Czujmy się bezpiecznie

go, by tak¿e zechcieli dobrowolnie
zrzec siê swoich praw autorskich
(taki jest warunek nieodp³atnego
prezentowania ksi¹¿ki w Internecie) i udostêpniæ swoje dzie³a wirtualnie.
Poleci³em kilka lat temu umieœciæ w Sieci w³aœnie moje, poszukiwane przez studentów podrêczniki, gdy¿ inicjuj¹c od lat w mojej
uczelni wiele inicjatyw maj¹cych na
celu wykorzystanie Internetu jako
bezp³atnego narzêdzia edukacyjnego zawsze wyznawa³em zasadê,
¿e zamiast poganiaæ ludzi w jakimœ kierunku nale¿y samemu siê
tam udaæ i sprawiæ, by inni pod¹¿ali za mn¹. Robiê tak do dziœ.
Nie jest moj¹ win¹, ¿e moje
ksi¹¿ki znalaz³y siê w PBI zamiast
lektur dla szkolnej m³odzie¿y. Przypominam jednak, ¿e w zamierzeniach Biblioteka Internetowa mia³a
s³u¿yæ zarówno m³odzie¿y szkolnej, jak i studentom, nie widzê nic
z³ego w tym, ¿e s¹ w niej miêdzy
innymi ksi¹¿ki naukowe lub orygina³y starodruków – szkoda nato-
miast, ¿e nie ma w niej szerszego
zasobu ksi¹¿ek w³aœnie przeznaczonych dla dzieci i m³odzie¿y. Na
to jednak Uczelnie, ca³kowicie zignorowane i ubezw³asnowolnione przez twórców PBI, nie mia³y
wp³ywu.
I na koniec refleksja osobistej
natury: Od ponad æwieræ wieku
trudniê siê nauczaniem informatyki
a tak¿e popularyzujê na ró¿ne sposoby wiedzê informatyczn¹. Wœród
czytelników „Computerworld” jest
wielu moich uczniów i wychowan-
ków. W tej sytuacji umieszczanie
mojego nazwiska w tak dwuznacznym kontekœcie, jak w artykule zatytu³owanym (Nie) ka¿dy umie
nieœæ kaganek oœwiaty uwa¿am –
oglêdnie to wyra¿aj¹c – za ma³o
eleganckie, zw³aszcza w œwietle
faktów, które przedstawi³em wy¿ej.
Powy¿sze szkolenie prowadzone by³o przez pracowników
Studium Wychowania Fizycznego
i Sportu, którzy ukoñczyli wczeœniej
kurs pomocy przedmedycznej prowadzony przez zawodowych ratowników – instruktorów pogotowia
ratunkowego.
Kurs dla studentów obejmowa³
nastêpuj¹ce tematy:
1. Koniecznoœæ zastosowania zabiegów reanimacyjnych.
2. £añcuch prze¿yæ.
3. Uk³ad oddechowy i kr¹¿eniowy
– podstawowe wiadomoœci.
4. Podstawowe zabiegi reanimacyjne podejmowane u osób
doros³ych i dzieci (niemowl¹t)
– resuscytacja.
5. Reanimacja w szczególnych
warunkach:
– udar mózgu,
– hipotermia,
– przytopienia,
– pora¿enia pr¹dem
elektrycznym,
– wypadek drogowy,
– napad padaczki (epilepsji).
6. Postêpowanie przy z³amaniach
i zranieniach:
£¹czê wyrazy szacunku
dr Jacek Fuk
Czujmy siê bezpiecznie
Oko³o 2500 studentek i studentów AGH ukoñczy³o kurs pomocy
przedmedycznej. Inicjatywê kierownika Samodzielnej Sekcji BHP
AGH, mgr. Krzysztofa Lampy podjê³o Studium WF i Sportu, zaakceptowa³y j¹ W³adze Uczelni, a o stronê finansow¹ zadba³ JM Rektor
Uczelni.
S³owo resuscytacja nie jest ju¿
obce dla tych 2500 m³odych ludzi.
Wiedz¹ oni, ¿e natychmiastowe
wdro¿enie podstawowych zabie-
gów reanimacyjnych na miejscu
zdarzenia, szybkie powiadomienie
pogotowia ratunkowego, szybki
przyjazd karetek, ratuj¹ ¿ycie wielu
ludziom. Podstawowe stosowanie
zabiegów reanimacyjnych nie ogranicza siê jedynie do osób z chorob¹ uk³adu kr¹¿enia, ratuj¹ one ¿ycie równie¿ ofiarom wypadków samochodowych, utoniêæ, pora¿eñ
pr¹dem elektrycznym, uduszeñ,
oziêbieñ.
