(Dako Autostainer/Autostainer Plus) Nr kat. IS619

FLEX
Monoclonal Mouse
Anti-Human
Cytokeratin 7
Klon OV-TL 12/30
Ready-to-Use
(Dako Autostainer/Autostainer Plus)
Nr kat. IS619
Przeznaczenie
Do stosowania w diagnostyce in vitro.
Przeciwciało FLEX Monoclonal Mouse Anti-Human Cytokeratin 7, klon OV-TL 12/30, Ready-to-Use,
(Dako Autostainer/ Autostainer Plus) jest przeznaczone do stosowania w immunocytochemii w aparatach Dako
Autostainer/Autostainer Plus. Przeciwciało reaguje z komórkami nabłonka przejściowego i gruczołowego i jest
przydatne w identyfikacji gruczolaków płuc (1), sutka i śluzówki macicy, tarczycy (2) i jajnika (3) oraz
chromofobowych rakach z komórek nerek (4). Interpretacja kliniczna dodatniego lub ujemnego odczynu musi być
uzupełniona przez ocenę morfologiczną, wykonanie odpowiednich prób kontrolnych i interpretowana przez
doświadczonego patologa w kontekście historii choroby pacjenta i innych badań diagnostycznych.
Streszczenie
i informacje ogólne
Cytokeratyna 7 (CK7) naleŜy do filamentów pośrednich, tworzących cytokoszkielet w prawie wszystkich komórkach
eukariotycznych. W przeciwieństwie do innych filamentów pośrednich, cytokeratyny (CK) naleŜą do rodziny wysoce
złoŜonych białek wielogenowych, o masach cząsteczkowych w zakresie od 40 do 68 kDa. CK powszechnie uwaŜane
są za najwaŜniejsze markery róŜnicowania nabłonka i do chwili obecnej w róŜnych typach nabłonka ludzkiego
wyodrębniono 20 ich odmian (5, 6). CK moŜna podzielić na odmiany kwaśną typu A (klasa I) i obojętno-zasadową
typ B (klasa II). CK7, białko o masie cząsteczkowej 54 kDa, naleŜy do podrodziny obojętno-zasadowej typu B, a jego
dystrybucja jest ograniczona do nabłonka gruczołowego i nabłonka przejściowego (5).
Zobacz dokument Ogólne instrukcje wykonywania odczynów immunohistochemicznych firmy Dako lub następujące
części instrukcji do systemu detekcji IHC: 1) Zasady procedury, 2) Materiały wymagane, ale niedostarczone
z zestawem, 3) Przechowywanie, 4) Przygotowanie preparatu, 5) Wykonanie odczynu, 6) Kontrola jakości,
7) Rozwiązywanie problemów, 8) Interpretacja wyniku odczynu, 9) Ograniczenia metody.
Dostarczany
odczynnik
Gotowe do uŜycia mysie przeciwciała monoklonalne są dostarczane w postaci ciekłej w buforze zawierającym białko
stabilizujące i roztwór azydku sodu o stęŜeniu 0,015 mol/L.
Klon: OV-TL 12/30. Izotyp: IgG1, kappa.
Immunogen
OTN 11, linia komórkowa raka jajnika (1, 8).
Swoistość
Analiza SDS-PAGE wykazała, Ŝe immunoprecypitaty będące wynikiem reakcji preparatów cytoszkieletu z kilku
hodowli komórek i tkanek (ekstrakcja za pomocą Triton X-100) i przeciwciał znakują prąŜek 54 kDa, odpowiednio
do cytokeratyny 7 (1).
Środki ostroŜności
1. Odczynniki przeznaczone dla przeszkolonych UŜytkowników.
2. Opisywany produkt zawiera silnie toksyczny związek — azydek sodu (NaN3), w czystej postaci. StęŜenie NaN3
występujące w produkcie nie jest klasyfikowane jako niebezpieczne. Jednak w wyniku reakcji NaN3 z ołowiem lub
miedzią, wchodzącymi w skład instalacji kanalizacyjnych, mogą powstawać silnie wybuchowe azydki metali.
Przy usuwaniu resztek odczynnika uŜywać duŜych ilości wody do przepłukiwania, aby uniknąć gromadzenia
się azydków w instalacji kanalizacyjnej.
