Czytaj wyróżnioną pracę.
Transkrypt
Czytaj wyróżnioną pracę.
Co Polska powinna zrobić, żeby dogonić najbogatszych? Autor: Miłosz Tutak WSTĘP Niniejsze opracowanie ukazuje Polskę na tle innych krajów pod względem PKB per capita i stara się odpowiedzieć na pytanie, co zrobiły inne, bogatsze państwa by stymulować wzrost gospodarczy. W mojej ocenie ważne jest, by Polska obniżyła wydatki rządowe poprzez m.in. reformy emerytalno-rentowe, zmniejszenie opiekuńczości państwa (wydatki na bezpieczeństwo socjalne i opiekę społeczną) i innych wydatków. Udział państwa w gospodarce również powinien się zmniejszyć, tj. wstrzymana prywatyzacja winna być wznowiona. W mojej pracy postaram się uargumentować się powyższe tezy. Ważnym elementem niniejszego opracowania, na który chcę zwrócić szczególną uwagę, jest wpływ jakościowych czynników (np. jakość prawa) na wzrost gospodarczy. Temat ten poruszam przede wszystkim ze względu na niewielką świadomość faktu jak wielki wpływ na wzrost gospodarczy mają tego typu czynniki. POLSKA NA TLE INNYCH KRAJÓW W 2007 ROKU W 2007r. Polska znalazła się na 51 miejscu pośród 181 krajów świata1 pod względem PKB PPP per capita2, ale na 37 miejscu pod względem wzrostu r/r PKB PPP per capita . Ciekawym i ważnym wskaźnikiem w tym opracowaniu jest średnioroczna stopa wzrostu (CAGR). Od 1989r. do 2007r. Polska gospodarka rosła 5,61% pa., co było wynikiem pozwalającym na uplasowanie się na 46 miejscu spośród 181 państw3. Najwyższy wynik uzyskała Gwinea Równikowa (ponad 21%), co jednak jest wynikiem rabunkowego wydobywania ropy naftowej i wzrostu jej cen. Warto dodać, że spośród państw, które znalazły się wyżej w rankingu tylko 12 było bogatszych od Polski. Jeśli idzie o porównanie Polski do Unii Europejskiej wraz z trzema krajami stowarzyszonymi (Norwegią, Szwajcarią i Islandią), to Polska znajduje się na 3 miejscu od końca spośród 30 krajów pod względem wielkości PKB PPP per capita. Polski PKB PPP per capita stanowi ok. 53% średniego, przy czym najbogatszy Luksemburg zawyża średnią – stanowi 257% średniej. Po porównaniu stopy wzrostu CAGR4 Polska awansuje na 8 miejsce i 1 Obliczenia własne na podstawie danych ze strony internetowej Międzynarodowego Funduszu Walutowego www.imf.org 2 Produkt Krajowy Brutto w parytecie siły nabywczej na osobę 3 Ibidem 4 Compounded Annual Growth Rate Strona | 1 jest wyprzedzana przez 4 kraje z byłego Związku Radzieckiego oraz trzy inne kraje europejskie.5 POLSKA NA TLE INNYCH KRAJÓW W LATACH 1982-2007 Tabela 1 Paostwa bogatsze od Polski z rokiem uzyskania polskiego PKB PPP per capita z 2007r. Paostwo Łotwa Estonia Polska Litwa Słowacja Węgry Tajwan Malta Portugalia Słowenia Irlandia Czechy Izrael Grecja Cypr Nowa Zelandia Hiszpania Singapur Hongkong SAR Wielka Brytania Włochy Finlandia Niemcy Belgia Australia Francja Japonia Szwecja Dania Holandia Austria Islandia Kanada USA Norwegia Szwajcaria Luksemburg PKB Polski w 2006 2005 2007 2006 2005 2004 1996 1996 1998 1998 1994 2001 1994 1996 1995 1994 1992 1989 1989 1989 1989 1989 1988 1988 1988 1988 1988 1987 1986 1987 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1982 PKB w 1989 % % polskiego polskiego z 1989 teraz $ 5 099 $ 5 734 $ 6 113 $ 7 034 $ 7 611 $ 8 739 $ 8 811 $ 9 749 $ 9 763 $ 10 831 $ 11 461 $ 11 627 $ 12 337 $ 12 593 $ 12 902 $ 13 138 $ 13 174 $ 15 643 $ 15 796 $ 16 077 $ 16 180 $ 16 507 $ 16 624 $ 16 701 $ 16 847 $ 17 080 $ 17 183 $ 17 363 $ 17 600 $ 17 765 $ 17 816 $ 18 122 $ 19 140 $ 22 178 $ 22 228 $ 22 757 $ 28 947 87.4% 107.2% 92.4% 126.2% 100.0% 100.0% 120.6% 108.7% 122.6% 124.2% 143.0% 116.6% 144.1% 185.8% 159.5% 141.1% 