Rozdział 21 Ładunek elektryczny

Rozdział 21 Ładunek elektryczny
6. Przez przewodnik płynie prąd stały o natęŜeniu 2 A. Ładunek przepływających przez przekrój
przewodnika w czasie 2 s wynosi
1. Jednostka ładunku „kulomb” jest równowaŜna
A. A/s
A. 3.2 10-19 C
B. 6.4 10-19 C
2
B. ½ A/s
C. 1 C
C. A/m2
D. 2 C
D. As
E. 4 C
E. N/m2
2. Kiloamperogodzina jest jednostką
7. Przez przewodnik płynie prąd stały o natęŜeniu 2 A. Liczba elektronów przepływających przez
przekrój przewodnika w czasie 2 s wynosi
A. natęŜenia prądu
A. 2
B. ładunku w czasie
B. 4
C. mocy
C. 6.3 1018
D. ładunku
D. 1.3 1019
E. energii
E. 2.5 1019
3. Wartość ładunku elektronu jest w przybliŜeniu równa
A. 1023 C
8. Ładunek na szklanym pręcie powstały na skutek pocierania jedwabiem nazywany jest dodatnim
ze względu na
B. 10-23 C
A. przyjętą konwencję
C. 1019 C
B. aby ładunek protonu był dodatni
D. 10-19 C
C. aby dostosować się do konwencji dotyczącej wielkości G i m w prawie grawitacji
E. 1019 C
4. Całkowity ładunek ujemny elektronów w jednym molu helu (liczba atomowa 2, liczba masowa
4) wynosi
A. 4.8 104 C
Newtona
D. poniewaŜ takie same ładunki odpychają się
E. poniewaŜ szkło jest izolatorem
9. Aby naładować ciało ujemnie naleŜy
B. 9.6 104 C
A. usunąć z niego niektóre atomy
C. 1.9 105 C
B. dodać jakieś atomy
D. 3.8 105 C
C. dodać elektrony
E. 7.7 105 C
D. usunąć elektrony
5. Całkowity ładunek ujemny elektronów w jednym kilogramie helu (liczba atomowa 2, liczba
masowa 4) wynosi
E. napisać ujemny znak
10. Aby obojętne elektrycznie ciało naładować dodatnio naleŜy
A. 48 C
A. usunąć z niego neutrony
B. 2.4 107 C
B. dodać neutrony
C. 4.8 107 C
C. dodać elektrony
D. 9.6 108 C
D. usunąć elektrony
E. 1.9 108 C
E. podgrzać by spowodować zmianę fazy
11. Gdy pręt gumowy ładowany jest ujemnie przez pocieranie wełną
A. ładunki dodatnie są przenoszone z pręta na wełnę
16. Diagram poniŜej pokazuje dwie pary silnie naładowanych plastikowych sześcianów. Sześciany 1
i 2 przyciągają się, a sześciany 3 i 4 odpychają.
B. ładunki ujemne są przenoszone z pręta na wełnę
C. ładunki dodatnie są przenoszone z wełny na pręt
D. ładunki ujemne są przenoszone z wełny na pręt
1
1
2
3
E. ładunki ujemne są wytwarzane i zbierane na pręcie
12. Izolator jest materiałem
A. nie posiadającym elektronów
B. przez który elektrony trudno się przemieszczają
C. który na powierzchni ma więcej elektronów niŜ protonów
D. który nie moŜe być czystym pierwiastkiem
Który z poniŜszych rysunków obrazuje siły oddziaływania między sześcianami 2 i 3.
E. który musi być kryształem
13. Przewodnik róŜni się od izolatora (posiadającego taką samą liczbę atomów) liczbą
A. swobodnych atomów
2
2
2
2
2
3
3
3
3
3
D
E
B. elektronów
C. swobodnych elektronów
D. protonów
E. molekuł
14. Nienaładowana metalowa kula jest zawieszona na nici. W pobliŜu kuli umieszczono dodatnio
naładowany pręt. Kula została przyciągnięta do pręta poniewaŜ
A
A. kula została dodatnio naładowana przez indukcję
B. kula została ujemnie naładowana przez indukcję
C. liczba elektronów na kuli jest większa niŜ na pręcie
B
17. Dwie nienaładowane metalowe kule L i M dotykają się. Dodatnio naładowany pręt zbliŜono do
kuli L (nie dotknięto jej) , po czym kule rozsunięto, a następnie usunięto pręt. W wyniku tego
