Lista paneli otwartych - III Kongres Politologii
Transkrypt
Lista paneli otwartych - III Kongres Politologii
Lista paneli otwartych zgųoszonych do programu III Kongresu Politologii Moderator/moderatorzy Dr hab. Jolanta ItrichDrabarek, prof. UW Instytucja Uniwersytet Warszawski Tytuã proponowanego panelu Administracja a polityka Dr Witold Betkiewicz Instytut Studiów Politycznych Polskiej Akademii Nauk Administracja publiczna i jej elita wobec wspóãczesnoĤci Dr Beata PajĈkPatkowska Wydziaã Nauk Politycznych i Dziennikarstwa Uniwersytet im. A. Mickiewicza AktywnoĤþ polityczna obywateli w warunkach demokratycznych - przejawy oraz uwarunkowania Problem badawczy oraz zagadnienia poruszane w panelu Problemem badawczym bčdĈ mechanizmy efektywnego rzĈdzenia i zarzĈdzania paęstwem. Zajmiemy sič gãównie zagroİeniami tych mechanizmów, zagadnieniem patologii i konfliktem interesów w administracji publicznej. Panel adresowany jest do badaczy, zarówno empirycznych jak i zorientowanych teoretycznie, zajmujĈcych sič najwyİszymi szczeblami administracji publicznej, jej elitĈ jak równieİ instytucjami i mechanizmami wãadzy. Obecnie na administracjč publicznĈ wpãywa zarówno sytuacja zewnčtrzna – stagnacja ekonomiczna czy konflikty mičdzynarodowe – jak i dãugofalowe tendencje, w tym propozycje reform utrzymane w zgodzie z ogólnymi wytycznymi (rynek, sieþ), czy teİ powracajĈce uznanie dla administracji biurokratycznej (Olsen 2005). Sprawia to, İe stawianie pytaę o funkcjonowanie zarówno systemu administracji, jak równieİ urzčdników a szczególnie elity administracyjnej zalicza sič do obszarów budzĈcych duİe zainteresowania badaczy. Czy i jak szoki zewnčtrzne oraz projekty reform wpãywajĈ na charakterystykč administracji i jej elity? Innym, budzĈcym zainteresowanie zagadnieniem sĈ relacje pomičdzy administracjĈ a politykĈ. PowiĈzanie awansu w najwyİszych warstwach polskiej sãuİby cywilnej z kalendarzem politycznym jest zjawiskiem opisywanym (np. Gadowska 2009, ItrichDrabarek 2013). Szczegóãy Ĥcieİek kariery urzčdników dopiero zaczynajĈ byþ szerzej analizowane (Betkiewicz 2014), kariery zawodowe tej grupy zasãugujĈ na szczegóãowĈ analizč. Czy wičc elita administracyjna zyskuje lub moİe uzyskaþ autonomicznĈ pozycjč wobec polityki? Celem proponowanego panelu jest umoİliwienie prezentacji wyników badaę empirycznych poĤwičconych elitom, procesom i instytucjom administracji a takİe wymiany doĤwiadczeę oraz dyskusji badaczy zajmujĈcych sič empirycznymi i teoretycznymi analizami administracji publicznej róİnych szczebli. W panelu cenne bčdĈ wypowiedzi odwoãujĈce sič do praktycznego oglĈdu administracji a zwãaszcza sãuİby cywilnej. AktywnoĤþ polityczna obywateli to jeden z czčĤciej analizowanych, zwãaszcza w nauce anglosaskiej, problemów. Wskazuje sič na przemiany wybieranych przez obywateli form tej aktywnoĤci, co ma zwiĈzek z przemianami modernizacyjnymi oraz zniechčceniem obywateli konwencjonalnymi sposobami wpãywu na sferč politycznĈ, takimi jak wybory czy przynaleİnoĤþ do partii. AktywnoĤci niekonwencjonalne, zwãaszcza ãagodne ich formy, takie jak podpisywanie petycji czy udziaã w demonstracjach, tracĈ swój rewolucyjny charakter i coraz czčĤciej zaliczane sĈ do repertuaru zachowaę konwencjonalnych. Zwraca sič równieİ uwagč na poszerzanie sič krčgu osób zainteresowanych tymi formami aktywnoĤci. Celem panelu jest dyskusja nad tym, czy obserwowane gãównie w krajach zachodnich demokracji zjawiska, moİna odnieĤþ do warunków polskich oraz pozostaãych krajów regionu Europy ģrodkowo-Wschodniej. Czy moİna zaobserowowaþ przesuničcie zainteresowania obywateli z aktywnoĤci typu konwencjonalnego w kierunku aktywnoĤci niekonwencjonalnych? Czy aktywnoĤci niekonwencjonalne sĈ w naszym regionie traktowane jako jedna z dostčpnych w 1 Dr Edyta Chwiej Uniwersytet Jagielloęski Ameryka âacięska w obliczu przemian politycznych i nowych zagroİeę Dr hab. Aleksander Gãogowski Instytut Nauk Politycznych i Stosunków Mičdzynarodowych UJ Azja Poãudniowa i Centralna u progu XXI wieku Dr Graİyna Strnad Collegium Da Vinci Azja Wschodnia w obliczu przemian spoãecznopolitycznych i nowych zagroİeę w XXI wieku Dr Magdalena Tomala Uniwersytet Jana Kochanowskiego w Kielcach Badanie zaleİnoĤci mičdzy paęstwami demokracji form wpãywania na sferč politycznĈ? Czy tracĈ one równieİ na naszym obszarze swój rewolucyjny chcrakter? Jakie czynniki determinujĈ formy wybieranej aktywnoĤci politycznej przez obywateli? Czy pãeþ, wiek wyksztaãcenie wciĈİ odgrywajĈ kluczowĈ rolč w wyjaĤnianiu poziomu oraz podejmowanych form aktywnoĤci? Jaka jest rola kultury, w tym wyznawanej religii w wyjaĤnianiu uwarunkowaę aktywnoĤci politycznej obywateli? Jak nowe technologie zmieniajĈ charakter przejawianej przez obywateli aktywnoĤci w sferze politycznej? To wybrane problemy proponowanego panelu. Ameryka âacięska jest regionem, w którym zachodzĈ dynamiczne zmiany polityczne, gospodarcze i spoãeczne. W Argentynie trwajĈ protesty po Ĥmierci prokuratora Alberto Nismana, Brazylia ciĈgle nie moİe wyjĤþ z recesji gospodarczej, ale za to zapowiada sič zamiana w stosunkach amerykaęsko-kubaęskich, İeby przypomnieþ tylko wydarzenia z ostatnich dni. JednoczeĤnie region ten chce byþ coraz bardziej obecny na arenie mičdzynarodowej poprzez dynamiczny rozwój gospodarczy, inwestycje w nowoczesne technologie i wzrost nakãadów na zbrojenia oraz wspóãdecydowanie o najwaİniejszych wydarzeniach we wspóãczesnym Ĥwiecie. Gãównym celem panelu ma byþ zarysowanie, przez badaczy tego regionu, obecnej sytuacji w Ameryce âacięskiej, poprzez • wskazanie politycznych uwarunkowaę i skutków zachodzĈcych zmian, • omówienie aktualnych problemów gospodarczych paęstw Ameryki âacięskiej, • przedstawienie nowych zagroİeę bezpieczeęstwa paęstw Ameryki âacięskiej i sposobów radzenia sobie z nimi, • zaprezentowanie stanowiska paęstw Ameryki âacięskiej wobec najwaİniejszych wydarzeę w stosunkach mičdzynarodowych. Wygãoszone referaty umoİliwiĈ uczestnikom zapoznanie sič z najwaİniejszymi problemami Ameryki âacięskiej i Karaibów. MogĈ one stanowiþ takİe doskonaãy punkt wyjĤcia do dyskusji na temat roli i pozycji regionu w dynamicznie zmieniajĈcej sič rzeczywistoĤci mičdzynarodowej. Tak, jak na przeãomie XIX i XX wieku Ĥcieraãy sič tam potčgi Rosji i Wielkiej Brytanii, tak dziĤ region Azji Poãudniowej i Centralnej staje sič obiektem Nowej Wielkiej Gry - ekspansji gospodarczej i politycznej wielkich mocarstw: USA, Rosji i Chin, oraz nowej potčgi - Indii. Czy odradzajĈcy sič fundamentalizm islamski zagrozi bezpieczeęstwu regionalnemu? Czy ekspansja Chin w kierunku Morza Arabskiego spowoduje konflikt z RosjĈ i/lub Stanami Zjednoczonymi? Czy Indie zagroİĈ mocarstwowym ambicjom Pekinu? Gãównym celem panelu jest przedstawienie obecnej sytuacji w Azji Wschodniej poprzez wskazanie róİnych uwarunkowaę i skutków zachodzĈcych zmian; zaprezentowanie nowych zagroİeę bezpieczeęstwa w regionie; omówienie aktualnych problemów spoãecznych i gospodarczych paęstw wschodnioazjatyckich; ukazanie wpãywu konfucjanizmu na ksztaãtowanie sič wschodnioazjatyckich systemów politycznych; oddziaãywania paęstw Azji Wschodniej, niekiedy nazywanych paęstwami Azji regionu Pacyfiku, na sytuacjč politycznĈ Ĥwiata. Wybrane metody i narzčdzia badania stosunków mičdzynarodowych, w tym zachodzĈcych mičdzy paęstwami zaleİnoĤci gospodarczych, spoãecznych, kulturowych, spoãecznych 2 Dr hab. Agnieszka Kastory Instytut Nauk Politycznych i Stosunków Mičdzynarodowych UJ Baãkany w polityce europejskiej Dr Krzysztof Ksičİopolski OĤrodek Analiz Politologicznych UW Bezpieczeęstwo energetyczne i polityka klimatyczna Polski wobec wyzwaę wewnčtrznych, regionalnych i globalnych. Pojčcie Baãkanów utracião swoje geograficzne znaczenie i obecnie oznacza terytorium majĈce wspólnĈ przeszãoĤþ historycznĈ zwiĈzanĈ z najdalszym zasičgiem tureckiego imperium i obejmujĈcym Rumunič, Moãdawič, Buãgarič, Grecjč, Albanič, Serbič, Czarnogórč, Chorwacjč, Macedonič, BoĤnič i Hercegowinč, Turcjč i Kosowo, a nawet Sãowenič. Wyodrčbnienie na potrzeby polityki Unii Europejskiej Baãkanów Zachodnich nie zmienião powszechnego znaczenia tego pojčcia. Emancypacja baãkaęskich narodów trwajĈca od XIX wieku i angaİujĈca mocarstwa europejskie przyczyniãa sič do politycznej niestabilnoĤci regionu, wpãywajĈcej na sytuacjč caãego kontynentu. Rozpad Jugosãawii w latach 90. XX wieku dowiódã, İe Baãkany nadal pozostajĈ dalekie od stabilnoĤci, a konflikty narodowoĤciowe, religijne i polityczne oczekujĈ na rozstrzygničcie i mogĈ ponownie zdestabilizowaþ region. Proces integracji Baãkanów z resztĈ Europy poprzez zbliİenie i akcesjč do Sojuszu Póãnocnoatlantyckiego i Unii Europejskiej - po napotkaniu róİnorakich przeszkód - zatrzymaã sič w póã drogi. Tymczasem region pozostaje waİny w polityce Unii Europejskiej, zwãaszcza, gdy po akcesji Rumunii i Buãgarii – oparãa swe granice na wybrzeİu czarnomorskim. ģwiadczĈ o tym liczne projekty adresowane do paęstw regionu, lub ãĈczĈce je z resztĈ kontynentu. Unia Europejska zwičksza swoje zainteresowanie Morzem Czarnym, jego tranzytowym znaczeniem, jako drogi z Europy do Azji ģrodkowej, nawiĈzuje wspóãpracč z organizacjami regionalnymi zwiĈzanymi z Morzem Czarnym i Dunajem. Polityka Rosji wobec regionu pozostaje obecnie waİnym, ale maão przewidywalnym czynnikiem. Rezygnacja z budowy poãudniowej nitki gazociĈgu i zaangaİowanie na Ukrainie moİe zwiastowaþ osãabienie jej aktywnoĤci na Baãkanach, co stawia przed UniĈ EuropejskĈ nowe wyzwania. W najbliİszym czasie Polska stoi w obliczu koniecznoĤci odpowiedzi na kluczowe pytania dotyczĈce sektora energetycznego oraz sposobu realizacji polityki klimatycznej. SãaboĤþ klasy politycznej ergo brak zawartego konsensusu politycznego, który jest koniecznym elementem realizacji dãugoterminowej strategii powoduje, iİ prezentacja badaę prowadzonych w tym obszarze ma nie tylko walor naukowego poznania i zrozumienia rzeczywistoĤci, ale równieİ ma istotne znaczenie praktyczne. Punktem wyjĤcia do dyskusji sĈ nastčpujĈce zaãoİenia: - bezpieczeęstwo energetyczne powinno byþ postrzegane szeroko nie tylko poprzez pryzmat dostčpnoĤci surowców, dywersyfikacji dostaw, ale równieİ finansowej dostčpnoĤci, czy wpãywu zmiennoĤci cen na podstawowe wskaĮniki makroekonomiczne, (patrz szerzej: http://elipsa.pl/pl/p/Bezpieczenstwo-ekonomiczne-Krzysztof-MichalKsiezopolski/603) - polityka klimatyczna stanowi wyraz wzrastajĈcych zagroİeę dla bezpieczeęstwa w przyszãoĤci, - istnieje wiele wariantów pogodzenia bezpieczeęstwa energetycznego i polityki klimatycznej gwarantujĈcych bezpieczeęstwo ekonomiczne Polski. W trakcie panelu proponujč ogniskowaþ naszĈ dyskusjč na odpowiedziach na nastčpujĈce pytania: W jakim stopniu Unia Energetyczna wzmacnia bezpieczeęstwo energetyczne Polski ? Czy oparcie bezpieczeęstwa energetycznego na wčglu jest efektywnym sposobem dziaãania ? Czy jesteĤmy w stanie wzorem RFN, czy Wielkiej Brytanii osiĈgnĈþ konsensus polityczny w kwestii bezpieczeęstwa energetycznego ? Czy ich polityki mogĈ byþ inspiracjĈ ? 