3. Podobnie jak w przypadku kaŜdego produktu otrzymywanego z materiału biologicznego, naleŜy stosować
odpowiednie procedury postępowania.
4. NaleŜy stosować właściwe wyposaŜenie ochronne, zabezpieczające przed kontaktem odczynnika ze skórą bądź
oczami.
5. Niewykorzystany odczynnik naleŜy usuwać zgodnie ze stosownymi przepisami lokalnymi i krajowymi.
Przechowywanie
Przechowywać w temperaturze 2–8 °C. Nie stosowa ć po upływie terminu waŜności podanego na opakowaniu.
JeŜeli odczynniki są przechowywane w warunkach innych niŜ podane na ulotce dołączanej do opakowania,
UŜytkownik powinien je zweryfikować. Nie ma jednoznacznych oznak świadczących o niestabilności tego produktu.
Z tego względu jednocześnie z badaniem próbek pochodzących od pacjentów, naleŜy wykonywać dodatnie i ujemne
próby kontrolne. W wypadku nieoczekiwanego wyniku odczynu, którego nie moŜna wyjaśnić róŜnicami
w procedurach laboratoryjnych, gdy podejrzewa się problem z przeciwciałem, naleŜy się skontaktować z działem
wsparcia technicznego firmy Dako.
Przygotowanie
próbek
oraz materiały
wymagane, ale
niedostarczane
Przeciwciała mogą być wykorzystane do znakowania utrwalonych formaliną skrawków zatapianych w parafinie.
Preparaty tkankowe naleŜy pociąć na skrawki o wymiarach około 4 µm.
Wymagane jest poddanie cieplnemu odmaskowaniu antygenu (HIER) z uŜyciem Dako PT Link (nr kat.
PT100/PT101). Szczegółowe instrukcje zawiera Instrukcja uŜytkownika aparatu PT Link. Optymalne wyniki uzyskuje
się w wyniku wstępnej obróbki tkanek przy uŜyciu roztworu EnVision FLEX Target Retrieval Solution, High pH
(50x) (nr kat. K8000/K8004).
Skrawki zatapiane w parafinie: Do obróbki wstępnej utrwalonych w formalinie i zatopionych w parafinie skrawków
tkankowych, zalecana jest procedura 3 w 1 z uŜyciem odczynnika Dako PT Link. Postępować według procedury
(116507-004)
Dako Denmark A/S
IS619/PL/MNI/2012.06.06 s. 1/3
| Produktionsvej 42 | DK-2600 Glostrup | Denmark | Tel. +45 44 85 95 00 | Fax +45 44 85 95 95 | CVR No. 33 21 13 17
wstępnej obróbki tkanek, zamieszczonej w ulotce roztworu EnVision FLEX Target Retrieval Solution, High pH (50x)
(nr kat. K8000/K8004). Uwaga: Po przeprowadzeniu barwienia skrawki muszą być odwodnione, oczyszczone
zakryte za pomocą środka do trwałego zatapiania.
Odparafinowane skrawki: Do obróbki wstępnej utrwalonych w formalinie i zatopionych w parafinie skrawków
tkankowych, zalecane jest uŜycie odczynnika Dako PT Link i przeprowadzenie procedury opisane dla skrawków
parafinowych. Po zakończeniu barwienia szkiełka naleŜy zatopić w wodnym lub trwałym środku do zatapiania.
W trakcie przygotowywania oraz podczas procedury znakowania immunohistochemicznego skrawki nie powinny
wyschnąć. W celu uzyskania lepszego przylegania skrawków do szkiełek podstawowych, zaleca się stosowanie
szkiełek FLEX IHC Microscope Slides (nr kat. K8020).
Wykonanie odczynu
oraz materiały
wymagane, ale
niedostarczane
Zalecanym systemem wizualizacji jest EnVision FLEX, High pH (Dako Autostainer/Autostainer Plus) (nr kat.
K8010). W aparacie Dako Autostainer/Autostainer Plus, które są aktywne podczas korzystania z następujących
protokołów:
Protokół wzorcowy: FLEXRTU2 (dawka odczynnika 200 µL) lub FLEXRTU3 (dawka odczynnika 300 µL)
Autoprogram: CK7 (bez barwienia kontrastowego) lub CK7H (z barwieniem kontrastowym)
W przypadku programów barwienia ≤10 szkiełek etap Auxiliary naleŜy ustawić na „rinse buffer”. W przypadku
programów barwienia >10 szkiełek etap Auxiliary naleŜy ustawić na „none”. Zapewnia to porównywalne czasy
płukania.
