znacznie się polepszyły,
a monitoring prowadzony jest przez lokalne organizacje współpracujące z CCC. Więcej na www.cleanclothes.org/
urgent/ffi.htm
Inny przykład to sprawa pracowników fabryki Spektrum-Shyahriyar w Bangladeszu. „Od kwietnia 2005 roku ponad 150 pracowników w Bangladeszu zmarło, a setki zostało rannych w wyniku pożarów i zawalenia się 5 fabryk
odzieżowych. 11 kwietnia 2006 roku przypadała rocznica zawalenia się fabryki Spectrum-Shahriyar, gdzie zginęły
64 osoby, 70 zostało rannych, a setki pozostały bez pracy. Aby nagłośnić ten problem i upamiętnić dzień katastrofy,
CCC uczestniczyło w Międzynarodowym Dniu Zdrowia i Bezpieczeństwa Pracowników w Bangladeszu. Do bangladeskiego rządu, za pośrednictwem ambasad w Belgii, Włoszech, Szwecji, Francji i Niemiec, wysłano setki e-maili,
listów, pocztówek z żądaniami poprawy bezpieczeństwa pracy. Ukazały się komunikaty w mediach krajowych
i międzynarodowych związanych z rynkiem pracy. W Brukseli działacze CCC zajechali pod budynek ambasady
wozem strażackim, który nawiązywał do niedawnej tragedii. W Amsterdamie „inspektorzy bezpieczeństwa” weszli
do sklepów odzieżowych, szukając ubrań wyprodukowanych w Bangladeszu oraz żądając informacji na temat warunków sanitarnych panujących w tamtejszych fabrykach.” Więcej na www.cleanclothes.org/news/newsletter2202.html
W Polsce system Pilnych Apeli koordynuje Koalicja KARAT – www.kobietypraca.org/fairplay – tłumacząc na język
polski sprawy prowadzone przez CCC. Zachęcamy do zapisania się na listę mailingową Pilnych Apeli, by dostawać
informacje potrzebne do wsparcia pracowników.
Copyright Polska Akcja Humanitarna
Społeczno-ekonomiczny wymiar praw człowieka
7