3 Dr hab. Bartãomiej Michalak Uniwersytet Mikoãaja Kopernika w Toruniu Czy polski system wyborczy wymaga reformy? Prof. dr hab. Maria Marczewska-Rytko Uniwersytet Marii Curie Skãodowskiej Czynnik religijny w polityce wewnĈtrzpaęstwowej i mičdzynarodowej na przeãomie drugiego i trzeciego tysiĈclecia Dr hab. Beata KosowskaGĈstoã Instytut Nauk Politycznych i Stosunków Mičdzynarodowych UJ Uniwersytet Mikoãaja Kopernika w Toruniu Sekcja Partie i systemy partyjne PTNP Demokracja wewnĈtrzpartyjna dr Maria Wincãawska Zachčcam do zapoznania sič ze stronĈ programu Bezpieczeęstwo Energetyczne i Polityka Klimatyczna http://bepk.oapuw.pl/ Tak jak po II Kongresie Politologicznym w Poznaniu http://elipsa.pl/pl/p/Bezpieczenstwoekonomiczne-w-perspektywie-politologicznej-wybrane-problemy-Krzysztof-M.Ksiezopolski%2C-Kamila-Proninska-red./702 planowana jest publikacja do której zaproszeni bčdĈ uczestnicy panelu. ZarzĈdzone na dzieę 16 listopada 2014 r. wybory od organów jednostek samorzĈdu terytorialnego w Polsce zakoęczyãy sič bezprecedensowym w skali III RP kryzysem wyborczym i radykalnym zaãamaniem zaufania spoãecznego do organów i procedur wyborczych w Polsce. Rozpoczčta nazajutrz po wyborach dyskusja na temat koniecznych zmian w polskim systemie wyborczym zarysowaãa szerokie spektrum problemowe. W toku debaty publicznej zgãoszono szereg postulatów: od zmian organizacyjnych w Krajowym Biurze Wyborczym i reformy Paęstwowej Komisji Wyborczej, poprzez wprowadzenie przezroczystych urn, do zmiany formuãy systemu wyborczego w wyborach do rad. Niestety znaczna czčĤþ propozycji, które pojawiãy sič w tym czasie w otoczeniu medialno-politycznym nie miaãa charakteru kompleksowego, nadmiernie skupiaãa sič na warstwie kodeksowej, a czčsto byãa po prostu nietrafiona czy wrčcz politycznie uwarunkowana. Tymczasem przygotowanie planu reform wymaga w pierwszej kolejnoĤci zidentyfikowania przyczyn zaistniaãej sytuacji oraz sformuãowania szczegóãowej analizy problemu. W ten sposób moİliwe stanie sič okreĤlenie nie tylko obszarów niezbčdnych zmian, ale równieİ zaproponowanie konkretnych rozwiĈzaę. Celem niniejszego panelu bčdzie próba sformuãowania spójnych i adekwatnych do zaistniaãego problemu pakietu niezbčdnych reform w polskim systemie wyborczym. Gãównym celem dyskusji w ramach panelu jest paradygmat sekularyzacji, teoretyczne i analityczne narzčdzie, za pomocĈ którego w ramach nauk humanistycznych i spoãecznych badane sĈ relacje mičdzy religiĈ i nowoczesnoĤciĈ, w tym mičdzy religiĈ i politykĈ. Przez ten pryzmat dokonuje sič ocen sytuacji w róİnych krčgach kulturowocywilizacyjnych. Jak sič wydaje, w zwiĈzku z nasileniem procesów globalizacyjnych na przeãomie drugiego i trzeciego tysiĈclecia mamy do czynienia zarówno z próbami kontestacji tego, co okreĤlamy jako sekularyzacja, jak i narastania nowych procesów i zjawisk, które nie powinny umknĈþ uwadze politologów. Namysã badawczy zostanie skierowany na te procesy (i ich interpretacje), które zawaİyãy na miejscu religii we wspóãczesnym Ĥwiecie i zwiĈzanych z nim dylematach. Dyskutowane bčdĈ mičdzy innymi takie zagadnienia jak: wyodrčbnianie sič i funkcjonowanie rozmaitych form religii publicznych oraz ich skutki spoãeczne i polityczne; róİnorodnoĤþ form wspóãczesnego fundamentalizmu religijnego; ideologia dİihadyzmu; czynnik religijny jako narzčdzie mobilizacji i legitymizacji w sferze polityki wewnĈtrzpaęstwowej i mičdzynarodowej; czynnik religijny w kontekĤcie bezpieczeęstwa wewnčtrznego i mičdzynarodowego; czynnik religijny jako stabilizator/zagroİenie dla systemów demokratycznych. Panel otwarty sekcji PTNP „Partie i systemy partyjne” W przeszãoĤci decyzje wewnčtrzne partii politycznych podejmowane byãy za zamkničtymi drzwiami („sekretny ogród polityki” M. Gallagher, M. Marsh). WspóãczeĤnie, za sprawĈ zmian w zakresie udziaãu poszczególnych struktur partyjnych w podejmowaniu decyzji, zwičkszyãa sič jawnoĤþ procesów zachodzĈcych wewnĈtrz partii. Demokracja przedstawicielska jest uzupeãniana, a nawet wypierana przez demokracjč bezpoĤredniĈ (prawybory, referenda wewnĈtrzpartyjne etc.). Wielu badaczy zwraca uwagč na 4 Dr Aleksandra MoroskaBonkiewicz DolnoĤlĈska Szkoãa Wyİsza Ekstremizm i populizm w paęstwie demokratycznym: przejawy, wyzwania, reakcje Dr Franciszek Czech Uniwersytet Jagielloęski Emocje w polityce zmniejszanie sič znaczenia organów przedstawicielskich oraz dziaãaczy Ĥredniego szczebla z jednej strony oraz umacnianie roli elit partyjnych i czãonków partii – z drugiej. Czãonkowie, a czasami teİ sympatycy partii wãĈczani sĈ w wybór lidera partii, tworzenie programu czy selekcjč kandydatów w wyborach do wãadz publicznych. Wzmacnianie tej pãaszczyzny aktywnoĤci partii (party on the ground) prowadzi na ogóã do dalszego wzrostu znaczenia elit partyjnych, poniewaİ rola zatomizowanych czãonków ogranicza sič najczčĤciej do legitymizowania decyzji podjčtych przez grupč polityków kierujĈcych partiĈ. WĤród zagadnieę, na których chcemy skupiþ uwagč znajdujĈ sič: – pozycja czãonków w strukturze partyjnej oraz ich udziaã w procesie decyzyjnym partii – rola struktur Ĥredniego szczebla oraz ich wpãyw na decyzje partii politycznych – charakter przywództwa partyjnego – pozycja frakcji parlamentarnej i parlamentarzystów w strukturze partii – funkcje wypeãniane przez organy przedstawicielskie szczebla centralnego (Kongresy, Rady) – relacje mičdzy strukturami róİnych szczebli partii politycznych – udziaã poszczególnych struktur partyjnych w procesie wyboru lidera, tworzeniu programu partii oraz selekcji kandydatów Czekamy na referaty oparte na badaniach empirycznych jak równieİ poruszajĈce zagadnienia teoretyczne zwiĈzane z powyİszĈ problematykĈ. Ekstremizm oraz populizm stanowiĈ w ostatnich dekadach niezmiennie element rzeczywistoĤci spoãeczno-politycznej wičkszoĤci demokracji liberalnych. Choþ sĈ to zjawiska powszechnie znane i dyskutowane to ich dokãadna identyfikacja oraz definiowanie stanowi wciĈİ wyzwanie dla naukowców. Jednym z celów panelu jest wičc analiza form i przejawów wspóãczesnego ekstremizmu politycznego i/lub populizmu, ze wskazaniem na specyfikč oraz cechy wspólne i róİne obu zjawisk. Równie fascynujĈce co niezbčdne jest ukazanie w jakim stopniu i w jakim aspekcie owe fenomeny stanowiĈ dziĤ wyzwanie dla paęstw demokratycznych. Celem jest takİe dyskusja na temat sposobów reagowania wobec zróİnicowanych form ekstremizmu politycznego i populizmu (dostčpnych i akceptowalnych instrumentów prawnych, politycznych i instytucjonalnych) w paęstwach demokratycznych. AmbicjĈ panelu jest przybliİenie odpowiedzi na pytanie jak demokracje liberalne mogĈ chroniþ sič wobec swoich oponentów nie podwaİajĈc jednoczeĤnie zasad i wartoĤci, na których wyrastajĈ. W ramach panelu mile widziane bčdĈ wystĈpienia dotyczĈce aspektów teoretycznych jak i badaę empirycznych (opartych na studium przypadku lub analizie porównawczej). WystĈpienia dotyczyþ mogĈ zarówno poszczególnych paęstw jak i pãaszczyzny ponadnarodowej. W ostatnim okresie myĤlenie o emocjach rozwinčão sič w dwóch kierunkach. Po pierwsze, za sprawĈ badaę neurologicznych (m.in. A. Damasio) zaczčto zupeãnie inaczej patrzeþ na istotč procesów emocjonalnych oraz na ich zwiĈzki z myĤleniem racjonalnym. Emocje przestaãy byþ postrzegane jako zaprzeczenie racjonalnoĤci. Po drugie, problematyka emocji coraz czčĤciej zaczčãa byþ przedmiotem studiów innych nauk spoãecznych niİ psychologia. Ten swoisty monopol najpierw (nie liczĈc takich wczesnych koncepcji jak psychologia tãumu) przeãamali socjologowie (A. Hochschild, J. Turner) oraz historycy (J. Bourke) i antropologowie. W naukach o polityce problematyka emocji wciĈİ pojawia sič 5 Dr hab. Tomasz Mãynarski Dr Marcin Tarnawski Uniwersytet Jagielloęski Uniwersytet Jagielloęski Energia i surowce energetyczne w debacie politycznej Dr Piotr Burgoęski Instytut Politologii Uniwersytetu Kardynaãa Stefana Wyszyęskiego w Warszawie Europeizacja polityk sektorowych w Polsce Dr Wojciech Opioãa Instytut Politologii Uniwersytetu Opolskiego Granice i pogranicza we wspóãczesnej politologii stosunkowo rzadko, w sposób niezbyt pogãčbiony i raczej na marginesie innych badaę. Niemniej jednak i w tym wypadku znaleĮþ moİna przejawy rosnĈcego zainteresowania omawianĈ kwestiĈ. Najlepszym na to dowodem jest ogromna kariera eseju Dominika Moisiego opublikowanego w Polsce pod tytuãem Geopolityka emocji. Jak kultury strachu, upokorzenia, nadziei przeobraİajĈ Ĥwiat (Warszawa 2011). Trudno sič dziwiþ, İe tak sič dzieje, jeİeli wziĈþ pod uwagč, iİ emocje sĈ nierozerwalnie zwiĈzane z wszelkimi aspektami polityki od wyborów i walki o wãadzč, przez jej sprawowanie i egzekwowanie, po upadek i zmianč reİimu. W zasadzie kaİde wydarzenie polityczne moİe zostaþ odczytane przez pryzmat emocji. W trakcie obrad grupy panelowej przewidziane jest miejsce zarówno dla referatów podejmujĈcych wĈtki teoretyczne dotyczĈce rozumienia i roli emocji w polityce, jak i na studia przypadków tych wydarzeę i procesów politycznych, w których emocje odgrywajĈ waİnĈ rolč oraz pozwalajĈ uchwyciþ jakiĤ istotny aspekt politycznej emocjonalnoĤci. Nie ulega wĈtpliwoĤci, İe wspóãczesna debata naukowa nad politykĈ nie moİe sič obejĤþ bez refleksji nad energiĈ, a w szczególnoĤci Įródãami jej pozyskiwania. Wszystkie sporne kwestie wspóãczesnego Ĥwiata poruszajĈ tematykč energii i surowców: polska polityka jest zaangaİowana w poprawč bezpieczeęstwa energetycznego, priorytetem UE stajĈ sič odnawialne Įródãa energii i gospodarka niskoemisyjna, pomimo sporów na tle Ukrainy, stosunki unijno-rosyjskie zdeterminowane sĈ przez kwestie surowców strategicznych (gazu ziemnego), front walki o przywództwo w Ĥwiatowej polityce przesunĈã sič na tanie surowce (gaz ãupkowy i ropa ãupkowa w Stanach Zjednoczonych), priorytetem dziaãaę Chin na arenie mičdzynarodowej jest dostčp do zasobów energetycznych (co szczególnie widaþ w Afryce), terytorium o które toczyþ sič bčdzie spór staje sič na naszych oczach Arktyka (wãaĤnie ze wzglčdu