Nr kat. IR609

FLEX
Monoclonal Mouse
Anti-Human CD68
Klon KP1
Ready-to-Use
(Link)
Nr kat. IR609
Przeznaczenie
Do stosowania w diagnostyce in vitro.
Przeciwciało FLEX Monoclonal Mouse Anti-Human CD68, klon KP1, Ready-to-Use, (Link), jest przeznaczone
do stosowania w immunohistochemii w aparatach Autostainer Link. To przeciwciało znakuje makrofagi oraz komórki
z linii fagocytów jednojądrzastych i jest przydatne w identyfikacji nowotworów szpiku i komórek pochodzenia
monocytarnego/makrofagowego (1). Interpretacja kliniczna dodatniego lub ujemnego odczynu musi być uzupełniona
przez ocenę morfologiczną, wykonanie odpowiednich prób kontrolnych i interpretowana przez doświadczonego
patologa w kontekście historii choroby pacjenta i innych badań diagnostycznych.
Streszczenie
i informacje ogólne
CD68 to silnie glikozylowane białko błony lizosomalnej o masie cząsteczkowej 110 000. Białko CD68
naleŜy do glikoprotein lizosomalnych (LGP), białek transportowych błonowo-plazmatycznych biorących udział
w endocytozie i/lub w ruchu lizosomalnym. CD68 wykazuje silną ekspresję w ziarnistościach cytoplazmatycznych
i słabą na powierzchni makrofagów, monocytów, neutrofili, bazofili i naturalnych komórek cytotoksycznych. Ponadto
CD68 wykazuje ekspresję w około 40% limfocytów B krwi obwodowej i słabą ekspresję w 50% limfocytów B w ostrej
białaczce limfoblastycznej (B-ALL). CD68 znajdowany jest równieŜ w cytoplazmie tkanek niekrwiotwórczych,
zwłaszcza w wątrobie oraz kanalikach i kłębuszkach nerkowych (2). W przeciwieństwie do innych antygenów
leukocytowych CD, cząsteczka CD68 jest bardzo heterogeniczna antygenowo i róŜne przeciwciała przeciwko CD68
wykazują róŜną reaktywność komórkową (3).
Zobacz dokument Ogólne instrukcje wykonywania odczynów immunohistochemicznych firmy Dako lub następujące
części instrukcji do systemu detekcji IHC: 1) Zasada przeprowadzenia odczynu, 2) Niezbędne materiały
niedostarczone z zestawem, 3) Przechowywanie, 4) Przygotowanie preparatu, 5) Wykonanie barwienia, 6) Kontrola
jakości, 7) Rozwiązywanie problemów, 8) Interpretacja wyniku barwienia, 9) Ograniczenia metody.
Dostarczany
odczynnik
Gotowe do uŜycia mysie przeciwciała monoklonalne są dostarczane w postaci ciekłej w buforze zawierającym białko
stabilizujące i roztwór azydku sodu o stęŜeniu 0,015 mol/L.
Klon: KP1 (4). Izotyp: IgG1, kappa.
Immunogen
Frakcja lizosomalna ludzkich makrofagów płucnych (4).
Swoistość
Przeciwciała przeciwko ludzkiemu CD68, klon KP1, zostały zdefiniowane jako anty-CD68 podczas konferencji Fourth
International Workshop and Conference on Human Leucocyte Differentiation Antigens (4. międzynarodowe
warsztaty i konferencja na temat antygenów róŜnicujących ludzkie leukocyty) (5).
W badaniach techniką Western blot ekstraktów płuca, śledziony i komórek U937 zaobserwowano rozmyte prąŜki
o masie 110, 70 i 40 kDa w środowisku redukującym. W środowisku nie redukującym ekstrakt ze śledziony
wykazywał dodatkowy prąŜek 220 kDa (4).
Analiza SDS-PAGE immunoprecypitatów wytwarzanych między przeciwciałem a lizatami znakowanymi izotopem
125
I z ludzkiej śledziony z chłoniakiem z komórek B z duŜą zawartością makrofagów wykazuje reakcję
z polipeptydem 110 kDa, który odpowiada CD68 (4).
Środki ostroŜności
1. Odczynniki przeznaczone dla przeszkolonych UŜytkowników.
2. Opisywany produkt zawiera silnie toksyczny związek — azydek sodu (NaN3), w czystej postaci. StęŜenie NaN3
występujące w produkcie nie jest klasyfikowane jako niebezpieczne. Jednak w wyniku reakcji NaN3 z ołowiem lub
miedzią, wchodzącymi w skład instalacji kanalizacyjnych, mogą powstawać silnie wybuchowe azydki metali.