159.7% 133.5% 185.7% 166.9% 187.5% 266.1% 190.2% 148.5% 201.8% 166.4% 206.0% 178.6% 211.1% 166.5% 214.9% 163.1% 215.5% 184.6% 255.9% 304.9% 258.4% 258.2% 263.0% 218.4% 264.7% 186.1% 270.1% 216.7% 272.0% 209.7% 273.2% 216.9% 275.6% 222.0% 279.4% 205.4% 281.1% 205.9% 284.0% 224.2% 287.9% 228.4% 290.6% 239.0% 291.5% 234.0% 296.5% 240.1% 313.1% 236.7% 362.8% 280.2% 363.6% 325.8% 372.3% 252.9% 473.6% 488.2% Wzrost od 1989 do teraz (%) 243.0% 259.0% 166.9% 152.1% 166.3% 117.6% 244.1% 136.2% 123.1% 151.4% 278.8% 108.4% 120.0% 131.4% 110.6% 102.5% 128.6% 218.1% 166.7% 121.7% 87.7% 114.1% 105.8% 111.9% 115.0% 96.2% 95.5% 110.7% 111.7% 119.5% 114.3% 116.1% 101.7% 106.2% 139.1% 81.3% 175.2% W mojej ocenie pomocne w odpowiedzi na pytanie, co zrobić, by Polska stała się bogatszym krajem, będzie cofnięcie w czasie i przeanalizowanie, co robiły inne kraje i w jakim były stanie, gdy ich PKB PPP per capita było na podobnym poziomie do obecnego polskiego. Tabela 1 przedstawia państwa, których PKB PPP per capita znajdował się w przedziale +/- 6% polskiego z 2007r. wraz z rokiem jego uzyskania, tj. rokiem uzyskania bogactwa takiego, jak obecnie ma Polska. Zestawienie ukazuje 36 z 45 państw, które przekroczyły próg do 2006r. Z perspektywy Polski i jej bogactwa ciekawe jest, dlaczego Łotwa i Estonia są bogatsze niż Polska, mimo że startowały ze znacznie niższego pułapu. Interesujące jest też, dlaczego 29 krajów z zestawienia relatywnie straciło swoją pozycję względem Polski. Swoją przewagę z 1989r. powiększyły następujące kraje z (o 1,6 pp), tabeli 1: Słowacja Luksemburg, Łotwa, Estonia, Tajwan, Singapur i Irlandia (aż o 79 pp!). Straciły swoją przewagę w większości państwa bogate.6 Źródło: Obliczenia własne na podstawie World Economic Outlook 2008, MFW 5 Estonię, Łotwę, Słowację, Litwę oraz Irlandię, Słowenię i Luksemburg m.in. Szwajcaria (119 pp), Stany Zjednoczone (83 pp), Włochy (79 pp), Kanada (76 pp), Japonia (75 pp), Francja (74 pp), Niemcy (62 pp); patrz tabela 2 6 Strona | 2 Tabela 2 Nadwyżka/deficyt budżetowy i dług publiczny w momencie uzyskania PKB per capita PPP Polski z 2007r. Paostwo Zyskanie/ Nadwyżka strata / deficyt w UWAGI N przewagi % (w p.%) później Irlandia 79% Singapur Tajwan Estonia Łotwa 49% 42% 34% 20% Luksemburg 15% BD Słowacja Polska Hongkong Litwa Malta Dług w% 78.80% 2.50% nadwyżki BD BD BD BD 2% -19% BD Portugalia -26% 36.10% od 1990 do 2007 oscyluje miedzy 0,8 do 4%! 33.40% zawsze niższy niż ten Polski, do tego zmniejszał się w następnych latach 18.0% 40.1% Grecja -27% Hiszpania -31% -2.40% wcześniej 23.0% 54.7% wzrasta od 40% w 1982 56.0% wcześniej nawet ponad 80% późnien nawet 38% -0.54% nadwyżki przez kilka lat Izrael -35% Norwegia -38% Czechy -42% 5.56% 20.80% duże nadwyżki w czasach 14.6% -5.84% prosperity zmniejszali Cypr Wielka Brytania -45% BD wcześniej o wiele mniejszy -45% 2.94% Holandia -52% -0.79% Nowa Zelandia -52% 4.31% nadwyżki Finlandia -53% 5.40% nadwyżki Australia -54% 3.15% czas Belgia -56% Islandia -56% 2.18% nadwyżki -4.03% Austria -57% -2.09% prosperity Dania -60% Szwecja Niemcy zawsze niski, oscylował zazwyczaj poniżej 30%, w 2007r. 11,5% wcześniej nawet poniżej 10% później prawie cały czas nadwyżki cały cały czas w czasach 42.1% 57.0% wzrasta od 36% w 1982 55.6% zmienjaszją od 65% w 1992 do 21 w 2007 wynika z rosnących wydatków budżetowych, które są wyższe od przychodów. By zrównoważyć wzrost rozwiązania: po przekroczeniu pewnego progu może nastąpić spadek wpływów podatkowych-zgodnie z krzywą Laffera), dodrukować pieniądze do zwiększonej inflacji-tzw. pusty pieniądz), emitować długu, co z