na zasoby energetyczne). WspóãczeĤnie energia i surowce strategiczne odgrywajĈ waİnĈ rolč w formuãowaniu koncepcji i strategii politycznych wielu paęstw. Surowce przeksztaãcajĈ relacje polityczne, determinujĈ moİliwoĤci gospodarczego rozwoju oraz zdolnoĤci projekcji politycznych celów, a ich niedobór stanowi Įródão sporów i konfliktów - regionalnych i mičdzynarodowych. Celem badawczym panelu jest pogãčbiona analiza wpãywu zapotrzebowania na energič na bezpieczeęstwo energetyczne paęstwa, ewolucja sytuacji na Ĥwiatowych rynkach surowców energetycznych oraz powiĈzaę politycznych i globalnych zaleİnoĤci surowcowych a takİe implikacji niedoboru Įródeã energii jako Įródãa kryzysu politycznego. Energia staje sič jednym ze strategicznych czynników ksztaãtujĈcych Ĥwiatowy system polityczny i gospodarczy. Celem wystĈpieę bčdzie opisanie i wyjaĤnienie europeizacji róİnych polityk sektorowych w Polsce, a w szczególnoĤci odpowiedĮ na pytanie, jakie zmiany nastĈpiãy w zakresie treĤciowym tych polityk, jak sĈ one gãčbokie, czy sičgajĈ wartoĤci i zasad, jakie nastĈpiãy zmiany instytucjonalne przy okazji europeizacji polityk sektorowych, jaka byãa rola poszczególnych aktorów, jakie moİna wskazaþ mechanizmy europeizacji, jakie bariery ona napotyka. WystĈpienia mogĈ dotyczyþ równieİ kwestii metodologicznych, jak np. deficytów teorii europeizacji jako narzčdzia do badania zmian polityk krajowych w warunkach integracji europejskiej czy teİ moİliwoĤci powiĈzania europeizacji z innymi podejĤciami badawczymi (np. analizĈ dyskursu). Wymienione w tytule kategorie od co najmniej kilkunastu lat sĈ istotnym problemem badawczym politologii, w szczególnoĤci badaę nad integracjĈ politycznĈ i gospodarczĈ, 6 Dr hab. Agnieszka Kasięska-Metryka, prof. UJK Instytut Nauk Politycznych UJK w Kielcach Grupa czy jednostka? Personalizacja wãadzy w czasach kryzysu Dr hab. Roman Kochnowski, prof. UP Prof. dr hab. Agnieszka Rothert Uniwersytet Pedagogiczny Historia myĤli politycznej Uniwersytet Warszawski Innowacje dla demokracji Dr Sebastian Kubas Uniwersytet ģlĈski w Katowicach Jednostki pomocnicze w polskich gminach funkcjonowaniem euroregionów, transgranicznoĤciĈ, politykĈ lokalnĈ i regionalnĈ na obszarach przygranicznych i transgranicznych, publicznĈ dyplomacjĈ miast i regionów podzielonych granicĈ, specyfikĈ spoãeczeęstwa obywatelskiego w regionach pogranicza. W ramach tak zarysowanego problemu proponujemy panelistom nastčpujĈce zagadnienia: - Historia badaę nad granicami i pograniczami w Polsce i na Ĥwiecie, - Wspóãczesne teorie dotyczĈce granic i pograniczy, - Pogranicze jako interdycyplinarna kategoria badawcza, - Pogranicza z perspektywy nie-europejskiej, - Europa ģrodkowa w paradygmacie pogranicza, - Polityczne aspekty funkcjonowania miast podzielonych granicĈ paęstwowĈ, - Funkcjonowanie spoãecznoĤci pogranicza w reİimach demokratycznych i autorytarnych, - Polityka transgraniczna i regionalna UE, - Problemy pamičci zbiorowej i toİsamoĤci mieszkaęców regionów przygranicznych, - ZarzĈdzanie granicami, polityki migracyjne i integracyjne w wybranych regionach Ĥwiata (np. USA-Meksyk, granice zewnčtrzne UE), - Ruchy separatystyczne i mniejszoĤci etniczne we wspóãczesnej Europie. Problem przeobraİeę wewnĈtrz mechanizmów sprawowania wãadzy we wspóãczesnej Europie, ze szczególnym uwzglčdnieniem paęstw pogrĈİonych w kryzysie. Pytania badawcze dotyczĈ: a) personalizacji/depersonalizacji wãadzy politycznej b) uwarunkowaę wspóãczesnego populizmu c) ideologicznych poszukiwaę partii politycznych d) jakoĤci governance. Problematyka historii polskiej i powszechnej myĤli politycznej Proponujč wystĈpienie wãasne nt.:"Niemcy w myĤli politycznej II RP. Podstawowe problemy badawcze" Innowacyjne projekty poprawiajĈce jakoĤþ i İywotnoĤþ systemu demokratycznego. InnowacyjnoĤþ jako czynnik uelastyczniania, odpornoĤci i inkluzywnoĤci systemu politycznego. Innowacyjne formy uczestnictwa i angaİowania politycznego. Kreowanie Inteligentnych SpoãecznoĤci, demokracja jako gra i/lub zabawa. Panel poĤwičcony jednostkom pomocniczym zamierza kontynuowaþ debatč nad stanem teoretycznym, prawnym i praktycznym wiĈİĈcym sič z funkcjonowaniem maãych form udziaãu obywateli w İyciu publicznym na poziomie lokalnym, która ma miejsce w Ĥrodowisku politologicznym. MoİliwoĤþ tworzenia i rozwijania dziaãalnoĤci przez jednostki pomocnicze zagwarantowano juİ na poczĈtku przemian ustrojowych dwadzieĤcia pičþ lat temu. Stopniowa recepcja i ewolucja przepisów prawnych powoduje, İe na poziomie samorzĈdowej gminy i miasta na prawach powiatu jednostka pomocnicza cieszy sič coraz wičkszĈ popularnoĤciĈ. Umoİliwia ona partycypacjč obywateli w ksztaãtowaniu sfery publicznej w najbliİszym dla nich otoczeniu. To wãaĤnie w jednostkach pomocniczych demokracja bezpoĤrednia moİe przybieraþ peãny ksztaãt. Czy jednak obywatele chčtnie uczestniczĈ w tej formie dziaãalnoĤci? Na jakich pãaszczyznach jednostki pomocnicze majĈ moİliwoĤþ funkcjonowania? Na te oraz wiele innych pytaę bčdziemy staraþ sič odpowiedzieþ w trakcie trwania panelu. Celem debaty panelowej ma byþ prezentacja wyników badaę nad stanem normatywnym i praktycznym istnienia jednostek pomocniczych w samorzĈdowej Polsce. 7 Dr hab. Piotr Paweãczyk, prof. UAM Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu Kampanie spoãeczne jako forma socjotechniki Dr Olgierd Annusewicz Uniwersytet Warszawski Komunikowanie polityczne poprzez media spoãecznoĤciowe. Politycy w Internecie. Dr Mirella KorzeniewskaWiszniewska Instytut Nauk Politycznych i Stosunków Mičdzynarodowych UJ Koncepcje paęstwa multietnicznego na Baãkanach Problematyka panelu ma przybliİyþ obszar realizacji kampanii spoãecznych pojmowanych jako sfera dziaãaę socjotechnicznych, ukierunkowanych na rozwiĈzywanie istotnych problemów spoãecznych. Aspekt marketingowy dziaãaę prospoãecznych wskazuje, İe mamy do czynienia z pewnĈ formĈ wpãywu spoãecznego, jak to okreĤlono w jednym z opracowaę poĤwičconych omawianej problematyce, „szlachetnĈ propagandĈ dobroci”. Propaganda jest jednak z natury rzeczy rozpowszechnianiem pewnej wizji rzeczywistoĤci, która zdeterminowana jest konkretnym systemem wartoĤci, norm i doĤwiadczeniami, które charakteryzujĈ „jak byþ powinno”, a wičc ku jakiemu porzĈdkowi spoãecznemu powinniĤmy zmierzaþ. Pomimo tego, İe ksztaãtowanie postaw prospoãecznych wydaje sič najszlachetniejszĈ formĈ socjotechniki, to jednak nie moİna zapominaþ, iİ nadal mamy do czynienia z dziaãaniami o charakterze subiektywnym, zdeterminowanymi aksjologicznie, a nawet ideologicznie, a zatem z natury rzeczy wywoãujĈcymi kontrowersje. Celem panelu jest zgromadzenie wyników badaę dotyczĈcych procesów komunikacji politycznej, które odbywajĈ sič w ramach mediów spoãecznoĤciowych. Zainteresowanie budziþ mogĈ takie kwestie jak: czy moİna mówiþ o istnieniu strategii wykorzystania mediów spoãecznoĤciowych w komunikacji politycznej, jak wyglĈdajĈ ew. róİnice pomičdzy komunikacjĈ o okresie bezpoĤrednio poprzedzajĈcym wybory a jak w okresie mičdzywyborczym, jakie narzčdzia w ramach poszczególnych mediów spoãecznoĤciowych sĈ wykorzystywane, jaki jest autoprezentacyjny efekt obecnoĤci polityków w mediach spoãecznoĤciowych, jakie sĈ najlepsze praktyki i doĤwiadczenia w prowadzeniu komunikacji politycznej w mediach spoãecznoĤciowych. Przedmiotem badaę mogĈ byþ zarówno doĤwiadczenia polityków polskich, jak i zagranicznych Póãwysep Baãkaęski jest obszarem, na którym od wieków İyli przedstawiciele róİnych narodowoĤci, grup etnicznych i religii. Aİ do XX w. czčĤþ obszarów Baãkanów wchodziãa w skãad wičkszych i wielonarodowych mocarstw, a nastčpnie krajów rzĈdzonych przez reİim komunistyczny, w którym nie dopuszczano do powstawania problemów mniejszoĤciowych. Po upadku bloku bipolarnego oraz po rozpadzie takich krajów multietnicznych jak ZSRR, Czechosãowacja czy Jugosãawia doszão do prób utworzenia paęstw narodowych, co w przypadku regionu baãkaęskiego spotkaão sič z negatywnymi skutkami. Doprowadziãy one do rozwiničcia ideologii narodowych, a takİe konfliktów zbrojnych w ostatniej dekadzie XX w. i na poczĈtku XXI w. W tym regionie proces ksztaãtowania nowych granic paęstwowych trwaã dwie dekady, a niewykluczone, İe nie zostaã jeszcze zakoęczony. U progu XXI w. Europa jest zmuszona do przewartoĤciowania dotychczasowej koncepcji paęstw wieloetnicznych, przed którymi stančãy nowe wyzwania, co dotyczy równieİ regionu baãkaęskiego. Jego specyfika polega na tym, İe ten obszar tradycyjnie multietniczny usiãuje obecnie pogodziþ wysokie standardy europejskie dotyczĈce ochrony praw czãowieka i koniecznoĤþ ksztaãtowania nowej polityki wewnĈtrzpaęstwowej w warunkach pokomunistycznych, a w czčĤci regionu – po konfliktowych. Panel ten poĤwičcony jest zagadnieniu koncepcji paęstw wieloetnicznych - analizie zarówno dotychczas realizowanych, jak i nowych, które mogãyby doprowadziþ do poİĈdanej stabilizacji i zadowalajĈcych rozwiĈzaę na pãaszczyĮnie politycznej, a szczególnie spoãecznej. 