Aleksander Kazimierz Łuczak

str.1
www.niebieskaeskadra.pl
Aleksander
Kazimierz
Łuczak
Official Number
P-1265
Rank
polski: mjr of.med./305 DB/
brytyjski: S/Ldr
Date of birth
1905-01-10
Date of death
1975-04-09
Cemetery
Bournemouth, Wimborne Road - Wimborne Road
Cemetery
Wsp. 50.73232, -1.874
Grave
Grave Q4/41S
Photo of grave
Country
Wielka Brytania
Period
Okres powojenny
Source
Informacja: Jan Koźmiński.
Dr. med. Aleksander K. Łuczak /M.D./, Major P.S.P. były wykładowca,
naukowiec, kierownik pracowni fizjologicznej Wydziału Medycyny Fizykalnej i
Rehabilitacji Centrum Lekarskiego Uniwersytetu New York, członek Związku
Nauczycieli Uniwersyteckich U.S.A.
Dr. A.K. Łuczak /M.D./ urodził się w Wielkopolsce w 1905 roku. Gimnazjum
ukończył w Inowrocławiu. Za wzorem rodziców, a szczególnie matki z domu
Sławskiej oraz ks, Dziekana Kurzawskiego, posła na Sejm R.2., już od
młodych lat pracował w ruchach patriotycznych, był harcerzem R.P.,
Niebieska Eskadra (c)
str.2
www.niebieskaeskadra.pl
przodownikiem harc., oraz inspektorem obozów harcerskich. Brał udział w
powstaniu Wielkopolskim, za co udekorowany został Krzyżem Powstania
Wielkopolskiego. Studia lekarskie ukończył z dyplomem doktora w zakresie
medycyny na Uniwersytecie im. Józefa Piłsudskiego w Warszawie. Ukończył
S.P.S. i jako podporucznik -lekarz został przydzielony do IV-go Pułku
Legionów Józefa Piłsudskiego. Po rocznej służbie został przeniesiony na
samodzielne stanowisko lekarza 15-go Batalionu i Szwadronu Kawalerii K.O.P.
W latach 1935 do 37 był naczelnym lekarzem garnizonu Sokółka,
komendantem podoficerskiej szkoły sanitarnej, kierownikiem szpitala
powiatowego i lekarzem nadleśnictw i tartaku w Czarnej Wsi.
W roku 1937 przydzielony został do Centrum Badań Lekarskich Lotnictwa
oraz do Państwowego Instytutu Higieny w Warszawie. Ogłosił w Przeglądzie
Medycyny Lotniczej artykuł p.t."Badania nad zatruciem czteroetylkiem
ołowiu w lotnictwie. W dniu rozpoczęcia wojny 1-go września 1939 r. C.B.L.L.
ewakuowane zostało do Lwowa, a po przekroczeniu granicy rumuńskiej,
lotnictwo polskie walczące bohatersko z przewagą wroga, internowane
zostało w malarycznej Tulcji i Bababang. Lekarze polscy dokonywali cudów,
ratując chorych szczególnie przy dużym braku chininy. Dzięki dobrej
organizacji udało się większości lotników przedostać się do Francji. Ze
wszystkich stron świata spieszył strumień Polaków do Francji, by
zorganizować wojsko polskie i dalej walczyć z hordami hitlerowskimi. Po
upadku Francji przedostało się lotnictwo polskie do Anglii, gdzie lotnictwo
myśliwskie dzielnie i bohatersko walczyło już w czasie Walki o Wielką
Brytanię - niszcząc około 30 procent samolotów niemieckich. We wrześniu
1940 roku Dr. Łuczak był przydzielony do 305-go polskiego Dywizjonu
bombowego im. Józefa Piłsudskiego. Już wkrótce po przeszkoleniu Dywizjon
odbywał loty bojowe wraz z innymi polskimi i Royal Air Force dywizjonami
bombowymi, bombardując cele wojenne w krajach okupowanych, a niszcząc
miasta niemieckie,jak kiedyś Niemcy niszczyli miasta polskie. Często, niestety
ponosiło lotnictwo bombowe straty w samolotach, a my ponosiliśmy bolesne
straty w załogach, często wśród najbliższych przyjaciół.
