Paulina Krześniak - Kino Nowe Horyzonty

Wielki wyścig
reż. André F. Nebe
MATERIAŁY DYDAKTYCZNE
DLA NAUCZYCIELI
SPIS TREŚCI
1.
Scenariusz lekcji. (str. 2)
Temat: Wielki wyścig po marzenia.
Załącznik 1: Karta pracy (str. 4)
1
Wszelkie prawa do materiałów dydaktycznych zastrzeżone dla Stowarzyszenia Nowe Horyzonty.
SCENARIUSZ LEKCJI
Opracowała: Paulina Krześniak
Temat: Wielki wyścig po marzenia.
CELE LEKCJI






rozwijanie w uczniach wrażliwości estetycznej przez kontakt ze sztuką filmową;
kształcenie umiejętności rekonstruowania poznanej fabuły;
zachęcanie uczniów do rozmowy na poruszane w filmie tematy (upór w realizowaniu swoich
marzeo, wytrwałośd w dążeniu do celu, wiara we własne możliwości, zaufanie własnej sile,
konsekwencja w rozwijaniu pasji);
przypomnienie uczniom charakterystycznych cech listu;
kształcenie umiejętności przedstawiania swoich poglądów oraz prowadzenia dyskusji:
argumentowania, wnioskowania, formułowania sądów;
rozwijanie wyobraźni.
METODY I FORMY PRACY




elementy dramy: wspólna tożsamośd, praca w parach,
rysowanie,
pogadanka,
karta pracy.
ŚRODKI DYDAKTYCZNE



