D - Sąd Rejonowy w Świdnicy

Sygn. akt I C 1683/13
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 11 kwietnia 2014r.
Sąd Rejonowy w Świdnicy I Wydział Cywilny w składzie:
Przewodniczący SSR Maja Snopczyńska
Protokolant Martyna Kamińska
po rozpoznaniu w dniu 11 kwietnia 2014 r. w Świdnicy
sprawy z powództwa G. S.
przeciwko (...) S.A. w W.
o zapłatę kwoty 14.492,37 zł
I. zasądza od strony pozwanej (...) S.A. w W. na rzecz powoda G. S. kwotę 11.574,68 zł (jedenaście tysięcy pięćset
siedemdziesiąt cztery złote sześćdziesiąt osiem groszy) wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 4 lipca 2013r
do dnia zapłaty;
II. w pozostałym zakresie umarza postępowanie;
III. zasądza od strony pozwanej na rzecz powoda kwotę 3.542,00 zł tytułem kosztów procesu w tym
kwotę 2.400,00 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego;
IV. nakazuje stronie pozwanej (...) S.A. w W. uiścić na rzecz Skarbu Państwa Sąd Rejonowy w Ś.
kwotę 344,90 zł tytułem kosztów opinii biegłego poniesionych tymczasowo przez Skarb Państwa
Sąd Rejonowy w Ś..
Sygn. akt I C 1683/13
UZASADNIENIE
Powód G. S. wniósł o zasądzenie od strony pozwanej (...) S.A. w W. kwoty 14.492,37 zł z ustawowymi odsetkami
od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty i kosztów procesu w kwocie 3.142,00 zł. W uzasadnieniu podniósł, że
29 IV 2013 roku doszło do kolizji drogowej i uszkodzenia motocykla powoda marki H. (...), model (...)o numerze
rejestracyjnym (...). Sprawca kolizji ubezpieczony był z tytułu OC u strony pozwanej, (nr polisy (...)); strona pozwana
uznała co do zasady swoją odpowiedzialność za szkodę i w toku likwidacji szkody ustaliła koszt naprawy motocykla
na kwotę 6.181,35 zł i taką kwotę przelano powodowi na konto bankowe; na podstawie kosztorysu wykonanego na
zlecenie powoda rzeczoznawca ustalił, że rzeczywiste koszty naprawy wynoszą 20.123,72 zł; powód wniósł także o
zasądzenie kwoty poniesionej tytułem kosztów opinii rzeczoznawcy w kwocie 550 zł.
Przed terminem rozprawy powód pismem wniesionym do Sądu w dniu 22 lipca 2013 roku cofnął powództwo co do
kwoty 2.917,69 zł a podtrzymał co do roszczenia głównego w kwocie 11 574,68 zł oraz pozostałe roszczenia zgłoszone w
pozwie wniesionym 4 lipca 2013 roku wskazując, że po wniesieniu pozwu, strona pozwana przelała na konto powoda
kwotę 2.917,69 zł tytułując przelew „odszkodowanie za szkodę” wobec czego powód domniemywa, że strona pozwana
uznała powództwo co do kwoty 2.917,69 zł.
Strona pozwana w odpowiedzi na pozew wniosła o oddalenie powództwa i zasądzenie kosztów
postępowania. W uzasadnieniu przyznała, że pojazd sprawcy szkody objęty był u pozwanego
umową odpowiedzialności cywilnej w okresie od 15 XII 2012 do 14 XII 2013 roku (polisa
nr (...)); likwidując szkodę pozwany ustalił i wypłacił powodowi łącznie kwotę 9.099,04 zł
tytułem odszkodowania na pokrycie kosztów naprawy motocyklu powoda (akta szkody (...));
strona pozwana podtrzymała stanowisko zajęte na etapie postępowania likwidacji szkody, gdyż
wypłacone odszkodowanie odpowiada wartości doznanej przez powoda szkody a prywatna
symulacja wykonana na zlecenie powoda jest tylko hipotetyczną symulacją; niezasadne jest także
żądanie przez powoda zwrotu kosztów prywatnej wyceny, gdyż nie mieści się w ramach ochrony
ubezpieczeniowej.
