699 św. BERNARD - bernard.sopot.pl

Wigilia Paschalna
Wieczorem tego dnia rozpoczynamy już świąteczny obchód. Tak
więc Wigilia Paschalna otwiera obchód Niedzieli Zmartwychwstania
Chrystusa. Chociaż rozpoczyna się ją lub sprawuje w całości w sobotę
po zapadnięciu zmroku, nie należy Wigilii Paschalnej nazywać obrzędami Wielkiej Soboty. Liturgia tej nocy składa się z kilku części:
LITURGIA ŚWIATŁA
Wierni gromadzą się na zewnątrz kościoła, gdzie kapłan święci
ogień. Następnie przygotowuje się i zapala Paschał, świecę symbolizującą Chrystusa zmartwychwstałego. W uroczystej procesji wnosi się
Paschał do mrocznego kościoła. Podczas procesji trzykrotnie śpiewa się
aklamacje "Światło Chrystusa! Bogu niech będą dzięki!" i wszystkim, którzy uczestniczą w liturgii przekazuje się ogień płonący na Paschale. Dzięki temu mrok zostaje rozproszony. Ten znak jest wyrazem
rozlewającego się zbawienia. Obrzęd światła kończy się uroczystą i
radosną pieśnią "Exultet"( ogłasza ona zwycięstwo Syna Bożego nad
śmiercią i zaprasza do wielkanocnej radości).
LITURGIA SŁOWA
Jest bardzo rozbudowana i może obejmować aż siedem czytań ze
Starego Testamentu i dwa z Nowego Testamentu. Podczas liturgii jest
opowiedziana cała historia zbawienia od stworzenia świata, aż do
Ewangelii o Jego Zmartwychwstanie. Pomiędzy czytaniami śpiewa się
hymn "Chwała na wysokości Bogu", znów przy akompaniamencie organów i z towarzyszeniem dzwonków. Przed Ewangelią rozbrzmiewa
uroczyste "Alleluja"", którego nie śpiewano przez cały okres Wielkiego
Postu.
LITURGIA CHRZCIELNA
Uroczyście dokonuje się pobłogosławienia wody, która będzie wykorzystywana przede wszystkim do chrztu. Następnie wszyscy obecni
odnawiają przyrzeczenia chrzcielne i zostają pokropieni wodą.
LITURGIA EUCHARYSTYCZNA
Szczytem Wigilii Paschalnej jest Eucharystia, najpełniejsze uobecnienie Śmierci i Zmartwychwstania Chrystusa.
Przyjęcie komunii świętej jest momentem pełnego uczestnictwa w tych wydarzeniach.
19.IV. WIELKA SOBOTA -
2000 – Liturgia Wigilii Paschalnej (przynosimy świece)
20.IV. ZMARTWYCHWSTANIE PAŃSKIE
600 Rezurekcja
(następna Msza św. – godz. 900)
699
św. BERNARD
19.
kwietnia 2014
Biuletyn parafii św. Bernarda w Sopocie, ul. Abrahama 41 Tel. 551-41-32
Wielka Sobota to dziwny dzień. Według katolickiego kalendarza liturgicznego to drugi, oprócz Wielkiego Piątku, dzień w roku, gdy
nie odprawia się Mszy świętej. W tym dniu Kościół milczy - jest to czas
wielkiej ciszy, skupienia i czuwania przy Grobie Pańskim. Zachęca się
jedynie do tego, aby wraz wiernymi celebrować Godzinę Czytań i
Jutrznię, czyli modlitwy brewiarzowe, będące liturgiczną modlitwą całego Kościoła. W tym dniu kontynuujemy adorację Najświętszego Sakramentu wystawionego w Grobie Pańskim, rozważamy Mękę i Śmierć
Chrystusa oraz Jego zstąpienie do otchłani. Wielka Sobota jest także
dniem oczekiwania na bliskie już Zmartwychwstanie Jezusa.
