Zaburzenia oddychania w populacji noworodków z ciąż bliźniaczych

Perinatologia, Neonatologia i Ginekologia, tom 2, zeszyt 1, 62-66, 2009
Zaburzenia oddychania w populacji noworodków
z ciąż bliźniaczych
ANNA KOT1, MAŁGORZATA MIRONIUK1, WŁODZIMIERZ SAWICKI2,
BARBARA PIĘKOSZ-ORZECHOWSKA1, MAGDALENA KLEMIŃSKA-NOWAK1
Streszczenie
Celem badania była ocena występowania zaburzeń oddychania w populacji bliźniąt w odniesieniu do wieku płodowego, oraz analiza
związku między zaburzeniami oddychania a sposobem rozwiązania ciąży, kolejnością urodzenia, płcią i masą urodzeniową według
siatki centylowej dla płci i wieku. Badaniem objęto 402 żywo urodzone bliźnięta przyjęte do Oddziału Neonatologii Katedry i Kliniki
Położnictwa, Ginekologii i Onkologii II Wydziału Lekarskiego Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego w okresie od 01.01.1990 do
31.12.2002. Zaburzenia oddychania stwierdzono u 13,2% bliźniąt. Ciężkie zaburzenia oddychania znacząco częściej występowały u bliźniąt płci męskiej (13,4%) niż u bliźniąt płci żeńskiej (5,5%), oraz wśród bliźniąt AGA (12,8%) w porównaniu z populacją bliźniąt SGA
(3,6%). Sposób rozwiązania ciąży, kolejność urodzenia, płeć i masa urodzeniowa w odniesieniu dla płci i wieku, nie stanowiły czynników ryzyka zaburzeń oddychania.
Słowa kluczowe: bliźnięta, noworodek, zaburzenia oddychania
Ciąża bliźniacza jest ważnym problemem medycznym
z punktu widzenia zarówno położnika, jak i neonatologa.
W grupie noworodków matek z ciążą bliźniaczą w porównaniu z populacją noworodków kobiet z ciążą pojedynczą
obserwuje się wyższe odsetki: umieralności okołoporodowej, wcześniactwa, wad wrodzonych oraz zaburzeń wzrastania wewnątrzmacicznego (hipotrofii). Dzieci urodzone
przedwcześnie z racji niedojrzałości układów i narządów
są narażone na wystąpienie zaburzeń okresu adaptacyjnego. Do istotnych następstw porodu przedwczesnego
należą zaburzenia oddychania.
Celem pracy była:
1) Ocena częstości występowania zaburzeń oddychania
w populacji noworodków matek z ciążą bliźniaczą
z uwzględnieniem tygodnia ukończenia ciąży.
2) Analiza zależności między występowaniem zaburzeń
oddychania u bliźniąt a drogą porodu, kolejnością
urodzenia się dziecka, płcią oraz centylem urodzeniowej masy ciała.
Materiał i metodyka
Badaniem objęto 402 noworodki z ciąż bliźniaczych
urodzone między 24. a 42. t.c. w Katedrze i Klinice Położnictwa i Ginekologii II Wydziału Lekarskiego Akademii
Medycznej w Warszawie od 1.01.1990 do 31.12. 2002. W badanej grupie 402 noworodków 201 dzieci było noworodkami płci męskiej, 201 – płci żeńskiej. Cięciem cesarskim
urodzono 247 (61,4%), drogami natury – 155 (38,6%) dzieci.
W badanej grupie przeprowadzono retrospektywną
analizę częstości występowania zaburzeń oddychania. Do
grupy noworodków z zaburzeniami oddychania zakwalifikowano wszystkie bliźnięta, u których nieprawidłowości
adaptacji ze strony układu oddechowego wymagały le-
czenia oddechowego. Wyodrębniono grupę noworodków
z zaburzeniami oddychania umiarkowanego stopnia obejmującą te dzieci, które wymagały wsparcia oddechowego
typu nCPAP, i grupę dzieci z ciężkimi zaburzeniami oddychania, do której zaliczono noworodki wymagające zastosowania wentylacji zastępczej.
Analizie poddano następujące czynniki, które mogły
mieć wpływ na częstość występowania zaburzeń oddychania u bliźniąt: tydzień ukończenia ciąży, sposób porodu
(drogami natury – DN, cięciem cesarskim – CC), kolejność
urodzenia się dziecka (bliźnię I, bliźnię II), urodzeniową
masę ciała bliźniąt oraz płeć noworodków.
