Przedsiębiorstwo- samodzielna, samofinansująca się jednostka
Transkrypt
Przedsiębiorstwo- samodzielna, samofinansująca się jednostka
Przedsiębiorstwo- samodzielna, samofinansująca się jednostka organizacyjna prowadząca działalność gospodarczą. Przedsiębiorca- osoba fizyczna, osoba prawna i jednostka organizacyjna nie będąca osobą prawną, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną - wykonująca we własnym imieniu działalność gospodarczą. Za przedsiębiorców uznaje się także wspólników spółki cywilnej w zakresie wykonywanej przez nich działalności gospodarczej. Formy organizacyjo-prawne przedsiębiorstw: przedsiębiorstwa indywidualne, tzw. przedsiębiorstwa jednoosobowego właściciela - przedsiębiorcy, spółdzielnie, przedsiębiorstwa państwowe, spółki: 1. spółka cywilna 2. spółka prawa handlowego *spółka osobowa: -jawna -partnerska -komandytowa -komandytowo - akcyjna *spółka kap;itałowa: -akcyjna -z ograniczoną odpowiedzialnością. Spółka z o.o. może zostać utworzona przed jedną lub kilka osób. Kapitał zakładowy musi wynosić minimum 5 000 zł, który dzieli się na udziały o minimalnej wartości nominalnej równej 50 zł. Wspólnicy/udziałowcy mają równe prawa i obowiązki. Spółkę akcyjną może zawiązać jedna lub kilka osób, z wyłączeniem jednoosobowej spółki z o.o. Kapitał zakładowy tego rodzaju spółki musi wynosić najmniej 100 000 zł, natomiast wartość nominalna akcji to minimum 1 grosz. Spółka osobowa-spółka handlowa, oparta na osobistych powiązaniach wspólników, niemająca osobowości prawnej, cechująca się osobistą (majątkową) odpowiedzialnością wspólników za zobowiązania spółki i osobistym prowadzeniem spraw spółki. Spółka jawna- jest osobowym rodzajem spółki, która prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą i nie stanowi ona innej spółki handlowej. o Cechy: brak osobowości prawnej (tzw. ułomne osoby prawne), reprezentantami spółki są wspólnicy (wyjątek: w spółce partnerskiej może zostać powołany do tego zarząd), istnieje stała więź między wspólnikami, wspólnicy muszą być ujawnieni (wyjątek: komandytariusze, jeśli nie chcą ponosić pełnej odpowiedzialności za zobowiązania spółki, nie powinni być ujawniani w firmie spółki), wspólnicy wnoszą wkłady, nieograniczona i solidarna odpowiedzialność osobistym majątkiem wspólników za zobowiązania spółki (wyjątek: akcjonariusze w spółce komandytowo-akcyjnej nie odpowiadają za zobowiązania spółki), wspólnicy pracują na rzecz spółki (nie wszyscy mają taki obowiązek, wystarczy wniesienie wkładów w odpowiedniej wysokości), uproszczona księgowość Spółka komandytowa- jest odmianą spółki osobowej, która ma na celu prowadzenie przedsiębiorstwa w ramach własnej firmy. O jej osobowym charakterze mówią takie posiadane przez nią cechy jak: względnie trwały skład osobowy, brak wyodrębnionych organów prowadzących sprawy spółki oraz duże znaczenie osobistych cech poszczególnych wspólników Ze względu na charakter działalności przedsiębiorstwa można podzielić na: Przedsiębiorstwa produkcyjne: przedsiębiorstwa wydobywcze przedsiębiorstwa przetwórcze przedsiębiorstwa obróbkowe przedsiębiorstwa montażowe Przedsiębiorstwa świadczące usługi: przedsiębiorstwa handlowe przedsiębiorstwa komunikacyjne i transportowe przedsiębiorstwa ubezpieczeniowe przedsiębiorstwa finansowe przedsiębiorstwa o charakterze społecznym inne przedsiębiorstwa usługowe Ze względu na liczbę pracowników przedsiębiorstwa ustawa o swobodzie działaności gospodarczej dzieli na: mikroprzedsiębiorstwa – zatrudniające do 9 pracowników oraz osiągające roczny obrót nie przekraczający równowartości 2 milionów euro, lub sumy aktywów bilansu na koniec jednego z tych lat nie przekroczyły równowartości 2 milionów euro; przedsiębiorstwa małe – zatrudniające od 10 do 49 pracowników oraz osiągające roczny obrót nie przekraczający równowartości 10 milionów euro, lub sumy aktywów bilansu na koniec jednego z tych lat nie przekroczyły równowartości 10 milionów euro; przedsiębiorstwa średnie – zatrudniające od 50 do 249 pracowników oraz osiągające roczny obrót nie przekraczający równowartości 50 milionów euro, lub sumy aktywów bilansu na koniec jednego z tych lat nie przekroczyły równowartości 43 milionów euro; przedsiębiorstwa duże – zatrudniające od 250 pracowników. Z punktu widzenia form własności można wyróżnić: przedsiębiorstwa państwowe przedsiębiorstwa prywatne (w tym przedsiębiorstwa będące własnością pojedynczych osób, jak i rodzin oraz spółki) przedsiębiorstwa