Wszystkie procedury inkubacji naleŜy równieŜ przeprowadzać w temperaturze pokojowej. Szczegółowe informacje
zawiera instrukcja obsługi odpowiedniego aparatu. Jeśli protokoły nie są dostępne w uŜywanym aparacie Dako
Autostainer, naleŜy skontaktować się z działem wsparcia technicznego firmy Dako.
Optymalne warunki mogą się zmieniać w zaleŜności od rodzaju materiału oraz sposobu jego przygotowania
i powinny być określone indywidualnie w kaŜdym laboratorium. Aby moŜliwe było wykonanie oceny przez patologów
z róŜnym nasileniem odczynu preparatów, naleŜy skontaktować się z działem obsługi/obsługą techniczną firmy Dako
w celu uzyskania informacji dotyczącej zmiany programowania protokołu. NaleŜy upewnić się, Ŝe działanie
zmodyfikowanego protokołu jest prawidłowe — w tym celu naleŜy ocenić, czy odczyn jest taki jak opisany w części
„Charakterystyka wydajnościowa”.
Zalecane jest barwienie kontrastowe hematoksyliną przy uŜyciu EnVision FLEX Hematoxylin, (Dako
Autostainer/Autostainer Plus) (nr kat. K8018). Zaleca się stosowanie bezwodnego, trwałego środka do zatapiania.
Równolegle z odczynami na materiale pochodzącym od pacjentów naleŜy wykonywać dodatnie i ujemne próby
kontrolne z uŜyciem identycznego protokołu. Dodatnia kontrola tkankowa powinna obejmować trzustkę, natomiast
we wszystkich dodatnich preparatach komórki/struktury powinny wskazywać odczyn reakcji taki jak opisany dla tej
tkanki w części „Charakterystyka wydajnościowa”. Zalecana kontrola ujemna to FLEX Negative Control, Mouse,
(Dako Autostainer/Autostainer Plus) (nr kat. IS750).
Interpretacja odczynu
Komórki znakowane przez przeciwciała wykazują odczyn cytoplazmatyczny.
Charakterystyka
wydajnościowa
Tkanki prawidłowe: Przeciwciało daje odczyn z duŜą liczbą komórek nabłonka jednowarstwowego, złoŜonego
i przejściowego, w tym w nabłonkach przewodów Ŝółciowych i trzustkowych, pęcherzykach płucnych, śluzówki
macicy, dystalnych kanalikach krętych i zbiorczych w nerkach (nabłonek jednowarstwowy), oskrzelach i komórkach
nabłonka oskrzeli, przewodach gruczołu krokowego, komórkach przewodowych jajowodu i gruczołów śluzówki
kanału szyjki, oskrzeli, sutka, gruczołu ślinowego, gruczołu potowego i wewnątrzszyjkowego, trofoblastach łoŜyska
(nabłonek złoŜony) oraz wszystkich warstwach komórkowych nabłonka dróg moczowych (nabłonek przejściowy) (2).
Ponadto przeciwciało znakuje jajnikowy surowiczy nabłonek śródjamowy (3). Występowanie odczynu obserwowano
równieŜ w komórkach przewodowych i podstawnych gruczołu korkowego i mięśniowo-nabłonkowych (2). W trzustce
komórki nabłonka duŜych przewodów komórek zrazikowych wykazują odczyn umiarkowany do silnego,
natomiast komórki nabłonka wstawionych przewodów trzustkowych wykazują odczyn słaby do umiarkowanego.