W kwietniu 1942 r. Dr. Łuczak został przydzielony w stopniu Squadron
Leadera /majora/ do Royal Air Force Instytutu Medycyny Lotniczej w
Farnborough dla doświadczeń i badań w zakresie nowoczesnych urządzeń w
lotnictwie, jak ekwipunek lotniczy, maski tlenowe, okulary lotnicze, badania
w komorze obniżonego ciśnienia, loty na wysokim pułapie, urządzeń przeciw
działaniu przyspieszeń, skoki spadochronowe, możliwość zatrucia
dwutlenkiem węgla itd. Jako oficer -lekarz dla polskiego personelu latającego
odbywał periodyczne wizytacje dywizjonów polskich z wykładami i
dyskusjami na temat ekwipunku lotniczego i urządzeń bezpieczeństwa lotu,
Miał również wykłady w Wyższej Szkole Lotniczej.
Zrobił badania i napisał kilka wartościowych prac naukowych dla Flying
Personnel Committee,Air Ministry. Za pracę w Instytucie otrzymał od
Secretary of State for Air, Air Ministry, Wyróżnienie. Opublikował on również
wiele prac naukowych lotniczo -lekarskich w "Lekarzu Wojskowym" oraz w
"Myśli i Skrzydłach Lotniczych". Ukończył kurs spadochronowy.
W roku 1944 Dr. Łuczak odkomenderowany został do Stanów Zjednoczonych
dla zwiedzenia Instytutów Lotniczych i Szkół lotniczo-lekarskich oraz dla
zapoznania się z organizacją służby zdrowia armii, lotnictwa i marynarki
Stanów Zjednoczonych, celem przyszłej organizacji służby zdrowia po wojnie
w Polsce. Równocześnie ukończył on Akademię lotniczo-lekarską
Uniwersytetu Lotniczego w Randolph Field,Texas, z dyplomem i otrzymał
Niebieska Eskadra (c)
str.3
www.niebieskaeskadra.pl
honorowy tytuł i odznakę lekarza lotniczego U.S.A. Na wniosek Komendanta
Szkoły Generała O.O. Benson major Dr. Łuczak wręczył Akademii sztandar
polski w imieniu swoim i Stowarzyszenia Lotników Polskich dla
zamanifestowania współpracy polsko - amerykańskiej. W roku 1945 Dr.
Łuczak wezwany został do powrotu do Anglii, gdzie otrzymał czasowy
przydział do R.A.F. ośrodków rehabilitacyjnych, a wkrótce do Szefowstwa
Służby Zdrowia w Dowództwie Lotnictwa /Szef Służby Zdrowia Płk. Dr.Antoni
Fiumel/ dla zebrania materiału i napisania książki p.t."Polska Medycyna
Lotnicza" oraz projektu organizacji służby zdrowia Lotnictwa Polskiego,
Szkoły Lotniczo Lekarskiej i Instytutu Medycyny Lotniczej. Dużo działów już
zostało opracowanych przez majora Dra. Łuczaka i innych lekarzy lotniczych.
W lutym 1947 r. Dr. Łuczak został przeniesiony do R.A.F. Korpusu
Rozmieszczenia z przydziałem na stanowisko naczelnego lekarza R.A.F. Stacji
Melton-Mowbray oraz obozu dla polskich rodzin lotniczych,przybyłych z
Polski i innych krajów europejskich. Tę wdzięczną pracę lekarską i społeczną,
bardzo potrzebną wobec ich braku znajomości języka angielskiego i
miejscowych warunków życiowych, sprawowało 5-ciu lekarzy i dentystka Dr.
Ela Stooka. W roku 1946 odbył on kurs w szpitalu dla chorób płucnych i
gruźlicy Brompton,Institute of Cardiology, Institute of Neurology, a w roku
1948 ukończył studia w Postgraduate Medical, School University of London, a
w roku 1949 pracował jako ordynator w szpitalach St. Stephens i St. Charles,
W latach 1940 do 1945, był ordynatorem i zastępcą dyrektora szpitala dla
chorych płucnych i gruźlicy "The Royal National Sanatorium., B-mouth. W
latach wojennych i po wojnie Dr. Łuczak był członkiem Komitetu Związku
Lekarzy Polskich, członkiem Rady Stowarzyszenia Lotników Polskich,
członkiem Zarządu Anglo-Polskiego Towarzystwa, członkiem Klubu S.P.S. W
roku 1952 urządził na czele komitetu międzyorganizacyjnego Zjazd Polonii w
południowej Anglii z udziałem wybitnych polskich i angielskich osobistości.
