ujście wisły plb220004

UJŚCIE WISŁY
PLB220004
Otoczone trzcinowiskami jeziorko przy ujściu Wisły Śmiałej
Fot. Grzegorz Rąkowski
Rybitwa białoczelna
Fot. Grzegorz i Tomasz Kłosowscy
Obszar, położony na północno-wschodnich obrzeżach aglomeracji
gdańskiej, składa się z dwóch części obejmujących rejon ujść dwóch ramion
Wisły do Zatoki Gdańskiej, pomiędzy którymi leży Wyspa Sobieszewska.
Pierwszy fragment obejmuje przyujściowy 6-kilometrowy odcinek głównego
koryta Wisły poniżej Przegaliny, czyli tzw. Wisłę Przekop, wraz z wąskim
pasem terenów ciągnących się w międzywalu rzeki oraz rejonem wydm,
słonorośli, mokradeł, płytkich oczek wodnych i lasów, sąsiadujących
bezpośrednio z ujściem rzeki. Drugi, znacznie mniejszy fragment obszaru,
obejmuje okolice ujścia Wisły Śmiałej w bliskim sąsiedztwie zabudowy
Gdańska, z obszarem plaż, trzcinowisk, mokradeł i lasów oraz dwoma
przybrzeżnym jeziorami. W obu fragmentach obszaru występuje mozaika
siedlisk, obejmująca płytkie słonawe jeziora, rozległe płaty szuwaru
trzcinowego oraz nadmorskie plaże i piaszczyste mierzeje, odcinające jeziora
od Bałtyku. Wydmy w większości porasta bór sosnowy oraz zespoły zarośli,
w obniżeniach terenu spotyka się fragmenty olsu. W rejonie głównego ujścia
Wisły istnieje aktywny stożek ujściowy, gdzie obserwuje się ciągłe pojawianie
się i zanikanie piaszczystych łach, wysp i półwyspów, wchodzących coraz
głębiej w morze i stanowiących ważne siedlisko ptaków.
Omawiany obszar częściowo pokrywa się z siedliskowym obszarem
Natura 2000 Ostoja w Ujściu Wisły PLH220044 (883,5 ha). W jego granicach
znalazły się niewielkie fragmenty obszarów chronionego krajobrazu: Wyspy
Sobieszewskiej, Środkowożuławskiego i Żuław Gdańskich oraz fragment
otuliny Parku Krajobrazowego „Mierzeja Wiślana”, a także 2 rezerwaty
przyrody: „Mewia Łacha” (150,46 ha) i „Ptasi Raj (198,07 ha).
Zachowaniu i utrzymaniu siedlisk cennych gatunków ptaków w Ujściu
Wisły sprzyja stosunkowo trudna dostępność (zwłaszcza efemerycznych łach
piaszczystych) i zabagnienie części terenu. Do najważniejszych zagrożeń
awifauny i jej siedlisk na omawianym terenie należą: drapieżnictwo norki
amerykańskiej, lisa oraz mewy srebrzystej, znaczny ruch jednostek wodnych
i intensywne rybołówstwo w ujściowych odcinkach Wisły i w rejonie
przybrzeżnym oraz zanieczyszczenie wód Wisły i Zatoki Gdańskiej.
Rejon Ujścia Wisły, pomimo niewielkiej powierzchni, jest jedną
z najważniejszych ostoi ptaków wodno-błotnych na polskim Wybrzeżu. Jest
to najważniejsze w kraju miejsce występowania rybitwy czubatej Sterna
sandvicensis (130-570 par, niemal 100% populacji krajowej) oraz jedna z kilku
głównych krajowych ostoi lęgowych rybitwy białoczelnej Sterna albifrons
(25–50 par lęgowych, ponad 5% ogólnokrajowej populacji lęgowej), rybitwy
rzecznej Sterna hirundo (120-360 par lęgowych, ok. 5% ogólnokrajowej
populacji lęgowej), mewy srebrzystej Larus argentatus (10-60 par lęgowych,
do ok. 3% ogólnokrajowej populacji lęgowej) i sieweczki obrożnej Charadrius
hiaticula (5-18 par lęgowych, ok. 3% ogolnokrajowej populacji lęgowej),
a także jedno z bardzo nielicznych w kraju miejsc gniazdowania ostrygojada
Haematopus ostralegus (1-2 pary lęgowe).
Omawiany obszar jest jednym z najważniejszych w kraju miejsc
odpoczynku i żerowania przelotnych ptaków wodno-błotnych. Łączna
liczebność ich migrujących zgrupowań spotykanych w Ujściu Wisły przekracza
20 000 osobników. Są to głównie stada, mew, rybitw i blaszkodziobych oraz
ptaków siewkowych, które są tu szczególnie liczne w okresie od lipca do
października. Obserwowane tu migrujące populacje mewy małej Hydrocoloeus
minutus (do 5000 osobników) i rybitwy czubatej Sterna sandvicensis (do 2000
osobników) należą do największych w skali kraju.
Ujście Wisły to także ważne miejsce zimowania ptaków wodnobłotnych. Zimujące tu populacje gągoła Bucephala clangula (1500–22 700
osobników), czernicy Aythya fuligula (2000–17 500 osobników), ogorzałki
Aythya marila (300–12 500 osobników), lodówki Clangula hyemalis (do
30 000 osobników), nurogęsia Mergus merganser (do 6500 osobników),
biegusa zmiennego Calidris alpina (do 200 osobników) i mewy pospolitej
Larus canus (do 10 000 osobników) należą do największych w Polsce.
Powierzchnia: 1748,12 ha
Rok zatwierdzenia: 2004
Regiony geograficzne: Pobrzeże Gdańskie, Morze Bałtyckie
Mezoregiony: Mierzeja Wiślana, Żuławy Wiślane
Położenie administracyjne: województwo pomorskie, powiat
nowodworski i miasto Gdańsk oraz morze terytorialne Rzeczpospolitej
Polskiej
Sprawujący nadzór nad obszarem:
Regionalna Dyrekcja Ochrony Środowiska
w Gdańsku
ul. Chmielna 54/57
80-748 Gdańsk
tel: 58 68 36 800, fax: 58 68 36 803
e-mail: [email protected]
www.gdansk.rdos.gov.pl
Urząd Morski w Gdyni
ul. Chrzanowskiego 10
81-338 Gdynia
tel: 58 355 33 33, fax: 58 620 67 43
e-mail : [email protected]
www.umgdy.gov.pl
Dane Bazy Danych Ogólnogeograficznych, będące treścią niniejszego opracowania, są materiałem
państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, prowadzonego przez Głównego Geodetę
Kraju na podstawie przepisów ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne. Osoby korzystające z
tych materiałów nie mają prawa do ich zwielokrotniania, sprzedawania, udostępniania lub w inny
sposób wprowadzania do obrotu lub rozpowszechniania ich treści w całości bądź we fragmentach,
w szczególności do ich przesyłania lub udostępniania w systemach i sieciach komputerowych lub
jakichkolwiek innych systemach teleinformatycznych.