Technologie przestrzennej dystrybucji dźwięku
Transkrypt
Technologie przestrzennej dystrybucji dźwięku
Kod przedmiotu/modułu D2-27/2013 Nazwa przedmiotu Technologie przestrzennej dystrybucji dźwięku Kierunek Dyrygentura Specjalność Nie dotyczy Typ studiów II stopnia Wymagania wstępne Zdany egzamin wstępny na studia II stopnia, kierunek Dyrygentura. Wymagania zostały określone w „Informatorze dla kandydatów na studia stacjonarne II stopnia”. Wymagania końcowe Uczestnik kursu „Techniki Przestrzennej Dystrybucji Dźwięku” powininen umieć zaprezentować różne metody wielokanałowej dystrybucji dźwięku a także zastosować odpowienią metodę dystrybucji w stosunku do zaistniałej potrzeby twórczej. Powinien mieć także wiedzę dotyczącą metod kodowania wielokanałowych nagrań i umiejętność ich odtwarzania oraz przestrzennej projekcji. Cele przedmiotu/modułu Treści kształcenia • Zaznajomienie studentów z różnymi metodami przestrzennej dystrybucji dźwięku • Pokazanie praktycznych zastowsowań takiej dystrybucji • Zaznajomienie studentów z przestrzeniami akustycznymi, gdzie używa się wielokanałowych systemów glośnikowych • Zaznajomienie studentów z literaturą przedmiotu • Opanowanie oprogramowania i sprzętu służącego realizacji przestrzennej dystrybucji dźwięku Kurs „Techniki Przestrzennej Dystrybucji Dźwięku” poświęcony jest problematyce związanej z tworzeniem, dystrybuowaniem i odtwarzaniem dźwięku oraz muzyki w systemach wielogłośnikowych (większych niż stereo) w sytuacji gry „na żywo” oraz w studio. Kurs zawiera wiadomości teoretyczne dotyczące zagadnień jak i dystrybucję przestrzenną w praktyce specjalistyczne oprogramowanie, a także zajęcia działające systemy wielogłośnikowe dźwięku w artystycznych Wrocławia. Zamierzone efekty kształcenia omawianych w oparciu o eksplorujące instytucjach w zakresie wiedzy: • posiada wiedzę dotyczącą swobodnego korzystania z różnorodnych mediów (książki, nagrania, materiały nutowe, Internet, nagrania archiwalne itp.) • posiada poszerzoną wiedzę na temat kontekstu historycznego muzyki i jej związków z innymi dziedzinami współczesnego życia, wykazać się znajomością istotnych faktów z aktywności artystycznej wybitnych dyrygentów, ich wpływu na rozwój sztuki wykonawczej oraz wykazuje szeroką orientację odnośnie historii i obecnej działalności 1 czołowych orkiestr symfonicznych i zespołów operowych, ich znaczenia dla rozwoju sztuki muzycznej • posiada głębokie zrozumienie wzajemnych relacji pomiędzy teoretycznymi i praktycznymi elementami studiów oraz zdolność do integrowania nabytej wiedzy w zakresie umiejętności: • posiada podstawowe umiejętności obsługi sprzętu służącego do rejestrowania i odtwarzania dźwięku i obrazu, swobodnie poruszając się w obrębie specjalistycznego oprogramowania koniecznego do profesjonalnego nagrywania ścieżki dźwiękowej, dysponować znajomością podstawowych zasad reżyserii dźwięku w zakresie kompetencji społecznych: • Formy kształcenia (np. wykład/ćwiczenia/inne) w sposób świadomy doskonali swoją wiedzę i umiejętności poprzez odpowiedzialny wybór dodatkowej specjalizacji oraz przedmiotów uzupełniających podstawowy tok studiów Wykład z ćwiczeniami Rok I Punkty ECTS (nakład pracy Semestr studenta niezbędny do osiągnięcia zamierzonych Punkty ECTS efektów kształcenia) Ilość godzin w tygodniu II 1 2 2 2 1 1 zal zst 3 4 Rodzaj zaliczenia Legenda Kryteria oceny i sposoby weryfikacji zal – zaliczenie; zst – zaliczenie ze stopniem; egz – egzamin; ekm – egzamin komisyjny Postawą zaliczenia jest egzamin z wiedzy dotyczącej literatury przedmiotu oraz test praktycznych umiejętności dystrybuowania dźwięku w zadanej przestrzeni. Literatura • John M. Chowning – The Simulation of Moving Sound Sources • David Miles Huber, Robert E. Runstein – Modern Recording Techniques • Bobby Owsinski – The Mixing Engineer's Handbook • David Gibson – The art of Mixing: A Visual Guide to Recording Engineering, and Production 2 • F. Alton Everest, Ken C. Pohlmann – Master Handbook of Acoustics • Maja Trochimczyk – From Circles to Nets: On the Signification of Spatial Sound Imagery in New Music • Guy Fedorkow, William Buxton and K. C. Smith – A Computer-Controlled Sound Distribution System for the Performance of Electroacoustic Music • Emmanuelle Loubet – The Beginnings of Electronic Music in Japan, with a Focus on the NHK Studio: The 1970s • Takuya Yamauchi and Toru Iwatake – Sound Jewelry Język wykładowy polski Prowadzący instr. S. Ładyżyński Uwagi 3