Przy usuwaniu resztek odczynnika uŜywać duŜych ilości wody do przepłukiwania, aby uniknąć gromadzenia
się azydków w instalacji kanalizacyjnej.
3. Podobnie jak w przypadku kaŜdego produktu otrzymywanego z materiału biologicznego, naleŜy stosować
odpowiednie procedury postępowania.
4. NaleŜy stosować właściwe wyposaŜenie ochronne, zabezpieczające przed kontaktem odczynnika ze skórą bądź
oczami.
5. Niewykorzystany odczynnik naleŜy usuwać zgodnie ze stosownymi przepisami lokalnymi i krajowymi.
Przechowywanie
(117229-002)
Dako Denmark A/S
Przechowywać w temperaturze 2–8 °C. Nie stosowa ć po upływie terminu waŜności podanego na opakowaniu.
JeŜeli odczynniki są przechowywane w warunkach innych niŜ podane na ulotce dołączanej do opakowania,
uŜytkownik powinien je zweryfikować. Nie ma jednoznacznych oznak świadczących o niestabilności produktu. Z tego
względu jednocześnie z badaniem próbek pochodzących od pacjentów, naleŜy wykonywać dodatnie i ujemne próby
kontrolne. W wypadku nieoczekiwanego wyniku odczynu, którego nie moŜna wyjaśnić róŜnicami w procedurach
laboratoryjnych, gdy podejrzewa się problem z przeciwciałem, naleŜy się skontaktować z działem wsparcia
technicznego firmy Dako.
IR609/PL/MNI/2009.12.04 s. 1/3
| Produktionsvej 42 | DK-2600 Glostrup | Denmark | Tel. +45 44 85 95 00 | Fax +45 44 85 95 95 | CVR No. 33 21 13 17
Przygotowanie
próbek
oraz materiały
wymagane, ale
niedostarczane
Przeciwciała mogą być wykorzystane do znakowania utrwalonych formaliną skrawków zatapianych w parafinie.
Preparaty tkankowe naleŜy pociąć na skrawki o wymiarach około 4 µm.
Wymagane jest poddanie cieplnemu odmaskowaniu antygenu (HIER) z uŜyciem Dako PT Link (nr kat.
PT100/PT101). Szczegółowe instrukcje zawiera Instrukcja uŜytkownika aparatu PT Link. Optymalne wyniki uzyskuje
się w wyniku wstępnej obróbki tkanek przy uŜyciu roztworu EnVision FLEX Target Retrieval Solution, High pH
(50x) (nr kat. K8000/K8004).
Skrawki zatapiane w parafinie: Do obróbki wstępnej utrwalonych w formalinie i zatopionych w parafinie skrawków
tkankowych, zalecana jest procedura 3 w 1 z uŜyciem odczynnika Dako PT Link. Postępować według procedury
wstępnej obróbki tkanek, zamieszczonej w ulotce roztworu EnVision FLEX Target Retrieval Solution, High pH (50x)
(nr kat. K8000/K8004). Uwaga: Po przeprowadzeniu barwienia skrawki muszą być odwodnione, oczyszczone
zakryte za pomocą środka do trwałego zatapiania.
Odparafinowane skrawki: Do obróbki wstępnej utrwalonych w formalinie i zatopionych w parafinie skrawków
tkankowych, zalecane jest uŜycie odczynnika Dako PT Link i przeprowadzenie procedury opisane dla skrawków
parafinowych. Po zakończeniu barwienia szkiełka naleŜy zatopić w wodnym lub trwałym środku do zatapiania.
W trakcie przygotowywania oraz podczas procedury znakowania immunohistochemicznego skrawki nie powinny
wyschnąć. W celu uzyskania lepszego przylegania skrawków do szkiełek podstawowych, zaleca się stosowanie
szkiełek FLEX IHC Microscope Slides (nr kat. K8020).