8 Prof. dr hab. Bogumiã Grott Akademia HumanistycznoEkonomiczna Kresy Wschodnie w myĤli politycznej polskiej i obcej Dr Anna Sroka Uniwersytet Warszawski Kryzys gospodarczy a jakoĤþ demokracji w Europie Prof. dr hab. Marek PietraĤ Wydziaã Politologii Uniwersytet Marii Curie Skãodowskiej Kultura strategiczna paęstw Dr hab. Robert Geisler, prof UO Uniwersytet Opolski Lokalne governance PoglĈdy polityczne zawarte w programach partii politycznych, myĤli polityków oraz dziaãania poszczególnych paęstw dotyczĈce ziem okreĤlanych tradycyjnie w Polsce, jako Kresy Wschodnie. W czasach bonanzy gospodarczej legitymizacja rzĈdu, parlamentu czy administracji zaleİy przede wszystkim od zdolnoĤci do promowania wzrostu gospodarczego i ogólnego dobrobytu, jak równieİ od oferowania usãug o wysokim poziomie dla obywateli. W czasach kryzysu gospodarczego i finansowego, niezadowolenie z rezultatów dziaãaę wãadzy oraz wzrost braku satysfakcji wĤród obywateli ãĈczyþ sič moİe z odebraniem rzĈdom legitymacji za brak rezultatów. Czasy kryzysu mogĈ za tym nieĤþ ze sobĈ propozycje sanacji demokracji, jak i reform instytucjonalnych. Niniejszy panel dotyczyþ bčdzie z jednej strony nowych rozwiĈzaę instytucjonalnych i propozycji reform, które powstaãy na kanwie kryzysu gospodarczego zapoczĈtkowanego w 2008 roku, tak w paęstwach europejskich, jaki i w samej Unii Europejskiej. Z drugiej strony analizowane bčdĈ róİnego rodzaju nowe formy protestu, które pojawiãy sič w paęstwach europejskich i ich wpãyw na europejski krajobraz polityczny. Kultura strategiczna - upraszczajĈc - jest historycznie uksztaãtowanym sposobem myĤlenia paęstwa o Ĥrodowisku mičdzynarodowych i "stylem" podejmowania dziaãaę. Celem panelu jest ãĈczenie wiedzy ogólnej na temat kultury strategicznej paęstw z analizĈ wybranych przypadków. Governance to synteza wszystkich procesów zarzĈdzania i rzĈdzenia podejmowanych przez wãadze, rynki i sieci. Odnosi sič do procesów interakcji i podejmowania decyzji pomičdzy róİnego rodzaju aktorami zaangaİowanych w rozwiĈzywanie wspólnych problemów. W grupie panelowej kluczowym zagadnieniem staje sič diagnoza governance na poziomie lokalnym w Polsce realizowane przez wãadze lokalne, lokalnych aktorów jak organizacje pozarzĈdowe i biznesowe, akcje spoãeczne i lokalne ruchy spoãeczne. Przyjmuje sič zaãoİenie, İe spoãecznoĤci lokalne sĈ rzĈdzone przez samoorganizujĈce sič sieci aktorów spoãecznych – indywidualnych i zbiorowych. InteresujĈce jest jak róİnego rodzaju interesariusze oddziaãujĈ na kreowanie i realizacjč polityki lokalnej jednoczeĤnie sami tč politykč kreujĈc. Waİne jest zdiagnozowanie zasad, norm i dziaãaę tworzonych, podtrzymywanych i regulowanych w spoãecznoĤciach lokalnych. Istotne staje sič równieİ zdiagnozowanie logiki dziaãania poszczególnych aktorów spoãecznych kreujĈcych sieci w spoãecznoĤciach lokalnych w kontekĤcie na przykãad inwestycji w gminie, wyzwaę stojĈcych przed spoãecznoĤciami lokalnymi, opracowywania nowych programów czy szeroko rozumianych zmian modernizacyjnych. Podczas prezentacji referatów proponuje sič poruszanie nastčpujĈcych zagadnieę procesów lokalnego governance: - kreowanie sieci wspóãpracy pomičdzy róİnymi aktorami w spoãecznoĤciach lokalnych; - inicjatywy partycypacyjne w zbiorowoĤci i kreowanie przez nie polityki lokalnej; - logika dziaãania zbiorowego z udziaãem róİnych aktorów; - normy spoãeczne regulujĈce logikĈ dziaãania aktorów; - struktura spoãeczna aktorów podczas podejmowania decyzji w spoãecznoĤciach lokalnych. Proponuje sič, by analizowane zjawiska umiejscowione zostaãy w szerokim kontekĤcie wspóãczesnej teorii spoãecznej, na przykãad w perspektywie funkcjonalnej lub konfliktowej, (neo)instytucjonalnĈ lub (post)strukturalistycznej 9 Dr Grzegorz Gil Uniwersytet Marii CurieSkãodowskiej Mičdzynarodowe budowanie paęstwa po 1990 r. - teoria i praktyka 3URIGUKDE$QGU]HM 6DNVRQ 'UKDE7HUHVD $VWUDPRZLF]/H\N Dr Elİbieta Szyszlak Uniwersytet Adama Mickiewicza w Poznaniu Uniwersytet WarmięskoMazurski MniejszoĤci narodowe i etniczne w Polsce i Europie. Aspekty polityczne i spoãeczne. Uniwersytet Wrocãawski MniejszoĤþ romska w politykach publicznych i w systemach bezpieczeęstwa paęstw Europy ģrodkowej Dr âukasz Zamčcki Uniwersytet Warszawski Model rozwoju politycznego ChRL dr hab. Mateusz Nieþ prof. AI Akademia Ignatianum w Krakowie Oblicza populizmu W ciĈgu ostatniego þwierþwiecza problem paęstw (trwale) dysfunkcjonalych (ok. 40) zaczĈã byþ traktowany w kategoriach zagroİenia bezpieczeęstwa mičdzynarodowego, ulegajĈc sekurytyzacji. W odpowiedzi na to zjawisko w latach 90. w ONZ doszão do rekonceptualizacji operacji pokojowych w kierunku budowania pokoju, który wymaga takİe budowania paęstwa w sensie instytucjonalizacji "dobrych praktyk". Caãy XX w. zna co najmniej 40 przykãadów operacji zbrojnego budowania paęstwa, poczynajĈc od powojennej odbudowy Japonii i Niemiec. Niewiele z prób podejmowanych po 1990 r. moİna jednak uznaþ za caãoĤciowy sukces pomocodawców. Celem panelu jest analiza wspóãczesnych Įródeã i form takiego interwencjonizmu w dobrej wierze pod kĈtem koncepcyjnym (mičdzynarodowe budowanie paęstwa?) oraz funkcjonalnym (Įródãa prawomocnoĤci, reİim uİycia siãy, skutecznoĤþ budowania paęstwa, studia przypadków). Samo tytuãowe zjawisko jawi sič jako skomplikowane niczym osobowoĤþ Dr Jekylla i Mr Hyde'a - tyleİ liberalne i pokojowe, co realistyczne i siãowe. Podstawowy problem badawczy zawiera sič w pytaniu o to jakie sĈ najwaİniejsze aspekty polityczne i spoãeczne zwiĈzane z funkcjonowaniem mniejszoĤci narodowych i etnicznych w Polsce i Europie. ZgãaszajĈcy panel oczekujĈ, İe wezmĈ w nim udziaã badacze z Polski i innych krajów europejskich. Prezentacja wyników badaę jest otwarta dla wszystkich, których prace badawcze skoncentrowane sĈ na tematyce panelu Romowie sĈ uwaİani za najwičkszĈ mniejszoĤþ etnicznĈ Europy ģrodkowej. SĈ obecni w kaİdym z paęstw regionu i w kaİdym równieİ stanowiĈ wyzwanie dla rzĈdzĈcych. Z jednej strony sĈ grupĈ sãabo zasymilowanĈ ze spoãeczeęstwem wičkszoĤciowym, co implikuje szereg problemów zwiĈzanych z ich edukacjĈ, ochronĈ zdrowia, mieszkalnictwem czy zatrudnieniem. Z drugiej strony programy pomocowe na ich rzecz, bčdĈce przejawem dyskryminacji pozytywnej, spotykajĈ sič z kontestacjĈ - niekiedy doĤþ silnĈ - przynajmniej czčĤci spoãeczeęstwa wičkszoĤciowego, zazwyczaj o orientacji narodowej. Celem panelu jest przyjrzenie sič obecnoĤci problematyki mniejszoĤci romskiej w politykach publicznych oraz sferze bezpieczeęstwa wybranych paęstw Europy ģrodkowej. W trakcie panelu podjčta zostanie dyskusja dotyczĈca Ĥcieİki rozwoju politycznego ChRL. Liczymy, İe róİne doĤwiadczenia badawcze uczestników oraz spojrzenia przez pryzmat kilku perspektyw teoretycznych i obszarów badawczych pozwolĈ nam na odpowiedĮ na pytanie czy ChRL Ĥwiadomie realizuje i dĈİy do osiĈgničcia okreĤlonego modelu systemu politycznego. Jeİeli tak jest, to czy ChRL realizuje znany czy odmienny od dotychczas rozpoznawanych modeli rozwoju politycznego. Podjčta zostanie próba odpowiedzi m.in. na pytanie który ze znanych modeli ma najwičkszĈ wartoĤþ eksplanacyjnĈ - model azjatycki (wschodnioazjatycki), chięski, konsens pekięski, merytokracja, demokracja nieliberalna, reİim hybrydowy, konsultatywne rzĈdy prawa, neoautorytaryzm? Problem badawczy i zagadnienia tematyczne: próba okreĤlenia podstawowej aksjologii ruchów (i partii) populistycznych: prawicowych i lewicowych; zdefiniowanie tradycji populistycznej; populizm jako strategia sukcesu wyborczego; medialne oblicza populizmu 10 Dr hab. Robert Kãosowicz, prof. UJ Instytut Nauk Politycznych i Stosunków Mičdzynarodowych UJ Odsãony Afryki Dr Sergiusz Bober Akademia Ignatianum w Krakowie Odsãony europejskiego nacjonalizmu w XXI wieku. Dr hab. Joanna Sadowska, prof. UwB Uniwersytet w Biaãymstoku Pamičþ II wojny Ĥwiatowej a wspóãczesna polityka mičdzynarodowa Afryka i jej wpãyw na sytuacjč politycznĈ regionu i Ĥwiata. Planowany panel bčdzie miaã dwie czčĤci o odmiennie zdefiniowanych problemach badawczych. WiodĈcym problemem badawczym pierwszej czčĤci bčdzie obecna kondycja polityczno-spoãeczna paęstw Afryki wraz z jej uwarunkowaniami historycznymi, ekonomicznymi, politycznymi, kulturowymi. Problemem badawczym drugiej czčĤci panelu jest wpãyw, jaki wywierajĈ paęstwa Afryki na sytuacjč politycznĈ regionu i Ĥwiata. Problem badawczy: Celem panelu powinna byþ refleksja nad wspóãczesnym europejskim nacjonalizmem (nacjonalizmami?), rozumianym nie tylko jako ideologia (ideologie?), czy odwoãujĈcy sič do niej ruch polityczny (ruchy polityczne?), ale takİe jako czynnik ksztaãtujĈcy bieİĈcĈ politykč. Zagadnienia poruszane w panelu: Powyİszy-szeroko zarysowany-problem badawczy, umoİliwiþ powinien podjčcie przez uczestników próby udzielenia odpowiedzi na takie pytania jak: 1. Czy zasadne jest mówienie o nacjonalizmie czy teİ o wielu nacjonalizmach? 2. Czy nacjonalizm jest czynnikiem oddziaãujĈcym (jeĤli tak, to w jaki sposób) na stosunki mičdzynarodowe w Europie XXI w.? 3. Jak obecnie definiowany jest nacjonalizm? Czy pojawiajĈ sič (jeĤli tak to jakie) nowe elementy w próbach jego ujčcia? 4. Jakie zwiĈzki ãĈczĈ obecnie nacjonalizm z pojčciami racji stanu oraz interesu narodowego? 5. Jakie relacje ãĈczĈ obecnie pojčcia nacjonalizmu i patriotyzmu? 6. W jaki sposób nacjonalizm oddziaãuje obecnie na ksztaãtowanie sič toİsamoĤci narodowych? 7. Jaki jest stosunek nacjonalizmu do zjawisk ponadnarodowych, takich jak integracja europejska, czy globalizacja? 8. Jak wspóãczesne europejskie nacjonalizmy odnoszĈ sič (afirmacja, krytyka etc.) do historycznego oraz intelektualnego dziedzictwa nacjonalizmu? 9. W jaki sposób nacjonalizm przejawia sič w polityce wewnčtrznej paęstw europejskich, na poziomach centralnym, regionalnym i lokalnym? 10. Jakie treĤci oraz formy organizacyjne sĈ charakterystyczne dla wspóãczesnych europejskich nacjonalizmów? 11. Czy i w jaki sposób poszczególne warianty nacjonalizmu oddziaãujĈ na siebie intelektualnie bĈdĮ organizacyjnie? 12. Jakie zwiĈzki ãĈczĈ obecnie nacjonalizm z szeroko rozumianĈ kulturĈ (literatura, sztuki plastyczne, muzyka etc.)? 13. Jakie zwiĈzki ãĈczĈ nacjonalizm z tradycyjnymi oraz nowymi mediami, jako noĤnikami tak treĤci nacjonalistycznych, jak i wobec nacjonalizmu krytycznych? Gãównym problemem badawczym bčdzie kwestia wykorzystania pamičci II wojny Ĥwiatowej do realizacji bieİĈcych celów politycznych, szczególnie w paęstwach Europy ģrodkowej i Wschodniej. Wydaje sič, İe zjawisko to, zauwaİalne od 70 lat zarówno w relacjach mičdzypaęstwowych, jak i sporach wewnčtrznych, ostatnio przybraão na sile. Pretekstem sĈ obchodzone rocznice, ale realnĈ przyczynĈ przede wszystkim przywoãujĈce historyczne skojarzenia napičcia w Europie Wschodniej. W dyskusji mogĈ byþ poruszone m.in. nastčpujĈce zagadnienia: 1. Stan pamičci zbiorowej i ĤwiadomoĤci historycznej spoãeczeęstw dotyczĈcej II wojny Ĥwiatowej. 11 Prof. dr hab. Ewa BujwidKurek Uniwersytet Jagielloęski Paęstwa baãkaęskie w paradygmatach wspóãczesnej politologii Dr Iwetta Andruszkiewicz Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu Instytut Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego Partycypacja kobiet w polityce PodejĤcie interpretacyjne w naukach politycznych mičdzy badaniami nad myĤlĈ politycznĈ a antropologiĈ polityki Prof. dr hab. Stanisãaw Filipowicz 2. Szczególna rola pamičci II wojny Ĥwiatowej w paęstwach postradzieckich. 3. „Transgraniczna polityka historyczna”. 4. Wojenna przeszãoĤþ a wspóãczesne stosunki mičdzy dawnymi aliantami i wrogami. 5. „Drugowojenna” frazeologia w bieİĈcej walce politycznej. 6. Wspóãczesne miejsca pamičci II wojny Ĥwiatowej i spory z nimi zwiĈzane. 7. Napičcia polityczne wokóã uroczystoĤci rocznicowych. 8. Spór dotyczĈcy postaw wobec Holokaustu, próby rozliczenia. 