Wymagania edukacyjne z geografii

Wymagania edukacyjne z geografii
Klasa I (zakres rozszerzony) Liceum Ogólnokształcące Sióstr Salezjanek
w Ostrowie Wielkopolskim (nowa podstawa programowa)
I. INFORMACJE PODSTAWOWE
NAUCZYCIEL
Przemysław Zimniak
PROGRAM
Program nauczania geografii w zakresie rozszerzonym
PODRĘCZNIK
„Ciekawi świata” Radosław Wróblewski & Maria Zawadzka-Kuc
II. WYMAGANIA EDUKACYJNE NA POSZCZEGÓLNE OCENY
Temat lekcji
1.1. Źródła
informacji
geograficzne
j
Wymagani
a
konieczne
(ocena
dopuszczaj
ąca)
Uczeń:
– wyjaśnia
pojęcia:
geografia,
źródła
informacji
geograficzn
ej.
Wymagania
podstawowe
(ocena
dostateczna)
Wymagania
rozszerzające
(ocena
dobra)
Wymagania
dopełniające
(ocena bardzo
dobra)
Dział: Źródła informacji geograficznej
Uczeń:
Uczeń:
Uczeń:
– omawia
– określa
– podaje zakres
trójpodział
zakres
badań
geografii
tematyki
poszczególnych
(podaje
obejmującej
nauk
nazwy trzech geografię
geograficznych,
jej części),
fizyczną,
– określa
– wskazuje
społecznosposób
źródła
ekonomiczną korzystania z
informacji
i regionalną,
pozapodręcznik
geograficznej – wymienia
owych źródeł
znajdujące
pozapodręczni wiedzy.
się w klasie.
kowe źródła
wiedzy
geograficznej.
Wymagani
a
wykraczają
ce
(ocena
celująca)
Uczeń:
–
przedstawia
rolę
geografii w
systemie
nauk o
Ziemi, jej
powiązania
z innymi
naukami
przyrodnicz
ymi,
ekonomiczn
ymi i
społecznym
i,
– ocenia
stopień
wiarygodno
ści
informacji
pochodzący
ch z
różnych
źródeł (w
tym
1.2. Mapa i
jej elementy
1.3.
Klasyfikacje
map
– wyjaśnia,
co to jest
mapa,
– wymienia
elementy
mapy,
– wyjaśnia
różnice
między
siatką
geograficzn
ąa
kartograficz
ną.
– wskazuje
różne
sposoby
klasyfikacji
map,
– przedstawia
różnice
między
globusem,
mapą i
planem,
– definiuje
odwzorowani
e
kartograficzn
e.
– przedstawia
formy skali
mapy oraz jej
poprawne
przekształceni
a,
– wskazuje
odpowiednie
odwzorowani
e w zależności
od celu.
– przedstawia
odwzorowanie
kartograficzne
stosowane na
mapach,
– wyjaśnia
zależność treści
mapy od jej
skali,
– interpretuje
zdjęcie
lotnicze/satelita
rne.
– przedstawia
na
przykładzie
klasyfikację
map według
sali.
– przedstawia
na
przykładach
klasyfikację
map według
treści.
– wyjaśnia
proces
generalizacji
treści mapy.
– wskazuje
metody
interpretacji
treści
przedstawion
ych na
mapie,
– omawia
sposób
wykonania
profilu
hipsometrycz
nego,
– dokonuje
prostych
pomiarów na
różnych
– odczytuje i
interpretuje
treści
przedstawione
na wskazanej
mapie,
– wyszukuje
przykłady
różnych
graficznych
metod
prezentacji
zjawisk na
mapach,
– dokonuje
prostej
analizy
– dobiera do
wskazanych
zjawisk metody
przedstawienia
ich na mapie,
– wykonuje
prosty profil
hipsometryczny
, a następnie go
interpretuje,
– przedstawia
na podstawie
mapy sposób
obliczania
rzeczywistej
powierzchni, a
następnie
– definiuje
generalizacj
ę mapy.
1.4.
Interpretacja
treści map
topograficzn
ych i
hipsometryc
znych
– wskazuje
metody
interpretacji
treści
przedstawio
nych na
mapie,
–
przedstawia
sposoby
mierzenia
odległości
na mapie,
– wymienia
rodzaje
sygnatur,
– wymienia
internetu).
– ocenia
przydatność
odwzorowa
ńw
zależności
od
wskazanego
celu.
