Tikanta. (*) TyS ustalil Sabat, przyjmowaie£ jego

Transkrypt

Tikanta. (*) TyS ustalil Sabat, przyjmowaie£ jego
NABOZE^STWO DODATKOWE N A
SOBOT?.
*) T i k a n t a . (*) TyS ustalil Sabat, przyjmowaie£ jego ofiary,
nadates
objasnienia
jego
i
porz;jdek
libaryj.
Lubuj^cyeh
sie
nim zawsze zaszczyt udzialem, uzywajjjcy go dostepujg diugiego
zycia, a upodobaj^cych sobie jego przepisy udzialem jest rozkosz.
Jeszeze na Synaju nakazany im zostat, i przykazates nam, W i e k u isty,
Boze nasz,
wypada.
ojcow
ofiarowad w nim ofiary dodatkowe Sahata jak
Oby bylo wolg Twoja,
naszych,
wprowadzid
nas
Wiekuisty, Boze nasz i Boze
w rado&'i do ziemi naszdj i
przeszczepid nas vv granicach naszych,
a tain ztozymy Ci ofiary
obowiijzkowe, ofiary nieustaj^ce wedle ich porz^dku a dodatkowe
wedle
przepisu.
I takze dodatkow$
szego przygotujemy
ofiare
i przywiedziemy
dnia Sabatu dzisiej-
przed Ciebie w mitosci,
wedle rozkazu Twej woli, jak napisales nam vv Zakonie Swoim,
przez Mojzesza slug$ Swojego
z ust
majestatu
Swojego,
jak
mowiono:
*) (W Sabat prrypadaj§cy w pocz^tku miesi^ca, zamiast Tikanta, m6wi si§:)
A t ah.
Swoj,
(*)
Ty w odwiecznych czasach stworzyteS swiat
dokonales pracy Swojej dnia siodmego,
umiiovvaleS
upodobales nas Sobie, wyniosfes nad wszystkie narody,
cileS nas Swemi przykazaniami,
przywifjzaies nas,
do Swojej sluzby, a wielkiem i swietem
mianowales.
nasz,
czenie.
A izesmy
grzeszyli
Krolu nasz,
itnieniem Swojem nas
I date3 nam vv milosci Swojej,
Sabaty na odpoczynek,
Wiekuisty,
a pocz^lki miesiecy
przed
nas,
poswi^-
na
Boze
przeba-
Tobij my i ojcowie
nasi,
zniszczonem zostalo miasto nasze, spustoszat dom swbjtyni naszej,
znikl
nasz blask i odjebj
naszego, i nie mozemy
zostala
wspanialosd
od domu zycia
wypciniad obovvigzkdvv naszych w w y -
branym przez Ciebie domu, w domu wielkim i swi^tym, imieniem
Twojem mianowanym, z powodu reki wyci§gni$tej nad swi^tyniij
Twojg.
ojcow
0|>y bylo woty Twojg, Wiekuisty, Boze nasz i Boze^
naszych,
wprowadzid
nas
i preesiczepid
nas w granicach
przed
ofiary
Tob§
nasze
w
radoSci
naszych,
do
a tarn
obowigzkowe,
ziemi
naszej
przygotujemy
nieustaj^ce