kolei prowadzi do zwiększania długu publicznego i kosztów jego obsługi, a to może doprowadzić do bankructwa państwa. Zwiększanie deficytu, niezależnie od sposobu, prowadzi do prowadzi do inflacji. Tabela 2 ukazuje deficyt/nadwyżkę finansów lub dług publiczny, jakie miało państwo w roku 10.0% 9.7% Nie przekracza 20%, 5,4% w 2007 28.2% wcześniejszy okres to 28-37 1.29% czas 67.2% od 1993 do 2007 zmniejszyli 80 do 28% -60% 3.81% 54.0% Zmniejszyła do 40 w 1987, 2007 37 -62% -0.87% 19.7% nadwyżki uzyskania polskiego PKB PPP per capita z 2007r. lub w roku najbliższym (niestety nie wszystkie dane 108.0% 45.0% nadwyżki cały w konsekwencji i dług publiczny w długim czasie) pojawienia się większej ilości pieniądza na rynku, co BD później nadwyżki i niedobory później duże nadwyżki życiowego (najłatwiejsze ze wszystkich rozwiązań, prowadzące BD 0.01% standardu najprostszych sposobów: podnieść podatki (minus wzrósł znacząco od początku dekady 108.0% 3.65% znaczne deficyty przyszłego wydatków wzrostem przychodów można użyć 43.1% nadwyżka -26% eksportu, skutek dla społeczeństwa jest taki sam(Kosterna, 1995). Zwiększany deficyt budżetowy (a BD -0.16% deficyt, czasem fiskalnej jest obniżenie krajowych inwestycji, czy pogorszenie niewielki Węgry zmniejszała ze 104% w 1985 sukcesywnie do 20% w 2007 4.5% 10.7% 0% -0.42% 0% BD -12% BD -18% BD Słowenia Niezależnie od tego, czy rezultatem ekspansji UWAGI D BD BD -3.01% duże niedobory DEFICYT, WYDATKI RZĄDOWE I DŁUG PUBLICZNY Źródło: Obliczenia własne na podstawie OECD Economic Outlook są dostępne). Zyskanie/strata przewagi ukazuje zwiększenie lub zmniejszenie różnic PKB PPP per capita względem Polski z 1989r. i podaje tą różnicę w punktach procentowych. Jak wynika z tabeli, najwięcej zyskała Irlandia, która systematycznie zmniejszała dług publiczny. Polska stale zmniejsza zadłużenie zagraniczne w przeliczeniu na obywatela, ale inne kraje, które miały szybszy wzrost gospodarczy mają i tak niższe zadłużenie. Przykładowo w roku 2006 Czechy miały 22% Strona | 3 średniej porównywanych krajów, Węgry niemal 50% (z tym, że wzrost następował z 6% w roku 1998), Polska 47%, Słowacja 11%, Belgia 5%, Finlandia 0,3%. Średnią zawyżały Włochy, Islandia, USA gdzie wskaźniki były zdecydowanie wyższe niż 200%.7 Nie kwestionuję konieczności istnienia wydatków rządowych, gdyż w moim przekonaniu istnienie struktur rządowych i finansowanie infrastruktury, policji, administracji jest warunkiem koniecznym zaistnienia wzrostu gospodarczego, aczkolwiek zgodnie z teorią ekonomii, jak i badaniami istnieje negatywny wpływ wzrostu wydatków rządowych w długim terminie (następuje tzw. efekt wypychania) na długoterminowy wzrost gospodarczy (Spencer & Yohe, 1970). W krótkim terminie wydatki rządowe mogą być stosowane jako remedium na zmniejszenie się popytu globalnego. Należy pamiętać by zawsze w okresie dobrej koniunktury wydatki te powinny być zmniejszane. Niemal każdy wysoko rozwinięty kraj w momencie, w którym uzyskiwał PKB PPP per capita Polski z 2007r. (patrz: Tabela 1) miał zdecydowanie niższe wydatki rządowe w relacji do PKB niż Polska. Ogólna konsumpcja rządu w 2006r. w Polsce wyniosła 18,8% PKB. W latach 1960 – 2006 obecnie bogate kraje miały (z bardzo nielicznymi wyjątkami) wydatki rządowe na poziomie niższym bądź zdecydowanie niższym niż 18,8% PKB w całym okresie8. Irlandia w latach 1979-1986 miała wydatki rządowe na poziomie 19-20% PKB, przy czym od 1987r. regularnie obniżała wydatki przez niemal 20 lat9. Wraz ze wzrostem zamożności społeczeństwa (np. Portugalia, Grecja) zazwyczaj obserwuje się powolny wzrost wydatków rządowych, co musi być sfinansowane i dzieje się przez podwyżkę podatków albo emisję długu. Państwa, których rządy wydają najwięcej to: Izrael, Szwecja, Dania, Holandia, Francja, Czechy10, Słowacja11, Wielka Brytania, przy czym muszę zwrócić uwagę na fakt, iż średnia wydatków rządowych jako procent PKB dla wcześniej wymienionych krajów (poza pierwszą czwórką) nieznacznie się różni od średniej Polski ze względu na to, iż kraje te wydawały znacznie mniej od roku 1960 do połowy lat 70. 