Głos św. Józefa - Sanktuarium św. Józefa w Prudniku

ROK ŻYCIA KONSEKROWANEGO
2015/16
Głos
św. Józefa
Gazetka Sanktuarium św. Józefa w Prudniku – Lesie.
10.01.2016 r.
Msze św. niedzielne u nas o godz.: 8.00 10.00 11.30
OGŁOSZENIA
Nr 2/2016
W Dębowcu: 8.45
Dzisiaj Niedziela Chrztu Pańskiego. O 15.00 nabożeństwo kolędowe i
spotkanie opłatkowe Franciszkańskiego Zakonu Świeckich.
12.01. - Wtorek – Po Mszy św. Wieczór z Biblią: Jak rozpoznać fałszywych
proroków – Apokalipsa cd.
13.01. - Środa – Msza w intencji próśb i podziękowań zanoszonych za
wstawiennictwem św. Józefa i nabożeństwo.
15.01. - Piątek – Po Mszy św. Franciszkańska Szkoła Modlitwy
17.01.- Niedziela – Na Mszy o godz. 10.00 kolędy będą śpiewać dzieci ze
szkoły artystycznej Via Artistica. A wcześniej o 9.45 mini koncert.
Po Mszach będziemy udzielać błogosławieństwa Babciom i Dziadkom.
Kolędowanie organizowane przez prudnickich motocyklistów w o
14.00. Po kolędowaniu zapraszamy na kawę, herbatę i ciasto przy
wspólnym ognisku. Datki zebrane w czasie kolędowania przeznaczone
będą Specjalny Ośrodek Szkolno – Wychowawczy w Prudniku.
POK zaprasza na spotkanie noworoczne Pastorałki i kolędy na ten Nowy Rok
we wtorek 12.01. o godz 17.00. Wystąpi Dziecięce Studio Piosenki.
W Roku Świętym Bożego Miłosierdzia zapraszamy do wspólnego odmawiania
Koronki do Bożego Miłosierdzia 10 minut przed Mszami św. w niedziele i w
tygodniu.
Dziękujemy wszystkim za modlitwę, ofiary i wszelkie prace na rzecz Sanktuarium.
Miej wiarę, a znajdziesz wyczerpującą odpowiedź na każde dlaczego?
św. Leopold Mandić
ROZWAŻANIE NA NIEDZIELĘ
Złożenie tego ślubu (korban) nie oznaczało automatycznie natychmiastowego
nabycia dóbr przez świątynię. Podczas jego trwania do dóbr objętych ślubem
nie miała prawa żadna inna osoba. Korbanu nie można było odwołać. Głębokie
przeżywanie Bożych przykazań, miłość do nich, uwalnia człowieka od
skrupułów wiążących się z fałszywymi tradycjami. Pisze o nich święty Paweł:
Przepisy te mają pozór mądrości dzięki kultowi własnego pomysłu, uniżaniu
siebie i nieoszczędzaniu ciała, nie dzięki okazywaniu jakiejś wyrozumiałości dla
zaspokojenia ciała [grzesznego] (Kol 2,23).
W zwalczaniu skrupułów Ewangelia proponuje mądrość, odwoływanie się do
doświadczenia życiowego, naukę Pisma św., autorytet Pana Jezusa, Dekalog.
W starożytności mięso nie było szeroko dostępne. Bywało go wiele po
wielkich świętach, w czasie których składano ofiary ze zwierząt. Można było
wziąć udział w uczcie na terenie świątyni pogańskiej. Można było także kupić
mięso od kapłanów. Chrześcijanie nie byli jednomyślni w podchodzeniu do
tego problemu. Dla mocnych chrześcijan nie było żadnego problemu. Przed tą
sytuacją natomiast wzbraniali się chrześcijanie, wg określenia św. Pawła –
słabi. Chrześcijanie mocni powoływali się na monoteizm. Skoro nie ma innych
bogów niż Jedyny Pan, to ofiary składane bożkom nie mają żadnego znaczenia.
Pokarm wcześniej używany jako ofiara ani nas nie przybliża ani nie oddala od
Boga. Jest neutralny. Św. Paweł zgadza się, że nie ma żadnych bożków. One
jednak subiektywnie istnieją dla wielu ludzi. Nawróceni z pogaństwa
chrześcijanie są jeszcze emocjonalnie niestali w wierze w Jedynego Boga.