Wiek płodowy obliczano na podstawie terminu ostatniej miesiączki na podstawie reguły Naegelego. Za poród
przedwczesny uznano poród między 23. i 37. t.c. Najmłodsze dzieci w badanej populacji urodziły się w wieku 24 tygodni. Wszystkie dzieci urodzone $37. t.c. uznano za donoszone.
Urodzeniową masę ciała oceniano stosując siatki centylową Brzozowskiej. Hipotrofię wyznaczała masa ciała <10
centyla dla danego wieku płodowego i płci (SGA), a hipertrofię – masa ciała > 90. centyla dla danego wieku płodowego i płci (LGA). Noworodki, których urodzeniowa masa
ciała była $10. centyla i #90. centyla, zakwalifikowano do
grupy dzieci o masie ciała odpowiedniej do wieku (AGA).
Analizę statystyczną badanego materiału dokonano za
pomocą testu χ2. W przypadku małej liczebności grup stosowano poprawkę Yatesa. Wartość p < 0,05 uznano za
istotną statystycznie.
Wyniki
W objętej badaniem populacji 402 żywo urodzonych
bliźniąt u 53 (13,2%) wystąpiły zaburzenia oddychania
1
Oddział Neonatologiczny, Katedra i Klinika Położnictwa, Chorób Kobiecych i Ginekologii Onkologicznej II Wydziału Lekarkiego
Akademii Medycznej w Warszawie
2
Katedra i Klinika Położnictwa, Chorób Kobiecych i Ginekologii Onkologicznej II Wydziału Lekarskiego Akademii Medycznej w Warszawie
Zaburzenia oddychania w populacji noworodków z ciąż bliźniaczych
o różnym stopniu nasilenia. Zaburzenia oddychania
o umiarkowanym stopniu nasilenia objawów klinicznych
i zmian radiologicznych w płucach, wymagające jedynie
wsparcia oddechowego (nCPAP), wystąpiły u 15 noworodków (3,7%). W pozostałych 38 przypadkach (9,5%) z powodu ciężkiego przebiegu zaburzeń oddychania noworodki
wymagały leczenia oddechem zastępczym.
Zgodnie z metodyką dokonano analizy częstości występowania zaburzeń oddychania w zależności od wieku
płodowego bliźniąt. Wyniki analiz pokazano w tabeli 1.
Szczegółową analizę częstości występowania zaburzeń oddychania u bliźniąt urodzonych #32 tygodni przedstawiono na rycinie 1.
120
100
80
% 60
40
20
0
23-24
25-26
27-28
29-30
31-32
wiek płodowy w tygodniach
Ryc. 1. Częstość występowania zaburzeń oddychania
u bliźniąt w zależności od wieku płodowego
Spośród 51 wcześniaków urodzonych między 23-32.
t.c. zaburzenia oddychania umiarkowanego lub ciężkiego
stopnia obserwowano u 35 (68,6%). U co drugiego z nich
przebieg zaburzeń oddychania był ciężki, w siedmiu przypadkach zakończony zejściem śmiertelnym.
Wykazano ścisłą zależność między wiekiem płodowym a częstością występowania ciężkich zaburzeń oddychania u bliźniąt. Zaburzenia oddychania o ciężkim przebiegu stwierdzono u wszystkich dzieci urodzonych między 23. i 26. tygodniem, u 83,3% bliźniąt urodzonych w 2728. tygodniu, u 66,6% noworodków urodzonych w 29-30.
tygodniu i 42,9% dzieci w wieku 31-32 tygodni. W grupie
noworodków urodzonych w 33-36. tygodniu ciężkie zaburzenia oddychania występowały z częstością 4,4%.
Ocenę występowania zaburzeń oddychania u bliźniąt
w zależności od drogi porodu przedstawiono w tabeli 2.
Nie stwierdzono istotnej zależności pomiędzy występowaniem powikłań oddechowych u bliźniąt a drogą porodu. Odsetek występowania ciężkich zaburzeń oddychania w grupie dzieci urodzonych drogami natury wynosił
10,3 i był wyższy niż wśród dzieci urodzonych cięciem
cesarskim (8,9), jednak nie była to różnica istotna statystycznie.
Dla oceny ryzyka wystąpienia zaburzeń oddychania
u bliźniąt rodzących się jako drugie prześledzono częstość
63
zaburzeń oddychania u noworodków z ciąż bliźniaczych
z uwzględnieniem kolejności urodzenia. Wyniki analiz
przedstawiono w tabeli 3.
