Nie samym chlebem żyje człowiek…

DZISIAJ
SŁOWO na niedzielę…
Czytanie I: Rdz 2,7-9;3,1-7
Psalm:
Ps 51,3-6.12-14.17
Czytanie II: Rz 5,12.17-19
Ewangelia:
Mt 4,1-11
Duch wyprowadził Jezusa na pustynię, aby był
kuszony przez diabła. A gdy przepościł czterdzieści
dni i czterdzieści nocy, odczuł w końcu głód. Wtedy
przystąpił kusiciel i rzekł do Niego:
– Jeśli jesteś Synem Bożym, powiedz, żeby te kamienie stały się chlebem.
Lecz on mu odparł:
– Napisane jest: «Nie samym chlebem żyje człowiek,
lecz każdym słowem, które pochodzi z ust Bożych».
Wtedy wziął Go diabeł do Miasta Świętego, postawił na narożniku świątyni i rzekł Mu:
– Jeśli jesteś Synem Bożym, rzuć się w dół, jest przecież napisane: «Aniołom swoim rozkaże o tobie, a
na rękach nosić cię będą byś przypadkiem nie uraził swej nogi o kamień».
Odrzekł mu Jezus:
– Ale jest napisane także: «Nie będziesz wystawiał
na próbę Pana, Boga swego».
Jeszcze raz wziął Go diabeł na bardzo wysoką górę,
pokazał Mu wszystkie królestwa świata oraz ich
przepych i rzekł do Niego:
– Dam Ci to wszystko, jeśli upadniesz i oddasz mi
pokłon.
Na to odrzekł mu Jezus:
– Idź precz, szatanie! Jest bowiem napisane: «Panu, Bogu swemu, będziesz oddawał pokłon i Jemu
samemu służyć będziesz».
Wtedy opuścił Go diabeł, a oto aniołowie przystąpili
i usługiwali Mu.
… i cały … tydzień
10.03 pn. – Mt 25,31-46
11.03 wt. – Mt 6,7-15
12.03 śr. – Łk 11,29-32
Poszukaj!
Przeczytaj!
Prze-MYŚL!
09.03.2014
I Niedziela
Wielkiego
Postu
I co Ksiądz na to?
hm… Ten fragment
dzisiejszej Ewangelii
komentowany jest na
bardzo różne sposoby.
Można dla przykładu
widzieć w nim walkę z różnego
rodzaju pokusami, które próbują
omamić każdego człowieka.
Trzeba pamiętać, że pobyt Jezusa na pustyni miał miejsce bezpośrednio po wydarzeniach
chrztu w Jordanie, gdy Duch
Święty Go namaścił, czyli
uczynił go namaszczonym, to
znaczy Mesjaszem. Diabeł nie
tyle chciał wprowadzić Jezusa
w grzech. Przecież, żadna z tych
pokus nie stanowi zachęty do
złego czynu. Więcej nawet
można by pomyśleć, że przyjmując ją uczyni się coś dobrego.
No bo cóż w tym złego, aby
chleb znalazł się w Jego rękach.
Zwodniczość polegała na tym,
że kusiciel chciał zwieść Jezusa
z drogi zamierzonego przez
Ojca dzieła zbawienia, jakim
było przyjęcie mesjaństwa przez
krzyż dla wszystkich. Jezus
odrzucając inne rodzaje mesjaństwa, wybrał to, co najważniejsze pełnienie woli Ojca!
… wytrwaj w nim!
13.03 cz. – Mt 7,7-12
14.03 pt. – Mt 5,20-26
15.03 sb. – Mt 5,43-48
ZA TYDZIEŃ: Rdz 12, 1-4a; Ps 33(32); 2 Tm 1, 8b-l0 ; Mt 17, 1-9 
Nr 80
Gazetka parafii p.w. św. Michała Archanioła w Wytomyślu
Nie samym chlebem
żyje człowiek…
Weszliśmy w przestrzeń Wielkiego Postu. Może trochę czujemy się nieswojo wśród
słów o wyrzeczeniach i pokucie. Przecież przez cały rok rozlegają się zachęty do wykorzystania każdej okazji, by sobie życie ułatwić i uprzyjemnić. Prawdopodobnie motywacja do
umartwień byłaby dziś w naszych sercach zupełnie zakrzyczana trendami współczesności,
gdyby nie fakt, że sam Pan Jezus Chrystus dał nam swym postępowaniem dobitny przykład – co należy czynić. Z pokusą się walczy, a nie jej ulega! Szatan jest przebiegły. Tak
jak kiedyś, tak i dziś nie zawsze zachęca wprost do grzechu. Często wystarcza mu ludzka
bylejakość, oschłość na Boże natchnienia i niewiara, że jakiekolwiek wysiłki mają sens.