W TOKU POSTEPOWANIA SĄD USTALIŁ
NASTĘPUJĄCY STAN FAKTYCZNY:
W dniu 29 kwietnia 2013 roku powód uczestniczył w kolizji drogowej, w której uległ uszkodzeniu
jego motocykl marki H. (...), model (...), o numerze rejestracyjnym (...). Sprawca kolizji posiadał
ubezpieczenie u strony pozwanej w ramach umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej nr
umowy (...)
BEZSPORNE, ponadto wynikające z akt szkodowych (...) S.A. ( (...));
Strona pozwana przeprowadziła likwidację szkody i decyzją z dnia 07 - VI - 2013 roku przyznano
powodowi odszkodowanie za koszty naprawy motocykla w kwocie 5.025,49 zł bez VAT, następnie
decyzją z dnia 11 - VI - 2013 roku przyznano kwotę odszkodowania z VAT tj. 6.181,35 zł, przy czym
ogólna kwota została pomniejszona o wcześniejsza wpłatę kwoty 5.025,49 zł wobec czego przelano
na konto powoda kolejną kwotę w wysokości 1.155,86 zł tytułem odszkodowania. Następnie w
odpowiedzi na przedstawiony przez powoda kosztorys opinii techniczno – ekonomicznej Nr (...)
decyzją z dnia 16 – VII – 2013 roku przyznano odszkodowanie powiększone o kwotę 2.917,69 zł.
Zatem łącznie przyznano i przelano na konto powodowi kwotę 9.099,04 zł tytułem odszkodowania
za poniesioną szkodę.
BEZSPORNE, ponadto wynikające z akt szkodowych
Kosztorysowy koszt naprawy pojazdu powoda wynosi 20.123,72 zł, natomiast przy naprawie w autoryzowanym
serwisie - 24.176,28 zł.
DOWÓD: opinia biegłego k. 61-71
Powód poniósł koszty sporządzenia opinii rzeczoznawcy samochodowego S. G. w kwocie 550 zł.
DOWÓD: faktura VAT nr (...) z 10 VI 2013r k. 10
W TAK USTALONYM STANIE FAKTYCZNYM
SĄD ZWAŻYŁ:
Powództwo jest zasadne.
Bezspornym między stronami było, że w dniu 29 IV 2013 roku powód uczestniczył w kolizji
drogowej, w której uległ uszkodzeniu jego motocykl marki H. (...), model(...), o numerze
rejestracyjnym (...). Strona pozwana nie zaprzeczała, że ponosi odpowiedzialność za skutki tego
zdarzenia w ramach umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej nr polisy (...) łączącego ją
ze sprawcą zdarzenia. Zakwestionowała jednak zasadność żądania co do kwoty odszkodowania
za koszty naprawy pojazdu wskazując, że koszty te nie przewyższają kwoty wypłaconej w toku
przeprowadzonego postępowania likwidacyjnego.
Powód pismem wniesionym do Sądu w dniu 22 lipca 2013 roku cofnął powództwo co do kwoty 2.917,69 zł a podtrzymał
co do roszczenia głównego w kwocie 11 574,68 zł oraz pozostałe roszczenia zgłoszone w pozwie wniesionym 4 lipca 2013
wskazując, że po wniesieniu pozwu, strona pozwana przelała na konto powoda kwotę 2.917,69 zł tytułując przelew
„odszkodowanie za szkodę”. Skoro cofnięcie powództwa nastąpiło przed terminem rozprawy nie jest wymagana zgoda
strony pozwanej.
Sąd uznał cofnięcie pozwu za dopuszczalne, gdyż okoliczności sprawy nie wskazują aby ta czynność była sprzeczna z
prawem lub zasadami współżycia społecznego. Nie zmierza ona także do obejścia prawa. W związku z powyższym na
mocy art. 203 § 1,4 kpc postępowanie w tym zakresie należało umorzyć.
Po ograniczeniu powództwa spór dotyczył kwoty 11 574,68 zł wraz z odsetkami.
Zgodnie z treścią art. 822 kc przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej ubezpieczyciel zobowiązuje
się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których
odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo ubezpieczony. Zgodnie zaś z treścią art. 415 kc, kto z winy
swej wyrządził drugiemu szkodę, obowiązany jest do jej naprawienia.
