Drugi dzień wyprawy

Źródło: http://www.kilimandzaro.mimowszystko.org/kmw/dziennik-z-podrozy/96,Drugi-dzien-wyprawy.html
Wygenerowano: Wtorek, 7 marca 2017, 03:37
Drugi dzień wyprawy
Z każdym metrem wspinaczka jest coraz trudniejsza. Dwóch uczestników wyprawy zachorowało, ich dalsza wędrówka na
szczyt stanęła pod znakiem zapytania.
Dziś pokonaliśmy 12-kilometrowy odcinek. Wstaliśmy punktualnie o godz. 5.30. Z każdą godziną wspinaczka była coraz
trudniejsza. Zmęczenia daje się we znaki zarówno sprawnym jak i osobom z niepełnosprawnościami. Ekipa podzieliła się
dziś na grupy. Na czele pierwszej z nich wędrował Krzysiek Gardaś z Łukaszem Żelechowskim i Jackiem Grzędzielskim,
który od wczoraj jest „oczami” Łukasza. Z tyłu został Krzysiek Głombowicz – ma poważnie obtartą nogę, każdy krok
sprawia mu ból, mimo to idzie dalej. Jarek Rola zdołał wjechać samodzielnie na rowerze na wysokość 3 tys. 400 metrów.
Potem zaczęły mu słabnąć ręce, próbował walczyć, ale osłabiony organizm zrobił swoje. Do obozu trzeba go było wciągać
na linach. W najtrudniejszej sytuacji jest w tej chwili Marek Kowalski i Jacek Grzędzielski. Wieczorem mieli ponad 39
stopni gorączki. Na dodatek Marek miał przez cały dzień problemy z żołądkiem. Jest odwodniony i osłabiony. Lekarz,
który idzie z nami twierdzi, że prawdopodobnie złapali jakiegoś wirusa. On sam nie czuje się najlepiej. Nie wykluczone, że
wszystkim pomoże sen i odpoczynek. W górach to jedno z najlepszych lekarstw. Od tego jak Marek i Jacek się będą rano
czuli, zależy ich dalsza wspinaczka. Pozostali uczestnicy skoro świt ruszają dalej. Jutro zamierzamy dojść do siodła Kibo
Hut na wysokości 4703 m n.p.m. Dla wielu z nas to będzie decydujący dzień. Trzeba się będzie bowiem zmierzyć z
chorobą wysokościową. Trudno przewidzieć kogo z nas może dopaść. Większość z nas nigdy nie była na takiej wysokości.
Nie wiemy jak zareaguje nasz organizm. Dzisiejszy dzień pokazał, że Kilimandżaro nie oszczędza nikogo. Nawet w pełni
zdrowe i sprawne osoby muszą się liczyć z tym, że mogą nie dotrzeć na szczyt. Cieszymy się jednak, że udało nam się w
komplecie dotrzeć do kolejnego obozu – Horombo Hut na wysokości 3720 m n.p.m. Zaczyna się robić coraz chłodniej.
Wyciągnęliśmy już ciepłą odzież. W nocy temperatura może spaść do zera. Zjemy coś gorącego i wskakujemy w puchowe
śpiwory. Wierzymy, że jutro wszyscy poczujemy się lepiej. Inaczej być nie może. Każdy z nas chce przecież dojść na
szczyt…
Komentarz (4) dodaj komentarz
Witam! Trzymam kciuki za cały projekt, tym bardziej, że znam kilka osób w nim uczestniczących. Liczę na Bogusia
zwanego przez nas "T34 czołg". Ma niezliczone pokłady energii, a jego ambicją jest pomagać i patrzeć na siebie
dopiero na samym końcu. Jacku - nie dawaj się - to tylko takie większe "Rysy" - wybiegniesz. Powodzenia :)~
zdobywcagor
2008/10/02 22:41
Kochani trzymajcie się!!!!!!!!!!!!!!!!
Wierzymy, że Wam się uda!!!!!!!!!!
Nie wyobrażam sobie co musicie teraz czuć!!!
To co robicie jest dla nas bardzo bardzo ważne!!!!!!!!!!!!~ayo
2008/10/03 09:59
Jarku ta wyprawa to także część treningu przed sezonem alpejczyków - więc mimo hard coru wiemy,że dasz z siebie
wszystko i nie poddasz się. Pozdrawiamy serdecznie Ciebie i Kasię - Ski team.~Romo
SSI Start
2008/10/03 17:12
Trzymam mocno kciuki za Jarka R. :D~Sophe
Ewa Gie
2008/10/04 12:49
dodaj komentarz