Zajęcia 4 - prezentacja ()

Transkrypt

Zajęcia 4 - prezentacja ()
Wyodrębnianie tendencji rozwojowej
Analiza wahań sezonowych
Wyznaczanie prognozy
Ekonometria
Modele dynamiczne
Paweł Cibis
[email protected]
27 kwietnia 2006
Paweł Cibis [email protected]
Ekonometria
Wyodrębnianie tendencji rozwojowej
Analiza wahań sezonowych
Wyznaczanie prognozy
1
Wyodrębnianie tendencji rozwojowej
Funkcje trendu
Trend pełzający
Średnia ruchoma
2
Analiza wahań sezonowych
Etap I – Wyodrębnienie tendencji rozwojowej
Etap II – Uwolnienie wyrazów szeregu empirycznego od
trendu
Etap III – Eliminacja wahań przypadkowych
Etap IV – Obliczanie czystych wskaźników wahań sezonowych
3
Wyznaczanie prognozy
Ostateczna postać modelu
Błąd prognozy ex post
4
Literatura
Paweł Cibis [email protected]
Ekonometria
Wyodrębnianie tendencji rozwojowej
Analiza wahań sezonowych
Wyznaczanie prognozy
Funkcje trendu
Trend pełzający
Średnia ruchoma
1
Wyodrębnianie tendencji rozwojowej
Funkcje trendu
Trend pełzający
Średnia ruchoma
2
Analiza wahań sezonowych
Etap I – Wyodrębnienie tendencji rozwojowej
Etap II – Uwolnienie wyrazów szeregu empirycznego od
trendu
Etap III – Eliminacja wahań przypadkowych
Etap IV – Obliczanie czystych wskaźników wahań sezonowych
3
Wyznaczanie prognozy
Ostateczna postać modelu
Błąd prognozy ex post
4
Literatura
Paweł Cibis [email protected]
Ekonometria
Wyodrębnianie tendencji rozwojowej
Analiza wahań sezonowych
Wyznaczanie prognozy
Funkcje trendu
Trend pełzający
Średnia ruchoma
Funkcje trendu – Postać ogólna
y = f (t) + ε
ŷ = f (t)
Paweł Cibis [email protected]
Ekonometria
Wyodrębnianie tendencji rozwojowej
Analiza wahań sezonowych
Wyznaczanie prognozy
Funkcje trendu
Trend pełzający
Średnia ruchoma
Funkcje trendu – Trend liniowy
ŷ = a0 + a1 t
a0 – wyrównany poziom zjawiska Y w okresie zerowym,
a1 – przeciętny przyrost zjawiska Y w przedziale czasu [1, n].
Paweł Cibis [email protected]
Ekonometria
Wyodrębnianie tendencji rozwojowej
Analiza wahań sezonowych
Wyznaczanie prognozy
Funkcje trendu
Trend pełzający
Średnia ruchoma
Funkcje trendu – Trend wykładniczy
ŷ = a0 a1t
a0 – wyrównany poziom zjawiska Y w okresie zerowym,
a1 – średni łańcuchowy wskaźnik dynamiki badanego zjawiska Y w
przedziale czasu [1, n].
Paweł Cibis [email protected]
Ekonometria
Wyodrębnianie tendencji rozwojowej
Analiza wahań sezonowych
Wyznaczanie prognozy
Funkcje trendu
Trend pełzający
Średnia ruchoma
Funkcje trendu – Trend wykładniczy
ŷ = a0 a1t
ln ŷ = ln a0 + t ln a1
0
ŷ = ln ŷ ,
a00 = ln a0 ,
a10 = ln a1
ŷ 0 = a00 + a10 t
Paweł Cibis [email protected]
Ekonometria
Wyodrębnianie tendencji rozwojowej
Analiza wahań sezonowych
Wyznaczanie prognozy
Funkcje trendu
Trend pełzający
Średnia ruchoma
Funkcje trendu – Trend logarytmiczny
ŷ = a0 + a1 ln t
a0 – wyrównany poziom zjawiska Y w okresie zerowym,
Przyrosty zjawiska maleją w czasie.
Paweł Cibis [email protected]
Ekonometria
Wyodrębnianie tendencji rozwojowej
Analiza wahań sezonowych
Wyznaczanie prognozy
Funkcje trendu
Trend pełzający
Średnia ruchoma
Funkcje trendu – Trend logarytmiczny
ŷ = a0 + a1 ln t
t 0 = ln t
ŷ 0 = a00 + a10 t
Paweł Cibis [email protected]
Ekonometria
Wyodrębnianie tendencji rozwojowej
Analiza wahań sezonowych
Wyznaczanie prognozy
Funkcje trendu
Trend pełzający
Średnia ruchoma
Funkcje trendu – Trend potęgowy
ŷ = a0 t a1
a0 – wyrównany poziom zjawiska Y w okresie t = 1,
Stosowany w modelach o liniowym związku między logarytmami
zmiennych Y i t.