9. Wspóãczesne organizacje i ruchy spoãeczne odwoãujĈce sič do doĤwiadczeę nazizmu i II wojny Ĥwiatowej. Za naczelny cel badawczy przyjčto omówienie paęstw baãkaęskich w kontekĤcie wspóãczesnych teoretycznych modeli politologicznych. Przykãadowo jednym z tematów bčdzie relatywizm suwerennoĤci paęstwa na przykãadzie Kosowa. Innym polityka zagraniczna Polski wobec paęstw pojugosãowiaęskich. Analiza konstruktywistyczna. Ciekawe wydaje sič teİ spojrzenie na ustroje paęstw baãkaęskich przez pryzmat modelu demokracji w ujčciu Roberta Dahla czy Giovanniego Sartoriego, którzy uwaİajĈ m.in., İe wspóãczesna debata o demokracji cechuje sič rosnĈcymi napičciami mičdzy wartoĤciami (tym co byþ powinno) a faktami (tym co jest). Paęstwa baãkaęskie ciekawie sič prezentujĈ w pryzmacie koncepcji: Ralpha Dahrendorfa, Jeana L. Cohena, Hannah Arendt czy teİ Paolo Mancini Problematyka partycypacji kobiet w İyciu publicznym oraz uzyskiwania przez kobiety praw wyborczych w systemach politycznych wybranych paęstw Koncepcje wiedzy (poznania) zwiĈzane z rozwojem nauki o polityce wyrastajĈ – najogólniej rzecz ujmujĈc – z tradycji OĤwiecenia. ZwiĈzane sĈ – na co wskazuje juİ samo okreĤlenie – z ideaãem poznania naukowego. Czym jest wszakİe nauka? DziĤ pytanie to staje sič coraz bardziej waİne, absorbujĈce, i coraz bardziej kãopotliwe. Nie mamy juİ İadnej pewnoĤci w kwestii „naukowych metod” poznania. W jakiej mierze dotyczy to politologii? Musimy – jak sič wydaje – zaczĈþ od tradycyjnego Kantowskiego pytania o warunki moİliwoĤci poznania. Jakie sĈ wičc warunki moİliwoĤci tworzenia „naukowej” wiedzy o polityce? Nie moİna ich dziĤ oczywiĤcie okreĤliþ w sposób normatywny i kategoryczny, odwoãujĈc sič do ideaãów tradycyjnie rozumianej epistemologii. Moİna, i trzeba, natomiast uczyniþ caãe zagadnienie przedmiotem refleksji, przedmiotem i n t e r p r e t a c j i, próbujĈc ujĈþ caãy problem w kategoriach r o z u m i e n i a. Niniejszy panel poĤwičcony jest podejĤciu interpretacyjnemu w politologii. PoczĈtkowo byão ono stosowane w badaniach z zakresu historii myĤli politycznej. Z czasem podejĤcie interpretacyjne zostaão wzbogacone za sprawĈ hermeneutyki, fenomenologii, a takİe analizy dyskursu. Uwaİamy, İe tradycyjne studia nad myĤlĈ politycznĈ powinny zostaþ przeksztaãcone w szersze podejĤcie badawcze, wychodzĈce poza egzegezč dzieã „klasyków myĤli politycznej” i stawiajĈce sobie za cel interpretacjč zjawisk politycznych na wszystkich poziomach İycia spoãecznego. JesteĤmy przekonani, İe w tym celu niezbčdne jest Ĥmiaãe korzystanie przez politologič z kategorii analitycznych i metod badawczych wspóãczesnej antropologii. Panel ma charakter otwarty. Do uczestnictwa zapraszamy osoby zainteresowane: • podejĤciem interpretacyjnym w politologii; • badaniami naukowymi na pograniczu nauki o polityce i antropologii; • zastosowaniem metod jakoĤciowych w naukach politycznych (m. in. obserwacja uczestniczĈca, metoda biograficzna, inne) 12 Prof. dr hab. Bohdan Szklarski Dr Maciej Potz Dr hab. Kazimierz Dziubka, prof. UWr OĤrodek Studiów Amerykaęskich Uniwersytet Warszawski Katedra Systemów Politycznych WSMiP Uniwersytetu âódzkiego 3odsumowanie przywództwa Baracka Obamy Instytut Politologii Uniwersytet Wrocãawski PolitycznoĤþ i polityka z perspektywy kognitywistycznej Dr Marek Tyraãa Dr hab. Przemysãaw įukiewicz Politologia religii - stan i program badaę Polityka i politycznoĤþ w erze "postdemokracji" Uniwersytet Wrocãawski Polityka transportowa w perspektywie polityk publicznych. DoĤwiadczenia polskie i europejskie Zagadnienia objčte panelem: przywództwo polityczne; rola USA w Ĥwiecie; polityka amerykaęska, bezpieczeęstwo mičdzynarodowe, media i komunikacja polityczna, legitymizacja wãadzy, zmiana polityczna, system prezydencki Celem panelu jest rozwaİenie statusu politologii religii jako wyãaniajĈcej sič subdyscypliny politologii. Chodzi w szczególnoĤci o zdanie sprawy z jej obecnego stanu i sformuãowanie programu badawczego - przedmiotu i kluczowych zagadnieę - który nadaãby badaniu relacji mičdzy sferami religii i polityki ĤciĤle politologiczny (a nie prawniczy, religioznawczy czy teologiczny) charakter. Referaty mogĈ zarówno poruszaþ kwestie teoretycznoprogramowe, jak i prezentowaþ analizy zagadnieę szczegóãowych z tej dziedziny. 1. mózgowe podstawy zdolnoĤci poznawania Ĥwiata politycznego 2. mapowanie Ĥwiata İycia i jego implikacje na wyobraİenia "tego, co polityczne" 3. myĤlenie polityczne i myĤlenie o polityce 4. rozmyta natura subiektywnych pojčþ politycznych 5. multikonceptua Niniejszy panel ma charakter interdyscyplinarny którego problematyka badawcza mieĤciþ sič bčdzie w zakresie socjologii, filozofii, politologii, ekonomii, historii najnowszej. Celem tematycznym proponowanego panelu bčdĈ: kwestie dotyczĈce problemow wãadzy i rzĈdzenia w erze globalizacji. Gãówny problem badawczy dotyczyã bčdzie tego jaka jest wspóãczesna rola polityki w okresie tzw."pãynnej nowoczesnoĤci"? oraz czym jest obecnie "politycznoĤþ" i jaki ma wpãyw na funkcjonowanie demokracji w XXI w.? jakie sĈ jej cele zadania i funkcje. Ponadto problemy badawcze panelu koncentrowaþ sič bčdĈ w zakresie funkcjonowania koalicji i partii politycznych, rywalizacji wyborczej. Szerokie interdyscyplinarne ujčcie problematyki badawczej powinno byþ w stanie przyciĈgnĈþ szerokie grono badaczy. Proponowana tematyka badawcza stanowi ciekawe Įródão analiz, bčdĈc najaktualniejszĈ diagnozĈ funkcjonowania polityki i demokracji we wspóãczesnym Ĥwiecie. Ukazanie sič na rynku wydawniczym monografii naukowej P. Stophera i J. Stanleya pt. "Introduction to Transport Policy. A public policy view" (tãum. „Wprowadzenie do polityki transportowej. Perspektywa polityki publicznej”, wyd. Edward Elgar, CheltenhamNorthampton 2014), dowodzi, İe wciĈİ istnieje zapotrzebowanie na wymianč naukowych poglĈdów oraz wyników badaę dotyczĈcych tytuãowej problematyki. W polskiej debacie politologicznej zapotrzebowanie to jest tym wičksze, İe kwestie polityki transportowej – pomimo postčpujĈcej autonomizacji dziedziny nauk o polityce publicznej – wãaĤciwie nie sĈ podnoszone. Dziwiþ to moİe tym bardziej, İe stanowiĈ one nie tylko przestrzeę politycznych sporów o wybór okreĤlonych rozwiĈzaę instytucjonalnych (swoista „gra interesów”), ale sĈ takİe przedmiotem dyskursu publicznego z uwagi na istotne funkcje, jakie transport peãni w codziennym İyciu obywateli oraz w wielu gaãčziach gospodarki. Niniejszym panelem chcielibyĤmy zatem rozpoczĈþ dyskusjč o polityce transportowej jako integralnej czčĤci szeroko rozumianych polityk publicznych. Zachčcamy do zgãoszeę referatów dotyczĈcych kierunków rozwoju poszczególnych sektorów transportu (w tym zwãaszcza transportu kosmicznego i lotniczego oraz transportu kolejowego), a takİe poruszajĈcych problematykč oddziaãywania transportu na jakoĤþ İycia obywateli (kwestie ochrony Ĥrodowiska, zrównowaİonego rozwoju oraz ekskluzji/inkluzji spoãecznej). 13 Dr Zbigniew Klimaszewski PTNP Oddziaã w Biaãymstoku Poãoİenie mniejszoĤci polskiej na obszarze postradzieckim. Dr hab. Anna PaczeĤniak Uniwersytet Wrocãawski Poraİka wyborcza jako katalizator zmian w partii politycznej Dr âukasz Dominiak Wydziaã Politologii i Studiów Mičdzynarodowych UMK w Toruniu Problem ãadu paęstwowego w ujčciu filozoficznopolitycznym Problem badawczy dotyczy trzech podstawowych zagadnieę skupionych wokóã mniejszoĤci polskiej na wschodzie. 1. Poãoİenia i warunków İycia tej mniejszoĤci w wymiarze politycznym, spoãecznym, kulturowym i ekonomicznym; 2. Polityki Polski wobec mniejszoĤci polskiej na Wschodzie; 3. Polityki i dziaãaę wãadz paęstwowych i lokalnych na obszarach których zamieszkuje mniejszoĤþ polska. Omówienie w/w zagadnieę jest zasadne za wzglčdu na istniejĈce niedoskonaãoĤci i luki w polskiej polityce wobec mniejszoĤci polskiej po roku 1989, jak równieİ wobec trwajĈcych problemów dotykajĈcych polskĈ mniejszoĤþ mieszkajĈcĈ na Litwie, Biaãorusi i w innych rejonach postradzieckich. Poraİka lub przegrana w wyborach jest immanentnym etapem politycznej dziaãalnoĤci. W cyklu İyciu organizacji partyjnej wcale nie musi nastĈpiþ na poczĈtku, ale zawsze jest rodzajem inicjacji, waİnym etapem w procesie politycznego dojrzewania partii i jednostek (por. Alterman 2007: 127). Poraİka w polityce jest kategoriĈ kontekstowĈ i subiektywnĈ, niemniej stanowi impuls, który moİe mieþ zarówno charakter motywacyjny, jak i destrukcyjny. Uczestnicy panelu bčdĈ poszukiwaþ odpowiedzi m.in. na nastčpujĈce pytania: Od czego zaleİĈ reakcje partii politycznych na wyborcze niepowodzenia? Jak poraİki wyborcze wpãywajĈ na akceptacjč reguã gry politycznej wĤród pokonanych kandydatów, dziaãaczy partyjnych, wyborców? W jakim stopniu poraİki wyborcze sprzyjajĈ cyrkulacji politycznego personelu i odnawianiu elit politycznych? Czy poraİki wyborcze sĈ dla partii politycznej czynnikiem kolektywnego uczenia sič? Jak poraİka wyborcza wpãywa na zmiany wewnčtrzne w partii politycznej? Czy i w jakim stopniu poraİki wyborcze wpãywajĈ na relacje mičdzy partiami politycznymi? Jak partie polityczne i media konstruujĈ narracjč o przegranych? Jakie strategie wobec poraİki przyjmujĈ partie polityczne? Jakie sĈ materialne i symboliczne konsekwencje wyborczej przegranej? Jakie sĈ reakcje przegranych na zmianč ich roli politycznej? W jaki sposób partia wdraİa mechanizmy ochronne przed skutkami poraİki wyborczej? Robert Nozick na poczĈtku swojego dzieãa Anarchia, paęstwo i utopia zauwaİa, iİ istniejĈ dwa zasadnicze i chronologicznie nastčpujĈce po sobie pytania, na które odpowiedzieþ musi filozofia polityki, a brzmiĈ one: 1) czy paęstwo w ogóle powinno istnieþ?; 2) jak paęstwo powinno byþ zorganizowane? Kwestia ãadu paęstwowego stanowi zatem rudymentarny element dociekaę filozoficzno-politycznych. Dany ãad paęstwowy traktowaþ naleİy jako pewnĈ koncepcjč, której towarzyszyþ musi uzasadnienie. MyĤliciele, autorzy traktatów i wielcy luminarze episteme politike w tym wãaĤnie pokãadajĈ swoje starania, by solidnie uzasadniþ okreĤlony ãad paęstwowy. Platoęczycy jego usprawiedliwienia szukaþ bčdĈ w idei paęstwa doskonaãego, republikanie w realizacji dobra wspólnego, kontraktualiĤci w umowie spoãecznej zawartej w stanie natury, anarchiĤci takiego usprawiedliwienia nie znajdĈ. MnogoĤþ stanowisk i zãoİonoĤþ problemu sprawia, iİ kwestia ãadu paęstwowego stanowi rdzeę debaty filozoficzno-politycznej. Gdy spojrzeþ na gãówne kategorie politologiczne takie jak: polityka, wãadza, 14 Dr Karol Derwich Instytut Amerykanistyki i Studiów Polonijnych UJ Proces wyborczy w paęstwach Ameryki âacięskiej Dr Olga Nadskakuãa Uniwersytet Papieski Jana Pawãa II w Krakowie Procesy demokratyzacyjne w krajach Europy Wschodniej Dr Maãgorzata Kaczorowska