Dlatego mówi o ich słabym sumieniu (8,10). Mogli oni mieć wyrzuty sumienia,
że źle postąpili, biorąc przykład z innych chrześcijan. Według Pawła trzeba
uwzględnić ich sytuację: Gdyby bowiem ujrzał ktoś ciebie, oświeconego
"wiedzą", jak zasiadasz do uczty bałwochwalczej, czyżby to nie skłoniło
również kogoś słabego w sumieniu do spożywania ofiar składanych bożkom? I
tak to właśnie "wiedza" twoja sprowadziłaby zgubę na słabego brata, za
którego umarł Chrystus (8,10-11). Dla takich wartości jak miłość i odkupieńcza
śmierć Chrystusa, warto ograniczyć swoją wolność. Tak czyni św. Paweł,
rezygnujący z prawa do utrzymywania przez gminy: Czyż nie mamy prawa
skorzystać z jedzenia i picia? Czyż nie wolno nam brać z sobą niewiasty siostry, podobnie jak to czynią pozostali apostołowie oraz bracia Pańscy i
Kefas? Czy tylko mnie samemu i Barnabie nie wolno nie zarobkować? Czy ktoś
pełni kiedykolwiek służbę żołnierską na własnym żołdzie? Albo czy ktoś uprawia
winnicę i nie spożywa z jej owoców? Lub czy pasie ktoś trzodę, a nie posila się
jej mlekiem? Czyż mówię to tylko na zwykły ludzki sposób? Czy nie wspomina o
tym także Prawo? Napisane jest właśnie w Prawie Mojżesza. Nie zawiążesz
pyska wołowi młócącemu. Czyż o woły troszczy się Bóg, czy też powiedział to
przede wszystkim ze względu na nas? Bo przecież ze względu na nas zostało
napisane, iż oracz ma orać w nadziei, a młocarz - [młócić] w nadziei, że będzie
miał coś z tego. Jeżeli więc my zasialiśmy wam dobra duchowe, to cóż
wielkiego, że uczestniczymy w żniwie waszych dóbr doczesnych? Jeżeli inni
mają udział w waszej majętności, to czemuż raczej nie my? Nie korzystaliśmy
jednak z tej możności (1Kor 9,4-12). Św. Paweł zrezygnował z tego prawa,
ponieważ w tym czasie bardzo wielu szarlatanów głosiło swoje nauki za
pieniądze. Mówi, że wśród Żydów zachowywał się jak Żyd, aby ich pozyskać
dla Chrystusa: Dla Żydów stałem się jak Żyd, aby pozyskać Żydów. Dla tych, co
są pod Prawem, byłem jak ten, który jest pod Prawem - choć w rzeczywistości
nie byłem pod Prawem - by pozyskać tych, co pozostawali pod Prawem. Dla
nie podlegających Prawu byłem jak nie podlegający Prawu - nie będąc zresztą
wolnym od prawa Bożego, lecz podlegając prawu Chrystusowemu - by
pozyskać tych, którzy nie są pod Prawem. Dla słabych stałem się jak słaby, by
pozyskać słabych. Stałem się wszystkim dla wszystkich, żeby w ogóle ocalić
przynajmniej niektórych (1Kor 9,20-23). Św. Paweł zwraca uwagę, że ze
skrupułami ludzi słabych często nie liczy się ktoś zbyt pewny siebie. Paweł
przywołuje przykład Izraelitów którzy opuścili Egipt, ale upadli na pustyni: Nie
chciałbym, bracia, żebyście nie wiedzieli, że nasi ojcowie wszyscy, co prawda
zostawali pod obłokiem, wszyscy przeszli przez morze i wszyscy byli ochrzczeni
w [imię] Mojżesza, w obłoku i w morzu; wszyscy też spożywali ten sam pokarm
duchowy i pili ten sam duchowy napój. Pili zaś z towarzyszącej im duchowej
skały, a ta skała - to był Chrystus. Lecz w większości z nich nie upodobał sobie
Bóg; polegli bowiem na pustyni (1Kor 10,1-5).
Pierwsza rada Pawła jest następująca: nie dociekać, skąd się wzięło w sklepie
mięso. Druga rada: w sytuacji nabytej wiedzy, postąpić zgodnie z nakazami
wiary.
Kazanie na Górze jest źródłem dobrego skrupułu, czyli zbawczego niepokoju
o jakość swego działania. Np.: Daj każdemu, kto cię prosi; wam: Nie troszczcie
się zbytnio o swoje życie, o to, co macie jeść i pić, ani o swoje ciało, czym się
macie przyodziać (Mt 6,25); A Ja wam powiadam: Nie stawiajcie oporu złemu.