Wykonanie odczynu
oraz materiały
wymagane, ale
niedostarczane
Zalecanym systemem wizualizacji jest EnVision FLEX, High pH (Link) (nr kat. K8000). W systemie Autostainer Link
wstępnie zaprogramowano etapy odczynu i czasy inkubacji. Zalecana objętość uŜytego odczynika to 1 x 200 µL lub
2 x 150 µL na preparat. Szczegółowe informacje dotyczące wkładania szkiełek i odczynników przedstawiono w
Instrukcji uŜytkownika aparatu Autostainer Link. Jeśli protokoły nie są dostępne w uŜywanym aparacie Autostainer,
naleŜy skontaktować się z działem wsparcia technicznego firmy Dako. Wszystkie procedury inkubacji naleŜy równieŜ
przeprowadzać w temperaturze pokojowej.
Optymalne warunki mogą się zmieniać w zaleŜności od rodzaju materiału i sposobu jego przygotowania i powinny
być określone indywidualnie w kaŜdym laboratorium. JeŜeli patolog oceniający preparat Ŝyczy sobie wybarwienia
innym natęŜeniu, czasy inkubacji oraz uŜycie szablonów wizualizacji EnVision FLEX/EnVision FLEX+ mogą
zostać zmienione. W celu uzyskania informacji dotyczącej zmiany programowania protokołu, naleŜy skontaktować
się z działem obsługi/obsługą techniczną firmy Dako. NaleŜy upewnić się, Ŝe działanie zmodyfikowanego protokołu
jest prawidłowe — w tym celu naleŜy ocenić, czy odczyn jest taki jak opisany w części „Charakterystyka
wydajnościowa”.
Zalecane jest barwienie kontrastowe hematoksyliną za pomocą EnVision™ FLEX Hematoxylin (Link) (nr kat.
K8008). Zaleca się stosowanie bezwodnego, trwałego środka do zatapiania.
Równolegle z odczynami na materiale pochodzącym od pacjentów naleŜy wykonywać dodatnie i ujemne próby
kontrolne z uŜyciem identycznego protokołu. Dodatnia kontrola tkankowa powinna obejmować migdałki i mózg,
natomiast we wszystkich dodatnich preparatach komórki/struktury powinny wskazywać odczyn reakcji taki jak
opisany dla tej tkanki w części „Charakterystyka wydajnościowa”. Zalecana kontrola ujemna to FLEX Negative
Control, Mouse, (Link) (nr kat. IR750).
Interpretacja odczynu
Komórki mielomonocytarne znakowane przeciwciałem wykazują rozlany lub ziarnisty odczyn cytoplazmatyczny.
Charakterystyka
wydajnościowa
Tkanki prawidłowe: W rozmazach prawidłowej krwi obwodowej monocyty i większość granulocytów była znakowana
przez przeciwciało. Makrofagi tkankowe w szerokim zakresie tkanek zatapianych w parafinie wykazały odczyn
dodatni, w tym makrofagi płucne, ośrodków rozmnaŜania i szpiku kostnego oraz komórki Browicza-Kupffera
w wątrobie. W szpiku kostnym takŜe silny odczyn wykazują prekursory szpikowe i wiele dojrzałych granulocytów (4).
Komórki mikroglejowate w mózgu (6), osteoklasty w kościach, kłębuszki nerkowe i komórki tuczne wykazały silny
odczyn, natomiast umiarkowany odczyn zaobserwowano w kanalikach nerkowych, hepatocytach i sporadycznie
w komórkach limfoidalnych (7). Komórki Langerhansa, komórki międzypalczaste retikulum i komórki dendrytyczne
grudek chłonnych (FDC) nie wykazały odczynu, z wyjątkiem słabego odczynu zaobserwowanego w nielicznych
komórkach FDC w uogólnionym powiększeniu węzłów chłonnych pochodzenia skórnego (4). Makrofagi w ośrodkach
rozmnaŜania grudek wtórnych w migdałkach wykazują odczyn umiarkowany do silnego, natomiast komórki
mikroglejowate w mózgu wykazują odczyn słaby do umiarkowanego.
Tkanki nieprawidłowe: Przeciwciało dało odczyn z przypadkami ostrej białaczki szpikowej typu M1
do M5 (7). W innym badaniu 20/20 przypadków nowotworów szpiku — o pochodzeniu mielomonocytarnym
i domniemanym pochodzeniu makrofagowym — wykazywało silny odczyn i obszerną reaktywność cytoplazmatyczną
z przeciwciałem. W 14/41 chłoniaków z limfocytów B i białaczek takŜe wykazano odczyn, ale ograniczony zazwyczaj
do niewielkich punktów. Odczyn w komórkach nowotworowych z komórek B wykazywały prawie wszystkie
proliferacje małych komórek (1). W 23/36 (64%) przypadków rozrostu komórek plazmatycznych więcej niŜ 1% było
znakowanych przeciwciałem (8). Z 43 czerniaków pierwotnych i przerzutowych 86% dało słaby odczyn
z przeciwciałem (9). śaden z 22 chłoniaków z komórek T nie wykazywał odczynu ani Ŝaden z 12/12 przypadków
chłoniaków anaplastycznych z duŜych komórek CD30+ (1).