7 Obliczenia własne na podstawie danych pochodzących z Euromonitor International. Dane opracowywane były w dolarach amerykańskich, w cenach z roku 2000. 8 Były to: Hong Kong, Węgry, Singapur, Szwajcaria, Korea Południowa, Grecja, Portugalia, Japonia, Hiszpania, Luksemburg, Irlandia, Stany Zjednoczone, Australia. Opracowanie własne na podstawie danych z MFW, Euromonitor International. 9 Ibidem 10 Mimo tego bardzo dynamicznie się rozwijają; średnia za lata 1990-2006 to 21,64% PKB 11 Mimo tego bardzo dynamicznie się rozwijają; średnia za lata 1985-2006 to 21,61% PKB, przy czym wydatki te są systematycznie w ostatnich latach obniżane Strona | 4 Tabela 3 ukazuje poziom średnich wydatków rządowych jako % PKB w porównywanych krajach na przestrzeni wielu lat. Pamiętając o efekcie wypychania, należy stwierdzić, że Polska nie znajduje się na dobrym miejscy na tej liście rankingowej. Nawet bogate państwa, o obecnie wysokich wydatkach rządowych względem PKB mają bardzo niskie średnie za okres 40 lat i więcej. Oznacza to, że kilkanaście, kilkadziesiąt lat temu, gdy państwa te były na podobnym bądź niższym etapie rozwoju jak Polska, miały o wiele niższe wydatki rządowe. Na szczególną pochwałę zasługuje Irlandia, która systematycznie obniżała wydatki rządowe do 13,78% (2000r.) z rozdętych w latach 80-tych do 20% PKB. Później Tabela 3 Średnie wydatki rządowe jako procent PKB na przestrzeni lat Kraj Hong Kong Węgry Singapur Szwajcaria Korea Południowa Grecja Portugalia Japonia Hiszpania Luxemburg Irlandia Cypr Łotwa USA Malta Australia Austria Włochy Islandia Średnia 7.62 10.32 10.63 10.24 11.65 12.11 14.66 13.83 14.02 14.63 16.48 15.89 15.22 16.67 18.45 16.86 17.23 17.72 18.25 Lata 1965-2006 1965-2006 1960-2006 1960-2005 1960-2006 1960-2006 1960-2006 1960-2005 1960-2006 1960-2006 1960-2005 1975-1999 1980-2006 1960-2005 1960-2006 1960-2005 1960-2006 1960-2006 1960-2006 Kraj Nowa Zelandia Estonia Polska Słowania Litwa Finlandia Niemcy Norwegia UK Kanada Słowacja Belgia Czechy Francja Holandia Dania Szwecja Izrael Średnia 18.11 19.68 19.62 19.37 18.97 18.81 19.78 18.86 19.88 20.10 21.61 20.35 21.64 20.85 22.19 23.35 25.20 29.90 Źródło: Obliczenia własne na podstawie OECD Economic Outlook Lata 1971-2005 1987-2006 1990-2006 1990-2006 1990-2006 1960-2006 1971-2006 1960-2006 1960-2006 1960-2005 1985-2006 1960-2006 1990-2006 1960-2006 1960-2006 1960-2006 1960-2006 1960-2006 nastąpił nieznaczny wzrost o 2 punkty procentowe do 2004r. związany m.in. z recesją i chęcią pobudzenia gospodarki (czyli zgodnie z prawidłowo prowadzoną polityką gospodarczą). Badania wskazują, że wyższe wydatki publiczne są odwrotnie skorelowane z efektywnością tych wydatków (Afonso, Schuknecht, & Tanzi, 2003). BEZPIECZEŃSTWO SOCJALNE, OPIEKA SPOŁECZNA , EMERYTURY I TRANSFERY Wydatki państwa na bezpieczeństwo socjalne i opiekę społeczną stanowią znaczne obciążenie. Liderzy systemowi, do których porównuję Polskę, w większości mają te wydatki na niższym poziomie niż w Polsce. W latach 1994-2008 w Polsce wydatki rządu na bezpieczeństwo socjalne i opiekę społeczną stanowiły średnio 30% wszystkich wydatków