Nie stwierdzono istotnej zależności między kolejnością urodzenia się dziecka a występowaniem zaburzeń
oddychania. Chociaż odsetek ciężkich zaburzeń oddychania u II bliźniaka (11,0) był większy niż u bliźniaka I (7,9),
to nie była to różnica istotna statystycznie. Częstość
występowania zaburzeń oddychania w zależności od płci
dziecka przedstawiono w tabeli 4.
Stwierdzono istotną zależność między płcią dziecka
a częstością zaburzeń oddychania o ciężkim przebiegu.
U 16,4% noworodków płci męskiej okres adaptacyjny był
powikłany zaburzeniami oddychania. Zaburzenia oddychania o ciężkim przebiegu występowały dwukrotnie
częściej u noworodków płci męskiej (13,4%) niż u bliźniąt
płci żeńskiej (5,5%) i była to zależność istotna statystycznie
(p < 0,01). W tabeli 5 przedstawiono występowanie zaburzeń oddychania w zależności od rozwoju somatycznego
badanych noworodków ocenionego według siatek centylowych.
Stwierdzono, że zaburzenia oddychania zwłaszcza
o ciężkim przebiegu występowały trzykrotnie częściej
u noworodków eutroficznych (33 na 257) – 12,8% niż
u dzieci hipotroficznych (5 na 139) – 3,6% (p < 0,01).
Dyskusja
W badanej populacji noworodków z ciąż bliźniaczych
zaburzenia oddychania były powikłaniem okresu adaptacyjnego u 13,2% dzieci. Zaburzenia oddychania o ciężkim
przebiegu wystąpiły u wszystkich bliźniąt urodzonych
między 23. i 26. tygodniem, u 83,3% dzieci w wieku 27-28
tygodni i u 66,6% dzieci urodzonych w wieku 29-30 tygodni.
Tak więc co czwarty noworodek urodzony < 30. t.c. miał
zaburzenia oddychania o ciężkim przebiegu. Ciężkie zaburzenia oddychania wikłały przebieg okresu adaptacyjnego
u 42,9% dzieci urodzonych w 31-32. tygodniu i u 4,4%
noworodków urodzonych w wieku 33-36 tygodni. W grupie
noworodków donoszonych zaburzenia oddychania występowały u 2,3% bliźniąt, w tym u 0,9% dzieci miały ciężki
przebieg.
Najczęstszą przyczyną zaburzeń oddychania u noworodków urodzonych przedwcześnie jest zespół zaburzeń
oddychania (ZZO). Znaczna niedojrzałość tkanki płucnej
powoduje zmniejszenie lub brak wymiany gazowej w płucach z postępującą niedodmą wydechową (brak powietrza
w tkance płucnej). Według danych z literatury zespół zaburzeń oddychania dotyczy co najmniej 60% dzieci urodzonych przed 28. t.c., 20% urodzonych między 32-36.
tygodniem i do 5% noworodków donoszonych [2].
Wśród czynników ryzyka wystąpienia ZZO oprócz
wcześniactwa wymienia się m.in cukrzycę, padaczkę i choroby nerek u matki, ciążę wielopłodową, przedwczesne oddzielenie łożyska, elektywne cięcie cesarskie, wady wrodzone serca i płuc płodu, płeć męską dziecka [2, 8].
64
A. Kot, M. Mironiuk, W. Sawicki et al.
Tabela 1. Występowanie zaburzeń oddychania a wiek płodowy bliźniąt
Zaburzenia
oddychania
Wiek płodowy bliźniąt w tygodniach
Razem
33-36
N = 137
$37
N = 214
N = 402
51)
(9,8)
72)
(5,1)
33)
(1,4)
15
(3,7)
1-2 n.s.
2-3 p < 0,05
1-3 p < 0,01
301)
(58,8)
62)
(4,4)
23)
(0,9)
38
(9,5)
1-2 p < 0,0001
2-3 p < 0,05
1-3 p < 0,0001
351)
(68,6)
132)
(9,5)
53)
(2,3)
53
(13,2)
1-2 p < 0,0001
2-3 p < 0,01
1-3 p < 0,0001
Umiarkowane
n
(%)
Ciężkie
n
(%)
Razem
n
(%)
Istotność
statystyczna
23-32
N = 51
Tabela 2. Występowanie zaburzeń oddychania u noworodków z ciąż bliźniaczych
w zależności od drogi porodu
Droga porodu
Zaburzenia
oddychania
DN
(N = 155)
n
CC
(N = 247)
%
n
%
Istotność
statystyczna
Umiarkowane
6
3,9
9
3,6
n.s.