Lecz jeśli cię kto uderzy w prawy policzek, nadstaw mu i drugi (Mt 5,39).
Radykalizm Kazania na Górze budzi wstrząs. Trzeba rozróżnić między prawem
kazuistycznym, które jest rozwiązanie konkretnych problemów oraz
apodyktycznym, które jest prawem obiektywnym.
Prawo kazuistyczne w Starym Testamencie zawiera regulacje dotyczące
bardzo konkretnych problemów. W tym prawie brakuje motywacji teologicznej.
Zawiera np. kary odpowiednie do wyrządzonej krzywdy. Prawo to służy do
budowania realistycznego ładu społecznego. Jest dostosowane do historii oraz
do konkretnych możliwości. Prawo to jest uwarunkowane historycznie i podlega
krytyce. Podlega także zmianom. Jest jednak tworzone w oparciu o Prawo Boże.
Prawo apodyktyczne zostaje podane bez uzasadnienia, jest koniecznie i nie
znosi sprzeciwu. Bóg pokazuje, że tak trzeba się zachowywać. Jest podawane w
imię samego Boga. Nie ma w nim konkretnych kar. Np.: Nie będziesz gnębił i
nie będziesz uciskał cudzoziemców (Wj 22,20). Na to prawo powołują się
prorocy. Prawo apodyktyczne to normy zasadnicze, to instancja krytyczna dla
konkretnych reguł.
Stary Testament daje światło dla rozumienia Kazania na Górze. Ono jest
normą zasadniczą. Jest instancją krytyczną dla naszych konkretnych wyborów
życiowych. Jest to prawo apodyktyczne, nie zaś zbiór konkretnych zasad, czyli
prawo kazuistyczne, ład społeczny. W słowach Pana Jezusa nie jest określony
żaden konkretny ład społeczny (Benedykt XVI). Kazanie na Górze pyta o naszą
doskonałość na miarę Boga. Kazanie uogólnia wypowiedzi Biblijne. Daje
całościową odpowiedź na dany temat. Może być pomocą w rozstrzyganiu
skrupułów. Trzeba otworzyć się na komentarz do prawdy wiary i obyczajów.
Wraz z chrztem otrzymuje człowiek życie Boże, nie zmienia się jednak jego
skłonna do grzechu natura. Zasługą człowieka jest walka z tymi skłonnościami,
dzięki mocy otrzymanej do Pana Boga. Natomiast Świętość Boga polega na
braku złych pragnień.
INTENCJE MSZALNE
PONIEDZIAŁEK – 11.1.
17.00 Do MBNP o dalsze zdrowie dla Jadwigi w 84 rocznicę urodzin
WTOREK – 12.1.
17.00
ŚRODA – 13.1.
17.00 W int. próśb i podziękowań zanoszonych za wstaw. św. Józefa.
CZWARTEK – 14.1.
17.00 I. – Za + siostrę Bogumiłę w 5 rocz. śmierci oraz za ++ rodziców Józefę i Mieczysława
o miłosierdzie Boże dla nich
II. – Za ++ Genowefę i Stefana oraz za ++ z rodzin Hebda, Saska i Pielechów
PIĄTEK – 15.1.
17.00 I. – O szczęśliwą operację i powrót do zdrowia dla Małgorzaty
II. –
SOBOTA – 16.1.
17.00 W 7 rocznicę śmierci Henryka Orlik i 12 Stanisława Begej o pokój wieczny i Królestwo
Niebieskie dla nich.
NIEDZIELA – 17.1.
8.00 I. – Za + Władysława Oczkowskiego w 14 rocz. śmierci oraz za ++ braci
II. – Za + Agnieszkę Seman w 7 rocznicę śmierci – o dar nieba
10.00 I. – Do Bożej Opatrzności z podz. za 37 lat pożycia małżeńskiego z prośbą o zdrowie
II. – W int. Anny Marii Wiatr z okazji 16 rocz. urodzin o bł. Boże i potrzebne łaski.
11.30 I. – Do Dworu Nieb: o uwolnienie od wszelkiego zła dla Katariny i Sebastiana Klein
II. – W 21 rocznicę śmierci Stanisława Bandurowskiego
www.prudnik.franciszkanie.com
Konto Bankowe: 97 8905 0000 2000 0000 2189 0001