rządowych12. Względnie małe kraje13 wydawały mniej niż Polska (od 10 do 29% wszystkich wydatków rządowych). Najmniej spośród krajów europejskich wydawała Rumunia, której średnie wydatki rządowe na w/w cele to ok. 8% ogólnych wydatków rządowych w latach 1994-2008.14 Nie mniej ważnym elementem są wydatki i transfery państwa na emerytury i renty. Są one znaczącym źródłem zwiększonej fiskalizacji (względem teoretycznej fiskalizacji przy zoptymalizowanych wydatkach na wcześniej wymienione cele), która z kolei zniechęca do 12 Ibidem Węgry, Czechy, Słowacja, Estonia, Litwa, Łotwa, Bułgaria, Rumunia oraz Singapur, Tajwan, Hong Kong 14 Ibidem 13 Strona | 5 pracy, nie wpasowuje się w trendy międzynarodowe (obniżanie podatków), jest dostosowana do sytuacji sprzed kilkudziesięciu lat. Tabela 4 ukazuje jak kształtowała się liczba emerytów (łącznie z rencistami) na 1000 mieszkańców w kraju, w momencie, gdy ten uzyskał PKB PPP per capita Polski z 2007r. Po raz kolejny okazuje się, że Polska nie wypada Tabela 4 Liczba emerytów na 1000 mieszkaoców w momencie osiągnięcia PKB per capita PPP Polski z 2007r. Paostwo Emeryci na Emeryci na 1977-07 1977-20 C 1977-07 1977-20 1000 1000 o Paostwo2 CAGR % CAGR % mieszkaoców mieszkaoców2 CAGR %2 CAGR %2 Hong Kong Kanada Irlandia Izrael Singapur Malta Nowa Zelandia USA Australia Holandia Islandia Dania Tajwan Finlandia Słowacja Hiszpania Luxemburg Szwajcaria 82,7 102,5 106,9 112,3 113,5 114,2 114,9 117,2 119,4 123,4 129,5 132,0 132,0 133,6 137,9 141,0 147,5 147,8 2,6 1,3 0,1 0,5 1,5 1,1 0,6 0,1 0,9 0,8 0,7 0,4 2,5 1,2 0,4 1,3 -0,1 0,4 2,6 1,6 0,4 1,1 2,1 1,7 0,9 0,6 1,2 1,3 1,2 0,9 2,9 1,5 1,1 0,8 0,1 0,6 l Niemcy Polska Portugalia Cypr Beldia Włochy Słowenia Austria UK Francja Węgry Czechy Estonia Łotwa Litwa Szwecja Grecja Źródło: Obliczenia własne na podstawie Euromonitora 149,5 153,2 155,4 155,7 161,7 173,9 174,9 177,8 183,9 186,3 196,8 204,9 205,1 205,5 209,7 220,4 221,3 0,8 0,7 1,5 0,7 0,2 1,2 0,7 0,2 0,3 0,5 -0,2 0,0 0,7 1,1 0,7 0,4 0,9 0,5 1,3 1,2 0,9 0,3 1,0 0,7 0,5 0,3 0,7 0,4 0,6 0,4 1,2 0,5 0,5 0,7 pozytywne w porównaniu z wysoko rozwiniętymi krajami. Kraje, które obecnie przewyższają znacząco bogactwem Polskę, w większości miały względnie mniej emerytów niż Polska w 2007r. Większa liczba emerytów i rencistów wymusza większe wydatki rządowe z tym związane, a sfinansowania więc wymusza wydatków sposób (nadmierny fiskalizm) a do tego zmniejsza się liczba osób pracujących, co negatywnie wpływa na PKB (Barro, 1998). Tabela 4 przedstawia również średnioroczną stopę wzrostu liczby emerytów w latach 1977-2007 oraz 1977-2020 (lata 2008-2020 to prognoza). Ze znacznego zwiększenia się stopy CAGR w ciągu 13 lat prognozy wynika bardzo dynamiczny wzrost liczby emerytów, co w większości krajów jest efektem starzenia się społeczeństwa, a to też pociąga za sobą zwiększenie świadczeń emerytalnych. Największe wzrosty w czasie prognozowanych 13 lat zanotują Czechy, Stany Zjednoczone, Irlandia, Słowacja, Izrael, Węgry, Polska. Na drugim biegunie są Włochy, Portugalia i Hiszpania. Średnio porównywane kraje mają 153 emerytów na 1000 mieszkańców. W większości krajów poniżej średniej dynamika w prognozowanych latach będzie wzrastać, a w krajach o liczbie emerytów większej niż 153 dynamika w większości osłabi się lub zostanie na niemal niezmienionym poziomie. Prognozy wzrostu liczby emerytów w Polsce należy uznać za niepokojące w kontekście przyszłych obciążeń systemu emerytalnego. By zapobiec przyszłym problemom z finansowaniem emerytów oraz by zwiększyć PKB znaczna część krajów europejskich podnosi wiek emerytalny.15 15 