spółdzielcze przedsiębiorstwa komunalne przedsiębiorstwa będące własnością pracowników Wynik finansowy przedsiębiorstwa- stanowi różnicę między przychodami ze sprzedaży w danym okresie, a kosztami poniesionymi w celu uzyskania tych przychodów. Przychód ze sprzedaży- za dany okres (miesiąc, kwartał, rok) stanowi iloczyn liczby sprzedanych towarów i ceny ich sprzedaży. Kosztami uzyskania przychodów- są koszty poniesione w celu uzyskania przychodów w danym okresie (koszty produkcji i koszty sprzedaży). Sposób ustalania wyniku finansowego przedsiębiorstwa można przedstawić w sposób bardzo uproszczony według następującego schematu: PRZYCHODY ZE SPRZEDAŻY PRODUKTÓW] (-) KOSZTY UZYSKANIA PRZYCHODÓW (=) WYNIK FINANSOWY BRUTTO (-) PODATEK OD DOCHODU (JEŻELI WYNIK JEST DODATNI) (=) WYNIK FINANSOWY NETTO Wynikiem finansowym brutto może być: zysk, jeżeli przychody są większe od poniesionych kosztów, strata, jeżeli koszty są wyższe od przychodów ze sprzedaży. Wynik finansowy netto- stanowi różnicę między wynikiem brutto (zyskiem) i kwotą podatku dochodowego. Majątek trwały, aktywa trwałe - charakteryzują się tym, że występują w wielu procesach gospodarczych, zużywając się stopniowo. To kontrolowane przez jednostkę zasoby majątkowe powstałe w wyniku zdarzeń przeszłych, o wiarygodnie określonej wartości, o okresie ekonomicznej użyteczności dłuższym niż jeden rok, które w przyszłości spowodują wpływ do jednostki korzyści ekonomicznych. Aktywa obrotowe – aktywa o zapadalności krótkoterminowej, do których należą zapasy, należności, środki pieniężne i inne wartości o łatwiejszym dostępie, aniżeli aktywa trwałe. Inaczej mówiąc są to aktywa, których czas zużycia lub sprzedaży liczony jest od dnia bilansowego do 12 miesięcy (nie dłużej niż 1 rok). W ciągu tego czasu następuje ich stałe zużycie. Aktywa obrotowe zmieniają swoją postać w przedsiębiorstwie, przynosząc zysk. Bilans przedsiębiorstwa- obrazuje stan i strukturę posiadanych przez przedsiębiorstwo aktywów (majątku), oraz wskazuje na źródła ich finansowania - pasywa. Efekt skali – miara, określająca zmiany produkcji relatywne do obniżenia kosztów produkcji i zwiększonego wykorzystania środków. Jest sumą elastyczności produkcji względem wszystkich czynników produkcji. Istnieją dwa rodzaje korzyści płynących z efektu skali: wewnętrzne – dotyczące przedsiębiorstwa zewnętrzne – dotyczące całego przemysłu Korzyści skali- określane są jako rosnące przychody przy jednoczesnym spadku kosztów wraz ze wzrostem rozmiarów produkcji. Spadek kosztów może wynikać np. z większej specjalizacji firmy. Konkurencja monopolistyczna- to rynek, na którym działa wielu producentów i konsumentów. Nie ma tu barier wejścia, produkt jest niejednorodny (zróżnicowany). Posiada ponadto wiele bliskich substytutów (dóbr zastępczych). Uniemożliwia to dyktowanie cen. Konkurencję tą spotyka się w usługach (np. usługi transportowe), handlu, na rynkach dóbr konsumpcyjnych (np. przemysł odzieżowy, spożywczy). Oligopol- to struktura rynku pośrednia między konkurencją monopolistyczną a monopolem. Oligopol to rynek na którym działa kilka firm. Na tym rynku jest stosowana konkurencja niecenowa. Rynek możemy klasyfikować według różnych kryteriów podziału: W zależności od stopnia wyrównania się cen: - rynek doskonały - rynek niedoskonały Rynek doskonały charakteryzuje się spełnieniem trzech postulatów: przejrzystości, racjonalności aktów kupna i sprzedaży oraz jednorodności dóbr. Postulat pierwszy oznacza, że kupujący i sprzedający dysponują pełnymi informacjami o cenach płaconych za dany towar. Postulat racjonalności aktów kupna i sprzedaży oznacza, że sprzedający i kupujący podejmują swe decyzje wyłącznie na podstawie cen, czynniki pozacenowe nie wpływają na decyzje. Jednorodność dóbr oznacza, że towary posiadające jednakowe cechy fizyczne są postrzegane przez nabywców jako jednakowe, niezależnie od tego, jaki producent je wyprodukował. W rzeczywistym życiu gospodarczym spełnienie tych postulatów zwykle nie jest możliwe. Zebrane informacje o warunkach wszystkich transakcji na dany towar wymaga czasu i pochłania koszty. Często o zawarciu transakcji decydują uwarunkowania pozacenowe, np. bliskość punktu sprzedaży, zaprzyjaźniony sprzedawca. Producenci świadomie, dzięki reklamie dążą do zróżnicowania produktów poprzez znaki formowe. Wszystko to sprawia, że w praktyce rynek jest doskonały i pozwala na istnienie wielu cen na ten sam towar.