Uniwersytet Warszawski Procesy regionalizacji i dewolucji w Euro*pie XXI wieku - diagnozy i wyzwania Dr Marta Kania Instytut Amerykanistyki i Studiów Polonijnych UJ Pryncypia wielokulturowoĤci we wspóãczesnej polityce narodów-paęstw Ameryki âacięskiej: wyzwania na nowy wiek. sprawiedliwoĤþ, to widaþ, iİ wszystkie oscylujĈ wokóã zagadnienia ãadu paęstwowego. Politykč z greki tãumaczy sič jako sprawy ustrojów paęstw, wãadza to jeden z trzech elementów najpopularniejszej definicji paęstwa, a - za Hippoęczykiem – paęstwa bez sprawiedliwoĤci sĈ jedynie bandami rozbójników. W adresowanym do Paęstwa panelu proponujemy zajĈþ sič kwestiĈ ãadu paęstwowego z perspektywy analitycznej; wziĈþ pod rozwagč problem uzasadnienia ãadu paęstwowego. W tym kontekĤcie spore pole badawcze stwarza komparatystyka ustrojów i porzĈdków politycznych. Teoretyczne spojrzenie na wyİej wymieniony problem zapewniþ ma krytycznĈ analizč zjawiska. Sam problem ãadu zdaje sič odsãaniaþ w peãnej krasie wãaĤnie w zwiĈzku z filozofiĈ, a osobĈ filozofa w szczególnoĤci. Panel studencki organizowany przez czãonków Koãa Naukowego Studiów Latynoamerykaęskich UJ. Celem panelu jest analiza procesów wyborczych w poszczególnych krajach regionu Ameryki âacięskiej i Karaibów, zwrócenie uwagi na ich specyfikč. Uczestnicy panelu zastanowiĈ sič nad wspóãczesnymi wyzwaniami dla przebiegu procesów elekcyjnych w krajach regionu oraz przyjrzĈ sič kryzysom, które niejednokrotnie wynikaãy z przebiegu wyborów -kwestie dotyczĈce opozycji politycznej w Rosji - rozwój spoãeczeęstwa obywatelskiego w Europie Wschodniej - kultura polityczna w krajach Europy Wschodniej Od dãugiego czasu w wielu krajach Europy odİywa i wzmacnia sič identyfikacja obywateli z regionem. HeterogenicznoĤþ spoãeczeęstw jest cechĈ wielu paęstw. Z czasem wičkszoĤþ z takich spoãecznoĤci wykazuje ambicje polityczne, dĈİĈc do uzyskania pewnej samodzielnoĤci w zarzĈdzaniu wãasnymi sprawami, przez autonomič, samostanowienie w wybranych sprawach, aİ po İĈdania niepodlegãoĤci (M.Keating, 1998). Waga tego procesu obecnie wzrasta w wielu paęstwach Europy, w których postčpuje polityczna decentralizacja kraju, jak np. w: Zjednoczonym Królestwie, Hiszpanii, Wãoszech czy wczeĤniej juİ w Belgii (D.Brancati, 2007). W regionach tych paęstw wzmacnia sič gãos partii etnicznych i regionalnych, które albo rzĈdzĈ od dãuİszego czasu, albo wãaĤnie dochodzĈ do wãadzy. Procesy regionalizacyjne w pierwszych latach XX wieku przybraãy na sile. Niniejszy panel poĤwičcony bčdzie z jednej strony analizie postčpujĈcych procesów regionalizacyjnych w krajach europejskich, z drugiej zaĤ wskazaniu i ocenie nowych rozwiĈzaę, jakie pojawiajĈ sič w sferze instytucji politycznych, jak równieİ szansom i wyzwaniom stojĈcym przed dalszym procesem regionalizacji. W 2001 r. przyjčto PowszechnĈ Deklaracjč o RóİnorodnoĤci Kulturowej (UNESCO). W Preambule podkreĤlono, İe: „(…) poszanowanie róİnorodnoĤci kultur, tolerancja, dialog i wspóãpraca w atmosferze wzajemnego zaufania i zrozumienia, to jedna z najwaİniejszych gwarancji mičdzynarodowego pokoju i bezpieczeęstwa”. Deklaracja odnosi sič w gãównej mierze do zachowania wielokulturowoĤci, jako warunku koniecznego dla etycznego promowania i ochrony praw mniejszoĤci narodowych / etnicznych / rasowych, czyli tych spoãecznoĤci, które pozostajĈ grupĈ najbardziej naraİonĈ na wpãywy procesów globalizacji, prowadzĈce do homogenizacji kulturowej. Deklaracja z 2001 roku staãa sič, zatem aktem wyraİajĈcym nowĈ etykč wspóãpracy na polu polityk kulturowych i ochrony praw czãowieka, oferujĈcĈ szeroki wachlarz instrumentów, które moİna zastosowaþ dla poszanowania róİnorodnoĤci kulturowej, dialogu mičdzykulturowego i prawa do zrównowaİonego rozwoju. Pierwsze lata XXI w pokazaãy, İe zaãoİenia pryncypiów wielokulturowoĤci staãy sič istotne 15 Dr Maciej Hartlięski Uniwersytet WarmięskoMazurski w Olsztynie 'UKDE$JQLHV]ND 3DZãRZVNDSURI85 'UKDE5REHUW.PLHFLDN SURI8$0 8QLZHUV\WHW5]HV]RZVNL 8QLZHUV\WHWLP$GDPD 0LFNLHZLF]DZ3R]QDQLX Dr Katarzyna KuþCzajkowska Uniwersytet Marii CurieSkãodowskiej Przywództwo polityczne *OREDOJRYHUQDQFH Xİ\WHF]QDSHUVSHNW\ZD DQDOLW\F]QDF]\WHRULD PRW\ZRZDQDSROLW\F]QLH" Relacje organu wykonawczego i uchwaãodawczego na poziomie gminnym na terenie wielu paęstw Ameryki âacięskiej. Kluczowy w tej kwestii jest oczywiĤcie dyskurs na linii paęstwo – ludnoĤþ tubylcza, która w dobie koncepcji neo-indigenizmu, indianizmu czy nowoczeĤnie pojmowanego metysaİu kulturowego dokonuje dekonstrukcji obowiĈzujĈcych od lat 80. XX w. teorii i standardów politycznych, spoãecznych i kulturowych. Wiele paęstw latynoameryk. przechodzi wspóãczeĤnie przez trudny proces reform, które podwaİajĈ dotychczasowe relacje mičdzy poszczególnymi grupami ich spoãeczeęstw, czemu towarzyszy re-definicja koncepcji narodu i kreowanie nowych podstaw toİsamoĤci. Artykuãy Deklaracji z 2001 roku stanowiĈ interesujĈce i inspirujĈce hasãa, które mogĈ staþ sič zachčtĈ do debaty na temat wspóãczesnej polityki kulturowej realizowanej na terenie narodów-paęstw Ameryki âacięskiej: RóİnorodnoĤþ kulturowa jako wspólne dziedzictwo ludzkoĤci. Od róİnorodnoĤci kulturowej do pluralizmu kultur. RóİnorodnoĤþ kulturowa, jako czynnik rozwoju. Celem organizacji panelu jest integracji badaczy wokóã zagadnienia zasygnalizowanego w tytule, w tym czãonków sekcji "Przywództwo polityczne" PTNP. Problemem badawczym podejmowanym przez uczestników bčdzie prezentacja badaę dotyczĈcych tytuãowej kwestii. Szczególnie istotne bčdĈ: dociekania teoretyczne; metodologia badaę; komparatystyka przywódców politycznych; analiza przywództwa politycznego na poziomie mičdzynarodowym, krajowym oraz lokalnym. Panel jest otwarty na wszystkich badaczy skupiajĈcych sič na poruszanej problematyce i chcĈcych zaprezentowaþ wyniki swoich badaę. W odniesieniu do wielu spraw publicznych rzĈdzenie (governance) jest obecnie postrzegane „jako wãaĤciwa odpowiedĮ na niepowodzenia rynku i paęstwa oraz droga ucieczki przed nieustannym oscylowaniem pomičdzy poleganiem na siãach rynkowych i na koordynacji imperatywnej” (Jessop 2007: 14–15). RzĈdzenie opisuje wičc utrwalone relacje mičdzy osobami umiejscowionymi w róİnych kontekstach organizacyjnych, na róİnych poziomach wãadz publicznych, jest teİ sposobem zorganizowania dziaãaę publicznych w sytuacji, gdy nie moİna sič uciec do interwencji paęstwa. Kluczowym walorem rzĈdzenia jest udziaã rozmaitych – zakotwiczonych w róİnych sektorach – interesariuszy w procesie decyzyjnym. RzĈdzenie stanowi takİe wyzwanie dla legitymizowanych organów wãadz publicznych, które muszĈ zmierzyþ sič z zagadnieniem dopuszczenia do decyzji podmiotów takiej legitymacji (rozumianej jako legitymacja wyborcza) nie posiadajĈcych. Governance jest równieİ dynamicznie rozwijajĈcĈ sič perspektywĈ teoretycznĈ analiz funkcjonowania sektora publicznego. Tutaj spotyka sič z najwičkszĈ krytykĈ, jako pojčcie puste znaczeniowo (empty signifyier), jak je okreĤliã Klaus Offe (2009). Moderatorzy panelu zapraszajĈ zainteresowane osoby do zgãaszania propozycji wystĈpieę dotyczĈcych m.in. nastčpujĈcych zagadnieę: 1. Governance jako perspektywa teoretyczna analizowania sektora publicznego. 2. RzĈdzenie wielopoziomowe (mulit-level governance) w relacjach: UE – paęstwa czãonkowskie; rzĈd – samorzĈd terytorialny, zawodowy i gospodarczy; samorzĈd regionalny – samorzĈd lokalny, etc. 3. Dobre rzĈdzenie (good governance) jako paradygmat wspóãczesnej administracji publicznej. 4. WspóãrzĈdzenie (collaborative governance), rzĈdzenie lokalne (local governance) i rzĈdzenie metropolitalne (metropolitan governance) w ramach: partnerstw mičdzysektorowych. 5. OdpowiedzialnoĤþ interesariuszy procesu wspóãrzĈdzenia. 6. Organy wãadz publicznych wobec form wspóãrzĈdzenia. Wprowadzona w 2002 r. w Polsce bezpoĤrednia i powszechna forma wyboru organu wykonawczego w gminach miaãa na celu wzmocnienie egzekutywy w stosunku do rady, przyspieszenie procesów decyzyjnych oraz eliminacjč sytuacji, w której wójt, burmistrz, prezydent miasta jest zakãadnikiem politycznych relacji w organie stanowiĈcym. Celem panelu jest przeanalizowanie skutków modyfikacji prawnej pozycji organu 16 Dr Paweã Stachowiak Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu Religia - pamičþ - polityka. Religia i koĤcioãy a proces ksztaãtowania pamičci zbiorowej. Dr hab., prof. Uâ Robert âoĤ Uniwersytet âódzki Rola dyplomacji w rozwiĈzywaniu konfliktów wykonawczego w polskich gminach oraz zaprezentowanie doĤwiadczeę w zakresie funkcjonowania i ksztaãtowania relacji mičdzy przedstawicielami organami wãadzy samorzĈdowej w innych paęstwach Europy i Ĥwiata. Proponowane pytania badawcze: - jak wyglĈda wymuszona wspóãpraca mičdzy przedstawicielskimi organami wãadzy? - czy wprowadzenie jednomandatowych okrčgów wyborczych w polskich gminach niebčdĈcych miastami na prawach powiatu zmniejszyão/powičkszyão krĈg jednostek samorzĈdu z problemami wspóãdziaãania organów: wykonawczego i stanowiĈcego? - czy i w jaki sposób styl sprawowania wãadzy przez przedstawiciela organu wykonawczego wpãywa na wystčpowanie pokojowych/konfliktowych relacji? - czy i gdzie przedstawiciel organu wykonawczego, wobec konfliktu z organem stanowiĈcym, szuka poparcia dla swoich pomysãów i inicjatyw, czy jest np. osoba przewodniczĈcego organu stanowiĈcego, przedstawiciele organizacji pozarzĈdowych, media, przedsičbiorcy? - jakie mogĈ byþ konsekwencje konfliktowego wspóãistnienia organów: wykonawczego i stanowiĈcego, np. zainicjowanie referendum w sprawie odwoãania jednego/obu organów? - który z modeli organu wykonawczego - kolegialny i wybierany w sposób poĤredni czy monokratyczny, wybierany w sposób bezpoĤredni - zapewnia wičkszĈ skutecznoĤþ zarzĈdzania wspólnotami lokalnymi? - jakie rozwiĈzania w przepisach prawa samorzĈdowego zwičkszajĈ skutecznoĤþ dziaãania i wspóãpracč organów wãadzy samorzĈdowej w przedmiotowej sytuacji? Problem pamičci zbiorowej i sposobów jej ksztaãtowania staã sič jednym z istotnych zagadnieę obecnych w przestrzeni badawczej nauk spoãecznych, takİe politologii. Pamičþ zbiorowa jest jednym z waİnych czynników formujĈcych kulturč politycznĈ i zakorzenione w niej polityczne decyzje, i zachowania. Dlatego jej poİĈdany ksztaãt jest przedmiotem zainteresowania rozmaitych instytucji reprezentujĈcych róİne formy wspólnot i kultur pamičci. Ich przedstawiciele uprawiajĈ "politykč pamičci" majĈcĈ na celu odpowiednie dla ich potrzeb uksztaãtowanie pamičci zbiorowej. Dziaãania takie podejmowane sĈ równieİ przez