PDFotwiera się w nowym oknie
Transkrypt
PDFotwiera się w nowym oknie
Sygn. akt VIA Ca 231/10 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 20 października 2010 r. Sąd Apelacyjny w Warszawie VI Wydział Cywilny w składzie: Przewodniczący – Sędzia SA Urszula Wiercińska Sędzia SA Ryszard Sarnowicz Sędzia SA Wanda Lasocka (spr.) Protokolant sekr. sąd. Karolina Kulibska – Janusz po rozpoznaniu w dniu 20 października 2010 r. w Warszawie na rozprawie sprawy z powództwa […] w P. przeciwko […] Oddział w Polsce z siedzibą w K. o uznanie postanowień wzorca umowy za niedozwolone na skutek apelacji pozwanego od wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie – Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumentów z dnia 19 października 2009 r. sygn. akt XVII AmC 480/09 I. oddala apelację; II. zasądza od […] Oddział w Polsce z siedzibą w K. na rzecz […] w P. kwotę 285 (dwieście osiemdziesiąt pięć) zł tytułem zwrotu kosztów procesu za drugą instancję. MS/C Wyr.4 Wyrok Sądu odwoławczego 2 UZASADNIENIE Wyrokiem z 19 października 2009 r. Sąd Okręgowy w Warszawie: I. uznał za niedozwolone i zakazał wykorzystywania w obrocie z konsumentami postanowienia wzorca umowy o nazwie: „Regulamin”, pkt IX.1. i treści: „Odpowiedzialność […] ogranicza się do zapewnienia dostawy towarów oraz udostępnienia usług objętych Katalogiem lub Katalogiem Internetowym. W szczególności […] nie ponosi odpowiedzialności z tytułu rękojmi i gwarancji za wady towarów lub usług”; II. zasądził od pozwanej na rzecz powoda kwotę 360 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego; III. nakazał pobranie od pozwanej na rzecz Skarbu Państwa kwoty 600 zł tytułem opłaty od pozwu, od uiszczenia której powód był zwolniony; IV. zarządził publikację prawomocnego wyroku w Monitorze Sądowym i Gospodarczym na koszt pozwanej. Sąd Okręgowy ustalił, że pozwana – […] SA w K. - prowadzi działalność gospodarczą, polegającą m.in. na sprzedaży detalicznej towarów na stacjach paliw […]. Pozwana prowadząc sprzedaż paliw i towarów na stacjach paliw […] oferuje kupującym paliwa i towary na stacjach paliw […] udział w Programie […] (Program). Warunki uczestnictwa w w/w Programie zamieszczone zostały w Regulaminie Programu oraz Katalogu Internetowym i Katalogu, dostępnych na stacjach paliw (strona internetowa pozwanej). Regulamin Programu […] określa: - warunki przystąpienia do programu, - ogólne zasady programu, 3 - rejestrację, utratę i wymianę karty, - gromadzenie punktów i ich realizację, - reklamacje, - postanowienia przejściowe i końcowe. Regulamin Programu […] określa zatem ogólne zasady i warunki uczestnictwa w programie i skierowany jest wyłącznie do klientów stacji paliw […]. Wynika to wyraźnie z pkt II. 1. Regulaminu: ,,Regulamin niniejszy określa zasady udziału w organizowanym przez […] programie, skierowanym do klientów stacji paliw […]” oraz z treści reklamy, zamieszczonej na stronie internetowej pozwanej Programu […] o treści: ,,zobacz, jak zbierać punkty za zakupy na stacjach paliw”. Przystąpienie do Programu następuje przez wypełnienie na stronie internetowej pozwanej lub na stacji paliw formularza, w którym określane są dane osobowe klienta. Centrum Obsługi klienta podejmuje decyzję o uwzględnieniu lub nieuwzględnieniu zgłoszenia. Po uwzględnieniu zgłoszenia klient otrzymuje kartę, za pomocą której gromadzi punkty. Katalogi: Internetowy i Katalog, dostępne na stacjach paliw, zawierają pisemne listy towarów i usług oferowanych do sprzedaży na stacjach