Planowanie doświadczeń biologicznych 0.12 mb

PLANOWANIE DOŚWIADCZEŃ BIOLOGICZNYCH
1. Problem badawczy – pytanie, które stawiamy sobie obserwując przyrodę (przed
rozpoczęciem doświadczenia). Powinien być jasno i prosto sformułowany.
Odpowiedź na nasze pytanie uzyskujemy w wyniku przeprowadzenia doświadczenia.
2. Hipoteza – twierdzenie (nie pytanie!) wyrażające nasze przypuszczenie. Hipotezę
stawiamy po zadaniu sobie problemu badawczego – formułujemy w niej odpowiedź
szczegółową na nasze pytanie. Hipoteza nie zawsze musi być słuszna, jest tylko
naszym przypuszczeniem. W toku prowadzenia doświadczenia sprawdzamy to
przypuszczenie (weryfikacja hipotezy).
3. Zasady prowadzenia doświadczeń biologicznych:
a/ planowanie:
 temat doświadczenia w postaci problemu badawczego;
 sformułowanie hipotezy roboczej;
 wybór materiału (wszystko, co wykorzystujemy w doświadczeniu) i metod
pracy;
 określenie czasu trwania doświadczenia;
 wyodrębnienie próby kontrolnej i badawczej:
PRÓBA KONTROLNA
PRÓBA BADAWCZA
warunki
kontrolne
(najbliższe
rzeczywistym)
- wszystkie parametry są niezmienne
- służy jako „wzorzec”, wobec którego
dokonuje się porównywania
- warunki badawcze (zmienione)
- zmieniony zostaje tylko ten parametr,
który badamy
- określa jako „wykładnia” rzeczywiste
zmiany, które zaszły w próbie.
Zarówno do próby badawczej jak i kontrolnej wykorzystujemy stosunkowo dużą
liczbę osobników (np. 200 nasion daje bardziej wiarygodne wyniki niż dane z próby
5 nasion)!
b/ uzyskiwanie wyników:
 pomiary bezpośrednie (mierzenie, ważenie, odmierzanie czasu itp.);
 pomiary pośrednie (korelacja wyników – ogólniki: szybciej – wolniej);
 obserwacje (podstawa wszelkich doświadczeń).
c/ wnioskowanie:
 przedstawienie wyników średnich w postaci: tabel, wykresów itp. (konieczne
są nagłówki, podpisanie osi x i y i ustalenie jednostki dla każdej z osi
wykresu).
Każde doświadczenie musi być tak zaprojektowane, żeby potwierdzić lub obalić
jednoznacznie naszą hipotezę!