przedstawicieli wspólnot i instytucji wyznaniowych. Zadaniem panelu jest dokonanie próby rekonstrukcji strategii i metod stosowanych przez nich w ramach wspomnianej "polityki pamičci". Propozycje zagadnieę szczegóãowych - religijne narracje o przeszãoĤci - religijne wspólnoty pamičci - wpãyw uwarunkowanej religijnie polityki pamičci na decyzje polityczne - religie i wspólnoty wyznaniowe wobec wspóãczesnych debat historycznych - funkcje, cele i strategie uwarunkowanych religijnie polityk pamičci. Zadaniem uczestników panelu jest ukazanie znaczenia dziaãaę dyplomatycznych w rozwiĈzywaniu konfliktów, które majĈ charakter militarny jak i poza militarny. Takie sformuãowanie tematyki panelu nie oznacza, ze w trakcie referowania bčdĈ oczekiwane jedynie referaty, które okreĤlajĈ jednoznacznie zasãugč mechanizmów dyplomatycznych , bez ukazania roli caãego mechanizmu zarzĈdzania konfliktem tak aby ukazaþ przebieg dziaãaę odpowiedzialnych za konflikt. Panel ma ukazaþ teoretyczne i praktyczne aspekty Ĥrodków i metod dziaãaę paęstwa po to aby przeciwstawiþ sič rozwojowi konfliktu. W panelu powinno byþ ukazane wszelkie moİliwe Ĥrodki , metody oraz mechanizm dziaãania tradycyjnej dyplomacji, jak i 17 Dr Katarzyna Kobielska Uniwersytet Wrocãawski RozliczalnoĤþ pozioma (horizontal accountability) w systemie politycznym RP Dr Mariusz Sienkiewicz Uniwersytet Marii Curie Skãodowskiej Rozwój lokalny. Polityka, instrumenty, bariery i wyzwania dyplomacji publicznej. Wszystkie one mogĈ sič przyczyniþ do zapobiegania, ograniczania czy szybkiego wychodzenia ze stanu konfliktu. W panelu sĈ oczywiĤcie miejsce na przedstawienie ograniczeę we wspóãczesnym Ĥwiecie dziaãaę dyplomatycznych, które mogĈ okazaþ sič nieskuteczne wobec zachowaę w sferze gospodarczej czy militarnej. Przedmiotem debaty prowadzonej w ramach panelu bčdzie podsystem egzekwowania odpowiedzialnoĤci rzĈdzĈcych rozpatrywany w aspekcie horyzontalnym. Ogóã norm i zachowaę zmierzajĈcych do ograniczenia arbitralnoĤci rzĈdzĈcych oraz do stosowania sankcji za niewãaĤciwe sprawowanie wãadzy moİe bowiem byþ analizowany zarówno w wymiarze wertykalnym, jak i horyzontalnym. W tym pierwszym wariancie kluczowĈ instytucjĈ systemu sĈ cykliczne i rywalizacyjne wybory stanowiĈce szansč odsuničcia rzĈdzĈcych od wãadzy i zastĈpienia ich innymi. Ten typ odpowiedzialnoĤci moİliwy jest do wyegzekwowania jedynie co pewien czas. Drugi wariant rozliczalnoĤci – uzupeãniajĈcy poprzedni – wiĈİe sič z permanentnĈ kontrolĈ nad wãadzĈ i instalowaniem tzw. instytucji anty-wičkszoĤciowych, w postaci trybunaãów konstytucyjnych, niezaleİnych organów audytu, niezaleİnych banków itp. Ich funkcjonowanie jest staãym elementem systemów demokratycznych. W Instytucie Politologii Uniwersytetu Wrocãawskiego prowadzone sĈ obecnie badania nad rozliczalnoĤciĈ horyzontalnĈ koncentrujĈce sič wokóã skutecznoĤci instytucji antywičkszoĤciowych w polskim systemie politycznym. Rozwaİania podejmowane podczas proponowanego panelu dotyczyãy bčdĈ wãaĤnie owej skutecznoĤci (m.in. z wykorzystaniem konkretnych przypadków), w tym takİe pytaę badawczych jakie moİna stawiaþ w celu wãaĤciwego sformatowania wysiãków analitycznych w wyznaczonym obszarze. WspóãczeĤnie rozwój lokalny i polityka wãadz lokalnych sĈ zdeterminowane wieloma czynnikami o podãoİu endogenicznymi i egzogenicznym. Dlatego waİne jest ich poznanie i analiza, a nastčpnie wypracowanie koncepcji ich wykorzystania dla rozwoju danego obszaru, bĈdĮ przeciwdziaãania ich niekorzystnym skutkom. Proponowany panel ma na celu identyfikacjč i analizč okreĤlonych determinantów rozwoju lokalnego. Celem jest takİe prezentacja dobrych rozwiĈzaę, praktyk i standardów zarzĈdzania rozwojem lokalnym w róİnych systemach spoãecznych, politycznych i gospodarczych. Zadaniem panelu jest udzielenie odpowiedzi na pytania oraz analiza nastčpujĈcych zagadnieę: • Co ksztaãtuje politykč rozwoju lokalnego? • Jakie sĈ polityczno-prawne uwarunkowania rozwoju lokalnego? • Kim sĈ i jakĈ rolč odgrywajĈ tzw. „aktorzy” rozwoju lokalnego? • Jakie ma znaczenie planowanie rozwoju lokalnego i czym jest strategiczne podejĤcie wãadz lokalnych do rozwoju? • Jaka rolč odgrywajĈ inwestycje i inwestorzy w rozwoju lokalnym? • Jakie sĈ relacje mičdzy rozwojem lokalnym a rozwojem gospodarczym? • Jakie znaczenie majĈ finanse w rozwoju lokalnym? • Czy rozwój lokalny oznacza rozwój zrównowaİony? • JakĈ rolč odgrywa partnerstwo i wspóãdziaãanie w rozwoju lokalnym? • Jaka jest rola wãadz publicznych róİnych szczebli w procesie kreowania rozwoju lokalnego? • Potencjaã i zasoby lokalne jako czynnik rozwoju lokalnego 18 Dr Robert Radek Uniwersytet ģlĈski w Katowicach - Wydziaã Nauk Spoãecznych Instytut Nauk Politycznych i Dziennikarstwa SkutecznoĤþ rzĈdzenia a gabinety mniejszoĤciowe wybrane problemy Dr Krzysztof Kasianiuk Collegium Civitas ģwiat polityki badany narzčdziami innych dyscyplin Dr hab. Maãgorzata Molčda-Zdziech Szkoãa Gãówna Handlowa w Warszawie Tabloidyzacja polityki mechanizmy, strategie i aktorzy Dr Witold Sokaãa Uniwersytet Jana Kochanowskiego Teoria i praktyka wspóãczesnej walki informacyjnej • Czynniki mikro i makrootoczenia w procesie ksztaãtowania rozwoju lokalnego • Jaki jest wpãyw integracji europejskiej na rozwój lokalny? • Czy na rozwój lokalny majĈ wpãyw polityki regionalne? • Jakie sĈ bariery i ograniczenia rozwoju lokalnego? • Jakie sĈ innowacyjne instrumenty kreowania rozwoju lokalnego we wspóãczesnym Ĥwiecie? Celem panelu bčdzie próba uchwycenia doĤþ nietypowego zjawiska jakim jest funkcjonowanie rzĈdów mniejszoĤciowych tworzonych przez róİne partie polityczne w okresie powojennym, w tym zwãaszcza po 1989 roku. Zagadnienie to w zasadzie nie byão szerzej analizowane w polskiej nauce, choþ moİna wskazaþ juİ kilka opracowaę poĤwičconych przynajmniej w niektórych aspektach tej problematyce. ZapraszajĈc do panelu zachčca sič badaczy do weryfikacji hipotezy, İe tworzone w Polsce (po 1989 roku) i Europie Zachodniej rzĈdy mniejszoĤciowe byãy swego rodzaju odzwierciedleniem przeksztaãceę systemu partyjnego w okresie transformacji (Polska) i tym samym korespondowaãy doĤþ ĤciĤle z przeksztaãceniami systemu politycznego jako takiego, a takİe byãy wyrazem specyfiki funkcjonowania poszczególnych ustabilizowanych juİ systemów politycznych (Europa Zachodnia). JednoczeĤnie celem debaty bčdzie próba weryfikacji hipotezy, İe skutecznoĤþ rzĈdzenie takich gabinetów jest najczčĤciej zdecydowanie niİsza od rzĈdów majĈcych poparcie wičkszoĤci parlamentarnej. Panel ma sãuİyþ wzmocnieniu dyscypliny i pokazaþ, İe Ĥwiat polityki jest interdyscyplinarny równieİ w wymiarze metodologicznym. W panelu przyjmuje sič, İe moİna badaþ zjawiska polityczne przy pomocy narzčdzi badawczych poİyczonych z kulturoznawstwa, literaturoznawstwa, filozofii, socjologii, antropologii, filmoznawstwa, czy nauk o komunikacji. Co wičcej, otwarcie politologii na metodologie innych dyscyplin moİe pomagaþ tworzyþ zespoãy badawcze skãadajĈce sič z przedstawicieli pozornie odlegãych dyscyplin. Do panelu zapraszamy równieİ tych, którzy interesujĈ sič politykĈ, ale nie zawodowo i chcieliby spojrzeþ na to co obserwujĈ przy pomocy narzčdzi im najbardziej znanych, tym samym czyniĈc politologów wraİliwymi na perspektywy i niuanse na co dzieę nam mniej znane. Celem panelu bčdzie dyskusja nad problemem tabloidyzacji polityki. Na czym polega ta obserwowana forma uprawiania polityki? Czy pojčcie tabloidyzacji jest jedynie publicystycznym okreĤleniem, czy raczej wspomnianĈ formĈ, rzĈdzĈcĈ sič swoimi prawami i reguãami. Przedmiotem analizy w panelu bčdĈ zatem mechanizmy, strategie i aktorzy polityki. Do udziaãu w panelu zapraszam zarówno badaczy prowadzĈcych badania empiryczne (analizy studiów przypadków), jak równieİ badaczy zainteresowanych krytycznĈ refleksjĈ teoretycznĈ. Walka informacyjna ma bardzo dãugĈ tradycjč. Jednak dopiero zmiany technologiczne i cywilizacyjne ostatnich lat postawiãy jĈ w centrum uwagi, czyniĈc informacjč swoistĈ "królowĈ broni", jak i – nierzadko – celem walki. AtrakcyjnoĤþ ataku informacyjnego, zarówno w cyberprzestrzeni, jak i za poĤrednictwem mediów tradycyjnych lub szeptanej propagandy, dotyczy bardzo róİnych sytuacji: konfliktów nie tylko mičdzy- i wewnĈtrzpaęstwowych, ale na przykãad takİe rywalizacji podmiotów gospodarczych czy kryzysów z istotnym udziaãem organizacji nielegalnych. Walka informacyjna stanowi obecnie kluczowy - acz de facto wciĈİ sãabo rozpoznany element najwaİniejszych konfliktów, które moİemy obserwowaþ. Wiele wskazuje na to, 19 Dr Paweã ģcigaj Uniwersytet Jagielloęski w Krakowie Trwoga 10/04/ Psychospoãeczne konsekwencje katastrofy smoleęskiej 'U0RQLND6XV +HUWLH6FKRRORI *RYHUQDQFH 3ROLW\ND]DJUDQLF]QD LEH]SLHF]HęVWZD8QLL (XURSHMVNLHM SRGHMĤFLDEDGDZF]H Dr Monika Szkarãat Uniwersytet Marii CurieSkãodowskiej Unia Europejska w poszukiwaniu drogi wyjĤcia z kryzysu İe trend hybrydyzacji wojen, przenikania sič komponentu informacyjnego z innymi formami walki, bčdzie miaã charakter trwaãy. Oznacza to, İe waİnym wyzwaniem dla wspóãczesnej politologii jest jak najlepsze zrozumienie istoty walki informacyjnej – a takİe wypracowanie metod obrony przed tego typu agresjĈ, na którĈ spoãeczeęstwa i instytucje demokratyczne sĈ szczególnie podatne. Proponowany panel jest pomyĤlany jako okazja do przedyskutowania kluczowych zagadnieę z tego zakresu, takich jak: 1. Teoretyczne aspekty walki informacyjnej oraz bezpieczeęstwa informacyjnego. 2. Doktryny bezpieczeęstwa informacyjnego wybranych paęstw Ĥwiata oraz podmiotów niepaęstwowych. 3. Polska jako podmiot i przedmiot walki informacyjnej. 4. Praktyczne przykãady zastosowania walki informacyjnej w konfliktach politycznych oraz w rywalizacji gospodarczej. 5. Informacja w sferze militarnej: jej rola na poziomie strategicznym, operacyjnym i taktycznym. 6. Sãuİby specjalne jako narzčdzie dezinformacji i inspiracji. 7. Media tradycyjne i spoãecznoĤciowe – Broę Masowej Manipulacji? 8. JakoĤþ edukacji a odpornoĤþ spoãeczeęstwa na agresjč informacyjnĈ. 