Paweł Cibis [email protected]
Ekonometria
Wyodrębnianie tendencji rozwojowej
Analiza wahań sezonowych
Wyznaczanie prognozy
Funkcje trendu
Trend pełzający
Średnia ruchoma
Funkcje trendu – Trend potęgowy
ŷ = a0 t a1
ln ŷ = ln a0 + a1 ln t
0
ŷ = ln ŷ ,
t 0 = ln t,
a00 = ln a0
ŷ 0 = a00 + a1 t 0
Paweł Cibis [email protected]
Ekonometria
Wyodrębnianie tendencji rozwojowej
Analiza wahań sezonowych
Wyznaczanie prognozy
Funkcje trendu
Trend pełzający
Średnia ruchoma
Funkcje trendu – Trend logistyczny
ŷ =
a0
,
1 + a1 e −t
a0 > 0, a1 > 1
a0 – poziom nasycenia badanego zjawiska.
Paweł Cibis [email protected]
Ekonometria
Wyodrębnianie tendencji rozwojowej
Analiza wahań sezonowych
Wyznaczanie prognozy
Funkcje trendu
Trend pełzający
Średnia ruchoma
Funkcje trendu – Trend logistyczny
a0
, a0 > 0, a1 > 1
1 + a1 e −t
a1
1
1
a00 = , a10 = , ŷ 0 = , t 0 = e −t
a0
a0
ŷ
0
0
0 0
ŷ = a0 + a1 t
ŷ =
Paweł Cibis [email protected]
Ekonometria
Wyodrębnianie tendencji rozwojowej
Analiza wahań sezonowych
Wyznaczanie prognozy
Funkcje trendu
Trend pełzający
Średnia ruchoma
Funkcje trendu – Trend hiperboliczny
ŷ = a0 +
a1
t
1
t
ŷ = a0 + a1 t 0
t0 =
Paweł Cibis [email protected]
Ekonometria
Wyodrębnianie tendencji rozwojowej
Analiza wahań sezonowych
Wyznaczanie prognozy
Funkcje trendu
Trend pełzający
Średnia ruchoma
Funkcje trendu – Trend hiperboliczny
ŷ =
a00 =
1
,
a0
a0 t
t + a1
a1
1
, t0 = ,
a0
t
0
0
0 0
ŷ = a0 + a1 t
a10 =
Paweł Cibis [email protected]
Ekonometria
ŷ 0 =
1
ŷ
Wyodrębnianie tendencji rozwojowej
Analiza wahań sezonowych
Wyznaczanie prognozy
Funkcje trendu
Trend pełzający
Średnia ruchoma
Trend pełzający
Metoda adaptacyjna – stosowana, gdy trend w miarę upływu czasu
podlega zmianom.
1
Ustalamy długość segmentu k.
2
Rozpatrujemy n − k + 1 k-elementowych ciągów kolejnych
obserwacji: yt , yt+1 , . . . , yt+k−1 .
3
Dla każdego ciągu szacujemy z KMNK parametry liniowe
trendów segmentowych: ŷ l = a0l + a1l t, gdzie
t = l, l + 1, . . . , l + k − 1.
4
Dla każdego równania trendu odcinkowego obliczamy
teoretyczne wartości zmiennej Y .
5
Obliczamy średnie arytmetyczne dla wartości teoretycznych
zmiennej Y z tych samych okresów. Otrzymamy szereg
czasowy wygładzony za pomocą trendu pełzającego.
Paweł Cibis [email protected]
Ekonometria
Wyodrębnianie tendencji rozwojowej
Analiza wahań sezonowych
Wyznaczanie prognozy
Funkcje trendu
Trend pełzający
Średnia ruchoma
Średnia ruchoma
Metoda adaptacyjna – stosowana, gdy trend w miarę upływu czasu
podlega zmianom.
1
2
Ustalamy długość okresu średniej k.
Dla kolejnych okresów obliczamy średnie arytmetyczne
k-okresowe:
k+i−1
ȳ k−1 +i = yi +yi+1 +...+y
, dla k nieparzystych oraz
k
2
i ∈ 1, 2, . . . , n − k + 1;
1
y +y +...+ 1 y
ȳ k +i = 2 i i+1 k 2 k+i , dla k parzystych oraz
2
i ∈ 1, 2, . . . , n − k + 1 (średnie scentrowane).
3
Otrzymane średnie przyporządkowuje się wyrazowi
środkowemu.
Średnią k-okresową stosujemy Do eliminacji wahań okresowych o
cyklu długości k.