Wielki wyścig, reż. A. F. Nebe, Irlandia, Niemcy 2009,
arkusze papieru formatu A3 lub większe,
karty pracy dla wszystkich uczniów.
CZAS
1 lekcja
2
Wszelkie prawa do materiałów dydaktycznych zastrzeżone dla Stowarzyszenia Nowe Horyzonty.
PRZEBIEG LEKCJI
1. Element dramy: wspólna tożsamośd. Nauczyciel prosi uczniów, by wstali z krzeseł i spacerowali
po sali. Na hasło nauczyciela uczniowie mają za zadanie połączyd się w grupy z osobami, które
„mają tak samo”. Na przykład, gdy nauczyciel daje hasło „ulubiona potrawa”, uczniowie,
rozpytując kolegów, mają ustalid, które koleżanki i koledzy najbardziej lubią to samo danie,
a następnie ustawid się z nimi w grupie. Inne hasła, które może wykorzystad nauczyciel:
„ulubiony kolor”, „ulubiony sport”, „miesiąc urodzenia”, „liczba sióstr”, „hobby”, „najbardziej
lubiany przedmiot w szkole” itp. Ostatnim hasłem wspólnej tożsamości jest „największe
marzenie”.
2. Rysowanie. Kolejnym zadaniem uczniów jest przedstawienie swoich marzeo na rysunkach.
Uczniowie, których połączyło to samo marzenie, tworzą wspólny rysunek w grupie, natomiast
ci, którzy nie znaleźli nikogo, kto miałby takie samo marzenie, pracują samodzielnie.
(W zależności od tego, jak wygląda rozkład liczbowy uczniów, nauczyciel może w różny sposób
skomentowad sytuację. Może na przykład zaznaczyd, że teraz, inaczej niż w przypadku innych
haseł, więcej osób pozostaje poza grupami i podkreślid, że nasze marzenia są bardzo
indywidualne). Każda z grup/osób prezentuje swój rysunek i opowiada krótko o swoim
marzeniu.
3. Pogadanka. Nauczyciel pyta uczniów, co było marzeniem głównej bohaterki filmu pt. Wielki
wyścig. Gdy dzieci przypomną, że było nim zwycięstwo w wielkim wyścigu własnoręcznie
zbudowanych pojazdów, prowadzący pyta, w jaki sposób dziewczynka walczyła o realizację
swojego marzenia, co była w stanie zrobid, by osiągnąd cel, komu musiała się przeciwstawid.
4. Dyskusja. Pogadanka staje się punktem wyjścia do dyskusji na temat tego, czy człowiek zawsze
powinien dążyd do spełniania swoich marzeo, czy coś powinno go w tym hamowad? Nauczyciel
prosi, by uczniowie przedstawiali swoje zdanie w tej sprawie, uzasadniając swoje opinie.
Możliwe odpowiedzi:
 Człowiek powinien zawsze dążyd do realizacji swoich marzeo; nic nie powinno go w tym
ograniczad, ponieważ nie ma nic ważniejszego od zmierzania do celu, który gwarantuje nam
szczęście.
 Człowiek powinien dążyd do spełniania swoich marzeo, o ile nie krzywdzi to innych osób.
Czasem także zdarzają się takie sytuacje, gdy trzeba na pewien czas odsunąd od siebie myśl
o marzeniach i poświęcid się dla kogoś, kto tego potrzebuje.
Na koniec prowadzący pyta, jak było w przypadku bohaterki filmu Wielki wyścig: czy istniały
powody, dla których mogło się okazad, że będzie musiała porzucid swoje marzenie?
5. Pogadanka. Prowadzący pyta uczniów, czy ich zdaniem dzieciom tak samo łatwo spełniad swoje
marzenia jak dorosłym. Uczniowie prawdopodobnie zwrócą uwagę na to, że dorośli pracują
i zarabiają, a dzięki temu dysponują własnymi pieniędzmi, podczas gdy dzieci mogą liczyd tylko
na kieszonkowe od rodziców. Warto także zwrócid uwagę dzieci (jeżeli same tego nie zrobią) na
to, że osoby niepełnoletnie muszą liczyd się ze zdaniem swoich opiekunów, a w wielu
wypadkach – prosid ich o pozwolenie.
6. Element dramy: praca w parach. Prowadzący prosi uczniów, aby dobrali się w pary (mogą byd to
pary uczniów siedzących ze sobą w ławkach, można także zastosowad inną metodę doboru, np.
przygotowad pary identycznych obrazków i wymieszad je, a następnie poprosid, by każde
dziecko wylosowało jeden spośród nich i połączyło się w parę z osobą, która wylosowała
identyczny obrazek). Uczniowie proszeni są o ustawienie się w dwóch rzędach – osoby z par
stają naprzeciwko siebie. Nauczyciel informuje, że wszystkie dzieci stojące po jednej stronie
będą w swojej parze osobą A, natomiast dzieci stojące po drugiej stronie – osobą B. Zadaniem
uczniów będzie odegranie w parach scenek po wysłuchaniu instrukcji nauczyciela. Instrukcje
których prowadzący udziela uczniom:
OSOBA A: Masz na imię Piotrek i jesteś dwunastoletnim chłopcem. Bardzo chciałbyś pójśd na
urodziny kolegi, które odbędą się już za trzy dni. Wiedziałeś o nich wcześniej, ale zapomniałeś
3
Wszelkie prawa do materiałów dydaktycznych zastrzeżone dla Stowarzyszenia Nowe Horyzonty.
powiedzied mamie. Boisz się, że gdy się dowie, będzie zdenerwowana: woli mied wszystko
zaplanowane dużo wcześniej. Spróbuj przekonad mamę, by pozwoliła Ci wziąd udział
w urodzinach.
OSOBA B: Jesteś mamą Piotrka. W związku z tym, że jesteś osobą bardzo zapracowaną,
wszystkie wydarzenia musisz bardzo dokładnie planowad z dużym wyprzedzeniem. Na sobotę,
kiedy planowane są urodziny kolegi Twojego syna, zarezerwowałaś już stolik w restauracji
i umówiłaś się na wizytę u fryzjera. Prośba Piotrka pokrzyżuje Ci plany.
Przez dziesięd minut uczniowie odgrywają scenki w parach. Następnie nauczyciel pyta o to, jak
przebiegały ich rozmowy, jak czuli się w swoich rolach oraz komu udało się przekonad partnera,
a kto sam został przekonany.
7. Karta pracy. Nauczyciel rozdaje uczniom karty pracy i prosi o przeczytanie polecenia
pierwszego. Następnie warto przypomnied uczniom cechy listu, wspomnied o zwrotach
grzecznościowych, formule rozpoczynającej i kooczącej. Dzieci proszone są potem o wykonanie
polecenia pierwszego. Wybrani lub chętni uczniowie czytają swoje odpowiedzi. Prowadzący na
bieżąco poprawia błędy językowe popełnione przez uczniów w ich listach.
8. Podsumowanie. Nauczyciel podsumowuje to, co zostało powiedziane podczas zajęd. Jest to
także dobry moment na zadawanie pytao i poruszenie tematów, które nie były podejmowane.
PRACA DOMOWA
Uczniowie proszeni są o wykonanie polecenia drugiego z kart pracy.
4
Wszelkie prawa do materiałów dydaktycznych zastrzeżone dla Stowarzyszenia Nowe Horyzonty.
Karta pracy
Zadanie 1.
Wyobraź sobie, że Twoi rodzice nie zgadzają się na Twój udział w urodzinach kolegi, na które bardzo
chciał(a)byś pójśd. Bezpośrednia rozmowa z rodzicami nic nie dała, postanowiłaś/postanowiłeś więc
spróbowad przekonad ich inaczej. Napisz list, w którym przekonasz rodziców, by pozwolili Ci na udział
w urodzinach.
Kochani Rodzice!
................................................................................
................................................................................
................................................................................
................................................................................
................................................................................
................................................................................
................................................................................
................................................................................
................................................................................
................................................................................
Zadanie 2.
Znajdź w diagramie rzeczowniki nazywające różne pasje i zainteresowania ludzi. Mogą one byd czytane
poziomo, pionowo, na skos i na wspak.
U
S
T
E
N
M
S
A
K
O
P
R
O
N
I
K
U
P
B
M
T
S
M
M
A
N
B
Z
O
G
C
P
R
A
J
C
A
Z
Y
R
O
T
O
M
L
B
M
T
R
K
T
T
S
D
R
A
R
C
Y
K
A
D
O
M
R
P
R
N
M
Z
P
W
N
W
T
Ó
U
S
Z
Y
C
I
E
S
A
P
Ż
M
T
A
N
I
E
C
E
N
G
E
P
W
D
E
M
R
T
P
I
B
U
H
O
W
T
S
R
A
L
E
D
O
M
5
Wszelkie prawa do materiałów dydaktycznych zastrzeżone dla Stowarzyszenia Nowe Horyzonty.