9. Relacje mičdzy decydentami a analitykami w sferze publicznej i komercyjnej – potrzeba jakoĤciowej redefinicji modelu? Problemem badawczym panelu jest wskazanie na konsekwencje spoãeczne i psychologiczne katastrofy smoleęskiej, w szczególnoĤci zaĤ zmiany postaw, zachowaę wyborczych, integracji i mobilizacji elektoratu, polityki symbolicznej. &HOHPSDQHOXMHVWUHIOHNVMDLZ]DMHPQDZ\PLDQDGRĤZLDGF]HęPLčG]\XF]HVWQLNDPL RGQRĤQLHEDGDęXQLMQHMSROLW\NL]DJUDQLF]QHMLEH]SLHF]HęVWZD$QDOL]DWHJRG\QDPLF]QLH UR]ZLMDMĈFHJRVLčLZLHORZ\PLDURZHJRREV]DUXSROLW\NL8(VWZDU]DERZLHPV]HUHJZ\]ZDę EDGDZF]\FKLZ\PDJDVWRVRZDQLDGREU]HVNRQVWUXRZDQ\FKUDPPHWRGRORJLF]Q\FKRUD] RSHUDFMRQDOL]DFMLNOXF]RZ\FKSRMčþ=WHJRZ]JOčGXGRXG]LDãXZSDQHOX]DSURV]HQLVĈ ]DUyZQRPãRG]LLGRĤZLDGF]HQLEDGDF]HSURZDG]ĈF\EDGDQLDGRW\F]ĈFHSROLW\NL ]DJUDQLF]QHM8(ZRSDUFLXRQRZDWRUVNLHSRGHMĤFLHEDGDZF]H W ostatnich latach Unia Europejska (UE) i tworzĈce jĈ paęstwa musiaãy zmierzyþ sič z powaİnym kryzysem strukturalnym, którego konsekwencje sĈ widoczne w wielu wymiarach funkcjonowania UE. Nowa rzeczywistoĤþ stanowi wyzwanie dla instytucji UE oraz paęstw czãonkowskich, które muszĈ reagowaþ na coraz czčĤciej pojawiajĈce sič tendencje prowadzĈce do dezintegracji wspóãpracy, jednoczeĤnie starajĈc sič wypracowaþ - akceptowane przez czãonków organizacji - rozwiĈzania o charakterze dãugofalowym, zapewniajĈce bezpieczeęstwo i konkurencyjnĈ pozycjč w konfrontacji z innymi uczestnikami systemu mičdzynarodowego. Celem panelu jest - po pierwsze - analiza i ocena dotychczasowych form adaptacji Unii Europejskiej do zmian wywoãanych przez Ĥwiatowy kryzys gospodarczy. Pod drugie, próba wypracowania alternatywnych strategii pozwalajĈcych w dãuİszym horyzoncie czasowym dostosowaþ sič do wyzwaę i zagroİeę wspóãczesnego Ĥwiata. Dyskusja w ramach panelu bčdzie skupiona wokóã nastčpujĈcych tematów: - perspektywa zmiany w systemie instytucjonalny i prawnym UE jako odpowiedĮ na kryzys; - zmian i wyzwania dla bezpieczeęstwa Unii Europejskiej i proponowane rozwiĈzania; 20 Dr Piotr Bajor Uniwersytet Jagielloęski Uwarunkowania geopolityczne i wspóãczesne wyzwania bezpieczeęstwa europejskiego Dr Marcin Rachwaã Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu Wpãyw obywateli na funkcjonowanie wspóãczesnych paęstw demokratycznych. Oczekiwania a stan faktyczny Wydziaã Politologii i Studiów Mičdzynarodowych UMK Wspólna Polityka Zagraniczna i Bezpieczeęstwa UE w kontekĤcie instytucjonalnodecyzyjnym 'U%HDWD3DMĈN3DWNRZVND Dr Michaã Piechowicz - wpãyw kryzysu i rosnĈcego zadãuİenia niektórych paęstw czãonkowskich na przyszãe funkcjonowanie Unii Gospodarczo-Walutowej; - gospodarka oparta na wiedzy jako strategia zapewniajĈca UE konkurencyjnĈ pozycjč w gospodarce Ĥwiatowej; - wpãyw kryzysu na funkcjonowanie polityk szczegóãowych UE i proponowane zmiany; - erozja idei integracji europejskiej i proponowane rozwiĈzania. Rewolucja godnoĤci na Ukrainie oraz bčdĈca jej nastčpstwem agresja Rosji na to paęstwo doprowadziãa do caãkowitej zmiany sytuacji geopolitycznej nie tylko w regionie Europy ģrodkowej i Wschodniej ale równieİ w wielu innych regionach Ĥwiata. BezpoĤrednim skutkiem tych wydarzeę jest obniİenie poziomu bezpieczeęstwa w Europie oraz rozpoczčcie dyskusji na temat poziomu obronnoĤci paęstw NATO. W trakcie panelu omówione zostanĈ wspóãczesne uwarunkowania bezpieczeęstwa europejskiego oraz wyzwania stojĈce przez paęstwami, skierowane na zagwarantowanie obrony zarówno w wymiarze indywidualnym, jak i kolektywnym. Alternatywny temat panelu: Proces transformacji i wyzwania bezpieczeęstwa Ukrainy BiorĈc pod uwagč etymologič terminu „demokracja” sprawa wydaje sič oczywista, iİ wskazany system polityczny oznacza wãadzč ludu. Jednakİe naleİy pamičtaþ, iİ przywoãany termin powstaã w staroİytnoĤci i sãuİyã do opisu ówczesnej rzeczywistoĤci politycznej. Zaãoİenia i praktyka wspóãczesnych paęstw demokratycznych (powstajĈ od XIX wieku) znacznie odbiegajĈ od staroİytnego modelu. W zwiĈzku z tym uzasadnione wydaje sič pytanie, czy demokracja nadal oznacza wãadzč ludu? Przykãadowo z perspektywy Ch. W. Millsa ludowãadztwo zaliczyþ moİna raczej do idealistycznych intencji i szlachetnych postulatów niİ do realnie osiĈgalnych zjawisk politycznych. Naleİy zaznaczyþ, iİ nie jest to odosobniony poglĈd. Jak zaakcentowaã Lech Zacher, chyba juİ maão kto wierzy dzisiaj w to, iİ „demokracja to wãadza ludu” (Zacher, 2011, s. 28). Paradoksalnie takİe funkcjonowanie partii politycznych, jako charakterystycznego elementu procesu reprezentacji politycznej, generuje elitystyczny charakter struktury wãadzy (Chmaj, įmigrodzki, Sokóã, 2000, s. 26). W zwiĈzku z tym moİna postawiþ pytanie, czy wybory i instrumenty demokracji bezpoĤredniej gwarantujĈ obywatelom realny wpãyw na demokratyczny system polityczny? Czy moİe jest to formuãa legitymizujĈca faktycznĈ wãadzč elit politycznych? W jaki sposób aktywnoĤþ polityczna obywateli (w jej wymiarze konwencjonalnym i niekonwencjonalnym) umoİliwia wywieranie wpãywu na decyzje wãadz? Czy sami obywatele sĈ zainteresowani rozszerzeniem moİliwoĤci swojego wpãywu? Próba odniesienia sič do tak zarysowanych pytaę badawczych ma stanowiþ przedmiot dyskusji proponowanego panelu. Bibliografia: 1. Chmaj M., įmigrodzki M., Sokóã W., Teoria partii politycznych, Lublin 2000. 2. Zacher L.W., Demokracja jako rozczarowanie i nadzieja - uwagi i refleksje wprowadzajĈce, [w:] Transformacje demokracji. DoĤwiadczenia, trendy, turbulencje, perspektywy, L.W. Zacher (red.), Warszawa 2011. WieloĤþ oĤrodków decyzyjnych oraz niejednolitoĤþ procesu decyzyjnego i funkcjonujĈcych mechanizmów konsultacji w sferze WPZiB, które rozstrzygajĈ o roli stanowisk prezentowanych przez instytucje UE i znaczeniu interesów paęstw czãonkowskich w ostatecznych postanowieniach. Traktat z Lizbony (TL) zmodyfikowaã strukturč instytucjonalnĈ Wspólnej Polityki Zagranicznej 21 Maciej Górecki Instytut Nauk Politycznych UKW Dr Karolina Tybuchowska-Hartlięska Uniwersytet WarmięskoMazurski w Olsztynie Wspóãczesne teorie stosunków mičdzynarodowych Wybory do samorzĈdu terytorialnego. Mičdzy rutynĈ demokracji zachodnich a doĤwiadczeniami wschodnich Dr Katarzyna MarzčdaMãynarska Uniwersytet Marii Curie Skãodowskiej ZarzĈdzanie w stosunkach mičdzynarodowych i Bezpieczeęstwa (WPZiB). InteresujĈca wydaje sič w zwiĈzku z tym analiza znaczenia tych zmian dla funkcjonowania gãównych instytucji w ramach systemu decyzyjnego wspomnianej polityki, jak równieİ aspekt zapewniania udziaãu w procesie organów i instytucji reprezentujĈcych interes ponadnarodowy, w sferze uznawanej przez dekady integracji jako kompetencja paęstw. Wydaje sič zatem, İe Traktat z Lizbony modyfikujĈc ramy procesu decyzyjnego WPZiB, wpãynĈã takİe na sposoby kooperacji i relacje mičdzy instytucjami decyzyjnymi. W kwestiach proceduralno-instytucjonalnych trzeba zauwaİyþ, İe Wspólna Polityka Zagraniczna i Bezpieczeęstwa podlega szczególnym zasadom. Jest okreĤlana i realizowana przez Radč EuropejskĈ i Radč (wyklucza sič przyjmowanie aktów ustawodawczych), a wykonuje jĈ Wysoki Przedstawiciel Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeęstwa oraz paęstwa czãonkowskie. Zauwaİa sič takİe rolč Parlamentu Europejskiego i Komisji. Naleİy zaznaczyþ, İe w ramach zasad i celów swoich dziaãaę zewnčtrznych, UE realizujĈc WPZiB, opiera sič na rozwoju wspóãpracy politycznej i zaufania mičdzy paęstwami czãonkowskimi, okreĤlaniu kwestii stanowiĈcych przedmiot ogólnego zainteresowania i osiĈganiu wičkszego stopnia zbieİnoĤci dziaãaę. Tematem panelu jest refleksja nad wspóãczesnymi teoriami stosunków mičdzynarodowych, w kontekĤcie realizacji przez poszczególne z nich eksplanacyjnej i prognostycznej funkcji nauki.. Do gãównych problemów poruszanych w referatach naleİy zaliczyþ specyfikč wyborów samorzĈdowych w róİnych krajach. Wskazanie na wčzãowe kwestie charakteryzujĈce poszczególne case study umoİliwi wyciĈgničcie wniosków w ujčciu porównawczym. Analiza czynników endogennych i egzogennych oraz wskazanie na kluczowe kierunki trendów spowoduje merytorycznĈ debatč nad zasadnoĤciĈ porównaę tytuãowych wyborów w róİnych paęstwach. Prezentacja zaãoİeę i wskaĮników badawczych oraz przedstawienie danych metodĈ desk research przez poszczególnych uczestników bčdzie skutkowaþ wymianĈ myĤli i doĤwiadczeę zarówno w wymiarze metodologicznym, jak i empirycznym. Organizacja panelu przyczyni sič do moİliwoĤci przedstawienia wniosków z projektu badawczego dotyczĈcego wyborów samorzĈdowych w ujčciu porównawczym, w którym uczestniczy 10 osób z uznanych oĤrodków akademickich. Uczestnictwo w panelu bčdzie równieİ otwarte na propozycje innych osób zainteresowanych wãĈczeniem sič do dyskursu nad zaãoİeniami i badaniami wyborów do samorzĈdu terytorialnego, ze szczególnym uwzglčdnieniem ich stanu w poszczególnych paęstwach. Problem badawczy: AdekwatnoĤþ koncepcji zarzĈdzania do analiz z zakresu stosunków mičdzynarodowych Zagadnienia poruszane w panelu: PosiadajĈce silne konotacje ekonomiczne pojčcie zarzĈdzania pojawião sič na gruncie stosunków mičdzynarodowych pod koniec lat osiemdziesiĈtych XX wieku. Koncepcje tč wykorzystano w próbach uchwycenia istoty zmian zachodzĈcych w Ĥrodowisku mičdzynarodowym pod koniec XX wieku. Celem panelu jest z jednej strony, analiza istoty, uwarunkowaę oraz koncepcji zarzĈdzania funkcjonujĈcych w teorii i praktyce stosunków mičdzynarodowych: global governance, good governance, multilevel governanace, z drugiej zaĤ zainicjowanie dyskusji na temat zasadnoĤci posãugiwania sič tĈ koncepcjĈ do analiz na gruncie stosunków mičdzynarodowych. 22 !" " !# $% !' "( ! ) !" *+, -("., " ! !" (! ( !# + % / !" ! ""# 0 ! "'! ! !( " ! (, ! 1"" 2!" ""# ' "'! (3 / %! !( !( 4 / ! !" *!, (!, !.4 / ! , !"'! (4 / ) !5 *!5 !5. ! !" ! 4 /)! ( 4 / !" ! (!" "" 6 (# 7 ' ! !! , ! !"! 6!" ! ) ! , " ! ( # $( !"' !"'3 ) 5!5 8 !" !" % !' 6!" !" 5"# ") !5 % % , '!'! )%!5 !5# 9 ( ' % ) 5!5 "'!!5 !!5 !!5 ") !5# + ! "' !' 6 "', ! ' ! # ! ! ' 6', ! % '!5 () (!5!!5 " "'!!5 "'! ' '# # ! 0!" ' ! : ! ! ! !5 ! ' ( ( "' ( , ) ' '!' "' ! 6 "' ! % !5 ' '! # 9( % !( ( ', !" !" !!5 " !" )! ! % !!5# !5 !!5 ' !( ("' " ! ) !"!5 ' ! # 7( ! " "! " !" ) !5! !5 3 ; 6 !" ' ! ! (!" 6!" 4 ; % !"!5 ' ' ! " , " , ( 4 ; ( !5 !", " !) (!5 ! !/ ! 4 ; !!5, !!5, !!5 ) % !5 !" !" !(4 ; ! ( ( !" ! "! ! (!" 0 ( 1 =!! >! " / ( !, , !!" ( !!54 ; !5 ) ) (!" !!5 ) %"' !" ' !!5 ' ! 6) " !# 7 ! ) !), " ), !5 ' ' !" ' ! 3 (), ), ), ), %), ! " "'!!5 ' ', ' !(, !!5, " ( ((# ! '! " ) " " (!" # 9( ' !, ) " !!5' !5!' ! " " (! # < ) !5 % (!' , !" ! !( !( ! (!", ! ! (!" ! "'! )!( # ?@AB # " ?B !5 !5 ) '!5 !# ! " " " )!" " ", "% " !, % "' !) "" 6!" !5 "!5 "!5# C " ) !5 "( !) " , ) ( ) 6 !5 ( !!5# , "'! " ( ! , )!5 ! " ""' ! !! !5 *8 ! )% !" 6!" !" !"., ! ! 6!" !" !" "' ) !5, "' ! 6!" !), ! !" ' !5 !# 7( ! ! !5 "'!!5 ! " ) * , # /". !5 6! ) " *6 )"), ) )4 !5.# <'! ( )% %! ' "'!!5 " ) !() 6"'! ) " ! !"! ( # D! ( / !!" *6!" !5 !5, 6!5 !5 !5 !5 !" ". / ) " !"# ! !! "' " !) "'!!5 * ". (% ( / !" !, !5 "'!!5 ) ", " / " !5 ( ! !5 !#