Zasady przygotowania do odtworzenia praktycznych części pracy

Zasady przygotowania do odtwarzania praktycznych części prac dyplomowych
Praktyczne części prac dyplomowych należy umieścić na osobnej płycie (zgodnie z
zaleceniami Dziekanatu). Należy zastosować płytę CD, chyba że objętość części praktycznej lub
forma (film DVD) wymusza (i tylko wtedy) zastosowanie płyty DVD.
Ze względu na wymaganą dostępność oraz konieczność uruchomienia w dowolnym czasie w Uczelni
praktycznych
części
prac
dyplomowych
wymagane
jest
spełnienie
przez dyplomantów
następujących kryteriów, w zależności od rodzaju części praktycznej pracy:
1. Prace graficzne (prezentacje programu „Flash”, filmy, animacje)
Należy w głównym katalogu płyty umieścić plik tekstowy „Readme.txt” z następującymi informacjami:
- które pliki (i w jakich katalogach) służą do uruchomienia prezentacji,
- jakie wersje odtwarzaczy są wymagane w systemie (czyli wersja „Flash playera” lub w przypadku
filmów i animacji - jakie wersje dekoderów wideo („kodeków”)).
W przypadku prezentacji „Flash” wymagane jest zamieszczenie wersji uruchamialnej, czyli plik *.swf
(najlepiej z utworzonym dodatkowo plikiem *.html) lub plik *.exe.
W przypadku filmów nagranych w pełnym formacie DVD, należy taką informację o filmie zamieścić na
okładce płyty.
2.
Aplikacje „on-line” (dostępne z poziomu przeglądarki) uruchomione i działające po stronie
serwera (Uczelnianego lub innego dostępnego)
Należy w głównym katalogu płyty umieścić plik tekstowy „Readme.txt” z następującymi informacjami:
- adres strony, na której działa aplikacja,
- przykładowe nazwy użytkowników (loginy) i hasła do aplikacji (jeżeli takowe istnieją).
W celach archiwizacyjnych należy zwirtualizować serwer wraz z działającą na nim aplikacją i dostarczyć na
płycie CD/DVD.
3. Aplikacje wymagające jakichkolwiek dodatkowych niestandardowych składników w systemie
(serwer z bazą danych itp., aplikacje w Javie), poza standardowymi składnikami systemu
Windows, np. pakiet „.NET Framework”.
Należy przygotować maszynę wirtualną w oparciu o platformę „VirtualPC” lub „VMWare” na której
będzie uruchomiony gotowy system z zainstalowanym pełnym niezbędnym środowiskiem
uruchomieniowym dla aplikacji oraz samą aplikacją.
Skrót uruchomieniowy do aplikacji powinien znajdować się na pulpicie maszyny wirtualnej.
W przypadku stosowania maszyny wirtualnej należy zastosować najbardziej optymalny system
operacyjny, tj. spełniający minimalne wymogi do działania aplikacji, np. Windows XP zamiast Windows
Vista.
Należy w głównym katalogu płyty umieścić plik tekstowy „Readme.txt” z następującymi informacjami:
- gdzie na płycie znajduje się obraz maszyny wirtualnej,
- jakie jest ewentualne hasło oraz użytkownik do maszyny (preferowane jest zostawienie
pustego hasła),
- w jaki sposób uruchamia się aplikację (nazwa skrótu, ewentualne nazwy
użytkowników (loginy) i hasła do aplikacji.
4. Pozostałe aplikacje, niewymagające żadnych niestandardowych dodatków oraz rozszerzeń
systemu, powinny spełniać następujące warunki:
- aplikacja musi uruchamiać się w 32-bitowym systemie WindowsXP z SP3,
- jeżeli jest wymagany pakiet np. „.NET Framework”, należy podać jego wymaganą
wersję,
- w pliku tekstowym „Readme.txt”, zamieszczonym w głównym katalogu płyty, należy podać
stosowne namiary na aplikację (gdzie znajduję się na płycie, przez co się uruchamia, itp.).
5. W przypadku prac praktycznych wymagających zastosowania dodatkowego sprzętu (np. kamera,
urządzenia peryferyjne sterowane przez komputer, inna dodatkowa elektronika), należy
sporządzić dokumentację przedstawiającą działanie części praktycznej pracy w formie opisu tekstowego
i/lub nagrania wideo. Całość dokumentacji należy zamieścić na płycie, a w pliku tekstowym
„Readme.txt”, zamieszczonym w głównym katalogu płyty, należy umieścić stosowne informacje (patrz
punkt 1 – filmy).
W przypadku prac praktycznych, których
zawartość
podlega
więcej
niż
jednemu z
powyższych kryteriów, należy zastosować się odrębnie do każdego z w/w punktów. Poszczególne
rodzaje zawartości należy opisać w jednym wspólnym pliku „Readme.txt”, natomiast samą zawartość
umieścić w odrębnych podkatalogach.
We wszystkich przypadkach należy dodatkowo (w osobnym podkatalogu, np. „zrodla”)
umieścić wszelkie pliki źródłowe prac.