Tkanki nieprawidłowe: W ludzkich jajnikach, 12/12 przypadków prostej torbieli, 12/12 przypadków torbielogruczolaka
i 60/60 raków zostały oznakowane przeciwciałem (3). Ponadto 6/6 przypadków raków śluzówki macicy,
4/4 przypadki raków wewnątrzszyjkowych, 3/3 przypadki raków sutka i 3/3 przypadki raków tarczycy wykazało
odczyn dodatni (2). W komórkach ludzkiego płuca 20/20 przypadków gruczolakoraków róŜnego stopnia, w tym 4 raki
pęcherzyków oskrzelowych, wykazało odczyn dodatni z przeciwciałem, natomiast 24/24 przypadki raków
płaskonabłonkowych wykazało odczyn ujemny, w tym 6/6 przypadków raków anaplastycznych z duŜych komórek (1)
i 10/10 przypadków międzybłoniaków (9). W ludzkim przewodzie pokarmowym 5/6 przypadków gruczolakoraków
róŜnego stopnia, 3/3 przypadki raków z komórek sygnetowatych Ŝołądka o niskim stopniu zróŜnicowania,
1/1 przypadek raka trzustki zostało oznakowanych przez przeciwciało, natomiast raki anaplastyczne Ŝołądka, raki
jelita cienkiego, raki odbytu oraz gruczolakoraki okręŜnicy o róŜnym stopniu zróŜnicowania wykazały odczyn ujemny
(2). 6/6 przypadków chromofobowych raków z komórek nerek wykazało odczyn dodatni w znakowaniu
przeciwciałem, a 8/11 przypadków gruczolaków kwasochłonnych odczyn ujemny (4).
(116507-004)
Dako Denmark A/S
IS619/PL/MNI/2012.06.06 s. 2/3
| Produktionsvej 42 | DK-2600 Glostrup | Denmark | Tel. +45 44 85 95 00 | Fax +45 44 85 95 95 | CVR No. 33 21 13 17
Piśmiennictwo
1.
van de Molengraft FJJM, van Niekerk CC, Jap PHK, Poels LG. OV-TL 12/30 (keratin 7 antibody) is a marker of
glandular differentiation in lung cancer. Histopathology 1993;22:35-8.
2.
van Niekerk CC, Jap PHK, Ramaekers FCS, van de Molengraft F, Poels LG. Immunohistochemical
demonstration of keratin 7 in routinely fixed paraffin-embedded human tissues. J Pathol 1991;165:145-52.
3.
van Niekerk CC, Boerman OC, Ramaekers FCS, Poels LG. Marker profile of different phases in the transition of
normal human ovarian epithelium to ovarian carcinomas.Am J Pathol 1991;138:455-63.
4.
Leroy X, Moukassa D, Copin MC, Saint F, Mazeman E, Gosselin B. Utility of cytokeratin 7 for distinguishing
chromophobe renal cell carcinoma from renal oncocytoma. Eur Urol 2000;37:484-7.
5.
Moll R, Franke WW, Schiller DL, Geiger B, Krepler R. The catalog of human cytokeratins: Patterns of
expression in normal epithelia, tumors and cultured cells. Cell 1982;31:11-24.
6.
Moll R. Cytokeratins as markers of differentiation in the diagnosis of epithelial tumors. In: Hermann, Harris,
editors. Subcellular biochemistry. Volume 31, New York: Plenum Press; 1998. p. 205-62.
7.
Ramaekers F, van Niekerk C, Poels L, Schaafsma E, Huijsmans A, Robben H, et al. Use of monoclonal
antibodies to keratin 7 in the differential diagnosis of adenocarcinomas. Am J Pathol 1990;136:641-55.
8.
Poels LG, Jap PHK, Ramaekers FCS, Scheres JMJC, Thomas CMG, Vooijs PG, et al. Characterization of a
hormone-producing ovarian carcinoma cell line. Gynecol Oncol 1989;32:203-14.
9.
Baars JH, de Ruijter JLM, Smedts F, van Niekerk CC, Poels LG, Seldenrijk CA, et al. The applicability of a
keratin 7 monoclonal antibody in routinely Papanicolaou-stained cytologic specimens for the differential
diagnosis of carcinomas. Am J Clin Pathol 1994;101:257-61.
Objaśnienie symboli
Numer katalogowy
Temperatura przechowywania
ZuŜyć przed
Wyrób medyczny do
diagnostyki in vitro
Zawartość wystarcza na <n>
testów
Producent
Sprawdzić w instrukcji
stosowania
Numer serii
(116507-004)
Dako Denmark A/S
IS619/PL/MNI/2012.06.06 s. 3/3
| Produktionsvej 42 | DK-2600 Glostrup | Denmark | Tel. +45 44 85 95 00 | Fax +45 44 85 95 95 | CVR No. 33 21 13 17