Chodzi mu o to, byśmy nie zbliżyli się do źródła miłości Ojca. Na początku Wielkiego
Postu trzeba nam się wsłuchać w głos Boga, który przez natchnienia pragnie pociągnąć nas
do siebie. Pragnie byśmy podjęli dobre postanowienia i w nich wytrwali. Jeżeli odkrywamy, że jest to trudne, znaczy to, że jest nam tym bardziej potrzebne. Do tego jesteśmy powołani, abyśmy szli za Jezusem jego śladami (por. 1P 2,21). Wasz proboszcz – ks. Artur
„Gorzkie żale, przybywajcie…”
.
Rozpoczął się okres Wielkiego Postu - czas wyjątkowego
nawrócenia oraz przygotowywania się do przeżywania największej tajemnicy naszej wiary – zmartwychwstania Jezusa Chrystusa. Czas, w którym mamy znakomitą okazję zmienić to co złe w
naszym życiu. Wśród wielu praktyk wielkopostnych Kościół
proponuje wiernym uczestnictwo w nabożeństwach pasyjnych.
Nabożeństwa Drogi krzyżowej czy Gorzkich żali pobudzają do
refleksji nad istotą cierpienia oraz zadumy nad własnym postępowaniem, gdyż za wielką cenę zostaliśmy odkupieni.
Gorzkie żale są nabożeństwem pasyjnym rdzennie polskim.
Zrodziły się z potrzeby serca na przełomie XVII i XVIII wieku
w Zgromadzeniu Księży Misjonarzy przy warszawskim kościele pw. Świętego Krzyża.
Autorem był najprawdopodobniej ks. Wawrzyniec Stanisław Benik, a pierwszy tekst nosił
tytuł "Snopek Myrry z Ogroda Gethsemańskiego albo żałosne Gorzkie Męki Syna Bożego
[...] rospamiętywanie".
Genezy powstania tego rzewnego nabożeństwa należy szukać w szeroko rozpowszechnionych w polskim społeczeństwie pieśniach o Męce Pańskiej, misteriach średniowiecznych i dialogach pasyjnych, a nawet w układzie dawnej jutrzni brewiarzowej,
która składała się z trzech "nokturnów" zawierających po trzy psalmy.
Gorzkie żale składają się z trzech części, które śpiewa się łącznie, lub poszczególne
części w kolejne niedziele Wielkiego Postu. Rozpoczynają się tzw. Pobudką. Następnie
jest hymn o Męce Pańskiej i lamentacje odpowiadające trzem psalmom w jutrzni, które
wyrażają ból duszy z powodu męki Zbawiciela i rozmowę duszy z Matką Bolesną. Antyfona "Któryś za nas cierpiał rany" jest śpiewem kończącym. Śpiewając poszczególne
części nabożeństwa, coraz bardziej uświadamiamy sobie współwinę w cierpieniach Pana
Jezusa. Pieśni przeniknięte są świadomością, że to Bóg uniżył się dla człowieka, którego
przyszedł zbawić, a z którego ręki otrzymał śmierć. Główna wartość Gorzkich żali polega
na bardzo żywym przekazie duchowym, na niezwykle przejmującym wprowadzeniu w
przeżywanie Męki Pańskiej po to, by patrzeć bardziej dojrzale na własne życie. Człowiek
powinien uświadomić sobie swoją winę i żałować za grzechy szczerze przepraszając:
„Oby się serce we łzy rozpływało, że Cię, mój Jezu, sprośnie obrażało!”