Ciężkie
16
10,3
22
8,9
n.s.
Razem
22
14,2
31
12,5
n.s.
Tabela 3. Występowanie zaburzeń oddychania a kolejność urodzenia się bliźniaka
Zaburzenia
oddychania
Bliźnię I
(N = 202)
Bliźnię II
(N = 200)
Istotność
statystyczna
n
%
n
%
Umiarkowane
10
5,0
5
2,5
n.s.
Ciężkie
16
7,9
22
11,0
n.s.
Razem
26
12,9
27
13,5
n.s.
Tabela 4. Występowanie zaburzeń oddychania a płeć dziecka
Płeć dziecka
Zaburzenia
oddychania
„C”
(N = 201)
„S”
(N = 201)
Istotność
statystyczna
n
%
n
%
Umiarkowane
6
3,0
9
4,5
n.s.
Ciężkie
27
13,4
11
5,5
p < 0,01
Razem
33
16,4
20
10,0
n.s.
Tabela 5. Występowanie zaburzeń oddychania u noworodków z ciąż bliźniaczych
a centyl urodzeniowej masy ciała
Centyl urodzeniowej m.c.
Zaburzenia
oddychania
<10
(N = 139)
10-90
(N = 257)
Istotność
statystyczna
n
%
n
%
Umiarkowane
2
1,4
13
5,1
n.s.
Ciężkie
5
3,6
33
12,8
p < 0,01
Razem
7
5,0
6
17,9
p < 0,01
Zaburzenia oddychania w populacji noworodków z ciąż bliźniaczych
Zgodnie z wynikami wieloośrodkowych badań przedporodowe zastosowanie sterydów u kobiety ciężarnej z wysokim ryzykiem porodu przedwczesnego zmniejsza częstość występowania tego zespołu o połowę. Pomimo możliwości zastosowania leczenia surfaktantem ZZO nadal jest
obarczony wysoką śmiertelnością noworodków, zarówno
z ciąż pojedynczych jak i mnogich. Zuppa i wsp. [14] są
zdania, że bliźnięta z ciąż będących wynikiem zastosowania technik wspomaganego rozrodu są bardziej narażone na wystąpienie problemów oddechowych, niż dzieci
z ciąż bliźniaczych spontanicznych, ale Putterman i wsp.
[11] nie potwierdzają tych obserwacji.
Odsetek występowania zespołu zaburzeń oddychania
ściśle koreluje z wiekiem płodowym noworodków, ale
biorąc pod uwagę doniesienia o wcześniejszym dojrzewaniu płuc płodów z ciąż bliźniaczych w porównaniu
z dziećmi z ciąż pojedynczych należałoby się spodziewać
mniejszej częstości występowania zaburzeń oddychania
u bliźniąt [5, 7]. Dane z literatury co do częstości występowania zaburzeń oddychania u noworodków nie są jednoznaczne. Leszczyńska-Gorzelak i wsp. [6] analizując występowanie zaburzeń oddychania u noworodków z urodzeniową masą ciała <1500 g z ciąż mnogich i pojedynczych
stwierdziła istotnie rzadsze występowanie tego powikłania
u dzieci z ciąż mnogich (69,36% vs 52%). Podobne obserwacje można znaleźć w doniesieniach innych autorów
[3]. Jednak jak wykazał Przepieść i wsp. [10], częstość zaburzeń oddychania w grupie noworodków z ciąż bliźniaczych i dobranych pod względem zgodności wieku
ciążowego oraz sposobu porodu dzieci z ciąż pojedynczych nie różniła się istotnie. Do podobnych wniosków
doszli Friedman i wsp. [4] oraz Winn i wsp. [13]. Zgodnie
z danymi z literatury w populacji ogólnej zaburzenia oddychania występują u około 20% noworodków urodzonych
między 33. a 36. t.c. [2]. W badaniach własnych zwraca
uwagę stosunkowo niski odsetek zaburzeń oddychania w
tej grupie wiekowej wśród bliźniąt. Zaburzenia oddychania wystąpiły tylko u 9,5% bliźniąt urodzonych między
33. a 36. t.c., w tym u 4,4% dzieci miały ciężki przebieg
i wymagały zastosowania wentylacji zastępczej, a w pozostałych 5,1% przypadków były to zaburzenia oddychania
o umiarkowanym stopniu nasilenia wymagającym jedynie
wsparcia oddechowego typu nCPAP.