(117229-002)
Dako Denmark A/S
IR609/PL/MNI/2009.12.04 s. 2/3
| Produktionsvej 42 | DK-2600 Glostrup | Denmark | Tel. +45 44 85 95 00 | Fax +45 44 85 95 95 | CVR No. 33 21 13 17
Piśmiennictwo
1.
Warnke RA, Pulford KAF, Pallesen G, Ralfkiaer E, Brown DC, Gatter KC, et al. Diagnosis of myelomonocytic
and macrophage neoplasms in routinely processed tissue biopsies with monoclonal antibody KP1. Am J Pathol
1989;135:1089-95.
2.
Goyert SM. MC12. CD68 workshop panel report. In: Kishimoto T, Kikutani H, von dem Borne AEG, Goyert SM,
Mason DY, Miyasaka M, et al., editors. Leucocyte typing VI. White cell differentiation antigens. Proceedings of
the 6th International Workshop and Conference; 1996 Nov 10-14; Kobe, Japan. New York, London: Garland
Publishing Inc.; 1997. p. 1015-16.
3.
Falini B, Flenghi L, Pileri S, Gambacorta M, Bigerna B, Durkop H, et al. PG-M1: A new monoclonal antibody
directed against a fixative-resistant epitope on the macrophage-restricted form of the CD68 molecule. Am J
Pathol 1993;142:1359-72.
4.
Pulford KAF, Rigney EM, Micklem KJ, Jones M, Stross WP, Gatter KC, et al. KP1: a new monoclonal antibody
that detects a monocyte/macrophage associated antigen in routinely processed tissue sections. J Clin Pathol
1989;42:414-21.
5.
Micklem K, Cordell J, Rigney E, Simmons D, Pulford K, Stross P, et al. M13.1. A macrophage-associated
antigen defined by five mAB. In: Knapp W, Dörken B, Gilks WR, Rieber EP, Schmidt RE, Stein H, et al., editors.
Leucocyte typing IV. White cell differentiation antigens. Proceedings of the 4th International Workshop and
Conference; 1989 Feb 21-25; Vienna, Austria. Oxford, New York, Tokyo: Oxford University Press; 1989. p. 843-46.
6.
Aoki T, Kobayashi K, Isaki K. Microglial and astrocytic change in brains of Creutzfeldt-Jakob disease: an
immunocytochemical and quantitative study. Clin Neuropathol 1999;18:51-60.
7.
Cordell JL, Falini B, Flenghi L, Jones DB, Pileri S, Radzun HJ, et al. M15. CD68 cluster workshop report. In:
Schlossman SF, Boumsell L, Gilks W, Harlan JM, Kishimoto T, Morimoto C, et al., editors. Leucocyte typing V.
White cell differentiation antigens. Proceedings of the 5th International Workshop and Conference; 1993 Nov 37; Boston, USA. Oxford, New York, Tokyo: Oxford University Press; 1995. p.925-7.
8.
Beschorner R, Horny H-P, Petruch UR, Kaiserling E. Frequent expression of haemopoietic and nonhaemopoietic antigens by reactive plasma cells: an immunohistochemical study using formalin-fixed, paraffinembedded tissue. Histol Histopathol 1999;14:805-12.
9.
Pernick NL, DaSilva M, Gangi MD, Crissman J, Adsay V. “Histiocytic markers” in melanoma. Mod Pathol
1999;12:1072-7.
Objaśnienie symboli
Numer katalogowy
Temperatura przechowywania
ZuŜyć przed
Wyrób medyczny do
diagnostyki in vitro
Zawartość wystarcza na <n>
testów
Producent
Sprawdzić w instrukcji
stosowania
Numer serii
(117229-002)
Dako Denmark A/S
IR609/PL/MNI/2009.12.04 s. 3/3
| Produktionsvej 42 | DK-2600 Glostrup | Denmark | Tel. +45 44 85 95 00 | Fax +45 44 85 95 95 | CVR No. 33 21 13 17