– określa
sposób
generalizacj
iw
zależności
od
przeznaczen
ia mapy,
–
rozpoznaje i
charakteryz
uje różne
mapy,
biorąc pod
uwagę
kryterium
skali i treści
map.
– uzasadnia
zastosowani
e danej
metody do
prezentacji
konkretneg
o zjawiska,
– wykonuje
interpolację
na
dowolnym
rysunku
poziomicow
ym (mapie
topograficz
nej),
– dokonuje
rodzaje
izolinii,
– wskazuje
obiekty
przedstawia
ne za
pomocą
różnych
rodzajów
sygnatur.
1.5.
Interpretacja
map
tematycznyc
h, wykresów
i tabel
– wyjaśnia
pojęcia:
jakościowe
metody
prezentacji
zjawisk,
ilościowe
metody
prezentacji
zjawisk,
–
przedstawia
pojęcia:
wykres,
diagram.
1.6. Badamy
swój region
– wymienia
elementy
środowiska
przyrodnicz
mapach,
– oblicza na
podstawie
mapy
rzeczywiste
odległości w
terenie.
rysunku
poziomicowe
go,
– wykonuje
prosty profil
hipsometrycz
ny,
– przedstawia
na podstawie
mapy sposób
obliczania
rzeczywistej
powierzchni.
– wskazuje
– wskazuje
różnice
różnice
między
między
poszczególny poszczególny
mi metodami mi metodami
(grupa metod (grupa metod
prezentujący prezentującyc
ch cechy
h cechy
jakościowe), ilościowe),
– przedstawia – przedstawia
na
na
przykładach
przykładach
sposoby
sposoby
stosowania
stosowania
metod
metod
prezentacji
prezentacji
cech
cech
jakościowych ilościowych,
.
– wskazuje
różnice w
zastosowaniu
poszczególny
ch metod
kartograficzny
ch,
– wyszukuje
przykłady
różnych
graficznych
metod
prezentacji
zjawisk na
mapach.
– omawia
– odczytuje z
sposoby
mapy efekty
przedstawian działalności
ia na mapie
społeczno-
przelicza
wskazane
powierzchnie,
– przedstawia
sposób
obliczania
spadków wraz z
interpretacją
wyników,
– wyjaśnia
zasadę
interpolacji.
bezbłędnej
interpretacji
treści
dowolnej
mapy
topograficz
nej.
– odczytuje z
mapy i
interpretuje
informacje
przedstawione
różnymi
metodami
kartograficzny
mi,
– interpretuje
zawartość
wskazanej
tabeli,
wykresów lub
innych form
prezentacji
danych.
– uzasadnia
zastosowani
e danej
metody do
prezentacji
konkretneg
o zjawiska,
– wykonuje
na
podstawie
danych
statystyczny
ch graficzną
prezentację
zjawiska za
pomocą
wybranej
metody.
– odczytuje z
mapy i opisuje
efekty
działalności
– stosuje
różne
techniki
prezentacji
ego,
– wymienia
dziedziny
działalności
społecznogospodarcz
ej
człowieka,
– wymienia
elementy
środowiska
geograficzn
ego.
elementów
środowiska
przyrodnicze
go,
– omawia
sposoby
przedstawian
ia na mapie
efektów
działalności
społecznogospodarczej
człowieka,
– typuje
elementy
środowiska
geograficzne
go do zadań
terenowych.
geograficznej
człowieka,
– planuje
badanie
wybranych
elementów
środowiska
geograficzneg
o.
społecznogeograficznej
człowieka,
– planuje, a
następnie
przeprowadza
badanie
wybranych
elementów
środowiska
geograficznego.
Dział: Ziemia we Wszechświecie
2.1.
– wyjaśnia
– wymienia
– wyjaśnia
– lokalizuje
Wszechświat pojęcia:
elementy
pojęcie rok
Układ
Wielki
składające się świetlny,
Słoneczny we
Wybuch,
na
– opisuje
Wszechświecie,
sklepienie
Wszechświat, budowę
– opisuje
niebieskie,
– porównuje Wszechświata budowę
sfera
odległości we ,
galaktyki Drogi
niebieska,
Wszechświec – wymienia
Mlecznej,
zenit,
ie,
nazwy
– wskazuje na
widnokrąg, – wskazuje
przyrządów
mapie nieba
horyzont,
na mapie
służących do
wybrane
gwiazdozbi nieba
badania
gwiazdozbiory,
ór,
gwiazdozbior Wszechświata – dokonuje
– wymienia y Wielkiej i
,
prostych
etapy
Małej
– określa
obserwacji
powstawani Niedźwiedzic zasady
nieba.
a
y oraz
wyznaczania
Wszechświ Gwiazdę
położenia ciał
ata.
