Przemówienie Prezydent Warszawy Hanny

Przemówienie Prezydent Hanny Gronkiewicz-Waltz
pod „Pomnikiem Poległym i Pomordowanym
na Wschodzie”
Warszawa, 17 września 2008 roku
Panie Marszałku,
Panie Ministrze,
KsięŜe Prymasie,
Chce teŜ powitać licznych posłów warszawskich
oraz Przewodniczącą Rady m. st. Warszawy
Zbierając się tutaj co roku kierujemy myśli ku jednemu z
najtragiczniejszych dni w historii Polski, przychodzimy tu dzisiaj, by oddać
hołd ofiarom sowieckiej napaści i okupacji.
17 września 1939 roku odsłonił wrogie nastawienie Rosji Radzieckiej
wobec II Rzeczpospolitej, wobec narodu polskiego i wobec idei
niepodległości Polski. Zajęcie przez Armię Czerwoną wschodnich terenów
II Rzeczpospolitej było pierwszym etapem ustanowienia w Europie nowego
porządku, porządku zaakceptowanego później w Jałcie.
17 września 1939 roku to data najbardziej zakłamywana w
historiografii PRL-u. CięŜar krzywd i zbrodni, jakich doświadczyli Polacy
pod okupacją sowiecką, pogłębiała niemoŜność ze względu na ustrój
polityczny odnalezienia śladów zaginionych na „nieludzkiej ziemi”. Rodziny
ofiar sowieckiego terroru przez lata szukały prawdy o losie swych
najbliŜszych i miejsca ich pochówku.
Pragnę przekazać tym rodzinom, wśród których szczególne miejsce
zajmują Rodziny Katyńskie, słowa najwyŜszego uznania i podziękowania
za wytrwałość i determinację w dąŜeniu do prawdy historycznej oraz
odwagę jej głoszenia. Przekazywanie prawdy o Katyniu, deportacjach,
sowieckich więzieniach i łagrach, było aktem odwagi wobec restrykcyjnych
wówczas przepisów peerelowskiej cenzury. Było waŜnym elementem
kształtowania świadomości historycznej i postaw patriotycznych. WaŜnym
elementem w polskiej drodze ku wolności. PrzecieŜ takie pokolenia jak
moje dowiadywało się, nie w szkole, tylko od rodzin, ludzi jaka jest
prawda historyczna. W szkole o tym nas nie uczono.
Stojąc przed „Pomnikiem Poległym i Pomordowanym na Wschodzie”
chcę prosić Państwa o chwilę zadumy nad dziełem zmarłego w
październiku ubiegłego roku ks. prałata Zdzisława Jastrzębiec Peszkowskiego – Kapelana Rodzin Katyńskich i Pomordowanych na
Wschodzie, niestrudzonego orędownika prawdy o Katyniu i męczeństwie
Polaków na Wschodzie, prawdy o Golgocie Wschodu.
PrzeŜycia tysięcy Polaków, których straszliwy stalinowski wyrok
przeniósł w „Inny Świat”, zostały utrwalone na kartach wspomnień,
ksiąŜek historyków, znalazły odbicie w literaturze pięknej, plastyce i w
filmie. Jednak przed badaczami historii XX wieku pozostaje jeszcze wiele
białych plam w obszarze Golgoty Wschodu. Bilans strat narodu polskiego
pod okupacją sowiecką do dzisiaj nie jest zamknięty.
Przy tej okazji pamiętajmy, by cieszyć się darem wolności. Ale by
się cieszyć tym darem, musimy znać drogę do niej naszego narodu.
Zachowujmy i przekazujmy pamięć o tych Polakach, którzy zostali
zamordowani pod stalinowskim jarzmem, bo pamięć ta będzie przestrogą
dla przyszłych pokoleń.