Paweł Cibis [email protected]
Ekonometria
Wyodrębnianie tendencji rozwojowej
Analiza wahań sezonowych
Wyznaczanie prognozy
Etap
Etap
Etap
Etap
I – Wyodrębnienie tendencji rozwojowej
II – Uwolnienie wyrazów szeregu empirycznego od trendu
III – Eliminacja wahań przypadkowych
IV – Obliczanie czystych wskaźników wahań sezonowych
1
Wyodrębnianie tendencji rozwojowej
Funkcje trendu
Trend pełzający
Średnia ruchoma
2
Analiza wahań sezonowych
Etap I – Wyodrębnienie tendencji rozwojowej
Etap II – Uwolnienie wyrazów szeregu empirycznego od
trendu
Etap III – Eliminacja wahań przypadkowych
Etap IV – Obliczanie czystych wskaźników wahań sezonowych
3
Wyznaczanie prognozy
Ostateczna postać modelu
Błąd prognozy ex post
4
Literatura
Paweł Cibis [email protected]
Ekonometria
Wyodrębnianie tendencji rozwojowej
Analiza wahań sezonowych
Wyznaczanie prognozy
Etap
Etap
Etap
Etap
I – Wyodrębnienie tendencji rozwojowej
II – Uwolnienie wyrazów szeregu empirycznego od trendu
III – Eliminacja wahań przypadkowych
IV – Obliczanie czystych wskaźników wahań sezonowych
Etap I – Wyodrębnienie tendencji rozwojowej
Wyodrębniamy tendencję rozwojową za pomocą dowolnej metody:
trendu liniowego;
trendu nieliniowego;
trendu pełzającego;
średniej ruchomej.
Paweł Cibis [email protected]
Ekonometria
Wyodrębnianie tendencji rozwojowej
Analiza wahań sezonowych
Wyznaczanie prognozy
Etap
Etap
Etap
Etap
I – Wyodrębnienie tendencji rozwojowej
II – Uwolnienie wyrazów szeregu empirycznego od trendu
III – Eliminacja wahań przypadkowych
IV – Obliczanie czystych wskaźników wahań sezonowych
Etap II – Uwolnienie wyrazów szeregu empirycznego od
trendu
Jeżeli odchylenia od trendu w tych samych okresach jednego
cyklu są mniej więcej stałe (bezwzględne wahania sezonowe),
obliczamy: et = yt − ŷt .
Jeżeli w miarę wzrostu wartości trendu proporcjonalnie
wzrastają odchylenia (bezwzględne wahania sezonowe) –
ilorazy są mniej więcej stałe – obliczamy stosunki: ut = yŷtt .
Wartości et i ut zawierają wahania sezonowe i przypadkowe.
W praktyce łatwiej jest najpierw policzyć oba wskaźniki, a
następnie, na podstawie tego, w którym z wariantów są one mniej
więcej stałe dla danej fazy cyklu, zdecydować o rodzaju wahań
okresowych.
Paweł Cibis [email protected]
Ekonometria
Wyodrębnianie tendencji rozwojowej
Analiza wahań sezonowych
Wyznaczanie prognozy
Etap
Etap
Etap
Etap
I – Wyodrębnienie tendencji rozwojowej
II – Uwolnienie wyrazów szeregu empirycznego od trendu
III – Eliminacja wahań przypadkowych
IV – Obliczanie czystych wskaźników wahań sezonowych
Etap III – Eliminacja wahań przypadkowych
Dla każdego okresu cyklu obliczamy średnią arytmetyczną z tych
wartości et lub ut , które należą do danej fazy. Otrzymamy surowe
wskaźniki wahań sezonowych:
ēj – bezwzględne wskaźniki sezonowości (addytywne) – o ile
jednostek poziom zjawiska w danej fazie wahań jest wyższy
lub niższy od poziomu, jaki osiągnęłoby zjawisko, gdyby jego
rozwój następował zgodnie z tendencją rozwojwą;
ūj – względne wskaźniki sezonowości (multiplikatywne) – o ile
procent poziom zjawiska w danej fazie wahań jest wyższy lub
niższy od poziomu, jaki osiągnęłoby zjawisko, gdyby jego
rozwój następował zgodnie z tendencją rozwojwą.
j – numer fazy wahań
Paweł Cibis [email protected]
Ekonometria
Wyodrębnianie tendencji rozwojowej
Analiza wahań sezonowych
Wyznaczanie prognozy
Etap
Etap
Etap
Etap
I – Wyodrębnienie tendencji rozwojowej
II – Uwolnienie wyrazów szeregu empirycznego od trendu
III – Eliminacja wahań przypadkowych
IV – Obliczanie czystych wskaźników wahań sezonowych
Etap IV – Obliczanie czystych wskaźników wahań
sezonowych
Obliczamy współczynniki korekcyjne:
α=
α=
1
p
1
p
Pp
i=1 ēi
Pp
i=1 ūi
Suma wskaźników bezwzględnych jest równa zeru, a suma
wskaźników względnych jest równa liczbie faz cyklu (p).