Spośród czynników ryzyka wystąpienia zaburzeń oddychania u bliźniąt wymienia się niegłówkowe położenie
płodu, poród drogami natury, kolejność w porodzie (bliźnię II), a więc takie sytuacje kliniczne, które są obarczone
większym prawdopodobieństwem niedotlenienia płodu.
Zgodnie z danymi z literatury zaburzenia oddychania
występują częściej u noworodków urodzonych jako drugie, a w przypadku rozwinięcia się u obu bliźniąt, są
bardziej nasilone u drugiego [1]. Wyniki własne nie potwierdzają tych obserwacji. Odsetek występowania zaburzeń oddychania u bliźniąt I i bliźniąt II był porównywalny
(12,9 vs 13,5).
65
W materiale własnym nie stwierdzono, aby droga
porodu miała wpływ na częstość występowania zaburzeń
oddychania u bliźniąt. Okres adaptacyjny był powikłany
zaburzeniami oddychania u 14,2% bliźniąt urodzonych
drogami natury i 12,5% noworodków urodzonych cięciem
cesarskim. W literaturze można znaleźć doniesienia o częstszym występowaniu zaburzeń oddychania u bliźniąt urodzonych drogami natury w porównaniu z dziećmi z porodów drogą cięcia cesarskiego [2]. Południewski i wsp.
[9] stwierdzili niewydolność oddechową u 40% bliźniąt
urodzonych przedwcześnie drogą pochwową i u 21% urodzonych cięciem cesarskim.
Płeć męska noworodka jest znanym czynnikiem
ryzyka wystąpienia zaburzeń oddychania. Uważa się, że
wynika to z braku wpływu estrogenów, które u dzieci płci
żeńskiej przyspieszają syntezę surfaktantu, oraz z opóźnionego dojrzewania β-receptorów w płucach noworodków płci męskiej [2]. W badanym materiale odsetek powikłań o charakterze zaburzeń oddychania w grupie chłopców był większy niż wśród dziewczynek (16,4 vs 10,0);
ciężkie zaburzenia oddychania istotnie częściej dotyczyły
noworodków płci męskiej – 13,4% niż noworodków płci
żeńskiej – 5,5%.
Uważa się, że zaburzenia oddychania występują rzadziej u dzieci urodzonych z masą ciała za małą (SGA) niż
odpowiednią (AGA) do wieku płodowego, ale istnieją też
doniesienia o podobnej częstości tego powikłania u dzieci
SGA i AGA [12], lub wręcz zahamowanie wzrostu wewnątrzmacicznego wymienia się jako jeden z czynników ryzyka wystąpienia zaburzeń oddychania [2]. Analizy własne potwierdziły, że hipotrofia wiąże się z przyspieszonym
dojrzewaniem tkanki płucnej. W materiale własnym u dzieci za małych na swój wiek płodowy (SGA) zaburzenia
oddychania występowały trzykrotnie rzadziej, niż u bliźniąt z urodzeniową masą ciała odpowiednią do wieku płodowego (AGA). Ciężkie zaburzenia oddychania stwierdzono u 1 na 8 noworodków eutroficznych (AGA) i tylko
u 1 na 28 noworodków hipotroficznych.
Wnioski
1) Częstość występowania zaburzeń oddychania w populacji noworodków matek z ciążą bliźniaczą wynosiła 13,2%. U 15 noworodków (3,7%) zaburzenia oddychania miały charakter umiarkowany, zaś w 38 przypadkach (9,5%) – ciężki.
2) Wykazano ścisłą zależność między wiekiem płodowym a częstością występowania ciężkich zaburzeń
oddychania u bliźniąt. Zaburzenia oddychania o ciężkim przebiegu stwierdzono u wszystkich dzieci urodzonych między 23. i 26. tygodniem, u 83,3% bliźniąt
urodzonych w 27-28. tygodniu, u 66,6% noworodków
urodzonych w 29-30. tygodniu i 42,9% dzieci w wieku
31-32. tygodni.
3) Na występowanie zaburzeń oddychania u bliźniąt
istotny wpływ miały płeć oraz urodzeniowa masa cia-
66
A. Kot, M. Mironiuk, W. Sawicki et al.
ła według siatek centylowych. Zaburzenia oddychania
o ciężkim przebiegu występowały dwukrotnie częściej
u noworodków płci męskiej (13,4%), niż u bliźniąt płci
żeńskiej (5,5%) oraz trzykrotnie częściej u noworodków eutroficznych (33 na 257) – 12,8%, niż u dzieci
hipotroficznych (5 na 139) – 3,6%.