paliw […]. W w/w Katalogach zamieszczone ostały konkretne dane określające, ile punktów można otrzymać za zakupiony konkretny towar lub wykonaną usługę na stacji paliw […], np. 2 litry paliwa - 3 punkty, za usługę mycia (program brązowy) - 30 punktów, itd. Katalog zawiera też listę nagród za zbierane punkty i przeliczniki, według których uczestnik gromadzi punkty realizuje punkty w ramach Programu, np. lalka Barbie za zebrane 1950 punktów. Na podstawie wyżej powołanych okoliczności sprawy Sąd uznał, że uzasadnione są następujące ustalenia: 4 - Program został skierowany wyłącznie do klientów stacji paliw […] i to wyłącznie do tych, którzy zawierają z pozwaną konkretne umowy sprzedaży paliwa lub towarów na stacjach paliw […], - uczestnictwo w Programie jest możliwe tylko równocześnie z realizacją konkretnej umowy sprzedaży towarów na stacjach paliw […] (karty uczestnictwa w Programie są wydawane tylko klientom stacji paliw […], pkt II.1 Regulaminu), - punkty za zakupione towary na stacjach paliw zapisywane są na kartach uczestnictwa równocześnie z transakcją zakupu towaru. W/w Program polega zatem na wprowadzeniu do umów sprzedaży towarów na stacjach paliw […] atrakcyjniejszych warunków umowy sprzedaży dla klientów tych stacji paliw, w celu przyciągnięcia klientów do zakupów na tych stacjach przez dłuższy okres. Sąd Okręgowy wskazał, że w praktyce obrotu występowanie tego rodzaju umów sprzedaży jest dopuszczalne. Strony umowy sprzedaży towarów mogą bowiem w ramach umowy różnie ukształtować treść wiążącego ich stosunku prawnego. Sąd Okręgowy uznał, iż nie jest zasadne twierdzenie pozwanej, że stosunek prawny powstający pomiędzy konsumentem a pozwaną w ramach Programu […], ma charakter przyrzeczenia publicznego. Przepisy k.c. przyrzeczenie publiczne regulują art.: 919-921. W myśl powołanych przepisów przyrzeczenie publiczne jest to jednostronne oświadczenie woli przyrzekającego nagrodę, skierowane nie do oznaczonych osób, ale do nieokreślonej liczby osób i że za to wykonanie oznaczonej czynności przyrzekający jest obowiązany przyrzeczenia dotrzymać. Wyraz „czynności” oznacza przejaw pewnej aktywności, która może się w różny sposób wyrażać, np. w znalezieniu rzeczy i dostarczeniu zaginionej rzeczy. 5 W niniejszej sprawie Program […], polegający na gromadzeniu punktów w celu uzyskiwania nagród, został skierowany do ściśle oznaczonych osób, tj. tylko klientów stacji paliw […] i Program ten jest oferowany kupującym w zamian za dokonanie zakupów na stacji paliw, czyli wyraźnie wynika tu sytuacja polegająca na występowaniu wzajemnych świadczeń stron. Ze strony klientów będzie to kupowanie towarów i usług na stacjach paliw […], a ze strony pozwanej wydanie towarów i usług wraz z możliwością oferowania uczestnictwa w programie premiowym. Z tych względów nie można przyjąć, że stosunek prawny powstały pomiędzy pozwaną a konsumentem w ramach realizacji Programu […] jest przyrzeczeniem publicznym w rozumieniu art. 919 k.c. W ocenie Sądu Program to ustalenie atrakcyjnych warunków sprzedaży towarów w ramach realizowanego przez pozwaną świadczenia z umowy wzajemnej umowy sprzedaży towarów na stacjach paliw […] w stosunku do klientów tych stacji, w zamian za przywiązanie tych klientów do zakupów na tych stacjach przez dłuższy okres czasu. Oceniając zakwestionowane w pozwie postanowienie umowne na podstawie art. 3851 k.c. Sąd przyjął, że jest to postanowienie niedozwolone. W rozdziale IX Regulaminu, zatytułowanym „Reklamacje”, zamieszczone