Obiektem zabiegów reanimacyjnych jest cz³owiek, u którego
przesta³ funkcjonowaæ jeden z uk³adów decyduj¹cych o ¿yciu, tj. uk³ad
oddechowy, uk³ad kr¹¿enia lub
8
centralny uk³ad nerwowy. Mo¿na
zapytaæ: co kryje siê za s³owem resuscytacja? S¹ to czynnoœci mechaniczne, które pozwalaj¹ czasowo zast¹piæ brakuj¹ce funkcje p³uc
i serca, bez koniecznoœci zastosowania specjalistycznego sprzêtu
i leków. Ich celem jest utrzymanie
wystarczaj¹cej wentylacji p³uc i kr¹¿enia krwi do czasu wdro¿enia zaawansowanych zabiegów reanimacyjnych prowadzonych w karetce pogotowia ratunkowego, przez
lekarza lub wysokokwalifikowanych
ratowników z u¿yciem specjalistycznego sprzêtu i odpowiednich
lekarstw. Powodzenie czynnoœci
ratowniczych zale¿y od wielu czynników, ale przede wszystkim zale¿y
od czasu, który up³ynie od zatrzymania kr¹¿enia do podjêcia efektywnych zabiegów reanimacyjnych
kr¹¿eniowo-oddechowych.
Te podstawowe zabiegi to ABC –
reanimacji:
A – udro¿nienie dróg
oddechowych,
B – sprawdzenie oddechu
– wentylacja,
C – poœredni masa¿ serca.
BIP 120/121 – sierpieñ/wrzesieñ 2003 r.
– unieruchomienie z³amanej
koñczyny,
– tamowanie krwotoków,
– opatrywanie ran.
7. Pozycje – uk³adanie chorego:
– pozycja boczna ustalona,
– szokowa – omdlenia,
– pó³siedz¹ca – zranienia
g³owy, udar s³oneczny.
Szkolenie zosta³o przeprowadzone ze studentami II roku, którzy
w semestrze letnim ukoñczyli zajêcia z WF-u (GGiOŒ, WZ, WPiE,
GiG, WNiG, IMiC, WMN, MS, Odlewnictwa). Na pocz¹tku roku akademickiego 2003/2004 planujemy
przeprowadzenie
podobnego
szkolenia ze studentami nastêpu-
j¹cych wydzia³ów: MiIM, GGiIŒ,
EAIiE, IMiR, FiTJ, NSS.
Statystyki podaj¹, ¿e 2/3 nag³ych zgonów z powodu choroby
uk³adu kr¹¿enia nastêpuje poza
szpitalem, przewa¿nie w ci¹gu
2 pierwszych godzin po wyst¹pieniu objawów choroby. Natychmiastowa pomoc reanimacyjna (resu-
dr in¿. Wac³aw Muzykiewicz – Prodziekan Wydzia³u Metali Nie¿elaznych AGH,
Wiceprezes Oddzia³u Metali Nie¿elaznych SITPH
Kszta³cenie kadr dla przemys³u
Spotkanie mened¿erów i kadry naukowo-dydaktycznej Metali Nie¿elaznych
Tu¿ przed wakacjami, pod koniec maja, odby³o siê w Krakowie
w AGH, spotkanie Klubu Mened¿era Przemys³u Metali Nie¿elaznych.
Klub powsta³ z gór¹ dziesiêæ lat temu, w³aœnie w AGH, podczas jednej z Kwartalnych Konferencji Oddzia³u Metali Nie¿elaznych Stowarzyszenia In¿ynierów i Techników
Przemys³u Hutniczego, z inicjatywy
Prezesa Oddzia³u dr in¿. Józefa
Zbigniewa Szymañskiego. St¹d
spotkanie to mia³o charakter jubileuszowy. Jubileusz w ¿adnym stopniu nie przes³oni³ jednak wiod¹cego tematu spotkania, którym by³o
kszta³cenie kadr in¿ynierskich. Jubileuszowe akcenty mia³y miejsce
jedynie podczas wieczornego spotkania towarzyskiego w Domu Polonii w Krakowie.
Spotkanie odby³o siê pod honorowym patronatem JM Rektora
AGH prof. Ryszarda Tadeusiewicza. Obrady plenarne w Sali Konferencyjnej Rektora otworzy³ i uczestników spotkania przywita³ Dziekan
Wydzia³u, prof. Wojciech Libura.
Przekaza³ te¿ zebranym podziêkowania za zaproszenie, pozdrowienia i ¿yczenia owocnej debaty od
Minister Edukacji Narodowej i Sportu Krystyny £ybackej oraz Ministra
Nauki i Informatyzacji, Przewodnicz¹cego Komitetu Badañ Naukowych Micha³a Kleibera. Nieobecnego w tym czasie w kraju Pana
Rektora reprezentowa³ Prorektor
ds. Badañ Naukowych prof. Janusz Kowal, którego Prezes J. Zbigniew Szymañski – w imieniu Oddzia³u Metali Nie¿elaznych i Klubu
Mened¿era – uhonorowa³ pami¹tkowym Medalem 3. Tysi¹clecia
(„Oddzia³ Metali Nie¿elaznych
SITPH w s³u¿bie dla przemys³u,
2000/2001”), wybitym w Mennicy
Pañstwowej w uncji srebra wydobytego w Lubiñskim Zag³êbiu Miedziowym.