Strona pozwana - co do zasady - nie kwestionowała swojej odpowiedzialności za skutki zdarzenia z 29 IV 2013
roku. Tym samym sporną między stronami była jedynie wysokość szkody wyrządzonej w motocyklu powoda.
Wykazanie wysokości szkody spoczywało – zgodnie z art. 6 kc na powodzie, który dla wykazania zasadności żądania
przedstawił opinię techniczno – ekonomiczną Nr (...) wykonaną na jego zlecenie przez rzeczoznawcę S. G.. Pozwany
zakwestionował opinię rzeczoznawcy podnosząc, że jest to prywatna kalkulacja wykonana na zlecenie powoda i
stanowi jedynie symulację hipotetycznych kosztów naprawy, a nadto jest dokumentem prywatnym z ograniczeniami
dowodowymi wynikającymi z art. 245 k.p.c. i wniósł o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego sądowego. W
toku postępowania, po złożeniu opinii przez biegłego sądowego - już nie kwestionował opinii. Strona powodowa
nie kwestionowała opinii biegłego. W związku z powyższym ustalając wysokość szkody Sąd oparł się na opinii
biegłego, która ostatecznie nie została zakwestionowana przez strony. Wyliczone koszty naprawy w kosztorysie
wykonanym przez biegłego w kwocie 24.176,28 zł pozwalają naprawić uszkodzony motocykl w autoryzowanym
serwisie i przywrócić jednośladowi stan jaki istniał przed zaistniałą szkodą. Biegły w swej opinii przeprowadził
także analizę kosztorysu zaproponowanego przez stronę pozwaną wskazując, że proponowana przez stronę pozwaną
kwota odszkodowania (6.181,35 zł) oszacowana na podstawie nierealnych kosztów pracochłonności oraz cen części
zamiennych nie pozwoli w żadnej mierze przywrócić motocyklowi stanu jaki istniał przed zaistniałą szkodą. Biegły
poddał analizie również kosztorys na którym powód oparł swoje żądanie i ustalił, że proponowana przez powoda
kwota odszkodowania w kwocie 20.123,72 zł wyliczona została na podstawie realnych kosztów pracochłonności oraz
rynkowych cen części zamiennych i pozwala przywrócić motocyklowi stan jaki zaistniał przed zaistniałą szkodą. Biegły
ostatecznie w opinii z dnia 3 I 2014r (k. 61-71) wskazał, że uzasadniony koszt naprawy pojazdu mieści się w granicach
od 20.123,72 zł do 24.176,28 zł, w zależności od miejsca wykonywania naprawy, gdzie kwota najwyższa jest kosztem
naprawy w autoryzowanym serwisie. Tym samym opierając się na opinii biegłego należało uznać, że kwota żądana
przez powoda pozwoli na przywrócenie motocyklowi stanu jaki istniał przed szkodą i jest kwotą niższą niż biegły
wskazał jako koszty naprawy w autoryzowanym serwisie. Nakazywało to ustalić wysokość szkody na kwotę 20.123,72
zł (w wysokości uzasadnionych kosztów naprawy).
Podkreślić należy, że funkcją odszkodowania jest wyrównanie uszczerbku w majątku osoby poszkodowanej. Art. 361
kc wskazuje, że zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność tylko za normalne następstwa działania
lub zaniechania, z którego szkoda wynikła; naprawienie szkody obejmuje straty, które poszkodowany poniósł oraz
korzyści, które mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono.