D. sznurek nie jest doskonałym izolatorem
A. obie kule są nadal nienaładowane
E. ładunek na kuli przesunął się
B. obie kule są naładowane dodatnio
15. Dodatnio naładowany pręt izolatora spowodował przyciągnięcie wiszącego na nici przedmiotu.
MoŜemy stąd wnioskować, Ŝe
A. przedmiot jest naładowany dodatnio
B. przedmiot jest naładowany ujemnie
C. przedmiot jest izolatorem
C
C. obie kule są naładowane ujemnie
D. kula L jest naładowana ujemnie, a M dodatnio
E. kula L jest naładowana dodatnio, a M ujemnie
18. Dodatnio naładowaną metalową kulą A dotknięto nienaładowanej metalowej kuli B, w wyniku
czego
D. przedmiot jest przewodnikiem
A. obie kule są naładowane dodatnio
E. odpowiedzi B i D są równie prawdopodobne
B. kula A jest naładowana dodatnio, a B jest obojętna
C. kula A jest naładowana dodatnio, a B ujemnie
D. kula A jest obojętna, a B naładowana dodatnio
E. kula A jest obojętna, a B naładowana ujemnie
19. Diagram
pokazuje
parę
naładowanych
wzajemnie
przyciągających
się
1
21. Dodatnio naładowany pręt izolatora zbliŜono do
zawieszonego na nici przedmiotu. Jeśli
przedmiot został odepchnięty przez pręt moŜemy powiedzieć, Ŝe
plastikowych sześcianów.
Sześcian 3 jest przewodnikiem i nie jest naładowany. Który z poniŜszych
diagramów ilustruje siły działające między 1i 3 oraz 2 i 3 ?
A. jest on naładowany dodatnio
2
B. jest on naładowany ujemnie
C. jest on izolatorem
D. jest on przewodnikiem
E. Ŝadna odpowiedź nie jest poprawna
1
2
1
2
1
2
22. Gdy przedmiot zbliŜamy do dodatnio naładowanego elektroskopu jego listki bardziej się
rozchylają. MoŜna stąd wnioskować, Ŝe przedmiot jest
A. przewodnikiem
B. izolatorem
3
3
3
3
3
3
C. naładowany dodatnio
D. naładowany ujemnie
E. nienaładowany
A
B
C
23. Ujemnie naładowany gumowy pręt zbliŜono do dodatnio naładowanego elektroskopu
w wyniku czego
A. listki elektroskopu bardziej się rozchyliły
B. pręt rozładował się
1
2
1
2
C. listki elektroskopu częściowo opadły
D. elektroskop rozładował się
E. nic szczególnego się nie stało
24. Elektroskop został naelektryzowany przez indukcję za pomocą szklanego pręta (który wcześniej
3
3
3
3
został naładowany dodatnio wskutek pocierania go jedwabiem). Listki elektroskopu;
A. zyskały elektrony
D
E
B. zyskały protony
C. straciły elektrony
D. straciły protony
20. Dodatnio naładowany pręt izolatora spowodował przyciągnięcie wiszącego na nici przedmiotu.
MoŜemy stąd wnioskować, Ŝe
A. przedmiot jest naładowany dodatnio
B. przedmiot jest naładowany ujemnie
E. zyskały taką sama liczbę elektronów i protonów
25. Jednostką współczynnika 1/(4πε0) jest
A. N2C2
B. N·m/C
C. przedmiot jest izolatorem
C. N2· m2/ C2
D. przedmiot jest przewodnikiem
D. N· m2/ C2
E. odpowiedzi B i D są równie prawdopodobne
E. m2/ C2
26. Naładowany izolator moŜna rozładować w wyniku przysunięcia go blisko płomienia. Dzieje się
tak poniewaŜ płomień
30. Rozpatrz następujące czynności:
1. uziemienie elektroskopu
A. rozgrzewa izolator
2. usunięcie uziemienia elektroskopu
B. osusza izolator
3. dotknięcie naładowanym prętem elektroskopu
C. zawiera dwutlenek węgla
4. zbliŜenie naładowanego pręta do elektroskopu ( bez dotykania go)
D. zawiera jony
5. usunięcie naładowanego pręta
E. zawiera szybko poruszające się atomy
27. Na małej kulce znajduje się ładunek Q. Usunięto z niej ładunek q i umieszczono na drogiej
małej kulce. Kulki są od siebie oddalone 1m. Aby siła działająca między kulkami była
maksymalna q powinno być równe;
Aby naładować elektroskop przez indukcję powyŜsze czynności naleŜy wykonać w następującej
kolejności:
A. 1, 4, 5, 2
B. 4, 1, 2, 5
A. 2Q
C. 3, 1, 2 ,5
B. Q
D. 4, 1, 5, 2
C. Q/2
D. Q/4
E. 0
28. Dwie naładowane małe kulki znajdujące się w odległości d odpychają się siłą F. Gdy ładunek na
E. 3, 5
31. Dwie cząstki mają ładunki Q i –Q. Aby siła działająca na trzeci ładunek q była równa zeru musi
on być umieszczony;
A. pomiędzy ładunkami Q i –Q
kaŜdej kulce zredukujemy do ¼ początkowej wartości, a odległość między kulkami
B. na prostej prostopadłej do linii łączącej Q i –Q
zmniejszymy dwukrotnie to siła oddziaływania między nimi
C. na linii łączącej Q i –Q, na zewnątrz po stronie ładunku Q
A. zmaleje 16-krotnie
D. na linii łączącej Q i –Q, na zewnątrz po stronie ładunku –Q
B. zmaleje 8-krotnie
E. nie ma takiego miejsca
C. zmaleje 4-krotnie
D. zmaleje 2-krotnie
E. nie ulegnie zmianie
32. Ładunek 5.0 C znajduje się w odległości 10 m od ładunku -2.0 C. Siła działająca na ładunek
dodatni wynosi
A. 9.0 ·10 8 N i jest skierowana do ujemnego ładunku
29. Dwie identyczne metalowe kulki A i B, naładowane równymi ładunkami, znajdują się w
B. 9.0 ·10 8 N i jest skierowana od ujemnego ładunku
odległości znacznie większej niŜ ich średnice. Trzecia identyczna metalowa kulka C jest
C. 9.0 ·10 9 N i jest skierowana do ujemnego ładunku
nienaładowana. Kulką C dotknięto najpierw kulkę A , a potem B i usunięto ją. Na skutek tego
D. 9.0 ·10 9 N i jest skierowana od ujemnego ładunku
siła F działająca początkowo między A i B będzie równa;
E. Ŝadna odpowiedź nie jest poprawna
A. F/2
B. F/4
33. Dwa identyczne ładunki oddalone o 2 m doznają działania siły 4.0 N. Wartość kaŜdego z
ładunków wynosi około
C. 3F/8
A. 1.8 ·10 -9 C
D. F/16
B. 2.1 ·10 -5 C
E. 0
C. 4.2 ·10 -5 C
D. 1.9 ·10 5 C
E. 3.8 ·10 5 C
34. Dwa elektrony e1 i e2 oraz proton p leŜą na linii prostej, tak, jak to pokazano na poniŜszym
rysunku :
37. Ładunki q1 i q2 leŜą na osi x: q1 w punkcie x=a , natomiast q2 w punkcie x =–2a. JeŜeli siła
działająca na trzeci ładunek, znajdujący się w początku układu współrzędnych wynosi zero, to
e1
e2
ładunek q2 musi być równy
p
A. 2q1
Poszczególne siły, które działają na elektron e1, związane odpowiednio z jego oddziaływaniem
1) z elektronem e2, 2) z protonem p oraz 3)z obydwoma ładunkami (e i p), mają następujące zwroty
