Dziejsza Francja - Polska Fundacja im. Roberta Schumana

Francuskojęzyczne kraje
Europy
13. seminarium
koordynator: Joanna Różycka-Thiriet
2 marca 2011 roku
[email protected]
Temat: Mitterrand 1981
– co zostało z tamtych lat?
Zaproszeni goście:
- dr Bartłomiej Zdaniuk, Instytut Nauk
Politycznych, Wydział
Dziennikarstwa
Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego
i
Nauk
- Jean-Yves Leconte, Partia Socjalistyczna, Zgromadzenie
Francuzów za Granicą
SŁOWNICZEK PRZETRWANIA
Le congrès d'Épinay [le konge depine] – historyczny kongres w mieście Épinay-surSeine w 1971 roku, który doprowadził do zjednoczenia francuskich socjalistów. François
Mitterrand zostaje szefem partii
La rue Solferino [la ru solferino] – ulica Solferino. W tym miejscu w Paryżu,
dokładnie w pałacyku pod numerem 10, znajduje się siedziba Partii Socjalistycznej.
Dlatego termin la rue Solferino utożsamiany jest z władzami partii.
Le premier secrétaire [ly premie sekreter] – pierwszy sekretarz. Coś nam to
przypomina… ale tak właśnie oficjalnie nazywa się przewodniczący Partii Socjalistycznej
we Francji.
Les éléphants [lezelefą] – słonie. Określenie niewiele młodsze niż sama Partia
Socjalistyczna w dzisiejszej formie. Pojawiło się już w 1973 roku na kongresie
w Grenoble, choć w nieco innym znaczeniu. Dzisiaj jako słonie określa się osobistości PS
np. zasiadające we władzach, szefów frakcji lub tych, którzy kiedyś odgrywali w polityce
wielkie znaczenie. Słoniami są politycy tacy jak Laurent Fabius, Lionel Jospin, Pierre
Mauroy, Jack Lang, Dominique Strauss-Kahn. Do tej kategorii nie była z kolei nigdy
zaliczana Ségolène Royal. Przeciwnie, jej relacje ze słoniami, nawet po oficjalnym
wyborze przez członków Partii Socjalistycznej na kandydatkę na prezydenta (16 listopada
2006 r.), nie były najlepsze. Termin ten ma negatywne, ironiczne zabarwienie, ponieważ
zazwyczaj uznaje się, że éléphants u władzy przebywają za długo, blokując do niej dostęp
młodszym generacjom i niekiedy reprezentują przestarzałe poglądy.
Le courant [ly kurą] – prąd, tendencja, nurt, frakcja. Pojęcie stosowane w odniesieniu
do Partii Socjalistycznej, w której faktycznie mamy do czynienia z szeregiem nurtów.
Skupiają się one wokół określonych idei np. socjaldemokratycznych czy ekologicznych.
Bardzo ważna jest również osoba lidera nurtu np. Dominique Strauss-Kahn, kiedy został
wybrany na dyrektora Międzynarodowego Funduszu Walutowego, osierocił swój prąd
w partii. Oprócz courants w partii istnieją również mniejsze grupki zwolenników danego
polityka np. jospinistes, związani z byłem premierem Lionelem Jospin.
DOBRZE POWIEDZIANE – FRAZA DNIA
Plakat z kampanii wyborczej
François Mitterrand z 1981
roku wraz z jego sloganem
wyborczym
La
force
tranquille – Spokojna siła
(czy to wam nie przypomina
podobnego hasła z polskiego
podwórka?). 10 maja 1981
roku Mitterrand wygrywa
w drugiej turze z dotychczasowym prezydentem Valérym Giscardem d’Estaing,
reprezentującym centrum. Jacques Chirac, który startował w pierwszej turze, wbił
Giscardowi nóż w plecy, nie wzywając swoich zwolenników do jego poparcia przeciwko
socjaliście. Mitterrand zostaje prezydentem za 3. podejściem (bezskutecznie próbuje
swoich sił w 1965 i 1974 roku).
PORTRETY MNIEJ ZNANYCH MĘŻCZYZN I KOBIET
Martine Aubry (ur. 1950), prywatnie córka Jacques’a Delors’a
(byłego przewodniczego Komisji Europejskiej), jest pierwszym
sekretarzem Partii Socjalistycznej od 2008 roku. Jej wybór wywołał
zresztą polemikę z powodu niewielkiej różnicy głosów między nią
a kontrkandydatką Ségolène Royal i rzekomych fałszerstw wyborczych,
które przeważyły szalę na stronę Aubry. Od 2001 roku jest merem Lille
(miasta na północy Francji), co daje jej wpływ na potężną strukturę
socjalistów w tym właśnie regionie. Aubry zasłynęła tym, że jako
minister zatrudnienia i solidarności w latach 1997-2000
przeprowadziła słynną reformę 35 godz., tzw. loi Aubry (która mówiąc
skrótowo skróciła tygodniowy czas pracy do 35 godzin). Jednym z celów kontrowersyjnej
nawet po latach reformy było stworzenie nowych miejsc pracy (poprzez podzielenie
pracy). To zresztą nie był pierwszy okres jej ministrowania w tym resorcie. Była już
ministrem pracy od 1991 do 1993 roku. Absolwentka Instytutu Studiów Politycznych
w Paryżu i ENA. Należy do grona osób w Partii Socjalistycznej, które mogą się ubiegać
o start w wyborach prezydenckich w 2012 roku. O tym kogo namaści na kandydata PS,
zadecydują jesienne prawybory. Faworytem wydaje się być aktualnie Dominique StraussKahn, dyrektor Międzynarodowego Funduszu Walutowego.
INTERNET – CO W TRAWIE PISZCZY
Ina.fr – francuskie archiwa audio-wizualne on-line. Strona po angielsku i po francusku
oferuje fragmenty np. programów telewizyjnych czy audycji radiowych. Można też
posłuchać dziennika w wersji radiowej lub telewizyjnej z dnia naszych urodzin.
Partnerem seminariów jest Fundacja Roberta Schumana w Paryżu.
Działania Polskiej Fundacji im. Roberta Schumana są współfinansowane przez Unię
Europejską, ze środków programu Europa dla Obywateli