Obrady plenarne, którym przewodniczy³ Prezes Oddzia³u i Klubu
Mened¿era J. Zb. Szymañski, poprzedzi³a mi³a uroczystoœæ wrêczenia nagrody i wyró¿nieñ Laureatom
dziewi¹tej ju¿ edycji Konkursu
jor zaj¹³ pierwsze miejsce w Sekcji
Przeróbki Plastycznej na XXXIX Sesji Studenckich Kó³ Naukowych
Pionu Hutniczego AGH w maju
2002 r. Wœród wrêczaj¹cych dyplomy i nagrody by³ Roland Stasiak,
SITPH – OMN na Najlepszego Absolwenta Wydzia³u Metali Nie¿elaznych AGH w roku akademickim
2001/2002. Tegoroczn¹ nagrodê
zdoby³ Roman Major, a wyró¿nienia otrzymali: Kinga Januszewska
i £ukasz Ozyra. Wszyscy, ma siê
rozumieæ, magistrowie in¿ynierowie. Studia ukoñczyli ze œrednimi
blisko lub powy¿ej pi¹tki, a ich prace dyplomowe ocenione zosta³y
jako celuj¹ce. Ponadto, ka¿dy
z Laureatów ma w swoim studenckim dorobku szereg innych osi¹gniêæ naukowych i wyró¿nieñ.
Uhonorowany nagrod¹ Kol. R. Ma-
Prezes Zarz¹du Izby Gospodarczej Metali Nie¿elaznych, która –
wspierana przez przemys³ by³a
sponsorem nagród. W tej czêœci
spotkania Dziekan prof. W. Libura
poinformowa³ te¿ zebranych o wyró¿nieniach absolwentów Wydzia³u
w IV edycji Konkursu na Najlepsz¹
Pracê Dyplomow¹ w AGH, organizowanego przez Studenckie Towarzystwo Naukowe pod patronatem
JM Rektora AGH prof. Ryszarda
Tadeusiewicza. W kategorii prac
aplikacyjnych wyró¿niona zosta³a
praca magisterska Romana Majora, a w kategorii prac teoretycz-
BIP 120/121 – sierpieñ/wrzesieñ 2003 r.
scytacja) na miejscu zdarzenia,
a wiêc ta pomoc, w kierunku której
przeszkoleni zostali studenci naszej Uczelni, ratuje ¿ycie w ponad
40% przypadków, w których wyst¹pi³y objawy choroby uk³adu kr¹¿eniowo-oddechowego. Warto walczyæ o ka¿de ¿ycie, warto wiedzieæ
jak pomóc drugiemu.
nych – praca magisterska Karola
Grynia. Obydwie z zakresu przeróbki plastycznej metali, wykonane
pod kierunkiem dr. in¿. W. Muzykiewicza. Warto przy tej okazji wspomnieæ, ¿e od najbli¿szej V edycji,
Konkurs bêdzie mia³ wielce wymown¹ nazwê „Diamenty AGH”.
Kanw¹ do dyskusji na temat
kszta³cenia kadr dla przemys³u by³y cztery wyst¹pienia wprowadzaj¹ce. Dziekan prof. Wojciech Libura
przybli¿y³ zebranym profil naukowo-dydaktyczny Wydzia³u Metali
Nie¿elaznych AGH na tle jego ponad 40-letniej historii. Profesor Józef Zasadziñski swoje wyst¹pienie
poœwiêci³ aktualnym uwarunkowaniom wdra¿ania osi¹gniêæ badawczych w przemyœle, akcentuj¹c
œcis³y zwi¹zek badañ z kszta³ceniem i podkreœlaj¹c bardzo niskie
wskaŸniki wdro¿eñ w naszym kraju. Prodziekan Wac³aw Muzykiewicz przedstawi³ ofertê dydaktyczn¹ Wydzia³u i omówi³ rolê przemys³u w kszta³ceniu kadr in¿ynierskich, wskazuj¹c na znaczenie
w procesie kszta³cenia in¿ynierów
praktyk i sta¿y przemys³owych.
Z kolei, Prodziekan prof. Henryk
Dybiec zaj¹³ siê w swoim wyst¹pieniu miêdzynarodowymi aspektami dzia³alnoœci Wydzia³u, swój
referat zatytu³owa³: „Europejski wymiar kszta³cenia i badañ naukowych na Wydziale Metali Nie¿elaznych AGH”. Po tych czterech referatach mia³a miejsce o¿ywiona
dyskusja, w której uczestniczyli zarówno prezesi i dyrektorzy firm
przemys³owych (Jan B. Kryjak –
Grupa Kêty S.A., Marek Kacprowicz – Aluminium Konin – Impexmetal S.A.), jednostek badawczo-rozwojowych (prof. Zbigniew Œmieszek – Instytut Metali Nie¿elaznych
w Gliwicach, jednoczeœnie Przewodnicz¹cy Rady G³ównej JBR, dr
in¿. Juliusz Senderski – Oddzia³
Metali Lekkich IMN w Skawinie),
jak i profesorowie Wydzia³u Metali
Nie¿elaznych (prof. Zygmunt Kolenda, prof. Antoni Pasierb, prof.
Tadeusz Karwan, prof. Marek
Szczerba), autorzy referatów i prowadz¹cy spotkanie dr in¿. J. Zb.
9