2 pod skrzydłem pegaza

POD SKRZYDŁEM PEGAZA
2
Wiersze powstały na zajęciach dodatkowych z języka polskiego.
SMUTEK
Chłopczyk wygląda przez okno
i widzi smutnych ludzi,
smutne rośliny
i smutne zwierzęta.
Myśli o smutku,
nie wie,
że sam jest smutkiem.
KAROLINA KOZACZYŃSKA
Popatrz, mamo...
Narysowałam smutek.
Rys. Gabriela Bąk
MONIKA KONDRACIUK
Popatrz, mamo...
Narysowałam smutek.
To mały chłopiec, Lutek,
o tam, skulony w kącie.
a na policzkach łzy kapiące.
On nigdy się nie bawił.
Nikt w jego domu się nie zjawił.
Jest taki biedny, taki samotny,
a na dworze dzień dżdżysty i słotny,
od ranka deszcz leje,
w taki czas traci się nadzieję.
Nikt nie może strachu
z jego oczu wypłoszyć,
coś miłego szepnąć po cichu
ani go pocieszyć.
NATALIA ZIAJA
Popatrz, mamo...
Narysowałam smutek.
Siedzi na podłodze
skulony w kąciku i płacze.
Za oknem deszcz,
rozmazany na szybie świat.
To dziewczynka.
Siedzi w domu,
Cała ubrana na czarno.
Jej policzki są mokre od łez.
Ma szeroko otwarte oczy
i patrzy na nas.
Z komina unosi się
czarny dym,
ale w domu jest chłodno.
Dziewczynka macha
czarnymi skrzydłami
i biegnie po źdźbłach sczerniałej trawy
Cudowny świat
Śmiech dziecka,
podmuch wiatru
zapach kwiatów i bicie serca
Łąki lasy i pola
Ludzie i zwierzęta.
To wszystko to świat
otaczający mnie.
Ten widok
uspokaja mnie
W chwilach rozpaczy
wdycham zapach łąki
słyszę odgłosy
bawiących się dzieci
i myślę
że nie mogę się poddać,
gdy mam przed sobą
taki cudowny świat