zostało zakwestionowane w pozwie postanowienie o treści: „Odpowiedzialność […] ogranicza się do zapewnienia dostawy towarów oraz udostępnienia usług objętych Katalogiem lub Katalogiem Internetowym. W szczególności […] nie ponosi odpowiedzialności z tytułu rękojmi i gwarancji za wady towarów lub usług.” Pozwana w celu przyciągnięcia klientów do nabywania towarów i usług na stacjach paliw […] w ramach umowy sprzedaży tych towarów i usług uatrakcyjniła swoje świadczenie przez wprowadzenie Programu, tj. gromadzenie przez klientów stacji paliw 6 […] punktów za nabywane towary i usługi na tych stacjach w celu uzyskania nagrody - towarów i usług określonych w Katalogach, a następnie w Regulaminie ustaliła, ze nie ponosi odpowiedzialności z tytułu rękojmi i gwarancji za wady tych towarów i usług. W ocenie Sądu tego rodzaju postanowienie oznaczałoby wskazanie jako nagrody np. odkurzacza, który okazałby się niesprawny, czyli bezużyteczny, bez możliwości złożenia reklamacji. Tego rodzaju postanowienie narusza dobre obyczaje i rażąco narusza interesy konsumentów, albowiem pozwana wyłącza całkowicie swoją odpowiedzialność z tytułu niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania umownego. Z tych względów na podstawie art. 3851 k.c. uwzględniono żądanie pozwu i na podstawie art. 47944 i 98 orzeczono jak w sentencji wyroku. W apelacji od powyższego wyroku, skarżącej go w całości, pozwana zarzuciła naruszenie przepisów art.: 919 § 1 k.c. i 385 1 § 1 k.c., 47919 § 2 k.p.c. oraz błąd w ustaleniach faktycznych - i wnosiła o jego zmianę przez oddalenie powództwa w całości, z zasądzeniem kosztów, ewentualnie o jego uchylenie i przekazanie sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania. Sąd Apelacyjny zważył, co następuje: Apelacja pozwanej nie zasługuje na uwzględnienie. Sąd Apelacyjny nie podziela stanowiska skarżącej, iż oferowany przez nią w Program oparciu o […] ten (zwany dalej Program stosunek Programem) oraz powstający prawny pomiędzy pozwaną a konsumentem, winien być oceniany w oparciu o przepisy art. 919-921 k.c., dotyczące przyrzeczenia publicznego. Trafnie Sąd Okręgowy dostrzegł bezpośredni związek pomiędzy Programem i zawieraniem przez jego uczestników z pozwaną umów sprzedaży oferowanych przez nią towarów lub usług. Uczestnikami 7 Programu są bowiem kontrahenci pozwanej, która sprzedając towary lub usługi dodatkowo proponuje im możliwość uzyskiwania premii za odpowiednio duże zakupy. Program ten zatem nie istnieje sam dla siebie, lecz jest nierozerwalnie związany z dokonywanymi transakcjami sprzedaży (jest ich dodatkiem), stanowiąc jego uatrakcyjnienie i zachętę dla kupujących dla nabywania towarów lub usług właśnie na stacjach […]. Nikt też nie przystępuje do uczestnictwa w programie dla samego faktu bycia jego członkiem i nie wnosi o wydanie karty uczestnictwa dla samego faktu jej posiadania, albowiem samo bycie uczestnikiem Programu, czy też samo posiadanie karty uczestnictwa nie daje prawa do naliczenia punktów zamienianych później na nagrody, lecz daje jedynie przywilej (prawo) do ubiegania się o naliczenie na kartę punktów wyłącznie w przypadku nabycia od pozwanej odpowiedniej wartości towarów lub usług. Bezprzedmiotowe zatem stają się wywody apelującego dotyczące kręgu osób, które mogą posługiwać się kartą (z p. IV. 1 wynika, że może nią posługiwać się uczestnik lub osoba przez niego upoważniona; pozwana może przy tym – bez podania przyczyn - nie uwzględnić zgłoszenia uczestnictwa – p. III. 3 – lub