Niemcy, Austria (w przypadku kobiet), Czechy, Dania, Estonia (w przypadku kobiet), Francja (dot. tylko składki), Litwa (proces zakończony – widać w niższej stopie CAGR do 2020r), Rumunia, Słowacja, Słowenia, Szwajcaria, Węgry, Wielka Brytania Kłos Bożena, Wiek emerytalny kobiet i mężczyzn, Biuro Analiz Sejmowych, luty 2008 Strona | 6 Problemem związanym z dużą liczbą emerytów w Polsce w przyszłości, a więc przyszłymi obciążeniami z tego tytułu, jest również starzenie się społeczeństwa w połączeniu z dłuższym dalszym trwaniem życia. W Polsce wzrasta średni wiek oraz dalsze trwanie życia. To pierwsze wynika z drugiego oraz z niewielkiego (nawet ujemnego) przyrostu naturalnego, co z punktu widzenia obciążeń socjalnych jest niekorzystne – mniej ludzi będzie musiało w przyszłości łożyć na większą liczbę emerytów i rencistów. Można sobie z tym poradzić uszczelniając system emerytalno-rentowy, zwiększając zachęty do bycia aktywnym zawodowo po przejściu na emeryturę, zniechęcając do „załatwienia” renty (zaostrzanie procedur, weryfikacja rencistów), ograniczając do absolutnego minimum wcześniejsze emerytury dla zawodów szczególnie uciążliwych lub całkowite rezygnując z nich. W Polsce nie ma obowiązku pracy, więc ludzie, którzy wybierają zawód muszą liczyć się z konsekwencjami swojego wyboru. Należy również wspomnieć, iż w Polsce wysoki klin podatkowy16 zniechęca się do zatrudniania pracowników, przez co duża część pobierających zasiłki, emerytury pracuje na czarno. Oczywiste jest, iż gdyby wszyscy pracowali legalnie, to podatki mogłyby być niższe i/lub wpływy wyższe. UDZIAŁ PAŃSTWA W GOSPODARCE Zgodnie z teorią ekonomii im mniej państwa w gospodarce, tym wyższa nadwyżka konsumentów. Niektóre badania wskazują, że jest niewielka różnica między efektywnością przedsiębiorstwa będącego własnością prywatną (po sprywatyzowaniu) a publiczną (np. Shirley i Walsh wykazują, że tylko w przypadku 32 badań na 52 firmy sprywatyzowane wykazały wyższą efektywność od firm państwowych)17. Jest to więc niespełna 62%. Pozostałe badania wykazują niejednoznaczność, choć przewaga jest po stronie podmiotów sprywatyzowanych. Jak podnoszą Goodman i Loveman na efektywność ma wpływ znajdowanie się na rynku konkurencyjnym oraz skonstruowanie bodźców dla menedżerów, by ci działali w interesie zwiększania efektywności18. Pomijając sprawy czysto ekonomiczne, do przedsiębiorstw będących we władaniu państwa bardzo często wchodzą politycy zamiast specjalistów, zarządy zmienia się tak często, jak zmienia się siła polityczna, co zwiększa koszty (odprawy), uniemożliwia spójne prowadzenie firmy. Dodatkowo w Polsce istnieje „ustawa kominowa”, która reguluje maksymalną płacę kadry menedżerskiej do sześciokrotności przeciętnego wynagrodzenia w 16 Polska ma jedne z największych obciążeń płacowych spośród krajów OECD (por. (OECD, 2008)) A. Zalewski: Warunki efektywnej prywatyzacji podmiotów komunalnych, Materiały konferencyjne dot. Likwidacji zakładów budżetowych w teorii i praktyce, Warszawa 2007 18 Ibidem. 17 Strona | 7 sektorze przedsiębiorstw w czwartym kwartale poprzedniego roku, co zniechęca ludzi o wysokich kwalifikacjach do podejmowania pracy. Z tego punktu widzenia jestem za całkowitym prywatyzowaniem firm, gdyż te nieprawidłowości odbijają się na jakości polskiej gospodarki. Wykres 1 pokazuje postęp prywatyzacji w Polsce (udział sektora prywatnego w PKB) na tle innych krajów. Dane dotyczą 11 krajów Wykres 1 Postęp prywatyzacji w Polsce na tle innych krajów 80 25 70 20 60 15 rozwijających się, a wcześniej zacofanych.19 Za liderów systemowych uznałem: Czechy, procenty Polska (lewa oś) 50 Mediana wszystkich (lewa oś) 10 Mediana liderów (lewa oś) 40 5 Różnica liderami a Polską (prawa oś) punkty procentowe Estonię, Węgry, Łotwę, Litwę, Słowację, Słowenię (wszystkie mają wyższe PKB per capita niż Polska). Linia zielona (prawa oś Y) ukazuje różnicę między udziałem sektora prywatnego w PKB Polski i mediany liderów 30 0 20 -5 systemowych. Widać, że na początku lat 10 -10 90tych Polska miała przewagę, ale przez zaniechania została dogoniona, a później Źródło: Europejski Bank Odbudowy i Rozwoju przegoniona przez konkurentów. Niestety od roku 2001 niemal całkowicie zaniechano prywatyzacji w Polsce. JAKOŚCIOWE CZYNNIKI WZROSTU GOSPODARCZEGO Wzrost gospodarczy nie jest tylko kreowany przez popyt globalny, wydatki rządowe, ale też i przez jakościowe czynniki, a mam na myśli jakość prawa, jego przestrzeganie i egzekwowanie, długość postępowania sądowego a przede wszystkim ochronę praw własności. W literaturze spotyka się badania nad jakością prawa i ochroną praw własnościprzykładowo historycy gospodarczy North i Thomas (1973), Rosenberg i Birdzell (1986), Bethell (1998)20 dowodzą, iż rozwój praw własności miał gigantyczny wpływ na wzrost gospodarczy i bogactwo narodów. Istnienie zależności udowadniali inni badacze w sposób ekonometryczny, najnowsze badanie przeprowadził w roku 2003 Bernhard Heitger. Badał on wpływ praw własności na PKB na próbie ok 84 krajów w latach 1975-1995. Wykazał on, iż podwojenie indeksu praw własności więcej niż podwaja PKB per capita, dodatkowo poprawa praw własności podnosi akumulację kapitału fizycznego, jak i ludzkiego.21 Twierdzi on też, iż 19 Bułgarii, Chorwacji, Czech, Estonii, Węgier, Łotwy, Litwy, Polski, Rumunii, Słowacji, Słowenii Heitger B., Property rights and their Impact on the Wealth of Nations – A Cross Country Study, Maj 2003, Kiel Institute for World Economics 21 Ibidem, s. 25 20 Strona | 8 nie do końca właściwe było czysto materialistyczne myślenie odnośnie zwiększania wzrostu po II Wojnie Światowej, z czym w kontekście badań muszę się zgodzić. Można domniemywać, że pozostałe obszary Wykres 2 Różnice w indeksach wolności gospodarczej liderów i Polski 30 Total Business Rząd Własnośd PKB per capita (prawa oś) mające 16 000 gospodarkę, są dodatnio skorelowane z 14 000 wartością PKB. 12 000 Wykres 2 przedstawia różnice między 20 15 10 000 10 8 000 6 000 dolary międzynarodowe różnica (punkty procentowe) 25 18 000 5 0 -5 jakościowy wpływ na średnią 35 krajów bardziej rozwiniętych od Polski (bez Polski) a Polską. Widać, że w ostatnich paru latach Polska 4 000 zdecydowanie straciła do średniej. 2 000 Ciekawsze porównanie znajduje się na 0 wykresie 3, gdzie średnią stanowią kraje Total – różnica w indeksie wolności gospodarczej Business – różnica w indeksie wolności biznesowej Rząd – różnica w indeksie wydatków rządowych Własnośd – różnica w indeksie ochrony praw własności PKB per capita (prawa oś) – Polskie PKB per capita PPP, dolary międzynarodowe o podobnym rozwoju, jak Polska22 i Irlandia, jako Źródło: 2009 Index of Economic Freedom, Heritage Foundation; MFW gronie, choć zamiast z roku na rok zmniejszać się, to wzór. Strata Polski jest mniejsza, niż w szerszym wskaźnik wolności biznesowej zwiększył się o ponad 400% w ciągu 4 lat, a wydatki rządowe zamiast się zmniejszać, zwiększały się. Ze względu na poprawę niektórych składowych całkowitej wolności gospodarczej (wolności finansowej, pieniężnej, inwestycyjnej, korupcyjnej) pozycja Polski się poprawiła, niemniej Wykres 3 Różnice w indeksach wybranych krajów i Polski jednak niepokoi wysoka różnica w 25 Total Business aspekcie