Obecnie smucić musi to, że na nabożeństwie Gorzkich żali gromadzą się przede wszystkim osoby starsze. Co niezwykle smutne i
niepokojące, znaczna liczba dzieci i młodzieży nigdy nie uczestniczyła w tym nabożeństwie! Postarajmy się to zmienić. Kiedyś
człowiek miał czas na to, by rozmyślać, dzisiaj świat mediów zapełnia nam ten czas. Może więc warto korzystać z tego, co daje
nam to wielkopostne nabożeństwo. Przez udział w nabożeństwach
pasyjnych pogłębia się nasza wiara, by z większą miłością i
wdzięcznością rozpamiętywać Mękę Pana Jezusa – naszego Zbawiciela!
Natalia Kamyszek
a
Intencje mszalne
10.03 pn.
11.03 wt.
12.03 śr.
13.03 czw.
14.03 pt.
15.03 sob.
16.03 ndz.
.
18:00 + Zenon i Zofia (r.śm.) Szydłowscy
–––––
18:00 + Helena Wittchen (1 r.śm.)
18:00 + Izabela Zerbe (5 r.śm.) i Gabriela Weiss
18:00 + Edward (7 r.śm.) i Zenona (r.ur.)
17:00 + Zbysław Nowak i zm. z rodz.
18:00 O Boże błogosławieństwo dla Antoniego Kamyszka w dniu Chrztu
8:30 + Gertruda, Franciszek, Stefania, Sybilla, Stanisław Kowalka
10:00 /brak intencji/
i Elżbieta Maciejewska
11:30 + Helena, Feliks Pyszke, Jan Kaczmarek i zm. z rodz. Pyszke
i Kaczmarek
Ogłoszenia parafialne
.
1. Dziś I Niedziela Wielkiego Postu. Przy wyjściu z kościoła można dziś wziąć koperty na
przyszłotygodniową składkę inwestycyjno-remontową.
2. Droga krzyżowa w PIĄTEK po Mszy św. Proszę, aby prowadzili ją lektorzy naszej
parafii. Gorzkie Żale w NIEDZIELĘ o godz. 11:30
3. Bardzo dziękuję tym wszystkim, którzy w tym tygodniu troszczyli się o porządek
w ogrodzie parafialnym. Dziękuję za posprzątanie kościoła i ofiary na kwiaty.
4. Do sprzątania kościoła w przyszłą niedzielę zaproszeni są: Leszek Kaczmarek, Mirosław Sobczak, Krzysztof Wysiadły i Sławomir Przybylak.
Apel do wiernych Kościoła w Polsce o modlitwę w intencji Ukrainy
Wobec wciąż utrzymującej się sytuacji napięcia na Ukrainie i zagrożenia jej integralności,
pragniemy zwrócić się do Was, Siostry i Bracia, z apelem o dalszą gorącą modlitwę w intencji
pokojowego rozwiązania narastającego konfliktu. W tak trudnej, niestabilnej i zmieniającej się
z godziny na godzinę sytuacji, niech w naszych rodzinach, parafiach, wspólnotach, stowarzyszeniach i ruchach katolickich, nie zabraknie gestów duchowej solidarności. Po raz kolejny
okażmy naszą jedność z umęczonym narodem Ukraińskim. Ufamy, że nasze modlitewne
wołanie do Boga, Pana dziejów i historii, pomoże w znalezieniu najlepszych dróg wyjścia
w zaistniałej, pełnej napięcia, konfliktowej sytuacji. Łącząc się ze wszystkimi, którym na sercu
leży prawdziwe dobro Ukrainy i życie w bezpieczeństwie oraz pokoju, nadal przyzywajmy
światła i mocy Ducha Świętego w podejmowaniu ważnych decyzji.
Przypominamy, że żadne rozwiązanie siłowe nie zapewni trwałego pokoju, a przyczyni się
jedynie do wzrostu napięcia i eskalacji konfliktu. Niech to nasze wołanie do Boga, zanoszone
u progu rozpoczynającego się Wielkiego Postu, uprosi łaskę i zmiłowanie w tych najnowszych
dziejach naszego bratniego ukraińskiego narodu. Jeszcze raz z całą mocą przypominamy słowa zapisane w naszym wspólnym przesłaniu do narodów Polski i Ukrainy: „(…) współpraca
wolnej Polski z wolną Ukrainą jest niezbędna, by w tej części Europy panował pokój, ludzie
cieszyli się wolnością religijną, a prawa człowieka nie były zagrożone”.
Warszawa, dn. 4.03.2014
Prezydium Konferencji Episkopatu Polski