nie dokonać rejestracji karty uczestnictwa – p. V. 2 Regulaminu). Program ten obliczony jest więc na przyciągnięcie do stacji […] możliwie jak największej liczby klientów. W takich okolicznościach uznać należy, iż Program stanowi modyfikację (rozszerzenie) zawieranych pomiędzy pozwaną a jej klientami umów sprzedaży, wprowadzając dodatkowe – z woli obu stron umowy – postanowienia umowne, sprzedaż tę uatrakcyjniające, stanowiąc jej elementy określone jako accidentalia negotii. O umownym charakterze relacji pozwanej z uczestnikiem Programu świadczy także regulacja z p. VI 5 Regulaminu Programu, warunkującego możliwość korzystania z naliczonych punktów pod warunkiem dokonywania transakcji minimum raz na 12 8 miesięcy, gdyż w przeciwnym razie zgromadzone na koncie punkty zostają skasowane bez możliwości ich odzyskania, a uczestnik traci wszelkie uprawnienie wynikające z tych punktów. Nie można nie zauważyć, iż warunki Programu zawierają elementy przyrzeczenia (Program skierowany do wszystkich, potencjalnych klientów stacji […]; przyrzeczenie nagrody za odpowiednio wysokie zakupy towarów lub usług), jednakże charakter każdej czynności prawnej determinowany jest całokształtem towarzyszących jej okoliczności, co w przypadku Programu przemawia za jego oceną j.w. Program nie funkcjonuje – co do swej istoty – w oderwaniu od umów sprzedaży towarów i usług pozwanej i gdyby nie owa sprzedaż, jako podstawowa forma działalności pozwanej na stacjach paliw, to Program nie zostałby stworzony i realizowany. Nie można przy tym nie zauważyć, iż wprowadzenie przez pozwaną Programu nie było elementem jej dobroczynnej działalności. Pozwana jest przedsiębiorcą i prowadzi działalność gospodarczą nastawioną na osiąganie zysku, co sprawia, że przyjąć należy, iż także koszty Programu wliczane są w koszty funkcjonowania przedsiębiorstwa, co w odpowiednim zakresie przekłada się też na ceny sprzedawanych przez nią towarów i usług. Program lokuje się więc w ramach podstawowej działalności pozwanej, na stacjach paliw, polegającej na sprzedaży paliw i usług i zmierza do zachęcenia kontrahentów do nabywania ich u pozwanej, m.in. za pomocą Programu, oferującego określone nagrody za przeprowadzone transakcje. Stanowi on element „walki” o klienta, który być może, gdyby nie Program, wybierałby konkurencyjne stacje, oferujące tańsze towary usługi lub inne programy lojalnościowe. Program został więc zorganizowany dla zwiększenia obrotów pozwanej i w celu dążenia do uzyskania optymalnego wyniku finansowego. 9 Podkreślenia wymaga także okoliczność, iż z natury regulacji dotyczącej przyrzeczenia publicznego wynika, że chodzi w niej o nieskomplikowaną relację prawną, sprowadzającą się do prostego wykonania oznaczonych czynności, za co obiecano nagrodę. Złożony zaś stosunek prawny, regulowany 55-punktowym Regulaminem, integralną część którego stanowią ponadto: Katalog i Katalog Internetowy, w dodatku nierozerwalnie związany z zawieraną przez uczestnika Programu umową sprzedaży, a wręcz stanowiący jej dodatkowy element, nie mieści się w ramach przewidzianej treścią przepisu art. 919 k.c. instytucji przyrzeczenia publicznego. Z przedstawionych powyżej względów za bezzasadne Sąd Apelacyjny uznaje zarzuty z punktów: 1 i 3 apelacji. Wbrew wywodom apelacji nie było więc przeszkód do badania treści zaskarżonej klauzuli w aspekcie jej abuzywności w odniesieniu do umów zawieranych z konsumentami. Nie sposób także zgodzić się z drugim ze wskazanych zarzutów apelacyjnych, naruszenia