Obliczamy czyste wskaźniki:
sjb = ēj −
sjw =
1
p
1
p
Pp
Pūpj
i=1
i=1 ēi
ūi
Paweł Cibis [email protected]
Ekonometria
Wyodrębnianie tendencji rozwojowej
Analiza wahań sezonowych
Wyznaczanie prognozy
Ostateczna postać modelu
Błąd prognozy ex post
1
Wyodrębnianie tendencji rozwojowej
Funkcje trendu
Trend pełzający
Średnia ruchoma
2
Analiza wahań sezonowych
Etap I – Wyodrębnienie tendencji rozwojowej
Etap II – Uwolnienie wyrazów szeregu empirycznego od
trendu
Etap III – Eliminacja wahań przypadkowych
Etap IV – Obliczanie czystych wskaźników wahań sezonowych
3
Wyznaczanie prognozy
Ostateczna postać modelu
Błąd prognozy ex post
4
Literatura
Paweł Cibis [email protected]
Ekonometria
Wyodrębnianie tendencji rozwojowej
Analiza wahań sezonowych
Wyznaczanie prognozy
Ostateczna postać modelu
Błąd prognozy ex post
Wyznaczanie prognozy
Prognostyczną wartość zmiennej na moment/okres t (stanowiący
i-tą fazę cyklu) wyznaczamy jako:
∗(w )
+ sib – model addytywny
∗(w )
∗ siw – model addytywny
yti∗ = yti
yti∗ = yti
∗(w )
yti
– wstępna prognoza (na okres t dla i-tej fazy cyklu) na
podstawie modelu tendencji rozwojowej;
sib , /siw – czyste (skorygowane) wskaźniki sezonowości dla i-tej fazy
cyklu.
Przy prognozowaniu na podstawie średniej ruchomej model
Pt−1
prognostyczny ma postać: yt∗ = k1 i=t−k
yi , gdzie yi to wartość
∗
zmiennej prognozowanej w okresie i, a yt to prognoza na okres t.
Paweł Cibis [email protected]
Ekonometria
Wyodrębnianie tendencji rozwojowej
Analiza wahań sezonowych
Wyznaczanie prognozy
Ostateczna postać modelu
Błąd prognozy ex post
Błąd prognozy ex post
błąd bezwzględny: qt = yt − yt∗ ;
y −y ∗
błąd względny: φt = t yt t ;
średni kwadratowy błąd prognozy ex post:
0,5

T
X
1
s∗ = 
(yt − yt∗ )2 
T − n t=n+1
;
T – numer ostatniego okresu, w którym sprawdzana jest prognoza;
średni kwadratowy błąd prognozy ex post dla modelu ze średnią
ruchomą:
0,5

T
X
1
(yt − yt∗ )2 
s∗ = 
n − k t=k+1
;
k – stała wygładzania, n – liczba wyrazów szeregu czasowego;
Paweł Cibis [email protected]
Ekonometria
Wyodrębnianie tendencji rozwojowej
Analiza wahań sezonowych
Wyznaczanie prognozy
1
Wyodrębnianie tendencji rozwojowej
Funkcje trendu
Trend pełzający
Średnia ruchoma
2
Analiza wahań sezonowych
Etap I – Wyodrębnienie tendencji rozwojowej
Etap II – Uwolnienie wyrazów szeregu empirycznego od
trendu
Etap III – Eliminacja wahań przypadkowych
Etap IV – Obliczanie czystych wskaźników wahań sezonowych
3
Wyznaczanie prognozy
Ostateczna postać modelu
Błąd prognozy ex post
4
Literatura
Paweł Cibis [email protected]
Ekonometria
Wyodrębnianie tendencji rozwojowej
Analiza wahań sezonowych
Wyznaczanie prognozy
Literatura
Strahl D., Sobczak E., Markowska M., Bal-Domańska B. Modelowanie ekonometryczne z Excelem.
Wrocław: AE 2002.
Ekonometria. Metody, przykłady, zadania. Red. J. Dziechciarz. Wrocław: AE 2002.
Prognozowanie gospodarcze. Metody i zastosowanie. Red. M. Cieślak. Warszawa: PWN 2002.
Paweł Cibis [email protected]
Ekonometria
Wyodrębnianie tendencji rozwojowej
Analiza wahań sezonowych
Wyznaczanie prognozy
Paweł Cibis [email protected]
Ekonometria