Odwaga, to działanie pomimo strachu. Nie od razu

ODWAGA
Cnota na WRZESIEŃ 2014 r.
Odwaga nie polega na braku lęku, lecz na jego przezwyciężaniu! Odwaga, to działanie pomimo strachu.
Nie od razu wszystko potrafimy. Aby przestać się bać, trzeba robić właśnie to, czego się boimy a strach z czasem minie.
Warto nauczyć sie opanowywać lęk. Najsilniejszy i najbardziej paraliżujący z naszych lęków jest lęk przed niepowodzeniem. Boimy się, że nasze
zamierzenia nie powiodą się, że poniesiemy porażkę, że narazimy się na śmieszność i krytykę otoczenia. Nasz strach przed porażką jest tak silny, że
przestajemy myśleć logicznie, stajemy się podatni na ”dobre rady” naszych znajomych, którzy z reguły skwapliwie nam przytakują, że lepiej nie
ryzykować, nie wychylać się, pozostać w miejscu.
Nie należy obawiać się niepowodzeń!
Trzeba je akceptować, wyciągać wnioski i rozpoczynać od nowa!
Za każdym razem ODWAŻNIE, OD NOWA!
Niepowodzenie jest naturalnym następstwem podejmowania prób. Prawdziwa klęska następuje dopiero wtedy gdy rezygnujemy z dalszego działania.
Często jednak się zdarza, że ludzie już ponoszą klęskę, zanim zaczną cokolwiek robić. Od razu mówią, że się nie nadają, nie potrafią, nie są dość dobrzy
itp. Są to oczywiście tylko wymówki - prawdziwym powodem jest strach.
Do opanowania lęku dochodzimy przez częste wykonywanie czynności, której się boimy. Trening czyni mistrza. Teoria nie wystarcza. Mimo
początkowych niepowodzeń stale ponawiane próby dotąd aż minie strach - przyniosą oczekiwany rezultat.
Chcąc osiągnąć w życiu sukces musimy opanować lęk. Inaczej zawsze będziemy sie bać i nawet nie rozpoczniemy zamierzonego działania,
nie przekonamy się, czy potrafimy to zrobić czy nie?
Lęk jest siłą, która niszczy nasz wewnętrzny pokój i radość.
Odwaga jest siłą, która pomaga nam w podejmowaniu ryzyka, nieustawaniu w wysiłkach, śmiałości, męstwie.
Co najważniejsze – warto ćwiczyć odwagę od najmłodszych lat.
Jak uczyć dzieci odwagi?
Zachęcajmy dzieci aby jak najwcześniej:
 mówiły „Dzień dobry”, „Do widzenia”, „Proszę”, „Przepraszam” do nowo poznanych osób,
 robiły zakupy w osiedlowym sklepiku pod naszym nadzorem,
 brały czynny udział w Uroczystościach Rodzinnych i Przedszkolnych, zaczynajmy od małych ról i w miarę zdobywania odwagi przydzielajmy
role trudniejsze,
 starały się wypowiadać w sposób ładny, płynny i zrozumiały,
 no i oczywiście CHWALMY za ładną wypowiedź, za każde „Dzień dobry”, za każdy chociaż najmniejszy przejaw odwagi!
Sierpień 2014 r.