Polarną.
na sferze
niebieskiej.
2.2. Układ
– wymienia – wyjaśnia
– wskazuje
– wskazuje
Słoneczny
składniki
różnice
różnice
różnice miedzy
Układu
między
między
teorią
Słoneczneg gwiazdą a
planetami
geocentryczną a
o,
planetą,
wewnętrznym heliocentryczną,
– nazywa
– wymienia
ia
– wskazuje
rzeczywisty podstawowe zewnętrznymi konsekwencje
kształt
cechy planet, ,
wynikające z
Ziemi,
– podaje
– wyjaśnia
kształtu Ziemi,
danych,
– proponuje
odpowiedni
e źródła,
formułuje
problem
badawczy,
podaje cel
badań, a
następnie
planuje
przeprowad
zenie badań
umożliwiają
cych
charakteryst
ykę
geograficzn
ą własnego
regionu.
– opisuje
rozwój
poglądów
na
powstanie i
budowę
Wszechświ
ata,
– planuje
obserwację
dowolnych
ciał
niebieskich
za pomocą
różnych
dostępnych
przyrządów.
–
charakteryz
uje ciała
niebieskie
Układu
Słoneczneg
o,
–
przedstawia
– wymienia
dowody na
kształt
Ziemi.
podstawowe
wymiary
planety,
– rozpoznaje
i wymienia
fazy
Księżyca.
powstawanie
zaćmień
Słońca i
Księżyca,
– wyjaśnia
powstawanie
faz Księżyca.
– wykazuje
zależności
między fazami
Księżyca oraz
zaćmieniami
Słońca i
Księżyca.
2.3. Ziemia
się kręci –
ruch
obiegowy
– wymienia
parametry
ruchu
obiegowego
Ziemi,
– wymienia
konsekwenc
je ruchu
obiegowego
Ziemi,
– wymienia
strefy
oświetlenia
Ziemi i
wskazuje
ich zasięg,
– przelicza
szerokość
geograficzn
ąi
wysokość
górowania
Słońca w
określonym
punkcie
podczas
równonocy,
– wydziela
astronomicz
ne i
kalendarzo
we pory
roku.
– omawia
oświetlenie
Ziemi
podczas
równonocy i
przesileń,
– przelicza
szerokość
geograficzną
i wysokość
górowania
Słońca w
określonym
punkcie
podczas
równonocy,
– wyjaśnia
sposób
wydzielenia
klimatycznyc
h pór roku.
– przelicza
szerokość
geograficzną
podczas
przesilenia
zimowego,
– oblicza
wysokość
górowania
Słońca na
różnych
szerokościach
geograficznyc
h w dniach
równonocy i
dniach
przesileń,
– wskazuje
różnice
między
astronomiczn
ymi,
kalendarzowy
mi i
klimatycznym
i porami roku.
– przedstawia
genezę dni i
nocy polarnych
oraz zorzy
polarnej,
– przelicza
szerokość
geograficzną i
wysokość
górowania
Słońca w
określonych
punktach
podczas
przesileń i
równonocy,
– wskazuje
różnice między
kalendarzem
juliańskim a
gregoriańskim.
2.4. Ziemia
się kręci –
ruch
obrotowy
– wyjaśnia
pojęcia:
doba
słoneczna,
– wskazuje i
krótko
charakteryzuj
e
– wyjaśnia
pojęcia:
górowanie
Słońca,
– wyjaśnia
wpływ siły
Coriolisa na
środowisko
znaczenie
pola
magnetyczn
ego Ziemi,
– planuje i
dokonuje
obserwacji
faz i
zaćmień
Księżyca.
– wykazuje
zależność
między
widomym
ruchem
Słońca na
tle
gwiazdozbi
orów i
ruchem
obiegowym
Ziemi,
–
przedstawia
zależność
między
wyróżnienie
m stref
oświetlenia
Ziemi i
astronomicz
nych pór
roku a
zmianami
wysokości
Słońca nad
horyzontem
w ciągu
roku,
– określa
lata
przestępne
w
kalendarzu
gregoriańsk
im.