W maju 1955 roku Dr. Łuczak wyemigrował wraz z żoną, Monicą z domu
Amstrong do Stanów Zjednoczonych, gdzie po rocznym pobycie w Los
Angeles, California, osiedlił się w New Yorku. Tutaj żona wkrótce została
zaangażowana do Sekretariatu United Nations w charakterze wyższej
urzędniczki i tłumaczki angielsko-francuskiej, gdzie przebywała do czasów 1966r. Dr. Łuczek został przyjęty do Centrum Lekarskiego Uniwersytetu New
York, G.M.H., na stanowisko ordynatora i instruktora oddziału chorych na
rozedmę płucną, Parkinsona i poliomyelitis. Równocześnie ukończył studia w
Postgraduate Medical School, Wydział Medycyny Fizykalnej i Rehabilitacji.
Napisał pracę habilitacyjną o problemach rehabilitacyjnych rozedmy płucnej i
wydatkowania energii w czasie rehabilitacji rozedmy płucnej i innych chorób
płucnych, jako też Syndromu Parkinsona oraz chorych z paraliżem
połowicznym /hemiplegia/ oraz chorych z utratą nogi poniżej kolana i powyżej
kolana w czasie ambulacji rehabilitacyjnej. Poza tym napisał wraz z
profesorem Albert Haas, M.D. liczne prace w zakresie rehabilitacji
emphysemy w różnych językach, między innymi w Polskim Tygodniku
Lekarskim w Warszawie. Jako kierownik pracowni fizjologicznej
przeprowadzał badania wysokości wydatkowania energii wraz z zawartością
tlenu tętniczego i badań spirometrycznych. Otrzymał tytuł naukowca,
prowadził wykłady z otrzymanych wyników lokalnie i na konwencjach.
Zaliczony został do grona stałych członków fakultetu nauczycielskiego oraz został członkiem Związku Nauczycieli Uniwersyteckich U.S.A. Z profesorem
Niebieska Eskadra (c)
str.4
www.niebieskaeskadra.pl
Howard, A. Rusk,M.D, dyrektorem Instytutu Medycyny Rehabilitacyjnej i
Wydziału Rehabilitacji oraz z Michael M. Dacso, M.D. dyrektorem Medycyny
Rehabilitacyjnej
Dr. Łuczak,M.D. napisał liczne prace naukowe na temat wydatkowania
energii w czasie rehabilitacji hemiplegików oraz chorych z utratą kończyn
dolnych i chorych z syndromem Parkin-sona, w Postgraduate Medicine i
innych, jedna praca o zużytkowaniu energii ogłoszona była w Polskim
Tygodniku Lekarskim w Warszawie. W czerwcu 1966 r. na skutek zawału
serca Dr. Łuczak podał się na emeryturę i opuścił Wydział Rehabilitacji
Uniwersytetu New Yorku. W listach pożegnalnych profesor Howard A. Rusk,
M.D. dyrektor Instytutu i profesor katedry Medycyny Fizykalnej i
Rehabilitacji Uniwersytetu New Yorku oraz profesor Michael M.Dacso, M.D.
dyrektor G.M.H. piszą: "Z wielkim żalem, po wielu latach oddanej pracy w
Centrum Lekarskim Uniwersytetu New Yorku dowiadujemy Się, że stan
zdrowia nie pozwała Koledze na dalszą pracę na Uniwersytecie. Wyrażamy
nasze osobiste oraz członków fakultetu wykładowego podziękowanie za tak
wielki wkład do pracy pionierskiej w dniach rozpoczęcia naukowych badań
fizjologicznych w rehabilitacji. Zawsze uważaliśmy Się za fortunnych, że
mieliśmy Kolegę, który dzielił z nami wiedzę i doświadczenie nabyte w Anglii
i w Stanach Zjednoczonych. Dziękujemy za tak sumienną kliniczną i
doświadczalną pracę, która przyczyniła się do rozbudowy pracy
scholastycznej naszego wydziału. Przyjaźń wspólna zawsze będzie dla nas
cenna i poważana".
Dr. med. Wł. Lewin, M.D. Centrum Lekarskiego Uniwersytetu w New Yorku
Niebieska Eskadra (c)