Bezspornym pomiędzy stronami było, że naprawienie szkody miało nastąpić w drodze wypłaty
kwoty, której wysokość zostanie ustalona abstrakcyjnie na podstawie hipotetycznego kosztorysu
naprawy. Tym samym powód nie miał obowiązku przedstawiać rachunków czy faktur, nie
miał także obowiązku naprawić motocykla, a miał otrzymać odszkodowanie wynikające z
hipotetycznych kosztów naprawy. W toku likwidacji szkody strona pozwana przedstawiła własną
kalkulację kosztów naprawy i według tej kalkulacji wypłaciła odszkodowanie w kwocie 9.099,04
zł. Powód zakwestionował wysokość tak ustalonych kosztów naprawy. Z opinii biegłego wynika,
że uzasadnione koszty naprawy zawierają się w granicach od 20.123,72 zł do 24.176,28 zł w
zależności od miejsca wykonania naprawy. Strony nie zakwestionowały wysokości kosztów
naprawy wynikających z opinii biegłego. Podkreślić należy, że roszczenie powoda jest oparte
na ubezpieczeniu OC sprawcy szkody, nie zaś na umowie ubezpieczenia AC – a w przypadku
takiego ubezpieczenia OWU najczęściej przewidują obowiązek przedłożenia faktur dla otrzymania
odszkodowania. Z wyroku SN z 16 V 2002r wynika wręcz że „roszczenie o świadczenie należne od
zakładu ubezpieczeń w ramach ubezpieczenia komunikacyjnego OC z tytułu kosztów przywrócenia
uszkodzonego pojazdu do stanu pierwotnego jest wymagalne niezależnie od tego czy naprawa
została dokonana”1. Tym samym skoro powód nie ma obowiązku naprawiać pojazdu, nie ma
tym samym obowiązku wykazywania w toku postępowania kosztów naprawy pojazdu. Wysokość
należnego odszkodowania ustalana jest nie w oparciu o faktury czy rachunki, a w oparciu o
wykazaną wartość kosztorysową naprawy pojazdu powoda. Z zebranego w sprawie materiału
dowodowego wynika, że wartość ta wynosi 20 123,72 zł (opinia biegłego). Na marginesie jedynie
wskazać należy, że kosztorys na który powołuje się strona pozwana jest dokumentem prywatnymi
i nie może stanowić podstawy kwestionowania opinii biegłego. Opinia biegłego może być jedynie
zakwestionowana w sposób przewidziany przepisami Kpc (co w niniejszej sprawie nie nastąpiło).
Mając powyższe na uwadze należało uznać, że w związku ze zdarzeniem z 29 IV 2013 roku powód
poniósł szkodę w wysokości 20.123,72 zł. Skoro strona pozwana wypłaciła już kwotę 9.099,04 zł
(która to okoliczność była bezsporna) należało zasądzić na rzecz powoda kwotę 11.024,68 zł.
W związku z powyższym zasadnym było także zasądzenie na rzecz powoda kosztów poniesionych
przez powoda tytułem kosztów sporządzenia opinii technicznej w kwocie 550 zł, która to kwota
wynika z faktury VAT (...) z 10 VI 2013r.
Za zwłokę w zapłacie należności zgodnie z treścią art. 481 kc wierzycielowi przysługują odsetki w wysokości ustawowej
(przy braku - jak w niniejszej sprawie – innej umowy stron) liczone od daty wymagalności. Powód wniósł o zasądzenie
odsetek od daty wniesienia pozwu i od tej daty odsetki zostały zasądzone.
W związku z powyższym mając na uwadze zebrany materiał dowodowy i powołane wyżej przepisy zasądzono od strony
pozwanej na rzecz powoda kwotę 11.574,68 zł (11.024,68 zł +550 zł) z ustawowymi odsetkami liczonymi od 04 VII
2013r, zaś w pozostałym zakresie postępowanie umorzono.
O kosztach orzeczono na podstawie art. 98 kpc mając na względzie wynik procesu i koszty poniesione przez powoda
(725 zł opłaty od pozwu, 2400 zł - koszty zastępstwa procesowego w wysokości wynikającej z § 6 pkt. 5 rozporządzenia
Ministra Sprawiedliwości z 28 IX 2002 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez
Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu
(Dz.U.2013,461), 17 zł opłaty skarbowej od pełnomocnictwa) oraz 400 zł poniesionych kosztów zaliczki na opinię
biegłego.
Ponieważ koszty opinii biegłego przewyższyły wpłaconą przez powoda zaliczkę i brakującą kwotę wypłacono biegłemu
ze Skarbu Państwa nakazano stronie pozwanej uiścić na rzecz Skarbu Państwa Sąd Rejonowy w Ś.kwotę 344,90 zł
tytułem kosztów opinii biegłego poniesionych tymczasowo przez Skarb Państwa, mając na uwadze wynik procesu.
1 V CKN 1273/00, cyt za LEX 55515