– analizuje i
uzasadnia
wpływ
występowa
gwiazdowa,
czas
strefowy,
uniwersalny
słoneczny,
urzędowy,
– wymienia
parametry
ruchu
obrotowego
Ziemi,
– wymienia
konsekwenc
je ruchu
obrotowego
Ziemi,
– podaje
przeliczniki
kątowe 1
godziny
oraz 4
minut,
– wyjaśnia,
dlaczego w
życiu nie
stosuje się
czasu
słonecznego
.
konsekwencj
e ruchu
obrotowego
Ziemi,
– uzasadnia
przeliczniki
czasowe 1
oraz 15,
– tłumaczy
sposób
wydzielania
stref
czasowych,
– oblicza
różnicę czasu
na podstawie
znajomości
długości
geograficznej
,
– opisuje
widomą
wędrówkę
Słońca nad
horyzontem.
południe
słoneczne,
– oblicza czas
słoneczny na
podstawie
długości
geograficznej
wskazanych
punktów,
– zamienia
czas
słoneczny na
strefowy oraz
strefowy na
słoneczny,
– oblicza
różnicę czasu
na podstawie
znajomości
długości
geograficznej
i odwrotnie,
– podaje
przebieg
międzynarodo
wej linii
zmiany daty.
przyrodnicze,
– oblicza
długość
geograficzną na
podstawie czasu
słonecznego we
wskazanych
punktach,
– wyjaśnia
działanie linii
zmiany daty,
– oblicza
współrzędne
geograficzne na
podstawie
różnic czasu i
wysokości
górowania
Słońca,
– podaje
przebieg
międzynarodow
ej linii zmiany
daty i podaje
datę przy
przemieszczani
u się przez tę
linię z różnych
kierunków.
nia zjawiska
dnia i nocy
na dobowy
rytm życia
organizmó
w żywych
na Ziemi.
III. SZCZEGÓŁOWE KRYTERIA OCENIANIA
A. OBSZARY AKTYWNOŚCI UCZNIA PODLEGAJACE OCENIE:
a) Test polega na jednokrotnym lub wielokrotnym wyborze poprawnych
odpowiedzi. Zawiera materiał całego działu.
b) Sprawdzian może mieć różną formę, obejmuje materiał całego działu.
c) Kartkówki obejmują nie więcej niż trzy ostatnie tematy. Trwają 5 – 20 minut i
mogą być wcześniej niezapowiedziane. Kartkówki uczeń nie poprawia.
d) Odpowiedź ustna polega na sprawdzeniu bieżącej wiedzy (do trzech ostatnich
tematów). Polega na omówieniu podstawowego zagadnienia i odpowiedzi na
pytania.
e) Zadanie domowe – praca wykonana przez ucznia w domu.
f) Projekty prace długoterminowe, wykonane przez ucznia w domu,
prezentowane lub omówione na zajęciach.
g) Referaty i materiały pomocnicze – prace wyszukane lub zrobione przez ucznia
w
domu.
B. Wszystkie oceny wystawiane są według następującej skali procentowej:
96 - 100%
celujący
90 - 95 %
bardzo dobry
75 - 89 %
dobry
55 - 74 %
dostateczny
40 - 54 %
dopuszczający
0 - 39 %
niedostateczny
C. Przypisuje się następujące wagi za poszczególne formy aktywności:
x 5 – testy, projekty indywidualne
x 3 – odpowiedzi, kartkówki
x 2 – zadania domowe, referaty, praktyczne umiejętności
D. Na ocenę semestralną i końcoworoczną uczeń pracuje systematycznie; nie
ma możliwości zmiany oceny w wyniku jednorazowego przygotowania się z
określonej części materiału.
E. Podstawą wystawienia oceny okresowej jest średnia ważona wszystkich ocen
otrzymanych w tym czasie, wg wzoru:
S
X1  W1  X 2  W2      X n  Wn
W1  W2      Wn
Gdzie:
X1,X2…Xn są otrzymanymi ocenami (1,2,3,4,5,6) za daną formę
aktywności
W1,W 2…W n są przypisanymi wagami
Zależność oceny okresowej od średniej ważonej:
Średnia
ważona
S
S ≤ 1,59
1,6 ≤ S ≤ 2,59
2,6 ≤ S ≤
3,59
Ocena niedostateczny dopuszczający dostateczny
3,6 ≤ S ≤
4,59
4,6 ≤ S 5,6 < S
dobry
bardzo
celujący
dobry
Ocenę końcoworoczną obliczamy wg wzoru:
S = 0,5 x średnia ważona I okresu + 0,5 x średnia ważona II okresu
Przemysław Zimniak
nauczyciel geografii