więcej - Przedszkole Miejskie Nr 97 w Łodzi
Transkrypt
więcej - Przedszkole Miejskie Nr 97 w Łodzi
BEATA WOJCIECHOWSKA PODWÓRKO PEŁNE STRAśY Projekt „Straż pożarna” realizowany w Przedszkolu Miejskim Nr 97 Przedmiot i temat projektu: „StraŜ poŜarna”, to całodzienny projekt działań twórczych, którego tematem przewodnim był zawód straŜaka. Cele: • Budzenie zaciekawienia otaczającym światem poprzez prowokowanie pytań i dostarczanie radości odkrywania. • Dostrzegania i opisywania różnic, podobieństw i relacji między przedmiotami i zjawiskami. Stwarzanie okazji do porządkowania, klasyfikowania i liczenia. • Wspieranie samodzielnych działań dziecka. Pomaganie dziecku w dostrzeganiu problemów, planowaniu i realizacji zadań. • Tworzenie okazji do wspólnego podejmowania i realizowania różnych zadań, rozwiązywania problemów. Uczestnicy działania: Uczestnikami projektu były dzieci w wieku od 3 do 6 lat uczęszczające do Przedszkola Miejskiego Nr 97. Miejsce zajęć plenerowych: Zajęcia odbywały się na terenie Przedszkola Miejskiego w Łodzi. Znaczna ich cześć odbywała się w przedszkolnym ogrodzie. Nr 97 Fazy realizacji projektu, opis działania: 1. Powitanie, rozmowy indywidualne. 2. Zabawa ruchowa „Pali się” – zabawy z hula-hop i szarfami. 3. „Co ja mam na głowie?” – rozbudzenie dziecięcej ciekawości strojem nauczycielki (hełm straŜacki). Przedstawienie tematu zajęć. Stworzenie siatki projektu – „Co wiem o straŜakach? Jak wygląda wóz straŜacki? Jak wygląda strój straŜaka? O co spytałbym straŜaka?” – nadawanie roli i znaczenia straŜy poŜarnej, ustalenie numeru alarmowego. 4. „Alarm poŜarowy” – symulacja alarmu poŜarowego, zainicjowanie sztucznej sytuacji zagroŜenia, wyjście do przedszkolnego ogrodu. 5. Mini drama „Halo, straŜ?” – telefoniczne poinformowanie straŜy poŜarnej o poŜarze w przedszkolu. 6. Spotkanie ze straŜakami – spotkanie ze straŜakami, oglądanie wozu straŜackiego, stroju straŜaka, wywiad ze straŜakiem (poznanie jego zadań słuŜbowych). 7. „Zawody straŜackie” – sprawnościowy tor przeszkód z wykorzystaniem lin, ławeczek, drabinek, itp. 8. Praca plastyczno-konstrukcyjna – konstruowanie wozu straŜackiego z pudeł kartonowych oraz dostępnych materiałów i odpadków. 9. Zabawy ruchowe z chusta animacyjna w rytm piosenki „StraŜak, to bohater”. 10. „StraŜacka parada” – uroczyste wręczenie medali i odznaki straŜaka. 11. Podsumowanie projektu, ewaluacja. Środki dydaktyczne: Hula-hop, szarfy, hełm straŜacki, mazaki i duŜe kartony do sporządzenia siatki projektu, tablica z numerem alarmowym do straŜy poŜarnej, telefon komórkowy, liny, ławeczki, drabinki, pudła kartonowe, materiały wtórnego uŜytku, odtwarzacz CD i nagranie piosenki „StraŜak, to bohater”, medale i odznaki straŜaka. UWAGA: Przed realizacja projektu naleŜy umówić się z okolicznym Oddziałem StraŜy PoŜarnej. Wiele radości sprawiła dzieciom moŜliwość zasiadania w najprawdziwszym wozie straŜacki. Dzieci chętnie przeprowadzały wywiad ze strażakami, pytały miedzy innymi o to: • • • • • • • • • • • • Jak się podnosi drabinę? Jak się wyciąga wąż, żeby go nie zepsuć? Skąd się bierze woda w samochodzie?? Jak się zakłada butlę z tlenem? Czy strażacy zawsze muszą mieć hełmy? Ile drabina ma metrów, schodków? Co znajduje się w kabinie, jakie są przyciski? Ile kół ma wóz strażacki? Ile miejsc dla strażaków jest w wozie strażackim? Czym się gasi pożar? Czy wszystko gasi się wodą? Co by się stało, gdyby strażak zapomniał hełmu, pojedzie bez? Wszystko moŜna policzyć, dotknąć, o wszytsko zapytać… A tak powstawał nasz własny wóz straŜacki