B. 4q1
C. -2q1
A. →, ←, →
D. -4q1
B. ←, →, →
E. q1/4
38. Dwie cząstki A i B mają takie same ładunki Q. Aby siła działająca na trzeci ładunek q była
C. →, ←, ←
równa zeru musi on być umieszczony
D. ←,→, ←
A. w środku odcinka łączącego cząstki A i B
E. ←, ←, ←
B. na prostej prostopadłej do linii łączącej cząstki A i B
35. Dwie kulki X i Y są oddalone od siebie o 4m. X ma ładunek 2Q, natomiast Y ładunek Q.
Zakładając, Ŝe siły elektrostatycznego oddziaływania między w/w kulkami są jedynymi siłami
C. na linii łączącej cząstki A i B lecz nie między nimi
D. na linii łączącej cząstki A i B, bliŜej jednej z nich
E. nie ma takiego miejsca
działającymi na nie moŜna stwierdzić, Ŝe siła działająca na kulkę Y ma wartość
39. Ładunek q=2µC znajduje się na osi x w punkcie x= 2m. Drugi identyczny ładunek umieszczono
A. dwa razy większą niŜ siła, która działa na X
na osi y w punkcie y=2m . Siła działająca na trzeci ładunek o tej samej wartości, znajdujący się
B. dwa razy mniejszą niŜ siła, która działa na X
w początku układu współrzędnych ma wartość
C. cztery razy większą niŜ siła, która działa na X
A. 9.0 ·10 -3 N
D. cztery raz mniejszą niŜ siła, która działa na X
B. 6.4 ·10 -3 N
E. taką samą jak siła działająca na X
C. 1.3 ·10 -2 N
36. Dwa protony p1 i p2 oraz elektron e leŜą na linii prostej tak, jak to pokazano na poniŜszym
rysunku :
D. 1.8 ·10 -2 N
E. 3.6 ·10 -2 N
40. Ładunek Q jest rozłoŜony jednorodnie na okręgu o promieniu R. Ładunek punktowy q znajduje
się w środku okręgu. Całkowita siła działająca na q, wyznaczona na podstawie prawa Coulomba
p1
e
Poszczególne siły działające na elektron
p2
e, pochodzące odpowiednio od 1) p1, 2) p2
jest równa:
oraz
3) całkowita siła (związana z oddziaływaniem obydwu protonów p1 i p2) mają odpowiednio zwroty:
A. →, ←, →
B. ←, →, →
C. →, ←, ←
A. k
Qq
R2
B. k
Qq
(2 R) 2
C. k
Qq
(2πR) 2
D. ←,→, ←
D. 0
E. ←, ←, ←
E. Ŝadna odpowiedz nie jest poprawna
41. Dwa ładunki o wartości Q oraz trzeci o wartości q rozmieszczono w naroŜach trójkąta
równobocznego tak, jak to pokazano na poniŜszym rysunku:
44. Cząstka o ładunku 5 ·10-6 C i masie 20g krąŜy wokół
cząstki o ładunku – 5 ·10-6 C
z prędkością 7m/s. Na tej podstawie moŜna obliczyć promień jej orbity, który wynosi
A. 0
q
B. 0.23 m
C. 0.62 m
D. 1.6 m
E. 4.4 m
Q
Q
45. Ładunek rozłoŜony jest jednorodnie na powierzchni kulistej, wewnątrz której znajduje się
Całkowita siła działająca na ładunek q jest
A. równoległa do lewego boku trójkąta
cząstka o ładunku q. Siła elektrostatyczna działająca na cząstkę jest największa gdy znajduje się
ona
B. równoległa do prawego boku trójkąta
A. blisko wewnętrznej powierzchni sfery
C. równoległa do podstawy trójkąta
B. w centrum sfery
D. prostopadła do podstawy trójkąta
C. w połowie odległości między środkiem, a wewnętrzną powierzchnią sfery
E. prostopadła do lewego boku trójkąta
D. gdziekolwiek wewnątrz ( siła jest taka sama wszędzie, lecz nie jest równa zero)
E. gdziekolwiek wewnątrz ( siła jest wszędzie równa zero)
42. W modelu Rutherforda atomu wokół jądra o masie M i ładunku Q krąŜy elektron o masie m i
ładunku q. Jeśli przez k oznaczymy stałą 1/4πεo a przez G stałą grawitacji, wtedy stosunek
46. Ładunek rozłoŜony jest na przewodzącej powierzchni kulistej. Ładunek punktowy q znajduje
wartości siły elektrostatycznej do wartości siły oddziaływania grawitacyjnego między protonem,
się wewnątrz niej. Siła elektrostatyczna działająca na cząstkę jest największa gdy znajduje się
a elektronem wynosi:
ona
A. kQq/GMmr
2
A. blisko wewnętrznej powierzchni sfery
B. GQq/kMm
B. w centrum sfery
C. kMm/GQq
C. w połowie odległości między środkiem, a wewnętrzną powierzchnią sfery
D. GMm/kQq
D. gdziekolwiek wewnątrz ( siła jest taka sama wszędzie lecz nie jest równa zero)
E. kQq/GMm
E. gdziekolwiek wewnątrz ( siła jest wszędzie równa zero)
43. Ładunek Q znajduje się na osi y w punkcie y= a, zaś ładunek q na osi x w punkcie x= d. Wartość
d , dla której składowa x-owa siły działającej na ładunek q jest największa wynosi:
A. 0
B. a
C. a√2
D. a/2
E. a/√2