4) Nie stwierdzono zależności między częstością powikłań oddechowych a drogą porodu i kolejnością urodzenia się dziecka.
Piśmiennictwo
[1] Baldwin V.J. (1991) Pathology of Multiple Pregnancy. Springer-Verlag, New York.
[2] Chmielnicka-Kopaczyk M., Gabryel P., Tuliszka M. (1992) Mor-
fologiczne aspekty zespołu zaburzeń oddychania (ZZO)
u noworodków. Klin. Perinat. Gin. 1992, supl. II: 17-39.
[3] Emilova Z., Vakrilova L., Popivanova A., Iarokova N. (1998)
Morbidity in twins with a weight up to 1500 g and gestational
age up to 32 g. Akush. Ginekol. 37: 16-20.
[4] Friedman S.A., Schiff E., Kao R. (1997) Do twins mature earlier
than singletons? Results from a matched cohort study. Am.
J. Obstet. Gynecol. 176: 1193-1199.
[5] Kiely J.L. (1998) What is the population-based risk of preterm birth among twins and other multiples? Clin. Obstet.
Gynecol. 41(1): 3-11.
[6] Leszczyńska-Gorzelak B., Laskowska M., Mierzyński R. et al.
(2000) Analiza czynników prognostycznych w grupie nowo-
rodków z ciąż wielopłodowych z bardzo małą urodzeniową
masą ciała. Gin. Pol. 71(11): 1385-1390.
[7] Minakami H., Sato I. (1996) Reestimating date of delivery in
multifetal pregnancies. JAMA 275: 1432-1434.
[8] Palta M., Sadek M., Gabbert D. i wsp. (1996) The relation of
maternal complications to outcomes in very low birth
weight infants in era of changing neonatal care. Am. J. Pe-
rinatal. 2: 109-114.
[9] Południewski G., Bielecki D.A., Jarocki S. et al. (2000) Anal-
iza częstości schorzeń towarzyszących ciąży bliźniaczej,
sposobów jej zakończenia i powikłań stwierdzanych u noworodków w materiale własnym kliniki. Gin. Pol. 71(11):
1429-1434.
[10] Przepieść J., Redźko S., Dzienis K. et al. (1998) Wyniki oko-
łoporodowe w ciąży bliźniaczej zakończonej przedwcześnie. Klin. Perinat. Gin. 27: 170-177.
[11] Putterman S., Figueroa R., Garry D., Maulik D. (2003) Comparison of obstetric outcomes in twin pregnancies after in
vitro fertilisation, ovarian stimulation and spontaneous conception. J. Matern-Fetal Neonat. Med. 14(4): 279-281.
[12] Tyson J.E., Kennedy K., Broyles S., Rosenfeld C.R. (1995)
The small for gestational age infant: accelerated or delayed
pulmonary maturition? Increased or decreased survival?
Pediatrics 95: 534-538.
[13] Winn H.N., Romero R., Roberts A. i wsp. (1992) Comparison
of fetal lung maturation in preterm singleton and twin pregnancies. Am. J. Perinat. 9: 326-328.
[14] Zuppa A.A., Maragliano G., Scapilatti M.E. i wsp. (2001) Neonatal outcome of spontaneous and assisted twin pregnancies. Eur. J. Obstet. Gynecol. Reprod. Biol. 95: 68-72.
J
Anna Kot
Oddział Neonatologiczny
Wojewódzki Szpital Bródnowski, SPZOZ
03-242 Warszawa, ul. Kondratowicza 8
Respiratory disorders in the population of twins
The purpose of the study was to evaluate respiratory disorders in twins with special regard to gestational age, and analysis of
correlation between respiratory disorders and the way of delivery, birth order, sex and birth weight percentile. The study included
402 live born twins delivered in Neonatological Unit of Chair and Department of Obstetrics, Gynaecology and Oncology, II Faculty
of Medicine, Medical University of Warsaw, between January 1, 1990 and December 31, 2002. Respiratory disorders were stated in
13.2% of twins. The presence of severe respiratory disorders was significantly greater in male twins (13.4%) than in female newborns
(5.5%), and in AGA (12.8%) than in SGA (3.6%) twins. The way of delivery, birth order, sex and birth weight percentile were not risk
factors for respiratory disorders.
Key words: twin, newborn, respiratory disorders