Rząd Własnośd Polską, a innymi krajami. Nadmienię, że różnica (punkty procentowe) 20 15 ochrony własności między może to mieć negatywny wpływ na 10 napływ inwestycji zagranicznych, które 5 poprzez 0 technologie -5 dodatkowe mogłyby know-how i zwiększyć wydajność polskiej gospodarki i tym samym zwiększyć PKB. -10 Total – różnica w indeksie wolności gospodarczej Business – różnica w indeksie wolności biznesowej Rząd – różnica w indeksie wydatków rządowych Własnośd – różnica w indeksie ochrony praw własności Źródło: 2009 Index of Economic Freedom, Heritage Foundation; MFW 22 tj. Litwa, Łotwa, Estonia, Słowacja, Czechy, Węgry Strona | 9 PODSUMOWANIE Przedstawione argumenty oraz porównania Polski do innych krajów pokazują, w którą stronę ma podążać Polska by być bogatszym krajem. Należy pamiętać, iż większość z działań zmierzających do zwiększania bogactwa jest ze sobą powiązanych. W obecnych czasach kryzysu nie jest łatwe obniżanie wydatków rządowych na cele emerytalne i socjalne (stanowią one przecież swoisty stabilizator), ale dalsze zwlekanie z reformami instytucjonalnymi (mającymi wpływ na czynniki jakościowe wzrostu gospodarczego) będzie prowadzić do wolniejszego wzrostu gospodarczego niż potencjalny. Bez zmiany prawa, dalszej liberalizacji gospodarczej, prywatyzacji, ciężko będzie Polsce szybko nadrabiać zaległości w rozwoju gospodarczym oraz w konsekwencji zmniejszać deficyt. Literatura 1. Afonso, A., Schuknecht, L., & Tanzi, V. (2003, Lipiec). Public sector efficiency: an international comparison. ECB Working Paper No. 242 . 2. Andres, J., & Hernando, I. (1997). Does inflation harm economic growth? Evidence for the OECD. Cambridge: National Bureau of Economic Research. 3. Barro, R. (1998). Notes on growth accounting. Cambridge: National Bureau of Economic Research. 4. Bräuninger, M. (2003). Public Debt and Endogenous Growth. Heidelberg: Physica-Verlag. 5. Bukowska, G., Karpiński, A., Kleer, J., Kożuch, B., Lech, R., Owsiak, S., i inni. (2004). Stan i perspektywy sektora publicznego w gospodarce rynkowej. Wnioski dla Polski. Warszawa: Olympis Centrum Edukacji i Rozwoju Biznesu. 6. Feldstein, M. (1996). How big should government be? Cambridge: National Bureau of Economic Research. 7. Feldstein, M. (1993). The Dollar and the Trade Deficit in the 1980s. Cambridge: National Bureau of Economic Research. 8. Fischer, S. (1993, Grudzień). The role of macroeconomic factors in growth. NBER Working Paper No. 4565 . 9. Gamble, T. D. (1995). Laurence Ball; Douglas W. Elmendorf; N. Gregory Mankiw. Cambridge: National Bureau of Economic Research. 10. Goodman, J. B., & Loveman, G. W. (1991, Listopad/Grudzień). Does Privatization Serve the Public Interest? Harvard Business Review , strony 26-34. 11. Haffer, M., & Karaszewski, W. (2004). Czynniki wzrostu gospodarczego. Toruń: Uniwersytet Mikołaja Kopernika. 12. Heitger, B. (2003). Property Rights and their Impact on the Wealth of Nations - A CrossCountry Study. Kiel: Kiel Institute for World Economics. 13. Kosterna, U. (1995). Deficyt budżetu państwa i jego skutki ekonomiczne. Warszawa: WN PWN. 14. OECD. (2008). Tax reforms and tax burdens 2000-2006. OECD. 15. Spencer, R. W., & Yohe, W. P. (1970). The "Crowding out" of Private Expenditures by Fiscal Policy Actions. Federal Reserves Bank of St. Louis Review . 16. World Bank. (2001). Finance for growth. Policy choices in a volatile world. New York: Oxford University Press. 17. Zalewski, A. (2007). Warunki efektywnej prywatyzacji podmiotów komunalnych. Katedra Ekonomiki i Finansów Samorządu Terytorialnego Szkoły Głównej Handlowej . Strona | 10