przez Sąd Okręgowy przepisu art. 3851 § 1 k.c. przez uznanie kwestionowanej przez powoda klauzuli za kształtującą prawa i obowiązki konsumentów w sposób sprzeczny z dobrymi obyczajami i rażąco naruszającą jego interes. Treść klauzuli z pkt IX 1 Regulaminu Programu Partnercklub wskazuje na ograniczenie odpowiedzialności pozwanej w ramach Programu do zapewnienia dostawy towarów i udostępnienia usług objętych Katalogiem lub Katalogiem Internetowym, przy jednoczesnym doprecyzowaniu, że w szczególności nie ponosi ona z tytułu rękojmi i gwarancji za wady towarów lub usług. Już sama redakcja klauzuli, jasna w swej treści, wyłączająca odpowiedzialność pozwanej wobec uczestnika Programu za inne zawinione działania lub zaniechania, niezwiązane z zapewnieniem dostawy towarów 10 lub udostępnieniem usług objętych Katalogami, wskazuje na bardzo istotne ograniczenie jej odpowiedzialności względem konsumenta za niewykonanie lub nienależyte wykonanie zobowiązania, co czyni ją niedozwoloną w oparciu o przepis art. 3853 pkt 2 k.c. Tego rodzaju regulacja rażąco narusza np. przepis art. 474 k.c., zgodnie z którym dłużnik odpowiada jak za własne działania za działania lub zaniechania osób, z których pomocą zobowiązania wykonuje lub którym wykonanie powierza. Ponadto, o ile udzielenie gwarancji jest dobrowolne, o tyle inaczej wygląda kwestia rękojmi, albowiem odpowiedzialność sprzedawcy z rękojmi (za wady towaru lub niezgodność towaru z umową przy umowach konsumenckich następuje z mocy prawa (art. 556 k.c. i art. 4 ustawy z 27 lipca 2002 r. o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej …, Dz. U. z 2002 Nr 141, poz. 1176 ze zm.) i oparta jest o zasadę ryzyka. Skoro Program […] jest dodatkowym elementem zawieranych umów sprzedaży, a w stosunkach z konsumentem nie można wyłączyć ani ograniczyć odpowiedzialności sprzedawcy z tytułu rękojmi w drodze umowy zawartej przed zawiadomieniem sprzedawcy o niezgodności towaru konsumpcyjnego z umową – art. 11 ustawy z 27 lipca 2002 r. j.w. – to kwestionowana regulacja narusza również wskazany powyżej, bezwzględnie obowiązujący przepis prawa. Kwestionowana klauzula kształtuje zatem pozycję konsumenta z naruszeniem zasady równorzędności partnerów stosunku zobowiązaniowego, ekwiwalentności świadczeń, poszanowania kontrahenta i niepisanej, lecz zwyczajowo przyjętej zasady lojalności wobec niego, a więc pozbawiając go pewnych praw kształtuje jego pozycję w sposób sprzeczny z dobrymi obyczajami, w sposób oczywisty narażając jego interesy, przede wszystkim ekonomiczne. Już z tych tylko względów kwestionowana klauzula w oparciu o przepis art. 3851 § 1 w zw. z art. 3853 pkt 2 k.c. musi być uznana za 11 niedozwolone postanowienie umowne, co skutkuje uznaniem apelacji tym w zakresie za bezzasadną i koniecznością jej oddalenia w oparciu o przepis art. 385 k.p.c., z rozstrzygnięciem o kosztach, opartym o przepisy art.: 108 § 1, 98 § 1 i 99 k.p.c. Rację miała pozwana twierdząc, iż odpis skarżonego wyroku, wydanego na posiedzeniu niejawnym, w oparciu o przepisy art. 479 19 § 2 i 133 § 3 k.p.c. winien być doręczony pełnomocnikowi strony ze stosownym pouczeniem o środkach zaskarżenia (4 zarzut apelacji; patrz: uchwała Sądu Najwyższego z 16 kwietnia 2010 r., III CZP 21/10, OSNC 2010.9.121), jednakże kwestia skuteczności doręczenia pozostaje bez znaczenia dla istoty skarżonego rozstrzygnięcia i treści wyroku Sądu Apelacyjnego i mogłaby ona mieć znaczenie jedynie dla kwestii terminowości wniesienia apelacji. bk