10. Małżeństwo Izaaka

nadzieja.pl - A. Martyniuk-Gillner, M. Piłat - 10. Małżeństwo Izaaka
10. Małżeństwo Izaaka
Kananejczycy byli bałwochwalcami, Pan zaś przykazał ludowi Swemu, by się z nimi
nie spokrewniał, aby nie został wciągnięty do bałwochwalstwa. Abraham zestarzał
się i oczekiwał rychłej śmierci, a Izaak jeszcze nie posiadał żony. Ojciec obawiając
się złego wpływu otoczenia, pragnął wybrać Izaakowi żonę, która nie
odprowadziłaby go od Boga. Sprawę tę polecił wiernemu i doświadczonemu słudze,
zarządzającemu całym jego majątkiem.
Abraham zażądał od sługi, aby uroczyście przysiągł przed Panem, że nie weźmie
Izaakowi żony z Kananejek, ale uda się do krewnych Abrahama, którzy wierzyli w
prawdziwego Boga, i stamtąd przywiezie dla niego żonę. Nakazał też, aby nie ważył
się wrócić z Izaakiem z powrotem do kraju, z którego wyszli, ponieważ prawie
wszyscy mieszkańcy tej ziemi oddawali cześć bożkom. Jeśli nie będzie mógł znaleźć
Izaakowi żony, która zechciałaby opuścić swą rodzinę i przybyć do męża, wolny
będzie od złożonej przysięgi. Izaak w tej tak ważnej sprawie nie mógł sam,
niezależnie od ojca, dokonać wyboru. Abraham oświadczył słudze, że Bóg pośle
anioła przed nim, i Sam będzie kierował jego wyborem. Sługa, któremu była
zlecona ta misja, wyruszył w daleką drogę. Gdy wchodził do miasta gdzie mieszkali
krewni Abrahama, modlił się szczerze do Boga, by Pan zechciał pokierować sprawą
wyboru żony dla Izaaka. Prosił o jakiś znak, aby nie pobłądził w tej sprawie.
Odpoczywał przy studni, która była miejscem, gdzie zbierało się dużo ludzi. Tutaj
zwrócił uwagę na szczególnie miłe obejście i uprzejme zachowanie się Rebeki.
Uważał to spotkanie za znak, o jaki prosił Boga, będąc pewnym, że Rebeka jest tą,
którą upodobało się Panu wybrać na żonę dla Izaaka. Zaprosiła ona sługę
Abrahama do domu swego ojca. Tam opowiedział on ojcu i bratu Rebeki, w jaki
sposób otrzymał dowód, że Rebeka jest tą, która ma być żoną Izaaka, syna jego
pana.
Wreszcie sługa Abrahama rzekł do krewnych Rebeki: „Jeśli więc teraz chcecie
wyświadczyć łaskę i wierność panu mojemu, powiedzcie mi, a jeśli nie, to też mi
powiedzcie, abym zwrócił się na prawo albo na lewo” Rdz 24,49. Ojciec i brat
odpowiedzieli: „Od Pana ta rzecz wyszła, dlatego nie możemy do tego nic dodać.
Ale oto Rebeka przed tobą, weź ją i idź, a niech będzie żoną syna pana twego, jak
rzekł Pan. Gdy tedy sługa Abrahama usłyszał słowa ich, oddał Panu pokłon aż do
ziemi” Rdz 24,5-52.
Gdy załatwiono już wszystkie sprawy i uzyskano zgodę ojca i brata, zapytano
Rebekę, czy zgodzi się pójść ze sługą Abrahama daleko od rodziny ojca i swojego
domu, by zostać żoną Izaaka. Na podstawie zaistniałych okoliczności, Rebeka
uwierzyła, że ręka Boża wybrała ją za żonę Izaaka i odpowiedziała — „Pójdę” Rdz
24,58.
strona 1 / 2
nadzieja.pl - A. Martyniuk-Gillner, M. Piłat - 10. Małżeństwo Izaaka
Związki małżeńskie zawierano wówczas przez ojców, którzy nie stosowali żadnego
przymusu do poślubienia kogoś, kogo nie można było darzyć uczuciem. Dzieci
posiadały zaufanie do rodziców, szły za ich radą i darzyły uczuciem tych, których
wybrali im bogobojni i doświadczeni ojcowie. Postępowanie wbrew temu
zwyczajowi uważane było za przestępstwo.
SYNOWSKIE POSŁUSZEŃSTWO
Izaak ćwiczył się w bojaźni Bożej, by móc prowadzić życie w posłuszeństwie Jego
woli. Gdy miał 40 lat, zgodził się, że bogobojny i doświadczony sługa ojca dokona
dla niego wyboru żony. Wierzył, że Bóg będzie kierował tą sprawą.
Posłuszeństwo Izaaka ma służyć jako przykład dzieciom przyszłych pokoleń, a
przede wszystkim tym, którzy utrzymują, iż boją się Boga.
Metoda, jaką Abraham stosował w wychowaniu Izaaka, pobudzająca syna do
prowadzenia życia pełnego szlachetnego posłuszeństwa, zapisana jest dla pożytku
rodziców. Nauczeni przykładem powinni stosować ją w prowadzeniu swych
własnych domów. Rodzice powinni uczyć dzieci posłuszeństwa i poszanowania dla
swego autorytetu, powinni wiedzieć, że na nich spoczywa odpowiedzialność za
kierowanie uczuciami swych dzieci, a wówczas wybór dzieci padnie na osoby
nadające się, według zdania rodziców, na towarzyszy życia i synów swych córek.
***
opracowanie tekstu © 2001 A. Martyniuk-Gillner, M. Piłat
strona 2 / 2
Powered by TCPDF (www.tcpdf.org)