Jednopęczkowa rekonstrukcja więzadła krzyżowego przedniego nie

Transkrypt

Jednopęczkowa rekonstrukcja więzadła krzyżowego przedniego nie
Jednopęczkowa rekonstrukcja więzadła krzyżowego przedniego nie przywraca
normalnej kinematyki kolana po sześciu miesiącach
BADANIA MRI W POZYCJI STOJĄCEJ
J. A. Nicholson, A. G. Sutherland, F. W. Smith
From University of Aberdeen, Aberdeen, United Kingdom
J Bone Joint Surg [Br] 2011;93-B:1334–1340.
Nieprawidłowa kinematyka kolana po rekonstrukcji więzadła krzyżowego przedniego
może występować pomimo oczywistej poprawy stabilizacji kolana i korzyści
funkcjonalnych. Przeprowadziliśmy badania rezonansu magnetycznego w
płaszczyźnie strzałkowej w pozycji stojącej i w obciążeniu kolan, w różnych kątach
zgięcia, aby określić kinematykę kolana po jednostronnej rekonstrukcji (n = 12).
Zdrowe kolana wykorzystano jako grupę kontrolną. Badanie wykonano przed
zabiegiem, po trzech i sześciu miesiącach po operacji. Przednio-tylna niestabilność
kolana mierzona była za pomocą arthrometeru, a oceny funkcjonalnej pacjenta
dokonano za pomocą walidowanych ankiet przed i po rekonstrukcji. We wszystkich
kolanach z niewydolnością więzadeł krzyżowych przednich, plateau piszczeli zostało
przesunięte ku przodowi i wewnętrznie obrócone w stosunku do kości udowej w
porównaniu z grupą kontrolną, którą stanowiły kolana po stronie przeciwnej,
zwłaszcza w wyproście i na początku zgięcia (średnia przemieszczenie bocznego
przedziału: wyprost 7,9 mm (OS 4,8) , p = 0,002 i w 30 ° zgięcia 5,1 mm (OS 3,6), p
= 0,004). U wszystkich dziesięciu pacjentów wykonano pooperacyjne badanie RM.
Rekonstrukcja spowodowała zmniejszenie podwichnięcia bocznego plateau kości
piszczelowej po trzech miesiącach oraz poprawę niestabilności przedniej w
niewielkim zgięciu, ale nie w wyproście (p = 0,015). Po sześciu miesiącach, w
zrekonstruowanych kolanach ponownie stwierdzono przednią niestabilność zarówno
przedziale bocznym (średnio: wyprost 4,2 mm (OS 4,2), p = 0,021 i w 30 ° zgięcie 3,2
mm (SD 3,3), p = 0,024) i przyśrodkowego przedziału (wyprost, p = 0,049).
Nasze wyniki pokazują, że mimo poprawy stabilności i korzyści funkcjonalnych,
nieprawidłowa kinematyka kolana występuje po sześciu miesiącach i ulega
pogorszeniu od trzech do sześciu miesięcy po rekonstrukcji więzadła krzyżowego
przedniego.