Wieczorna Eucharystia w ramach Wigilii Paschalnej należy tak naprawdę do Wielkanocnej Niedzieli. Wielka Sobota to dzień wypełniony
czekaniem. Dzień pełen nadziei. Nadziei, że śmierć nie odniesie sukcesu.
Po śmierci Jezusa uczniowie załamali się. Cały ich świat runął. W
duszach pozostały gruzy. Jak mieli spokojnie żyć, skoro ich mistrz i
699-1
nauczyciel leżał w grobie? Co prawda, Chrystus im mówił, że zmartwychwstanie, ale oni nie rozumieli znaczenia tych słów.
To nie tylko Jego życie było takie. Każde
życie jest takie. Również i ty masz
okresy powodzenia, kiedy żyjesz
w uznaniu i podziwie wśród szerokiego
kręgu przyjaciół. Ale przychodzą okresy
klęski, gdy jedni przyjaciele zdradzają cię, inni
zapierają się ciebie i zostajesz
sam. Osądzają cie niesprawiedliwie. Wkładają na ciebie
szatę błazna. Dźwigasz swój krzyż wśród
niezrozumienia i pogardy, popychany
jak zwierzę. Upadasz, wstajesz podnoszony
krzykiem i kopniakami.
ks. Mieczysław Maliński: Bazie, str. 15
W Polsce i niektórych sąsiednich krajach tradycyjnie wierni przynoszą w tym dniu w koszach potrawy wielkanocne, aby je poświęcić.
Święconkę spożywa się podczas uroczystego śniadania wielkanocnego.
Do pobłogosławienia przynosi się następujące
pokarmy:
* jajka - symbol nowego życia;
* chleb - symbol Ciała Chrystusa;
* baranka z masła, ciasta, cukru lub czekolady z
chorągiewką wielkanocną - symbol Chrystusa zabitego i zmartwychwstałego;
* wędliny i mięsa - symbol baranka paschalego;
* sól - symbol ochrony przed zepsuciem, oczyszczenia i prawdy;
* chrzan - symbol siły fizycznej;
* ciasta, zwłaszcza drożdżowe, baby wielkanocne,
mazurki i pierniki - symbol święta i radości wielkanocnej, przeciwieństwa zakończonego postu.
Trzeba pamiętać, że błogosławienie pokarmów jest obrzędem drugorzędnym w stosunku do wszystkich nabożeństw Triduum Paschalnego. Nie zastępuje ono żadnego z nich i jest absolutnie niewystarczające do właściwego przeżycia tych najważniejszych dni.
Wieczorem chrześcijanie przyjdą do ciemnego kościoła. Tak wyglądało wnętrze Apostołów po śmierci Pana. Tak wyglądają dusze wielu
ludzi żyjących w śmierci grzechu. Ale nagle pojawi się Światło. Najpierw widoczne z daleka, potem będzie coraz bliżej, aż w końcu okaże
się, że można to Światło mnożyć. Cała świątynia będzie rozświetlona
pomimo nocy na zewnątrz. Chrystus zmartwychwstał i nie ma takiej
ciemności, beznadziei, tragedii, której nie mógłby rozświetlić swoją
nadzieją. Ta pewność płynąca z wiary, będzie pomagać katolikom w
słuchaniu czytań na mszy świętej o wielkich dziełach Bożych (stworzenie świata, uratowanie Izraela z niewoli egipskiej), w odnowieniu przyrzeczeń sakramentu chrztu (uwalniającego od grzechu pierworodnego)
i zjednoczeniu w Komunii świętej z Panem (który – choć został zabity –
żyje).
Ta noc będzie wielka, ponieważ radość i nadzieja silniejsze niż
śmierć napełnią cały wszechświat i tych wszystkich, którzy ich oczekują. Oby było jak najwięcej osób, które święta wielkanocne przeżyją w
głębokim zjednoczeniu z Bogiem. Oni wiedzą, że ich przyszłość to
ogromna radość bez końca.
699-2